docŁódka 5_198_2012 - Liga Morska i Rzeczna
download 
Reklamacja Transkrypt
Łódka 5_198_2012 - Liga Morska i Rzeczna
ŁÓDKA BIULETYN INFORMACYJNY LIGI MORSKIEJ i RZECZNEJ ZARZĄDU OKRĘGU ŁÓDZKIEGO B.I.„ŁÓDKA” wyróŜniona w 2000 r. w XX lecie KOMANDORIĄ ŁÓDZKĄ w 2005 r. w XXV lecie BŁĘKITNĄ KOMANDORIĄ w 2008 r. Odznaką 90 lecia LMiR Nr 5/198 Łódź, październik-grudzień 2012 Rok XXXII Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego KoleŜanki i Koledzy, Członkowie i Sympatycy Ligi Morskiej i Rzecznej Niech ten szczególny czas Świąt BoŜego Narodzenia uświadamia nam jak wielka jest moc Miłości pochylającej się nad człowiekiem. Jak wielki to dar, którego rocznicę jest nam kolejny raz przeŜywać. Niech podczas dzielenia się opłatkiem, zgasną wszelkie spory a czas Świąt pozostanie czasem spędzonym bez pośpiechu, trosk i zmartwień. W wigilijny wieczór niech zabrzmią staropolskie kolędy, śpiewane wspólnie przy Betlejemskim Świetle Pokoju. W Nowym Roku Ŝyczymy Wam duŜo uśmiechu i pogody ducha, siły i wytrwałości w dąŜeniu do wyznaczonego celu oraz przezwycięŜeniu własnych słabości i przeciwności dnia codziennego. Andrzej Wojnarowski Prezes Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej W numerze Wiceadmirał Kazimierz Porębski (1872 – 1933) - 140 rocznica urodzin Łódzkie akcenty pamięci wiceadmirała Kazimierza Porębskiego Zebranie Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej Prezydent RP Bronisław Komorowski w Łodzi MłodzieŜowy Apel Niepodległości W imię Wolności - Barbara Leszczyńska Władysław Wagner pierwszy Polak, który opłynął kulę ziemską. Zofia Kolasińska – Mazur matka chrzestna m/s „Ziemia Łódzka” nie Ŝyje Podniesienie bandery na Ŝaglowcu „Generał Zaruski” „ROZDARCIA KRONIKA CZYTANA PO LATACH” - Stanisław Leszczak Z pokłonem, modlitwą i ogniem pamięci XIV Targi śeglarstwa i Sportów Wodnych POLAND BOATSHOW Z kart historii naszej floty - dział prowadzi dr Mieczysław Prosnak Z prywatnej bakisty oficera MW RP, kapitana Ŝ.w. dział prowadzi Henryk Grunert Informacje adresowe, podaruj 1%, skład redakcji 1 str. 2-3 str 3 str.4-5 str. 6 str. 7-13 str. 13 str. 14-15 str. 16-17 str. 18 str. 18 str. 19 str. 19 str. 19-20 str. 21-22 str. 24 Wiceadmirał Kazimierz Porębski (1872 – 1933) 140 rocznica urodzin Wiceadmirał Kazimierz Porębski urodził się 15 listopada 1872 r w Wilnie. Po maturze wstąpił do Morskiego Korpusu Kadetów w Petersburgu, który ukończył w 1892 r. Promowany do stopnia miczmana rozpoczął słuŜbę na okrętach wojennych. Przez szereg lat zajmował róŜne stanowiska w carskiej flocie. Był m.in. dowódca torpedowca „TriewoŜnyj”, krąŜownika „Admirał Makarow” i stawiacza min „Jenisej”. W rok później objął dowództwo najnowocześniejszego pancernika „Imperatica Marija”, a następnie, juŜ w stopniu kontradmirała dowództwo brygady krąŜowników na Morzu Czarnym. Admirał Porębski mimo pełnienia wysokich stanowisk w armii rosyjskiej zawsze podkreślał swe polskie pochodzenie, utrzymywał ścisłej kontakty z polskim środowiskiem w Sewastopolu i Petersburgu. Jesienią 1918 r. po odzyskaniu przez Polskę niepodległości podał się do dymisji i przybył do Warszawy. W listopadzie 1918 r. kontradmirał Porębski wstąpił do Wojska Polskiego. Dzięki kwalifikacjom i umiejętnościom organizacyjnym został szefem Departamentu do Spraw Morskich (2 maja 1919r.), instytucji podporządkowanej Ministerstwu Spraw Wojskowych. Nowa organizacja naczelnych władz morskich była odzwierciedleniem poglądów reprezentowanych przez K. Porebskiego i jego współpracowników. W 1921 r kontradmirała K. Porębskiego zweryfikowano do stopnia wiceadmirała. Przedmiotem szczególnej troski wiceadmirała był dobór kadr. W tym celu, w oparciu o Port Wojenny w Modlinie, utworzono batalion morski i Szkołę Morską w Tczewie kształcącą oficerów marynarki handlowej. Dzięki jego zabiegom zorganizowano równieŜ w Toruniu Szkołę Marynarki Wojennej. Postanowienia traktatu wersalskiego w sprawie polskiej granicy morskiej wprowadzono w Ŝycie w 1920 r. Przejmowanie Pomorza zakończyło się 10 lutego w Pucku uroczystością „zaślubin Polski z morzem”. Na akcie erekcyjnym złoŜył swój podpis m.in. kontradmirał K. Porębski. Z inicjatywy Kazimierza Porębskiego inŜ. Tadeusz Wenda przedstawił koncepcję budowy portu w Gdyni, którego oficjalne otwarcie nastąpiło następnego roku (1922 r.). 