ProSpecT C. difficile Toxin A/B Microplate Assay [PL]

jest niedostateczne stężenie toksyny do wiązania koniugatu enzymu i
nie pojawia się żaden produkt reakcji kolorymetrycznej.
Test mikropłytkowy
ProSpecTTM C. difficile Toxin A/B
4
DEFINICJE SYMBOLI
Numer katalogowy
R244596 .....................96 testów
1
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
PL
Zawiera ilość materiału wystarczającą do <n> badań
PRZEZNACZENIE
Sprawdzić w instrukcji stosowania (IFU)
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B jest
immunoenzymatycznym testem jakościowym (EIA) przeznaczonym do
wykrywania obecności toksyn A i B C. difficile w próbkach stolca
pacjentów, u których podejrzewa się zakażenie Clostridium difficile. Test
jest przeznaczony do stosowania jako pomoc w rozpoznawaniu chorób
związanych z Clostridium difficile (CDAD).
2
Temperatury graniczne (temperatury
przechowywania)
Kod serii (numer serii)
Stosować do (data ważności)
Producent
OMÓWIENIE
Rozcieńczona próbka
Clostridium difficile, gram-dodatnia beztlenowa bakteria tworząca formy
przetrwalnikowe, jest najczęstszą przyczyną chorób biegunkowych
związanych z kuracją antybiotykową1,2. Choroba występuje, gdy leczenie
antybiotykami o szerokim spektrum działania wpływa na florę bakteryjną
żołądka i jelit i umożliwia oportunistyczny wzrost szczepów
toksynotwórczych Clostridium difficile. Toksyny produkowane przez
Clostridium difficile, oznaczone jako toksyna A i toksyna B, powodują
silne działanie enterotoksyczne i cytotoksyczne. Zakażenie może
obejmować objawy od zwykłej biegunki po rzekomobłoniaste zapalenie
okrężnicy (pseudomembranous colitis, PMC), objawiające się
nudnościami, bólem brzucha, wodnistą biegunką, odwodnieniem,
niewielką gorączką i pojawieniem się podwyższonych żółtych płytek na
śluzówce jelita grubego. Nie leczone piorunujące zapalenie jelita grubego
może prowadzić do zgonu pacjenta. Mogą wystąpić wybuchy chorób
przewodu pokarmowego w warunkach szpitalnych powodowane przez
Clostridium difficile oraz nawroty choroby11. Antybiotykoterapia zakażenia
Clostridium difficile może pomóc w walce z chorobą.
Rozpoznanie następuje zwykle po wykryciu obecności jednej lub obydwu
toksyn Clostridium difficile3,12. Test cytotoksyczny oparty na kulturze
komórkowej jest uznawany za metodę referencyjną, ale jest względnie
czasochłonny. Testy immunologiczne wykrywające tylko toksynę A lub
obie toksyny A i B stały się uznanymi narzędziami rozpoznawania
zakażenia Clostridium difficile4,5 . Istnienie nie-toksynotwórczych
wariantów Clostridium difficile jest kolejnym argumentem
przemawiającym za korzystaniem z testów opartych na wykrywaniu
toksyn dla rozstrzygającego rozpoznania. Doświadczalnie stosowano
testy z sondami kwasów nukleinowych, ale mogą być skomplikowane
ze względu na fakt, że organizmy mogą być obecne bezobjawowo u
około 50% niemowląt, 20-30% hospitalizowanych pacjentów i 2-3%
zdrowych dorosłych6,7 . Znaczenie kliniczne wykrycia obydwu toksyn A
i B nie jest jeszcze w pełni poznane. Chociaż większość szczepów
powodujących choroby produkuje obydwie toksyny, które mogą działać
synergicznie, udokumentowane przypadki chorób powodowanych przez
szczepy Clostridium difficile wytwarzające tylko toksynę B wskazują,
że z klinicznego punktu widzenia ważne jest wykrywanie przez test
obecności zarówno toksyny A jak i B 8,9,10.
3
5
ZAWARTOŚĆ ZESTAWU, PRZYGOTOWANIE DO
STOSOWANIA I PRZECHOWYWANIE
Test mikropłytkowy ProSpecT C. difficile Toxin A/B zawiera odczynniki
wystarczające do wykonania
96 testów.
Patrz także Środki ostrożności, punkt 6.
Data ważności każdego zestawu jest podana na etykiecie opakowania.
Wszystkie komponenty przechowywać w temperaturze 2-8°C.
Przed użyciem umożliwić wszystkim odczynnikom osiągnięcie
temperatury pokojowej (20-25 °C) i delikatnie wymieszać. Po użyciu
niezużyte odczynniki umieścić w lodówce.
