Konserwacja i restauracja mebli - Wydział Technologii Drewna WTD

Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
2014/2015
Numer katalogowy:
Nazwa przedmiotu1):
Konserwacja i restauracja mebli
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
Conservation and renovation of furniture
Kierunek studiów4):
Technologia drewna
5)
Koordynator przedmiotu :
dr inż. Anna Różańska
Prowadzący zajęcia6):
mgr Andrzej Cichy, dr inż. Anna Różańska, Marek Pulc
ECTS
2)
5
Jednostka realizująca :
Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii, Organizacji i Zarządzania w Przemyśle Drzewnym,
Zakład Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
-
7)
9)
Status przedmiotu :
a) przedmiot kierunkowy
b) rok 1
c) podyplomowe
Cykl dydaktyczny10):
Semestr 2 (letni)
Jęz. wykładowy11):
polski
Założenia i cele przedmiotu12):
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
Metody dydaktyczne14):
Pełny opis przedmiotu15):
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
Założenia wstępne17):
Efekty kształcenia18):
Sposób weryfikacji efektów kształcenia19):
Przedmiot obejmuje podstawy konserwacji mebli (podstawowe pojęcia konserwatorskie, historię doktryn
konserwatorskich, zasady konserwacji mebli) pozwalające na stworzenie programu konserwacji i restauracji
mebli oraz samodzielne wykonanie konserwacji i restauracji mebli zabytkowych. Przedmiot opiera się o wiedzę z
zakresu historii mebli, następstwa stylów i stosowanych w nich rozwiązań konstrukcyjnych oraz technik
zdobniczych czy wykończeniowych.
a) wykład; liczba godzin 6;
b)
ćwiczenia laboratoryjne; liczba godzin 48;
Przekazywanie i porządkowanie wiedzy z zakresu teorii i praktyki konserwacji mebli, dyskusje koncepcji
konserwatorskich, konsultacje, obserwacje, indywidualne prace konserwatorskie studentów. Ćwiczenia
manualne, analiza wykonanych prac, wnioski w odniesieniu do mebli zabytkowych.
Wykłady
Podstawowe pojęcia konserwatorskie. Historia doktryn konserwatorskich. Zasady obowiązujące przy
konserwacji mebli zabytkowych. Zasada Primum non nocere, zachowania technik i materiałów z epoki,
zachowania konstrukcji, wymiarów, kształtu i zdobnictwa mebli, stosowanie odwracalnych materiałów i środków.
Pojęcia „substancji zabytkowej”, „dawności”, „kompletności” i „autentyczności mebla”. Opis i analiza stylistyczna,
konstrukcyjna i materiałowa obiektu jako podstawowe kryterium doboru metod konserwacji, określenie stanu
zachowania i przyczyn zniszczeń mebla. Zasady opracowania programu konserwacji i restauracji mebli oraz
zaleceń dla użytkownika.
Cechy konstrukcyjne, materiałowe i stylistyczne mebli jako kryterium identyfikacji na przykładzie
konserwowanych i restaurowanych mebli. Charakterystyka i problemy konserwatorskie oraz konserwacja i
restauracja wybranych mebli: barokowej sekretery angielskiej, austriackiej, niemieckiej i saskiej, barokowej,
komody kolbuszowskiej oraz mebli chinizujących. Charakterystyka i problemy konserwatorskie mebli Gdańskich,
Elbląskich i Toruńskich.
Ćwiczenia:
Wykonanie konserwacji mebla zabytkowego. Praktyczne zastosowanie technik podklejania odspojeń oklein,
wykonywania uzupełnień ubytków drewna i oklein, fornirowania, scalania kolorystycznego, techniki pokrywania
mebli politurą szelakową i woskowania.
Studenci uczą się prawidłowo dobierać materiały drzewne i stosować je w konserwacji zabytków drewnianych
stosując tradycyjne, metody i narzędzia konserwatorskie.
Studenci uczą się prawidłowo określać priorytety pracy podczas konserwacji wyrobów zabytkowych.
