Newsy Gimbusy nr 6/2015 - Witamy na oficjalnej stronie Gimnazjum

Transkrypt

Gimnazjum nr 4 w Wolbromiu
Nr 6/2015
W numerze m.in.:
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
Parafraza wiersza Małgorzaty Hillar pt. „My z drugiej połowy XX wieku” – str. 2
Wiersz pt. „Malowany świat” – str. 2
Recenzja książek pt. „Zostań, jeśli kochasz” i „Wróć, jeśli pamiętasz” – str. 3
Kąciki językowe – str. 4 – 9
Słów kilka o Konstytucji 3 maja – str. 10 – 11
Wycieczkowo – str. 12
Teatr – miejsce kultury – str. 13
Szkolna galeria – str. 14 – 15
„Newsy Gimbusy” z wizytą w „Gazecie Krakowskiej” – str. 16 – 18
Wywiad z Panem Wiesławem Kopciem – str. 19 – 20
Kącik kucharski – str. 21
Szkolne hity na czasie – str. 22
Humor szkolny – str. 23 – 24
Newsy Gimbusy nr 6/2015
Kącik poezji
Parafraza1 wiersza Małgorzaty Hillar
pt. „My z drugiej połowy XX wieku”
„My z pierwszej połowy XXI
wieku”
My z pierwszej połowy XXI
wieku, łączący ludzi...
ekranami, telefonami...
i to pozornie, bo jakimś cudem
jesteśmy... samotni.
Boimy się...
zdania innych.
Boimy się samotności.
Kiedy cierpimy,
to zamykamy się w nas.
Kiedy przychodzi miłość,
to praca przejmuje priorytet.
Tracimy nasz cel,
w swoim względnie krótkim życiu...
Nawet jeśli mamy te tysiące wirtualnych
znajomych.
I jesteśmy pozornie szczęśliwi...
...to tak naprawdę nie mamy nikogo,
niczego...
... i jesteśmy samotni.
Pixel Hexagon
1
parafraza - swobodna przeróbka tekstu lub
tłumaczenia, która rozwija lub modyfikuje treść
oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens.
„Malowany świat”
Poeta słowami maluje świat,
Drugim malarzem jest od lat.
Zostawia ślad Kawałek siebie
Poezja to jego twórczości kwiat,
Tak jak malarz o brudne sprawy
się ociera,
Życie to jego idea.
Malowany świat,
Malowani ludzie,
Malowane życie,
Wy - poeci do tego dążycie.
Barwy tęczy
poeta ludziom
jak na ręce wręczy.
Poezja bogaci, maluje,
Jej autor poniekąd czaruje,
Pozwala na głębszą refleksję,
Odmienną perspektywę,
Zrozumieć istotne,
To oczywiste i to, co ulotne.
Toteż zrozumie życie ten,
Kto czyta Człowiek prawdziwy, nie hipokryta.
Alicja Paszkowska kl. 2B
http://okiem-barwnej-poetki.blogspot.com/
Strona 2
Warto przeczytać!
Recenzja książek pt.
„Zostań, jeśli kochasz” i „Wróć, jeśli pamiętasz”
Ostatnimi książkami, które przeczytałam były: „Zostań, jeśli kochasz” oraz jej
kontynuacja - „Wróć, jeśli pamiętasz”, obie autorstwa amerykańskiej pisarki Gayle Forman.
Pierwsza z nich – „Zostań jeśli kochasz” opowiada o Mii, dziewczynie, która w
wypadku samochodowym straciła rodziców i młodszego brata – została sama. Główna
bohaterka po wypadku zapada w
śpiączkę, ale widzi i słyszy wszystko,
co się wokół niej dzieje, ponieważ
„wyszła ze swojego ciała”. Mia musi
podjąć bardzo ważną decyzję: walczyć
o życie i odzyskanie przytomności czy
przegrać tę walkę i umrzeć. Próbując
podjąć jakąś decyzję, wspomina swoje
życie. Wraca myślami do momentu, w
którym poznała swojego chłopaka –
Adama, ale również do tego, gdy
urodził się jej młodszy brat – Teddy.
Ciągle bije się z myślami i nie wie, co wybrać. Jednocześnie wie, że ma dla kogo żyć – dla
babci i dziadka, Adama oraz dla najlepszej przyjaciółki, Kim. Mia przeżywa bardzo trudne
chwile, od wielu osób słyszy, że jeśli nie chce żyć, może się poddać i przez to odczuwa
jeszcze większy niepokój wewnętrzny. Ostatecznie po usłyszeniu pierwszych dźwięków
swojej ulubionej melodii w słuchawkach, które na uszy nałożył jej Adam, postanawia żyć
dalej i odzyskuje przytomność.
Kontynuacją pierwszej części jest książka „Wróć jeśli pamiętasz”, która opisuje życie
głównych bohaterów – Mii i Adama trzy lata po wypadku. Po tragedii, z której Mia wyszła
cało, zniknęła z życia Adama. Od tego czasu nie spotykają się, żyją na dwóch końcach
Ameryki – Mia jako wiolonczelistka, a Adam jako frontman jednego z najpopularniejszych
zespołów rockowych, Shooting Star. Jednak los postanawia dać im drugą szansę – spotkają
się na koncercie Mii w Nowym Jorku, na który Adam postanawia pójść. Wtedy rozpoczyna
się ich podróż w przeszłość. Wspólnie rozpamiętują winy drugiej osoby, ale ostatecznie
dochodzą do wniosku, że ciągle się kochają i znów chcą być razem.
