Gazetka nr 6 - PSP Zakrzew

Gazetka
Publicznej Szkoły Podstawowej
im. Jana Kochanowskiego w Zakrzewie
Rok szkolny 2009/2010
Nr 6
Jest nam miło spotkać się z Wami
tuż przed świętami wielkanocnymi.
Z tej okazji chcielibyśmy naszym czytelnikom
z całego serca życzyć
zdrowych, radosnych Świąt Wielkiej Nocy,
suto zastawionych stołów,
dużo wody w poniedziałek, bogatego zająca,
jak najmilszych spotkań
w gronie przyjaciół i rodziny
życzy
Redakcja
1
Z życia szkoły…
Gminny Turniej Piłki Siatkowej
W dniu 21 stycznia 2010r. odbył się Gminny
Turniej Mini Piłki Siatkowej, w którym
udział
drużyny
ze
szkół
wzięły
podstawowych z terenu Gminy Zakrzew.
Pierwsze miejsce zajęli chłopcy z PSP im.
Jana Kochanowskiego w Zakrzewie. Wśród
dziewcząt najlepsze okazały się uczennice
PSP z Dąbrówki Podłężnej. Drużyna
dziewcząt z Zakrzewa musiała zadowolić się
II
miejscem.
Wyróżniającym
się
zawodnikiem był Adrian Goliński z klasy VI
A. Zawodnik ten doskonale opanował
elementy techniczne gry w siatkówkę. Jego
atak jest nie do obrony.
Joanna Kredowska, klasa VI A
Maskarada, maskarada, każdy dzisiaj maskę wkłada
28 stycznia 2010r. odbył się bal
karnawałowy. Spotkanie rozpoczęło się od
występów uczniów wszystkich klas. Dzieci
wykazały się talentami muzyczno-artystycznymi.
Widzom najbardziej spodobał się występ
najmłodszych dzieci. Na prośbę widowni
pierwszaki bisowały i po raz drugi brawurowo
wykonały „Smerfne disco”, czym wprawili
wszystkich w dobry humor. Po krótkiej przerwie
wszyscy rozpoczęli zabawę wspólnym tańcem w
myśl powiedzenia: „Niech taneczny, lekki krok
będzie z nami cały rok, niech prowadzi nas bez
stresu od sukcesu do sukcesu”.
„Muzyczna podróż po Europie”, „Taniec z
miotłą” oraz czytanie trudnych tekstów.
Czas szybko płynął w miłej atmosferze.
Do taktu przygrywała prawdziwa
orkiestra, a zabawę urozmaicały wesołe
konkursy. Uczniom najbardziej podobała się
Klasa IV A
Ferie zimowe
W czasie ferii zimowych, żeby nie nudzić
się w domu, przychodziłem na zajęcia
zorganizowane
w
szkole
podstawowej
w
Zakrzewie.
Wybrałem
dni,
w
które
prowadzone
były
zajęcia
sportowe.
Pierwszego
dnia
przyszło dużo osób. Najpierw
graliśmy w siatkówkę – chłopaki
na dziewczyny. Potem mieliśmy
turniej tenisa stołowego. Mój brat Wojtek zajął I
miejsce, a ja II. Jak się zmęczyliśmy, wzięliśmy
udział w zajęciach na świetlicy. Drugi dzień
zajęć sportowych upłynął na grze w piłkę nożną,
ręczną i siatkową.
Miło spędziłem czas. Wcale się nie
nudziłem, dlatego ferie uważam za udane.
Grzegorz Zawadzki, klasa IV B
2
Żywa lekcja historii
rycerskiego szyszaka, dotknięcie prawdziwego
miecza, topora, kolczugi, a nawet próba sił w
walce z rycerzem krzyżackim. Najbardziej
niesforni mogli doświadczyć na sobie typowej
dla średniowiecza kary, jaką stosowano dla
łamiących prawo i pozwolili na chwilę zakuć się
w dyby.
Jak wyglądał prawdziwy
rycerz
średniowieczny?
Komu
służył?
Jakie
wyznawał wartości?
O
tym wszystkim mogli się
dowiedzieć uczniowie w
czasie lekcji żywej historii, która odbyła się w
naszej szkole 26 lutego 2010r. Dzieci podziwiały
nie tylko zbroję i broń rycerską, ale były
świadkami prawdziwej walki, jaka rozegrała się
pomiędzy poddanym Władysława Jagiełły, a
rycerzem Zakonu Krzyżackiego podczas bitwy
pod Grunwaldem w 1410 roku. Atrakcją dla
naszych uczniów była możliwość przymierzenia
Takiego zainteresowania wśród naszych
uczniów nie budzi chyba żadna lekcja historii.
