Bob Geldof - Manufaktura

Bob Geldof
Pochodzący z Irlandii wokalista, autor tekstów, pisarz, aktor i okazjonalnie działacz polityczny. Artysta zyskał
popularność jako członek irlandzkiej grupy rockowej The Boomtown Rats, która przyczyniła się do rozwoju
punk rocka w latach 70. i 80.
Geldof napisał takie przeboje jak: „Rat Trap” oraz „I Don’t Like Mondays”. Wokalista jest również współautorem
numeru „Do They Know It's Christmas?”. Jest to jeden z najlepiej sprzedających się singli wszech czasów.
Bob wcielił się w rolę Pinky’ego w filmie „The Wall” z 1982 r. Artysta jest również znany ze swoich działań na
rzecz zwalczania ubóstwa w Afryce. W 1984 r. Geldof i Midge Ure założyli supergrupę Band Aid, by zebrać
pieniądze na zmniejszenie problemu głodu w Etiopii. Muzykom udało się rok później zorganizować koncert
charytatywny „Live Aid” oraz kolejne osiem koncertów w roku 2005. Geldof pełni obecnie funkcję doradcy w
organizacji ONE Campaign, założonej przez Bono. Muzyk samotnie wychowuje córkę, dlatego angażuje się
również w ruchy związane z prawami ojcowskimi. Artysta został m.in. nominowany do Pokojowej Nagrody
Nobla, otrzymał honorowy tytuł szlachecki od królowej Elżbiety II oraz jest laureatem nagrody „Man Of Peace”
przyznawanej za wybitny wkład wniesiony dla międzynarodowej sprawiedliwości społecznej i pokoju.
Geldof został w 1975 r. w Irlandii głównym wokalistą ściśle związanego z nurtem muzyki punk zespołu The
Boomtown Rats. W 1978 r. grupa wydała swój pierwszy singiel „Rat Trap”, który stał się numerem jeden w
Wielkiej Brytanii. Warto nadmienić, że była to pierwsza piosenka nurtu new wave, która osiągnęła szczyty list
przebojów. Rok później zespół zyskał międzynarodową sławę dzięki drugiemu utworowi, który został numerem
jeden na Wyspach – „I Don't Like Mondays”. Było to kawałek zarówno udany, jak i kontrowersyjny.
Wokalista opuścił grupę The Boomtown Rats w 1986 r. i rozpoczął karierę solową, opublikował autobiografię „Is
That It?”, która stała się bestsellerem. Pierwsze solowe albumy Boba przyniosły ze sobą przeboje „This Is The
World Calling” (napisany wspólnie z Dave’em Stewartem) oraz „The Great Song Of Indifference”. Wokalista od
czasu do czasu występował z innymi artystami, takimi jak: David Gilmour bądź zespołem Thin Lizzy. Wykonanie
utworu „Comfortably Numb” z Gilmourem zostało udokumentowane w 2002 r. na DVD „David Gilmour In
Concert”. W 1992 r. Geldof wystąpił na Wembley podczas koncertu „Freddie Mercury Tribute Concert” z
członkami grupy Queen. Muzyk wykonał wtedy utwór, który napisał razem z Freddie’m Mercurym – „Too Late
God”.
Bob wraz z Bono od 2000 r. poświęca wiele czasu na rzecz kampanii walczącej o redukcję zadłużenia krajów
rozwijających się. Zobowiązania Geldofa w tym zakresie (w tym organizacja koncertów „Live 8”)
powstrzymywały artystę od publikacji jakiegokolwiek materiału muzycznego, poza wydanym w 2001 r. albumem
„Sex, Age & Death”. Po serii koncertów „Live 8” Geldof wznowił swoją karierę muzyczną wydając w 2005 r.
zestaw zawierający wszystkie jego solowe albumy zatytułowany „Great Songs Of Indifference - The Anthology
1986 – 2001”. Po premierze tej składanki wokalista ruszył w trasę koncertową.
Dzięki wytwórni Mercury Record artysta nagrał pierwszy od 2001 r. studyjny album – „How To Compose Popular
Songs That Will Sell”. Była to piąta solowa płyta w dorobku Geldofa (a jedenasta, jeśli liczyć współpracę z
zespołem The Boomtown Rats). Najnowszy album zawiera czternaście nowych kompozycji nagranych wraz z
grupą przyjaciół. Za produkcję krążka odpowiedzialny jest wieloletni współpracownik wokalisty - Pete Briquette.
Sir Geldof otrzyma na Festiwalu Soundedit nagrodę „Człowieka ze Złotym Uchem” w uznaniu za „wyjątkowe
wykorzystanie muzyki dla pokojowych celów na Świecie”.
Zdjęcie: Scarlet Page
1