Według mnie obie książki są bardzo wzruszające i warte przeczytania. Opisują
wybory, przed którymi muszą stanąć główni bohaterowie, ale także siłę miłości, która potrafi
przezwyciężyć wszystko.
Sandra Pasich kl. 3C
Strona 3
Kącik języka
angielskiego
O
B
C
T
N
R
A
U
O
1. Find 6 nouns in the word square and write them in the correct column
to make phrases. Write the articles where necessary (a or an).
Y H I Q N P K B R W
JOKE:
R C P V E R B X A P
E R T I F I C A T E
V U R C B Z M L W X
O M H G D E K B X A
C A B N O N Y I O M
S R W R G A H J N S
I H N O V E L S O M
D Y Y J K Q Q D E R
get
win
2. Translate.
victim –
poor –
contain –
tan –
wigs –
pass
make
confident –
caring –
torch –
admiration –
frightening –
score
write
vaccine –
recognisable –
revenge –
donate –
illiteracy –
3. Insert since or for.
a)
b)
c)
d)
e)
Agnes has been cleaning the house ______ about 2 hours.
Sheila hasn't been to a tennis match ______ a long time.
Mark has lived in this village ______ months.
I'm tired. We have been dancing ______ about 2 hours.
My dad hasn't spoken English ______ he left school.
4. Put the verbs into the right tense so as to form the Second Conditional.
a) If you ……………………………………. (lose) your wallet, what
…………………………………………….(you/do)?
b) If he …………………………………….(talk) to me like that, I
……………………………………………(never/talk) to him again.
5. Second Conditionals - put the verb into the correct tense:
1. If I _________________ (be) you, I _________________ (get) a new job.
2. If he _________________ (be) younger, he _________________ (travel) more.
Strona 4
Kącik języka
niemieckiego
1. Uzupełnij nazwy miesięcy.
a) J_an_ar - styczeń
b) F_ebr_ua_ - luty
c) M_ar_ - marzec
d) _pr_l - kwiecień
e) M_i – maj
f) _u_i - czerwiec
g) J_l_ - lipiec
h) _ug_st - sierpień
i) S_pt_mb_r - wrzesień
j) O_to_er - październik
k) _ov_mb_r - listopad
l) De_em_er - grudzień
2. Napisz słownie daty.
a) 1896 b) 1349 c) 274 3. Przetłumacz.
a) das Kino b) der Blumenladen c) die Post d) das Kaufhaus 4. Uzupełnij odmianę czasownika wissen.
ich __________
du __________
er/sie/es __________
5. Znaki zodiaku.
koziorożec - _______________
wodnik - _______________
ryby - _______________
baran - _______________
byk - _______________
bliźnięta - _______________
rak - _______________
wir __________
ihr __________
sie __________
Sie __________
lew - _______________
panna - _______________
waga - _______________
skorpion - _______________
strzelec - _______________
Karolina Gwóźdź kl. 2B
Strona 5
Kącik języka
francuskiego
Bonjour – dzień dobry
Au Revoir – Do widzenia
Salut – Cześć
Ça va ? – Jak leci?
Merci – Dziękuję
Je m'appelle... – Mam na imię…
J’habite à… - Mieszkam w …
Monsieur – Pan
Madame – Pani
Mademoiselle – Panna
Exercice – ćwiczenie.
Les jours de la semaine – dni tygodnia
Relier – połącz
LUNDI
PONIEDZIAŁEK
MERCEDI
ŚRODA
MARDI
PIĄTEK
DIMANCHE
SOBOTA
SAMEDI
WTOREK
JEUDI
NIEDZIELA
VENDREDI
CZWARTEK
Strona 6
UN CHAPEAU
UNE CHEMISE
TIARE
DES GANTS
UNE ROBE
UN PANTALON
DES CHAUSSURES
TIARE
UN COSTUME
UN SOUTIEN-GORGE
UN FOULARD
UN PANTALON
UN PANTALON
DES CHAUSSURES
Wiktoria Knap, Patrycja Kotnis i Natalia Nowak kl. 2C
Strona 7
3 maja 1791, czyli…
…słów kilka o Konstytucji 3 maja (Ustawie Rządowej z dnia 3 maja) – pierwszej w Europie i
drugiej na świecie nowoczesnej spisanej ustawie regulującej ustrój prawny Rzeczypospolitej
Obojga Narodów. Konstytucja 3 maja została ustanowiona ustawą rządową przyjętą tego dnia
przez sejm. Została zaprojektowana w celu zlikwidowania obecnych od dawna wad opartego
na wolnej elekcji i demokracji szlacheckiej systemu politycznego Rzeczypospolitej Obojga
Narodów. Konstytucja zmieniła ustrój państwa na monarchię dziedziczną, ograniczyła
znacząco demokrację szlachecką, odbierając prawo głosu i decyzji w sprawach państwa
szlachcie nieposiadającej ziemi (gołocie), wprowadziła polityczne zrównanie mieszczan i
szlachty oraz stawiała chłopów pod ochroną państwa, w ten sposób łagodząc najgorsze
nadużycia pańszczyzny. Konstytucja formalnie zniosła praktycznie nieużywane od 27 lat (od
wprowadzenia w 1764 roku skonfederowanej organizacji pracy sejmu) liberum veto. W tym
samym czasie przetłumaczono Konstytucję na język litewski. Od 1946 roku aż do roku 1990
świętowanie tego dnia było zakazane przez władze. 3 maja to dzień wolny od pracy.