1 stycznia 1922 r. naczelną instytucją marynarki zostało Kierownictwo Marynarki Wojennej. Na jego czele stanął wiceadmirał Kazimierz Porębski. W 1925 r. wybuchła tzw. „afera minowa”. Śledztwo wykazało, iŜ jeden z jego podwładnych dopuścił się szeregu naduŜyć przy zakupie min z Estonii. Winą obarczono K. Porębskiego i zwolniono go ze stanowiska szefa KMW. Prawdą jest jednak, Ŝe admirał był doskonałym Ŝołnierzem i fachowcem. Imponował pracowitością, oddaniem sprawie wdraŜania koncepcji Polski jako kraju morskiego. Zmarł w Warszawie 20 stycznia 1933 r. Spoczywa na cmentarzu na Powązkach. Był uhonorowany wysokimi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi m.in. Orderem Odrodzenia Polski, KrzyŜem Walecznych i Francuską Legią Honorową. Wiceadmirał Kazimierz Porębski jako współtwórca Marynarki Wojennej i gospodarki morskiej, na trwałe wszedł do naszej historii. W Gdyni Pogórzu znajduje się ulica jego imienia, a 30 czerwca 1994r. został patronem 8 FOW w Świnoujściu.15 maja 1998 r. jego imię otrzymała Szkoła Podstawowa nr 43 w Gdyni. Pamiątkowa tablica poświęcona K. Porębskiemu została odsłonięta na Cmentarzu Marynarki Wojennej na Oksywiu podczas II Światowego Zlotu Marynarzy w Czerwcu 1998 r. Pomnik admirała znajduje się takŜe na dziedzińcu Wydziału Nawigacyjnego Akademii Morskiej przy al. Jana Pawła II w Gdyni 2 Delegacja Marynarki Wojennej przy grobie wiceadmirała Kazimierza Porębskiego na cmentarzu na Powązkach w Warszawie Łódzkie akcenty pamięci wiceadmirała Kazimierza Porębskiego Z okazji obchodów Dni Morza w Łodzi w czerwcu 1984 roku, staraniem ówczesnego prezesa Ligi Morskiej kpt. inŜ. Stanisława Kobylińskiego-dyrektora PPH „ Centrala Rybna” w Łodzi, na budynku Centrali przy ulicy Kaczeńcowej 16, w którym znajdowała się siedziba Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej, umieszczono tablicę poświęconą pamięci admirała. Tablica ta po roku 1991, gdy zlikwidowano w Łodzi przedsiębiorstwo, została przeniesiona na budynek VI Liceum Ogólnokształcącego im. J. Lelewela przy ulicy Podmiejskiej 21 w Łodzi. W tymŜe Liceum 22 marca 1993 roku w dniu Patrona Szkoły uroczyście otwarto MłodzieŜową Izbę Morską. Przecięcia wstęgi dokonał admirał Romuald A. WAGA – Dowódca Marynarki Wojennej w latach 1989 – 96. Izbę w latach późniejszych przemianowano na Szkolne Muzeum Morskie im. wiceadmirała Kazimierza Porębskiego. Główna ściana Muzeum LO) Portret v-ce adm. K. Porębskiego Tablicą pamiątkowa (obecnie na budynku VI Odznaka Muzeum 3 4 Zebranie Zarządu Okręgu Łódzkiego LMiR Zgodnie z przyjętym planem posiedzeń Zarządu Okręgu Łódzkiego zebraliśmy się w dniu 11 października w naszej Siedzibie w Pałacu MłodzieŜy. Tym razem Gośćmi byli panowie Rafał Tomczyk i Michał Królicki, którzy w lipcu (wystartowali 2 lipca) tego roku razem z Tomaszem Zającem przepłynęli rzekę Ner aŜ do Warty (do Koła). Postawili Oni sobie zadanie zbadania stanu zanieczyszczenia rzeki. Nie jest to wielkie osiągniecie w skali Polski, ale jest to bardzo duŜe osiągnięcie w skali Łodzi. Rzeka Ner przez wiele lat była bardzo zanieczyszczona odbierając ścieki przemysłowe i komunalne Pakowanie. W tle wóz serwisowy Jeszcze nie ma przeszkód z Łodzi i okolic.. W 2002 r rozpoczęła swoją pracę Grupowa Oczyszczalnia Ścieków. Po 10 latach jej pracy okazuje się, Ŝe wróciło do rzeki Ŝycie biologiczne. Spływ został w Łodzi bardzo