Kodeksie Etyki Udzielania Franczyzy
Transkrypt
Kodeksie Etyki Udzielania Franczyzy
EUROPEJSKI KODEKS ETYKI UDZIELANIA FRANCZYZY WSTĘP Europejska Federacja Franczyzy, EFF, została utworzona 23 września 1972 r. Jej członkami są krajowe stowarzyszenia franczyzowe lub federacje franczyzowe z terenu Europy. EFF przyjmuje także członków stowarzyszonych, tj. stowarzyszenia franczyzowe lub federacje franczyzowe spoza Europy, a także inne osoby, które z racji wykonywanego zawodu są zainteresowane franczyzą lub zaangażowane w działalność z nią związaną. Członkowie stowarzyszeni nie mają prawa głosu i nie mogą być funkcjonariuszami EFF. Cele EFF to, między innymi, prowadzenie bezstronnych i kompetentnych badań nad wszelkimi zagadnieniami związanymi z franczyzą, koordynowanie działań jej członków, promowanie franczyzy, a w szczególności promowanie interesów jej członków. W ramach EFF działa także Komitet Prawny, w którego skład wchodzi po dwóch prawników z każdego krajowego stowarzyszenia lub federacji posiadających wysokie kwalifikacje w zagadnieniach związanych z franczyzą. EFF utworzyła ponadto Komitet Arbitrażowy Franczyzy będący do dyspozycji stron chcących przedstawić mu swoje spory do rozstrzygnięcia. Ewolucja i wciąż rosnące znaczenie franczyzy w gospodarce Wspólnot Europejskich, jak również Rozporządzenie Wspólnot Europejskich w Sprawie Wyłączenia Grupowego dla umów franczyzowych, które weszło w życie w dniu 1 lutego 1989 roku, spowodowały, że EFF postanowiła zaktualizować jej dotychczasowy Kodeks Etyki. Niniejszy Kodeks Etyki Udzielania Franczyzy jest produktem końcowym prac prowadzonych przez Europejską Federację Franczyzy oraz jej członków, tj. stowarzyszenia z Austrii, Belgii, Danii, Niemiec, Francji, Włoch, Holandii, Portugalii i Wielkiej Brytanii, we współpracy z Komisją Wspólnoty Europejskiej. Zastępuje on poprzedni Europejski Kodeks Etyki Udzielania Franczyzy oraz wszystkie krajowe i regionalne Kodeksy istniejące dotychczas w Europie. Przystępując do EFF jej członkowie przyjmują do wiadomości Europejski Kodeks Etyki i zobowiązują się w pełni stosować do jego postanowień. Jednakże oczywiste jest, że ustawodawstwa krajowe mogą wprowadzać do niego inne klauzule lub postanowienia, a EFF nie będzie się temu sprzeciwiała, o ile te klauzule lub postanowienia nie będą sprzeczne z Kodeksem, nie będą pozbawiały go mocy wiążącej i będą dołączane do Kodeksu jako oddzielny dokument. Wstępując do EFF jej członkowie podejmują się nałożyć na swoich własnych członków obowiązek przestrzegania i stosowania postanowień niniejszego Kodeksu Etyki Udzialania Franczyzy. DEFINICJA FRANCZYZY Franczyza to system sprzedaży towarów, usług lub technologii, który jest oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi i niezależnymi przedsiębiorstwami, franczyzodawcą i jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Istota tego systemu polega na tym, że franczyzodawca nadaje swoim poszczególnym franczyzobiorcom prawo oraz nakłada na nich obowiązek prowadzenia działalności zgodnie z jego koncepcją. W ramach i na okres sporządzonej na piśmie umowy franczyzowej oraz w zamian za bezpośrednie lub pośrednie świadczenia finansowe uprawnienie to upoważnia indywidualnego franczyzobiorcę do korzystania z nazwy handlowej franczyzodawcy, jego znaku towarowego lub usługowego, know-how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemu postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej franczyzodawcy. "know-how" oznacza pakiet nieopatentowanych, praktycznych informacji wynikających z doświadczenia i prób przeprowadzonych przez franczyzodawcę, które to informacje są poufne, istotne i zidentyfikowane. "poufne" oznacza, że know-how, jako całość lub w precyzyjnej konfiguracji powiązanych ze sobą elementów, nie jest ogólnie znane lub łatwo dostępne; nie należy jednak tego terminu rozumieć zbyt wąsko, tj. w ten sposób, że każdy pojedynczy element