Administracyjno-prawne instytucje ochrony dziedzictwa kulturowego
Transkrypt
Administracyjno-prawne instytucje ochrony dziedzictwa kulturowego
Załącznik nr 3 do uchwały nr 53/XI/2008 Senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego z dnia 26 listopada 2008 r. SYLABUS PRZEDMIOTU Administracyjno-prawne instytucje ochrony dziedzictwa kulturowego Lp. Elementy składowe sylabusu Opis 1. Nazwa przedmiotu Administracyjno-prawne kulturowego. 2. Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Wydział Prawa i Administracji UJ, Katedra Prawa Administracyjnego 3. Kod przedmiotu WPA-10.P-3001 4. Język przedmiotu Polski 5. Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany Przedmiot jest realizowany w ramach grupy treści kształcenia do wyboru. 6. Typ przedmiotu 7. Rok studiów, semestr 8. Imię i nazwisko osoby (osób) prowadzącej przedmiot Dr Piotr Dobosz 9. Imię i nazwisko osoby (osób) egzaminującej bądź udzielającej zaliczenia w przypadku, gdy nie jest nim osoba prowadząca dany przedmiot Dr Piotr Dobosz 10. Formuła przedmiotu 11. Wymagania wstępne 12. Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 godzin wykładów realizowanych stacjonarnych i niestacjonarnych. 13. Liczba punktów ECTS przypisana przedmiotowi 4 punkty ECTS 14. Czy podstawa obliczenia średniej waŜonej? 15. ZałoŜenia i cele przedmiotu 16. Metody dydaktyczne instytucje ochrony dziedzictwa Przedmiot fakultatywny - dowolnego wyboru. W związku z koniecznością uprzedniego pozytywnego złoŜenia egzaminu z prawa administracyjnego odpowiednio od III lub IV roku studiów. Wykład specjalizacyjny. Przedmiot moŜna wybierać po uprzednim pozytywnym złoŜeniu egzaminu z prawa administracyjnego. w systemie studiów Przedmiot stanowi podstawę obliczenia średniej waŜonej – 4 punkty ECTS stanowią podstawę obliczenia średniej waŜonej. Oczekiwane efekty kształcenia i nabywane umiejętności obejmują wszechstronne zapoznanie się z problematyką ochrony dziedzictwa kulturowego. 2 godziny wykładu co tydzień przez 1 semestr. 1 17. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia z przedmiotu, a takŜe formę i warunki zaliczenia poszczególnych form zajęć wchodzących w zakres danego przedmiotu 60 – minutowy egzamin pisemny polegający na udzieleniu odpowiedzi na pięć opisowych pytań szczegółowych z zakresu wykładu. Odpowiedzi są oceniane w skali punktów 0-2. Nie ma połówek punktów. Suma punktów: 5 – dst, 6 – dst plus, 7 – db, 8 – db plus, 9 – bdb 1. 18. Treści merytoryczne przedmiotu oraz sposób ich realizacji 19. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Geneza ochrony prawnej dziedzictwa kulturalnego na ziemiach polskich i w wybranych państwach europejskich (Anglia, Francja, Austria i Niemcy), prawna ochrona zabytków i prawo muzealnicze w okresie II Rzeczypospolitej Polskiej i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. 2. Wpływ konstytucyjnego ujęcia systemu źródeł prawa powszechnie i wewnętrznie obowiązującego w Polsce na aktualny model ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce, miejsce systemu prawa ochrony zabytków, prawa konserwatorskiego i muzealniczego w systemie prawa publicznego. 3. Obowiązki prawne administracji publicznej w dziedzinie ochrony zabytków, administracyjno-prawne formy ochrony zabytków a sytuacja prawna właściciela i uŜytkownika obiektu zabytkowego w Polsce. 4. Dziedzictwo kulturowe, kulturalne w świetle orzecznictwa wojewódzkich sądów administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego, Sądu NajwyŜszego, sądownictwa powszechnego, ETS i ETPC. 5. Zabytki a zagospodarowanie przestrzenne na tle tzw. władztwa planistycznego samorządu terytorialnego. 6. Zabytki i obiekty historyczne a prawodawstwo regulujące zakładanie i uŜytkowanie cmentarzy komunalnych, państwowych (wojennych i wojskowych) oraz wyznaniowych. 7. Zasady obrotu dziełami sztuki w polskim systemie prawnym i prawie wspólnotowym. 8. Problem tzw. reprywatyzacji zabytków. 9. Rola organizacji pozarządowych, w tym fundacji w systemie ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce, z uwzględnieniem doświadczeń innych państw (np. Francji). 10. Znamiona krajowego (narodowego) systemu ochrony dziedzictwa kulturowego i cechy ponadnarodowego (ponadpaństwowego) modelu ochrony dziedzictwa kulturowego na tle integracji europejskiej. 11. Wpływ prawodawstwa Wspólnoty Europejskiej, Unii Europejskiej i Rady Europy na ochronę dziedzictwa kulturowego w Polsce, konwencje UNESCO i umowy międzynarodowe bilateralne zawarte przez RP z jej sąsiadami i ich wpływ na kształtowanie zasad ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce. J. P. Pruszyński, Dziedzictwo kultury Polski, jego straty i ochrona prawna. Wyd. Zakamycze, t. I-II (Kraków 2001), K. Zeidler, Prawo ochrony dziedzictwa kultury, Zakamycze, Wolters 2007. * sporządzono w oparciu o broszurę „Europejski system transferu i akumulacji punktów (ECTS). Krótki przewodnik”, opracowany na podstawie przewodnika „Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów i Suplement do Dyplomu”, sfinansowany w ramach funduszy Programu SOCRATES-Erasmus, Warszawa 2006. 2