Wprowadzenie SŁOWO BOŻE1

Wielokrotnie w Ewangelii mówi: „Kto ma uszy do słuchania, niechaj
słucha!” (Mk 4,9).
Wprowadzenie
SŁOWO BOŻE 1
CHCĘ SŁUCHAĆ BOGA.
Rozważanie pierwsze
Bóg mówi
-------------------------------------------------------------------------------------------KIM JEST MAREK – AUTOR EWANGELII
„Przemówił Pan, Bóg nad bogami,
i zawezwał ziemię
od wschodu do zachodu słońca.
Bóg zajaśniał z Syjonu, korony
piękności.
Bóg nasz przybył i nie milczy;
przed Nim ogień trawiący,
wokół Niego szaleje nawałnica.
Wzywa on z góry niebo
i ziemię, by lud swój sądzić.
«Zgromadźcie Mi moich
umiłowanych,
którzy zawarli ze Mną przymierze
przez ofiarę».
Niebiosa zwiastują Jego
sprawiedliwość,
albowiem sam Bóg jest sędzią.
«Posłuchaj, mój ludu, chcę
przemawiać»”.
Ps 50,1-7a
„Nasz Bóg jest w niebie;
uczyni wszystko, co zechce.
Ich bożki – to srebro i złoto,
robota rąk ludzkich.
Mają usta, ale nie mówią;
oczy mają, ale nie widzą.
Mają uszy, ale nie słyszą;
nozdrza mają, ale nie czują zapachu.
Mają ręce, lecz nie dotykają;
nogi mają, ale nie chodzą;
z gardła swego nie wydobędą głosu.
Do nich są podobni ci, którzy je
robią,
i każdy, kto im ufa”.
Ps 115,3-8
Bóg chce przemawiać do swojego ludu. Bóg chce mówić do Ciebie. On jest
prawdziwym i jedynym Bogiem.
Okres formacji, który jest przed Tobą, to czas mówienia Boga. Nie jest On
jak bożki pogańskie; to Bóg żywy, który chce wejść z Tobą w relację.
Wszystkie cytowane fragmenty Pisma Świętego pochodzą z wydania: Pismo Święte
Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych (Biblia Tysiąclecia),
wyd. V, Poznań 2012.
1
 Chrześcijanin żydowskiego pochodzenia – zna zwyczaje judaizmu,
posługuje się językiem aramejskim (Ewangelię pisze po grecku),
wierzy w Jezusa Chrystusa.
 Zna swoich odbiorców, zapewne chrześcijan pogańskiego
pochodzenia, wie, co należy wytłumaczyć i wyakcentować
(np.: zapisuje niektóre słowa i konstrukcje z dodaniem wyjaśnienia,
m.in. „boanerges – synowie gromu”, „effatha – otwórz się”,
oraz opisuje krainy geograficzne nieznane jego odbiorcom).
 Tekst Ewangelii nie zawiera żadnych informacji o autorze (tradycja
wskazuje, że być może młodzieniec odziany w prześcieradło, obecny
w czasie pojmania Jezusa, to właśnie sam Ewangelista – Mk 14,5152).
 Autor nie jest naocznym świadkiem opisanych w Ewangelii
wydarzeń (ewentualnie poza wydarzeniami w Jerozolimie, które
jednak obserwuje z boku, choć nie jak apostołowie Mateusz czy Jan).
--------------------------------------------------------------------------------------------
Rozważanie drugie
Rzekł i stało się
„Przez słowo Pana powstały niebiosa
i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego.
Bo On przemówił, a wszystko powstało;
On rozkazał, i zaczęło istnieć”.
Ps 33,6.9
„Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i
pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży
unosił się nad wodami.
Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość (…).
A potem Bóg rzekł (…) tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem (…).
A potem Bóg rzekł: (…). I tak się stało (…).
A potem Bóg rzekł: (…). I tak się stało. (…).
Potem Bóg rzekł: (…). I stało się tak (…).
A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego
Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad
bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!»
Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz,
na obraz Boga go stworzył:
stworzył ich mężczyzną i niewiastą.
Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i
rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną;
abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad
wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi». I rzekł Bóg (…). I tak się
stało. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre”.
por. Rdz 1,1-31
„Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg
spadają z nieba
i tam nie powracają,
dopóki nie nawodnią ziemi,
nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju,
tak iż wydaje nasienie dla siewcy
i chleb dla jedzącego,
tak słowo, które wychodzi z ust moich,
nie wraca do Mnie bezowocne,
zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem,
i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa”.
Iz 55,10-11
Bóg stworzył świat mocą swojego słowa. Powiedział i stało się. W czasie
tego okresu formacji Bóg chce mówić. Co to znaczy? Że Jego słowo znów
będzie stwarzało, budowało i żadne nie okaże się bezowocne. Nie chodzi tu
o drugą ziemię, ale o Twoje życie. Świat, którym Bóg chce się zająć, nosi
Twoje imię.
POZWALAM BOGU MÓWIĆ DO MNIE. PANIE, STWARZAJ MNIE NA
NOWO SWOIM SŁOWEM.
-------------------------------------------------------------------------------------------KIM JEST MAREK – CO MÓWI PISMO ŚWIĘTE O AUTORZE
EWANGELII
 W tekstach Nowego Testamentu pojawiają się wzmianki o Marku
i o Janie Marku (mogą to być dwie różne osoby). Jednak najstarsza
tradycja chrześcijańska utożsamia obie te postacie.
 Jan Marek, syn Marii (Dz 12,2), wychowywał się w domu, w którym
najprawdopodobniej miała miejsce ostatnia wieczerza oraz w którym
spotykał się pierwotny Kościół (Dz 12,12).
 Przyszły ewangelista mieszkał w Jerozolimie i pochodził z zamożnej
rodziny (świadczy o tym m.in. posiadanie służącej – Dz 12,13).
 Był kuzynem Barnaby (Kol 4,10).
 Uczestniczył w pierwszej wyprawie misyjnej razem z Barnabą
i Pawłem.
 Był współpracownikiem Piotra w Rzymie (sam Piotr pisze o nim
„mój syn” – 1 P 5,13).
 Paweł prosił Tymoteusza, aby przyprowadził Marka do niego
(„jest mi bowiem przydatny do posługiwania” – 1 Tm 4,11).
 Marek poniósł śmierć męczeńską w Aleksandrii, gdzie
najprawdopodobniej zakładał wspólnotę chrześcijańską.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Rozważanie trzecie
Nauczyć się słuchać głosu Bożego
Jak Samuel chcę odpowiedzieć na wezwanie
I być zawsze na Twoje zawołanie” 2.
„Młody Samuel usługiwał Panu pod okiem Helego. W owym czasie rzadko
odzywał się Pan, a widzenia nie były częste. Pewnego dnia Heli spał
w zwykłym miejscu. Jego oczy zaczęły słabnąć i już nie widział. A światło
Boże jeszcze nie zagasło. Samuel zaś spał w przybytku Pańskim, gdzie
znajdowała się Arka Przymierza. Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten
odpowiedział: «Oto jestem». Potem pobiegł do Helego, mówiąc mu: «Oto
jestem: przecież mnie wołałeś». Heli odrzekł: «Nie wołałem cię, wróć
i połóż się spać». Położył się zatem spać. Lecz Pan powtórzył wołanie:
«Samuelu!». Wstał Samuel i poszedł do Helego, mówiąc: «Oto jestem,
przecież mnie wołałeś». Odrzekł mu: «Nie wołałem cię, synu mój. Wróć
i połóż się spać». Samuel bowiem jeszcze nie znał Pana, a słowo Pańskie nie
było mu jeszcze objawione. I znów Pan powtórzył po raz trzeci swe wołanie:
«Samuelu!». Wstał więc i poszedł do Helego, mówiąc: «Oto jestem, przecież
mnie wołałeś». Heli zrozumiał, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do
Samuela: «Idź spać! Gdyby jednak ktoś cię wołał, odpowiedz: Mów, Panie,
bo sługa Twój słucha». Odszedł Samuel, położył się spać na swoim miejscu.
