Saint Louis Polish R. C. Paris hh

Saint Louis Polish R. C.
Parish
(Established 1915)
BIULETYN PARAFIALNY /PARISH BULLETIN 07. 12. 2009
“CZCZĄC WŁASNĄ PRZESZŁOŚĆ, WZRASTAMY KU PRZYSZŁOŚCI”
“HONORING OUR PAST AND GROWING TOWARDS OUR FUTURE”
Rev. Louis Phillips
Administrator
St. Louis R.C. Parish
(Established 1915)
279 Danforth Street
Portland, ME 04102
Tel: 207-773-4176
Cell: 446-1012
E-mail:
[email protected]
Parish web: www.stlouischurch.net
E-mail: none
UWAGA:
"No one in the world can change Truth. What we can do and
should do is to seek Truth and to serve it when we have
found it. The real conflict is the inner conflict. Beyond armies
of occupation and the hecatombs of extermination camps,
there are two irreconcilable enemies in the depth of every
soul: good and evil, sin and love. And what use are the
victories on the battlefield if we are ourselves are defeated in
our innermost personal selves?"
~ St. Maximilian Kolbe
Mass Schedule:
Thursday
6:30 PM
(followed by Holy Hour)
First Saturday of the month
Saturday
Chair, Finance & Property Committee - Jacek Slawiec : 608 3026
Chair, Faith Formation Committee– Jay Radziucz: 767-5905
Chair, Parish Life & Social Justice Committee– Maciej Tasarz : 773-3616
Chair, Worship and Spirituality Committee– Tamara Konczal : 839-6351
Director of Polish Language School – Kasia Rapkiewicz Tasarz 773-3616
Polish Classes for Children - Bunia Slawiec : 608 3027
Pro-Life Coordinator – Maureen Williams : 899 3630
Choirmaster – Tamara Konczal : 839-6351
Organists – Renata Pietrzak :450-2406, Jacek Sławiec: 247-8880 ,
Ann Marie Chandler: 799-1518
President of St. Louis Women’s Society– Pennie Kinney: 799-3878
Bulletin Editor - Victoria Saniuk ( [email protected] )
9:00AM
5:15 PM
Sunday
CONTACTS:
9:00 AM (Polish)
11:00 AM
Parish Registration: Please register as soon as possible. Membership is
condition for the reception of the Sacraments of Baptism, First
Communion & Reconciliation, Confirmation and Marriage. Registration
is also required before the parish can issue a sponsorship certificate for
those asked to be sacramental sponsors.
+++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++
Confessions : Thursday 6- 6:30
St.Louis
Saturday 3-4 PM Cathedral
Saturday 3-3:30 PM Sacred Heart
Confessions can be scheduled at St Louis by appointment
with a priest ( please call 773-7746 )
Portland Peninsula and Island Parishes
Cathedral of the Immaculate Conception,
Sacred Heart/St. Dominic, St. Louis, St. Peter ( Portland) ; St.
Christopher( Peaks Island) & Our Lady Star of the Sea( Long Island)
Administrator and Rector of the Cathedral Parish :
Rev. Louis Phillips
Attention St. Louis Parishioners
To contact the parish office and the priests now serving the
Portland Peninsula Cluster parishes, including St. Louis parish,
please call Mary at the Cathedral office at 773-7746, or visit the
office at 307 Congress Street (8:00 a.m. – 4:30 p.m., Mondays
through Fridays). Please call 773-7746 to request Mass
intentions, make arrangements for baptisms and weddings, and to
obtain information about the parish. We have placed a work
order with Fairpoint Communications to install “call forwarding”
on the St. Louis rectory phone—once installed (February 18),
your call placed to the St. Louis phone number, 773-4176, will
automatically be forwarded to the Cathedral offices after four
rings. Thank you for your patience and understanding during this
time of transition and change. Fr. Lou
++++++++++++
Parochial Vicars
Rev. Michael Seavey
Rev. Richard Bertrand, S.J.
Rev. Kevin Martin
Rev. Frederick Morse
===============================
PORTLAND PENINSULA AND ISLANDS
POLISH LANGUAGE SCHOOL
WEEKDAY MASS SCHEDULE (Effective Feb 2 2008)
Monday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Students meet on Sundays in a lower parish hall .
Lesson for adults resumes at 10:30 A.M. and a class
for children begins at 10:45 A.M.
