Gra w brydża składa się z dwóch podstawowych

PODSTAWOWE ZASADY GRY W BRYDŻA
Brydż sportowy i towarzyski
Brydż jest zarówno grą towarzyską jak i sportową. Można w niego grać w gronie
przyjaciół podobnie jak wiele innych gier ale jest to także dyscyplina sportowa. W brydżu
rozgrywane są mistrzostwa świata oraz poszczególnych krajów i kontynentów, a od lat
siedemdziesiątych Polska należy do czołówki światowej. Oficjalną organizacją w Polsce która
opiekuje się brydżem jest "Polski Związek Brydża Sportowego", a organizacją ogólnoświatową jest
"World Bridge Federation”
Być może już w 2012 roku, na kolejnej Olimpiadzie letniej w Londynie pojawią się szachy,
brydż, go i warcaby, bowiem te cztery dyscypliny ukonstytuowały IMSA (International Mind Sports
Association) - Międzynarodowe Stowarzyszenie Sportów Umysłowych, zrzeszające największe i
najbardziej popularne na świecie gry umysłowe.
Brydż
Jako pierwsze opisane są przepisy brydża oparte na przepisach zatwierdzonych przez Światową
Federację Brydża (WBF - World Bridge Federation) w 1948 roku
Po roku 1945 przyjął się w całym świecie jednolity brydż międzynarodowy ("contract bridge"),
którego pierwsze zasady sformułowano w 1915 roku. Zapis międzynarodowy skodyfikował
Harold S. Vanderbildt w 1926 roku. W latach trzydziestych do rozpropagowania brydża
przyczynił się szczególnie Ely Culbertson, teoretyk i mistrz gry, później Charles Goren i wielu
innych.
Karty
Pełna talia kart (52 karty). Do gry używa się zazwyczaj dwóch talii, tasowanych i rozdawanych
na zmianę.
Starszeństwo kart od asa do dwójki. Asy, króle, damy, walety i dziesiątki to honory; pozostałe
karty to blotki.
Starszeństwo kolorów w licytacji: bez atu, piki, kiery, kara, trefle.
Istnieje zmienny kolor atutowy.
Cel gry
Osiągnięcie maksymalnej ilości punktów w zapisie za wygraną partię i robra (drugą partię).
Gracze i rozdanie
Gra dla czterech osób - dwóch par. Gracze siedzący na przeciw siebie grają wspólnie przeciwko
drugiej
parze,
siedzącej
także
na
przeciwko
siebie.
Pary dobierają się przez losowanie: z zakrytej talii każdy z graczy wyciąga po jednej kacie. Gracz
z najstarszą kartą wybiera miejsce; gracz z kartą następną co do starszeństwa jest jego
partnerem, siada naprzeciw. Dwaj pozostali są ich przeciwnikami - zajmują dwa pozostałe
miejsca.
Wylosowane pary grają wspólnie w ciągu całego robra. Rober jest zamkniętym fragmentem gry,
składającym się z dwu dogranych partii (patrz: zapis). Po skończonym robrze odbywa się kolejne
losowanie. Gracze, którzy tworzyli parę, nie mogą już w tej samej turze grać ze sobą po raz
drugi. W trzecim robrze grają ze sobą ci, którzy jeszcze nie tworzyli pary. Trzy robry stanowią
pełny cykl gry, nazywany turą.
Gracz, który wylosował najstarszą kartę, pierwszy rozdaje karty, po przełożeniu ich przez
przeciwnika siedzącego po prawej ręce. Karty rozdaje się po jednej począwszy od przeciwnika z
lewej, aż do rozdania całej talii (każdy z grających otrzymuje po 13 kart). W czasie rozdawania
partner rozdającego tasuje drugą talię i kładzie ją po swojej prawej ręce; następnie karty będzie
rozdawał przeciwnik siedzący z lewej strony obecnie rozdającego.
Licytacja
Gra w brydża składa się z dwu części: licytacji i rozgrywki.
W czasie licytacji ustala się kontrakt, to jest zobowiązanie do wzięcia określonej ilości lew z
określonym kolorem jako atutowym lub w "bez atu" przez tę parę partnerów, która
zadeklarowała najwyższy kontrakt.
Lewa składa się z czterech kart dokładanych kolejno przez wszystkich czterech graczy. Zaczyna
lewę (wychodzi) ten gracz, który wziął lewę poprzednią, kładąc dowolną ze swoich kart na stół.
Pozostali gracze dokładają kolejno (w kierunku ruchu wskazówek zegara) po jednej karcie.
