docPro Memoria 03
download 
Reklamacja Transkrypt
Pro Memoria 03
Salezjanie Księdza Bosko PRO MEMORIA Da mihi animas caetera tolle Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Oto tajemnica wiary - Kaplica DA „Węzeł” Towarzystwo Salezjańskie - Inspektoria św. Stanisława Kostki w Warszawie Ks. Tadeusz Furdyna sdb kopie 18 swoich obrazów wydaje na pocztówkach. Tematyka obrazów: Bożonarodzeniowa, Wielkanocna i okolicznościowa. 2 Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Słowo wstępne W numerze Drodzy Czytelnicy Pro Memoria! Istotą życia chrześcijańskiego jest naśladowanie Chrystusa. Jezus Chrystus, Syn Boży, przez Ewangelię rzucił światło na życie i śmierć. Swoim życiem ukazał drogę do Domu Ojca. Dlatego naśladując Go, wstępujemy na wąską drogę prowadzącą do zbawienia. Ci, którzy już tę drogę przebyli, są dla nas świadectwem, że jest to możliwe. Takim świadkiem jest dla nas św. Jan Bosko. Życzę zatem Wam, abyście przyoblekli się w Chrystusa w stylu Ks. Bosko, unikając grzechu i dążąc do dobra jak on. Św. Jan Bosko na wzór Chrystusa całe swe życie oddał Bogu, dla dobra młodzieży. Naśladując i Chrystusa, i Ks. Bosko, oddajmy wszystkie nasze siły na rzecz dobra innych. Oddając nasze siły i życie dla innych, a zwłaszcza dla młodych i zagubionych, zyskamy je na nowo. Niech w ten salezjański sposób tajemnica Zmartwychwstania przemieni nasze życie. Z najlepszymi życzeniami Wielkanocnymi. Ks. Sławomir Łubian sdb Drodzy Współbracia! Mając na uwadze dobre owoce, jakie przyniosło w 2007 roku Inspektorialne Spotkanie Rodziców Salezjanów, pragniemy powrócić do okresowego organizowania takiego święta. Zgodnie z kalendarium inspektorialnym, w bieżącym roku spotkanie zostało zaplanowane na sobotę, 26 maja w Sanktuarium Matki Bożej w Czerwińsku nad Wisłą. W związku z tym bardzo proszę Współbraci o zaproszenie już dziś na ten dzień swoich Rodziców do Czerwińska. Księży Dyrektorów i Proboszczów z placówek, gdzie mieszkają Rodzice współbraci, proszę o przekazanie im tej informacji oraz ewentualne zorganizowanie przejazdu. Proszę także, aby w sposób szczególny zatroszczyć się o Rodziców misjonarzy oraz Rodziców zmarłych Współbraci. Program spotkania zostanie przesłany w późniejszym terminie. Rodzice zostaną poinformowani o spotkaniu również za pośrednictwem biuletynu inspektorialnego Pro Memoria. Z serdecznym pozdrowieniem ks. Andrzej Wujek sdb Wikariusz Inspektora Zmartwychwstanie musiało być źle wracali w czas skąd wywędrowali przynaglani nadzieją zapłakały serca i wieczór stał się porankiem ich zmartwychwstania a On nic szedł na śmierć jak po zwycięstwo czy już wiesz że z grobu Alleluja wyszło? gdy wzięli chleb od towarzysza smutnej drogi roześmiały się oczy Drodzy Czytelnicy Pro Memoria .................. 3 Drodzy Współbracia ....................................... 3 Dlaczego Ks. Bosko ....................................... 4 Młodzi marzyciele, synowie marzącego ojca .......... Włochy – krótkie uwagi na temat sytuacji młodzieży Dlaczego Ks. Bosko ................................................ 4 5 6 Z życia Inspektorii ........................................... 7 Iskierki ...... str 7 - 17 .................................... 7 Kiilka słów o bursie salezjańskiej dla młodzieży męskiej im. Ks. Siemca w Warszawie ......................... Zjazd braci zakonnych ............................................. Formacja animatorów SARUEL ............................. 10-lecie „Teatru ITP” z Lublina ................................. Konkurs „Prymas Polski kard. August Hlond – Bogu i Ojczyźnie................................................................ W Olsztynie - Gutkowie .......................................... Wielkopostne skupienie studentów „Węzła” ............. Od Koronki do Apelu ................................................ Dzielić radość, mnożyć dobro .................................. Byliśmy bliżej Panau ................................................ Dziesięciu nowych magistrów teologii ...................... Obrona doktorska ks. Wojciecha Witkowskiego ....... Pożegnanie diakonów ............................................. 7 10 11 12 14 14 15 16 17 18 18 19 19 Idąc tedy nauczajcie ....................................... 20 Apel Radcy ds. Misji w I rocznicę tragicznej śmierci ks. Marka Rybińskiego.............................................. Błogosławiony Jan Paweł II ...................................... Spotkanie wolontariatu misyjnego (luty 2012) .......... Styczniowe spotkanie wolontariuszy misyjnych ....... 20 20 20 21 Iskierki ............................................................. 22 Uroczystość św. Jana Bosko .................................... 22 „Przyczynki” do Roku Wiary” .................................... 23 W Rodzinie Salezjańskiej ............................... 24 Iskierki ................str. 24 - 26 ........................... 24 Setna rocznica śmierci Błogosławionego Bronisława Markiewicza ........................................................ Salezjanki w Ełku ..................................................... Rzymskie spotkanie wydawców salezjańskich ........ Nowa grupa Rodziny Salezjańskiej .......................... Nino Baglieri, wspomnienie przyjaciela i brata ......... Formacja ekonomów inspektorialnych ..................... 24 24 24 25 25 26 Twórczość współbraci .................................... 27 W krainie świateł ............................................ 29 Złoty jubileusz kapłaństwa ............................. 31 W drodze z pogrzebu w Suwałkach 2012.02.27 Ks. Antoni Gabrel sdb Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 3 Dlaczego Ks. Bosko „MŁODZI MARZYCIELE, SYNOWIE MARZĄCEGO OJCA” Przesłanie do młodzieży MGS 2012 Moi umiłowani synowie! Kochana młodzieży Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego! Piszę do was, jako ojciec i przyjaciel, za pośrednictwem mojego dziewiątego Następcy. Mam jeszcze żywo w pamięci i w sercu spotkanie z wami w Madrycie 17 sierpnia, na wielkim dziedzińcu Salezjańskiego Domu w Atocha. Cieszyłem się widząc wasze poczucie odpowiedzialności, waszą dumę wynikającą z faktu wiary. Podziwiałem chęć mądrego inwestowania w wasze życie, zgodnie z Bożym planem i marzeniem. Wzruszyłem się na widok waszej modlitwy i radosnego przyjęcia Bożego Słowa. Było rzeczą zachwycającą widzieć was pogrążonych w milczeniu, adorujących Jezusa Eucharystycznego. W świetle tego, wasza radość wydawała mi się jeszcze piękniejsza, bardziej czysta i udzielająca się innym. Cieszyłem się też widząc młodych animatorów, salezjanów i Córki Maryi Wspomożycielki. (…) Tylko wy młodzi macie moc przekształcenia waszej wiedzy w mądrość i wprowadzenia jej w życie. Nie myślcie jak strudzeni i zrezygnowani wędrowcy, ale odczytujcie wasze ludzkie życie, jako „bożą przygodę”. Bądźcie nowymi prorokami, ludźmi, którzy w zamęcie umysłów są zdolni wskazywać drogę, jaką należy przebyć, potrafią ukazywać to, co nowe w niepewnej zmiennośc, i to, co Bóg wzbudza w sercu i w historii. Sens życia, pojęty jako proroctwo i jako misja, staje się ogromnym skarbem dla społeczeństwa. (…). Miejcie takie marzenia, które pozwolą wam odzyskać wartości, które pomagają iść naprzód i dają siłę do przezwyciężenia trudności. Nie chciejcie iść sami, ale raczej „wraz z innymi”, umacniając poczucie odpowiedzialności za was samych i za innych. (…) Przemawiając do Kurii watykańskiej, Ojciec Święty nawiązał do Światowego Dnia Młodzieży 2011 r, jaki miał miejsce w Madrycie, jako „nowej, odmłodzonej formy bycia chrześcijaniami”. I właśnie z tego Światowego Dnia Młodzieży pragnął wydobyć pięć zasadniczych aspektów, które charakteryzowały to niezapomniane wydarzenie. Mogą one być pięcioma drogami dzisiejszego głoszenia i dawania świadectwa o Chrystusie światu, który wydaje się być zmęczony i znudzony propozycją chrześcijańską. 4 Pierwszy aspekt. Uczestnictwo młodzieży pochodzącej ze wszystkich stron świata ukazało „nowe doświadczenie katolicyzmu, uniwersalności Kościoła”, co nam pozwala odkryć, że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami, zjednoczonymi w jednej rodzinie, dotkniętymi przez jedynego Pana, Jezusa, biorącymi udział we wspólnej liturgii. Drugi: chętne i radosne zaangażowanie tysięcy wolontariuszy uwydatniło ten nowy sposób przeżywania swego człowieczeństwa, swego chrześcijaństwa. „Bycie dla innych jest czymś pięknym”. Trzeci: intensywna cisza w obecności Najświętszego Sakramentu; postawa adoracji jest wyrazem wiary w to źródło duchowości, które daje energię dla poświęcenia własnego życia. Zmartwychwstały Chrystus jest wszędzie obecny, ale w sposób szczególny, w Eucharystii. Czwarty: przystępowanie do Sakramentu Pokuty i Pojednania pokazało, że chociaż jesteśmy stworzeni przez Boga a przez to przeznaczeni do osiągnięcia pełni życia, które pochodzi z Miłości, doświadczamy skłonności do zła, które prowadzi nas do egoizmu w różnych jego formach. To nam uświadamia, że potrzebujemy przebaczenia. I w końcu: radość wypływająca z wiary, z pewności, że jesteśmy chciani, przyjmowani, akceptowani, kochani przez Boga, przez Kogoś, kto nam mówi: „dobrze, że jesteś”, przez Kogoś, kto myślał o nas i przygotował dla nas plan. Podsumowując: „nowa ewangelizacja” jest apelem, abyśmy byli razem, abyśmy byli dla innych, czcili Boga, otrzymali Jego przebaczenie, mieli zaufanie do Jego miłości. Oto droga, która prowadzi do radości. Moi drodzy przyjaciele, pozdrawiam was z wielką miłością. Gdy myślicie o mnie, wiedzcie, że i ja także myślę o was. Noszę was w sercu, w miejscu, w którym goszczę osoby najbardziej mi drogie. Pamiętam o was i wspieram moją modlitwą do Jezusa, abyście byli Jego odzwierciedleniem, czyniąc dar z waszego życia. Tylko w ten sposób znajdziecie szczęście, radość ze „snu”, który otwierając was na Tajemnice Boże pozwoli wam płynąć do czystych i głębokich wód, do tej pełni mocy, którą Bóg, od dawien dawna zasiał w naszych sercach. Z ojcowską miłością Rzym, 31 stycznia 2012 Wasz ksiądz Bosko Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Dlaczego Ks. Bosko WŁOCHY – KRÓTKIE UWAGI NA TEMAT SYTUACJI MŁODZIEŻY Salezjańskie czasopismo “Note di Pastorale Giovanile” opublikowało w grudniu ubiegłego roku artykuł “Łuki i strzały”. Materiał ten bazował na ankiecie przeprowadzonej wśród około 2000 ludzi młodych; średnia wieku wynosiła 19 lat. Życie uczuciowe. Nastolatkowie chcą się dzielić opiniami i otrzymywać rady, zwłaszcza od przyjaciół. Rodzice pozostają ważnym punktem odniesienia. Prawie jedna trzecia zwraca się do mamy i taty, aby poprosić o radę (częściej dziewczęta niż chłopcy); prawie 1 na 10 czyni to stale. Ponad połowa badanych rozmawia z rodzicami o szkole i codziennych sprawach. Często nie mówią im o wszystkim, a także zaufanie jest tylko częściowe. Szkoła i praca. Dla znacznej części młodych szkoła powinna ułatwić wejście w świat pracy, jakkolwiek nie powinna przekazywać tylko wiedzy, lecz także wartości. Chodzi się do szkoły, aby uczyć się nowych rzeczy, ale również - by przebywać z rówieśnikami. inni. Dla nastolatków wiara chrześcijańska jest nierozerwalnie złączona z jej wymiarem społecznym i charytatywnym. Młodzi angażują się w stowarzyszenia wolontariatu (12%). Sieć oznacza dla nich przede wszystkim portale społecznościowe (86%), czat (82%), filmiki na You Tube (82%), a także zakupy, gry video czy czytanie blogów. Pewne wskazania wychowawcze. Młodzi pytają wyraźnie o autorytety, do których mogliby się odnieść, zwłaszcza te dotyczące rodziców, trwałe i solidne, na które mogliby liczyć i obrać jako wzorce. Nie można sobie wyobrazić duszpasterstwa młodzieżowego, odpowiadającego potrzebom ludzi młodych, które nie przyczyniałoby się do wzmocnienia podstaw rodziny. Internet jawi się coraz bardziej jako nadzwyczajna sposobność komunikacji, ale także jako możliwa pułapka. Ten, kto kocha młodzież i stawia na wrażliwość młodego pokolenia, ma nowe możliwości. Ten, kto inwestuje dzisiaj w młodzież, może osiągnąć jeszcze większe rezultaty. Potrzeba tylko porywu odwagi. Prawie jedna trzecia badanych nie uczy się. Prawie jedna trzecia chciałaby przestać się uczyć i pójść do pracy, kolejna jedna trzecia oświadcza, że chciałaby się zarazem uczyć i pracować. Niewielka część młodych, od 16 do 19 roku życia, wyznaje, że wolałaby “nic nie robić”. Czas wolny. Jedna trzecia ankietowanych wybiera własny dom jako przestrzeń socjalizacji. Dom nie oznacza rodziny, ale towarzystwo rodziców, braci, sióstr. Przyjaciele się liczą, ale z nimi można się kontaktować, pozostając w swoim pokoju. Jedna piąta młodych serfuje po sieci ponad 2 godziny dziennie, prawie tyle samo przeszło 4 godziny. 