mocno nagłośniony. Obaj Panowie podzielili się z nami swoimi obserwacjami, zarówno pod kątem wyników badań jak i określeniem moŜliwości wykorzystania odcinka Neru od Stawów Stefańskiego do ujścia rzeki do Warty dla turystyki kajakowej. Swoją pogadankę uświetnili zdjęciami i bardzo ciekawym komentarzem. Cały prowiant, namioty, ubrania, karimaty zapakowali do trzech kajaków. Awaryjnie jechał teŜ Rzeka za spiętrzeniem. Woda skotłowana z nimi samochód. Na drodze spływu spotkali przeszkody w postaci zatorów z drzew, progów, musieli kilka razy przenosić kajaki . Poinformowali nas, Ŝe uzyskali poparcie władz Łodzi w przygotowaniu w miesiącu grudniu ulicznej wystawy fotografii z tego spływu. Wystawa będzie zorganizowana przed Urzędem Miasta na ulicy Piotrkowskiej. Gorąco ją polecamy. Panowie mają dalsze plany swoich wypraw kajakowych. W przyszłym roku zamierzają zorganizować spływ Łódź-Retkinia (miejsce startu tegorocznego spływu ) – Bornholm. Zastanawialiśmy się wstępnie jak by moŜna zaPiękny zakątek chęcić naszą ligową młodzieŜ do udziału w części tego spływu np. Łódź Szczecin. Jedną z największych przeszkód będzie stanowił brak odpowiednio duŜych finansów, które byłyby do zdobycia w ramach dofinansowania zewnętrznego. Padły przykłady kolejnych programów z których moŜna zdobyć pieniądze ale na przeszkodzie stoi warunek posiadania osobowości prawnej przez Stowarzyszenie występujące o dofinansowanie. Zebrani zobowiązali prezesa Wojnarowskiego o ponowne wystąpienie do Zarządu Głównego o przyznanie Okręgowi Łódzkiemu ograniczonej osobowości prawnej (bez prowadzenia działalności gospodarczej). Przeszkody i śmieci 5 W kolejnym punkcie głos zabrał Stefan Wasiljew, który reprezentował Okręg Łódzki na posiedzeniu Zarządu Głównego LMiR w dniu 14. IX. 2012 r. Zreferował on przebieg Posiedzenia (opis posiedzenia znajduje się w Łódce 4(197)12 na stronach 22-23) szerzej informując o propozycjach zamierzeń związanych z 100 letnimi rocznicami powstania pierwszej polskiej organizacji ligowej „Stowarzyszenia Pracowników na Polu Rozwoju śeglugi „Bandera Polska” (1 październik 2018) i Marynarki Wojennej (28 listopada 2018). Na Posiedzeniu padło sformułowanie „Powinno się wykorzystać te rocznice do przypomnienia ludzi, którzy tę ligę tworzyli i mieli wielka ideę, która zaowocowała dostępem Polski do morza, powstaniem Marynarki Wojennej, puckimi zaślubinami z morzem, a potem Gdyni jako tymczasowego portu wojennego i przystani dla rybaków”. MoŜna spodziewać się, Ŝe centralne uroczystości odbywać się będą w Gdyni. Aby jednak pamięć tamtych czasów rozszerzyć, juŜ naleŜałoby zastanowić się jak zorganizować odpowiednie uroczystości równieŜ w Łodzi. W roku 2013 obchodzić będziemy 95 rocznicę tych zdarzeń. Zarząd Główny przewiduje wydanie kroniki z działalności za ostatnie 6 lat, wybicie medalu okolicznościowego, wykonanie okolicznościowych pocztówek, zgłoszenie osób do odznaczeń państwowych, wyróŜnień „Pierścieniem Hallera’ i KrzyŜem „Pro Mari Nostro”. Na Zebraniu wytypowano do odznaczenia Krzyzem „Pro Mari Nostro” panią Barbarę Leszczyńską b. dyrektor Szkoły Podstawowej nr 141, załoŜycielkę Szkolnego Koła LMiR, inicjatorkę nadania Szkole imienia gen. Mariusza Zaruskiego, współpracownika redakcji BI „Łódka”, panów Eugeniusza Trajdosajednego z załoŜycieli reaktywowanej w 1981 LM i pana Andrzeja Janowskiego właściciela najstarszej w województwie łódzkim stoczni jachtowej w Głownie. Ustalono, Ŝe w czasie najbliŜszego spotkania w grudniu 2012, jednym z wiodących tematów będzie wspomnienie o wiceadmirale Kazimierzu Porębskim. Koledze Stefanowi Wasijewowi wręczono pamiątkowy ryngraf z okazji ukończenia 75 roku Ŝycia. Inicjatorem i realizatorem zamierzenia był honorowy prezes kpt. mar. inŜ. Stanisław Kobyliński, redaktor naczelny Biuletynu Informacyjnego ZOŁ LMiR „Łódka” dbający, między