Obowiązuje dokładanie kart w kolorze wyjścia. Jeśli gracz nie ma koloru wyjściowego, dokłada
dowolną kartę; nie ma obowiązku przebijania atutem.
Lewę zabiera ten z graczy, który dołożył najstarszą kartę w zagranym kolorze. Jeśli któryś z
graczy nie miał koloru wyjścia i dołożył atu (przebił), lewa należy do niego. Jeśli więcej graczy
dołożyło atu, lewa należy do tego, który położył najstarszą atutową kartę.
Lewy są własnością obydwu partnerów bez względu na to, który z nich ją bierze.
Licytację rozpoczyna rozdający, po nim licytują kolejno (w kierunku ruchu wskazówek zegara)
następni gracze. Gracz, na którego przypada kolej licytowania, może powiedzieć "pas" lub dać
odzywkę. "Pas" znaczy: "nie licytuję". Odzywka jest deklaracją kontraktu. Kontrakt obowiązuje
do wzięcia tzw. książeczki, tj. sześciu lew i ponadto takiej ilości lew, jaka została zadeklarowana
w odzywce (jeden pik to zobowiązanie wzięcia siedmiu lew, trzy karo - dziewięciu, dwa bez atu ośmiu lew). Otworzyć licytację można w dowolnym kolorze i na dowolnej wysokości.
Zadeklarowany kontrakt może być przelicytowany przez każdego z graczy wyższą od poprzedniej
stawką, to znaczy odzywką na dowolnej większej wysokości lub na tej samej wysokości, lecz w
starszym kolorze. Przelicytować można zarówno odzywkę przeciwnika, jak i partnera.
Licytacja kończy się, gdy po jakiejś odzywce następują trzy kolejne pasy.
Każdy z graczy może w licytacji zabierać głos kilkakrotnie bez względu na to, czy uprzednio
pasował, czy dawał odzywkę; po każdej odzywce pozostali gracze mają prawo głosu. Każda
odzywka może być ostatecznym kontraktem - staje się nim, gdy pozostali partnerzy pasują.
Dwaj partnerzy mogą przelicytować się wzajemnie nawet wtedy, gdy przeciwnicy stale pasują.
Jeśli rozgrywający wpadnie, tzn. weźmie mniej lew, niż zadeklarował w kontrakcie, nie tylko nic
nie zapisuje za wzięte lewy na plus, ale przeciwnicy zapisują na swoje konto punkty za wpadki,
tj. za każdą lewę brakującą do zrealizowania kontraktu.
Po każdej odzywce przeciwnik może zalicytować: "kontra". Deklaruje tym, że nie dopuści do
wygrania zalicytowanego kontraktu.
Kontra i rekontra zwiększają zapis. Kontra i rekontra uprawomocniają się, gdy nastąpią po nich
trzy pasy. Każda następna inna odzywka znosi (anuluje) kontrę lub rekontrę. Kolejna nowa
odzywka może być kontrowana i rekontrowana.
Rozgrywka
Po zakończeniu licytacji przystępuje się do rozgrywki.
Rozgrywającym jest zawsze ten z partnerów strony rozgrywającej, który w czasie licytacji
pierwszy zgłosił kolor, w którym gra się odbywa (choćby ostateczny kontrakt w tym kolorze
zapowiedział jego partner).
Pierwsze zagranie (wyjście do pierwszej lewy) wykonuje zawsze przeciwnik siedzący po lewej
ręce rozgrywającego. Po pierwszym wyjściu partner rozgrywającego wykłada swoje karty
odkryte na stół. Wyłożone karty nazywają się "dziadkiem" lub "stołem". Kartami dziadka
dysponuje rozgrywający.
Po zgraniu wszystkich trzynastu lew zapisuje się wynik rozdania.
Zapis i punktacja
Zapis prowadzi się w dwóch kolumnach przedzielonych poziomą kreską. Pod kreską zapisuje się
punkty za lewy zapowiedziane kontraktem oraz premię za wygranego robra. Wszystkie inne
punkty zapisuje się nad kreską.




za
za
za
za
każdą lewę zadeklarowaną w kolorze młodszym (trefle lub kara) - 20 punktów;
każdą lewę zadeklarowaną w kolorze starszym (kiery lub piki) - 30 punktów;
pierwszą lewę zadeklarowaną w bez atu - 40 punktów;
każdą następną lewę zadeklarowaną w bez atu - 30 punktów.