Wszystkie odczynniki, za wyjątkiem buforu płuczącego, są dostarczane
w stężeniu gotowym do użycia. Odczynniki można rozdzielać
bezpośrednio z butelek z zakraplaczem lub przelewać do użycia za
pomocą pipet wielokanałowych. Jeśli przelano więcej odczynnika niż
potrzeba, taką pozostałą ilość należy wylać. Nie wolno przelewać
pozostałej ilości odczynnika ponownie do butelki.
Instrukcja użytkowania
Pipety do przenoszenia
Uchwyt pasków mikropłytek i pokrywa
Karta procedury
Mikropłytka* (8 studzienek / pasek)
12 pasków opłaszczonych przeciwciałami
mysimi przeciwko toksynie A i króliczymi
przeciwko toksynie B. Niezużyte paski
mikropłytek przechowywać w worku foliowym
ze środkiem osuszającym w celu
wyeliminowania wilgoci.
Koniugat enzymu*
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
25 ml koziego monoklonalnego przeciwciała
przeciwko toksynie A i króliczego przeciwciała
przeciwko toksynie B, znakowanych
peroksydazą chrzanową, ze środkami
przeciwbakteryjnymi.
ZASADA DZIAŁANIA TESTU
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B jest
immunologicznym testem fazy stałej do wykrywania toksyn A i B w
klinicznych próbkach stolca przy wykorzystaniu swoistych przeciwciał.
Próbka stolca może być rozcieńczona w rozcieńczalniku do próbek lub
użyta bezpośrednio, jeżeli była wcześniej rozcieńczona w
zmodyfikowanej pożywce transportowej Cary Blair. Próbki stolca są
dodawane do odłamywanych studzienek mikropłytek, na których
związane są mysie przeciwciała monoklonalne przeciwko toksynie A i
królicze przeciwciała przeciwko toksynie B. Jeżeli toksyny są obecne,
są one przechwytywane przez związane przeciwciało. Studzienki są
poddawane inkubacji a następnie przemywane w celu usunięcia
niezwiązanego materiału. Dodawany jest koniugat enzymu (kozie
przeciwciało przeciwko toksynie A i królicze przeciwciało przeciwko
toksynie B znakowane enzymem peroksydazy chrzanowej). Studzienki
są poddawane inkubacji a następnie przemywane w celu usunięcia
niezwiązanego koniugatu enzymu. W reakcji dodatniej związana toksyna
wiąże koniugat enzymu do studzienki. Dodawany jest substrat dla
enzymu, 3,3’,5,5’-tetrametylobenzydyna (TMB). W reakcji dodatniej
enzym związany ze studzienką zamienia substrat na produkt reakcji
kolorymetrycznej. Wybarwienie można obserwować wzrokowo lub
spektrofotometrycznie. W reakcji ujemnej nie ma toksyny lub obecne
Kontrola dodatnia
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
4 ml supernatantu hodowli toksyny A i
toksyny B
C.
difficile
i
środki
przeciwbakteryjne.
Kontrola ujemna
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
4 ml zbuforowanego roztworu z czerwonym
barwnikiem i 0,1% azydku sodu.
Rozcieńczalnik do próbek
Jedna butelka zawierająca 120 ml
zbuforowanego roztworu z czerwonym
barwnikiem i 0,1% azydku sodu.
Bufor płuczący
Jedna butelka zawierająca 120 ml (x10)
skoncentrowanego roztworu buforu ze
środkami przeciwbakteryjnymi.
1
10-krotny koncentrat buforu płuczącego (x10)
należy rozcieńczać dodając (x1) 1 część
koncentratu do 9 części wody destylowanej
lub dejonizowanej. Rozcieńczony bufor
płuczący zachowuje stabilność przez 1
miesiąc, jeśli jest przechowywany w
temperaturze 2 - 8 °C.
6.9
Substrat zabarwienia
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
25 ml 3,3’,5,5’-tetrametylobenzydyny (TMB) w
buforze.
Substrat zabarwienia należy przechowywać i
pobierać z butelki chroniącej przed dostępem
światła, w której jest dostarczony. Jeśli z
dowolnego powodu pobrano porcję substratu
z oryginalnej butelki, nie wolno ponownie
dodawać niezużytej objętości substratu
zabarwienia do oryginalnej butelki.
6.11
6.10
6.12
6.13
6.14
Roztwór zatrzymujący reakcję
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
12 ml 0,46 mol/l kwasu siarkowego.
*Uwaga: Nie zamieniać odczynników pomiędzy zestawami o różnych
numerach serii.
6
6.15
6.16
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
6.17
Odczynniki są przeznaczone do stosowania wyłącznie w diagnostyce
in vitro.