42% korzysta z komórki 4 godziny dziennie. Młodzi jawią się jako bogaci w zainteresowania i pasje: przeszło połowa z nich uprawia sport, jedna trzecia lubi malować, jedna piąta – gra na jakimś instrumencie muzycznym, a poniżej 20% jest zaangażowanych w wolontariat lokalny. Religijność, zaangażowanie społeczne, mass media. 7 na 10 uważa się za wierzących. 12% deklaruje ateizm, a 17% wykazuje raczej brak zainteresowania w tym względzie. Także praktykowanie wydaje się być tutaj «delikatnym» punktem. 21% młodych udaje się do miejsc kultu każdego tygodnia, 50% - od czasu do czasu. Po okresie adolescencji to uczęszczanie wzrasta, przechodząc od 17,5% (16-19 lat) do 24,6% (20-25 lat). Tylko 8% twierdzi, że chodzi po to, aby zadowolić rodziców, albo dlatego, że chodzą Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Kaplica w Inspektoracie 5 Dlaczego Ks. Bosko DLACZEGO KSIĄDZ BOSKO Najbliższa czekająca nas perspektywa czasowa, niezbyt odległa – to ROK 2015; dwusetna rocznica urodzin Księdza Bosko. Z wielkim realizmem aktualizuje i ubiega jubileusz Ksiądz Generał podając nam, salezjanom, Wiązankę na 2012 rok, której temat – hasło brzmi: „ZNAJĄC I NAŚLADUJĄC KSIĘDZA BOSKO, CZYNIMY MŁODZIEŻ MISJĄ NASZEGO ŻYCIA” (…) Należy się z obowiązku nam, salezjanom, uczynić wielki rachunek sumienia z naszej salezjańskości i postawić sobie pytanie – KIM JESTEŚMY, JAKIEGO DUCHA, KIM JEST DLA MNIE KSIĄDZ BOSKO? „DLA WAS PRACUJĘ, DLA WAS STUDIUJĘ I DLA WAS GOTÓW JESTEM UMRZEĆ”. Nie uciekaj od odpowiedzi, nie udawaj, że nie wiesz, o co tu chodzi – zastanów się. Rok 2012 – poznawanie na nowo Księdza Bosko; wnikliwe rozpoznanie duchowości, bez posługiwania się przykładami, wydarzeniami z życia Księdza Bosko – to najłatwiejsze. Poszukuję duchowości obu: Księdza Bosko i Franciszka Salezego. Zaczynam docierać i odtwarzać istotę ducha, przywołując na myśl sen - wizję 9 – letniego Janka Bosko. Czy sensowne jest dziś pytanie: „Dlaczego Ksiądz Bosko”? Młody człowiek chce wiedzieć; stawia to pytanie tobie i mnie. Jeśli odpowiedzi nie otrzyma, to ostatnim jego pytaniem będzie: po co tu jesteś – co tu robisz - kto cię tu przysłał – niepotrzebnie się trudzisz. Nie pamiętam, by któremuś ze świętych przypisano tytuł: „Educator princeps” („Książę wychowawców” ). Uczynił to papież Pius XI, ogłaszając Księdza Bosko świętym (1 kwietnia 1934 r). Potwierdził to Jan Paweł II w Liście do Salezjanów na setną rocznicę śmierci św. Jana Bosko, nazywając Go „Ojcem i Nauczycielem młodzieży” (Rzym, 31 stycznia 1988 r.). CHARYZMAT, DUCHOWOŚĆ, POSŁANNICTWO – to dziś słupy milowe na drodze salezjańskiego BYĆ – ISTNIEĆ. Jan Paweł II dostrzegł ogromny, niewyczerpany potencjał charyzmatu i duchowo6 ści Księdza Bosko, skierowany na młodzież: „Ten wielki duch inicjatywy jest owocem głębokiego życia wewnętrznego. Jako świętego stawia się Księdza Bosko, z całą właściwą mu oryginalnością, w szeregu Wielkich Założycieli Instytutów Zakonnych w Kościele. Wyróżnia się wieloma cechami, jest twórcą prawdziwej szkoły, nowej i pociągającej duchowości apostolskiej (…), jest mistrzem skutecznego i genialnego sposobu wychowania, którego należy strzec jak cennego daru i który trzeba rozwijać. „Pragnę podkreślić – pisze Jan Paweł II – przede wszystkim to, że Ksiądz Bosko osiągał swoją osobistą świętość przez działalność wychowawczą, przeżywaną z gorliwością i zapałem apostolskim, i że jednocześnie potrafił ukazać świętość, jako konkretny cel swojej pedagogii. Owa wzajemna wymiana pomiędzy < WYCHOWANIEM > i < ŚWIĘTOŚCIĄ > jest cechą wyróżniającą jego postać: Ksiądz Bosko jest < świętym Wychowawcą > jako < świętości wzorzec > obrał on św. Franciszka Salezego, był uczniem < świętego mistrza duchowości > - św. Józefa Cafasso i wśród swoich chłopców potrafił ukształtować < świętego wychowanka > - Dominika Savio” ( List Jana Pawła II do Salezjanów w setną rocznicę śmierci św. Jana Bosko – 31 stycznia 1988 r). Doniosłym argumentem odpowiadającym na postawione pytanie: „Dlaczego Ksiądz Bosko ?” – może być i jest na pewno błogosławiony czas ekspansji i niebywałego rozwoju Zgromadzenia Salezjańskiego po śmierci Drogiego nam Ojca, Księdza Bosko. Przypisujemy to najczęściej ks. Michałowi Rua. Śmiem jednak twierdzić, że to duch Księdza Bosko i jego charyzmat przez długie jeszcze lata unosił się i zwiastował światu nową erę w dziedzinie wychowania i prowadzenia młodych ludzi do świętości. Duch Księdza Bosko w Michale Rua i poprzez Niego dokonywał pokojowej rewolucji na polu wychowania, edukacji i świętości, zwłaszcza w odniesieniu do młodego człowieka. Zbyteczne jest pytanie: „DLACZEGO KSIĄDZ BOSKO”? Zastanawiam się tylko - dlaczego ja gubię ducha i charyzmat Wielkiego „Księcia Wychowawców” – „Ojca i Nauczyciela Młodzieży”. ks. Zbigniew Malinowski sdb Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii KIILKA SŁÓW O BURSIE SALEZJAŃSKIEJ Iskierki DLA MŁODZIEŻY MĘSKIEJ IM. KS. SIEMCA W WARSZAWIE Tolkmicko: Koncert kolęd Bursa jest dziedzictwem i kontynuacją działalności społecznej, ks. Jana Siemca (1846-1919). W 1907 r. rozpoczęła się współpraca pomiędzy ks. Siemcem i Towarzystwem Salezjańskim, a w dniu 19 sierpnia 1919 r. zakład przejęli Salezjanie. Nadano nową nazwę „Zakład Salezjański im. Księdza Siemca w Warszawie”. W okresie wojny częściowo funkcjonowała „Salezjańska Szkoła Rzemiosł”, odbywały się zajęcia w dziale introligatorsko - drukarskim, prowadzony był internat dla dzieci i młodzieży (ok.170 osób). W roku szkolnym 1942/43 odbywały się tajne komplety „Wolnej Wszechnicy”. W lutym 1950 r. ówczesne władze PRL zajęły odbudowany Zakład Salezjański, w tym również Szkołę Graficzną. Powrót Salezjanów nastąpił 1.07.1993 r. Obecnie placówka zapewnia opiekę 140 młodym osobom, uczęszczającym do różnych szkół na terenie Warszawy. Doświadczenie 19 lat funkcjonowania w nowej rzeczywistości pozwala na poczynienie pewnych podsumowań. W tym czasie bursa objęła swoją opieką ponad 1000 wychowanków. Tradycją stało się to, że bursa jest miejscem „domowego” przygotowania się do matury, a następnie dostania się na wyższe uczelnie. Ze względu na lokalizację bursa zyskała miano bardzo atrakcyjnego i poszukiwanego miejsca dla młodzieży. Umiejscowiona jest bowiem w centrum Warszawy - Śródmieście, a jednocześnie otoczona parkami, co tworzy klimat „oderwania się” od atmosfery wielkiego miasta, a to sprzyja tworzeniu atmosfery do nauki. Dużym atutem jest możliwość szybkiego dojazdu komunikacją miejską w różne miejsca stolicy i sąsiedztwo z nową Biblioteką Uniwersytecką na ul. Dobrej. Nasz dom jest zbudowany w kształcie prostokąta na trzech kondygnacjach z dużym wewnętrznym placem. Pozwala to uniknąć odczucia tłoku lub przepełnienia. Dostrzegalnym pozytywem jest także wewnętrzne wyposażenie dydaktyczno-rekreacyjne, w skład którego wchodzą: kaplica, sala sportowa, sala multimedialna, kafejka, sklepik, pokoje cichej nauki, dostęp do Internetu, sprzęt muzyczny, rowery, sprzęt turystyczny itp. W bursie zostali zatrudnieni pedagodzy (wychowawcy) Na jednym z korytarzy w bursie powstaje nowe miejsce upamiętniające Założyciela Salezjanów. Duża figura oraz kilkanaście tablic informacyjnych ukazują osobę, życie i dzieło Ks. Bosko. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 „Poznańskich Słowików” W niedzielę 29 stycznia w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku przeżywaliśmy Uroczystość św. Jana Bosko. To piękne święto w naszej salezjańskiej wspólnocie ubogacił Chór Chłopięcy i Męski Filharmonii Poznańskiej „Poznańskie Słowiki” pod dyrekcją prof. Stefana Stuligrosza. „LabORATORIUM czasu wolnego” W dniach od 17 do 19 lutego w murach salezjańskiego seminarium w Lądzie gościliśmy chłopaków z gimnazjum, którzy przybyli, by razem spędzić czas na kolejnym WEEKENDZIE Z KS. BOSKO, tym razem pod hasłem „LabORATORIUM czasu wolnego”. Wzięło w nim udział 37 chłopaków z Aleksandrowa Kujawskiego, Debrzna, Bydgoszczy, Czaplinka, Szubina, Kawnic, Lubrzy, Szczecina i Rumi. Ferie w Jaciążku W niedzielę 15 stycznia 2012 r. rozpoczęło swoją działalność Oratorium w Jaciążku. Po Mszy św. o godz. 12.00 ks. dyrektor Edmund Modzelewski sdb poświęcił wyremontowane sale mieszczące się na plebanii w Jaciążku. Pierwszą akcją Oratorium był wyjazd 30 dzieci i młodzieży na zimowisko do Przesieki koło Karpacza. W czasie 10 dni chodzili po górach, uczyli się jeździć na nartach, zwiedzali okoliczne miasta: Karpacz, Szklarską Porębę, Jelenią Górę i Harachow w Czechach oraz uczestniczyli w innych ciekawych zajęciach. Dzieci, które nie wyjechały w góry, mogły również miło spędzić czas w Oratorium. W drugim tygodniu ferii ks. Franciszek Kamiński i pani Ewa Cesarz zorganizowali ciekawe zajęcia świetlicowe dla 7 Z życia Inspektorii świeccy, a także przybywający do wspólnoty współbracia, którzy podejmują dalsze studia na różnych kierunkach pedagogicznych. O ocenie jakości pracy może świadczyć popularność naszej placówki, która nie potrzebuje dodatkowej reklamy, gdyż z informacji uzyskiwanych od rodziców podczas naboru dowiadujemy się, że w około 80% przypadków, decyzję o wyborze „Wiślanej” podjęto po zachętach i ocenach innych rodziców lub samych wychowanków. Przykładowo podaję czas, jaki był potrzebny do zapełnienia wolnych miejsc podczas naboru do bursy. Iskierki 39 osób - dzieci i młodzieży, którzy przychodzili do Oratorium, od poniedziałku do piątku, w godz. 10.00 – 13.00. Ks. L.G. - na rok szkolny 2008/9 - ponad 2 miesiące - na rok szkolny 2011/12 - 12 godzin roboczych (Od 9 w poniedziałek do 10 we wtorek. Grupa rodziców czekała w nocy przed Bursą) KTO MIESZKA W BURSIE? Podział wychowanków ze względu na liczebność miejsca zamieszkania Podział wychowanków ze względu na odległość miejsca zamieszkania Ferie nie muszą być nudne „Ferie nie muszą być nudne”, pod tym hasłem w dniach 16-27 stycznia odbyły się półkolonie w Żyrardowie dla stuosobowej grupy dzieci. Szczególnymi atrakcjami była jazda na łyżwach na lodowisku, zajęcia w sali zabaw dla dzieci oraz uczestnictwo w festynie wodnym na pływalni, w czasie którego można było otrzymać medale i nagrody rzeczowe za różne konkurencje sportowe dla najmłodszych. Na zakończenie dwu tygodniowych turnusów odbyła się Msza św. ku czci św. Jana Bosko. Każdy z uczestników otrzymał pamiątkowy dyplom ze zdjęciem. xtom „Zima w mieście” w Ełku Za oknami śnieg! Drzwi szkoły zamknięte! A budzik dzwoni i dzwoni. Pobudka?! Tak właśnie rozpoczął się poranek pierwszego tygodnia ferii dla 150 dzieciaków i 30 animatorów na półkoloniach “Zima w mieście” w ełckim Oratorium. 8 ADMINISTRACYJNA STRONA PLACÓWKI Podstawowym zadaniem bursy jest „zapewnienie opieki i wychowania podczas pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania” dla 140 młodych osób. W odpowiedzi na pojawiające się zapytania oraz inne „nowinki”, poniżej zostaną umieszczone pewne objaśnienia. Czynimy to w formie informacji i odpowiedzi na docierające do nas wiadomości o „naprawczych rozważaniach” wśród osób, które o bieżącym funkcjonowaniu bursy, z obiektywnych przyczyn, bardzo mało albo prawie nic nie wiedzą. Środki finansowe, potrzebne do funkcjonowania, pozyskiwane są z dwóch źródeł: dotacja państwowa oraz czesne od wychowanków. W przypadku czesnego od wychowanków, wysokość i sposób pozyskiwania jest ustalany przez placówkę, natomiast na wysokość dotacji państwowej bursa nie ma wpływu. Od kilku lat, na przełomie maja i czerwca, bursa otrzymuje informację o wysokości dotacji państwowej, przypadającej miesięcznie na jednego wychowanka w bieżącym roku kalendarzowym. Rok 2011 okazał się trudnym zaskoczeniem, bowiem dotacja państwowa, w skali roku, została obniżona o ponad 400 tys. względem roku 2010. Zaistniała sytuacja zmusiła nas do podjęcia jednego z możliwych sposobów zareagowania: 1)Korekty planowanych oraz szukania nowych form finansowania; 2)Zamknięcia bursy z powodu niewypłacalności; 3)Przejścia na dofinansowanie ze środków inspektorialnych. Drugie i trzecie rozwiązanie nie było brane pod uwagę. Tak więc Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii w celu pozyskania nowych środków zostały dokonane zmiany w funkcjonowaniu placówki: 1)W okresie wakacji bursa prowadziła statutową działalność dla kilkudziesięciu wychowanków, przebywających w Warszawie na zgrupowaniach i testach sportowych, prowadzonych przez kluby Legię i Polonię; 2)Utworzono możliwość weekendowych noclegów dla studentów; 3)Ustalono nową stawkę i zasady opłaty czesnego; 4)Zweryfikowano bieżące funkcjonowanie i wydatki. Podjęcie się nowych zadań skutkowało zwiększeniem zakresu pracy i obowiązków wśród pracowników. Pozwoliło to jednak na zakończenie roku finansowego bez zadłużenia, a nawet na małym plusie. Jednocześnie nie została obniżona oferta pedagogiczno - dydaktyczna placówki. DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNA Na co dzień zajmujemy się 140 młodymi ludźmi, zapewniając im odpowiednie warunki do mieszkania, nauki, rozwoju i umiejętnego