No cóż – co „żywa lekcja”, to żywa.
Z niecierpliwością czekamy na kolejną.
Mateusz Cis, klasa VI B
Wyjazd klas II i III z Mleczkowa do Centrum Nauki i Zabawy „Bajka” w Radomiu
Dnia 26 lutego 2010r. o
godzinie
9.15
wyjechaliśmy
szkolnym autobusem do Centrum
Nauki i Zabawy „Bajka” w
Radomiu.
Słońce wykonaliśmy z papieru
kolorowego, a trawę z kawałków bibuły.
Graliśmy również w gry komputerowe,
wymieniając się grupami. Szybko
zrobiliśmy
pracę
plastyczną,
więc
mogliśmy obejrzeć film, pt. „Madagaskar”.
W centrum wykonywaliśmy
pracę plastyczną pt. „Witaj wiosno”.
Pani
pracująca
w
Centrum
narysowała na dużym arkuszu papieru bociana,
słońce i trawę. Bociana wykleiliśmy z kuleczek
białej i czarnej bibuły, jego dziób z czerwonego
papieru.
Do Mleczkowa wróciliśmy o
godzinie 12.30. W centrum „Bajka” bardzo nam
się podobało i chcielibyśmy częściej tam
przyjeżdżać.
Wiktoria Markiewicz,
klasa III z Mleczkowa
Spotkanie bajek
„Do nauczania i uczenia się konieczne są trzy
środki pomocnicze:
po pierwsze książki;
po drugie książki;
po trzecie książki.”
Ten właśnie cytat
próbowały zrozumieć
pierwszaki podczas pasowania na czytelnika.
Uroczystość ta odbywa się wtedy, gdy pierwszaki
poznają cały alfabet i nauczą się czytać.
Mogą
wtedy
samodzielnie
poznawać
zaczarowany świat bajek i baśni oraz śledzić losy
bohaterów książkowych.
W ten zaczarowany świat książek,
swoich młodszych kolegów
i koleżanki
wprowadziliśmy my – asystenci biblioteczni pod
kierunkiem pani Bożeny Wilk. Na ten szczególny
i
wyjątkowy
dzień
przygotowaliśmy
przedstawienie pod tytułem „Spotkanie bajek”.
Na scenie pojawiły się takie postacie jak:
dziewczynka, wróżka, smerfy, Gargamel,
czarownica, kot w butach, Królewna Śnieżka,
wilk, leśniczy, Czerwony Kapturek z babcią,
książę oraz Kopciuszek z siostrami.
Po przedstawieniu, które spotkało się
z
ogromnym
zainteresowaniem naszych
młodszych
kolegów,
nastąpił akt pasowania,
którego dokonała pani
dyrektor Ewa Bartel i
3
nauczyciel bibliotekarz pani Bożena Wilk.
Na pamiątkę tego spotkania pierwszaki
otrzymały „dyplom czytelnika” i po raz pierwszy
wypożyczyły w bibliotece szkolnej książki do
samodzielnego czytania w domu.
Asystentki biblioteczne:
Oliwia Pluta,
Kamila Zamkowska,
klasa V B
Mazurki muzyką kręcone
To tytuł montażu słowno – muzycznego,
którym uczciliśmy 200 rocznicę urodzin
Fryderyka Chopina. Zainaugurował on tym
samym obchody Roku Chopinowskiego w naszej
szkole. Obejrzeli go wszyscy uczniowie i
nauczyciele.
czarne i żółte, to jej kolebką jest tylko Polska. Tu
się zrodziła, aby razem ze swoim twórcą, po
wieloletniej tułaczce powrócić w ojczyste strony.
Przygotowany
program
zawierał
ważniejsze informacje biograficzne, które
przeplatane były wierszami polskich poetów: W.
Chotomskiej, ks. J. Twardowskiego, A.
