Kleje syntetyczne Współczesna chemia tworzyw sztucznych oparta

Kleje syntetyczne
Współczesna chemia tworzyw sztucznych oparta jest na reakcjach syntezy związków węgla w wyniku których otrzymuje się substancje zwane żywicami syntetycznymi. Żywice syntetyczne stosowane do produkcji klejów wykazują się dobrą adhezją do podłoża dużą wytrzymałością mechaniczną po utwardzeniu. Ze względu na sposób tworzenia się spoiny klejowej i jej utwardzeniu rozróżnia się następujące grupy klejów syntetycznych:
kleje termoutwardzalne kleje chemoutwardzalne
kleje termoplastyczne
Tworzenie spoiny klejowej (przejście w stan stały) jest wzrost temperatury lub reakcja chemiczna wywołana działaniem utwardzacza jako katalizatora (np. kleje fenolowe , mocznikowe).
W przypadku klejów termoplastycznych tworzenie spoiny klejowej odbywa się na wskutek obniżenia temperatury (kleje topliwe , polioctanowe).
Kleje termoutwardzalne lub chemoutwardzalne
kleje fenolowe­ podstawowym składnikiem klejów fenolowych jest aldehyd mrówkowy stosowany w w roztworze wodnym zwanym formaliną. Cechy kleju:
wytrzymałe spoiny odporne na długotrwałe zmienne obciążenia dynamiczne, odporne na działania zimnej i ciepłej wody.
Wady:
wysoka temperatura wiązania kleju
ciemne zabarwienie spoiny
trwały zapach związany z zawartością wolnego fenolu
Zastosowanie:
w szkutnictwie, do wyrobu drewnianych jednostek pływających, sprzętu sportowego, sklejki, wodoodpornej.
Kleje rezorcynowe oraz kleje rezoconowo­ fenolowe posiadają dużą odporność spoin klejowych uzyskiwanych w niskiej temperaturze.
Zastosowanie.
Do klejenia konstrukcji budowlanych, sklejki wodoodpornej.
Kleje mocznikowe­ podstawowym składnikiem klejów mocznikowych jest mocznik (substancja bezbarwna bezwonna, łatwo rozpuszczalna w wodzie). Po rozpuszczeniu mocznika w formalinie następuje jego polikondensacja w reakcji z formaldehydem w wyniku której otrzymuje się żywicę mocznikową. Żywice mocznikowe zawierają 10% wolnego formaldehydu, który przyspiesza utwardzanie żywic. Przed użyciem kleju dodaje się do niego utwardzacza spełniającego rolę utwardzacza. Właściwości
­duża odporność spoiny na sucho oraz na działanie zimnej wody
­możliwość uzyskania w szybkim czasie spoiny klejowej
­jasność barwy
­niska cena Wady
­duża twardość i sztywność spoiny (szybkie zużywanie się noży skrawających)
przy grubej spoinie klejowej oraz zmiennych warunkach klimatycznych następuje pękanie spoiny
Zastosowanie do produkcji płyt wiórowych oraz sklejek, okleinowania elementów płytowych, klejenia złączy stolarskich.
Kleje melaminowe­ otrzymuje się w wyniku polikondensacji formaldehydu z melaminą.
Cechy
bardzo krótki czas wiązania w temperaturze poniżej 100 C
znaczna elastyczność spoiny oraz duża wytrzymałość na działanie gorącej wody.
Duża wytrzymałość spoiny klejowej oraz ich bezbarwność i bezwonność.
Brak szkodliwego oddziaływania na organizm ludzki.
Wady
Wysoka cena
Kleje melaminowo­ mocznikowe posiadają pośrednie cechy między klejami mocznikowymi a melaminowymi. Dzięki elastycznej spoinie znajdują szerokie zastosowanie w stolarstwie do różnego rodzaju połączeń, do klejenia drewna z laminatami. Kleje polioctanowinylowe­ są produktem polimeryzacji octanu winylu z udziałem substancji dodatkowych. W stolarstwie największe zastosowanie mają kleje polioctanowinylowe emulsyjne. W tej grupie klejów zawiera się między innymi wikol.
Cechy ­ stała zdolność do klejenia bez potrzeby mieszania kleju z innymi składnikami. ­elastyczność spoiny klejowej,
­duża trwałość kleju w suchych warunkach
Zastosowanie głównie jako klej montażowy do wszystkich prac stolarskich.
Kleje neoprenowe ( kauczukowe)­ podstawowym surowcem jest kauczuk syntetyczny, który w rozpuszczalnikach oraz i innych dodatków staje się właściwym roztworem klejowym.
Zalety
bardzo szybkie wiązanie spoiny klejowej na zimno po bezpośrednim złożeniu klejonych elementów (właściwości klejów kontaktowych)
Wady wrażliwość spoiny na podwyższoną temperaturę oraz rozpuszczalniki organiczne Zastosowanie w tapicerstwie, rzadziej do oklejania płyt laminatem.
Kleje topliwe­ są to nielotne substancje termoplastyczne. W temperaturze pokojowej są one ciałami stałymi a po ogrzaniu do temperatury 150­200 C przechodzą w stan płynny. Proces zmiękczenia następuje w temperaturze 80­90C.
Podstawowym składnikiem klejów topliwych jest żywica termoplastyczna o określonej odporności termicznej. Zalety:
szybkie tworzenie spoiny klejowej bez potrzeby stosowania dużego docisku Znaczna odporność na działanie wody
wypełnianie nierówności między powierzchniami , które do siebie nie przylegają.
Wady ograniczona odporność termiczna
Zastosowanie Przede wszystkim do oklejania wąskich płaszczyzn.