Przybył Pan i stanąwszy, zawołał jak poprzednim razem: «Samuelu,
Samuelu!». Samuel odpowiedział: «Mów, bo sługa Twój słucha» (…).
Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu
na ziemię”.
1 Sm 3,1-10.19
--------------------------------------------------------------------------------------------
Bóg mówi, ale czy ja Go słyszę? Czy ktoś nauczył mnie, jak Heli Samuela,
rozpoznawać głos Boga w moim życiu?
Najbliższy czas formacji to czas nauki słuchania głosu Pańskiego
i odkrywania, jak Bóg mówi do mnie.
NAUCZ MNIE, PANIE, SŁUCHAĆ TWEGO GŁOSU I OTWÓRZ ME
USZY.
„O ucho Samuela proszę, o Niezmierzony,
o ucho otwarte proszę i wołam.
Niech słuch mój będzie wyczulony,
Niechże Twe słowa usłyszeć zdołam.
KTO JEST ADRESATEM EWANGELII
 Mieszkańcy Rzymu, którzy uwierzyli w Jezusa:
„Gdy Piotr w Rzymie publicznie głosił Słowo Boże i za sprawą Ducha
opowiadał Ewangelię, wówczas liczni jego słuchacze wezwali Marka, który
od dawna podążał za nim i słowa jego pamiętał, aby spisał to, co Piotr
mówił. Marek to uczynił i dał Ewangelię tym, którzy go o nią prosili”.
 W Rzymie istniał Kościół, co potwierdza chociażby fakt, że
św. Paweł pisał swój list do tego Kościoła w 57/58 roku (dziesięć lat
przed powstaniem Ewangelii).
 Oba teksty, Ewangelia św. Marka i list św. Pawła, wzmiankują
postać Rufusa (Mk 15,21 i Rz 16,13). Stąd sugestia, że adresatami
obu tekstów była wspólnota Kościoła w Rzymie.
 Świadczą o tym także wzmianki Papiasza zapisane przez Euzebiusza
z Cezarei:
„Marek, który był tłumaczem Piotra, spisał dokładnie wszystko, co
przechowywał w pamięci, ale nie w tym porządku, w jakim następowały po
sobie słowa i czyny Pańskie. Ani bowiem Pana nie słyszał, ani nie podążał
za Nim, i tylko później, jak się rzekło, był towarzyszem Piotra. Otóż Piotr
stosował nauki do potrzeb słuchaczy, a nie dbał o związek słów Pańskich.
Nie popełnił więc Marek żadnego błędu, jeśli w szczegółach tak pisał, jak to
się w jego pamięci przechowało. O jedno się tylko starał, o to, by nic nie
opuścić z tego, co słyszał, oraz by nie napisać jakiejś nieprawdy”.
--------------------------------------------------------------------------------------------
2
B. Hybels, Potęga Bożego szeptu, Kraków 2011, s. 26.
Rozważanie czwarte
Jezus – Słowo
JEZUS SŁOWO
„Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
[z tego], co się stało”.
J 1,1-3
„Na świecie było [Słowo],
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je
przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi
Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego –
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem
i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony
otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy”.
J 1,10-14
SŁOWO JEZUSA
„Gdy [Jezus] wszedł do Kafarnaum,
zwrócił się do Niego setnik i prosił
Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży
w domu sparaliżowany i bardzo
cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę
i uzdrowię go». Lecz setnik
odpowiedział: «Panie, nie jestem
godzien, abyś wszedł pod dach mój,
ale powiedz tylko słowo, a mój sługa
odzyska zdrowie. Bo i ja, choć
podlegam władzy, mam pod sobą
żołnierzy. Mówię temu: Idź! – a idzie;
drugiemu: Przyjdź! – a przychodzi;
a słudze: Zrób to! – a robi». Gdy Jezus
to usłyszał, zadziwił się i rzekł do
tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę,
powiadam wam: U nikogo w Izraelu
nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz
powiadam wam: Wielu przyjdzie ze
wschodu i z zachodu i zasiądą do stołu
z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem
w królestwie niebieskim. A synowie
królestwa zostaną wyrzuceni na
zewnątrz – w ciemność; tam będzie
płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika
zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się
stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie
jego sługa odzyskał zdrowie.