Oppmana, A. Kamieńskiej i innych. Ich tło
stanowiły utwory autorstwa Szanownego
Jubilata. Widzowie usłyszeli m.in. „Walca amoll”, „Preludium in a-minor”, „Walca Des –
dur”
(zwanego
Minutowym),
„Etiudę
rewolucyjną”,
„Marsza
żałobnego”
oraz
„Poloneza A – dur”. Swoim brzmieniem
oczarował wszystkich niezwykły głos Anny
German, która w „Liście do Chopina”
wyśpiewała jedną z głównych inspiracji
chopinowskiej twórczości – urzekające piękno
mazowieckiego krajobrazu. Na zakończenie chór
szkolny wykonał piosenkę, pt.: „W cieniu
wierzb” - polską wersję utworu „I like Chopin”.
„... Z Żelazowej Woli za nutą nuta
W świat z Chopinem poszły,
By wrócić tutaj.
A wróciły nuty piękne nad podziw
Do tej ziemi, gdzie się Chopin urodził”.
Klasa I A z wychowawczynią,
panią Małgorzatą Słowik
Chociaż muzyka Chopina rozbrzmiewa
na wszystkich kontynentach, grają ją ręce białe,
Spotkanie z ornitologiem
W piątek, 5 marca 2010r. w ramach zajęć
koła przyrodniczego w naszej szkole
gościła pani ornitolog Dorota Zawadzka.
Na co dzień wykłada ona na
uniwersytecie i pisze książki o życiu,
występowaniu i ochronie ptaków w
Polsce.
gatunki. Dowiedzieliśmy się, czym różni się
puchacz od puszczyka i że uszatka ma
uszy koło oczu, a nie na czubku głowy,
jak
się
większości
wydawało.
Następnie poinformowano nas, w jaki
sposób sowy wydają dźwięk. Pani
ornitolog
wytłumaczyła
nam,
dlaczego te tajemnicze ptaki mają
oczy w lekkich wgłębieniach i jak
to pomaga im lepiej słyszeć ofiarę.
Po
skończonej
zabawie
słuchaliśmy nagranych odgłosów
różnych innych ptaków. Niektóre
z nich przypominały odgłosy Indian, inne zepsuty
Najpierw pani ornitolog
pokazała nam zdjęcia ptaków.
Naszym zadaniem było odgadnąć,
jak się one nazywają. Była to dla
nas świetna zabawa. Następnie
mieliśmy test wiedzy o sowach Polski. Na
podstawie zdjęć i odgłosów rozróżnialiśmy ich
4
rower. Na koniec wszyscy razem zaśpiewaliśmy
piosenkę
„Rada
Puchaczy”.
Zostaliśmy
poczęstowani ptasim mleczkiem, a w prezencie
nasza szkoła dostała plakat z puchaczem i piękne
pocztówki z wizerunkami ptaków.
dowiedzieliśmy się o ptakach. Naprawdę miło
będziemy wspominać to spotkanie i mam
nadzieję, że nie będzie ono ostatnie, a zdobyte
wiadomości wykorzystamy przygotowując się do
konkursów ornitologicznych.
Tak w rozśpiewanej i rozćwierkanej
atmosferze minęło nam półtorej godziny. Dużo
Michał Warchoł, klasa IV B
IV Świętokrzyski Przegląd Teatrów Szkolnych w Języku Angielskim
W marcu 2009 w Wojewódzkim Domu
Kultury w Kielcach odbył sie IV Świętokrzyski
Przegląd Teatrów Szkolnych w Języku
Angielskim.
W pierwszym dniu występowali uczniowie szkół
podstawowych, a w drugim gimnazjalnych i
ponadgimnazjalnych. Zaprezentowane zostały
fragmenty
znanych
bajek
i
powieści.
Organizatorem teatralnego przeglądu było
Świętokrzyskie
Centrum
Doskonalenia
Nauczycieli, MM Publications i WDK Kielce.
Oczekując na wyniki
przeglądu
nasi
uczniowie
mogli
usłyszeć
laureatów
Festiwalu Piosenki w
Języku Angielskim.
Jak przyznali sami organizatorzy, w tym
roku szkoły reprezentowały bardzo wysoki
poziom artystyczny, znacznie przekraczający ich
oczekiwania: wspaniałe elementy scenografii,
balet, śpiew i piękne kostiumy. Zwycięzcami
tegorocznego IV Świętokrzyskiego Przeglądu
Teatrów Szkolnych w Języku Angielskim zostali
uczniowie
ze
Szkoły
Podstawowej
w
Małogoszczy, którzy w mistrzowski sposób
zainscenizowali historię Piotrusia Pana, bohatera
powieści Jamesa Matthew Barriego.