Wyłącznie do profesjonalnego stosowania.
Informacje na temat ewentualnych szkodliwych składników znajdują się
w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiału (MSDS) i na
etykietach produktu.
6.18
INFORMACJE DOTYCZĄCE BHP
6.1
6.2
6.3
6.4
6.5
6.6
Odczynniki są przygotowywane z materiałów biologicznych i
należy je traktować jako materiał potencjalnie zakaźny. Usuwać
stosując procedury odpowiednie dla materiałów stanowiących
zagrożenie biologiczne.
Nie pipetować ustami. Podczas postępowania z próbkami i
wykonywania analizy należy nosić jednorazowe rękawiczki i
okulary ochronne. Po zakończeniu procedury dokładnie umyć
ręce.
Próbki mogą zawierać czynniki potencjalnie zakaźne i należy je
traktować jako Poziom biozagrożenia 2 zgodnie z zaleceniem w
podręczniku Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób/Krajowego
Instytutu Zdrowia (CDC/NIH) pt. „Biosafety in Microbiological and
Biomedical Laboratories” (Bezpieczeństwo biologiczne w
laboratoriach mikrobiologicznych i biomedycznych), wyd. 5.
Bufor płuczący zawiera substancje działające potencjalnie
uczulająco na skórę (< 1% v/v). Unikać kontaktu ze skórą. Nosić
jednorazowe rękawiczki winylowe lub nitrylowe.
Bufor płuczący usuwać w odpowiednich pojemnikach dla
materiałów stanowiących zagrożenie biologiczne.
Rozcieńczalnik do próbek i zestaw kontroli ujemnej zawierają
0,1% azydku sodu, który został zaklasyfikowany przez
odpowiednie dyrektywy Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej
(EEC) jako szkodliwy (Xn). Poniżej podano odpowiednie
oznaczenie niebezpieczeństwa (R).
Xn
R22
Substancja szkodliwa w przypadku połknięcia
6.19
7
Nie wolno stosować odczynników po upływie podanego terminu
ważności. Termin ważności jest wydrukowany na każdej etykiecie
odczynnika. Stosowanie odczynnika po terminie ważności może
wpłynąć na dokładność wyników.
Poniższe wspólne odczynniki mogą być używane w serii
produktów ProSpecT: bufor płuczący, substrat zabarwienia i
roztwór zatrzymujący reakcję.
Zanieczyszczenie mikrobiologiczne odczynników może
zmniejszyć dokładność testu. Unikać zanieczyszczenia
mikrobiologicznego odczynników stosując sterylne jednorazowe
pipety podczas pobierania części odczynnika z butelek.
Przed użyciem wszystkie odczynniki i próbki należy pozostawić
do osiągnięcia temperatury pokojowej (20-25 °C).
Paski mikropłytek należy przechowywać w zamykanych
torebkach foliowych ze środkiem pochłaniającym wilgoć w celu
ochrony studzienek mikropłytek przed wilgocią.
Próbki stolca należy dokładnie wymieszać przed przygotowaniem
próbek w celu zapewnienia jednolitej zawartości próbki. NIE
WYKONYWAĆ KONCENTRATU PRÓBKI PRZED BADANIEM.
Substrat zabarwienia jest wrażliwy na światło. Jeśli odczynnik
zostanie wystawiony na działanie światła i pojawi się zabarwienie,
odczynnik należy wyrzucić.
Osoby nie rozpoznające kolorów lub z uszkodzeniem wzroku
mnoga nie być w stanie odczytać wizualnie testu i powinny
stosować odczyt spektrofotometryczny w celu zinterpretowania
wyników.
Podczas całej procedury odczynniki dodawać do studzienek testu
w takiej samej kolejności. Aby uniknąć skażenia, nie wolno
dotykać płynu w studzienkach końcówkami butelek.
Dokładnie mierzyć czas każdej inkubacji. Rozpocząć pomiar
czasu po dodaniu odczynnika do ostatniej studzienki na każdej
badanej mikropłytce. W celu zapewnienia dokładnego pomiaru
czasu jednorazowo badać nie więcej niż trzy płytki z 96
studzienkami. Odchylenie od ustalonej procedury może zmienić
wynik badania.
Ważne jest utrzymywanie butelek z zakraplaczami w pozycji
pionowej, aby kropla tworzyła się na zakończeniu dyszy. Jeśli
dysza stanie się wilgotna, zamiast na końcówce, wokół
zakończenia dyszy powstanie kropla o nieodpowiedniej objętości;
Jeśli to nastąpi, należy osuszyć dyszę przed kontynuowaniem
zakraplania.