Mt 8,5-13
Jezus Chrystus, Pan i Zbawiciel, jest Słowem Boga. W Nim i przez Niego
Bóg mówi do świata i do każdego człowieka. Jezus sam w sobie jest
„komunikatem”, Jego życie, czyny, których dokonał, oraz śmierć mówią tak
wiele. Jednak Jezus komunikuje, używając także słów. Wiemy, co
powiedział Apostołom, co mówił do Ojca w Ogrójcu. Czas zacząć słuchać,
co Jezus mówi do mnie. Co komunikuje bez słów, a co chce powiedzieć,
zwracając się do mnie bezpośrednio.
Studium Ewangelii Marka to czas, aby rozpocząć zbawczy dialog z Jezusem.
PANIE, POWIEDZ TYLKO SŁOWO…
-------------------------------------------------------------------------------------------CO OZNACZA SŁOWO „EWANGELIA”
W języku świeckim:
 Evangelion – dosłownie oznacza dobrą nowinę.
 Evangelion – orędzie pochodzące od cesarza rzymskiego,
zmieniające świat.
Władcy Cesarstwa Rzymskiego uznawali siebie za panów i bogów,
a wydawanym przez nich ustawom, dekretom czy orędziom, w których
dokonywali zmiany prawa lub kierowali przesłanie do ludów, przypisywano
rangę orędzia zbawczego.
W języku biblijnym:
 Evangelion – dobra nowina:
a) głoszona przez Jezusa Chrystusa,
b) głoszona o Jezusie Chrystusie,
c) w niektórych pismach Nowego Testamentu (zwłaszcza
u św. Pawła) Ewangelia jest synonimem osoby Jezusa Chrystusa.
Ewangelia to osoba i dzieło Jezusa Chrystusa.
 W przeciwieństwie do dekretów cesarzy rzymskich, ta Dobra
Nowina faktycznie zmienia świat (przez mękę, śmierć
i zmartwychwstanie, Jezus dokonał dzieła odkupienia i otwarcia
świata na spełnienie w Bogu);
 Słowo „ewangelia” występuje w Nowym Testamencie 76 razy.
 Od Markowego sformułowania z pierwszego wersetu: „początek
Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym” – słowo „ewangelia”
staje się określeniem typu księgi, nowym rodzajem literackim.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Rozważanie piąte
Znajomość Pisma Świętego
„«Ty więc, synu człowieczy, słuchaj tego, co ci powiem. Nie opieraj się, jak
ten lud zbuntowany. Otwórz usta swoje i zjedz, co ci podam». Popatrzyłem,
a oto wyciągnięta była w moim kierunku ręka, w której był zwój
księgi. Rozwinęła go przede mną; był zapisany z jednej i drugiej strony,
a opisane w nim były narzekania, wzdychania i biadania. A On rzekł do
mnie: «Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź
przemawiać do Izraelitów!». Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów
zwój, mówiąc do mnie: «Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij
wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem». Zjadłem go, a w ustach
moich był słodki jak miód”.
Ez 2,8 – 3,3
Istnieje różnica pomiędzy księgą przeczytaną, a księgą połkniętą.
W pierwszym wypadku słowa książki pozostają czymś zewnętrznym,
słowami, które przeszły przez oczy i mózg czytającego. Wiem, czytałem,
znam to.
Natomiast połknąć słowo, to przeżyć je w swoim życiu. Pozwolić, aby
dotknęło i podporządkowało sobie moje działanie, myślenie i aby żyło
w moim wnętrzu.
Czy znasz Pismo Święte? Przeczytałeś czy połknąłeś Słowo Boże?
Czas formacji Ewangelią św. Marka to zaproszenie, aby poznawać Słowo
Boże w znaczeniu: połykać, karmić się, pozwalać działać i dotykać mojego
serca.
„Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo
wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma
święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę
w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo [jest] przez Boga natchnione
i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do
wychowania w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały,
przysposobiony do każdego dobrego czynu”.
2 Tm 3,14-17
Wszelkie Słowo Boga jest natchnione i przemienia życie człowieka. Ale
tylko wtedy, gdy pozwalamy mu głęboko dotknąć naszego życia. Kiedy nie
pozostaje ono jedynie na płaszczyźnie intelektualnej, ale przenika całe życie
(egzystencję) człowieka.
CHCĘ POZNAWAĆ SŁOWO BOŻE (CHCĘ SPOŻYĆ ZWÓJ SŁOWA
EWANGELII MARKA).
-------------------------------------------------------------------------------------------KIEDY POWSTAŁA EWANGELIA ŚW. MARKA
 Ewangelia według św. Marka to chronologicznie pierwsza z czterech
kanonicznych Ewangelii.
 Na podstawie badań historycznych i egzegezy treści Ewangelii
Marka ustala się czas jej ostatecznej redakcji na lata siedemdziesiąte
I wieku naszej ery.
 Niektórzy twierdzą, że Ewangelia powstała przed zburzeniem
świątyni w Jerozolimie (rok 70), inni, że Marek redaguje ją już po
zniszczeniu świątyni dokonanym przez Rzymian.
 GDZIE POWSTAŁA EWANGELIA ŚW. MARKA
Istnieje kilka propozycji dotyczących miejsca powstania Ewangelii
wg św. Marka. Jest to: Rzym, Aleksandria, Syria lub Galilea.
 Za najbardziej prawdopodobne miejsce (na podstawie badań
historycznych i analizy tekstu Ewangelii św. Marka) uznaje się
Rzym.
--------------------------------------------------------------------------------------------
zawiera opis formacyjnej drogi, jaką przeszli uczniowie z inicjatywy
i pod kierownictwem Jezusa. To On – Jezus Chrystus Syn Boży –
jest dla każdego ucznia „«formą», a Jego osoba scala i ożywia cały
proces formacji, aby historycznie nie tylko dopełnił się w nich, lecz
także stał się w Kościele zawsze aktualnym modelem i wzorem
naśladowania” 3.
 Uczeń powołany jest, by być z Jezusem, poznawać Go i naśladować.
Być z Jezusem i iść za Jezusem to duchowość ucznia w Ewangelii
św. Marka.
Rozważanie szóste
Przyjąć słowo i wprowadzić w czyn, aby uratować swoje życie
„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać
z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł
deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak
nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich
słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym,
który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały
się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki»”.
Mt 7,24-27
--------------------------------------------------------------------------------------------
„Lecz On [Jezus] im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci,
którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je»”.
Łk 8,21
Słowo Boże jest fundamentem, który zapewnia bezpieczeństwo
i przetrwanie w każdej życiowej sytuacji. Czas studium Ewangelii Marka to
czas kładzenia fundamentu, który pozwoli Ci przetrwać wszystko.
Dlaczego? Bo staniesz się członkiem rodziny Jezusa. Słuchaj słowa
i wprowadzaj je w czyn.
PANIE, CHCĘ PRZYJMOWAĆ KAŻDE TWE SŁOWO I
WPROWADZAĆ JE W CZYN.
-------------------------------------------------------------------------------------------TREŚĆ I CEL EWANGELII oraz MOTYW GŁÓWNY:
 Treścią Ewangelii św. Marka i celem, jaki stawia sobie autor, jest
ukazanie Jezusa Chrystusa jako prawdziwego Syna Bożego (Mk 1,1).
Treścią Ewangelii jest więc osoba i dzieło Jezusa Chrystusa, Jego
słowa, czyny, relacje z innymi ludźmi.