odpoczynku. W związku z tym, w ostatnim czasie zostały wymienione wszystkie szafy i biurka wychowanków. Na ostatnim etapie jest wymiana instalacji grzewczej, elektrycznej oraz generalny remont pokoi. Obszarem wymagającym nowych rozwiązań, a także rozwinięcia już istniejących działań, jest tworzenie warunków do odreagowania napięć i strasów szkolno-rodzinnych oraz kształtowanie umiejętności organizacji czasu wolnego. Realizując powyższe zadania, na stałe w program bursy wpisano takie oferty przeżywania czasu wolnego, jak: zajęcia na sali gimnastycznej, rowery, basen, paintball, sala bilardowa, kafejka, różnego rodzaju turnieje i konkursy. Oprócz powyższych codziennych i cotygodniowych zajęć, wychowankowie mają także okazję uczestniczenia w poważniejszych akcjach. W ostatnich trzech latach były organizowane: jesienny i wiosenny spływ kajakowy (6), zimowiska w górach (3), rajd rowerowy, obóz zagraniczny – Bałkany 2010, wycieczki turystyczno-krajoznawcze (5), uczestniczenie w akcjach Ośrodka EMAUS. Każdy nowy rok, miesiąc, a nawet tydzień stawia przed nami nowe zadania wychowawcze, które na miarę naszych możliwości staramy się realizować. Informacje o bursie można uzyskać na stronie www.wislana.salezjanie.pl, na którą zapraszamy. Iskierki Każdego ranka w podwodny świat wprowadzały nas (za krótkie) fragmenty Filmu: “Spangeboob Kanciastoporty”, a potem już tylko zabawa, śmiech i modlitwa, której nie brakowało. Animatorzy zadbali o zdrową rywalizację, który mogliśmy podziwiać również w ełckiej telewizji! Nie zabrakło śpiewu naszych ulubionych religijnych piosenek! Ola Mitrofan Sokołów Podlaski: ”Zima w mieście” u salezjanów W pierwszym tygodniu ferii zimowych salezjańskie oratorium tętniło życiem już od godzin rannych do popołudniowych. Akcja „Zima w mieście” zakończyła się w sobotę mocnym akcentem - sztuką teatralną o św. Janie Bosko. Poza tym każdego dnia czas był wypełniony różnego typu zajęciami: zabawami integracyjnymi, zajęciami sportowo - rekreacyjnymi, plastycznymi, muzycznymi. Ks. Mariusz Rudzki, podkreślił, że oprócz młodej kadry w to przedsięwzięcie angażowały się osoby ze wspólnot parafialnych, babcie i mamy uczestników, dyrekcja szkół salezjańskich. Dla nich wszystkich największym podziękowaniem były uśmiechnięte dziecięce buzie. JO Łódź-Wodna: Zimowa Wyspa Talentów Spływ kajakowy Czarną Hańczą – Jesień 2011. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Tradycyjnie okres ferii zimowych w oratorium przy ulicy Wodnej to czas pracy z dziećmi i młodzieżą. Sześćdziesiątka uczestników przeżywała twórcze spotkania w ramach wspólnie odkrytej „Wyspy Talentów”. 9 Z życia Inspektorii Iskierki Pod takim hasłem odbywała się akcja Zima w mieście, w ramach której przez dwa tygodnie, od poniedziałku do piątku od 10.00 do 15.00, dzieci i młodzież przeżywały moc atrakcji związanych z zimowiskiem stacjonarnym. Wśród ich było zwiedzanie łódzkich muzeów, zabawa w Figloraju, na basenie, w kręgielni, wizyta w Eksperymentarium, w sali gier laserowych czy wspólne oglądanie filmu w kinie. Adrian Czerski Złoty medal mistrzostw Polski dla salezjanina Dnia 18 lutego na Stożku w Wiśle-Łabajowie odbyły się XV mistrzostwa Polski księży i kleryków w narciarstwie alpejskim. Kapłani i klerycy przybyli głównie z Katowic, Krakowa, parafii archidiecezji katowickiej i diecezji bielsko-żywieckiej – tradycyjnie wykonali pierwszy zjazd w sutannach. Potem przywdziali nowoczesne kombinezony i kaski narciarskie do sportowej rywalizacji o medale. Nagrodą dla zwycięzcy był Puchar im. bł. Jana Pawła II, przyznany w czterech kategoriach wiekowych. W kategorii 46-50 lat zwycięzcą został ks. Henryk Urbaś, salezjanin ze Świętochłowic, który trasę 800-metrowego slalomu pokonał najszybciej. Zimowisko w Starych Jabłonkach i Idzbarku Stare Jałonki i Idzbark kojarzą się dzieciom zazwyczaj z domem, spokojem, ciszą, szkołą, do której uczęszczają. Jednak podczas ferii czy wakacji w naszych małych wsiach nie ma dla nich wielu atrakcji. Staraliśmy się więc wprowadzić coś nowego, ciekawego. 10 Zjazd braci zakonnych W dniach 6 – 7 marca 2012 r. na Jasnej Górze w Sanktuarium Matki Bożej odbyła się XXX Jubileuszowa Pielgrzymka Braci ze wszystkich Wspólnot Zakonnych. Hasłem tegorocznej pielgrzymki były słowa bł. Jana Pawła II „Bądźcie mocni w wierze”. Organizował ją, wraz z Zarządem Pielgrzymki, brat Eugeniusz Kret – prowincjał Braci Bonifratrów. Organizatorem naszej czternastoosobowej grupy salezjańskiej był ks. dr Zenon Klawikowski. Spotkaliśmy się 5 marca wieczorem w hospicjum. Każdy z nas otrzymał klucz elektroniczny, aby móc dotrzeć na posiłki w refektarzu paulinów. Następnie poszliśmy razem pomodlić się przed Cudownym Obrazem w czasie Apelu Jasnogórskiego. Następnego dnia rano dokonaliśmy rewizji „Ratio SDB” w zakresie formacji SDB koadiutora. Później wysłuchaliśmy konferencji O. Dominika OP, o potrzebie bycia świadkami żywej wiary o tym, że szczególnie młody człowiek chce znać odpowiedź na pytanie: Czy życie ludzkie ma sens? O. Dominik wspomniał również, że grozi nam „syndrom kościelnego”, który przyklękając wielokrotnie przed tabernakulum, zapomina w końcu przed „KIM” przyklęka. Po obiedzie modliliśmy się razem z ks. biskupem Damianem z Krakowa.Na Mszy św. Braci zakonnych uczestniczyło około 600-700. Ks. Biskup wspomniał, że do poświęcenia i ofiary w wielu rodzinach obecnie nie wychowuje się, dlatego trudno później młodego zakonnika wychować do bezinteresownej służby. Po Mszy św. udaliśmy się na Drogę Krzyżową po Wałach Jasnogórskich. W tym roku nieśliśmy krzyż od stacji XII do XIII. Przed Apelem Jasnogórskim modliliśmy się na różańcu w intencji ofiar katastrofy kolejowej. 7 marca rano Msza św. z Jutrznią i odnowienie profesji zakonnej. Następnie przed konferencją nasz współbrat, Zenon Czajkowski, zbierał podpisy od pątników XXX Pielgrzymki w Jubileuszowej Księdze Pamięci Obecności, którą ułożył i oprawił. Została ona zdeponowana u br. Eugeniusza Kreta. Konferencję i projekcję filmu „Cuda Jasnogórskie” wygłosił O. Melchior Królik, paulin, który jednocześnie prowadzi od wielu lat „Jasnogórską Księgę Cudów i Łask”. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii Od tej chwili XXX Pielgrzymka zakończyła się, natomiast my, salezjanie koadiutorzy rozpoczęliśmy spotkanie formacyjne. Po Koronce udaliśmy się na zwiedzanie Jasnej Góry (Muzeum 600-lecia, Skarbiec). Przewodnikiem była s. Służka Maryi Niepokalanej. Po kolacji koad. dr Zdzisław Brzęk – członek Komisji Międzyinspektorialnej d/s Formacji, poprowadził konferencję „Ks. Bosko a Polacy”. Następnego dnia u ss. salezjanek wygłosił wykład: „Sylwetka salezjanina koadiutora w historii. Główne elementy tożsamości salezjanina koadiutora wg ks. Bosko”. Zaprezentował również film „Z Ks. Bosko na jego ziemi i wśród jego bliskich”. Po południu ostatnia konferencja: „Sylwetka salezjanina koadiutora w świetle ostatnich dokumentów. Perspektywy na przyszłość”. Po konferencjach odbywały się dyskusje panelowe na poruszane tematy oraz w celu uzgodnienia formy i terminu następnych spotkań formacyjnych, np. pielgrzymka do Wilna; co kilka lat rekolekcje tylko dla koadiutorów; równość w kształceniu i asystencji z klerykami itp. Opracował: koadiutor mgr Kazimierz Zdzichowski sdb Formacja animatorów SARUEL W dniach 3-5 lutego w Ośrodku Emaus w Czerwińsku nad Wisłą odbyło się trzecie w tym roku spotkanie formacyjne animatorów Salezjańskiego Ruchu Ewangelizacyjnego – SARUEL. W spotkaniu wzięło udział ponad 30 osób. Zgodnie ze swoją nazwą SARUEL jest ruchem o charakterze ewangelizacyjnym. Specyfiką działalności ruchu – jak mówi teoria – jest „skrzyknięcie, zwołanie wielu osób w jednym celu”. W SARUEL’u młodzież wraz z salezjanami skrzykuje się kilka razy w roku, aby głosić Dobrą Nowiną swoim rówieśnikom. Głównym wydarzeniem ogniskującym działalność Salezjańskiego Ruchu Ewangelizacyjnego SARUEL są organizowane od ponad 15 lat rekolekcje ewangelizacyjne dla młodzieży, które odbywają się w lipcu w Różanymstoku. Wtedy, przez dwa tygodnie 200 do 300 młodych ludzi próbuje nawiązać relację z Bogiem lub zrobić kolejny krok w swojej chrześcijańskiej formacji. Efektem wakacyjnej ewangelizacji są wspólnoty lokalne SARUEL w Białymstoku, Warszawie, Nidzicy, Ostródzie, Krakowie, a w latach ubiegłych młodzież spod znaku SARUEL spotykała się również regularnie w Sokołowie Podlaskim, Gdańsku, Żyrardowie, Łodzi, Bełchatowie, Tolkmicku, Lublinie i kilku innych miastach. Sercem SARUEL’a są animatorzy, dzięki którym posługa salezjanów dociera do wielu młodych ludzi, do których często – kapłani, zakonnicy – z różnych powodów nie docierają. Aktualnie wśród animatorów Salezjańskiego Ruchu Ewangelizacyjnego przeważają studenci z najróżniejszych uczelni w Polsce. Grupa ta Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Iskierki Już po raz drugi podczas ferii zimowych, wraz z księdzem Marcinem Koncewiczem postanowiliśmy ofiarować dzieciom tydzień niespodzianek. Półkolonie trwały pięć dni i uczestniczyło w nich 68 osób wraz z animatorami. Codziennie małych przyjaciół próbowaliśmy zaciekawić filmem „Opowieści z Narnii”. Ogromną frajdą dla dzieci była wycieczka do Olsztyna, do kina i na lodowisko. animat Nowy Dwór Mazowiecki: Salezjańskie klimaty w Szkole Podstawowej nr 7 Szkoła Podstawowa nr 7 w Nowym Dworze Maz. to miejsce realizacji i innowacyjnych pomysłów nauczycieli, uczniów i rodziców. Na przełomie stycznia i lutego 2012 nauczycielki: religii, świetlicy oraz biblioteki (czyli p. Kasia, p. Iza oraz p. Wandzia) postanowiły połączyć swoje siły i zorganizowały dla młodszych uczniów konkurs plastyczny: Święty Jan Bosko - wychowawca dzieci i młodzieży. Nasze przedsięwzięcie miało na celu propagowanie wśród młodego pokolenia postaci niezwykłego Świętego, który całe swoje życie poświęcił pracy z opuszczoną i zaniedbaną młodzieżą, stając się przyjacielem dzieci ulicy. 11 Z życia Inspektorii Iskierki Na konkurs wpłynęło wiele prac, a ich autorzy wykazali się jak zwykle wielką pomysłowością oraz zmysłem artystycznym. Każda praca wskazywała na to, jak wiele serca włożył w jej wykonanie młody artysta. Komisja jury wyłoniła laureatów w dwóch kategoriach wiekowych: klasy I i klasy III. W pierwszej kategorii zwyciężczynią została Weronika S. z kl. Ib, zaś z klas III ex aequo Maria P. z IIIe i Dawid M. z IIIc. Dziękujemy wszystkim uczestnikom, a zwłaszcza klasie IIIc za najliczniejszy udział w konkursie. Prace uczniowskie można było podziwiać na specjalnie przygotowanej szkolnej wystawie. Katarzyna Dobruk XVI Ogólnopolskie Igrzyska Młodzieży Salezjańskiej w Futsalu W dniach 3-5 lutego odbyły się w Rzeszowie XVI Ogólnopolskie Igrzyska Młodzieży Salezjańskiej w Futsalu. Organizatorem tej imprezy było Stowarzyszenie Salos „Don Bosco” w Rzeszowie pod patronatem Salezjańskiej Organizacji Sportowej SALOS RP. W mistrzostwach uczestniczyło prawie 200 młodych piłkarzy z takich miast, jak: Łódź, Kraków, Rumia, Zabrze, Ostrów Wielkopolski, Pleszew, Pogrzebień, Bydgoszcz, Rzeszów oraz Lubin. 