Obchodzi się go w całej Polsce. Twórcami wyżej wymienionej konstytucji byli:
Stanisław August Poniatowski:
o Ostatni król Polski
o Wprowadzony na tron dzięki poparciu Katarzyny II
o Założył Szkołę Rycerską
o Założył pismo Monitor propagujące reformy
o Był mecenasem sztuki – na obiadach czwartkowych gościł
przedstawicieli świata kultury i wybitne postaci polskiego oświecenia
o Był jednym z autorów Konstytucji 3 maja
o Przystąpił do konfederacji targowickiej
Hugo Kołłątaj:
o Czołowy ideolog polskiego oświecenia
o Ksiądz
o Rektor i reformator Akademii Krakowskiej
o Działacz KEN i Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych
o Pisarz i publicysta: Do Stanisława Małachowskiego [...] Anonima
listów kilka (plan reform Konstytucji)
o Przywódca pro-reformatorskiego stronnictwa Kuźnica Kołłątajowska
Strona 8
Stanisław Staszic
o Polski działacz oświeceniowy
o Ksiądz, pisarz, publicysta: Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego (jak
uratować zagrożony utratą niepodległości kraj), Przestrogi dla Polski
o Działał na rzecz rozwoju przemysłu
o Propagator i zwolennik reform
Ignacy Potocki:
o Czołowy działacz obozu reform w czasie Sejmu Wielkiego
o Marszałek wielki litewski
o Działacz KEN
o Inicjator Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych
Stanisław Małachowski:
o Polityk, marszałek Sejmu Czteroletniego
o Zwolennik
o W jego mieszkaniu (Pałacu Czapskiego) redagowano na tajnych
zebraniach tekst konstytucji
Jak wyglądała ówczesna konstytucja?
Strona 9
Wycieczkowo
„Wycieczka klas I do Krakowa”
Dnia 29.04.2015 roku odbyła się wycieczka uczniów klas pierwszych do Krakowa. Głównym
i jedynym celem wycieczki był spektakl pod tytułem ,,Chory z urojenia”, którego autorem jest
sam Molier. Spektakl ten był wystawiany w Teatrze imienia Juliusza Słowackiego, a główną
rolę zagrał Andrzej
Grabowski, znany z serialu
,,Świat według Kiepskich”.
Sztuka opowiada o
naiwnym mężczyźnie, do
bólu zapatrzonym w swoją
żonę, która na każdym
kroku chce doprowadzić do
zapisania jej całego
majątku, po czym do
śmierci swojego męża.
,,Niestety” jej się to nie
udaje. Spektakl pomimo, iż
jest bardzo humorystyczny,
daje nam dużo do myślenia. Myślę, że większość uczestników wycieczki z chęcią
zobaczyłoby tą sztukę ponownie. Teatr był interesujący i przede wszystkim cichy. Wiele osób
na początku nie mogło znaleźć swoich miejsc, ale po chwili wszyscy siedzieli już tam gdzie
należy. Przed rozpoczęciem spektaklu wszyscy usłyszeliśmy 3 gongi, które sygnalizowały
zbliżający się początek przedstawienia. W czasie wystawiania sztuki była jedna przerwa, w
czasie której większość osób wybrało się do sąsiednich loży oraz do toalety. Po zakończeniu
spektaklu wszyscy uczniowie otrzymali półtorej godziny czasu wolnego, który spędzili w
Galerii Krakowskiej. Na początku większość osób poszła coś zjeść, później natomiast
niektórzy wybrali się na zakupy. Po zebraniu się przed wejściem do galerii, panie
nauczycielki wszystkich nas dokładnie policzyły, po czym spokojnie, zwięzłą grupą
pomaszerowaliśmy do autobusu. Do Wolbromia wróciliśmy około godziny 1600. Wycieczka
była bardzo ciekawa, panowała przyjazna atmosfera i myślę, że wszyscy pojechaliby na nią
jeszcze raz.
Patrycja Pielka kl. 1C
Strona 10
Teatr – miejsce kultury
Wielu z was uważa, że teatr to nudne i nieciekawe miejsce, ale się mylicie. Wasze zdanie na
ten temat opiera się głównie na wystawianej tam sztuce, ale nawet mimo to sam budynek robi
ogromne wrażenie. Każdy powinien wiedzieć co to jest teatr. Jest to miejsce gdzie wystawia
się przeróżne sztuki teatralne. Nie tylko dramaty, ale również komedie, przy których można
się pośmiać. Gdy znalazłyśmy się w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie na
spektaklu ,,Chory z urojenia”, byłyśmy pod wielkim wrażeniem wyglądu i piękna teatru. Gdy
tylko przecisnęłyśmy się przez tłumy ludzi, którzy także czekali na spektakl ujrzałyśmy długi,
czerwony dywan, który prowadził nas do loż. Okazały się one małymi pokoikami z około
pięcioma krzesłami. Na początku największą uwagę zwróciłyśmy na bogato zdobiony i
rzeźbiony sufit z ogromnym żyrandolem. Później na ogromną scenę, która była bardzo duża.