innymi, o „ujawnianie” tego typu zdarzeń. Po przeniesieniu kajaka przez przeszkodę Spokojny odcinek rzeki Mało dostępny brzeg rzeki Jedna z elektrowni wodnych Tekst S. Wasiljew. zdjęcia Łukasz Kasprzyk 6 Prezydent RP Bronisław Komorowski Honorowy Prezes Ligi Morskiej i Rzecznej z wizytą w Łodzi 15 października Prezydent Bronisław Komorowski przeciął uroczyście wstęgę otwierając w Łodzi BioNanoPark. Z istniejących w Polsce 13 parków technologicznych trzy, w Łodzi, Poznaniu i Krakowie, są związane z bionanotechnologią. Nanotechnologia to zestaw technik i sposobów tworzenia róŜnych struktur z uŜyciem pojedynczych atomów i cząsteczek. Udziałowcami są m.in. gmina Łódź oraz Uniwersytety Łódzki i Medyczny. Kompleks składa się z dwu części. Pierwszy to Budynek BioNanoParku Łódzki Inkubator Technologiczny, który będzie świadczyć usługi komercyjne dla róŜnych branŜ przemysłu, opracowywać i sprzedawać technologie, np. technologie biodegradacji skaŜeń i substancji toksycznych. Będą wdraŜane nowe biomateriały do przemysłu i medycyny. Przewiduje się prace nad biopaliwami i technologią bakteryjnego zgazowania węgla brunatnego. Druga część to laboratorium, które będzie prowadzić badania nad oddziaływaniem nowych biomateriałów i produktów nanotechnologii z komórkami, tkankami i płynami fizjologicznymi. Przemawia Prezydent Bronisław Komorowski Wartość projektu 76 mln. zł z czego ponad 53 mln zł pochodzi ze środków unijnych. Niemal połowę tych kosztów stanowi wyposaŜenie laboratoriów. Finansowanie wkładu własnego zapewnili główni udziałowcy: Miasto Łódź i Województwo Łódzkie. Budowę zakończono około 1 roku przed planowanym terminem Na uroczystość przybyło wielu znakomitych Gości. Byli: Prezydent Miasta Łodzi Hanna Zdanowska, Wojewoda Łódzki Jolanta Chełmińska, Marszałek Województwa Łódzkiego Witold Stępień, Arcybiskup Łódzki senior ks. Władysław Ziółek, przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia z Ministrem Barto- Moment przecięcia wstęgi. Od lewej Witold Stępień, Bronisław Komorowski, Hanna Zdanowska szem Arłukowiczem, posłowie i senatorowie z Wicemarszałkiem Sejmu RP Cezarym Grabarczykiem, reprezentanci Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa WyŜszego. Gości witał i oprowadzał a takŜe przedstawiał ich Panu Prezydentowi prezes Zarządu Łódzkiego Regionalnego Parku Naukowo – Technologicznego Sp. z o.o. Andrzej Stępień. Na uroczystości był takŜe honorowy prezes Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej Stefan Wasiljew i miał okazję bezpośredniego przekazania Panu Prezydentowi pozdrowień od łódzkiego środowiska Ligi. Zwiedzanie kolejnej sali .Pierwszy po prawej Andrzej Stępień 7 MłodzieŜowy Apel Niepodległości Dzięki przychylności i Ŝyczliwości Kierownictwa Szkoły Podstawowej nr 139 im. Wojska Polskiego z panią dyrektor Dorotą Kazimierczyk powoli staje się tradycją organizowanie MłodzieŜowego Apelu Niepodległości w budynku Szkoły. W tym roku spotkaliśmy się w dniu 9 listopada. Uczniowie Szkoły kierowali przybywających do Sali Gimnastycznej. Oprócz Gospodarzy z panią Dyrektor, panią Anną Szafarz-Bryl i panem Grzegorzem Jurgielańcem-opiekunami Szkolnego Koła Ligi Morskiej i Rzecznej i członkami SK LMiR na uroczystość przybyli członkowie SK LMiR Szkoły Podstawowej nr 91 z panią Jolantą Rybowską, Szkoły Podstawowej nr 141 im. Gen. Mariusza Zaruskiego z panem dyrektorem Adamem Szadkowskim, panią Magdaleną Wawrzyniak, panem Michałem Buchowiczem i panią Agnieszką Barden z Rady Rodziców. Szkolne Koło przy Publicznym Gimnazjum nr 19 im. gen. Mariusza Zaruskiego reprezentowała grupa z klas pierwszych z panią ElŜbietą Jerzak. Bardzo licznie przybyli uczniowie z VI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela pod opieką pani wicedyrektor Małgorzaty Caban i pana Jarosława Cepaka. Uczniowie reprezentowali Zespól Szantowy „Piranie” i poczty sztandarowe Ligi Morskiej i Rzecznej, Marynarki Wojennej i Armatorów Marynarki Handlowej, których flagi i proporce są przechowywane w Muzeum Morskim, będącym pod opieką SK LMiR. Zarząd Okręgu Łódzkiego LMiR reprezentował prezes Andrzej Wojnarowski, wiceprezes Małgorzata Caban, sekretarz Jolanta Rybowska, honorowi prezesi Stanisław Kobyliński i Stefan Wasiljew. Z Koła Kadrowego obecni byli: Barbara Leszczyńska, ppłk. ppłk. Jan Kłuciejasz i Feliks Kowalski. śeglarzy reprezentował jeden z najstarszych członków Ligi Morskiej i Ligi Morskiej i Rzecznej j. kpt. Ŝ. w. dr med. Jan Jerzy Bekier. Przybyłe na uroczystość osoby powitała pani dyrektor Szkoły Podstawowej nr 139 Dorota Kazimierczyk. Ceremonię poprowadził Prezes Zarządu Okręgu Łódzkiego LMiR kpt. inŜ. Andrzej Wojnarowski, który przedstawił rys historyczny odzyskania przez nasz kraj niepodległości. Oto tekst przemówienia: „Powstała z grobu na Twe władne słowo Polska, wolności narodów chorąŜy. Pierzchnęły straŜe, a ponad jej głową Znowu swobodnie Orzeł biały krąŜy”. W XVIII w. silna niegdyś Rzeczpospolita zaczęła Przybyłych na uroczystość wita pani Dyrektor D.Kazimierczyk Przemawia prezes Andrzej Wojnarowski. Poczty sztandarowe Ligi Morskiej i Rzecznej, Szkoły Podstawowej nr 91 im. Leonida Teligi, Szkoły Podstawowej nr 141 im. gen. Mariusza Zaruskiego Meldunek o gotowości do Apelu składa przedstawiciel Szkoły Podstawowej nr 141 im. gen. Mariusza Zaruskiego 8 się chylić ku upadkowi co doprowadziło do trzech rozbiorów Polski. Ostatni trzeci rozbiór trwał od roku 1795, przez 123 lata, aŜ do 1918 roku kiedy to, 11 listopada, Rada Regencyjna (organ sprawujący władzę nad Królestwem Polskim) „Deklaracją Rady Regencyjnej” przekazała władzę nad wojskiem, Józefowi Piłsudskiemu, który dzień wcześniej powrócił z internowania w Magdeburgu. Rada w trzy dni później rozwiązała się, przekazując Mu pełną władzę i ustanawiając go Naczelnikiem Państwa. Powstała Druga Rzeczpospolita. Deklaracja Rady Regencyjnej Od lewej delegacja Szkoły Podstawowej nr 139 z opiekunem SK LMiR G. Jurgielańcem i część Szkoły Podstawowej nr 141 z dyrektorem A. Szadkowskim i panią Magdą Wawrzyniak Warszawa, 11 listopada 1918 Rada Regencyjna do Narodu Polskiego Wobec groŜącego niebezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego, dla ujednostajnienia wszelkich zarządzeń wojskowych i utrzymania porządku w kraju, Rada Regencyjna przekazuje władzę wojskową i naczelne dowództwo wojsk polskich, jej podległych, Brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu. Po utworzeniu Rządu Narodowego, w którego ręce Rada Regencyjna, zgodnie ze swymi poprzednimi oświadczeniami, zwierzchnią władzę państwową złoŜy, Brygadier Józef Piłsudski władzę wojskową, będącą częścią zwierzchniej władzy państwowej, temuŜ Rządowi Narodowemu zobowiązuje się złoŜyć, co stwierdza podpisaniem tej odezwy. Aleksander Kakowski Józef Ostrowski Zdzisław Lubomirski Józef Piłsudski 11 listopada 1918 roku po 123 latach niewoli odrodziło się państwo polskie. Odzyskanie niepodległości było moŜliwe nie tylko dzięki dąŜeniom niepodległościowym całego narodu ale, przede wszystkim, klęsce mocarstw rozbiorowych w czasie I wojny światowej. Pierwsze lata niepodległości wypełniła walka zbrojna o ustalenie granic odrodzonego państwa, integracja dawnych trzech zaborów oraz odbudowa ze zniszczeń wojennych. Polska była jednym państwem Europy którego produkcja przemysłowa w 1938 nie przekroczyła poziomu z 1913 r. W tym miejscu trzeba powiedzieć, Ŝe Ŝaden kraj w Europie nie miał tak trudnej sytuacji po I wojnie światowej. Polska musiała zintegrować trzy zabory, przekształcić gospodarkę kraju, a takŜe dać sobie radę z konfliktami narodowościowymi. Jednak II Rzeczpospolita dała swym obywatelom to co najcenniejsze, czyli własne państwo. Wreszcie Polacy mogli Ŝyć