Tuesday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Wednesday
7:00 a.m. St. Peter
12:00 noon St. Christopher (winter; 6 p.m. summer)
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Thursday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Friday
7:00 a.m. St. Peter
12:15 p.m. Cathedral
5:15 p.m. Sacred Heart/St. Dominic
Repetitio est Mater Studiorum
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Saint Louis Women’s Society
The St. Louis Women's Society meets the first Tuesday
of every month from September to June at 7 PM. A
typical meeting agenda is covered in forty-five minutes
and is followed by a social that ends by 9 PM
KAWIARNIA PANI HELENKI
Dzieki uprzejmosci pani Helenki, od kilku juz lat
mozemy uraczyc swoje podniebienie aromatyczna
DYSKUSYJNY KLUB KSIAZKI POLSKIEJ
kawa ( i nie tylko) po polskiej Mszy Sw. konczacej
sie okolo godziny 10-ej. Proponuje wszystkim
parafiankom jak i parafianom wspoluczestnictwo
w podtrzymywaniu tej naszej tradycji,
przejawiajace sie w dzieleniu z innymi swoich
kulinarnych wypiekow .
Pani Ania Niegowska poszukuje osob
zainteresowanych utworzeniem polskiego klubu
ksiazki i filmu (cos na wzor funkcjonujacych tutaj
“book clubs”). Propozycja obejmuje czytanie ksiazek
polskich autorow i ogladanie polskich filmow.
Spotkania odbywalyby sie raz w miesiacu za
wyjatkiem wakacji/swiat itp (w domach uczestnikow
lub byloby to wspolne wyjscie do restauracjii).
Wymiana pogladow/dyskusja polaczona bylaby ze
wspolnym posilkiem (potluck supper).
Pozwoliloby to nam, zyjacym na emigracji na
utrzymywanie i rozszerzenie kontaktu z bogatym
dorobkiem kulturalnym Polski.
Zainteresowanych pani Ania prosi o kontakt
tel: 653-9901 badz email:[email protected]
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
POLSKIE KSIAZKI
Miejska Biblioteka Publiczna w Portland, mieszczaca sie
na Congress St. posiada w swej sekcji zagranicznej zbior
polskich ksiazek , zarowno dla dzieci jak i dla doroslych.
Od tego czy ktos je wypozycza czy tez nie , dyrekcja
biblioteki uzaleznia swoja decyzje co do ewentualnego
zakupu nowych pozycji literackich do polskiej kolekcji.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Na scianie, w Sali parafialnej znajduje sie
kalendarium na nadchodzace miesiace, chetnych
do przyniesienia ciast, etc. prosze o wpisanie swego
nazwiska na konkretna date. Unikniemy w ten
sposob sytuacji w ktorej czasami mamy caly
asortyment slodkosci, a czasami wcale.
Dziekuje za pomoc i wspolprace w tej mierze,
zwlaszcza pani Helence.
SMACZNEGO
Council 14246
The Knights of Columbus is a men’s organization created to
unite men in their faith and help others in difficult times.
Through their Good Neighbor Project, Knights distribute
donated bread and pastries from Panera Bread to those in
need. Frank Piveronas spearheads this project and has been
the “bread man”, dropping of welcome goods to “The
Friendship House” In South Portland every Saturday.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
CZYTANIA MSZALNE
XV niedziela zwykła
Dzisiejsze czytania: Am 7,12-15; Ps 85,9-14; Ef 1,314; Ef 1,17-18; Mk 6,7-13
(Am 7,12-15)
Amazjasz, kapłan w Betel, rzekł do Amosa: Widzący, idź, uciekaj
sobie do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel
więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską
budowlą. I odpowiedział Amos Amazjaszowi: Nie jestem ja
prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyŜ jestem
pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął
mnie Pan i rzekł do mnie Pan: Idź, prorokuj do narodu mego,
izraelskiego!
(Ps 85,9-14)
REFREN: OkaŜ swą łaskę i daj nam zbawienie
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie
dla tych, którzy się Go Boją,
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.