 Ten cel – ukazać Jezusa jako Syna Bożego – realizowany jest
poprzez narrację o życiu i działaniu Jezusa. To opowiadanie posiada
motyw przewodni, a jest nim „droga ucznia”. Treść tej ewangelii
3
S. Haręzga, Co znaczy być z Jezusem?, Lublin 2010, s. 17.
Rozdział pierwszy
NAUKA Z MOCĄ
Rozważanie pierwsze
Zapowiedź
„Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane
u proroka Izajasza:
Oto Ja posyłam wysłańca mego
przed Tobą;
on przygotuje drogę Twoją.
Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
prostujcie dla Niego ścieżki,
wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na
odpuszczenie grzechów. Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy
mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan,
wyznając swoje grzechy. Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas
skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym. I tak głosił:
«Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy
się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś
chrzcić was będzie Duchem Świętym»”.
Mk 1,1-8
Chociaż cała judzka kraina i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy przychodzili,
by słuchać nauki Jana i przyjmować chrzest na odpuszczenie grzechów, było
to tylko przygotowanie na przyjście Tego, który jest: „mocniejszy ode
mnie”, który „chrzcić was będzie Duchem Świętym”. Być może korzystałeś
już z wielu rekolekcji, czytałeś i słuchałeś wielu głębokich nauczań, ale czy
doprowadziły Cię do spotkania samego Jezusa, który jest mocniejszy? Kto
był dla Ciebie Janem Chrzcicielem? Czy jest w Tobie pragnienie, aby
spotkać Jezusa i otrzymać Ducha Świętego?
D. Przeczytaj komentarz ze skarbca Ojców Kościoła i w jego świetle
jeszcze raz zastanów się nad słowami Ewangelii.
„Chrzest Jana działał jako chrzest pokuty, jako ubiegający się o późniejsze
odpuszczenie grzechów i uświęcenie w Chrystusie. Na tym właśnie polega
przygotowanie drogi. Kto zaś coś przygotowuje, sam nie dokonuje dzieła,
lecz innym stwarza warunki odpowiednie do jego wykonania”.
TERTULIAN 4
--------------------------------------Twoje notatki…
A. Przeczytaj fragment Ewangelii (nawet kilka razy) i zastanów się,
co Bóg mówi do Ciebie w tym Słowie w kontekście Twojego życia,
Twojego „tu i teraz”.
B. Przeczytaj fragment Ewangelii w kontekście nazwy rozdziału
„Nauka z mocą” i tytułu dnia.
C. Przeczytaj komentarz i w jego świetle rozważ słowa Ewangelii.
Wszystkie cytowane teksty Ojców Kościoła pochodzą z wydania: L. Misiarczyk, Ojcowie
Kościoła komentują Biblię. Ewangelia według św. Marka, Ząbki 2009.
4
Rozważanie drugie
Zapewnienie Ojca i próba
„W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana
chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się
niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się
głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. A przebywał na pustyni
czterdzieści dni, kuszony przez szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś
Mu służyli”.
Mk 1,9-13
A. Przeczytaj fragment Ewangelii (nawet kilka razy) i zastanów się,
co Bóg mówi do Ciebie w tym Słowie w kontekście Twojego życia,
Twojego „tu i teraz”.
B. Przeczytaj fragment Ewangelii w kontekście nazwy rozdziału
„Nauka z mocą” i tytułu dnia.
C. Przeczytaj komentarz i w jego świetle rozważ słowa Ewangelii.
Bóg Ojciec wypełnia słowa z księgi proroka Izajasza (Iz 42,1): „Oto mój
Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo”.
Czy słowo samego Boga: „Tyś jest mój Syn umiłowany” przekonuje mnie?
Czy jest to słowo z mocą także dla mojego życia? Czy wierzę w to, że jestem
umiłowany?
Inną ważną kwestią jest to, że wybrany i umiłowany Syn przechodzi czas
pustyni i kuszenia. Również i ja, wcześniej czy później, będę miał taki czas.
Nie jest to wynik braku miłości Boga, ale droga, którą przechodzi każdy, kto
jest kochany i kocha.
D. Przeczytaj komentarz ze skarbca Ojców Kościoła i w jego świetle
jeszcze raz zastanów się nad słowami Ewangelii.
