WYMOGI REDAKCYJNE: 1. Tytuł dużą czcionką (14, nie

WYMOGI REDAKCYJNE:
1. Tytuł dużą czcionką (14, nie kapitalikami) wyśrodkowany. Pod spodem Imię i nazwisko
autora, jego adres mailowy oraz nazwę i adres instytucji jaką reprezentuje autor.
2. Do artykułu proszę dołączyć streszczenie i słowa kluczowe w języku polskim i angielskim
(umieszczone przed treścią artykułu). Słów kluczowych powinno być od 5 do 10 a każde ze
streszczeń nie powinno przekraczać 600 znaków.
3. Teksty proszę przygotowywać w programie MS-Word i zapisać czcionką Times New
Roman; wielkość czcionki 12 punktów dla tekstu głównego oraz 10 punktów dla przypisów,
interlinia 1,5 wiersza w tekście głównym. Wyjustowanie tekstu głównego i przypisów.
4. Objętość artykułów nie powinna przekraczać 1 arkusza autorskiego (40 000 znaków ze
spacjami i przypisami).
5. Osoby (autorzy, twórcy, redaktorzy itp.) wymieniane w tekście po raz pierwszy podawane są
z pełnym imieniem i nazwiskiem, po raz kolejny – inicjał imienia i pełne nazwisko, w
przypisach podajemy inicjał imienia.
6. Pseudonimy wszelkiego typu piszemy w cudzysłowie; jeżeli razem z imieniem i
nazwiskiem, wówczas pseudonim w cudzysłowie między imieniem i nazwiskiem lub po
imieniu i nazwisku w cudzysłowie ze skrótem ps. wyjątki: przypadki, w których
zwyczajowo odchodzi się od tej zasady. Przykłady: Henryk „Hubal” Dobrzański, Leopold
Okulicki ps. „Niedźwiadek” – ale: Tadeusz Bór Komorowski; Zenon „Miriam” Przesmycki
– ale: Bolesław Prus, Aleksander Głowacki ps. „Bolesław Prus”.
7. Cytowane w tekście i przypisach fragmenty innych prac, dokumentów bądź edycji
źródłowych oddajemy czcionką prostą, biorąc całość w cudzysłów. Cudzysłowy powinny
być polskie (dolny i górny). Tekst cytowany w cytacie powinien być ujęty w tzw. żabki (»
«).
8. W tekście i przypisach tytuły książek, artykułów, utworów, filmów oraz dzieł artystycznych
zapisujemy czcionką pochyłą (kursywa).
9. Tytuły gazet i czasopism zapisujemy czcionką prostą w cudzysłowie.
10.
Zwroty w języku obcym – łacińskie, angielskie itp. proszę zapisać kursywą.
11.
Tytuł artykułu zapisujemy czcionką 14, śródtytuły czcionką 12, przy czym ich nie
numerujemy, wyróżniamy je przez pogrubienie.
12.
W tekście i przypisach stosujemy ogólnie przyjęte skróty: r. - rok, roku; w. - wiek,
wieku; także: np., itd., m.in..
13.
Daty w tekście i przypisach w pełnym brzmieniu zapisujemy cyfrowo np. 4.12.1610
r. Słownej nazwy miesięcy używamy w przypadku, gdy nie jest podana data roczna, np. 6
sierpnia. Określenia roku i wieku skracamy po liczbie, przed liczbą piszemy w pełnym
brzmieniu, np. "w 1618 r.", "w XVIII w.", ale: "w roku 1943", "w wieku XX". Nie używamy
cyfr dla określeń typu: lata trzydzieste, podobnie w przypadku numeracji wojen lokalnych i
światowych (druga wojna światowa).
Przypisy:
1. Stosujemy przypisy dolne.
2. Przypisy powinny mieć numerację ciągłą w obrębie całego artykułu.
3. Jeżeli konieczne jest sporządzenie przypisu do tytułu tekstu, to przypisu tego nie
numerujemy, tylko opatrujemy gwiazdką.
4. Zapis cytowanej pozycji bibliograficznej powinien zawierać:
 inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł dzieła (kursywą), miejsce i rok wydania,
numer strony której dotyczy przypis: M. Eliade, Okultyzm, czary, mody kulturalne.
Eseje, Warszawa 2004, s. 69-72.
 w wypadku pracy zbiorowej: tytuł dzieła, inicjał imienia i nazwisko redaktora,
miejsce i rok wydania: J. Sławiński (red.), Słownik terminów literackich , Wrocław
1998, s. 30.
 w wypadku pracy będącej częścią większej całości: P. Szukalski, Kohabitacja w
Polsce, [w:] P. Szukalski, W. Wawrzywoda-Kruczyńska (red.), Rodzina w
zmieniającym się społeczeństwie polskim, Łódź 2004, s. 49.
 W wypadku artykułu w czasopiśmie: W. Frąc, Uwierzyć w kino. Refleksje wokół
adaptacji filmowej Solaris Stanisława Lema, „Kwartalnik Filmowy” 1999, nr 26-27,
s. 124.
 Poszczególne elementy przypisu oddzielamy od siebie przecinkami, na końcu
stawiamy kropkę.
 Tytuły prac cytowanych po raz pierwszy podawane są w przypisie w pełnym
brzmieniu, wraz z miejscem i rokiem wydania. Przy ponownym cytowaniu pracy
danego autora używamy zapisu skróconego tytułu pracy lub pomijamy tytuł, gdy
tego autora przytaczamy w tekście tylko jedną pracę, po wielokropku stosując skrót
„dz. cyt.”. Cytując dzieło z poprzedniego przypisu, stosujemy skrót „Tamże”. Gdy
bezpośrednio po dziele danego autora cytujemy kolejne jego dzieło, zamiast
nazwiska autora piszemy: „Tenże / Tejże". Identyczne zasady powtórnego cytowania
stosujemy przy artykułach z czasopism, prac zbiorowych, w wydawnictwach
źródłowych itp.:
 A. Pitrus, Kino kultu, Krakow 1998, s. 9.
 M. Buchowski (red.), Amerykańska antropologia postmodernistyczna,
Warszawa 1999, s. 170.
 Tamże, s. 55.
 A. Pitrus, dz. cyt., s. 11.
 W przypadku cytowania po raz pierwszy publikacji obcojęzycznych - tytuł i dane
bibliograficzne (miejsce wydania, tom, zeszyt itp.) podajemy w języku publikacji.
 W przypadku stron internetowych zapisujemy inicjał imienia, pełne nazwisko, tytuł,
adres strony, dzień ostatniego dostępu: D. H. Jones, The Body Eclectic: Viewing
Bodily Modification in David Nebreda,
http://reconstruction.eserver.org/051/jones.shtml, 01.01.2001.
Bibliografia:
1. Bibliografię zamieszczamy na końcu tekstu. Po słowie Bibliografia należy umieścić
dwukropek.
2. W bibliografii zamieszczamy przytaczane teksty w kolejności alfabetycznej: pełne nazwisko
i inicjał imienia autora (artykułu lub pracy zbiorowej), tytuł, miejsce i rok wydania.
3. Segregacja literatury cytowanej: teksty źródłowe; książki/czasopisma; netografia (strony
internetowe); filmografia; w przypadku korzystania z innych mediów dodajemy kolejne
kategorie.
4. Pozycje w bibliografii powinny być ponumerowane w nawiasach kwadratowych (to bardzo
ważne dla wyszukiwarek np google):
[7] Eliade M., Okultyzm, czary, mody kulturalne. Eseje, Warszawa 2004