(Ef 1,3-14)
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa
Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem
duchowym na wyŜynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim
bowiem wybrał nas przez załoŜeniem świata, abyśmy byli święci i
nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla
siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według
postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą
obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim mamy odkupienie przez
Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego
łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i
zrozumienia, przez to, Ŝe nam oznajmił tajemnicę swej woli
według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla
dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w
Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. W
Nim dostąpiliśmy udziału my równieŜ, z góry przeznaczeni
zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem
swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu - my,
którzyśmy juŜ przedtem nadzieję złoŜyli w Chrystusie. W Nim
takŜe i wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym
zbawieniu. W Nim równieŜ uwierzyliście i zostaliście opatrzeni
pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem
naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas
uczyni własnością [Boga], ku chwale Jego majestatu.
(Ef 1,17-18)
Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze
serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja
naszego powołania.
(Mk 6,7-13)
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po
dwóch. Dał im teŜ władzę nad duchami nieczystymi i przykazał
im, Ŝeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani
torby, ani pieniędzy w trzosie. Ale idźcie obuci w sandały i nie
wdziewajcie dwóch sukien. I mówił do nich: Gdy do jakiego domu
wejdziecie, zostańcie tam, aŜ stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim
miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd
strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich. Oni
więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali teŜ wiele złych
duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
KALENDARIUM
POLONIJNE
IMIENINY/ NAME DAY: July 12
Andrzej, Euzebiusz, Feliks, Henryk, Jan Gwalbert,
Paweł, Piotr, Tolimir, Weronika
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
July 8 1824. Birth of Wlodzimierz
Krzyzanowski (d. 1887), Union officer.
Most Polish Americans are familiar with the services of Tadeusz
Kosciuszko and Kazimierz Pulaski in the service of American
independence, but few remember the contribution of another Pole
of a later generation to the preservation of the union made
possible by Koœciuszko and Pulaski. The third military officer of
note was Brigadier General Wlodzimierz Krzyzanowski. Born in
Roznowo, Poland, in 1824, he grew up in a family deeply
ingrained in the ideals of Polish patriotism. His first cousin was
the Polish national composer Fryderyk Chopin, his father and
both uncles fought for Polish independence under the banners of
Napoleon, his brother fought in the November Uprising in 1830,
and eventually he also took up the cause. Becoming involved in
the conspiratorial movement led by Ludwik Mieroslawski,
Krzyzanowski was forced to flee in the wake of that unsuccessful
uprising. Tried in absentia by the Prussian authorities, he traveled
to Hamburg where he boarded a ship for the New World to
escape his Old World pursuers.
Arriving in New York unable to speak English, he found a room
with a Polish livery driver, studied the new language, and
gradually began to adapt to his new surroundings. After finding
employment on the expanding railroads in the Midwest, he finally
moved to Washington, D.C., where he married Caroline Burnett
and settled into running a family pottery business. When the Civil
War erupted at Ft. Sumter in April, 1861, Krzyzanowski joined the
District of Columbia militia as a private soldier. When his ninetyday enlistment expired, he used his connections in the
Washington immigrant community to raise a company of militia, of
which he was named captain. From this beginning, he applied to
the War Department and received permission to raise a regiment
of infantry.
Recognizing that the population of Washington was not sufficient
for his purposes, Krzyzanowski set up his headquarters in New
York City, appealing to the large immigrant communities there, in
Philadelphia, and throughout the eastern seaboard. Eventually,
the men he raised were mustered into service as the 58th New
York Volunteer Infantry, later known as the “Polish Legion.”
Comprised of a mixture of German, Polish, and other immigrant
men, the regiment began mustering in on October 27, 1861.
Assigned to a division of immigrant troops commanded by
Gen. Ludwig Blenker, Krzyzanowski first saw combat at the Battle
of Cross Keys in the Virginia’s Shenandoah Valley. There, on
June 8, 1862, the Union troops met a portion of Confederate
General “Stonewall” Jackson’s force. In the ensuing engagement,
rebel troops attacked the left flank of the Union position, drove it
back, and threatened to encircle Blenker’s division. In the time of
crisis, Krzyzanowski led his regiment forward in a counterattack
that blunted the Confederate assault and saved the Union flank
from collapse.
Because of his performance at Cross Keys, when the army was
reorganized later that summer Krzyzanowski found himself
appointed to command of an entire brigade of four regiments
assigned to the army commanded by Gen. John Pope. He led his
brigade with great gallantry at the Second Battle of Bull Run,
winning praise from his division commander, Gen. Karl Schurz.