Czułyśmy się jakbyśmy były w zamku. Naprawdę byłyśmy mile zaskoczone wyglądem, a
także samym przedstawieniem, które wzbudziło w nas fascynację i podziw. Jednogłośnie
stwierdziłyśmy, że wycieczka była udana. Według nas każdy powinien choć raz w życiu
wybrać się do teatru, choćby po to, by obejrzeć jego wystrój.
Mamy ogromną nadzieję, że przekonałyśmy was do odwiedzenia teatru.
Dlaczego warto chodzić do teatru:
·
·
·
·
·
Ze względu na kulturę i historię.
Ponieważ nie powinniśmy cały czas przesiadywać przed komputerem i telewizorem.
Prawdziwa sztuka jest lepsza od filmu.
W teatrze jest bezpośrednia więź aktora z widzami.
Oszczędzamy wzrok. Lepiej jest patrzeć na scenę, niż na ekran monitora, który
niszczy wzrok.
Zasady dobrego zachowania w teatrze:
1.
2.
3.
4.
5.
Zachowywać się cicho.
Nie rozmawiać.
Nie jeść i nie pić.
Mieć wyłączony telefon.
Nie przemieszczać się niepotrzebnie pomiędzy fotelami.
Natalia Sajdak i Kamila Latacz kl. 1A
Strona 11
Szkolna galeria
Ola Bratek kl. 1C
Strona 12
Zosia Kuś kl. 1B
Strona 13
Wywiad w roli głównej
„Newsy Gimbusy” z wizytą w „Gazecie Krakowskiej”
Redakcja naszej szkolnej gazetki udała się z odwiedzinami do Krakowa, a celem tejże
wycieczki była siedziba dwóch znanych wydawnictw – „Gazety Krakowskiej” oraz
„Dziennika Polskiego”. Na miejscu powitała nas Pani, która oprowadziła nas po budynku. W
tym miejscu zobaczyliśmy austriacką maszynę do pisania oraz poznaliśmy ludzi pracujących
w tymże zawodzie. To było przeżycie! Jak przystało na prawdziwych dziennikarzy –
zadawaliśmy pytania, m.in.: jak wygląda praca dziennikarzy, od kiedy funkcjonuje „Gazeta
Krakowska”, czy jakie są podstawowe umiejętności, potrzebne do bycia dziennikarzem.
Dowiedzieliśmy się, że podstawową cechą dziennikarza jest ciekawość, sumienność oraz
prawda, bez której „nie ruszysz”. Pani fotoreporterka na pamiątkę zrobiła nam zdjęcie, a Pani
oprowadzająca nas po redakcji, z naszą pomocą stworzyła artykuł o… naszej wizycie.
Artykuł ten został wydany w numerze „Gazety Krakowskiej” z dnia 26 czerwca 2014 roku.
Końcowym punktem naszych odwiedzin był wywiad z Panią Anną Kajtoch – szefową działu
wydarzenia.
Dzień dobry, jesteśmy
redaktorami szkolnej
gazety „Newsy Gimbusy”
z Wolbromskiego
gimnazjum i
chciałybyśmy
przeprowadzić z Panią
wywiad, dotyczący
funkcjonowania „Gazety
Krakowskiej”.
Bardzo proszę.
Od jakiego czasu
funkcjonuje „Gazeta
Krakowska” i jaka jest jej
historia?
Gazeta funkcjonuje od
1949, a w tym roku
obchodziliśmy rocznicę 65
lat. Pierwszym naczelnym
był Arnold Mostowicz.
Jest to gazeta z okresu
Strona 14
Insurekcji Kościuszkowskiej, a co jest z tym powiązane – w roku 1794, czyli podczas tego
wydarzenia, po raz pierwszy wydano „Gazetę Krakowską”. Było to wtedy tzw. pismo ulotne,
ponieważ nie ukazywało się długo, ale tytuł gazety zapadł w pamięć (śmiech). W roku 1949,
już po wojnie, pojawiła się prawdziwa „Gazeta Krakowska”, ukazująca się regularnie, czyli
od poniedziałku do soboty. Musicie sobie zdawać sprawę, że 1949 roku – są to oczywiście
czasy komunizmu – „Gazeta Krakowska” o pierwotnym kształcie, która wtedy powstała, była
oficjalnym organem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. PZPR miała swoje organy
prasowe w całym kraju, w zasadzie inna praca, niż ta oficjalna nie istniała. Oczywiście, praca
wtedy podlegała rygorom cenzury, czyli zanim gazeta trafiła do rąk czytelników i została
wydrukowana, musiała zostać zatwierdzona przez oficjalnego cenzora, który działał przy
Głównym Urzędzie Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk (miejsce, gdzie dyżurowali cenzorzy,
którym należało zanieść gazetę, zanim zostanie wysłana do drukarni, czasami coś skreślali
(nawet nie czasami – dość często). Piękny epizod w naszych dziejach, to lata 80 – te, przed
wprowadzeniem stanu wojennego. Naszym naczelnym był redaktor Maciej Szumowski –
wybitny reportażysta. Wtedy „Gazeta Krakowska” mimo, iż ukazywała się tylko na południu
kraju – na terenie obecnego województwa małopolskiego (były wtedy 3 osobne województwa:
krakowskie, tarnowskie i sandomierskie) była rozchwytywana w całej Polsce i miała opinię (z
resztą zasłużoną) najbardziej wolnościowej gazety – takiej, w której dziennikarze najmniej