składowy know-how powinien być całkowicie nieznany lub niemożliwy do uzyskania w sposób inny niż dzięki działalności gospodarczej prowadzonej przez franczyzodawcę; "istotne" oznacza, że know-how obejmuje informacje, które są istotne dla sprzedaży towarów lub świadczenia usług użytkownikom końcowym, a w szczególności dla prezentacji towarów, przetwarzania ich w związku ze świadczeniem usług, dla metod obsługi klientów oraz dla administracji i zarządzania finansami. Know-how musi być użyteczne dla franczyzobiorcy dzięki stworzeniu mu, w dacie zawarcia umowy, możliwości zwiększenia jego konkurencyjności, w szczególności poprzez poprawienie jego efektywności lub ułatwienie mu wejścia na nowy rynek. "zidentyfikowane" oznacza, że know-how musi być opisane w wystarczająco wyczerpujący sposób by umożliwić weryfikację czy spełnia ono kryteria poufności i istotności; opis know-how może być umieszczony w umowie franczyzowej, w odrębnym dokumencie albo zapisany w jakiejkolwiek innej właściwej formie. ZASADY PRZEWODNIE 1. Franczyzodawca jest inicjatorem sieci franczyzowej, składającej się z niego samego oraz jego indywidualnych franczyzobiorców, dla których jest on opiekunem w długoterminowej perspektywie. 2. Obowiązki franczyzodawcy: Franczyzodawca powinien: przed rozpoczęciem budowy sieci franchisingowej prowadzić, przez pewien czas odnosząc sukces, działalność przynajmniej w jednej placówce; być właścicielem lub mieć tytuł prawny do korzystania z nazwy handlowej swojej sieci, znaku towarowego lub innych wyróżniających ją oznaczeń; zapewnić indywidualnemu franczyzobiorcy szkolenie wstępne oraz dalsze wsparcie handlowe i techniczne przez cały czas obowiązywania umowy. OBOWIĄZKI INDYWIDUALNEGO FRANCZYZOBIORCY Indywidualny franczyzobiorca powinien: dokładać swych najlepszych starań w celu rozwijania działalności franczyzowej oraz w celu utrzymywania jednolitego wizerunku i reputacji sieci franczyzowej; udostępniać franczyzodawcy dające się zweryfikować dane operacyjne w celu ułatwienia mu określenia stopnia rozwoju działalności indywidualnego franczyzobiorcy, a także dostarczać franczyzodawcy sprawozdania finansowe niezbędne dla efektywnego zarządzania siecią franczyzową; ponadto na prośbę franczyzodawcy umożliwić, w odpowiednim czasie, franczyzodawcy i jego przedstawicielom dostęp do swoich pomieszczeń i swojej dokumentacji; zarówno w trakcie obowiązywania umowy, jak i po jej wygaśnięciu nie ujawniać osobom trzecim know-how udostępnionego mu przez franczyzodawcę. NIEZMIENNE OBOWIĄZKI STRON We wzajemnych stosunkach strony powinny postępować uczciwie. Franczyzodawca poinformuje na piśmie indywidualnego franczyzobiorcę o naruszeniu przez niego któregokolwiek z postanowień umowy oraz, gdy będzie to właściwe, wyznaczy mu odpowiedni termin na usunięcie tego naruszenia. Strony będą rozwiązywać skargi i spory w dobrej wierze poprzez bezpośrednie rozmowy i negocjacje prowadzone w duchu życzliwości i uczciwości. REKRUTACJA, OGŁOSZENIE, UJAWNIENIE 1. Ogłoszenia w sprawie rekrutacji indywidualnych franczyzobiorców powinny być pozbawione jakichkolwiek niejasności i wprowadzających w błąd deklaracji; 2. Wszelkie publicznie dostępne materiały dotyczące rekrutacji, materiały reklamowe i ogłoszenia zawierające bezpośrednie lub pośrednie odniesienia do możliwych do osiągnięcia w przyszłości rezultatów, liczb lub dochodów, których mogą się spodziewać indywidualni franczyzobiorcy, powinny być obiektywne i nie mogą wprowadzać w błąd; 3. W celu umożliwienia przyszłym indywidualnym franczyzobiorcom uzyskania pełnej wiedzy przed podpisaniem przez nich jakichkolwiek wiążących dokumentów powinni oni, w odpowiednim czasie przed podpisaniem tych wiążących dokumentów, otrzymać egzemplarz aktualnego Kodeksu Etyki, a także otrzymać na piśmie pełen i dokładny zestaw informacji istotnych dla stosunków franczyzowych; 4. Jeżeli franczyzodawca wymaga od kandydata na indywidualnego