On May 2, 1863, the Northern army under Gen. Joseph Hooker
and Southern army under Gen. Robert E. Lee met at
Chancellorsville, Virginia. After a successful march that placed
the Union forces behind the Confederates, Southern General
“Stonewall” Jackson secretly brought his rebel troops around the
flank of the Northern army where he launched a surprise attack.
Caught unprepared, the Northern army was on the verge of a
complete defeat as victorious rebels drove in the flank and
threatened to capture the Union artillery and its supply wagons.
One regiment after another collapsed under the onslaught. In the
midst of the maelstrom of flying metal, Krzyzanowski aligned two
small regiments of immigrants, his own 58th New York and the
26th Wisconsin, to meet the Confederate attack. Outnumbered by
more than seven to one, the two regiments under Krzyzanowski’s
personal command held fast against repeated attacks from three
sides, gaining twenty minutes of valuable time during which the
artillery and supply wagons were saved.
Although the battle ended in defeat for the North, Krzyzanowski
won praise from his superiors for his steadfast leadership and
courage.
From Chancellorsville, the armies moved north with the Union
troops chasing the invading Confederates through Maryland and
on north into Pennsylvania. On July 1, 1863, the two antagonists
met on the fields and hills surrounding Gettysburg in the largest
battle ever fought on the North American continent. Arrayed north
of town, Krzyzanowski’s brigade was thrown into the middle of a
raging battle when the right flank of the Union army collapsed and
Confederate troops stormed toward town in an attempt to cut off
the entire Northern force from its escape route. Once again
outnumbered, with no defensive cover, his ranks torn by a
crossfire of Confederate artillery from the flanks and savaged by
rebel rifle fire from front and right, Krzyzanowski’s brigade fought
desperately for its survival. All five regimental commanders were
killed or wounded, casualties surpassed 50%, and Krzyzanowski
himself suffered a serious injury when his horse fell on him during
the conflagration. Forced to retire, the men fought grudgingly,
keeping the escape route open until the rest of the army escaped
and then serving as rear guard as the retreating federal forces
regrouped on Cemetery Hill.
Only July 2, Krzyzanowski’s decimated force found itself in
reserve near the Evergreen Cemetery near the spot where some
four months later President Lincoln would deliver his famous
Gettysburg Address. In the fading twilight of that evening,
Confederate forces launched a surprise attack that broke through
the Union lines, scaled the hill and took possession of the
Northern artillery positions posted there. In those crucial few
minutes, the fate of the Union truly lay in the balance. As soon as
the firing began, Krzyzanowski ordered his men into line,
personally leading them in an counterattack aimed at the heart of
the Confederate advance. Rushing into the gun emplacements,
Krzyzanowski’s men fought hand-to-hand with the enemy,
gradually reclaiming the artillery and forcing the Confederates
back down the hill. Southern historian Douglas Southall Freeman
cited it as the closest the South came to victory at Gettysburg, but
it was frustrated by the Polish colonel and his immigrant soldiers,
preserving the Union victory and reversing the course of the war.
From Gettysburg, Krzyzanowski was transferred to the west
where he participated in the rescuing Union forces in
Chattanooga from besieging Confederates, then helped to end a
similar siege at Knoxville. In the spring of 1864 he was placed in
charge of a vital federal supply base and spent the rest of the war
guarding railroads and Union supply lines.
Following the war, Krzyzanowski served as a military
administrator in the Reconstruction government in Georgia, then
accepted various positions in the federal service as a treasury
agent in Louisiana, the Washington Territory, Panama, and New
York City. While assigned to the Washington Territory, he
became the first U.S. government official to send in a detailed
report on the newly purchased area of Alaska. Krzyzanowski’s
report detailed the mining and commercial activities of the area,
made recommendations for administering the area, and formed
the basis for the first American policies developed for the newly
acquired area.
In a brief retirement in San Francisco during the 1870s,
Krzyzanowski operated a tavern where he hosted meetings of
Union army veterans and the local Polish immigrant community.
While there, he was instrumental in arranging the American debut
of the noted Polish Shakespearean actress Helena Modjeska
(Helena Modrzejewska), while his tavern served as a place of
relaxation where a young novelist studied the various
personalities that frequented the establishment to converse and
play cards with “the general.”