POBIERANIE PRÓBEK STOLCA
Odpowiednie są standardowe procedury pobierania i przechowywania
próbek stolca w każdym laboratorium.
ŚWIEŻE Niezakonserwowane próbki można przechowywać w
temperaturze 2 - 8 °C i badać w ciągu 48 godzin.
Świeże próbki rozcieńczone w rozcieńczalniku do próbek, znajdującym
się w zestawie, mogą być do czasu badania przechowywane w
temperaturze pokojowej do 8 godzin lub w lodówce do 72 godzin.
ZAMROŻONE Jeśli świeżych próbek nie można zbadać w ciągu 48
godzin, należy je zamrozić w temperaturze -20 °C lub poniżej i zbadać
w ciągu 2 miesięcy. Unikać wielokrotnych cykli zamrażania i rozmrażania,
ponieważ mogą spowodować rozkład toksyn.
CARY BLAIR Próbki zakonserwowane w zmodyfikowanej pożywce
transportowej Cary Blair ze wskaźnikiem (lub odpowiednikiem) można
przechowywać w temperaturze pokojowej (20 - 25 °C) do 5 dni przed
badaniem. Do wykorzystania w teście nie nadają się próbki stolca
stężone lub pobierane do 10% formaliny lub utrwalaczy SAF i PVA.
8
SPOSÓB WYKONANIA TESTU
WYMAGANE MATERIAŁY DOSTARCZONE
Azydki mogą reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z
miedzi i ołowiu tworząc wybuchowe sole. Ilości zawarte w tym
zestawie są niewielkie, niemniej podczas usuwania materiałów
zawierających azydek należy je spłukać dużą ilością wody.
Patrz Zawartość zestawu, rozdział 5
MATERIAŁY NIEZBĘDNE, LECZ NIE DOSTARCZONE
Pojemniki do pobierania próbek stolca
Jednorazowe probówki, plastikowe lub szklane
Stoper do pomiaru minut
Butelka na bufor płuczący
Woda destylowana lub dejonizowana
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE PROCEDURY
6.7
6.8
Dokładnie przeczytać i postępować zgodnie z niniejszą
„Instrukcją użycia”.
Z wyjątkiem koncentratu buforu płuczącego odczynniki
dostarczono w wymaganym stężeniu roboczym. Nie rozcieńczać
odczynników, z wyjątkiem, jeśli tak polecono.
2
MATERIAŁY OPCJONALNE, NIE DOSTARCZANE
8.8
Czytnik mikropłytek odpowiedni do odczytu przy długości fali od
450/620 do 650 nm
Aplikatory z końcówkami bawełnianymi lub wiskozowymi
Mikropipeta do dostarczania objętości do 200 µl
Wytrząsarka typu Vortex z adapterem do płytek lub wytrząsacz
Zmodyfikowana pożywka transportowa Cary Blair
8.9
8.10
8.11
PROCEDURA
8.1
8.2
8.3
8.4
8.5
8.6
8.7
8.12
Przygotowanie próbek: Należy skorzystać z jednej z trzech
podanych poniżej metod przygotowania próbek.
A
Uformowany stolec
1.
Oznaczyć jedną probówkę dla każdej próbki.
2.
Dodać 0,8 ml rozcieńczalnika do próbek (SD) do każdej
probówki.
3.
Przy użyciu drewnianego aplikatora dodać 0,2 g (kawałek
wielkości małego ziarnka grochu) próbki.
4.
Energicznie wymieszać próbkę w rozcieńczalniku do próbek.
5.
Umieścić pipetę do przenoszenia w probówce i wymieszać,
podnosząc i opuszczając jeden raz.
6.
Pozostawić pipety do przenoszenia w probówkach.
7.
PRZEJŚĆ DO KROKU 8.2
B
Płynne i półpłynne próbki stolca
9
Przykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze pokojowej
(20 - 25 °C) przez 30 minut.
Wytrząsnąć lub odessać i przepłukać każdą studzienkę 5 razy
jak w kroku 8.6.
Dodać 4 krople (200 µl) substratu barwiącego do każdej
studzienki.
Przykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze pokojowej
(20 - 25 °C) przez 10 minut.
Dodać 1 kroplę (50 µl) roztworu zatrzymującego reakcję do
każdej studzienki. Delikatnie postukać lub wytrząsać studzienki
aż do jednorodnego zabarwienia na żółto. Odczytać reakcje w
ciągu 10 minut po dodaniu roztworu zatrzymania reakcji.
Odczytywać wzrokowo lub spektrofotometrycznie przy długości
fali 450/620 do 650 nm (podwójna długość fali).