obawiali się cenzury i represji ze strony władzy, która głosiła bardzo śmiałe jak na tamte
czasy teksty, dotyczące właśnie solidarności i ich poczynań. Potem przyszedł stan wojenny –
tych dziennikarzy, którzy byli nieprawomyślni dla ówczesnej władzy, czyli w zasadzie
większość zespołu – wyrzucono. Przez jakiś czas gazeta ukazywała się pod potrójnym tytułem,
tzn. po wprowadzeniu stanu wojennego trzy gazety – „Gazetę Krakowską”, „Dziennik
Polski”, „Echo Krakowa” połączono w jedną. Ten epizod na szczęście trwał krótko – gazeta
powróciła do swojego pierwotnego stanu, jako „Gazeta Krakowska”, z kolei przełom lat 90 –
tych to przemiany własnościowe. Gazeta, która wcześniej była oficjalnym organem PZPR – u,
przestała nim być w momencie, gdy PZPR się rozwiązał, czyli na początku lat 90 – tych. Przez
krótki czas gazeta należała do Spółdzielni Pracowniczej, potem przeszła w ręce francuskiego
wydawnictwa. W tej chwili „Gazeta Krakowska” ukazuje się na terenie województwa
małopolskiego i powiatu dębnickiego. Mamy swoich 5 emulacji lokalnych, czyli Kraków,
Tarnów, Nowy Sącz, Podhale, Małopolska Zachodnia. Uczestniczymy również w
Ogólnopolskim Projekcie „Polska The Times”, do którego należą również inne gazety.
Jakie rady mogłaby Pani udzielić początkującym dziennikarzom?
Musicie być ciekawi, odważni, nie bać się pytać, podchodzić do ludzi, przełamać nieśmiałość,
która się z tym wiąże. Musicie również być uważni oraz powinniście pilnować szczegółów,
ponieważ nic tak nie psuje nawet doskonale napisanego tekstu, jak pomyłki – a to w dacie,
imieniu, już nie daj boże literówki lub błędy ortograficzne. Piszcie ładnym językiem polskim,
równocześnie prostym i zrozumiałym dla każdego, ponieważ musicie sobie zawsze zdawać
sprawę, że ludzie, którzy będą czytać Wasze teksty, mogą nie zawsze wiedzieć rzeczy, które
dla Was są oczywiste, a już największy błąd początkujących dziennikarzy jest taki, że piszą i
sami nie rozumieją tego, co piszą. Kiedy się spytam o co chodzi w tym zdaniu, on mówi - Nie
wiem, a ja mówię – Skoro ty nie wiesz, to czy Twój czytelnik będzie wiedział? On nie jest od
Strona 15
Ciebie mądrzejszy – może jest, może nie. Ostatnia rada – dużo czytajcie literatury, poważnej
prasy – nie tabloidów, aby w kres wchodził Wam piękny język polski i umiejętności pisania.
W jaki sposób redaktorzy zdobywają materiały na artykuł?
Osoby, które zdobywają materiały na artykuł, nazywamy dziennikarzami. Redaktorzy to
osoby, które potem te materiały redagują, czyli czytają, ewentualnie coś zmieniają –
poprawiają tak, aby materiał był jeszcze lepszy. Dziennikarze korzystają z różnych źródeł
informacji – mogą to być źródła oficjalne, tj. informacje rozsyłane przez rzeczników
prasowych, różnych instytucji czy też służb, takich jak policja czy straż pożarna. Oczywiście
wszystkimi informacjami, takimi jak informacje samorządowe, rządowe, sądy, wyższe
uczelnie, wszelakie urzędy, jesteśmy w stałym kontakcie – oni informują nas o tym, co się u
nich dzieje, ale również każdy dziennikarz, zajmujący się daną tematyką, powinien mieć swoją
siatkę kontaktów w danym temacie – takich powiedzmy półoficjalnych, aby móc w stanie
zdobywać informacje nie tylko te, które są rozsyłane wszystkim mediom na e – maila, ale
również informacje ekskluzywne, bo o takie informacje gazety najbardziej się biją. No i
wreszcie trzecim, niewyczerpanym źródłem informacji są nasi czytelnicy oraz życie. Staramy
się być zawsze blisko czytelników – opisywać to, co ich gnębi, ich problemy, dlatego zawsze
jesteśmy wdzięczni za wszelkie sygnały, pochodzące od czytelników.
Jeśli załóżmy – interesuję się dziennikarstwem, to jakie cechy powinnam posiadać oraz co
powinnam robić w tym kierunku?
Można zacząć próbować swoich sił na etapie gazetki szkolnej, a cechy takie, jakie
wspominałam wcześniej. Natomiast jeżeli chodzi o to, co robić w tym kierunku, to można
oprócz tego, że spróbować swoich sił w gazetce szkolnej – to na pewno będzie rozwijało.
Potem warto już w okresie studiów próbować swoich sił w mediach oraz próbować ich
różnych rodzajów, np. telewizja, radio, internet, tak aby zobaczyć, co nam najbardziej pasuje,
do czego mamy największe predyspozycje oraz aby już po zakończeniu studiów być gotowym
do wejścia na rynek.