12 domaga się konkretnej, ściśle związanej z życiem i pomagającej w nim formacji. Dlatego w tym roku formację animatorów SARUEL podzielono na trzy poziomy. Pierwszy obejmuje podstawową formację ludzką wraz z nabywaniem umiejętności pracy w grupie, tworzenia konspektów rekolekcji, głoszenia konferencji. Celem tego stopnia jest umiejętność skutecznego opowiadania na temat życia wiarą wśród swoich rówieśników. Drugi stopień obejmuje wiedzę z zakresu teologii Ducha Świętego oraz prowadzi do umiejętności posługiwania się różnymi formami modlitwy w Duchu Świętym. Trzeci stopień to pogłębienie formacji salezjańskiej. Animatorzy przepracowują swoje życie w perspektywie wydarzeń z życia świętego Jana Bosko i jego wychowanków. Uczą się żyć na co dzień w duchu św. Jana Bosko. Na każdy z poziomów formacja prowadzona jest w formie warsztatowej, tak, aby przekazywane treści szybko zostały przyswojone przez uczestników danego spotkania. Np. podczas ostatniego spotkania animatorzy, wcielając się w role pracowników gimnazjum, obserwowali swoje reakcje w zaimprowizowanej sytuacji, jaką było posiedzenie rady pedagogicznej z zadaniem ustalania programu dnia dziecka. Było to dla nich źródłem informacji zwrotnych o tym, jak funkcjonują w grupie, jak wygląda ich zaangażowanie w dążeniu do realizacji wyznaczonego celu, jaki wpływ na zachowanie ma pełniona przez nich funkcja społeczna oraz, czy będąc w grupie, dostrzegają i rozumieją potrzeby innych. W innej grupie jako narzędzie wzrostu duchowego zaproponowana została metoda Osobistego Programu Życia. Animatorzy poznali sposób tworzenia OPŻ i otrzymali arkusze do stworzenia własnego planu formacji duchowej. W sobotę animatorzy świętowali na wyjeździe świętego Jana Bosko i Franciszka Salezego, organizując z tej okazji bal karnawałowy pt. „Smerfny bal karnawałowy u Gargamela”. Dlaczego? Bo taki jest właśnie SARUEL – do tańca i do różańca. Twardo stąpający po realiach życia, z głową i sercem blisko Pana Boga. ks. Przemek Kawecki sdb 10-lecie „Teatru ITP” z Lublina W obecnym roku „Teatr ITP”, założony i kierowany przez salezjanina – ks. Mariusza Lacha, przeżywał swoisty jubileusz działalności – 10 lecie istnienia. Z tej też okazji zorganizowano różnego rodzaju przedsięwzięcia – jak np. „DAWID.FM – festiwal psalmów nowo odkrytych”, warsztaty teatralne, wydanie CD z utworami z musicalu „Prorock”. Jednak głównym wydarzeniem podkreślającym ów jubileusz była kolejna premiera w reżyserii ks. Mariusza Lacha sdb. Premiera ta miała szczególną wymowę, gdyż prowadzący teatr ks. Mariusz został wyróżniony nagrodą Prezydenta Miasta Lublin z okazji 10-lecia istnienia Teatru ITP. W uzasadnieniu tego wyróżnienia czytamy: „Jestem pełen uznania dla tej wyjątkowej aktywności Księdza, która nierozerwalnie związana jest z kontaktem z młodymi ludźmi oraz ich edukacją teatralną. Ambitny repertuar „młodego” Teatru oraz podejmowanie kwestii dotyczących najważniejszych wartości moralnych sprawiły, że stał się on nieodłącznym elementem życia teatralnego w naszym Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii Iskierki Młodzieży towarzyszyli trenerzy i opiekunowie drużyn, salezjanie i siostry salezjanki. Ceremonii otwarcia dokonał Prezes Salezjańskiej Organizacji Sportowej Rzeczypospolitej Polskiej Zbigniew Dziubiński. Rozgrywki zostały przeprowadzone na rzeszowskich obiektach sportowych. W niedzielny poranek wszyscy uczestnicy Igrzysk udali się do kościoła salezjanów, by poprzez udział w Eucharystii oddać hołd świętemu Janowi Bosko. Woźniaków: „Sowie manewry” mieście. W imieniu swoim, wszystkich teatromanów oraz mieszkańców miasta składam Księdzu życzenia realizacji wielu pasjonujących spektakli, satysfakcji z pracy artystycznej i dydaktycznej oraz wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.” Z okazji tego jubileuszu został wydany album „Wszystko ma swój czas”. Opisuje on historię teatru, cytuje internetowe wpisy z księgi gości, relacjonuje różne chwile z życia i działalności studentów-aktorów. „Wszystko ma swój czas” stanowi podsumowanie 10-letniego dorobku teatru oraz ukazuje wszystkie premiery, warsztaty i inne inicjatywy podejmowane przez teatr ks. Lacha. Zainteresowanych życiem i działalnością teatru zapraszamy na jego oficjalną stronę internetową http://itp.kul.lublin.pl bądź do zakupu albumu. Wszelkich informacji dotyczących możliwości zorganizowania spektakli w innych miejscowościach niż Lublin udziala kierownik teatru – ks. Mariusz Lach sdb [email protected] (691760422). „Teatr ITP” jest teatrem w drodze - gra swoje spektakle także poza Lublinem (był już m. in. warszawski Teatr Muzyczny ROMA, Teatr Nowy w Łodzi, Berlin, Oslo, Częstochowa, Nowy Sącz, Elbląg, Nidzica, Bydgoszcz, Zielona Góra) - istnieje możliwość zaproszenia nas do swoich miejscowości. I mimo że koszty takiego spotkania, ze względu na wypożyczany profesjonalny sprzęt oświetleniowo – nagłośnieniowy, nie są małe, to jednak warto czasami pokusić się o zorganizowanie występu „Teatru ITP” w swojej miejscowości. ks. Mariusz Lach sdb Miłość coraz bardziej uważna na wymiar duchowy Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 W przeddzień uroczystości Księdza Bosko – 30 stycznia - w poniedziałkowy ranek Woźniakowskie Oratorium Bł. Michała Rua wypełniło się radosnymi głosami najmłodszych naszych podopiecznych. Wszystko za sprawą rozpoczętych ferii zimowych, które trzeba było jakoś po salezjańsku rozgrzać modlitwą, wspólną zabawą, śpiewami i rywalizacją sportową. Pomimo 24-stopniowego mrozu i wbrew pozorom było bardzo gorąco. W klimat tygodniowych ferii wprowadziły nas „Legendy sowiego Królestwa”, po których nastąpił zabawowy odlot. 13 Z życia Inspektorii Iskierki Popielec w bazylice Popielec w bazylice warszawskiej jest wielkim świętem. I tak dla ogółu wiernych Msze św. z posypaniem głów popiołem zostały odprawione o godz. 7.00, 8.00, 12.00 i 18.00; dla młodzieży o godz. 19.30 oraz dla Szkoły Muzycznej o godz. 8.50, dla Szkoły Podstawowej nr 30 o godz. 9.50 i dla Zespołu Szkół nr 112 o godz. 10.50. Senat RP uczcił pamięć Bł. Bronisława Markiewicza Podczas posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 1 II 2012 r. senatorowie przyjęli uchwałę w sprawie uczczenia 100. rocznicy śmierci ks. Bronisława Markiewicza. Tę inicjatywę podjęła senator A. Zając, która wraz z ks. L. Przybylskim przygotowywała wstępne projekty uchwały. W swoich wystąpieniach mówcy podkreślali rolę, jaką odegrał ks. Bronisław w historii Polski, w walce o byt narodowy oraz aktywność wychowawczą. Mówiono także zaangażowanie Błogosławionego w działalność trzeźwościową i przypomniano działalność wydawniczą, wspominając wydawany do niedawna miesięcznik „Powściągliwość i Praca”, który odegrał ważną rolę społeczną w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w. Przy tej okazji z senackiej mównicy słowa uznania popłynęły w stronę obecnego na sali obrad ks. Mieczysława Gładysza CSMA (byłego redaktora miesięcznika) oraz śp. bpa Jana Chrapka CSMA. Senatorowie Polski podziękowali Michalitom za ich zaangażowanie. 14 12 marca w siedzibie Inspektoratu Towarzystwa Salezjańskiego w Warszawie odbyły się eliminacje ustne VII edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Prymas Polski kard. August Hlond – Bogu i Ojczyźnie”, odbywającego się pod Patronatem JE ks. abpa Sławoja Leszka Głódzia – Metropolity Gdańskiego, ks. prof. dr hab. Stanisława Wilka sdb – Rektora KUL, księży inspektorów Towarzystwa Salezjańskiego: ks. Dariusza Bartochy, ks. Marka Chmielewskiego, ks. Alfreda Leja, ks. Sławomira Łubiana i Wikariusza Generalnego Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii ks. Krzysztofa Grzelaka. W wyniku prac Komisji /egzamin ustny/, w skład której, z ramienia Inspektorii, wchodzili: ks. dr Jan Niewęgłowski SDB, ks. dr Andrzej Wujek SDB i Joanna M. Olbert – organizatorka Konkursu, wyłoniono Laureatkę tegorocznej edycji (w Kategorii uczniów klas maturalnych), którą została Izabela Drabik z Lublina. Główną nagrodą jest indeks Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nagrody pieniężne i opublikowanie pracy. Ogólnopolski Konkurs „Prymas Polski kard. August Hlond – Bogu i Ojczyźnie” organizowany jest od 2005 r. Celem jego jest popularyzowanie postaci, dzieł i nauczania Sługi Bożego Kard. Augusta Hlonda – Wielkiego Prymasa Polski. Szczegółowe informacje o Konkursie dostępne są na stronach: www. ak.rumia.pomorskie.pl i www.pomorski.civitaschristiana.pl. (JOL) W Olsztynie - Gutkowie 14 lutego 2012 r. w kościele pw. Św. Wawrzyńca w Olsztynie Gutkowie została zorganizowana konferencja prasowa na temat: „Przedłożenie efektów prac konserwatorskich w latach 2007-2011 w kościele w Gutkowie”. Chodziło nam o pokazanie tego, ile środków zostało przekazanych przez urząd a ile przez parafię szczególnie w ostatnim roku. Na konferencji obecni byli: Prezydent, radni, przedstawiciele Biura Konserwatora Miejskiego, dziennikarze oraz dotychczasowy wykonawca. Poniesione wydatki na przestrzeni lat 2009-2011 Prezydent miasta Olsztyn – 450.388.82 zł. Sejmik Wojewódzki Warmińsko-Mazurski – 30.000 zzł. Parafia – 193.747.07 Opr. Ks. Marek Borysiak sdb Nowi lektorzy i ministranci 19 lutego 2012 roku, na mszy świętej o godzinie 10.30, ks. proboszcz Marek Borysiak dokonał promocji lektorskiej i ministranckiej. Za całokształt przygotowań odpowiadał ks. Mariusz Skawiński. Przygotowanie trwało dość długo. Starsi ministranci, którzy pragnęli zostać lektorami, przychodzili na zbiórki, podczas których uczyli się teoretycznych podstaw, tzn. poznawali, czym jest Biblia, ewangeliarz, lekcjonarz. W kościele próbowali przełamać swoje lęki związane z tremą, musieli wielokrotnie czytać wybrane fragmenty, zrozumieć czytany tekst, słuchać uwag kolegów, którzy powinni byli wychwycić popełnione błędy. Z kolei nowi ministranci przez wiele miesięcy uczyli się, jak w najpiękniejszy sposób mogą służyć Bogu w czasie mszy świętej. Poznawali, czym są: kielich, ampułki, gong, dzwonki, patena. Musieli zapamiętać Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii Iskierki Ląd: Tutti insieme celebriamo la Festa di Don Bosco nazwy poszczególnych paramentów liturgicznych, modlitw ministranckich i wielu innych rzeczy przydatnych podczas świętych czynności. Ks. Mariusz Skawiński sdb Półkolonie zimowe - Oratorium Olsztyn „Smerfastyczne ferie” 2012 czas zacząć! Po ogromnej niespodziance, jaką była dla nas liczba zgłoszonych uczestników tegorocznych półkolonii (ponad 80), chęć naszego działania i pragnienie zorganizowania obłędnej zabawy z dziećmi wzrosły jeszcze bardziej. Była to, jak dotąd, rekordowa ilość zgłoszonych dzieci. Na szczęście towarzyszyła jej rekordowa ilość działających animatorów (około 40). W tym roku podzieliliśmy się na 5 grup: przedszkolaki, młodsze dziewczynki, młodsi chłopcy, starsze dziewczynki i starsi chłopcy. I w końcu nadszedł ten dzień, dzień ostatni. W trochę okrojonym towarzystwie zaczynaliśmy kończyć nasze półkolonie. A kończyły się one pożegnalnym balem. Wręczyliśmy nagrody dla najlepszych sportowców z Olimpiady, najlepszych uczestników i wiele innych. Ks. Piotr podziękował dzieciom za przybycie i udaną, tygodniową współpracę. Ostanie słówko, pożegnalny hamburger i to już niestety KONIEC! Stało się. Oratoryjne ferie możemy uznać za zakończone. Niestety, nic nie może wiecznie trwać. Dlatego i tę relację należy podsumować, a podsumowanie będzie krótkie. Chcieliśmy zrobić jak najwięcej, jak najbardziej ciekawie i najbardziej radośnie, jak to tylko możliwe, ale za rok chcemy zrobić to jeszcze lepiej. Czy to prawda? To wiedzą jedynie nasze dzieci :) Animatorzy Wielkopostne skupienie studentów „Węzła” Jak co roku w okresie Wielkiego Postu studenci wraz z duszpasterzami z DA „Węzeł” w Łodzi wyjechali na kilkudniowe skupienie w Czerwińsku nad Wisłą. Skupienie odbyło się w dniach od 2 do 4 marca. Przyjazd na miejsce został „opieczętowany” Drogą Krzyżową pod gwieździstym niebem oraz słówkiem powitalnym, po czym nastąpiło spotkanie integracyjno-zapoznawcze w kawiarence. Sobota rozpoczęła się Jutrznią. Po śniadaniu konferencja „Grzech został pokonany”. Potem czas na wytchnienie i przygotowanie się na punkt kulminacyjny tego dnia: Czas Pustyni. O 12.30 odbyło się rozesłanie. Pustynia Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Dlaczego taki właśnie tytuł? Odpowiedź jest prosta. Uroczystość Księdza Bosko jest świętem całej Rodziny Salezjańskiej oraz wszystkich sympatyków Ojca i Nauczyciela młodzieży. W naszym lądzkim klasztorze, oprócz nas salezjanów, byli obecni także: ks. abp Andrzej Dzięga, salezjanie współpracownicy, parafianie, rodzice oraz oczywiście licznie zgromadzona młodzież. Madryt 31 stycznia, w dniu, w którym Kościół obchodził święto założyciela Rodziny Salezjańskiej, zwrot “San Juan Bosco” znalazł się wśród 10 innych nazw najczęściej używanych przez użytkowników hiszpańskiej sieci Twittera. To samo zjawisko można było zaobserwować także w innych krajach Ameryki Łacińskiej. Premiera Misterium Męki Pańskiej W dniu 25 lutego o godzinie 15.00 na scenie salezjańskiej przy WSDTS w Krakowie odbył się już po raz osiemdziesiąty premierowy spektakl Misterium Męki Pańskiej. Premiera rozpoczęła serię przedstawień, które będą prezentowane w soboty i niedziele Wielkiego Postu aż do 25 marca. Spektakl trwa około 110 minut, autorem scenariusza i reżyserem jest pan Piotr Piecha, aktor Teatru Ludowego w Krakowie. 