Brak (nie)
Ćwiczenia: podstawowa wiedza z zakresu konserwacji i restauracji mebli
01 - Opanowanie technik konserwacji i restauracji
05 - Zdobycie umiejętności planowania ingerencji
mebli – student zna materiały, technologie, metody i
konserwatorskiej,
umiejętność
stworzenia
i
narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań
zrealizowania programu konserwacji oraz wykonania
inżynierskich w konserwacji drewnianych wyrobów
dokumentacji konserwatorskiej dotyczącej mebli
zabytkowych.
poddanych
zabiegom
konserwatorskim
i
02 – Student potrafi wykonać standardowe działania
restauratorskim.
konserwatorskie z wykorzystaniem odpowiednich
06 - Ma znajomość technologii wykonania mebli
metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów,
zabytkowych i rozumienie konieczności zachowania
dokonać oceny i sformułować wnioski oraz ocenić
technik i materiałów z epoki w procesie konserwacji
przydatność wybranych metod i narzędzi do
07
Rozumienie
potrzeby
dokształcania
i
rozwiązania prostego zadania konserwatorskiego i
samodoskonalenia dzięki możliwości popełniania
zastosować wybrane metody i narzędzia do wykonania
błędów konserwatorskich i umiejętności ich naprawy
zadania.
zgodnie z jedną z zasad konserwatorskich Primum non
03 – Student potrafi określić kolejność prac
nocere. Student potrafi dostrzec i ocenić problemy
konserwatorskich w celu realizacji określonego
konserwatorskie podczas wykonywania konserwacji
zadania.
mebla, ma świadomość potrzeby samokształcenia w
04 - Przyswojenie wiedzy o podstawowych pojęciach
związku z nieustannym rozwojem nauki
konserwatorskich i historii doktryn
01, 02, 03, 04, 05, 06, 07 –ocena wiedzy teoretycznej i kultury konserwatorskiej podczas ćwiczeń
03 – wykład: praktyczne planowanie ingerencji konserwatorskiej, umiejętność stworzenia i zrealizowania
programu konserwacji oraz wykonania dokumentacji konserwatorskiej dotyczącej mebli poddanych zabiegom
konserwatorskim i restauratorskim.
04, 05 –ocena umiejętności opracowania programu konserwacji mebla i jakości jego realizacji podczas ćwiczeń,
umiejętności posługiwania się narzędziami stosowanymi w technologii wykonania mebli zabytkowych
01, 02, 03, 04, 05, 06 – ocena wiedzy i umiejętności wykazanych na zaliczeniu w formie opisu formy, funkcji i
konstrukcji mebla oraz zaproponowania planu konserwacji i restauracji
01, 02, 03, 04 05, 06, 07 ćwiczenia: ocena zaangażowania studenta podczas pracy na ćwiczeniach, ocena
wykonanych prac konserwatorskich
Forma dokumentacji osiągniętych efektów Opis mebla oraz program jego konserwacji, wykonane prace konserwatorskie, sprawozdanie z wykonanych
kształcenia 20):
(indywidualnie lub w grupach) konserwacji mebli, karty ocen.
Do weryfikacji efektów kształcenia służą:
1. Ocena z pracy pisemnej dotyczącej opisu mebla i projektu programu konserwacji i restauracji
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
2. Praktyczne wykorzystanie wiedzy teoretycznej podczas procesu konserwacji i restauracji mebla w trakcie
21)
końcową :
ćwiczeń. Zaangażowanie studenta w pracę podczas ćwiczeń – 40%, zadania problemowe z teoretycznych
zagadnień konserwatorskich - 25%, ocena jakości wykonania prac manualnych - 30%, ocena sprawozdania 5%
Miejsce realizacji zajęć22):
Sala wykładowa, Pracownia Konserwatorska, Pracownia Technologiczna
23)
Literatura podstawowa i uzupełniająca :
1.Grzeluk I., 2000: Słownik terminologiczny mebli. Wyd. PWN, Warszawa
2. Heurich J., 1862: Przewodnik dla stolarzy. Wyd. Księgarnia Celsa Lewickiego,Warszawa
3. Kodeks etyki konserwatora-restauratora dzieł sztuki, http://www.orkds-zpap.pl/?kodeks-etyki-konserwatora,53
4. Krawczyk J., 2006: Meble jako przedmioty użytkowe i zabytki. Wyd. UMK, Toruń
5. Międzynarodowa Karta Konserwacji i Restauracji Zabytków i Miejsc Zabytkowych opracowana na II Kongresie Architektów i Techników Konserwatorów,
Wenecja 1964r.