Serdecznie dziękujemy za wyczerpujący, aczkolwiek ciekawy wywiad. Życzymy miłego dnia,
do widzenia.
Dziękuję, wzajemnie.
Alicja Paszkowska i Karolina Gwóźdź kl. 2B
Strona 16
Projekt pt.
„Każdy może odnaleźć
swojego kręcioła”
„Wszystko zaczęło się od zdjęcia…”
W Wolbromiu, a dokładnie przy ul. Wyzwolenia mieszka Pan Wiesław Kopeć, który zbiera
pamiątki po szewcach. W ramach projektu postanowiłyśmy przeprowadzić z nim wywiad,
dotyczący jego pasji.
Dzień dobry, jesteśmy uczennicami Gimnazjum nr 4 w Wolbromiu i chciałybyśmy zadać
Panu kilka pytań, odnoszących się do Pańskiej pasji. Co Pana zainspirowało do
rozpoczęcia zbierania eksponatów?
Cały ten bałagan to taki sens, żeby coś zostało po wolbromskich szewcach. Natrafiłem w
domu na takie zdjęcie i sam nie wiedziałem co to jest – czy zostawić, czy wyrzucić… no i
mama mówi, że to są wolbromscy szewcy. No i ja tak patrzę i rzeczywiście tam się trafił mój
dziadek – Starzyk, i mówię, no kurczę, nic po tych szewcach nie zostało, a w każdym domu
robiono buty… Było takie powiedzenie, że „Wolbrom szewcami i gumą stoi”. No guma to
chodziło dokładnie o wolbromskie przemysły gumowe. I taka była w sumie główna inspiracja.
Co cennego znajduje się w Pańskiej kolekcji oraz ile eksponatów ona liczy?
Oj… tego to chyba nikt nie policzy, bo wiecie o co chodzi? Tu w każdej szufladzie coś jest,
także ja tego nie liczę, raczej zbieram, ale cennymi rzeczami są kopyta, bo one jako drewno
Strona 17
szły do pieca na opał. Jeżeli szewc przerwał pracę, albo umarł, no to rodzina wiadomo co
robiła – kopyta czy jakieś prawidła drewniane, wszystko szło na rozpałkę, świetnie się paliło.
Jak długo Pan się tym zajmuje?
Jeżeli chodzi o szewstwo?
Bo możecie zaznaczyć, że
kolekcjonerem jestem od
urodzenia. Zbieram i
monety, i banknoty, i
znaczki, i pocztówki, i… no
co się rusza. Tu była taka
wersja, że szewc siedział
gdzieś w kącie, on nie miał
jakiegoś oddzielnego
warsztatu czy
pomieszczenia, izby były
tzw. duże i gdzieś w kącie
brał stołek, tutaj mam
właśnie oryginał… Tam na
warsztat, to czasami był następny stołek, nie zawsze to był taki pulpit, nie tak jak dzisiaj
wyobrażamy sobie stanowisko pracy, gdzieś w kącie się przytulił i te buty sobie robił.
Czy ktoś z Pańskiej rodziny był szewcem?
Z rodziny bardzo dużo, bo i ze strony mamy dziadek i ze strony taty brat, wujkowie robili
buty, także szewców w rodzinie było sporo, akurat tata nie i ja też nie.
Gdzie szuka Pan pamiątek po szewcach?
No tu jest cała idea, bo ja już nawet byłem w „Wieściach Wolbromskich” z artykułem i tam
właśnie na końcu była taka prośba, żeby był jakiś odzew, ale odzewu raczej nie było. Muszę
sam uderzać gdzieś tak punktować, pytać czy ktoś był szewcem, czy coś zostało i to też jest
bardzo ciekawe, że w niektórych miejscach bez niczego coś dostanę, a w drugich ludzie tak
patrzą na mnie i nie chcą nic dać.
Wiemy, że Wolbrom był nazywany „miastem szewców”, czy mógłby nam Pan przybliżyć
to określenie?
Nie było dawniej pracy, pomimo zakładów gumowych, jakbyście tam wzięły książkę o Stomilu
nie było dużego zatrudnienia… 200, 400 osób… Rodziny były liczne, po 10, 12 w jednym
mieszkaniu, jak ktoś pracował, to rzadkość była, żeby miał gdzieś takie cwane zatrudnienie,
jak to dziś sobie wyobrażamy, w sensie, że ja idę do zakładu pracy i przynoszę pensję. Także
raczej każdy patrzył jak gdzieś coś dorobić. Ojciec pracował, robił buty, to syn przysiadał
przy nim, zaczynał od prostowania gwoździ, coś tam pomógł i się uczył. Szukam teraz
literatury, to jest ciężko coś znaleźć. Szewstwo… nie ma czegoś takiego, to było takie bardziej
przekazywane ustnie, wzrokowo – siadał i uczył się.
Czy trudno jest zbierać?
O… skomplikowana sprawa, np. jedna Pani miała młotek, bo to jest typowo szewski młotek,
no to mówi, że sobie czasami jeszcze coś przybije, no wiadomo – jak w domu. No to ja
pojechałem do składu budowlanego, kupiłem młotek, „fifty-fifty” – wymiana, no i wtedy
poszła na to. Tym kupnym przecież też przybije, prawda? A tego szewskiego nie kupię, bo już
nie ma. Także, no takimi sposobami trzeba zbierać.