In time, these personality sketches would be immortalized as
Zagloba and other characters in the writings of Nobel Prizewinning author Henryk Sienkiewicz.
A man who fought, as he himself said, “for liberty and justice” in
Poland and America, Krzyzanowski answered the call of both his
native and his adopted lands. During the Civil War he risked his
life in defense of American unity, during his career in the federal
treasury service he struggled to eliminate smuggling and tax
evasion, and in his private life he supported Polish patriotic
causes and his fellow immigrants. A strong supporter of Polish
American unity, he participated in early efforts to establish a
national Polonia umbrella organization and spoke to meetings of
his fellow Poles whenever possible. He was, and deserves to be
remembered as a military hero and visionary Polonia activist who
helped shape the early history of the nation and Polonia
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
July 10, 1835. Birth of composer and
violinist Henryk Wieniawski.
Henryk Wieniawski was born on 10 July 1835 in Lublin.
Wieniawski owes his early introduction to the world of
music to his mother, Regina, a professional pianist and the
daughter of a Warsaw physician. His mother was also the
driving force behind his musical training and subsequent
development into a violin child prodigy. At the age of five
he began violin lessons and three years later was admitted
to the Paris Conservatory, overcoming the obstacles of
being underage and of foreign nationality. After completing
with gold medal the accelerated course of study at the
Conservatory he remained in Paris perfecting his technique
under the care of professor Joseph L.Massart. It was then
that he met in his mother's Paris salon of the two most
famous Polish emigrees: Adam Mickiewicz (poet) and
Fryderyk Chopin. Wieniawski's first, somewhat childish,
compositions were written during that time (he was thirteen
years old).
He returned to the Paris Conservatory and was joined by
his brother Josef, where both studied composition until
1850. Wieniawski then embarked upon the unrelenting
schedule of concert tours and performances which he was
to continue almost throughout his life. While traveling he
met Belgian violinist and composer Henri Vieuxtemps; a
fellow Pole, Stanislaw Moniuszko, to whom he dedicated
Allegro de Sonate op.2; Karol Lipinski, another Polish
violin virtuoso and competitor of Paganini; also Robert
Schumann and Anton Rubinstein.
The latter was instrumental in securing for Wieniawski a
three year contract as the soloist of the court and court
theaters in St. Petesburg. Wieniawski's arrangement in St
Petersburg was later extended three more times (each time
on terms more favorable to the artist) so that he resided
there with his family from 1860 until 1872. While fulfilling
the terms of his contract he also became involved as a
teacher in the Russian Music Society run by his friend
Anton Rubinstein and directed a newly founded string
quartet. Through these various means he exerted a lasting
influence on the development of the Russian violin school.
The terms of the contract allowed Wieniawski extensive
travel time during the spring and summer when he
continued touring Europe on a busy schedule of concerts
and social appearances.
In 1872, after his last contract in St. Petersburg had run its
course, he resumed the life of the traveling virtuoso with a
two-year tour of North America. Upon his return in 1875
he accepted a position of the professor of violin at the
Brussels Conservatory but still maintained an extensive
calendar of traveling and performing engagements. Since
his North American tour, this exhausted him, his health
continued to deteriorate.
He died of an aggravated heart condition on 31 March
1880, in Moscow, in the midst of yet another concert tour.
He was forty five at the time of his death.
During his life time he was unquestionably considered "a
violinist of genius," an artist of great individuality, intensity
of expression, and original technique. The influence of his
technique is still evident in the style of some violinists of
the Russian School.
The comparatively modest body of compositional work
which he left behind attests to the demands of the life of the
traveling virtuoso. Compositional forms favored by
Wieniawski are consistent with the trends of his times. He
composed variations, fantasies, capriccios, larger forms,
such as concertos, and smaller lyrical forms (also called
pieces de salon) - elegies, reveries, miniatures. In most of
his early compositions, including the violin Concerto in Fsharp minor (1853), he put emphasis on technical difficulty
and virtuoso effects. They were performance pieces which
he composed with himself as a performer in mind. His
work from these early years is said to exhibit the various
influences of Paganini, Ernst and Vieuxtemps.
Wieniawski's grueling travel and concert schedule
obviously interfered with his work as a composer. The
relatively stable period of his residence in St. Petersburg
(1860-1872) yielded the finest of his compositional works:
Etudes-caprices op.18, Polonaise Brillante op.21, and the
Second Violin Concerto in D-minor. The latter, a small
masterpiece, has become a standard in the violin repertoire.
