Polyplant 5 Special

Polyplant 5 Special
Podbiał
Krwawnik
Brzoza
Skrzyp
Pokrzywa
Rozmaryn
Szałwia
Polyplant 5 Special jest kompleksem roślinnym zawierającym ekstrakty z Brzozy, Skrzypu, Krwawnika,
Pokrzywy, Podbiału, Rozmarynu i Szałwii, wzbogacony dodatkowo witaminami z grupy B.
BRZOZA BRODAWKOWATA
BOTANIKA I CHEMIA
“Betula alba L.” – Brzoza brodawkowata – drzewo pochodzące z Europy i północnej Azji. Występowanie od Francji, na południe do Włoch, przez Bałkany aż do Kaukazu. Liście – skrętoległe, cienkie, trójkątne
lub jajowato-romboidalne, zwykle długo zaostrzone, grubo, podwójnie piłkowane, u podstawy całobrzegie;
liście i ogonki nagie, liście odroślowe większe, owłosione, sercowate. Pędy - w stanie bezlistnym: pąki
skrętoległe, lepkie, u nasady rozszerzone, na wierzchołku zaostrzone. Łuski brązowe, na końcu
zaokrąglone. Zawiązki kwiatostanów męskich na wierzchołkach pędów. Młode gałązki brązowe, pokryte
brodawkami, nagie. Kwiaty - zwykle jednopłciowe. Kwiatostany zebrane w kotki, siedzące, brązowawe,
na szczycie długopędów po 1-3, zwisające. Kwiatostany żeńskie wąskie, zielone, na końcach
zeszłorocznych, ulistnionych krótkopędów, skierowane ku górze, później zwisające. Kwitnie w kwietniu,
równocześnie z rozwojem liści. Owoce - owocostany szyszeczkowate, grubowalcowate, jasnobrązowe do
brązowych, jesienią rozpadają się pozostawiając ogonki. Łuski owocowe 3-klapowe, klapki środkowe
szerokie i krótkie. Nasiona – orzeszki z dwóch stron oskrzydlone, skrzydełka 2-3 razy większe niż
orzeszek. Brzoza brodawkowata to charakterystyczne drzewo, o srebrzystobiałej korze z poprzecznymi,
ciemnymi paskami, w dolnej części pnia prawie czarnej i spękanej. Osiąga wysokość do 20m, pień ma
smukły, dość często krzywy, koronę stożkowatą, w starszym wieku luźną, ze zwisającymi gałązkami.
Wytwarza system korzeniowy silnie rozwinięty, ale powierzchniowy. Osiąga wiek 120 lat. Znosi
zanieczyszczenia atmosfery, ale silnie wyjaławia glebę i uniemożliwia wzrost wielu innym roślinom w jej
5480-1
bezpośrednim sąsiedztwie. Wykorzystywanymi częściami rośliny są liście, pączki kwiatowe, kora i
niekiedy sok. Jego zapach jest lekko aromatyczny a liście mają gorzki smak.
W chemicznym składzie liści znajdujemy głównie saponiny (betulinę), garbniki i flawonoidy (1,5-3%
glikozydów kwercetyny) i hiperozyd.
Ponadto, znajdujemy tu 0,1% olejków eterycznych (seskwiterpenowe tlenki). Innymi związkami obecnymi
w liściach brzozy są kwas askorbinowy i kwasy fenolo-karboksylowe.
Saponiny znajdujemy również w korze (betulinę i betulozyd). Obserwujemy tu także obecność garbników
(4-15%) i licznych mononasacharydów i dwusacharydów.
Pączki zawierają najwyższy poziom olejków eterycznych. Wyizolowanu tu rownież związki polifenolowe.
SKRZYP POLNY
BOTANIKA I CHEMIA
Skrzyp Polny (Equisetum arvense L.) – roślina zarodnikowa z rodziny skrzypowatych (Equisetaceae),
występująca w strefach umiarkowanych i podzwrotnikowych prawie całej kuli ziemskiej.
Skrzyp polny wytwarza dwa rodzaje pędów:
- pędy wczesne, wiosenne, wysokie do 20 cm, mają średnicę 0,5 cm, są bezlistne, nierozgałęzione,
mięsiste, żółtobrunatne lub czerwone, zakończone podłużnie jajowatym kłosem zarodnikowym.
Zasychają wcześnie
- pędy letnie, płone, wysokie do 40 cm, zielone, mają wydłużone międzywęźla i łuskowate liście. Są
szorstkie, kruche, żeberkowate. Z węzłów wyrastają okółkowo pędy boczne. Roślina przy rozcieraniu
charakterystycznie skrzypi.
W kosmetyce wykorzystywane są pędy płonne ze względu na obfitość substancji mineralnych –
szczególnie krzemu (60-80% minerałów) stabilizującego glikozaminoglikany tkanki .