Serdecznie dziękujemy za udzielone informacje i życzymy miłego dnia.
Ja również.
Myślimy, że warto wesprzeć działalność Pana Wiesława Kopcia, toteż jeśli posiadacie takie
pamiątki, to oddajcie je we właściwe ręce! J
Alicja Paszkowska i Karolina Gwóźdź kl. 2B
Strona 18
Kącik kucharski
„Murzynek kokosowy”
„Pączki z marmoladą”
Składniki:
§
kg mąki
§ 15 dag cukru
§ 15 dag margaryny
§ 6 jajek
§ 1 szklanka mleka
§ 5 dag drożdży
§
dag marmolady
§ cukier puder
§ olej do smażenia
§ szczypta soli
Sposób przyrządzenia:
Z 2 łyżek mąki, drożdży i szklanki
mleka zrobić rozczyn. Gdy podrośnie,
dodać jajka, cukier, resztę mąki, sól i
stopioną margarynę. Wyrobić ciasto i
zostawić do wyrośnięcia. Z gotowego
ciasta zrobić kulki i nadziać je marmoladą.
Gdy podrosną, smażyć na gorącym oleju.
Po usmażeniu posypać cukrem pudrem.
Składniki:
§ 2 szklanki mąki pszennej
§ 3 łyżeczki proszku do pieczenia
§ 20 dag margaryny
§ 1 szklanka cukru
§
szklanki wody
§ 3 łyżki kakao
§ 6 jajek
Masa kokosowa:
§ 4 białka
§ 20 dag cukru
§ 20 dag wiórek kokosowych
Dekoracja:
§ roztopiona czekolada
Sposób przyrządzenia:
Zagotować margarynę, kakao, cukier i
wodę. Wystudzić i dodawać stopniowo
żółtka i mąkę z proszkiem do pieczenia.
Całość miksować 5-6 minut, na koniec
delikatnie wymieszać pianę z białek.
Przygotować masę kokosową: białka ubić
na sztywno z cukrem, na koniec wsypać
kokos i wymieszać. Na blachę wyłożyć
połowę ciasta, następnie masę kokosową i
resztę ciasta. Piec 50-60 minut w
piekarniku nagrzanym do temperatury
180°C. Po upieczeniu roztopić czekoladę i
rozłożyć na ciasto, potem włożyć do
lodówki.
Smacznego!
Kinga Konopka kl. 2D
http://www.smakosz2910.pinger.pl/
Strona 19
Szkolne hity na czasie
2 Chainz – No Lie ft. Drake
AC/DC – Back in Black
Akcent – Przez Twe Oczy Zielone
Alfons – Ganjaman
Bednarek – Cisza
Bednarek feat. Staff – Chwile Jak
Te
Beyoncé – Halo
BU – Byk
Chada ft. Zeus, Pih, Rover, Paluch
– Nie chcę być taki jak oni
Charli XCX – Boom Clap
Deorro Feat. Adrian Delgado &
DyCy – Perdóname
Ed Sheeran – Give me love
Ellie Goulding – Love Me Like
You Do
Eminem – Guts Over Fear (Feat.
Sia)
Galantis – Runaway
Gang Albani – Klub Go Go
Green Day – American Idiot
Hozier – Take Me To Church
Iggy Azaela – Black Widow
Iggy Azalea – Fancy ft. Charli
XCX
Jarecki & BRK – 11 Klasyk ft.
GrubSon
Jarecki & BRK –10 Rejs ft.
GrubSon
John Legend – All of Me
John Newman – Love Me Again
Justin Timberlake – Mirrors
K2 ft. Buka – 1 moment
KaeN – Mimo wszystko feat. Gosia
Kutyła
Kiesza – Hideaway
Kygo – Firestone
L.U.C & Motion Trio ft. Buka –
Oda do młodości
Linkin Park – Faint
Linkin Park – Forgotten
Linkin Park – Waiting for the End
Lorde – Royals
MadMajk – Szacunek
MAGIC! – Rude
Mark Ronson – Uptown Funk feat.
Bruno Mars
Maroon 5 – Sugar
Mesajah – Babilon
Mesajah – Swoją drogą
Mesajah feat. Kamil Bednarek –
Szukając Szczęścia
Mig – Wymarzona
Miley Cyrus – Wrecking Ball
Nirvana – Smells Like Teen Spirit
Paktofonika – Jestem Bogiem
Pink Floyd – Another Brick In The
Wall, Part Two
Pokahontaz – W ruch
Rammstein – Mein Herz Brennt
Rihanna – Four Five Seconds feat.
Kanye West & Paul McCartney
Sam Smith – Stay With Me
Scorpions – White Dove
Scorpions – Wind Of Change
Shakira – Can't Remember to
Forget You ft. Rihanna
Sia – Chandelier
Sia – Elastic Heart feat. Shia
LaBeouf & Maddie Ziegler
Snoop Lion – Smoke The Weed ft.
Collie Buddz
The Cranberries – Zombie
The Mowgli's – I'm Good
The Neighbourhood – Honest
Tiesto – Secrets
Wiz Khalifa – See You Again ft.
Charlie Puth
Uczniowie naszego gimnazjum
Strona 20
Humor szkolny
Nauczyciel napisał na tablicy wzór
chemiczny i otworzył dziennik:
- Małgosiu, co to za wzór?