6. PN-85/F-06005 Złącza stolarskie meblowe- podział i rodzaje
7. Praca zbiorowa, 2000: Ochrona budynków przed korozją biologiczną. Wyd. Arkady, Warszawa
8. Schreiber M.,1915: Przewodnik stolarski. Wyd. Księgarnia i Drukarnia Zygmunt Jeleń, Tarnów
9. Sienicki S., 1934: Meble Kolbuszowskie Wyd. Instytut Wydawniczy Biblioteka Polska, Warszawa
10. Swaczyna I., 1995 I wyd., 1998 II wyd.: Meble naprawa i odnawianie. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, Warszawa
11. Swaczyna I., 1992: Wybrane cechy konstrukcji jako kryterium identyfikacji mebli zabytkowych. Wyd. SGGW, Warszawa
12. Swaczyna I., 2001: 300- lat Kolbuszowej. Charakterystyka konstrukcji i intarsji mebli kolbuszowskich. Wyd. Towarzystwo Kultury im. J.M. Goslara,
Miejska i 13..Powiatowa Biblioteka Publiczna, Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej. Kolbuszowa s. 67-77
14. Tyszka J. 1955: Barwienie drewna, Wyd. Przemysłu Lekkiego i Spożywczego, Warszawa
15. Tyszka J. 1975: Powierzchniowe uszlachetnianie wyrobów z drewna, Wyd.,WNT, Warszawa.
UWAGI24):
Pracownia konserwatorska wyposażona jest w stoły stolarskie tzw. strugnice oraz materiały i narzędzia stolarskie (piły, dłuta, strugi, papier ścierny, kliny,
ściski, forniry, kity, woski, politury szelakowe itp.)
Godziny kontaktowe to: 54 godziny zajęć, ok. 6 godzin konsultacji
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
125 (61 + 64) h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki
2,4 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
3,1 ECTS
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26)
Nr /symbol
efektu
01
02
03
04
05
06
07
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
Opanowanie technik konserwacji i restauracji mebli – student zna materiały, technologie,
metody i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich w konserwacji
drewnianych wyrobów zabytkowych.
Student potrafi wykonać standardowe działania konserwatorskie z wykorzystaniem
odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, dokonać oceny i
sformułować wnioski oraz ocenić przydatność wybranych metod i narzędzi do rozwiązania
prostego zadania konserwatorskiego i zastosować wybrane metody i narzędzia do
wykonania zadania.
Student potrafi określić kolejność prac konserwatorskich w celu realizacji określonego
zadania.
Przyswojenie wiedzy o podstawowych pojęciach konserwatorskich i historii doktryn
Zdobycie umiejętności planowania ingerencji konserwatorskiej, umiejętność stworzenia i
zrealizowania programu konserwacji oraz wykonania dokumentacji konserwatorskiej
dotyczącej mebli poddanych zabiegom konserwatorskim i restauratorskim. Student potrafi
zastosować i w razie potrzeby zmodyfikować typowe techniki i technologie dotyczące
technologii drewna, ocenić ich przydatność do konkretnego zadania konserwatorskiego,
dobrać i zastosować do jego wykonania odpowiednie metody i narzędzia dostrzegając ich
ograniczenia
Ma znajomość technologii wykonania mebli zabytkowych i rozumienie konieczności
zachowania technik i materiałów z epoki w procesie konserwacji
Rozumienie potrzeby dokształcania i samodoskonalenia dzięki możliwości popełniania
błędów konserwatorskich i umiejętności ich naprawy zgodnie z jedną z zasad
konserwatorskich Primum non nocere. Student potrafi dostrzec i ocenić problemy
konserwatorskie podczas wykonywania konserwacji mebla, ma świadomość potrzeby
samokształcenia w związku z nieustannym rozwojem nauki
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
KTDI_W05, KDTI_W08, KTDI_U04
KDTI_U04, KDTI_U6, KDTI_U16
KDTI_K03
KTDI_W12, KTDI_U04
KTDI_W05, KDTM_U06, KDTM_U16
KTDI_W05, KTDI_W12, KTDI_U04
KTDI_W12, KTDI_U04, KTDI_K01,
KTDI_K07