Innymi składnikami skrzypu są:
Saponozydy (5%): ekwisetonina dająca w procesie hydrolizy arabinozę, fruktozę i
ekwisetogeninę
Flavonoidy: szczególnie izokwercytryna, galuteolina and ekwisetryna
Alkaloidy: w małych ilościach (3-metoksyypirydyna, nikotyna i palustryna)
Do pozostałych związków występujący w skrzypie należą: witamina C, kwas jabłkowy, kwas szczawiowy,
glicerydy kwasów stearynowego, linolowego i oleinowego.
KRWAWNIK POSPOLITY
BOTANIKA I CHEMIA
“Achillea millefolium L." – Krwawnik pospolity – bylina z rodziny astrowatych. Roślina silnie aromatyczna,
omszona. Łodyga wys. od 0,3 do 0,7 m, górą słabo rozgałęziona. Liście dolne krótkoogonkowe, górne
siedzące. Lancetowate, podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne, o odcinkach wąskolancetowatych.
Kwiatostan baldachokształtny, szczytowy, złożony z licznych koszyczków. Kwiaty języczkowate białe lub
bladoróżowe, kwiaty rurkowate brudnobiaławe . Kwitnie od czerwca do października. Krwawnik ma
gorzki, aromatyczny i cierpki smak.
Skład chemiczny krwawnika charakteryzowany jest obecnością olejków eterycznych (0,1-0,8%), których
głównym składnikiem jest chamazulen, formujący się podczas destylacji wskutek dehydracji i odwęglania
seskwiterpenowych laktonów typu gwajenolidów, głownie achilecyny.
Chamazulen może stanowić aż 20% wszystkich olejków obecnych w roślinie. Pozostałymi składnikami tej
frakcji są alfa- i beta-pinen, limonen, sabinen, kamfora, eukaliptol i kariofylen.
Wśród polifenolowych związków występujący w roślinie możemy wymienić: garbniki (3-4%), kwasy
fenolowe (koleinowy i salicylowy) oraz flawonoidy (apigenina, luteolina i ich glikozydy).
5480-2
Krwawnik zawiera w swoim składzie seskwiterpenowe laktony takie jak achilleinę, leukodynę, achillinę i
millefin. Do związków azotowych, wykrytych w składzie chemicznym rośliny należą: betainy, trójterpeny,
kumaryny oraz cyjanogenny glikozyd (prunazyna).
POKRZYWA ZWYCZAJNA
BOTANIKA I CHEMIA
“Urtica dioica L.” – Pokrzywa zwyczajna - bylina z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae), występująca w
całej Europie i Ameryce Północnej. Roślina dwupienna. Łodyga wysoka od 0,5 do 1,5 m. Liście
jajowatopodługowate, o sercowatej nasadzie, grubo ząbkowane, długie do 15 cm, z przylistakmi
wąskolancetowatymi. Łodyga i liście okryte parzącymi, szczeciniastymi włoskami. Kwiaty zielonkawe,
niepozorne, zebrane w kwiatostany wierzchotkowate, w kątach liści, dłuższe od ogonków liściowych.
Kwitnie od czerwca do września. Owocem jest orzeszek. Wykorzystywanymi częściami rośliny są zwykle
liście i łodyga, aczkolwiek, korzeń, owoce i kwiaty są również użyteczne.
Skład chemiczny rośliny różni się w poszczególnych jej częściach:
Liście – łodyga - z tej cześci rośliny wyizolowano następujące związki: chlorofil a i b – produkty
powstające wskutek degradacji chlorofilu, karotenoidy (beta-karoten i ksantofile), witaminy A, K i z grupy
B, trójterpeny, sterole (beta-sitosterol), sole mineralne (krzem, sole potasu i azotany) oraz flawonoidy
Korzeń - w korzeniu wykryto obecność beta-sitosterolu i innych steroli, a także garbniki, fenylopropan,
związki lignanowe, neutralne polisacharydy i lecytyny (0,1 – 0,2%).
Kwiaty – w tej części wyizolowano głównie flawonoidy (kwercetynę, kempferol)
Owoc - obserwujemy tu obecność protein, klejów, różnych olejów (do 30% suchej masy), karotenoidów,
tokoferoli (0,1-0,2%) i kwasu linolowego (do 80% całej frakcji kwasów tłuszczowych).
PODBIAŁ POSPOLITY
BOTANIKA I CHEMIA
“Tussilago farfara L.” – Podbiał pospolity - bylina z rodziny astrowatych, występująca powszechnie w
Europie, północnej i zachodniej Azji, północnej Afryce i Ameryce Północnej. Roślina pospolita na
terenach wilgotnych, gliniastych, nad brzegami wód. Pędy kwiatowe wysokie na 10-30 cm wyrastają
przed rozwojem liści. Kwiaty złocistożółte, żeńskie języczkowate, męskie rurkowate, zebrane w
koszyczek. Kwitnie od kwietnia do maja. Liście odziomkowe długoogonkowe, o blaszce
okrągławosercowatej. Brzegu nierównoząbkowanym, nasadzie zaokrąglonej, od spodu białawo
kutnerowato owłosione, wyrastają po przekwitnięciu rośliny. Użytkowymi częściami rośliny są głównie
kwiaty i liście, jakkolwiek cała roślina może być wykorzystana.
