Bulimia i jej powikłania w obrębie jamy ustnej

Bulimia i jej powikłania w obrębie
jamy ustnej
Bulimia to choroba, która wyniszcza zarówno psychikę, jak i cały organizm.
Trudna do zaobserwowania, gdyż osoba na nią chorująca robi wszystko, by
zataić przed całym otoczeniem napady obżarstwa, wymioty czy głodówki.
Obok zaburzeń pojawiających się w sferze psychiki, takich jak: obniżony
nastrój, wyrzuty sumienia, obniżona, niska samoocena czy samoobwinianie,
występują także liczne i bardzo groźne powikłania w sferze fizycznej. Nie
wolno o nich zapominać, żadnego z nich nie należy bagatelizować, lecz
traktować bardzo poważne i szybko reagować.
Bulimia
Na temat bulimii powstało już wiele artykułów, dlatego też powielanie definicji i przyczyn
oraz objawów wydaje się nieco zbędne. Jednakże magazynując i podsumowując
wszelkie informacje, warto wspomnieć o kilku faktach. Bulimia jest zaburzeniem
odżywiania, które koncentruje się wokół jedzenia i masy ciała. Okresowo
pojawiają się niekontrolowane napady, w trakcie których osoba zjada ogromne ilości
pożywienia. Następnie podejmuje kroki, które będą zwalczać pojawienie się
ewentualnych skutków ubocznych takiego zachowania, jak przytycie. Bulimia przede
wszystkim dotyczy nastolatek i młodych kobiet, a diagnozuje się tę chorobę, jeśli
objawy występują w okresie 3 miesięcy, co najmniej 2 razy w tygodniu. Wśród chorych
rozpoznaje się dwa typy zachowań określane jako:
bulimia o typie przeczyszczającym, gdy pacjent prowokuje wymioty po epizodzie
nadmiernego objadania się;
bulimia o typie nieprzeczyszczającym, w trakcie którego uwaga jest skierowana na
przestrzeganie ścisłej diety i głodówki, by zwalczyć napady jedzenia.
Określenie przyczyn zaburzeń odżywiania jest trudne, ponieważ zazwyczaj są one
złożone i mogą dotyczyć zarówno wczesnego dzieciństwa (w tym nawyków
stosowanych przez rodziców oraz doświadczeń z wczesnego etapu życia), jak i mogą
być powiązane z innymi zaburzeniami (na przykład depresja, natręctwa).
Bulimia – zmiany w obrębie jamy ustnej
Oprócz znanych objawów bulimii, takich jak: występowanie okresów nadmiernego
objadania się i pochłanianie niezdrowej ilości jedzenia; utrata kontroli w jedzeniu
pokarmów podczas napadów; prowokowanie wymiotów, stosowanie ćwiczeń i
środków przeczyszczających, aby nie przytyć, występują także objawy, których, na
pierwszy rzut oka nie widać. Dzieje się tak, ponieważ chorzy na bulimię ukrywają te
symptomy i zazwyczaj mają prawidłową lub nieznacznie wyższą wagę ciała. Objawem
charakterystycznym dla tej grupy są na pewno zmiany, jakie następują w
obszarze jamy ustnej, a mianowicie uzębienia, błony śluzowej i gruczołów
ślinowych. Wówczas obraz zębów stanowi dowód na prowokowanie
wymiotów przez chorą. Kłopoty z zębami pojawiają się na skutek działania kwasu
żołądkowego dostającego się do jamy ustnej w wyniku wymiotów. Określane jest to
erozją (wewnątrzpochodną) szkliwa i zębiny. Inną możliwością jest erozja
zewnątrzpochodna, gdy chory przyjmuje ocet i sok cytrynowy, aby osłabić apetyt lub
kwaśne napoje i pokarmy. Zaniedbanie tych ubytków może doprowadzić do
nadwrażliwości na zimno i słodkie jedzenie, a w ostateczności jedyną możliwością
leczenia zębów jest metoda kanałowa. Ponadto, mogą pojawić się kłopoty z
wydzielaniem śliny i suchość w ustach jako odpowiedź na przyjmowanie
leków antydepresyjnych. Skutkuje to zwiększonym ryzykiem próchnicy,
trudnościami w mowie, żuciu pokarmów i przełykaniu. W obrębie jamy ustnej
pojawiają się w wyniku wymiotów nadżerki i owrzodzenia, a na skórze palców rąk
owrzodzenia powstałe na skutek działania kwasu żołądkowego.
Objawy bulimii można dostrzec na języku, ponieważ bardzo szybko reaguje
na wszelkie niedobory żywieniowe, a zwłaszcza te związane z żelazem,
witaminą B12 i brakiem kwasu foliowego. Język staje się blady, ponieważ na
powierzchni zanikają brodawki, a niejako na ich miejsce pojawiają się gładkie i
jakby polakierowane plamy. Towarzyszyć temu może także ból i pieczenie języka,
którego nie należy bagatelizować, gdyż często jest oznaką zakażenia grzybicą jako
swoistej konsekwencji osłabienia organizmu.
Bulimia – zmiany w obrębie narządów
Oprócz tych objawów, pojawiają się także kłopoty z pracą serca ze względu na
niedobory w organizmie sodu, potasu i chlorku. Doprowadzić to może do niewydolności
serca czy palpitacji, omdleń lub zawrotów głowy. U chorych na bulimię zauważa się
także puchnięcie nóg na skutek zbyt dużej ilości wody w organizmie. Nie jest
ona usuwana podczas zaniechania wymiotów, które były dla ciała pewną normą. Lepiej
jest ten moment przeczekać i przyjmować optymalne dzienne dawki płynów, aby
organizm osiągnął równowagę.
Powikłania następują także w układzie pokarmowym, gdyż częste wymioty niszczą
żołądek doprowadzając do jego pęknięcia co może zakończyć się poważnymi
konsekwencjami, nie mówiąc już o tym, że jest to zagrożenie życia. Kłopoty także
dotyczą jelita grubego ze względu na przyjmowanie środków przeczyszczających, które
osłabiają jego naturalną pracę i w efekcie, chorej często towarzyszą zaparcia i żylaki
odbytu.
Bulimia jest groźną chorobą, którą trudno dostrzec, ponieważ chorujące kobiety robią
wszystko, aby ją ukryć. Ich waga często nie odbiega od normy, jednak mogą nas
zaniepokoić pewne symptomy, jak przesadne skupienie na wadze, napady objadania się
czy głodówki. Ważne jest zadbanie o psychikę chorej, ale także o stan fizyczny, który
ulega pogorszeniu przez pewne jej zachowania. Kłopoty z zębami i całą jamą ustną są
jedną z konsekwencji, a zbagatelizowanie tego problemu może doprowadzić do
przykrych następstw. Dlatego tak istotne jest zauważenie problemu i zareagowanie.
Literatura:
Sznurowska, B. (2011). Anoreksja i bulimia. Śmiertelne sposoby na życie. Gdańsk:
Harmonia Universalis. ISBN 978-83-7744-008-7.
Szupiany, T., Pytko-Polończyk, J., Rutkowski, K. (2015). Potrzeby stomatologiczne
pacjenta psychiatrycznego z zaburzeniami w odżywianiu. Psychiatria Polska, 49(5), s.
945-954.
Author: Magdalena Mirta
Link do artykułu: http://bonavita.pl/bulimia-i-jej-powiklania-w-obrebie-jamy-ustnej