i rządzić się w swoim niepodległym kraju. W szkołach uczono patriotyzmu, tolerancji oraz szacunku dla pracy, harcerstwo zaś wyrabiało hart ducha i sprawność fizyczną. Przykładem tego jest młody harcerz z Gdyni Władysław Wagner. Po tym krótkim przypomnieniu naszych najnow- 9 Delegacja S P nr 141. Obok flagi M. Buchowicz W centralnej części zdjęcia Zespół „Piranie” z VI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela szych dziejów prowadzący zaprosił przedstawicieli przybyłych Szkół i pocztów sztandarowych do złoŜenia meldunku o gotowości do Apelu. Po złoŜeniu meldunków nastąpiła bardzo podniosła część Apelu - oddanie hołdu poległym za naszą wolność. Od tego momentu zaczęli swój występ uczniowie ze Szkoły Podstawowej nr 141 im. Generała Mariusza Zaruskiego. Pięknie skomponowany został scenariusz tego wystąpienia. Trzy osoby kolejno przedstawiały historię Ŝycia Generała. Kolejnych siedem uczennic i uczniów recytowało utwory Generała. Recytacje wkomponowane były w prezentowaną historię co spowodowało, Ŝe nie tworzyła ona monotonnego dialogu. Podkreślić naleŜy z uznaniem duŜe zaangaŜowanie recytujących. RóŜnorodność tonacji głosu i mimika twarzy to juŜ był indywidualny wkład występujących. Akustyka sali gimnastycznej nie ułatwiała śledzenia tych występów. Uznajemy za celowe przytoczenie całości tego wystąpienia. Dostaliśmy zgodę na to od pani Magdy Wawrzyniak, która opracowała wystąpienie. Zespól uczniów do występu przygotowała pani Zofia Pawełczyk. Zespół Szkoły Podstawowej nr 141. Od lewej trójka Narratorów i siódemka Recytatorów Osoba1. Rzadko kiedy rodzimy się tak wszechstronni, by być w stanie zmierzyć się z tak róŜnorodnymi wyzwaniami. A jednak historia zna takie przypadki. Twórca TOPR i polskiego Yacht Clubu, dowódca I Pułku Ułanów, adiutant drugiego prezydenta II Rzeczpospolitej Stanisława Wojciechowskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, propagator idei harcerstwa, utalentowany malarz, prozaik, poeta i... jeszcze długo by wymieniać - to Mariusz Zaruski. AŜ dziw, Ŝe tak wybitna postać, polski Leonardo da Vinci XX wieku, jest dziś postacią nieco zapomnianą. Przedstawiamy wam jego niezwykłą sylwetkę. Osoba 2. Urodził się w 1867 roku na Podolu, na Ukrainie, gdzie ukończył równieŜ pierwszy etap edukacji. Z morzem (dokładnie: Morzem Czarnym) pierwszy raz zetknął się w Odessie, gdzie studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. Tutaj pierwszy raz wykazał się swoją niesamowitą wszechstronnością - mimo Ŝe studiował kierunek ścisły, zaczął uwieczniać morskie bałwany na płótnie i zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych. Wzburzone fale i niespokojne głębiny zupełnie go zachwyciły. Postanowił osobiście doświadczyć trudów Ŝycia na morzu i zaciągnął się na rejs do Bombaju, który był dla niego prawdziwą szkołą Ŝycia. „śegluga” Więcej Ŝagli! Odwińcie z rej płótna, Niechaj maszty się kładą na fali. Choć zawieja na morzu okrutna, W górę serca! - wyjdziemy z niej cali! Opuściliśmy brzeg bez powrotu, Więc na przebój Ŝeglujmy w powodzi, Wszystkie siły wytęŜmy do lotu... Jako Ŝywo, juŜ Słońce tam wschodzi! Wszak widzicie tę nić purpurową Co nad morzem się w tęczę rozbłyska I ku sobie nas nęci i nagli... A, niech gromy nam biją nad głową, 10 Narrator (Osoba II) Wiktoria Bojanowska kl. VIa Narrator (Osoba III) Milena Rogaczewska kl.IV Paulina Kubiak kl. VIa Niechaj w strzępy pękają płótniska, Bracia, męstwa! Do Ŝagli, do Ŝagli! Osoba 3. Po powrocie Mariusz Zaruski zaangaŜował się w patriotyczną działalność konspiracyjną wymierzoną przeciwko caratowi - m. in. nawiązał kontakt z rosyjskimi przeciwnikami cara, wspólnie z nimi ćwiczył obchodzenie się z bronią i organizował tajne zebrania. Spisek został jednak dość szybko wykryty przez władze, a sam młody Zaruski najpierw trafił do więzienia, a później na zesłanie