While demonstrating the virtuoso possibilities of the violin
technique, the composition is also characterized by
Romantic lyricism and passionate melodic expression.
Wieniawski's interest in creating a "national" style of
Polish music is evident in the mazurkas and polonaises he
continued to compose throughout his career. In those works
the influence of Chopin and Wieniawski's own genius
produced a singular combination of noble simplicity of
melodic line and mature, artistic sophistication. This great
virtuoso-composer remains well respected today; in Poland
his name is honored by International Competitions for
violinists and violin-makers, held every five years in
Poznań.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
July 15 1410. Polish victory over the
Teutonic Knights at Grunwald.
The Battle of Grunwald (or 1st Battle of Tannenberg) took place
on July 15, 1410 with the Kingdom of Poland and the Grand
Duchy of Lithuania, led by the king Władysław II Jagiełło, ranged
against the knights of the Teutonic Order, led by the Grand
Master Ulrich von Jungingen. The engagement in the PolishLithuanian-Teutonic War (1409-1411) was one of the most
important battles in Medieval Europe, and the largest battle to
involve knights ever.
The battle saw the forces of the Monastic State of the Teutonic
Knights decisively defeated, but they defended their castles and
retained most of its territories. The order never recovered its
former power, and the financial burden of ensuing reparations
decades later caused a rebellion of cities and landed gentry.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
VARIAS
Administracja Obamy chce deklaracji
ONZ o powszechnym dostępie do
aborcji
Administracja Obamy nie rezygnuje z forsowania w ramach
organów ONZ programu upowszechnienia aborcji na całym
świecie. Na najbliŜszym spotkaniu ministerialnym w Genewie
przedstawiciele USA mają zaprezentować projekt deklaracji,
która wzywa do „powszechnego dostępu do usług w zakresie
zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, łącznie z
powszechnym dostępem do planowania rodziny” – informuje
C-Fam.
Ministrowie zajmą się omawianiem w szczególności kwestii
dostępu do tzw. usług w kontekście „zdrowia reprodukcyjnego”.
Wiadomo, Ŝe określenie to obejmuje aborcję.
JuŜ wcześniej kwestie specjalnego słownictwa poróŜniły państwa
europejskie. Malta, Polska i Irlandia nie podpisały stosownych
dokumentów, próbujących narzucić państwom obowiązek
ułatwienia dostępu do usług w zakresie „zdrowia
reprodukcyjnego”.
ONZ jako całość nigdy nie zgodziła się na przyjęcie dokumentów,
w których znajdowały się wyraŜenia, stanowiące o powszechnym
„dostępie do usług w zakresie praw seksualnych i
reprodukcyjnych”. Natomiast, wielokrotnie przy róŜnych okazjach
próby narzucenie tego słownictwa były podejmowane. W 2005 r.
Komisja ds. Ludności i Rozwoju oraz Fundusz Ludnościowy
(UNFPA) wspólnie z lobby proaborcyjnym wezwały do
zapewnienia przez państwa „powszechnego dostępu do usług i
programów zdrowa seksualnego i reprodukcyjnego”. Ich zabiegi
zostały storpedowane przez delegatów administracji Busha,
którzy nie zezwolili na utoŜsamianie określeń odnoszących się do
„zdrowia reprodukcyjnego” z kwestią aborcji.
Tymczasem administracja nowego prezydenta USA w ostatnich
tygodniach rozszerzyła interpretację łącząc z kwestią „zdrowia
reprodukcyjnego” takŜe aborcję. W kwietniu tego roku sekretarz
stanu Hillary Clinton powiedziała w podkomisji Izby
Reprezentantów: „Nam (administracji Obamy) zdarza się myśleć,
Ŝe planowanie rodziny jest istotną częścią zdrowia kobiet a
zdrowie reprodukcyjne obejmuje dostęp do aborcji, która jak
sądzę powinna być bezpieczna, legalna i rzadka”. Clinton
podwaŜyła porozumienie zawarte na konferencji w Kairze.
Ustalono tam, Ŝe aborcja nigdy nie będzie mogła być
wykorzystywana jako część planowania rodziny.
