Dokształcanie nauczycieli

W poprzednich edycjach Szkoły z Klasą 2.0 swoje zadania realizowali w programie także dyrektorzy i dyrektorki. Ich działania miały za zadanie stworzyć w szkole odpowiednie warunki wspomagające pracę całej społeczności szkolnej. Były dobierane i modyfikowane stosownie do potrzeb
konkretnej szkolnej społeczności oraz priorytetów przyjętych przez dyrekcję, radę pedagogiczną
czy radę szkoły. W nowej edycji opisy tych zadań mogą stanowić dla Was cenne wskazówki pokazujące, jak zrealizować w szkole zadania polepszające infrastrukturę lub wykorzystanie sprzętu
i innych zasobów, zwiększające umiejętności kadry nauczycieli.
Poniżej udostępniamy Wam opis dawnego zadania dyrektorskiego „Nasi e-nauczyciele”: to działanie mogą wybrać szkoły, które chcą zachęcić swoich nauczycieli do korzystania z nowych technologii i chcą podnieść ich
kompetencje i umiejętności w tym zakresie.
Zmuszanie nauczycieli do używania nowych technologii nie przyniesie trwałych, pozytywnych zmian –
pod przymusem nie będą ich używali efektywnie i kreatywnie. By nauczyciele zechcieli pracować nowoczesnymi narzędziami, należy pokazać korzyści płynące z ich wykorzystania, wzbudzić ciekawość, zarazić entuzjazmem i wskazać sposoby przezwyciężania trudności. „Zanurzenie” w technologii, stworzenie w szkole możliwości do nieskrępowanego eksperymentowania i współpracy z uczniami to klucz do powstania zgranego zespołu
e-nauczycieli. Bardzo ważna jest także atmosfera panująca wokół włączania TIK do codziennego nauczania.
Zespół powinien zadbać o klimat akceptacji, otwartości, wsparcia i przyzwolenia na (nieuniknione) potknięcia.
W ramach tego działania Zespół może zdecydować się na wprowadzenie różnych rozwiązań:
»
»
»
»
Zorganizowanie w szkole (np. w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia) przestrzeni, w której
nauczyciele będą się systematycznie wymieniać wypracowanymi dobrymi praktykami, związanymi
z korzystaniem z nowych technologii. Mogą to być cykliczne spotkania, blog nauczycielski
lub miejsce na szkolnej platformie (jeśli szkoła z takiej platformy korzysta). W tym działaniu ważne
jest nie tylko dzielenie się dobrymi praktykami, ale także informacja zwrotna od nauczycieli, którzy
zastosują wybrane pomysły na swoich zajęciach. Wykorzystaniu TIK powinna towarzyszyć nieustanna refleksja: co się udało? Co nie wyszło? Co było trudne? Pozwoli to na dopasowanie szkolnych rozwiązań do umiejętności i zaangażowania nauczycieli.
Zorganizowanie w szkole miejsca/przestrzeni dla uczniów i nauczycieli, gdzie będą mogli wspólnie
odkrywać i testować nowe technologie (może to być „kącik gracza”, w którym uczniowie będą
pokazywali swoje ulubione gry, a nauczyciele próbowali je wykorzystać do nauki; może to być
cykliczne wydarzenie, np. minitargi nowych mediów, gdzie uczniowie będą dzielili się nowinkami
ze świata nowych technologii oraz doświadczeniem wykorzystania TIK w codziennym życiu).
Zorganizowanie warsztatów (lub cyklu spotkań), w których uczniowie będą przewodnikami dla rodziców/dziadków/społeczności lokalnej po nowych technologiach.
Zorganizowanie dla nauczycieli możliwości uczestniczenia w różnych szkoleniach i warsztatach,
stworzenie systemu koleżeńskiej pomocy lub możliwości kontaktu z ekspertami zajmującymi się
TIK-iem i nowymi metodami nauczania
Wskazówki dla Zespołu
»
»
»
»
»
Zaczynamy od diagnozy potrzeb. Co nauczyciele już wiedzą i potrafią? Jakie mają potrzeby? Jakimi
warunkami sprzętowymi dysponujemy? Czy nauczyciele chcą współpracować z uczniami, czy wolą
doszkalać się sami? Czy wystarczą nam warsztaty organizowane we własnym zakresie, czy potrzebujemy wsparcia z zewnątrz? Co dokładnie chcemy osiągnąć poprzez zaplanowane szkolenia?
Te i wiele innych pytań warto zadać sobie na samym wstępie – dobra, wnikliwa diagnoza pozwoli
wsparcie dla nauczycieli skroić na miarę!
Warto wybrać szkolnego lidera, czyli kogoś, kto umie zarazić swoim entuzjazmem, przekazać wiedzę, poprowadzić, podpowiedzieć gotowe rozwiązania. Czasem szkolenia zewnętrzne spełniają
taką rolę, jednak często bardziej ufamy ludziom, których znamy osobiście i jeśli oni nam coś pokażą
i zarekomendują, to podążymy za nimi z większą ochotą i przekonaniem. Dlatego szkolenia wewnątrzszkolne, lekcje otwarte czy pokazowe tak dobrze się sprawdzają.
Współpraca się liczy! Nawet jeśli w szkole jest tylko jeden, dwóch lub trzech zaangażowanych
nauczycieli, to warto mianować ich “liderami” i dać im przestrzeń do tego, aby przekonali pozostałych. Ważne, aby w szkole nauczyciele mogli do woli korzystać ze sprzętu. Dobrze też zachęcać
ich od samego początku do tworzenia własnych materiałów: prezentacji, web questów, scenariuszy, gier, materiałów dodatkowych na zajęcia. To dobry pretekst do tego, aby każdy twórca poszukał odpowiednich dla siebie narzędzi TIK. I najważniejsze: cel. Powinien być jasno określony
zanim zaczniemy szukać metody, aby go zrealizować. Nauczyciele muszą wiedzieć, po co pracują
nad zdobywaniem nowych umiejętności.
Warto zaangażować uczniów do „zarażania” nauczycieli technologią (uczniowie mogą zorganizować warsztat dla nauczycieli, np. z obsługi Skype’a czy Twittera).
Przekonujmy rodziców! Bez umiejętności posługiwania się nowymi technologiami i mediami dzieci
nie będą przygotowane do wielu sytuacji, które spotkają na swojej edukacyjnej i zawodowej drodze. Pokażmy, że komputery nie są tylko źródłem rozrywki, ale również narzędziem pracy i nauki
– możemy zorganizować dla rodziców lekcję pokazową albo warsztaty z uczniami jako trenerami.
Dzieci mogą zademonstrować, czego i jak się uczą, wprowadzając tym samym rodziców w swój
świat.