KONTROLA JAKOŚCI
Podczas przeprowadzania każdego testu należy uwzględnić kontrolę
dodatnią i ujemną. Kontrole ujemna i dodatnia służą jako odczynniki i
kontrole procedury. Kontrole są przeznaczone do monitorowania
istotnych nieprawidłowych zachowań odczynników. Kontrola dodatnia
nie zapewnia precyzji dla wartości granicznej testu.
Gęstość optyczna (O.D.) kontroli ujemnej powinna wynosić < 0,080 przy
450/620 do 650 nm i powinna być bezbarwna (< intensywność 1+)
podczas odczytu wzrokowego. Jeśli w kontroli ujemnej obecne jest żółte
zabarwienie odpowiadające oznaczeniu 1+ lub większemu na Karcie
procedury, test należy powtórzyć zwracając szczególną uwagę na
procedurę płukania.
Gęstość optyczna kontroli dodatniej powinna być ≥ 0,500 przy
450/620 to 650 nm i powinna być równa lub większa niż reakcja 2+
podczas odczytu wzrokowego. Jeśli w kontroli dodatniej żółte
zabarwienie jest mniejsze niż 2+ na Karcie procedury należy zwrócić
się o pomoc techniczną.
1.
Oznaczyć jedną probówkę dla każdej próbki.
2.
Dodać 0,8 ml rozcieńczalnika do próbek do każdej probówki.
3.
Wymieszać próbki wstrząsając pojemnikami do pobierania
próbek.
4.
Za pomocą pipet do przenoszenia pobrać do 0,2 ml (drugie
oznaczenie od końca pipety).
10
5.
Opróżnić próbkę do rozcieńczalnika do próbek.
W interpretacji zabarwienia należy posłużyć się załączoną Kartą
procedury.
6.
Mieszać pobierając do góry i opuszczając jeden raz.
7.
Pozostawić pipety do przenoszenia w probówkach.
8.
PRZEJŚĆ DO KROKU 8.2
C
Próbki w pożywce Cary-Blair
1.
Odwrócić fiolkę transportową kilka razy w celu dokładnego
wymieszania próbki.
2.
Nie ma potrzeby dalszego rozcieńczania próbki.
3.
PRZEJŚĆ DO KROKU 8.2
WYNIKI
ODCZYT WIZUALNY
10.1
10.2
Otworzyć torebkę foliową, wyjąć wymaganą liczbę pasków
mikropłytek i umieścić je w uchwycie pasków mikropłytek. Należy
wykorzystać jedną studzienkę na kontrolę ujemną i jedną
studzienkę na kontrolę dodatnią. W przypadku użycia mniej niż
8 studzienek, należy odłamać wymaganą liczbę studzienek od
paska i umieścić nie wykorzystane studzienki z powrotem w
torebce foliowej z pochłaniaczem wilgoci. SZCZELNIE ZAMKNĄĆ
TOREBKĘ, ABY ZABEZPIECZYĆ PRZED WILGOCIĄ I
UMIEŚCIĆ Z POWROTEM W LODÓWCE.
Dodać 4 krople (200 µl) kontroli ujemnej do studzienki A1. Dodać
4 krople (200 µl) kontroli dodatniej do studzienki B1.
Za pomocą pipet do przenoszenia dodać 0,2 ml (drugie
oznaczenie od końca pipety) każdej próbki do studzienki. Uwaga:
Umieścić otwór pipet do przenoszenia tuż wewnątrz studzienek,
aby uniknąć rozpryskiwania do sąsiednich studzienek.
Przykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze pokojowej
(20 - 25 °C) przez 60 minut. Po dodaniu ostatniej próbki
rozpocząć pomiar czasu.
Wytrząsnąć lub odessać zawartość studzienek. Przepłukać
napełniając całkowicie każdą studzienkę rozcieńczonym
buforem płuczącym (~350-400 µl /na każdą studzienkę).
Wytrząsnąć lub odessać cały płyn ze studzienek po każdym
płukaniu. Przepłukać łącznie 3 razy. Po ostatnim płukaniu usunąć
zawartość i wystukać płytkę na czystych ręcznikach papierowych
lub odessać. Usunąć jak najwięcej buforu płuczącego nie
pozwalając przez cały czas na wyschnięcie studzienek.
Dodać 4 krople (200 µl) koniugatu enzymu do każdej studzienki.
Odczytać wyniki testu porównując z zabarwieniem reakcji na
Karcie procedury.
Dodatni: żółte zabarwienie o intensywności przynajmniej 1+
Ujemny: bezbarwne
Interpretacja wyników wizualnych:
Dodatni: Jeśli w badanej studzience pojawi się żółte zabarwienie
o intensywności równej co najmniej 1+, wówczas próbka zawiera
toksynę A lub B lub obie, a wynik testu jest dodatni.