15 Z życia Inspektorii Iskierki Brazylia Logo ŚDM 2013 trwała do Eucharystii o 17.30. Ten czas polegał na całkowitym wejściu w siebie, zamknięciu się na hałas świata, a otworzeniu na głos Boga. Te kilka godzin odbyło się w permanentnym milczeniu, w poście ścisłym, na spacerze nad Wisłą, na modlitwie w kaplicy bądź na odpoczynku w pokoju. XXVIII Światowe Dni Młodzieży (ŚDM), które odbędą się w 2013 r. w Rio de Janeiro, mają już swoje logo: z prostych pociągnięć, dających się z łatwością odczytać, rodzi się kompozycja utkana z barw brazylijskiej flagi i zostaje ukazany symbol jej chrześcijaństwa – Chrystus Odkupiciel, który dominuje nad miastem Rio. Deptak w Pile poświęcony Ks. Stanisławowi Olędzkiemu To pierwszy taki przypadek w naszym mieście, że osoba związana z Piłą i żyjąca w XX wieku otrzymuje “swoją” ulicę! Ksiądz Stanisław Olędzki będzie miał swój deptak! Stowarzyszenie „Porozumienie Samorządowe” zwróciło się z prośbą do Prezydenta Piły o nadanie nazwy ks. Olędzkiego deptakowi łączącemu kościół pw. Świętej Rodziny i I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie. Republika Dominikańska Radio stworzone przez dzieci ulicy “Radio Juventus Don Bosco” zrodziło się w 2004 r. dzięki odwadze i inicjatywie ks. Luisa Rosario, który, z grupą dzieci ulicy, podjął wysiłek, aby przeobrazić środek komunikacji społecznej w narzędzie wychowania i podjąć się wspaniałego dzieła duszpaster16 Po czasie pustyni nastąpiła wspomniana wcześniej Eucharystia z Nieszporami. Po kolacji w ramach „Qltury” spektakl pt. „Igraszki z diabłem”. Niedziela również rozpoczęła się Jutrznią, śniadaniem oraz kolejną konferencją, którą poprowadził ks. Sławek Piotrowski. Ukazał Księdza Bosko w postaci zwykłego człowieka. Przekazał również „7 głównych lekcji życia” według św. Jana Bosko. Po konferencji studenci zabrali się za sprzątanie, pakowanie, ostatnie spacery po Czerwińsku i beztroskie rozmowy w kawiarence. Od Koronki do Apelu To już drugi raz grupa Absolwentów Duszpasterstwa Akademickiego „Węzeł” spotkała się na dniu skupienia wg formuły od Koronki do Apelu. Tym razem, w sobotę 10 marca, spotkaliśmy się na wielkopostnym dniu skupienia w pomieszczeniach „Węzła”. Po Koronce do Miłosierdzia Bożego pierwszą konferencję wygłosił ks. Łukasz Woźniak. W rozważaniach skupił się głównie na zagrożeniach, na jakie narażony jest człowiek żyjący we współczesnym świecie. Dla wierzących Polaków szczególnie groźne są zagrożenia duchowe. Płyną one z różnych niechętnych lub wręcz wrogich wobec katolików szczególnie wpływowych środowisk inspirowanych przez różnorakie europejskie i światowe tzw. „elity”. Po krótkiej przerwie na dogrzanie się herbatką, rozpoczęliśmy nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Rozważania przeprowadziliśmy w oparciu o tekst „Droga Krzyżowa Wdzięczności” autorstwa ks. Antoniego Gabrela, zamieszczonego w książce „Dotyk Kaktusa”. Głębokie w treści a zarazem w bardzo prostych słowach zawarte myśli, przeczytane bardzo pięknie i z sercem przez uczestników skupienia, były w tym dniu szczególnie mocnym przeżyciem modlitewnym. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii Krótka herbatkowa przerwa i zasiedliśmy kręgiem wokół naszego ”od zawsze” duszpasterza. I znów, jak to już wielokrotnie doświadczyliśmy, konferencja była pewnym zaskoczeniem. Na podstawie książeczki Pino Pellegrino „Szczęście, podręcznik samouczek życia radosnego”, będącej zbiorem myśli, sentencji i dowcipów, komentowanych na swój, tak zawsze specjalny sposób, przez ks. Antoniego, mogliśmy przekonać się jak ogromnie ważne jest takie radosne, takie salezjańskie spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość. I tak w bardzo naturalny sposób przeszliśmy do wspólnie przygotowanej z przyniesionych produktów agapy. Była to doskonała okazja do przedstawienia i omówienia planów dotyczących Węźlaków – Absolwentów na najbliższy czas oraz propozycji wspólnego spędzenia tegorocznych wakacji. Nicią przewodnią modlitwy różańcowej były treści zawarte w Jasnogórskich Ślubach Narodu Polskiego. Na zakończenie Msza święta, a następnie połączyliśmy się duchowo z Kaplicą Cudownego Obrazu, by odśpiewać Apel Jasnogórski. Kończąc ten szczególny sobotni wieczór, uczestniczący stwierdzili, że było to dla nich bardzo głębokie przeżycie modlitewne. Postanowiliśmy taką formę kontynuować w przyszłości. Czesława Stępień Iskierki skiego na wzór Ks. Bosko. Stacja nadaje programy 24 godziny na dobę. Boliwia - Radio bliskie sercom swoich słuchaczy “We wszystkich miejscach posłannictwa drogi stają się coraz krótsze, ponieważ za pośrednictwem radia można spotkać się w czasie całego dnia. A to nie dociera tyl- Dzielić radość, mnożyć dobro 7 marca 2012 roku ks. wikaiusz inspektora Andrzej Wujek, poświęcił Świetlicę Środowiskową im. Św. Dominika Savio w Suwałkach. Aktualnie uczęszcza do niej ponad 50 dzieci. Zaproszonych gości ciepło powitał ks. proboszcz Jerzy Gabrych. Na uroczystość przybyli zastępca Prezydenta Suwałk Marek Buczyński, naczelnik Wydziału Zdrowia Honorata Rudnik i podinspektor Sylwester Józef Symonowicz, rodzice i ich dzieci. Eucharystii przewodniczył ks. dr Andrzej Wujek. Dostojny Gość wygłosił płomienne kazanie. Przywołane słowa hymnu „…z nadzieją w sercu podążaj naprzód… nigdy nie będziesz sam. Po Mszy Świętej odbyła się część artystyczna, w której młodzi artyści pod kierunkiem pani Elżbiety Sznajder przedstawili kilka scen z życia św. Dominika Savio. W zaadaptowanych i odnowionych pomieszczeniach wychowankowie mają zapewnione warunki do nauki (odrabiania lekcji i wyrównywania braków szkolnych), rozwoju własnych zainteresowań, odpoczynku, zabawy, przygotowywania i spożywania posiłków. Kadrę pedagogiczną stanowią: Magda Mazo i Beata Osińska, socjoterapeutka Alicja Staszewska, psycholog Małgorzata Ossowska, Elżbieta Sznajder (zajęcia teatralne), Mirosław Hartung (zajęcia sportowo – rekreacyjne, Szymon Cimochowski (zajęcia muzyczne), Ewelina Guzewicz (zajęcia plastyczne) oraz animatorzy Oratorium. Bezpośredni nadzór nad działalnością Świetlicy sprawuje ks. Tomasz Pełszyk. W pracy wychowawczej wszystkim nam przyświeca motto: ”dzielić radość, mnożyć dobro”. Placówka funkcjonuje dzięki finansowemu wsparciu otrzymanemu z Urzędu Miejskiego w Suwałkach. Mirosław Hartung Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 ko do ucha, lecz także do serc naszych słuchaczy” – twierdzi ks. Juan Aparicio, Lądzkie seminarium na rekolekcjach w Kutnie W dniach od 5 do 12 lutego klerycy i wychowawcy Wyższego Seminarium Salezjańskiego w Lądzie odprawili swoje rekolekcje w Woźniakowie. Poprowadził je ks. Marek Barański. Tematem przewodnim było hasło: „Posłuszeństwo Duchowi Świętemu – źródłem charyzmatu salezjańskiego”. 17 Z życia Inspektorii Byliśmy bliżej Pana Szczególnie urokliwe są spotkania z poetami, którzy potrafią nawiązać więź ze słuchaczami. Tak się zdarzyło w dniu 13 marca w Salezjańskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku przy ul. Wodnej u Salezjanów w Łodzi. Mieliśmy tę radość i szczęście, aby gościć szczególnego twórcę, salezjanina ks. Antoniego Andrzeja Bobolę Gabrela. Ten niezwykły kapłan, będący przecież redaktorem niniejszego pisma „Pro Memoria”, był między innymi wiele lat duszpasterzem akademickim „Węzła”, proboszczem parafii św. Teresy w Łodzi, a także misjonarzem w Hondurasie, jak również pierwszym dyrektorem Salezjańskiego Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi. Poetycki talent drzemał w księdzu Antonim od zawsze. Jednak pierwsze wiersze napisał dopiero w połowie lat siedemdziesiątych, a drukiem ukazały się one w roku 1998. Od tej pory, a więc przez około 14 lat powstawały kolejno tomy poezji, rozważania Drogi Krzyżowej, rozważania rekolekcyjne, homilie okolicznościowe, dzienniki, a także życiorysy kapłanów – salezjanów. Niezwykle ciepłych i refleksyjnych wierszy doliczyłem się w wydanych tomikach poezji aż 1106. Cała opublikowana twórczość księdza Antoniego to w sumie 14 książek zawierających wyżej wymienione formy literackie. Podczas spotkania autorskiego grupa przyjaciół autora oraz słuchacze SUTW czytali wybrane z poszczególnych tomików wiersze, a ksiądz – poeta dzielił się refleksjami ze swojego życia i odpowiadał na pytania słuchaczy, które dotyczyły poetyckiej weny autora. I tak toczyło się to niezwykłe wędrowanie poezją księdza Antoniego „wołaniem zahoryzontów”, „przez zielony las”. Wyciszeni podlaskimi „snami rzek leniwych”, nakarmieni chlebem z „mąki młynarza ze Zgierza” i przycupnięci „na jaćwieskiej przyzbie”, wsłuchani, w „bajdy korycińskich dziadów” opowiadających o „igraszkach podpsalmów suwalskich”. Wciąż powracał do nas „bumerang miłości” i niestraszny nam był „dotyk kaktusa”, gdyż na „huśtawce z aniołem” byliśmy „bliżej Pana”. Lechosław Stępień. Dziesięciu nowych magistrów teologii 23 lutego w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie odbyła się obrona prac magisterskich połączona z egzaminem Ex Universa. Dziesięciu diakonów: Michał Jach, Mariusz Jawny, Stanisław Krauchanka, Łukasz Krysmalski, Mariusz Kulpa, Dawid Nowak, Dariusz Skowron, Adam Piaskowski, Bartłomiej Przybylski i Marcin Tyszkiewicz - broniło swoich prac z teologii dogmatycznej, teologii moralnej, etyki i muzyki sakralnej. Wszyscy zdali zarówno egzamin magisterski, jak i Ex Universa. 18 Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Z życia Inspektorii Obrona doktorska ks. Wojciecha Witkowskiego 13 marca na Wydziale Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II ks. Wojciech Witkowski SDB obronił pracę doktorską na temat „Natura i moc dowodowa dokumentu w kanonicznym procesie sądowym”. Rozprawa doktorska została napisana na seminarium naukowym z kościelnego prawa procesowego pod kierunkiem ks. abpa dra hab. Andrzeja Dzięgi. Ks. Wojciech dokonał interesującego studium dokumentu w kontekście kościelnego prawa procesowego, uzupełnionego dodatkowym studium prawa świeckiego. Jak stwierdził jeden z recenzentów, praca jest całościowym oraz aktualnym studium na temat wartości dowodowej dokumentu, po opublikowaniu może być postrzegana jako kompetentna pomoc dla studentów prawa kanonicznego oraz sędziów kościelnych. W tym tak szczególnym dniu ks. Wojciechowi towarzyszyła najbliższa rodzina, współbracia na czele z ks. inspektorem Sławomirem Łubianem, studenci, współpracownicy z Katedry Prawa Procesowego oraz licznie zaproszeni goście. Pożegnanie diakonów Dzień 21 lutego br. był we wspólnocie WSDTS w Krakowie szczególną okazją uczczenia naszych współbraci diakonów. Po czasie wypełnionym wykładami i próbami do Misterium Męki Pańskiej zebraliśmy się wspólnie wieczorem, by kolacją zainicjować ich pożegnanie. Po posiłku rozpoczęła się główna część wieczoru, tzw. „Gala Mirków 2012”, którą przygotował i poprowadził kurs V. Jej preludium stanowiło wręczenie przez księdza wikariusza Dariusza Kozłowskiego prezentów dwóm współbraciom młodszym – Mirosławom – solenizantom miesiąca lutego. Ich też zadaniem było wręczanie dyplomów oraz sprawowanie pieczy nad laureatami diakonami. Na całą galę złożyło się dziesięć kategorii zgodnie z liczbą naszych diakonów. Każdy z laureatów wychodził na środek po czerwonym dywanie, otrzymywał pamiątkową karykaturę z rąk jednego z Mirków, siadał w specjalnie przygotowanym fotelu i słuchał laudacji. Księdzu doktorowi Wojciechowi serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów w życiu kapłańskim i naukowym. rakteru poszczególnych diakonów, ich sposób bycia i obecności we wspólnocie. Spotkanie to pozwoliło na wyrażenie naszego dziękczynienia za ich obecność w naszej wspólnocie, którą opuszczają po trzy i półletnim pobycie. Pamiętajmy o nich w naszych modlitwach szczególnie na czas egzaminu „Ex Universa” i obrony pracy magisterskiej, które ich jeszcze czekają, oraz w czasie ich trzymiesięcznej praktyki na placówkach salezjańskiej Polski i okręgu wschodniego. Wręczanie „Mirków” uzupełnił wspólny śpiew karaoke oraz występ kilku współbraci z projektem muzycznym pt. „Cower”. Szczególną uwagę zebranych w jadalni zajmowały laudacje, w których zestawione zostały w sposób humorystyczny cechy chaPro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 19 Idąc tedy nauczajcie Apel Radcy ds. Misji w I rocznicę tragicznej śmierci ks. Marka Rybińskiego 18 lutego 2012 mija rok od tragicznej śmierci salezjanina i misjonarza, ks. Marka Rybińskiego. Z tej okazji Radca ds. Misji, ks. Vaclav Klement, kieruje apel do wszystkich salezjanów w Polsce. Jego treść prezentujemy poniżej. Mija rok od tragicznej śmierci naszego współbrata misjonarza ks. Marka Rybińskiego (+ 18 lutego 2011). W samo Boże Narodzenie 2011 r. obejrzałem piękny film video pt. „Dusza tunezyjska”. Jestem w stałym kontakcie z następcą ks. Marka – koadiutorem Roberto Lionelli (Włoch, 40 lat), który od października 2011 r. pracuje na miejscu ks. Marka w Manoubie w Tunezji. Świadectwo życia ks. Marka Rybińskiego, ofiarowanego z radością młodym muzułmanom, z pewnością poruszyło wiele osób. Książka, DVD, spotkania ukazujące jego życie i pracę, informacje w mediach przybliżyły salezjański charyzmat misyjny tak w Polsce, jak i w świecie. Dziękując Bogu za ks. Marka, gorliwego ucznia i misjonarza Jezusa, proponuję wszystkim coś więcej, jeden krok do przodu. APEL SERCA: „BĄDŹCIE WSPANIAŁOMYŚLNI!” Rok po śmierci ks. Marka pragnę wam przybliżyć list niezapomnianego Przełożonego Generalnego ks. Egidio Viganò, napisany po tragicznej śmierci jednego z naszych misjonarzy w Angoli – ks. Marco Aurelio Fonseca (pochodził z Kostaryki, miał 41 lat, zginął 4 stycznia 1991 r. w Calulo, Angola). Błogosławiony Jan Paweł II Błogosławiony Jan Paweł II ukazał - w Ecclesia in Asia - możliwość głoszenia Ewangelii poprzez opowiadanie. W przeciwieństwie do bezpośredniego przepowiadania, które może wydawać się monologiem kulturowo niewrażliwym i pozbawionym szacunku do wyznawców innych religii czy niewierzących, opowiadanie historii Jezusa rodzi się z doświadczenia chrześcijańskiego