franczyzobiorcę zawarcia umowy przedwstępnej, wówczas należy przestrzegać następujących zasad: o przed podpisaniem jakiejkolwiek umowy przedwstępnej kandydat na indywidualnego franczyzobiorcę powinien otrzymać pisemną informację na temat celu zawarcia tej umowy i na temat ewentualnego wynagrodzenia, które miałby zapłacić franczyzodawcy w celu pokrycia kosztów rzeczywiście poniesionych przez franczyzodawcę w trakcie i w związku z okresem obowiązywania umowy przedwstępnej; w przypadku, gdy dochodzi do zawarcia umowy franczyzowej wynagrodzenie to powinno zostać zwrócone przez franczyzodawcę lub zaliczone na poczet opłaty wstępnej, która ma być zapłacona przez indywidualnego franczyzobiorcę; o umowa przedwstępna powinna precyzować okres jej obowiązywania oraz zawierać postanowienia określające sposób jej rozwiązania; o w celu ochrony swojego know-how i jednolitego wizerunku swojej firmy franczyzodawca może wprowadzać do umowy zapisy dotyczące zakazu konkurencji lub klauzule dotyczące zachowania tajemnicy. WYSELEKCJONOWANIE INDYWIDUALNYCH FRANCZYZOBIORCÓW Franczyzodawca powinien wybierać i akceptować jako indywidualnych franczyzobiorców tylko tych, którzy po przeprowadzeniu odpowiedniego procesu rekrutacyjnego zdają się posiadać podstawowe umiejętności, wykształcenie, cechy osobowościowe i środki finansowe wystarczające do prowadzenia działalności franczyzowej. UMOWA FRANCZYZ 1. Umowa franczyzowa powinna być zgodna z prawem krajowym, prawem wspólnot europejskich oraz niniejszym Kodeksem Etyki. 2. Umowa powinna odzwierciedlać interes członków sieci franczyzowej w ochronie praw własności przemysłowej i intelektualnej franczyzodawcy oraz w utrzymywaniu jednolitego wizerunku i reputacji sieci franczyzowej. Wszelkie porozumienia i uzgodnienia dotyczące stosunków franczyzowych powinny być sporządzane w języku urzędowym kraju miejsca siedziby indywidualnego franczyzobiorcy lub przetłumaczone na ten język przez tłumacza przysięgłego. Podpisane umowy powinny być niezwłocznie przekazywane indywidualnemu franczyzobiorcy. 3. Umowa franczyzowa powinna precyzyjnie określać prawa i obowiązki stron oraz wszelkie inne istotne warunki współpracy. 4. Niezbędne minimum warunków umowy powinno być następujące: o uprawnienia przyznane franczyzodawcy; o uprawnienia przyznane indywidualnemu franczyzobiorcy; o towary lub usługi, które mają być dostarczane indywidualnemu franczyzobiorcy; o obowiązki franczyzodawcy; o obowiązki indywidualnego franczyzobiorcy; o warunki płatności przez indywidualnego franczyzobiorcę; o o o o o o o okres obowiązywania umowy, który powinien być wystarczająco długi aby umożliwić indywidualnym franczyzobiorcą zamortyzowanie ich wstępnych inwestycji specyficznych dla franchisingu; warunki na jakich może dojść do przedłużenia umowy; warunki na jakich indywidualny franczyzobiorca może sprzedać lub przenieść tytuł prawny do działalności franczyzowej oraz ewentualne prawa pierwokupu franczyzodawcy w tym zakresie; postanowienia dotyczące korzystania przez indywidualnego franczyzobiorcę ze znaków rozpoznawczych franczyzodawcy, nazwy handlowej, znaku towarowego, znaku usługowego, oznaczenia sklepu, logo lub innych wyróżniających go oznaczeń; prawo franczyzodawcy do adaptowania systemu franczyzowego do nowych lub zmienionych metod prowadzenia działalności; postanowienia dotyczące rozwiązania umowy; postanowienia regulujące kwestię zwrotu, w przypadku rozwiązania umowy franczyzowej, wszelkich środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należących do franczyzodawcy lub do innej osoby. KODESK ETYKI A UMOWA MASTER FRANCZYZY Niniejszy Kodeks Etyki należy stosować do relacji pomiędzy franczyzodawcą oraz jego indywidualnymi franczyzobiorcami i w równym stopniu pomiędzy masterfranczyzobiorcą a jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Nie należy go stosować do relacji pomiędzy franczyzodawcą a jego masterfranczyzobiorcami.