Uwaga: Testy o jasno żółtym zabarwieniu (poniżej 1+) należy
powtórzyć.
Ujemny: Reakcja bezbarwna oznacza wynik ujemny i wskazuje
na brak toksyn A i B lub niewykrywalne stężenie toksyn w badanej
próbce.
ODCZYT SPEKTROFOTOMETRYCZNY
10.3
10.4
10.5
10.6
10.7
3
Odczytać wyniki przy podwójnej (450/620 do 650 nm) długości
fali.
Odczytać gęstość optyczną (O.D.) kontroli ujemnej. Gęstość
optyczna Powinna wynosić < 0,080 dla 450/620 do 650 nm. Jeśli
odczyt gęstości optycznej jest większy niż 0,080, wyniki są
nieważne i test należy powtórzyć zwracając szczególną uwagę
na procedurę płukania.
Gęstość optyczna kontroli dodatniej powinna wynosić ≥ 0,500
przy długości fali 450/620 do 650 nm.
Odczytać wyniki testu:
Dodatni: Odczyt gęstości optycznej ≥ 0,080
Ujemny: Odczyt gęstości optycznej < 0,080
Interpretacja wyników spektrofotometrycznych:
Dodatni: Dodatni w kierunku obecności toksyn A i/lub B
C. difficile. Dodatni wynik nie określa obecności choroby. W celu
ustalenia rozpoznania wyniki należy interpretować wraz z innymi
informacjami klinicznymi dotyczącymi pacjenta.
Ujemny: Ujemny w kierunku obecności toksyn A i/lub B
C. difficile. Nie można wykluczyć zakażenia, ponieważ toksyny
mogą być obecne w próbce w stężeniu poniżej progu
wykrywanego przez test.
*Uwaga: Wszystkie próbki, które są wzrokowo bezbarwne, ale
dają odczyt gęstości optycznej niespójny z interpretacją
wzrokową należy uznać za odczyt rozbieżny i sprawdzić, czy w
studzienkach obecne są pęcherzyki powietrza, małe cząstki, lub
czy na spodzie studzienki znajduje się nieprzezroczysta warstwa.
W celu usunięcia warstwy przetrzeć spód studzienek i odczytać
gęstość optyczną ponownie. Jeśli nadal występuje rozbieżność
pomiędzy odczytem wzrokowym i odczytem gęstości optycznej,
powtórzyć test.
11
Wyniki CTA
+
-
-
OGRANICZENIA ZWIĄZANE Z PROCEDURĄ
165
599
Swoistość
#
%
#
%
ProSpecT
33/40
82,5
263/268
98,1
Wyrób odniesienia 1
33/40
82,5
260/268
97,0
ProSpecT
115/124
92,7
302/320
94,4
Wyrób odniesienia 2
98/124
79,0
309/320
96,6
ODTWARZALNOŚĆ
Badania odtwarzalności prowadzono w trzech ośrodkach podczas trzech
oddzielnych dni wykorzystując cztery utajnione próbki. Każdy ośrodek
badał każdą próbkę w ośmiu powtórzeniach w studzienkach w każdym
dniu badania (n=288). Próbki obejmowały jedną próbkę ujemną i trzy
dodatnie o różnym poziomie reaktywności. Średni współczynnik
zmienności pomiędzy testami (CV) dla średniej próbki wynosił 18,9%.
Średni CV podczas jednego testu dla średniej próbki wynosił 7,7%.
REAKTYWNOŚĆ KRZYŻOWA
Wraz z testem mikropłytkowym ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/
B badano czterdzieści innych drobnoustrojów. Izolaty bakterii i drożdży
były badane w ilości ≥ 108 CFU (jednostki tworzące kolonie)/ ml. Izolaty
wirusów badano w stężeniach 10 4 TCID 50/ml (dawka zakażająca
hodowlę tkankową/ml). Nie obserwowano reakcji krzyżowych. Nie
występowały reakcje krzyżowe wobec badanego szczepu Clostridium
sordellii (ATCC ® 9714). Niemniej jednak w publikacjach wskazuje się,
że określone szczepy C. sordellii mogą produkować toksyny, które mogą
reagować krzyżowo z przeciwciałami przeciwko toksynom A i B C.
difficile. Testem mikropłytkowym ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/
B badano następujące drobnoustroje.