Dnia 9 marca 2010 uczniowie naszej
szkoły pojechali do Kielc, aby jako widzowie
uczestniczyć w tym wydarzeniu. W przeglądzie
wzięło udział 10 zespołów ze szkół
podstawowych. The Ugly Duckling, Aladdin,
Beauty and the Beast, Peter Pan i wiele innych
znanych tytułów zostało wystawionych na scenie
Wojewódzkiego Domu Kultury w Kielcach.
Członkowie Koła Języka Angielskiego
UWAGA KONKURS
NA HYMN NASZEJ SZKOŁY!!!
Regulamin konkursu
1. Celem konkursu jest:
•
•
•
•
2. Organizatorzy konkursu:
• Dyrekcja Publicznej Szkoły Podstawowej
im. Jana Kochanowskiego w Zakrzewie,
• Nauczyciele zespołu do spraw promocji
szkoły.
stworzenie hymnu, pieśni umacniającej
więź uczniów z własna szkołą,
uświetnienie uroczystości „Święta
Szkoły”,
wzbogacenie tradycji i symboliki szkoły
oraz zapoczątkowanie nowej tradycji,
rozwój literackich uzdolnień uczniów.
3. Warunki konkursu:
•
5
tematyka hymnu powinna być w
dowolny sposób związana ze szkołą lub
•
•
powszechnie akceptowanymi
wartościami,
słowa można ułożyć samodzielnie lub
wykorzystać znany tekst modyfikując go,
hymn powinien mieć przynajmniej dwie
zwrotki i refren.
5. Ocena prac:
•
komisja złożona z przedstawicieli grona
pedagogicznego, rodziców i uczniów
szkoły wybierze najlepszą pracę, która
stanie się hymnem szkoły,
• komisja zastrzega sobie prawo do
wprowadzenia zmian w tekście lub
wykorzystania więcej niż jednej pracy
konkursowej,
• przy ocenie komisja w szczególności
uwzględnia: zgodność treści z tematem,
atrakcyjność i pomysłowość,
zaprezentowanie charakteru szkoły,
walory artystyczne, poprawność
merytoryczną i językową.
Konkurs trwa do dnia 30 kwietnia 2010r.
Wręczenie nagrody i wyróżnień odbędzie się na
początku maja.
Prace należy składać do pań A. Bąk, B.
Chłopeckiej oraz M. Słowik.
Nadzór nad prawidłową organizacją i
przebiegiem konkursu sprawuje Dyrektor Szkoły
oraz zespół do spraw promocji.
4. Zasady uczestnictwa:
•
•
•
•
•
konkursie może wziąć udział każdy, kto
w wyznaczonym terminie złoży napisany
utwór,
każdy uczestnik może zgłosić dowolną
liczbę utworów,
prace powinny być opatrzone informacją
zawierającą imię i nazwisko oraz klasę
autora,
utwory mogą być wcześniej
publikowane,
organizator konkursu zastrzega sobie
prawo do wykorzystania wyróżnionych
utworów do reklamy i promocji szkoły.
ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU!!!
Nasza twórczość…
Rycerz Mikołaj Powała
przybliżyło nad Krzyżakami zwycięstwo.
Przez tyle wieków pamięć o nim pozostała:
kopiec, pomnik, historii chwała.
Współczesnego rycerza poznać bym chciała
właśnie takiego jak Powała.
Bo wojny wygrywać chciał
i dużo siły w sobie miał.
Na turniejach się sprężał
i dla swej damy zwyciężał.
Dobry humor niech mu dopisuje
i zdrowie nie szwankuje.
Takich rycerzy w naszych czasach jest za mało,
więc chyba tylko marzyć pozostało.
Rycerz Mikołaj Powała
to naszego kraju chwała.
Choć w Taczewie się wychował
to pod Grunwaldem mieczem wojował.
Jego waleczność i męstwo,
Anna Kurowska, klasa IV A
6
Współcześni rycerze
Czasem bym chciała, jak księżniczka z wieży
Mieć wokół siebie kilku rycerzy
Nie muszą wyglądać, jak ci z średniowiecza
Mieć długie brody i używać miecza
Nie muszą się w walce chować za tarczą
Niech będą zwyczajni – tacy wystarczą
Nie muszą wcale jeździć na koniu
Niech mnie tylko czasem odprowadzą do domu
Niech będą odważni, nie tylko z pozoru
I mogą bronić mojego honoru
Mogą ochraniać słabszych i dzieci
I wszystkim ludziom przykładem świecić
Mogą posiadać też inne cnoty
Bo mają dużo dziś do roboty!