do Archangielska. Morze Białe, nad którym leŜy miasto, szybko zaprosiło na swoje wody polskiego zesłańca, a miejscowy gubernator zgodził się go wypuścić na rejs do Norwegii. Zaruski dokonał niezwykłych Ŝeglarskich wyczynów, wyprowadzając statek z powaŜnych tarapatów. W nagrodę armator zafundował mu naukę w szkole morskiej. Z okresu burzliwych rejsów po północnych wodach pochodzą równieŜ jedne z pierwszych dokonań literackich Zaruskiego - poezje i opowiadania marynistyczne. „Opowieść” Jak w puszczy dwa niedźwiedzie, zgłodniałe i wściekłe, Porwaliśmy się z morzem wzajemnie za bary, I moŜe nigdy jeszcze, jak świat ten jest stary, Nie grzmiały boje sroŜsze i bardziej zaciekłe. Okropne było morze w swym dzikim szaleństwie: Potopem się rzucało na piersi okrętu, To znowu go za włosy chwytało z odmętu, Lubując się w niedoli i naszym męczeństwie. I myśmy broniąc Ŝycia walczyli rozpacznie Ostatkiem mocy naszej, ostatkiem nadziei, AŜ wreszcie z wolna stygnąć zaczęło w nas męstwo.... Lecz morze juŜ natenczas ze wstydem, nieznacznie Swe fale jęło cofać z wichrowej zawiei --Gdy myśmy jeszcze trwali....ZWYCIĘSTWO, ZWYCIĘSTWO ! ! ! Osoba 1. Po zakończeniu zesłania Mariusz Zaruski oŜenił się i za namową przyjaciela zamieszkał w Krakowie, gdzie kontynuował studia malarskie i napisał pierwszy polski podręcznik Ŝeglugi morskiej, po którego publikacji niemal od razu stał się uznanym autorytetem w tej dziedzinie. Wkrótce jednak na jakiś czas porzucił swoje morskie pasje, bo usłyszał inny zew - zew gór. „Rycerz” Otom tu przyszedł, taki, jaki jestem Dolinną drogą przywlokłem się z trudem, Z rozterką duszy, z jej cnotą i brudem AŜeby skalnym odrodzić się chrzęstem. Gdzieś spoza grani z bezdźwięcznym szelestem Strach pełga w oczy słońca światłem rudym. Wznoszą się widma zmartwychwstałe cudem, A serce bije krwi Ŝywej protestem. Ale poskromię ja bunty niewczesne: Do walki pójdę z granitowym smokiem, /Bowiem hartowni być powinni męŜe/ I odrodzony znojem śmierci wskrzesnę. Tak tu ślubuję: nie cofnę się krokiem, AŜ turnię-smoka zdobędę, zwycięŜę. Osoba 2. W 1904 roku ze względu na kłopoty zdrowotne Ŝony Izabelli Zaruscy postanowili przenieść się do Zakopanego. Z podobną pasją, z jaką wcześniej pływał po morzach, Mariusz Zaruski zaczął zdobywać tatrzańskie szczyty. Wytyczył ogromną ilość nowych szlaków, równieŜ na nartach. 20 szczytów zdobył jako pierwszy. W jego dorobku znalazło się m.in. 12 dróg na fascynujący go Giewont. Był gorliwym entuzjastą narciarstwa, odkrywcą jaskiń i propagatorem idei ratownictwa górskiego - to m.in. dzięki jego wysiłkom w 1909 roku powstał TOPR, a on sam został jego pierwszym naczelnikiem. Inicjatywy tatrzańskie i zakopiańskie Zaruskiego Iga Drutowska kl. VIa Mateusz Wiśniewski kl. VIa Karolina Szcześniak kl. VIa . 11 Katarzyna Bielicka kl. VIa idą w dziesiątki, jeśli nie w setki - nadzorował budowę schronisk nad Morskim Okiem i Hali Gąsienicowej, opracował telegraf wzrokowy, a takŜe nowy bardziej ekonomiczny sposób układania ekwipunku w plecaku, montował termometry na szlakach... Osoba 3. Przygoda z górami zakończyła się niemal tak nieoczekiwanie, jak się zaczęła - wybuchła I wojna światowa. „Gdy przyjdzie pora” A kiedy przyjdzie na mnie pora, AŜebym, smutnych dróg wędrowiec, Opuścił ziemski ten manowiec, I padnie moich dni zapora, Chciałbym mój w Tatrach mieć grobowiec, Odwieczna z szarych want komora, Ta sama jutro co i wczora, Gdzieś w dali zbyrka kierdel owiec, Łomocą w źlebach spadłe głazy. Od ścian odbite tysiąc razy napełnia echem świat bajeczny. I patrzą dumnie i surowo Turnie schylone nad mą głową. Tam bym spał cichy i bezpieczny... Osoba 3. W czasie I wojny światowej Mariusz Zaruski słuŜył najpierw w Legionach, a od 1914 roku słuŜył w I Pułku Ułanów. Objął dowództwo szwadronu, z którym uczestniczył niemal we wszystkich walkach