„Diabeł czyni największe zasadzki, gdy widzi nas w samotności i na
ustroniu. Tak samo kusi na początku Ewę, znajdując ją samą i
stwierdziwszy, że jest oddalona od męża”.
JAN CHRYZOSTOM
--------------------------------------Twoje notatki…
Rozważanie trzecie
Słowa Jezusa
„Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię
Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie
się i wierzcie w Ewangelię!».
Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata
Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem
rybakami. I rzekł do nich Jezus: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się
staniecie rybakami ludzi». A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim.
Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy
też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawiwszy ojca
swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim.
Przybyli do Kafarnaum i zaraz w szabat wszedł do synagogi, i
nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma
władzę, a nie jak uczeni w Piśmie”.
Mk 1,14-22
A. Przeczytaj fragment Ewangelii (nawet kilka razy) i zastanów się,
co Bóg mówi do Ciebie w tym Słowie w kontekście Twojego życia,
Twojego „tu i teraz”.
B. Przeczytaj fragment Ewangelii w kontekście nazwy rozdziału
„Nauka z mocą” i tytułu dnia.
C. Przeczytaj komentarz i w jego świetle rozważ słowa Ewangelii.
W głoszeniu Słowa Bożego nie ma przerwy. „Gdy Jan został uwięziony,
Jezus przyszedł (…) i głosił Ewangelię Bożą”. Głosił ją w taki sposób, że ci,
którzy całe swoje życie byli rybakami, zostawili wszystko, co do tej pory
znali, i poszli za Nim; a ci, którzy całe lata wysłuchiwali nauk w
synagogach, dostrzegli, że uczy „jak ten, który ma władzę”.
Każde słowo Jezusa ma moc, ponieważ wypowiada je Ten, który ma
władzę. Jak ja reaguję na słowo Jezusa?
D. Przeczytaj komentarz ze skarbca Ojców Kościoła i w jego świetle
jeszcze raz zastanów się nad słowami Ewangelii.
„I odtąd już do Niego przystali i Go nie odstępowali. I my w naszym sercu
uczyńmy mieszkanie, zbudujmy dom, do którego by On przybył i rozmawiał
z nami”.
AUGUSTYN
--------------------------------------Twoje notatki…
Rozważanie czwarte
Ważne jest, kto mówi
„Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego.
Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś
nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu
surowo: «Milcz i wyjdź z niego!». Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać
i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden
drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom
nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim
wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej”.
Mk 1,23-28
A. Przeczytaj fragment Ewangelii (nawet kilka razy) i zastanów się,
co Bóg mówi do Ciebie w tym Słowie w kontekście Twojego życia,
Twojego „tu i teraz”.
B. Przeczytaj fragment Ewangelii w kontekście nazwy rozdziału
„Nauka z mocą” i tytułu dnia.
C. Przeczytaj komentarz i w jego świetle rozważ słowa Ewangelii.
Może się zdarzyć, że nawet zły duch powie coś prawdziwego: „Wiem, kto
jesteś: Święty Boży”. Jednak natychmiastowa reakcja Jezusa jest bardzo
znacząca, każe mu milczeć. Słowa zapadają w serce i to jest sedno troski
Jezusa, aby w sercu człowieka nie było słów od złego. Kogo słuchasz? Jakie
słowa wypełniają Twoje serce?
D. Przeczytaj komentarz ze skarbca Ojców Kościoła i w jego świetle
jeszcze raz zastanów się nad słowami Ewangelii.
„Słowa te wykazują jasno, że demony miały znaczną wiedzę, ale nie miały
miłości (…). Wielka jest wiara, lecz nic nie pomoże, jeśli nie ma miłości.
I szatani wyznawali Chrystusa (…) wiarę mieli, nie mieli miłości, dlatego
byli szatanami”.
AUGUSTYN
--------------------------------------Twoje notatki…
Rozważanie piąte
Idźmy głosić – cuda nie są najważniejsze
„Zaraz po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu
Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz
powiedzieli Mu o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła
ją gorączka. I usługiwała im.
Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich
chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu
dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie
pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały.
Nad ranem, kiedy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce
pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon
z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: «Wszyscy Cię
szukają». Lecz On rzekł do nich: «Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich
miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo po to wyszedłem». I chodził po
całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy”.
Mk 1,29-39
A. Przeczytaj fragment Ewangelii (nawet kilka razy) i zastanów się,
co Bóg mówi do Ciebie w tym Słowie w kontekście Twojego życia,
Twojego „tu i teraz”.
B. Przeczytaj fragment Ewangelii w kontekście nazwy rozdziału
„Nauka z mocą” i tytułu dnia.
C. Przeczytaj komentarz i w jego świetle rozważ słowa Ewangelii.
Jezus miał moc, aby uzdrawiać, a ponieważ troszczył się o każdą ludzką
sprawę, dokonywał wielu cudów; żaden ludzki problem nie był Mu
obojętny. Dlaczego jednak pod Jego krzyżem zabrakło tych wszystkich
uleczonych i uwolnionych od złych duchów?
Może ja też przychodzę do Jezusa tylko po pomoc, a kiedy ją otrzymam, po
prostu odchodzę i zostawiam Go samego?
„Wszyscy Cię szukają”. „Pójdźmy gdzie indziej, abym i tam mógł nauczać,
bo na to wyszedłem”. Czy zachwycając się cudami, nie zapominam czasami
o samym Jezusie i Jego nauce?
D. Przeczytaj komentarz ze skarbca Ojców Kościoła i w jego świetle
jeszcze raz zastanów się nad słowami Ewangelii.
„Jezus stoi przy łóżku, a my leżymy? (…). Błagajmy więc Pana, aby wziął
nas za rękę. «I natychmiast», mówi, «gorączka ją opuściła». Natychmiast,
gdy jej ręka została pochwycona, choroba ustąpiła”.
HIERONIM
--------------------------------------Twoje notatki…
Rozważanie szóste
Chcę, bądź oczyszczony
„Wtedy przyszedł do Niego trędowaty i upadłszy na kolana, prosił Go: «Jeśli
zechcesz, możesz mnie oczyścić». A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę,
dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony!». Zaraz trąd go
opuścił, i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go
odprawił, mówiąc mu: «Bacz, abyś nikomu nic nie mówił, ale idź, pokaż się
kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na
świadectwo dla nich». Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać
i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta,
lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do
Niego”.
Mk 1,40-45
A. Przeczytaj fragment Ewangelii (nawet kilka razy) i zastanów się, co
Bóg mówi do Ciebie w tym Słowie w kontekście Twojego życia,
Twojego „tu i teraz”.
B. Przeczytaj fragment Ewangelii w kontekście nazwy rozdziału
„Nauka z mocą” i tytułu dnia.
C. Przeczytaj komentarz i w jego świetle rozważ słowa Ewangelii.
Jezus po uzdrowieniu trędowatego powiedział: „Nikomu nic nie mów, ale
idź, pokaż się kapłanom”. Chciał, by uzdrowiony wypełnił przepis (Kpł
14,1-32). „Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać (…), tak że Jezus nie
mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych”.
A czy ja jestem posłuszny Jezusowi? Czy moje mówienie i zachowanie
ułatwiają czy utrudniają ludziom dostęp do Jezusa? Liczy się słowo Jezusa
czy sensacja?
Jezu, powoli zaczynam rozumieć, że najważniejsze jest, aby spotkanie z Tobą
przemieniło moje serce. Wiem, że „jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”.
D. Przeczytaj komentarz ze skarbca Ojców Kościoła i w jego świetle
jeszcze raz zastanów się nad słowami Ewangelii.
„Zobaczmy więc najmilsi, czy nie ma wśród nas tutaj kogoś dotkniętego
trądem duszy albo zarażonego winą w swoim sercu? Jeśli jest ktoś taki,
pozwólmy mu gorąco wołać do Pana: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie
oczyścić»”.
ORYGENES
--------------------------------------Twoje notatki…