narratora i odbywa się w kontekście lokalnej kultury i w sieci relacji pomiędzy przyjaciółmi i znajomymi. Jest zakorzenione w postawie wzajemnego słuchania i narracji, da20 wania i otrzymywania, pogłębiania i ubogacania wiary oraz wzajemnego zrozumienia. Poruszony osobistą miłością do Chrystusa i do tych, którzy Go nie znają, każdy chrześcijanin opowiada historię Jezusa i swojej wiary w Niego z szacunkiem i bez nacisku na słuchaczy, ale także bez lęku, kiedy Duch Święty, Wielki Narrator, otwiera bramy wyraźnego głoszenia, że Jezus jest Zbawicielem i Odpowiedzią na fundamentalne pytania ludzkiej egzystencji. Opowiadanie zakłada również przekonujące świadectwo życia chrześcijańskiego, zdolność i konieczność otwarcia swojego serca na innych i mówienia tego, co się myśli z odwagą i szacunkiem. Tylko to może sprzyjać rozwojowi prawdziwej przyjaźni, która otwiera drogę do opowiedzenia historii swojego osobistego spotkania z Jezusem i mówienia o sensie życia i egzystencji człowieka. Reszta należy do Ducha Świętego, który działa w sercach słuchaczy jeszcze przed naszym przybyciem! Ks. Alfred Maravilla sdb Dykasterium ds. Misji Spotkanie wolontariatu misyjnego (luty 2012) Wolontariusze przed wyjazdem na misje długoterminowe przechodzą badania psychologiczne. Dostają informację zwrotną od psychologa na temat swoich mocnych stron i tego, nad czym powinni jeszcze pracować. W roku 2012 wolontariusze wyjadą do takich krajów, jak Zambia, Uganda, Angola czy Peru. Szczegółowe badania psychologiczne pokazują obszary ludzkiej psychiki, wymagające wzmożonej pracy nad sobą. Ale równocześnie uwrażliwiają na mocne strony osobowości, które należy rozwijać. Psychologowie chrześcijańscy zwracają uwagę na to, że równolegle z rozwojem życia duchowego powinien iść rozwój życia emocjonalnego. W sobotniej mszy świętej w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym uczestniczyła Mama i Siostra ks. Marka, były Ambasador RP w Tunezji, Krzysztof Olendzki wraz z rodziną, dobrodzieje misji salezjańskich, salezjanie, siostry salezjanki, wolontariusze misyjni i znajomi ks. Marka. Homilię wygłosił ks. Przemysław Solarski, przyjaciel ks. Marka. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Idąc tedy nauczajcie Styczniowe spotkanie wolontariuszy misyjnych Styczniowe spotkanie wolontariuszy misyjnych w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym upływało pod hasłem poszukiwania swojego powołania. Tematem było „Rozeznanie duchowe - urok czy magia? Ewangelizacja wyobraźni, uczuć, rozumu i woli”. W sobotę wolontariusze słuchali prezentacji doktor Marty Smoter, która przeprowadziła wykład o chorobach tropikalnych, sposobach ich unikania. Film opowiadający o życiu tej rodziny „Cud Świętego Dominika Savio” i ich historie o codziennych wyborach, rozważaniach i dążeniu do wypełniania przykazań, były pięknym przykładem życia pełnego zaufania i miłości. Wolontariusze Paulina Marzec i Tomasz Witkowski zabrali nas na wyprawę do Afryki. Opowiadali o misji krótkoterminowej, którą przeżyli w minione wakacje w Ugandzie. Paulina i Tomasz przedstawili realia pracy z chłopcami w domu dla dzieci ulicy w Namugongo. Mówili o tym, jak uczyli się nie tylko dawać, ale i brać od podopiecznych ks. Ryszarda Jóźwiaka. O pięknie ukrytym na peruwiańskich pustyniach opowiadała Alicja Kołodziejczyk, która wróciła Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 z rocznej misji w Peru. Czas spędzony w Piura wypełniony był dla niej pracą w oratorium, pośród dzieci mieszkających w slumsach. Opowiadała o zajęciach w Bosconii, misji pośród piasków pustyni i o ludziach, których ciągle ma w sercu. Podczas sobotniej adoracji ks. Roman Wortolec odczytał listy od wolontariuszy, którzy obecnie pracują na misjach w Afryce i Ameryce Południowej. Marta Zubrzycka 21 Idąc tedy nauczajcie Iskierki Mali - “Nasz ojciec przybył, aby nas odwiedzić” Urna Ks. Bosko rozpoczęła peregrynację w Wizytatorii „Naszej Pani Pokoju” Afryki Zachodniej Francuskojęzycznej (AFO). W tych dniach odwiedziła już placówki w Mali i Burkina Faso. 1 lutego relikwia Ks. Bosko przybyła do Mali, na lotnisko w stolicy Bamako. Prosta i uroczysta ceremonia powitania odbyła się już na lotnisku, z udziałem licznych młodych, którzy przybyli także z Senegalu i Gwinei Conakry, grając na bębnach i śpiewając pieśni na cześć „ojca i nauczyciela młodzieży”. 2 lutego relikwia wjechała na terytorium “Kenedougou”, królestwa Sénuofo, wewnątrz Mali. Celem peregrynacji była placówka salezjańska w Sikasso. Na placówce oczekiwał znamienity zastęp różnych osobistości: biskup miastabp Jean Baptiste Tiama; gubernator, szef policji, władze kościelne, przedstawiciele społeczności muzułmańskiej i tradycyjnych kultów, wraz z wielkim tłumem wiernych chrześcijan. Następnego dnia urna rozpoczęła wizytę w Burkina Faso. W nocy, z piątku na sobotę, urna pozostała w Bobo-Diuolasso, w domu salezjanów, gdzie miały miejsce różne funkcje: najpierw był do publiczny hołd, a następnie została odprawiona Msza św. dla wspólnoty salezjańskiej i tych, którzy uczęszczają do tego dzieła. Uroczystość św. Jana Bosko 31 stycznia 2012 r., w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym uczciliśmy rocznicę śmierci św. Jana Bosko, założyciela salezjanów i patrona Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego w Warszawie. Rocznicę śmierci tego wielkiego przyjaciela młodzieży w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie, uczczono uroczystą Mszą Świętą, której przewodniczył ksiądz Inspektor Sławomir Łubian. Tego dnia za wstawiennictwem św. Jana Bosko modlili się wspólnie: salezjanie, siostry salezjanki, przyjaciele, pracownicy ośrodka misyjnego i księża z pobliskich parafii. Podczas Mszy przełożony salezjanów poświęcił nową figurę Pana Jezusa zmartwychwstałego, która została zawieszona nad ołtarzem kaplicy Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego. Tajlandia - otwarto nowy kościół pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus 22 Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Idąc tedy nauczajcie „Przyczynki” do Roku Wiary” Podobno w Płocku pieniądze leżą na ulicy ? I to dość spore kwoty. Czy to znaczy, że wystarczy się tylko schylić ? Tak, ale trzeba jeszcze dołożyć odrobinę wrażliwości na misje, potrzeby misjonarzy. No to na serio … tylko na serio. Zapewne chodzi księdzu Redaktorowi o akcję MAKULATURA na MISJE – POMAGAMY MISJOM KATOLICKIM W MONGOLII. Wystarczy powiedzieć, że w ubiegłym roku zebrano ponad 40 ton makulatury, za co uzyskano ponad 10 tys. zł., z odpadów, które często poniewierają się po ulicy, po domu, po klatkach schodowych itp. A dlaczego wybrano „kierunek Mongolia” ? Otóż nasz parafianin ks. Wiktor Dziurdzia sdb pracuje od kilku lat w Mongolii. A tutaj w Płocku kończył szkołę, tutaj żyją jego bliscy, jego mama, sąsiedzi, koledzy z boiska. Zresztą, staramy się podkreślać to, że ks. Wiktor jako płocczanin ma prawo do wsparcia i miłości najpierw od mieszkańców swego miasta. Kiedy zatem ks. Wiktor wraca na okresowy urlop jako misjonarz – to nasze miasto wie o nim, pragnie się z nim spotykać. Istnieje opinia, że ta akcja to przysłowiowy „strzał w dziesiątkę” Chyba tak. To prosty, a zarazem bardzo skuteczny sposób animacji misyjnej. Skoro setki rodzin zbierają regularnie makulaturę, aby ją przekazać na misje – to w setkach rodzin żarzy się ów płomyk przypominający o misjach. A troska o misje i modlitwa – to dwa wyznaczniki bycia katolikiem. I to jest największe osiągnięcie tej akcji. Setki rodzin pamiętają o misjach. I to pobudza wyobraźnię; to, że kilogram makulatury to kromka chleba. I w ten sposób już małe dzieci w Płocku uczą się tej wrażliwości, że zbierając makulaturę w domu – pomagają swoim rówieśnikom. A w praktyce, jak to się organizuje? To” się” samo nie organizuje, tylko muszą być konkretni ludzie. A więc trzeba uzgodnić z firmą skupującą makulaturę, aby regularnie raz w miesiącu podstawiała na plac przykościelny kontener. Wśród parafian i mieszkańców miasta – rozprowadzić trochę ulotek informacyjnych, zachęcić do informacji lokalne media (radio, prasę, telewizję), wywiesić baner itp. I potem ten wzruszający widok, jak przez Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 dwa dni młodsi i starsi, harcerze i zuchy, szefowie firm i bardzo ubodzy przynoszą „makulaturę na misje”, aby w ten sposób także publicznie dać świadectwo swej troski o misje, o misjonarzy. A stale przy kontenerze są osoby z różnych grup parafialnych, które przynoszącym mówią: „Bóg zapłać”, „dziękuję”, uścisną dłoń, przekażą jakiś obrazek, materiały misyjne i materiały o naszej Rodzinie Salezjańskiej. To takie spotkanie „przy studni Jakubowej”. I to jest okazja do znakomitej promocji różnych dzieł. W jednym miesiącu rozdawaliśmy np. materiały – strony internetowe szkół katolickich w Polsce, w innym – informacje o łódzkiej „Wilejce” itp.. To taki przyczynek do pracy powołaniowej. Podobno z tej akcji urodziła się kolejna – pomoc w budowie studni w Sudanie Południowym ? Gdy w lipcu 2011 r. powstało nowe państwo – Sudan Południowy, państwo chrześcijańskie, zniszczone wojnami, wówczas zastanawialiśmy się, co podarować z okazji takiego wesela, jakim jest niepodległość? I uznaliśmy, że my także niezamożni, ale podajmy przynajmniej „kubek świeżej wody do picia” (por. Mt 10, 42). I w oparciu o płockie doświadczenia Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy Oddział Łódzki zainicjowało dzieło: MAKULATURA na MISJE POMAGAMY BUDOWAĆ STUDNIE w SUDANIE POŁUDNIOWYM. Proszę zajrzeć na www. katolickie.media.pl, gdzie znajduje się wykaz parafii i szkół, które starają się podać „kubek świeżej wody do picia” dzieciom Sudanu Południowego, a „kubek” ten to kilogram makulatury. Koszt jednej studni w tamtym kraju – to ok. 45 tys. zł. Ale w Polsce jest ponad 10 280 parafii – czyli jako Polacy moglibyśmy w miesiącu pomóc wybudować niejedną studnię – i to tylko za makulaturę. Podobnie i nasza Rodzina Salezjańska – mogłaby co roku tylko przez tę prostą akcję zrealizować niejeden projekt na terenach misyjnych. Te akcje – to „przyczynki” do Roku Wiary” ks. K. Kurek sdb Ks. Bosko w Afryce. 23 W Rodzinie Salezjańskiej Iskierki Kolokwium habilitacyjne ks. Dariusza Stępkowskiego 13 marca ks. dr Dariusz Stępkowski uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, w dyscyplinie pedagogika. Kolokwium habilitacyjne odbyło się na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Łódź-Wodna: Młodzież z oratorium w poszukiwaniu śladów Księdza Bosko Dla wszystkich związanych ze środowiskiem salezjańskim dzień 31 stycznia jest bardzo ważną datą w kalendarzu. Nie inaczej jest w przypadku dzieci i młodzieży z Oratorium Dominika Savio w Łodzi. Do tegorocznej uroczystości Księdza Bosko przygotowania trwały już od ponad miesiąca. Tego dnia od samego rana nie brakowało emocji. O godzinie 10.00 wyruszyliśmy spod oratorium w kierunku ulicy Piotrkowskiej. Tam, w Pasażu Schillera, nie bacząc na niesamowicie szczypiący w policzki mróz, radośnie podskakując, tańcząc i śpiewając, chcieliśmy pokazać mieszkańcom Łodzi, że mamy swoje szczególne święto. Był to wstęp do przygotowanej przez animatorów oratorium miejskiej gry terenowej pod nazwą „Na tropie Janka B.” Ponad sześćdziesięciu młodych ludzi, przez prawie trzy godziny, przemieszczając się w małych grupach pomiędzy punktami rozlokowa24 Setna rocznica śmierci Błogosławionego Bronisława Markiewicza 29 stycznia, w setną rocznicę śmierci Błogosławionego ks. Bronisława Markiewicza, rozpoczął się Jubileuszowy Rok wdzięczności za dar jego charyzmatu. Urodził się 13 lipca w Pruchniku. 15 września 1867 r. został wyświęcony na kapłana. Po osiemnastu latach gorliwej i owocnej posługi kapłańskiej w diecezji przemyskiej, w 1885 r. wstąpił do Zgromadzenia Salezjańskiego i stał się uczniem Ks. Bosko. W 1897 r. założył Zgromadzenia Sióstr Michalitek i Księży Michalitów. Działając w duchu “powściągliwości i pracy”, poświęcił swoje życie zapomnianym i odrzuconym sierotom, ubogim dzieciom oraz młodzieży opuszczonej i zaniedbanej moralnie. Umarł 29 stycznia 1912 r. Został beatyfikowany w Warszawie w dniu 19 czerwca 2005 r. Przełożony Generalny ks. Pascual Chávez został zaproszony do przewodniczenia jednemu z najważniejszych wydarzeń tych rocznych obchodów. Salezjanki w Ełku Ełckie Oratorium nie po raz pierwszy mogło gościć Siostry Salezjanki, które przybyły do nas z Garbowa oraz Warszawy. W poniedziałek 6 lutego odbyło się spotkanie z animatorami, na którym trzy Siostry wraz z dwiema nowicjuszkami opowiedziały o Zgromadzeniu Sióstr Salezjanek, powołaniu i życiu w nowicjacie, a także o Matce Dominice Mazzarello. Wspólne rozmowy, śpiewy i pytania do Sióstr na pewno pomogły w przemyśleniach na temat życiowych wyborów. We wtorek Siostry przeprowadziły katechezy powołaniowe w I LO w Ełku, zapraszając na spotkania powołaniowe, które odbędą się w Warszawie i Garbowie. Rzymskie spotkanie wydawców salezjańskich 18 wydawnictw salezjańskich z całej Europy – od Sankt Petersburga, poprzez Sliema (Malta), Celbridge (Irlandia), po Lwów – spotkali się Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 W Rodzinie Salezjańskiej w Domu Generalnym w Rzymie w dniach 1-4 marca, aby zastanowić się na sposobem sprostania zmianom zachodzącym w Europie i wyzwaniom kultury globalnej. Owocem spotkania było odnowione zaangażowanie i pozytywne podejście do aktualnych wyzwań w przekonaniu, że począwszy od Ks. Bosko Zgromadzenie Salezjańskie spoglądało na wydawnictwo jako na filar swoich wysiłków, podejmowanych na rzecz edukacji i ewangelizacji. 