Adenovirus Type 40
Adenovirus Type 41
Aeromonas hydrophilia
Bacillus cereus
Bacillus subtilis
Bacteroides fragilis
Campylobacter coli
Campylobacter jejuni
Candida albicans
Clostridium beijerinckii
Clostridium difficile (non-toxigenic)
Clostridium haemolyticum
Clostridium histolyticum
Clostridium novyi (toxin A)
Clostridium perfringens (type A)
Clostridium septicum
Clostridium sordellii
Clostridium sporogenes
Clostridium tetani
Enterobacter aerogenes
Wyniki CTA
Łącznie
Czułość
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B wykrywa
toksynę A w stężeniach ≥ 0,20 ng/ml a toksynę B w stężeniach
≥ 0,61 ng/ml.
Badania przeprowadzono w trzech laboratoriach klinicznych w Ameryce
Północnej. Dla wszystkich badanych próbek łączna czułość testu
mikropłytkowego ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B w porównaniu
do testu cytotoksycznego na kulturach hodowli tkankowych (CTA)
wyniosła 90,3% (149/165), a łączna swoistość w porównaniu do CTA
wyniosła 96,2% (576/599).
23
576
464
486
CZUŁOŚĆ ANALITYCZNA
W PORÓWNANIU DO TESTÓW CYTOTOKSYCZNYCH NA
KULTURACH HODOWLI TKANKOWYCH
+
-
15
100
Wyniki w porównaniu do CTA
EIA
CHARAKTERYSTYKA TESTU
+
149
16
22
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B porówmnano
z dwoma dostępnymi na rynku testami immunoenzymatycznymi (wyroby
odniesienia). Wyniki testu mikropłytkowego ProSpecT Clostridium difficile
Toxin A/B i wyrobów odniesienia w porównaniu do CTA (stosując te
same próbki) są następujące:
WARTOŚCI OCZEKIWANE
ŁączniE
ProSpecT
Wyniki EIA
85
PORÓWNANIE WYNIKÓW TESTU Z WYROBEM
ODNIESIENIA
Zapalenie jelita grubego spowodowane przez C. difficile występuje
znacznie częściej u pacjentów hospitalizowanych i jest czwartą w
kolejności najczęstszą chorobą szpitalną zgłaszaną do Centrów Kontroli
i Zapobiegania Chorób. C. difficile jest powoduje 20-30% przypadków
biegunek związanych z antybiotykami i za ponad 90% przypadków
rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Odsetek częstości szpitalnych
przypadków CDAD może się różnić u pacjentów w szpitalach i podlega
obecności czynników predysponujących, takich jak zaawansowany wiek
pacjenta, rodzaj i czas trwania leczenia przeciwbakteryjnego, nasilenie
objawów choroby (lub chorób) zasadniczej oraz czas pobytu w szpitalu.
Bakteria C. difficile występuje u 3-5% zdrowych dorosłych i do 50%
dzieci i młodzieży jest bezobjawowymi nosicielami zarówno bakterii jak
i produkowanych przez nie toksyn13.
13
+
Wyniki odczytu
wzrokowego EIA
Łącznie
85,0% Czułość (85/100); 95% CI = 76,5% - 91,4%
95,5% Swoistość (464/486); 95% CI = 93,2% - 97,1%
Poprawność wyników testu mikropłytkowego ProSpecT Clostridium
difficile Toxin A/B zależy od wykonania reakcji kontrolnych zgodnie z
oczekiwaniami. Patrz „Kontrola jakości”, punkt 9.
Dodatni wynik nie określa obecności choroby. Test wykrywa obecność
toksyny A i/lub B w próbkach stolca. W celu ustalenia rozpoznania wyniki
należy interpretować wraz z innymi informacjami klinicznymi
dotyczącymi pacjenta.
Ujemny wynik testu nie wyklucza możliwości obecności toksyny A lub
B C. difficile i może wystąpić, jeżeli stężenie toksyn jest poniżej progu
wykrywalności testu.
Nie wykazano związku pomiędzy stężeniem toksyn a obecnością lub
nasileniem objawów choroby. Tak jak w przypadku wszystkich testów
diagnostycznych IN VITRO, lekarz powinien interpretować wyniki testu
w połączeniu z objawami klinicznymi lub innymi wynikami
laboratoryjnymi.
Prawidłowe pobieranie i przygotowanie próbek ma istotne znaczenie
dla uzyskania optymalnych wyników testu. Optymalne wyniki testu są
uzyskiwane z próbek badanych 48 godzin po pobraniu. Patrz
„Pobieranie próbek stolca”, punkt 7.
Nie oceniano charakterystyki działania niniejszego testu u dzieci.
12
ProSpecT
90,3% Czułość (149/165); 95% CI = 84,7% - 94,4%
96,2% Swoistość (576/599); 95% CI = 94,3% - 97,5%
INTERPRETACJA WZROKOWA TESTU
Dane odczytu wzrokowego pobrano w dwóch z trzech laboratoriów
łącznie dla 586 próbek. Łączna czułość w porównaniu do CTA wynosiła
85,0% a łączna swoistość wynosiła 95,5%. Wyniki odczytów wzrokowych
były w 99,0% (580/586) zgodne z wynikami spektrofotometrycznymi
uzyskanymi dla każdej próbki.