Skład chemiczny kwiatów podbiału charakteryzuje obecność śluzów. Woda obecna jest w proporcji 6-8%
a sole mineralne stanowią 10%. Źródła podają, że w kwiatach podbiału obecne są terpenowe alkohole
(arnidiol i faradiol), karotenoidy i flawonoidy.
Liście są bogate w sole mineralne (15-20%) a szczególnie w azotan potasu. Znajdujemy tu również śluzy
(6-10%) i garbniki (ok. 5%).
ROZMARYN LEKARSKI
BOTANIKA I CHEMIA
“Rosmarinus officinalis L.” – Rozmaryn lekarski – zimozielony krzew z rodziny jasnotowaych, występujący
w rejonie śródziemnomorskim. Łodyga czterokancista, drewniejąca w drugim roku wys. 50-100 cm.
Liście naprzemianległe, bezogonkowe, równowąskie, o brzegach podwiniętych ku dołowi. Górna
powierzchnia liścia ciemnozielona, naga, dolna biaława, kutnerowata.Dwuwargowe kielichy kwiatowe
bladobłękitne lub białe w kształcie 3-zębatych dzwonków zebrane w kiście pachowe.
5480-3
Skład chemiczny rozmarynu wygląda następująco:
Olejki eteryczne - Olejki eteryczne złożone są z terpenowych pochodnych w stężeniu od 1 do 2%. Poziom
ten spada do 0,5% w suchej roślinie. Do głównych pochodnych terpenowych należą: α-pinen występujący w
swojej postaci racemicznejm, kampfen, 1,8-cineol, kamfora i borneol.
Oprócz olejku eterycznego, rozmaryn zawiera różnorodność interesujących związków:
Pochodne polifenolowe
- kwas rozmarynowy: złożony z kwasu kofeinowego i α-hydroksydihydrokofeinowego, występujący w
ilości 2-3%
- substancje gorzkie: pikrosalwin lub karnozol. Ten dwuterpenowy lakton ma dwie hydroksylowe
funkcje w pozycji O
- pigmenty flawonoidiwe: zbudowane z glukozydów flawonowych
- rozmarycyna: alkaloid, którego struktura nie została jeszcze do końca zdefiniowana
Trójterpenowe pochodne:
Kwas ursolowy w proporcji 2-4%
SZAŁWIA LEKARSKA
BOTANIKA I CHEMIA
“Salvia officinalis L." – Szałwia lekarska - półkrzew z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae), pochodzący z
obszaru śródziemnomorskiego, uprawiany w środkowej Europie, w Ameryce Północnej, również jako roślina
ozdobna. Szałwia to roślina silnie rozgałęziona, szarawo pajęczynowato, kutnerowato owłosiona, o silnym
aromatycznym, kamforowym zapachu. Łodyga wysoka 30 do 70 cm, podnosząca się.
Liście zimozielone, naprzeciwległe, długoogonkowe, lancetowate lub jajowatolancetowate, słabo karbowane,
często z dwoma uszkami. Kwiaty zrostopłatkowe, dwuwargowe, jasnofioletowe, zebrane w pozorny kłos
szczytowy złożony z nibyokółków. Kwitnie od czerwca do lipca. Owocem jest poczwórna rozłupnia,
rozpadająca się na rozłupki kuliste, prawie czarne.
W liściach szałwii znajdujemy głównie:
Olejek eteryczny: 1 – 3%. Głównymi jegoo składnikami są α-tujon i β-tujon, stanowiące 50% całej frakcji.
Pozostałymi składnikami są linalool, kamfora, borneol, cyneol, α-pinen, β-pinen i octan bornylu.
Pentacykliczne trójterpeny: kwas ursolowy i oleanolowy
Flawonoidy: głownie luteolina, apigenina i ich glukozydy
Kwas rozmarynowy: (2,5-4,0%). Jest to depsyd kwasu kofeinowego i α-hydroksydihydrokofeinowego.
Pikrosalwin (karnozol): gorzka substancja o naturze dwuterpenowej występująca w ilości ok. 0,3%
WŁAŚCIWOŚCI KOSMETYCZNE KOMPLEKSU
Skład tego poliplantu został specjalnie dobrany w celu jego wykorzystania w formulacjach kosmetyków dla
skóry tłustej i wrażliwej. W wyniku synergicznego połączenia jego składników, działa on ściągająco,
udrażniająco, uszczelniająco na kapilary i ochronnie na skórę. Witaminy z grupy B są częstym składnikiem
preparatów zwalczających łojotok, stany zapalne skóry i skóry głowy.
ZALECANE DOZOWANIE
Zaleca się dozowanie na poziomie 0,5 - 4%
5480-4