- To jest... No, mam to na końcu języka...
- Dziecko, wypluj to szybko! - mówi
nauczyciel. - To kwas siarkowy...
- Jasiu czy to prawda, że Twój dziadek
stracił język podczas wojny?
- Prawda.
- A jak to się stało?
- Nie wiem, dziadek nigdy nam o tym nie
opowiadał.
Nauczyciel wchodzi do klasy i mówi:
- Kto głupi wstać.
Jasiu wstaje. Nauczyciel pyta:
- Dlaczego wstałeś?
- Bo nie chciałem, żeby pan sam tak stał...
Pani na lekcji odpytywała kolegę Jasia. Potem
przyszła kolej na niego. Kolega powiedział do
Jasia:
- Odpowiedź na 1 pytanie to 1939 rok, na 2
to Adolf Hitler a na 3 naukowcy tego nie
stwierdzili. Więc pani pyta Jasia:
- W którym roku się urodziłeś?
- W 1939 - odpowiada Jasiu.
- Jak nazywa się twój ojciec?
- Adolf Hitler - rzekł.
- Czy ty masz mózg?
- Naukowcy tego nie stwierdzili.
Diabeł złapał Polaka, Rosjanina i
Niemca. Powiedział im, że mają pokazać
swoje ulubione auta.
Polak przyjeżdża Fiatem 126p. Niemiec
Ferrari. Ruska nie ma. Diabeł powiedział, że
nic nie szkodzi i zaczynają bez
niego. Powiedział, że ich wypuści jak rozwalą
auto jednym kopniakiem. Polak kopie
rozpadającego się Fiata - szczątki leżą na
ziemi. Niemiec kopie - nic. Zaczyna
płakać. Nagle zaczął się śmiać.
- Dlaczego się śmiejecie?
- Bo Rusek czołgiem jedzie!
Jak się czuje ogórek w śmietanie?
- Mizernie!
Jak się czuje Kasia bez rąk?
- Niezręcznie!
Szkoła jest jak szpital – zawsze są jakieś
ciężkie przypadki.
Strona 21
Nauczyciel opowiada klasie o małpach.
Dostrzega, że mała Zuzia nie słucha. Zwraca
więc jej uwagę:
- Zuziu! Słuchaj uważnie i patrz na mnie, bo
nie będziesz wiedziała jak wygląda małpa.
Dyrektor szkoły przechodzi
korytarzem obok klasy, z której
słychać straszny wrzask. Wpada,
łapie za rękaw najgłośniej
wrzeszczącego, wyciąga go na
korytarz i stawia w kącie. Po
chwili z klasy wychodzi kolejnych
trzech młodzianów, którzy pytają:
- Czy możemy już iść do domu?
- A z jakiej racji?
- No... przecież skoro nasz nowy
pan od matematyki stoi w kącie, to
chyba lekcji nie będzie, prawda?
Na lekcji geografii:
- Większą połowę Ziemi zajmują wody.
- Tyle razy mówiłam, że nie ma większej i mniejszej
połowy, ale jak zwykle większa połowa klasy nie
uważała.
Pani pyta się Kasi:
- Kasiu, co to jest litr?
- To samo co kilogram, tylko na mokro.
Co robi zamarznięta woda na chodniku?
Wyprowadza ludzi z równowagi!
Które koło samochodu najmniej zużywa
się podczas jazdy?
Zapasowe.
Co mówi ksiądz po ślubie
informatyka?
- Pobieranie zakończone!
Jak się nazywają spodnie spełniające
życzenia?
- Dżinsy.
- Dlaczego ściany nie toczą ze sobą wojen?
- Bo pomiędzy nimi jest pokój.
Jak się nazywa kot który leci?
- Kotlecik
- Co robi traktor u fryzjera?
- Warkocze!
Jak nazywa się fanka czekolady i internetu?
- Emilka
Jaki nick w grze ustawia sobie
Ola?
- Nikola
Jak się nazywa miejsce gdzie koty łowią
myszy?
Kotłownia!
Statek ma 20 łokci długości. Ile łokci ma
kapitan?
- Dwa.
- Czego powinien używać łysy do
mycia głowy?
- Najlepiej Cif, bo nie rysuje
powierzchni.
Jak nazywa się mucha bez ucha?
-M
Zapraszamy do wspólnego redagowania naszej gazetki!
Artykuły proszę wysyłać na adres:
[email protected]
Redaktor naczelny: Alicja Paszkowska
Skład redakcji: Karolina Gwóźdź, Pixel Hexagon, Patrycja Pielka, Natalia
Sajdak, Kamila Latacz, Kinga Konopka, Wiktoria Knap, Patrycja Kotnis,
Natalia Nowak, Sandra Pasich, Ola Bratek, Zosia Kuś
Opiekunowie: Małorzata Krężel, Anna Stasiek
Strona 22

Newsy Gimbusy nr 6/2015 - Witamy na oficjalnej stronie Gimnazjum

Transkrypt

Podobne dokumenty

Newsy Gimbusy nr 7/2015 - Witamy na oficjalnej stronie Gimnazjum

Dlaczego SIMPSON Strong-Tie - Złącza ciesielskie SIMPSON

UDS w mediach - Niemcza - Uzdrowiskowy Dolny Śląsk

W tym sęk - Szkoła Podstawowa w Sękocinie im. Włodzimierza