Nowe propozycje zmian językowych popierane są poza USA
takŜe przez Belgię, Holandię, Szwajcarię, Szwecję, Danię,
Finlandię, Francję, Estonię i Wielką Brytanię.
Grupa G-77 skupiająca kraje rozwijające się wciąŜ rozwaŜa
kwestię akceptacji lub odrzucenia oficjalnej wersji paragrafu dot.
kwestii zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego tegorocznej
deklaracji ONZ.
Negocjacje w tych kwestiach mają się odbywać w tym tygodniu, a
stosowna deklaracja ma być podpisana przez ministrów
poszczególnych państw pod koniec przyszłego tygodnia na
spotkaniu w Genewie.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Rosja: historyk wyjaśnił motyw paktu
z Hitlerem
Z udziałem historyków z Polski, Rosji, Niemiec, Francji, Czech,
Litwy, Łotwy i Estonii w Moskwie odbyła się konferencja “Tragedia
Europy: od kryzysu 1939 roku do ataku nazistowskich Niemiec na
Związek Radziecki”.
Konferencja – jak poinformował jej gospodarz, dyrektor Instytutu
Historii Powszechnej Rosyjskiej Akademii Nauk (RAN) prof.
Aleksandr Czubarian – jest jednym z elementów przygotowań do
obchodów 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej i 65. rocznicy
zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami.
Czubarian podkreślił, Ŝe moskiewskie forum stanowi kontynuację
konferencji “Geneza II wojny światowej. Historiografia, nowe
badania – nowe spojrzenia”, którą w maju na Zamku Królewskim
w Warszawie zorganizowała Polska Akademia Nauk (PAN) i w
której – jak zaznaczył – wziął udział prezydent RP Lech
Kaczyński.
Dyskusja dotyczy m.in. strategii głównych uczestników II wojny
światowej. Strategię Józefa Stalina przedstawił Czubarian, a
Adolfa Hitlera – prof. Hermann Graml z Uniwersytetu w
Augsburgu.
Ten drugi zauwaŜył m.in., Ŝe w Berlinie sądzono, iŜ Polska
zrezygnuje z samodzielnej gry przeciwko Niemcom i ZSRR,
jednak, ku zaskoczeniu Hitlera, Warszawa nie przeszła na jego
stronę. Hitler zaczął więc wywierać presję na Polskę, a gdy
zrozumiał, Ŝe jej sobie nie podporządkuje, postanowił ją pokonać
jako przeszkodę w jego marszu na zachód.
Natomiast Czubarian wyraził pogląd, Ŝe w drugiej połowie lat 30.
Rosja nie planowała wojny. Miała natomiast poczucie oblęŜonej
twierdzy, bała się, Ŝe zostanie wciągnięta do wojny. Po
konferencji monachijskiej w 1938 roku – według rosyjskiego
historyka – Moskwa zaczęła się obawiać, iŜ rozpoczęła się nowa
rozgrywka geopolityczna, w której moŜe zabraknąć miejsca dla
ZSRR. Z tego powodu Stalin podjął rozmowy z Niemcami.
Komentując w rozmowie z wystąpienia Gramla i Czubariana,
dyrektor Stacji Naukowej PAN w Moskwie prof. Mariusz Wołos nie
zgodził się z tezą, Ŝe po konferencji monachijskiej istniało
niebezpieczeństwo izolowania ZSRR na arenie międzynarodowej.
- Jeśli Hitler chciał zrealizować swoje ekspansjonistyczne cele na
wschodzie, to musiał zapukać do drzwi Moskwy, a jeśli Zachód
chciał ocalić pokój u siebie, to teŜ musiał to zrobić przez Moskwę.
Wszystkie dyplomatyczne drogi – zarówno mocarstw zachodnich,
jak i III Rzeszy – wiodły do Moskwy. Więc jaka izolacja? –
tłumaczył Wołos.
- Takie dyskusje z rosyjskimi historykami toczymy i nadal
będziemy toczyć – dodał szef stacji PAN. Przyznał, Ŝe
“moskiewska konferencja dowodzi jednak, Ŝe zawodowi historycy
mogą ze sobą rozmawiać nawet o najtrudniejszych sprawach”. –
Najistotniejsze jest, by nikt nie próbował tej historii przekłamywać
czy fałszować – podkreślił.
- RóŜnice będą. Oni kładą akcent na coś zupełnie innego niŜ my.