4
Enterobacter cloacae
Enterococcus faecalis
Escherichia coli
Klebsiella pneumoniae
Peptostreptococcus anaerobius
Porphyromonas asaccharolytica
Proteus vulgaris
Pseudomonas aeruginosa
Rotavirus
Salmonella choleraesuis
Serratia liquefaciens
Shigella dysenteriae
Shigella flexneri
Shigella sonnei
Staphylococcus aureus
Staphylococcus aureus (Cowan)
Staphylococcus epidermidis
Vibrio cholerae
Vibrio parahaemolyticus
Yersinia enterocolitica
INTERFERING SUBSTANCES
Testem mikropłytkowym ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B badano
następujące substancje: wankomycyna (12,5 mg/ml), metronidazol
(12,5 mg/ml), krew, śluz, tłuszcz stolca i następujące produkty
przeciwbiegunkowe dostępne bez recepty: Pepto-Bismol®, Imodium ® AD, Kaopectate ® (substancje czynne: podsalicylan bizmutu,
chlorowodorek loperamidu i atapulgit). Nie obserwowano żadnych
zakłóceń przez próbki dodatnie lub ujemne.
14
PIŚMIENNICTWO
1.
Bartlett, J.G., 2002.
N. Engl. J. Med. 346(5): 334-339.
2.
Kelly, C.P. and J.T. LaMont, 1988.
Ann. Rev. Med. 49: 375-390.
3.
Wilkins, T. and D.M. Lyerly, 2003.
J. Clin. Microbiol. 41: 531-534.
4.
O’Connor, D., P. Hynes, M. Cormican, E. Collins, G. Corbette-Feeney
and M. Cassidy, 2001.
J. Clin. Microbiol. 39: 2846-2849.
5.
Turgeon, D.K., T.J. Novicki, J. Quick, L. Carlson, P. Miller, B. Ulness, A.
Cent, R. Ashley, A. Larson, M. Coyle, A.P. Limaye, B.T. Cookson and
T.R. Fritsche, 2003.
J. Clin. Microbiol. 41: 667-670.
6.
Gumerlock, P.H., Y.J. Tang, J.B. Weiss and J. Silva Jr., 1993.
J. Clin. Microbiol. 31: 507-511.
Belanger, S.D., M. Boissinot, N. Clairoux, F.J. Picard and M.G. Bergeron,
2003.
J. Clin. Microbiol. 41: 730-734.
7.
8.
Limaye, A.P., D.K. Turgeon, B.T. Cookson and T.R. Fritsche, 2000.
J. Clin. Microbiol. 38: 1696-1697.
9.
Alfa, M.J., A. Kabani, D. Lyerly, S. Moncrief, L.M. Neville, A. Al-Barrak,
G.K.H. Harding, B. Dyck, K. Olekson and J.M. Embil, 2000.
J. Clin. Microbiol. 38: 2706-2714.
Barbut, F., V. Lalande, B. Burghoffer, H.V. Thien, E. Grimprel and
J. Petit, 2002.
J. Clin. Microbiol. 40: 2079-2083.
10.
11.
Lyerly, D.M., L.M. Neville, D.T. Evans, J. Fill, S. Allen, W. Greene,
R. Sautter, P. Hnatuck, D.J. Torpey, and R. Schwalbe. 1998.
J. Clin. Microbiol. 36:184-190.
12.
Nicholson, G., and M. Jones. 1999.
Br. J. Biomed. Sci. 56:204-208.
Mandell, G.L., J.E. Bennett, and R. Dolin. 2000.
Mandell, Douglas, and Bennett’s Principles and Practices of Infectious
Diseases. 5th ed. Churchill Livingstone. New York, NY.
13.
ProSpecTTM jest zastrzeżonym znakiem towarowym
ATCC® jest zastrzeżonym znakiem towarowym American Type Culture Collection
Pepto-Bismol®, Imodium® i Kaopectate® są zastrzeżonymi znakami towarowymi
odpowiednio firmy Procter & Gamble, McNeil Consumer & Specialty
Pharmaceuticals i Pharmacia & Upjohn Company
Oxoid Ltd Wade Road Basingstoke Hants,
RG24 8PW Wielka Brytania
W celu uzyskania pomocy technicznej należy skontaktować się z
lokalnym przedstawicielem.
IFU X7593,
zmiana 30 października 2008 r.
Wydrukowano w Wielkiej Brytanii
5