Dla Miłości
Chciałabym mieć rycerza,
który na czarnym koniu przyjeżdża.
W złotą zbroję, by był ubrany,
miły, czuły i kochany.
Bogaty nie musi być wcale,
ważne by miłością darzył mnie stale.
A później porzucił swój miecz i zbroję,
bo miłość najważniejsza i my oboje.
Daria Mazur, klasa VI B
Rycerze
Natalia Markiewicz, klasa IV A
Jak giermek został rycerzem
W pradawnych czasach,
Kiedy Mieszko żył,
To właśnie rycerze
We dworach wiedli prym.
Oto Maciek – giermek młody
Co rycerzem pragnie zostać.
Dziś rycerskie ma zawody Czy zadaniom trudnym sprosta?
Rycerz w srebrnej lśni zbroi,
On nikogo się nie boi.
Nie straszne mu są potężne wojny,
Jego władca może być spokojny.
W rękę kopię już mu dali,
Założyli ciężką zbroję.
Przeciwnika mu wybrali A więc czas już ruszać w boje!
Polska historia wielkich ma rycerzy,
A literatura potęgę ich szerzy.
Kto z nas nie zna Juranda ze Spychowa,
On nie z tych, co głowę w piasek chowa.
Maciek znawcą jest rzemiosła,
Kopią bardzo dobrze włada.
Cios w kierunku jeźdźca posłał Już przeciwnik z konia spada!
Wielkie są zasługi Powały z Taczowa,
On to w bitwie pod Grunwaldem
Z Jagiełłą Zakonowi stawili czoła.
Wołodyjowski, Kmicic, Skrzetuski To Sienkiewicza są rycerze.
Oni mają zasług pełne kołnierze.
Król nań spojrzał wnet z uśmiechem,
Wokół brawa biją wszyscy.
Miecz i pas niosą z pośpiechem Nadszedł moment uroczysty!
Rycerz to człowiek odważny i prawy,
Swojemu królowi nie odmawia wyprawy,
Bo bitwy i wojny to jego praca.
Pytanie tylko Czym mu się historia za to odpłaca?
Pasem już go opasali,
Ciężki miecz do ręki dali.
Zawisza Czarny mu nadali imię Co w całym świcie po dziś dzień słynie!
Agata Duda, klasa IV A
Patrycja Borowiecka, klasa VI A
7
Zawisza Czarny
Przysmaki dla ptaków
Głodne ptaki zimą zobaczyłam,
dlatego przysmaki im zrobiłam.
Tych przysmaków będzie wiele,
bo ptaków głodnych mało nie jest.
Teraz ptaki cieszą się, że zima im niegroźna,
choć ta zima bardzo, bardzo mroźna.
Julia Musiałek, klasa II A
Zawisza Czarny z Garbowa
W turniejach rycerskich startował
Wiódł prym wśród zawodników
Kopią władał najlepiej z uczestników
Ów młodzik udał się w świat
Gdyż w Polsce nie ponosił już w walkach strat
Ciężko było mu opuszczać kochana rodzinę
A szczególnie najbliższą sercu dziewczynę
Zawisza – młodzik z jednym giermkiem
Często przez przeciwników witany był śmiechem
Lecz gdy zawalczył ze śmiałkiem wesołym
Tamten odchodził z turnieju strapiony
Zawisza do kraju wrócił
Lecz niedługo potem się zasmucił
Ukochana Jadwiga już się ożeniła
I z innym już swoje życie dzieliła
Rozczarowany Zawisza wyjechał ze swego kraju
Aby stoczyć walkę ze słynnym zawodnikiem
rycerskich turniejów
Jan z Aragonii zawodnik wspaniały
Nie dostał od swych kibiców pochwały
Ponieważ przegrał ten śmiałek
Zawiszy oddając swą chwałę
Zawisza Czarny służył potem na dworze cesarza
Służbę ułatwiała mu sława prawego rycerza
Piastował też godność starosty spiskiego
Po bitwie pod Grunwaldem uchodził za rycerza
wspaniałego
Zawsze dotrzymywał słowa danego
Bo nie podobał mu się los rycerza nieprawego
Był zawsze wierny i oddany
I za to go uwielbiały damy
Jego waleczność i chwała wszystkich
onieśmielała
Pomagał słabszym i biednym
Bo był człowiekiem szlachetnym
Przestrzegał kodeksu rycerskiego
Za to też chwalimy jego
Był rycerzem średniowiecznym
Lecz dla nas pozostanie wiecznym
Dbanie o ptaszki
Trzeba o ptaszki zadbać zimą,
Żeby im nigdy smutno nie było.