Dla nich Monachium jest czymś wyjątkowym, otwarciem nowej
jakości na arenie europejskiej. Natomiast z punktu widzenia
historiografii zachodniej Monachium jest kolejnym krokiem
pewnego procesu, który zaczął się duŜo wcześniej – zaznaczył
polski historyk.
- Rosja ma swoją wizję tamtych wydarzeń, Niemcy – swoją.
Polska teŜ ma swoją wizję. W wielu kwestiach moŜemy osiągnąć
taki czy inny kompromis, w innych to się nie uda, gdyŜ w inny
sposób rozstawiamy akcenty. Na tym polega róŜne spojrzenie na
historię – zaznaczył prof. Wołos.
- Dla nas najwaŜniejsza jest obrona prawdy historycznej. To nie
Polska jest odpowiedzialna za rozpętanie II wojny światowej.
Polska była jej ofiarą. To nie Polska napadła na Niemcy i ZSRR.
Było odwrotnie – podkreślił.
Z Polski w moskiewskim forum uczestniczył teŜ profesor Marek
Kornat z Instytutu Historii PAN. Mówił on o sytuacji
międzynarodowej i moŜliwościach polskiej dyplomacji w okresie
między styczniem a sierpniem 1939 roku.
Konferencję zorganizowano w ramach dorocznego posiedzenia
rosyjsko-niemieckiej komisji historyków, powołanej w 1997 roku z
inicjatywy ówczesnego prezydenta Rosji Borysa Jelcyna i
kanclerza Niemiec Helmuta Kohla, zajmującej się historią
stosunków między obu krajami. Obecnie patronat nad pracami
komisji sprawują prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew i kanclerz
Niemiec Angela Merkel.
(PAP)
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Homiki obraziły się na
"Rzeczpospolitą".
Homoseksualiści rozpoczęli nagonkę na "Rzeczpospolitą" za
umieszczenie na jej łamach rysunku Andrzeja Krauze,czołowego
polskiego rysownika współpracującego z "New York Times",
"Sunday Telegraph", "Guardian", "Times", "Observer", w którym
śmiał się z idei tzw. małŜeństw homoseksualnych.
Ne rysunku, na pierwszym planie, jest męŜczyzna z kozą
wskazujący zwierzęciu dwóch męŜczyzn ubranych w ślubne
garnitury stojących przed urzędnikiem USC. - Jeszcze tylko ci
panowie wezmą ślub i zaraz potem my - mówi człowiek głaszcząc
swoją "ukochaną".
Portal Homiki.pl natychmiast opublikował pełen oburzenia
artykuł i wzór listu do redaktora naczelnego "Rzeczpospolitej"
Pawła Lisickiego.
"Do homofobii w „Rzeczpospolitej” zdąŜyliśmy się przyzwyczaić,
ale tym razem przekroczona została granica chamstwa. śądamy
przeprosin na łamach "Rzeczpospolitej”! Mamy swoją godność i
naleŜy nam się szacunek" - piszą autorzy listu sugerując, Ŝe w
wypadku odmowy przeprosin, mogą skierować sprawę do sądu.
W akcję nagonki włączyła się takŜe Kampania Przeciw
Homofobii. Działacze organizacji twierdzą, jakoby Krauze
"porównał homoseksualizm do zoofilii. To przejaw nie tylko
ignorancji i homofobii, ale równieŜ po prostu braku kultury".
Andrzej Krauze skomentował całe zamieszanie śmiechem i
słowami, "To tylko pokazuje, Ŝe rysunek jest słuszny i Ŝe udało mi
się pokazać cały absurd tzw. związków partnerskich".
Przypomniał takŜe, Ŝe w niektórych krajach juŜ dziś otwarcie
działają stowarzyszenia zoofilów i pedofilów, którzy domagają się
legalizacji swoich zboczeń. - Jestem przekonany, Ŝe za
kilkadziesiąt lat część z nich, zwłaszcza "miłośnicy zwierząt"
osiągną swój cel – powiedział.
Andrzej Krauze nie obawia się Ŝadnych konsekwencji
tłumacząc, Ŝe w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka, rysunki
satyryczne traktuje się jak satyrę, a nie pole do walki. Oto jak
"tolerancyjne" przecieŜ "Homiki", są wraŜliwe, ale tylko na swoim
punkcie.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::