26 osób przyjęło z uwagą wystąpienie dra Marco Romano, eksperta “Linked Data”, który współpracował także z Europejską Agencją Kosmiczną. Na bazie jego prelekcji wszyscy odpowiedzialni za wydawnictwa salezjańskie zrozumieli znaczenie utworzenia jednej, rozbudowanej – europejskiej i światowej – bazy danych dotyczących publikacji salezjańskich. Podjęli decyzję ściślejszej współpracy i zaproponowali bezpieczną przestrzeń cyfrową, wewnątrz której będzie można się poruszać i realizować wspólne projekty i dzielić się programami. Zostały uwzględnione także takie tematy, jak piractwo cyfrowe i strategie walki z nim. Wychodząc od wspólnych przedsięwzięć, podejmowanych w perspektywie Dwustulecia urodzin Ks. Bosko i Projektu Europa, domy wydawnicze przyjęły strategie, które będą wymagać od nich coraz większej współpracy w zakresie wydawanych produktów i wspólnych projektów. Nowa grupa Rodziny Salezjańskiej 24 stycznia do Rodziny Salezjańskiej Przełożony Generalny włączył nową grupę: “Visitation Sisters Of Don Bosco” (VSDB - Siostry Wizytki Ks. Bosko). Obecnie w Zgromadzeniu jest 106 profesek, 16 nowicjuszek i 9 aspirantek; są obecne w 18 domach w stanach Meghalaya i Assam, w północno-wschodnich Indiach. Posłannictwo Zgromadzenia obejmuje trzy obszary: ewangelizacja, wychowanie i wsparcie w rozwoju, zwłaszcza ubogich, którzy żyją w wioskach i na obszarach gospodarczo zacofanych, oddając się katechezie. Aktualnie jest 30 grup, które tworzą Rodzinę Salezjańską. Iskierki nymi na ulicy Piotrkowskiej oraz przyległych uliczkach i placach, wykonywało najróżniejsze zadania intelektualne i sprawnościowe. Uroczysta Msza św. o godz. 18.00. Do uczestniczących w liturgii dzieci i młodzieży, współpracowników oraz parafian słowo świąteczne skierował ks. dyrektor Julian Dzierżak. Po homilii oratorianie zaprezentowali krótką inscenizację snu młodego Janka Bosko. Rekolekcje wielkopostne w zakładzie poprawczym w Witkowie Doświadczenie zakładów karnych przepełnionych młodymi ludźmi miało duży wpływ na młodego Księdza Bosko, kiedy razem z ks. Cafasso odwiedzał zatłoczone więzienia Turynu. Jego rozum pytał o powody biedy i demoralizacji, które niszczyły całe rzesze chłopców oraz szukał rozwiązań, a jego serce przynaglało go do zajęcia się także młodzieżą, która po wyjściu z więzienia nie miała żadnych perspektyw. Nino Baglieri, wspomnienie przyjaciela i brata Z chwilą przedstawienia formalnej prośby, dotyczącej rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego, fama świętości Nino Baglieri rozpoczyna wędrówkę w kierunku uznania ze strony Kościoła Powszechnego. Ale ten, kto miał okazję go poznać i przebywać w jego bliskości, może już zaświadczyć o radykalności, z jaką ten Ochotnik Ks. Bosko (CDB) żył cnotami ewangelicznymi i przeżywał swoją świecką konsekrację salezjańską. Poniżej przytaczamy wypowiedź zaczerpniętą z osobistych Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Bogatszymi o podobne doświadczenia, stali się klerycy, którzy w dniach 27-28 lutego pomagali ks. Wiesławowi Psionce SDB w prowadzeniu rekolekcji w zakładzie poprawczym w Witkowie, oddalonym o 30 km od Lądu. 25 W Rodzinie Salezjańskiej Iskierki Białe szaleństwo po salezjańsku Pierwszy tydzień ferii zimowych Wspólnota Salezjańska z Mińska Mazowieckiego spędziła na obozie narciarskim w Ochotnicy-Młynnem. W niedzielny poranek 15 stycznia 45-osobowa grupa „Młodych Górali”, złożona z uczniów, nauczycieli, rodziców, nawet jednej babci, zebrała się punktualnie na terenie szkoły, aby wyruszyć na podbój stoków. Wyjazd, jak wiele szkolnych imprez, miał charakter rodzinny. Niedzielna Msza Święta na zakończenie dnia. Kolejne dni pobytu rozpoczynały się Mszą św. dla chętnych. Po śniadaniu, począwszy od pierwszego dnia, atakowana była stacja narciarska „Stajkowa” w Krościenku. Podczas pobytu jedną z większych atrakcji był kulig. Pewnego popołudnia grupa „Młodych Górali” wskoczyła na sanie. Dziewięć zaprzęgów wyposażonych w dzwonki i pochodnie mknęło po górach, wioząc rozśpiewaną ekipę. Innym razem Gospodarze, chcąc jeszcze uatrakcyjnić pobyt, w ramach kolacji zaprosili wszystkich na ognisko. Wszyscy cali i zdrowi wrócili do domów. T. Baranowska 26 wspomnień jego brata CDB, Gaetano. Po złożeniu przyrzeczenia jako Współpracownik Salezjański Nino Baglieri odczuł, że wezwanie Pana do życia charyzmatem salezjańskim domagało się konsekracji jego jako osoby świeckiej. Tak oto w 1994 r. wstępuje do grupy CDB i odtąd żyje w pełni wszystkimi charakterystycznymi cechami tego Instytutu. Świecki charakter CDB czyni z niego most pomiędzy Bogiem a ludźmi: “Pomimo swoich ograniczeń Nino umiał pielęgnować to cenne przesłanie, aby je potem przekazać współczesnym ludziom: w społeczeństwie coraz bardziej ukierunkowanym na kult ciała, przyjemności, siły fizycznej Nino przekazywał, że cierpienie nie jest narzędziem bólu i śmierci, ale oczyszczenia i zbawienia!” – stwierdza pan Gaetano. Przeżywa swoją konsekrację jako świadomy akt i radosną odpowiedź na miłość Boga. Na obrazku upamiętniajacym jego śluby wieczyste napisał swoimi ustami: „Odtąd już zawsze będzie Modlitwa, Krzyż, Miłość”. „Dla Nino – kontynuuje Gaetano – złożyć śluby oznaczało rzeczywiście stać się jak Chrystus, naśladować Go w szczególny i jedyny sposób: konsekracja była najpiękniejszym diamentem w jego koronie”. Ożywiony duchem salezjańskim spoglądał na ludzi młodych z troską o ich zbawienie, a nie po to, aby ich osądzać. Optymizm salezjański doprowadził go do tego, że uczynił najpierw swój wózek, a potem swoje łóżko – kreatywnymi i oryginalnymi miejscami dawania świadectwa i ewangelizowania. Pisał do młodych: „Jestem szczęśliwy, że mogę wam przekazać całą radość Pana”. Karmiąc się codziennie Słowem i Chlebem Eucharystycznym, kochał Dziewicę Maryję. Wspomina pan Gaetano: „Często Nino nazywał Maryję ‘Mamą’ i prosił Ją w modlitwie o pomoc i opiekę”. (...). Przeżywał święta w Instytucie i Grupie z wielkim zaangażowaniem, zawsze ofiarował jakąś małą pamiątkę temu, kto przygotowywał się do ślubów lub je odnawiał, pytał się o nasze zdrowie, jak radzimy sobie z trudnościami, które napotykamy na drodze formacji, ofiarował swoje wsparcie i pomoc” – kończy pan Gaetano. Formacja ekonomów inspektorialnych 17 lutego, w Domu Generalnym zakończyło się spotkanie formacyjne dla Ekonomów inspektorialnych, które prowadzili: pan Jean Paul Muller, Ekonom generalny i ks. Piotr Gozdalski, jego współpracownik. W spotkaniu uczestniczyło 19 salezjanów: 5 z Azji Wschodniej-Oceanii, 4 z Azji Południowej, 3 z Ameryki Środkowej i Północnej, 3 z Europy Północnej, 2 z Włoch-Bliskiego Wschodu, 1 z Europy Zachodniej i 1 z Afryki-Madagaskaru. Na środowych i czwartkowych sesjach omawiano ducha ubóstwa w jego konkretnych postaciach, jak budżet i sprawozdanie, zarówno na poziomie wewnętrznym, w ramach Inspektorii i Zgromadzenia, jak i zewnętrznym – na poziomie prawa cywilnego. Dzisiaj rządy krajów domagają się jak największej przejrzystości i wyrazistości w prowadzeniu działań administracyjnych i wykorzystaniu pieniędzy. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Twórczość współbraci Claudio Russo, Ksiądz Bosko. Myśli na dobranoc, Wydawnictwo Salezjańskie, 2012 Znaczenie serdecznego gestu, który wieczorem rozładuje całodzienny stres, wyciszy toksyczne emocje lub przynajmniej złagodzi napięcie przeszkadzające spokojnie zasnąć, doceniają rodzice i ci z wychowawców, którzy w miarę przyzwoicie prowadzą burzliwą młodość ku dorosłości. „Wyścig szczurów” i „plastikowy przekaz ” mass mediów jako elementy dominujące we współczesnym życiu publicznym tylko mocniej uzasadniają potrzebę takiego gestu. Na tym tle doskonale widać dalekowzroczność wychowawczą św. Jana Bosko, który za „podszeptem” swej mamy (Sł. Bożej Małgorzaty), właśnie w ten sposób, kończył mniej lub bardziej, ale zawsze trudny i ważny dzień dla chłopców w oratorium. Jego słówka na dobranoc, zawierające w sobie pozytywny przekaz i ojcowską serdeczność, nie tylko uspokajały przed snem, ale dawały nadzieję i umacniały w młodych duszach przekonanie, że niezależnie od osobistych i rodzinnych problemów, życie dobrego chrześcijanina i szanowanego obywatela jest również w ich zasięgu. Dzisiaj jest to może rzecz prosta i oczywista, bo poparta cywilizacyjnym postępem, autorytatywnymi opiniami „fachowców od wychowania”, a jeśli trzeba to i stosownymi działaniami urzędów. Natomiast Święty Wychowawca z Turynu miał w XIX w. najczęściej poranione młode serce z jednej strony, wcale nierzadko w konflikcie z prawem, pozbawione rodziny, szukające przetrwania choćby na marginesie życia społecznego. Z drugiej strony, nie dawała mu spokoju mocno utwierdzona w sobie świadomość, że Bóg dał mu rozum i serce, aby młodzi chłopcy nie musieli „startować w dorosłość” z turyńskiej ulicy. Czemu zatem miał nie sięgnąć po „słówka” jako narzędzie wychowawcze, skoro były pod przysłowiową ręką, a nade wszystko przynosiły efekty? Prezentując publikację C. Russo Ksiądz Bosko. Myśli na dobranoc myślę przede wszystkim o tych dwóch środowiskach jako jej potencjalnych czytelnikach. Wszak pierwszym wypada poznawać swego Założyciela, drudzy zaś mogliby oczyma duszy dostrzec rzesze tych, którzy tak się zasłuchali w Księdza Bosko, że „wyszli na ludzi”. Bo słuchanie tych, którzy mają coś do powiedzenia, a przede wszystkim mówiąc kochają, nie jest ani stratą czasu, ani paru groszy wydanych na książkę. Oczywiście, nie jest to rzecz wcale zakazana dla rodziców. Choćby ze względu na osobę jej autora, bo Claudio Russo to salezjanin-współpracownik, czyli człowiek świecki, żyjący w świecie duchem Księdza Bosko. A że potrafi ciekawie „mówić” językiem młodych, wiedzą o tym czytelnicy jego wcześniejszych książek o Michale Magone, Franciszku Besucco, no i jakżeby inaczej, o Księdzu Bosko nade wszystko. ks. Krzxysztof Jakubowski sdb W środowiskach salezjańskich (zakonnych i wychowawczych) są one praktykowane do dziś ze względu na ich oryginalność i efektywność. Ba, dla niektórych są wyrazistym znakiem salezjańskości. Przekonać się o tym można, uczestnicząc w modlitwach wieczornych jakiejkolwiek wspólnoty salezjańskiej lub odwiedzając szkołę salezjańską przed pierwszym dzwonkiem; tu „słówko na dobranoc” rozpoczyna dzień. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 27 Twórczość współbraci Rekolekcje w duchu Ks. Bosko na DVD Nakładem wydawnictwa WAM ukazały się rekolekcje w duchu Ks. Bosko pt. „Kochaj i walcz”. Propozycja zawiera 3 płyty DVD oraz konspekty do poprowadzenia pracy w grupach. „Kochaj i walcz” to rekolekcje wygłoszone w Ośrodku Emaus w Czerwińsku nad Wisłą dla młodzieży Salezjańskiego Ruchu Ewangelizacyjnego SARUEL. Pomysłodawcą projektu jest ks. Przemek Kawecki SDB oraz zaproszeni do współpracy goście: ks. Przemek Solarski SDB, ks. Darek Machniak SDB, ks. Sławek Piotrowski SDB i ks. Adam Węgrzyn. Pakiet konferencji wygłoszonych przez salezjanów został podzielony na 20-30 minutowe części, które wspaniale nadają się do poprowadzenia katechezy, spotkania formacyjnego czy osobistej refleksji. Zestaw zawiera również propozycję gotowych konspektów do poprowadzenia spotkań w oparciu o proponowane treści. „Dobrze widzi się tylko sercem”... Powyższa myśl pochodzi z książki pt. „Mały Książę” pióra francuskiego pisarza A. de SaintExupery’ego - (1900 - 1944). Została ona napisana w 1943 roku i jest poetycko-alegoryczną baśnią. Podobnie jak cała twórczość pisarza, ten tekst skupia się na określeniu podstawowych wartości ludzkiej egzystencji. W tym przypadku treść stanowi przesłanie o nadrzędnej wartości przyjaźni, miłości i odpowiedzialności. 