Gdy zjedzą wszystkie nasze okruszki,
To będą miały pełne brzuszki.
Sikorki bardzo lubią słoninkę,
Więc zawiesimy im odrobinkę.
Będą przy dziobaniu sobie śpiewały,
Nam za pożywienie dziękowały.
Szare wróbelki ćwierkają,
O ziarenka wołają.
Gdy posypiemy im całą garść,
Będę na długo miały dość.
Jemiołuszki, jemiołuszki,
Kto nakarmi ich puste brzuszki?
Damy im słonecznika i jarzębinki,
Wtedy będą wesołe i małe dziewczynki.
Sójka wybrać się za morze miała,
Lecz nigdzie nie poleciała.
Została tutaj z nami
I tęskni za orzechami i żołędziami.
Dzięcioł w drzewo stuka,
Robaczków w nim szuka.
Mieszka sobie w lesie,
Jego śpiew echo niesie.
Ewelina Kominek, klasa VI B
Natalia Wojcieszek,
klasa III z Mleczkowa
8
Deszcz
Wiosna
Deszcz na dachach gra,
zawsze dobry humor ma.
A Ty rusz trochę głową,
weź parasol ze sobą.
Stosownie ubieraj się do pogody,
bo będziesz miał w butach dużo wody.
Wiosna jest jak piękna róża,
zdobi nasz kraj.
Choć nas czasem straszy burzą,
to naprawdę jest raj.
Wiosną przylatują ptaszki,
gile, zięby, drozdy, pliszki.
Wiosna jest pełna zieleni,
różnorodnością kolorów wokół się mieni.
Świeci słońce złociutkie,
rosną kwiaty malutkie.
Rosną krzewy i drzewa,
choć czasem spadnie ulewa.
Wiosną jest najpiękniej na świecie,
nawet piękniej niż w lecie.
Wiosna piękny jest las,
chodzę wiosną do lasu kiedy mam tylko czas.
Piękne łąki są w lesie,
wiosna kwiaty nam niesie.
Kolorowe kwiaty tańczą wokoło,
na łące jest wesoło.
Wiktoria Markiewicz,
klasa III z Mleczkowa
Wiosna
Wiosna kwitnie zielenią
różne kolory się mienią.
Rosną krzewy i kwiatki
tuż obok mej chatki.
Motyle siadają na kwiatkach,
najczęściej na bratkach.
Wszystkie drzewa zielenią się wkoło wiosną jest wesoło.
Wiktoria Markiewicz,
klasa III z Mleczkowa
Wiktoria Markiewicz,
klasa III z Mleczkowa
Co z człowieka czyni prawdziwego rycerza?
Adam i Andrzej chodzą do 5 klasy.
Mieszkają obok siebie i po szkole często się
spotykają. Mają podobne zainteresowania. Obaj
lubią książki historyczne i czasopisma
motoryzacyjne. Bardzo lubią razem spędzać czas.
Na historii siedzą w jednej ławce.
rycerski. Przez chwilę nikt się
nie odzywał.
W
końcu
jednak
zgłosił
się Paweł,
klasowy
żartowniś.
Powiedział on, że
skoro
kierowcy
podczas
jeżdżenia
muszą
przestrzegać
kodeksu drogowego,
więc pewnie rycerze, gdy walczyli, musieli
Ostatnio
mieli
lekcję
dotyczącą
rycerstwa. Na początku nauczyciel zapytał, co
klasa wie o rycerzach. Adam i Andrzej od razu
się zgłosili i zaczęli opowiadać o tym, jak
walczyli rycerze, jak wyglądało ich uzbrojenie i
jak wyruszali do Ziemi Świętej na wyprawy
zwanymi wyprawami krzyżowymi, by walczyć z
muzułmanami. Nauczyciel pochwalił chłopców.