Robra wygrywa ta strona, która uzyska dwie dograne. Aby osiągnąć dograną, trzeba pod kreską
zapisać co najmniej 100 punktów (obojętnie, czy punkty te zostaną zapisane za jeden kontrakt,
czy w sumie za kilka kolejnych wygranych kontraktów). Zrobienie dogranej zaznacza się przez
podkreślenie zapisów pod kreską. Przy tym podkreśla się również zapisy przeciwników,
ewentualną część punktów za do dogranej; grę o dograną obie strony muszą zaczynać znów od
zera. Strona, która uzyskała jedną dograną, jest "po partii". Strona, która nie uzyskała jeszcze
dogranej jest "przed partią".
Premie za nadróbki, wpadki, kontry, rekontry, szlemiki i szlemy (zalicytowanie i wzięcie 12 lub
13 lew) oraz korony i koronki piszemy pod kreską.
Po zakończeniu robra (osiągnięciu drugiej dogranej przez jedną ze stron) następuje rozliczenie.
Polega ono na zsumowaniu wszystkich zapisów każdej strony (zarówno nad, jak i pod kreską).
Różnica tych sum podzielona przez sto (z zaokrągleniem do całości) jest ilością punktów
wygranych lub przegranych w danym robrze. Każdy z partnerów wygrywa daną ilość punktów od
jednego z kontrpartnerów.
Zapis brydżowy
Zapis pod kreską, tylko za lewy zapowiedziane
wygranym kontraktem.
Bez kontry
Z kontrą
za lewę w treflach
20
40
za lewę w karach
20
40
za lewę w kierach
30
60
za lewę w pikach
30
60
za pierwszą lewę bez atu
40
80
za drugą i dalsze lewy bez atu
30
60
Na zrobienie pierwszej wygranej (partii) trzeba 100 punktów.
Na zrobienie drugiej dogranej (robra) trzeba 100 punktów.
Zapis nad kreską
Bez kontry
Z kontrą
przed partią
tyle co za lewy
100
po partii
tyle co za lewy
200
przed partią - pierwsza wpadka
50
100
przed partią - każda następna wpadka
50
200
po partii - pierwsza wpadka
100
200
po partii - każda następna wpadka
100
300
nadróbki (każda lewa ponad zadeklarowany
kontrakt)
wpadki (lewy brakujące do kontraktu)
Przy powyższej punktacji w zapisie pod i nad kreską rekontra podwaja zapis z kontrą.
Zapis nad kreską (nie podwajany przez kontrę
ani rekontrę)
kara za nieudaną kontrę przed partią i po partii
50
premia za drugą dograną (robra)
gdy przeciwnicy mają pierwszą dograną
500
gdy przeciwnicy nie mają pierwszej dogranej
700
premia za wzięcie licytowanego szlemika (12
lew)
przed partią
500
po partii
750
premia za wzięcie licytowanego szlema (13 lew)
przed partią
750
po partii
1500
premia dla posiadacz czterech honorów
atutowych (koronki)
100
premia dla posiadacza pięciu honorów atutowych
(korony) lub czterech asów przy grze
150
bezatutowej
LICYTACJA
Licytacja jest jedną z najtrudniejszych rzeczy w zrozumieniu zasad gry w brydża. Jej
niezrozumienie powoduje często rezygnację z dalszego poznawania tej cudownej gry. Postaram się
kolejno opisać czynności, które należy wykonać, aby poprawnie przeprowadzić proces licytacji. Na
początek po rozdaniu kart każdy zawodnik dokonuje obliczenia punktów w kartach . (Należy
jeszcze wytłumaczyć, że przez blotkę rozumie się każdą kartę od 2 do 10).







As - 4 pkt,
K - 3 pkt, jeżeli jest co najmniej jedna blotka w tym kolorze. Jeżeli jest sam K w danym
kolorze należy policzyć za niego 2 pkt,
D - 2 pkt, jeżeli są co najmniej dwie blotki w tym kolorze Jeżeli jest D i jedna blotka to
liczymy 1 pkt, jeżeli sama D to 0 pkt,
J - 1 pkt, jeżeli są co najmniej trzy blotki w tym kolorze. Jeżeli J i mniej niż trzy blotki to
liczymy 0 pkt.
W przypadku, gdy w danym kolorze nie mamy żadnej karty dodajemy do wyniku 3 pkt.
Jest to tzw. renons.
W przypadku, gdy w danym kolorze mamy jedną kartę dodajemy do wyniku 2pkt. To tzw.
singiel.
W przypadku, gdy w danym kolorze mamy dwie karty dodajemy do wyniku 1 pkt. To tzw.
dubelton.