28 Myśl „dobrze widzi się tylko sercem” znajduje się jakby w zakończeniu XXI-go rozdziału wymienionej opowieści. Wydaje się, że rozdział ten można by zatytułować „Rozmowa lisa z Małym Księciem” – głównym bohaterem każdego opowiadania. Natomiast sformułowanie „dobrze widzi się tylko sercem”, stanowi jakby podstawowe przesłanie wynikające z całego tekstu. Co oznacza stwierdzenie lisa: „dobrze widzi się tylko sercem”? Tej myśli nie można interpretować i zrozumieć w sposób pogłębiony bez dostrzeżenia, w jakim kontekście została ona wypowiedziana. Tym bardziej, że sentencja ta pojawia się niemalże na końcu dialogu, jaki występuje między lisem a Małym Księciem na temat konieczności przyjaźni, jako że dopiero dzięki niej życie nabiera „blasku” - jak się wyrazi lis. Rozmowa między tymi tak różnymi światami – światem zwierząt i światem ludzkim – ujawnia jedno i to samo pragnienie, a mianowicie pragnienie przyjaźni, potrzebę bliskości. Ze strony lisa będzie to dążenie do „oswojenia”, a w przypadku Małego Księcia „szukanie przyjaciół”. Lis wskazuje wyraźnie, że przyjaciół pozyskuje się na drodze „oswojenia”, ponieważ „oswoić” znaczy „stworzyć więzy”. A „więzy” wyrażają istotę przyjaźni, w następstwie zaś wzajemną odpowiedzialność za nią samą i za wynikające z niej działania. Lis wyjaśnia, że nasza planeta, tzn. nasza Ziemia, na której żyjemy, doświadcza różnych niepokojów, każdy w jakimś stopniu żyje na niej w lęku. Ale jak zauważa lis, „Nie ma rzeczy doskonałych” ani tu, ani gdzie indziej. A przecież byłoby inaczej, gdyby istoty żywe, ludzie i zwierzęta żyły w „oswojeniu”, tzn. tworzyły więzy aż do powstawania przyjaźni. Lis tego pragnie, a nawet prosi Małego Księcia o tę wartość, która wynika z jego wołania - „oswój mnie” - a która może czynić egzystencję wszystkich mieszkańców Ziemi bytowaniem w pokoju. Ale Mały Książę początkowo nie ma czasu, wydaje się być zajęty poszukiwaniem przyjaciół, poznawaniem lub kupowaniem. Proces oswojenia, droga przyjaźni i poznawania, czyli osiągania jedności między istotami Ziemi, wymaga czasu. Tych bowiem wartości nie można kupić w żadnym największym magazynie świata. Można je niejako nabyć wyłącznie przez cierpliwe przebywanie z sobą, często bez słów, aby w ciszy dokonywało się „oswojenie”, przyjaźń, poznanie. Bowiem często „Mowa jest źródłem nieporozumień”. Jest to więc proces kontemplacji siebie nawzajem w perspektywie jedności. Ciąg dalszy na str. 30 Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 W krainie świateł Odeszli do Pana Dnia 14 grudnia 2011 r. do Sokołowa Podlaskiego przybyło wielu współbraci, także tych najmłodszych z Lądu i Krakowa. Od pewnego czasu stało się rzeczą zwyczajną, że gromadzimy się z okazji pogrzebu współbraci oraz najbliższych z naszych rodzin. Tym razem Eucharystia pod przewodnictwem ks. Insp. Sławomira Łubiana przy wypełnionym przez wiernych kościele była sprawowana o szczęśliwość wieczną dla śp. Zygmunta Wyszyńskiego. W homilii ks. proboszcz Stanisław Stachal tak zaprezentował Pana Zygmunta: Śp. Zygmunt miłował Chrystusa całym sercem. Regularnie korzystał z Sakramentów świętych, wsłuchiwał się i rozważał Słowo Boże. W poniedziałki i wtorki regularnie uczestniczył w adoracji Najświętszego Sakramentu. Jego serce przepełnione było Bogiem Żywym. Poprzez dar modlitwy i codziennej posługi uczestniczył w kapłańskim posłannictwie syna Piotra, a także nas salezjanów pracujących w Sokołowie i innych miejscowościach. Na początku każdego miesiąca przychodził do kancelarii, przynosząc intencję na nowennę do Wspomożycielki Wiernych. Treść bardzo wymowna: Podziękowanie za otrzymane łaski z prośbą o potrzebne dary dla syna w powołaniu kapłańskim oraz dla całej rodziny. Podziwiałem bardzo często pana Zygmunta, patrząc przez kancelaryjne okno, jak wychodzi ze świątyni i udaje się na cmentarz, aby stanąć przy grobie swojej ukochanej żony Zofii, którą 5 lat temu Pan powołał do siebie…….Pan Zygmunt: Cichy, pokorny, pracowity, uśmiechnięty, zatroskany o rodzinę, ale też obecny pośród bliźnich potrzebujących pomocy. Księże Piotrze, Joanno i Jarosławie jesteśmy dzisiaj z wami w sposób szczególny. W darze modlitwy i przyjaźni wspieramy Was, abyście tę rozłąkę przyjęli z nadzieją, że Tata spotkał się z Chrystusem, któremu tak wiernie służył i dawał świadectwo o Jego miłości i dobroci. +++ Ludzie odchodzą z tego świata we właściwym dla nich czasie, ale najczęściej trudnym do zaakceptowania przez rodzinę i przyjaciół. I tak 21 lutego 2012 r. w naszej inspektorii odbyły się pogrzeby śp. Kazimierza Wilka i śp. Antoniego Czerwińskiego. Do Żelazowic na pogrzeb śp. Kazimierza Wilka przybyło wielu kapłanów, sióstr zakonnych, księża inspektorzy Marek Chmielewski i Sławomir Łubian wraz z wikariuszem Andrzejem Wujkiem oraz Księża Biskupi: Kazimierz Ryczan, Edward Frankowski, Henryk Tomasik i Kanclerz KUL abp Stanisław BuPro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 dzik. On też przewodniczył Eucharystii i wygłosił homilię. Ks. Arcybiskup przybliżył nam osobę Zmarłego. To znakomity chrześcijanin i obywatel. Był obecny czynnie w życiu parafii i gminy. Współpracował przy budowie kościoła parafialnego oraz remizy. Przez wiele lat stał na czele lokalnej straży pożarnej. A został zwolniony z tej funkcji po prymicjach jego syna Stanisława, obecnie rektora KUL. Pogrzeb przypadł na dzień mroźny, ale słoneczny. +++ Tego samego dnia z kościoła św. Marcina w Wysokienicach na wieczny odpoczynek został odprowadzony śp. Antoni Czerwiński, ojciec dwóch kapłanów. Ks. Józef jest salezjańskim misjonarzem w Zambii, a ks. Bernard należy do prezbiterium warszawskiego. Z archidiecezji warszawskiej przybyło aż 46 kapłanów z Ks. Biskupem Markiem Solarczykiem. Mniej liczna, ale również poważna była delegacja Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego w Warszawie. Zarząd inspektorii reprezentował ks. ekonom Józef Pietrusik. Bardzo ciepłą homilię wygłosił ks. proboszcz. Kaznodzieja dziękował Zmarłemu za aktywną i przykładną obecność w społeczności parafialnej czy to po pracy przy budowie kościoła, czy w wychowaniu dzieci w duchu naszej wiary. xag 27 luty 2012, poniedziałek Panie Jezu, ufam Tobie! Bardzo lubię okres Wielkiego Postu, zawsze lubiłam, od dzieciństwa, kiedy to rodziny odprawiały po domach Drogę Krzyżową i Gorzkie Żale. Trudno mi było dotrwać do końca, zaszywałam się gdzieś w kątku i rzewnie płakałam, całując mały krzyżyk od różańca. Wstydziłam się, że płaczę, ale cóż, przeżywałam cierpienie Jezusa i Maryi. Powinnam napisać coś dla naszego ks. Antosia, ale co mam napisać? Czy to, że nie spodziewałam się odejścia Mundka do Pana, tak już zaraz? Czy to, że jeszcze nie wiem, co i jak będzie? Czy mogę przestać ufać Jezusowi, gdy przez całe życie ufałam? Dziękuję Bogu za spokojne serce, które tylko trochę łka pod osłoną nocy w dziękczynnych zdrowaśkach. Mam świadomość, że nie otrzymam większego krzyża niż udźwignę... 29 W krainie świateł A zresztą to nie takie trudne nieść krzyż swojego życia na spółkę; pomaga mamusia (lat 89), dojeżdżają dzieci, przychodzą sąsiedzi, pojawiają się kuzyni i przyjaciele. A najważniejsze, że brat mojego męża zawsze nas umacnia, pomaga trwać w Bożej radości; kiedy pojawia się w naszym domu to tak, jakby było święto. Jestem trochę przyuczona, jak żyć ze Stwardnieniem Rozsianym, Mój śp. Mąż pomagał żyć z SM przez 36 lat, z czego na wózku przebywam od 2000 roku. Moja córka też otrzymała przydział na SM, ma 36 lat i jest już na wózku, wspieramy siebie nawzajem. Rozpoczął się piąty miesiąc od dnia, kiedy Mundek pojechał do szpitala - 20 października. Od tego czasu uczę się od nowa, jak żyć w zmienionych warunkach. Pobyt w szpitalu od 20 października do 8 grudnia był bardzo ciężki. Przez tyle lat godziłam się z postępem nieuleczalnej choroby i choroby córki, ale tym razem musiałam przygotować swoje serce do pogodzenia się na doczesne rozstanie z najukochańszą Osobą. Mundek był ze mną przez 43 lata na dobre i złe. Ciąg dalszy ze str. 28 Dokonuje się to nie na drodze czysto intelektualnego poznania, ale widzenia sercem, ponieważ ono w tym poznaniu i wzajemnym posiadaniu angażuje całego człowieka. Widzenie sercem pozwala sięgnąć dalej i głębiej niż nasze zmysły, np. zmysł oczu. Ponieważ to, co jest w człowieku i świecie natury, ich tajemnica istnienia i przeznaczenia, to, co „najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. Konieczne jest tu widzenie sercem, które symbolizuje także pojmowanie czegoś, co nie jest możliwe do poznania przez rozum, np. miłość, przyjaźń. W świetle „Rozmowy lisa z Małym Księciem” przykre jest to, że tej prawdy nie dostrzega człowiek, ale ujawnia ją i wyraża świat zwierząt, tzn. świat natury rozumianej jako świat przyrody. Szczęśliwie zrozumiał to Mały Książę! Nie sposób nie przyjąć zasady, że „dobrze widzi się tylko sercem”, ale pod warunkiem, że to serce jest dobre, prawe, wrażliwe, kochające każde istnienie tej 30 Pomnik postawiono na beatyfikację w 2011 r w Centrum Europy - Suchowoli Dziękuję za obecność Księdza Wikariusza Inspektora z Warszawy. Za piękne wspomnienia o śp. Mężu dziękuję Wszystkim Państwu przemawiającym - Panu Michałowi Matyskielowi Dyrektorowi LO im ks. Jerzego Popiełuszki i wystawienie Pocztu Sztandarowego. Dziękuję Panu Lechowi Stępniowi - jakże licznie przybyłej Grupie Łódzkich Przyjaciół „Węzeł”. Pani Danucie Cisek za ukazanie dorobku, jako Aktywnego Emeryta Podlasia. Za muzyczne uświetnienie Mszy św. dziękuję Orkiestrze Dętej pod Dyrekcją Pana Jerzego Zdanewicza, dziękuję Organiście Jerzemu Szelągowi. Krystyna Gabrel Ziemi – naszej Planety. Historia ludzkości wykazuje, że na tym świecie obok serc anielskich, czułych, gołębich, które są zdolne do dobrego widzenia każdej napotkanej rzeczywistości, zdolne dzielić się sobą, to przecież istnieją serca kamienne, nieczułe, rozdarte, niezdolne do właściwego poznawania i dzielenia się z powodu zapatrzenia się w siebie, tzn. egoizmu. Jest to tajemnica dobra i zła istniejąca w świecie naszej Ziemi. Tajemnica dobrego widzenia sercem, którą przekazuje lis, ten jego sekret stanowi wyzwanie do kształtowania w każdym z nas postawy otwarcia się na innych sercem w perspektywie tworzenia więzi przyjaźni. Z drugiej strony powinniśmy stać się odpowiedzialnymi na zawsze za to, co zostało „oswojone” – ten drugi w zaistniałej przyjaźni jako ktoś „dla mnie jedyny na świecie”. I to może być nasza róża, podobna róży Małego Księcia z jego niewielkiej Planety. Ks. Marian Graczyk sdb Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 Złoty jubileusz kapłaństwa W niedzielę 3 czerwca 1962 r. w Lądzie Ks. Bp Antoni Pawłowski udzielił sakramentu kapłaństwa 25 młodym salezjanom. Na przestrzeni minionych lat 13 przeszło do krainy świateł, pozostałych 12 przygotowuje się do świętowania Złotego Jubileuszu. 8-miu Jubilatów przynależy do inspektorii warszawskiej: 1. Ks. Gabrel Antoni 2. Ks. Jarząbek Kazimierz 3. Ks.Kamiński Franciszek 4. Ks. Malinowski Zbigniew 5. Ks. Popowski Remigiusz 6. Ks. Rusinek Wacław 7. Ks. Rydzewski Jerzy 8. Ks. Rzeźnicki Tadeusz Pozostali Jubilaci: Ks. Walczuk Kazimierz – O.W. Białoruś Ks. Weder Zdzisław - O.W. Białoruś Ks. Świerzbiołek Wacław – USA Ks. Barzowski Marian – diecezja pelplińska Uroczystość wręczenia dyplomu za Zasługi dla KUL. Ks. Remigiusz Popowski już w seminarium był Dziekanem. Znakomity znawca i miłośnik św. Pawła i Bieszczad. +S*ERZY2YDZEWSKI 0/$34!79+/-5.)+!497./i#) *§:9+!02:%0/7)!$!.)!#(2:%i#)*!®3+)%'/ 7.!5#:!.)52%,)')) )7+!4%#(%:)%0/:!3:+/,.%* :BADAÎNADJÇZYKIEMRELIGIJNYM Ks. Jerzy Rydzewski wcześnie został osierocony przez ojca. Stąd na zdjęciu prymicyjnym obok ks. Jerzego siedzi Chrzestny, ojciec ks. Jerzego Popiełuszki. Błogosławiony Jerzy wówczas był ministrantem i twierdził, że chce dogonić krewniaka. Życie kapłańskie ks. Jerzemu upłynęło na pracy w Niemczech (35 lat). Niedawno zamieszkał w różanostockim sanktuarium i w dalszym ciągu pracuje nad językiem katechetycznym. Pro Memoria, Nr. 03/04/12 - Marzec/Kwiecień 2012 31 Ks. Tadeusz Rzeźnicki, człowiek grójeckiego zagłębia owocowego. Po latach duszpasterzowania parafialnego na kolejne 35 lat osiadł w Łodzi jako administrator domu. Ks. Wacław Rusinek, prawie góral. Przez wszystkie lata pracował w Episkopacie Polskim jako rzecznik sprawy zakonnej. Tylko raz zmienił miejsce zamieszkania. Suwalska gryka wciąż biała. Ks. Antoni Gabrel duszpasterzował w centrum kraju i na misjach, ale zawsze wracał, przynajmniej przy pisaniu wierszy i rozważań pasyjnych, w podlaskie strony rodzinne. Pro Memoria jest wydawany przez Inspektorat dla Rodziny Salezjańskiej. Aby go można było otrzymywać należy przysłać właściwy adres. Ofiary są dopuszczalne. Istnieje zapotrzebowanie na informacje o tym, co dobrego robimy, co się udaje, co zasługuje na podkreślenie. Warto o tym pisać do Redakcji. Nie miejmy oporów przed pochwaleniem się tym, co udane. Biuletyn chciałby odzwierciedlać i promować życie Rodziny Salezjańskiej. Redakcja Salezjanie Księdza Bosko PRO MEMORIA - Biuletyn Inspektorii św. Stanisława Kostki w Warszawie ul. Kawęczyńska 53, 03-775 Warszawa, tel: 22 5186 211, e-mail: [email protected] Redagują: ks. Antoni Gabrel sdb, Barbara Przybysz ssw, Andrzej Bodek ssw.