Następnie zapytał, czy ktoś wie, co to jest kodeks
9
przestrzegać kodeksu rycerskiego. Większość
klasy zaczęła się śmiać, lecz nauczyciel
stwierdził, że chłopiec ma rację. Powiedział
również, że rycerze musieli go przestrzegać także
w życiu codziennym. Później ku zdziwieniu
większości powiedział, że rycerze nie tylko
walczyli, ale zajmowali się też gospodarką i
nauką. W momencie, gdy nauczyciel chciał
opowiedzieć
uczniom,
czym
dokładnie
zajmowali się rycerze w czasie pokoju oraz jak
wyglądała ich kultura, zadzwonił dzwonek. Jako
pracę domową nauczyciel kazał uczniom
przeczytać o tym w książce i zastanowić się, co z
człowieka czyniło prawdziwego rycerza.
wrócili cali posiniaczeni. Gdy rodzice Andrzeja
ich zobaczyli, stwierdzili, że chłopcy bardziej
przypominają średniowiecznych rozbójników,
niż prawdziwych rycerzy.
Następnego dnia, gdy chłopcy poszli do
szkoły, zobaczyli siedzącą w szatni Zosię.
Dziewczynka była wyraźnie zdenerwowana.
Okazało się, że to przez Janka, szkolnego urwisa
z 6 klasy. Zabrał on Zosi gumkę do włosów i
położył ją wysoko na parapecie, tak, że
dziewczynka nie mogła jej dosięgnąć. Chłopcy
chcieli jej pomóc, jednak okazało się, że oni
również byli zbyt niscy. Zauważyli, że w
drzwiach stoi Janek i śmieje się z ich bezsilności.
Wtedy Andrzej powiedział Jankowi, że albo
zdejmie gumkę z parapetu i przeprosi Zosię, albo
będzie miał kłopoty. Na początku Janek nie miał
zamiaru nic zrobić, jednak zmienił zdanie, gdy
Adam zagroził, że powie wszystko pani. Wtedy
Janek podał Zosi jej gumkę, mruknął pod nosem
słowo przepraszam i wyszedł z szatni.
Uszczęśliwiona dziewczynka stwierdziła, że
chłopcy są wyjątkowo odważni i zachowali się
jak prawdziwi rycerze.
Wracając ze szkoły chłopcy postanowili,
że przez jeden dzień będą prawdziwymi
rycerzami. Na początku wpadli na pomysł, że
jako średniowieczni rycerze wyruszą na wyprawę
krzyżową. Wtedy Adam zauważył, że mają
poważny problem, bo w naszych czasach nikt nie
organizuje wypraw krzyżowych. W tym
momencie zorientowali się, że w ogóle nie mają z
kim walczyć. Wtedy zdecydowali, że będą
rycerzami
w
okresie
pokoju.
Andrzej
przypomniał o tym, że rycerze w czasie wolnym
nie tylko ćwiczyli posługiwanie się bronią, ale
również uczyli się dobrych manier, zajmowali się
wdowami i sierotami, a także chodzili na uczty i
bale, gdzie byli wzorem do naśladowania.
Ponieważ chłopcy byli po obiedzie, stwierdzili,
że uczta odpada, tym bardziej, że nie chciało się
im przestrzegać wszystkich zasad dobrego
wychowania. Nauka w wolnym czasie też ich za
bardzo nie interesowała, więc postanowili
poćwiczyć walkę bronią. W tym celu
przygotowali sobie miecze i tarcze. Mimo, że
starali się walczyć najlepiej jak umieli, do domu
Wracając do domu chłopcy zaczęli
zastanawiać się nad tym, co powiedziała o nich
Zosia. Po tych wszystkich wydarzeniach chłopcy
stwierdzili, że rycerstwo to nie tylko walka, ale
również sposób życia i zachowania, polegający
na pomaganiu innym i sumiennym wypełnianiu
swoich obowiązków. Postanowili, że tego dnia
naprawdę będą zachowywali się jak prawdziwi
rycerze i najpierw sumiennie odrabia pracę
domową, a później pomogą swoim rodzicom.
Michał Warchoł, klasa IV B
Redakcja „Masz wiadomość”:
Redaktorzy: W. Markiewicz, N. Wojcieszek, E. Kominek, M. Warchoł, J. Musiałek, A. Duda,
P. Borowiecka, D. Mazur, N. Markiewicz, A. Kurowska, M. Cis, G. Zawadzki, J. Kredowska, klasa Ia,
Asystenci Biblioteczni, klasa IVa, członkowie Koła Języka Angielskiego
Opiekunowie: Anna Bąk, Barbara Ogińska, Aneta Pałkiewicz,
10
11