oddziału. W lipcu 1917 roku na krótko został dowódcą pułku. Aresztowany w trakcie kryzysu przysięgowego, odsiedział dwa miesiące w przemyskim wiezieniu. Po powrocie do Zakopanego Zaruski brał udział w wiecu załoŜycielskim „państwa" o nazwie Rzeczpospolita Zakopiańska. To samozwańcze państwo istniało 2 tygodnie, zanim podporządkowano je władzom odrodzonej Rzeczypospolitej. Zaruski wraz ze swoją góralską kompanią wyzwolił polskie wsie na Spiszu i Orawie, za co gen. Rydz-Śmigły awansował go do stopnia majora. „Do mojego konia” Wspomnienia bitew z r. 1915, kiedyśmy konno walczyli. Gdzie Stochód wije swe kręte odnogi, Pod Trojanówką jest bór gęsty, dziki. Tam nieprzyjaciel sprawował swe szyki, Spieszonych strzelców ustawiał wzdłuŜ drogi. Pamiętasz, orle, kurz i tętent srogi, Odgłosy komend i ranionych krzyki, Wał trupów końskich i strzałów płomyki LiŜące koniom oszalałym nogi. Gdyśmy się cwałem wzdłuŜ rzeki porwali, Z czterech stron ogień błyskał na kształt tęczy. Po spisach szable ułańskie dzwoniły, I brzmiało „hurra” przeciągłe Moskali. Tyś dostał kulą, lecz miałeś dość siły, By z tej śmiertelnej wyrwać się obręczy. Osoba 1. NiespoŜyta energia i perfekcjonizm marynarza, narciarza, wspinacza, malarza, pisarza, speleologa i przewodnika dały o sobie znać równieŜ w armii - Zaruski zainteresował się udoskonaleniem techniki jazdy konnej. PoniewaŜ sam doskonale czuł się w siodle i rozumiał konie, stworzył dwa bardzo cenione przez dowództwo regulaminy dotyczące tego zagadnienia. Jako znakomitego kawalerzystę i organizatora przerzucono go na Litwę i Białoruś, gdzie zdobywał kolejne stopnie oficerskie. Odznaczony Virtuti Militari V klasy (podczas walk o Wilno wsławił się brawurowo dokonanym atakiem na dworzec kolejowy) oraz kilkakrotnie KrzyŜem Walecznych, karierę wojskową zakończył jako generał brygady i adiutant prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w latach 1923–1925. Mateusz Zimny kl. VIa obok niego po prawej Damian Janus Od lewej Jarosław Cepak, Małgorzata Caban, Jan Kłuciejasz, Barbara Leszczyńska, Feliks Kowalski, Jolanta Rybowska Zespól Szantowy „PIRANIE” z VI liceum Ogólnokształcącego 12 Zespołem „Piranii” dyryguje Kacper Foryś Osoba 2. Przeprowadziwszy się do Warszawy, Mariusz Zaruski wreszcie miał czas, by poświęcić się pracy literackiej, a takŜe spisać i uporządkować zagadnienia, którymi zajmował się do tej pory (a których, jak wiemy, było niemało). Za biurkiem jednak nie wysiedział długo, dzięki jego wysiłkom powstał jeden z najstarszych w polskiej historii Yacht Clubów, a ze składek Komitetu Floty Narodowej, którego był sekretarzem generalnym, zakupiono słynny Ŝaglowiec „Dar Pomorza". Emerytowany kawalerzysta bez reszty oddał się promocji idei rozbudowy floty i wychowania młodzieŜy przez wspólne rejsy na morzu. Jego natura przywódcy, organizatora i społecznika znalazła ujście w specjalnych kursach dla młodzieŜy. W 1935 roku objął stanowisko kapitana jachtu Głównej Kwatery Harcerzy ZHP, nazwanego „Zawisza Czarny”, na którym pływał przez trzy Ŝeglarskie sezony. Młoda załoga ubóstwiała swojego kapitana - kiedy pokład był brudny, Zaruski sam chwytał za szmatę, a juŜ po chwili wszyscy szli w jego ślady i zgodnie szorowali deski. „Chór marynarzy” Hej, czas juŜ, czas ! Kotwicę ciąg do góry, A bierz się wraz, Ochoczo zerwij sznury ! Jak wicher dmie, Jak szumi fala złota ! Nie dla nas, nie --Bezczynność i tęsknota ! Czy tu czy tam --Los jeden nam : Na morze droga jedna.... Hej czas juŜ, czas, A bierz się wraz KOTWICĘ ZERWAĆ ZE DNA ! Osoba 3. Choć „Zawisza Czarny" był przygotowany, by wypłynąć w sierpniu 1939 roku w nowy rejs, Zaruski, zdając sobie sprawę ze zbliŜającej się wojny, nie zdecydował się opuszczać portu. Po ataku niemieckim, mimo swoich 72 lat krzepki generał chciał brać udział w walce. Zamiarom tym jednak nie dane było się ziścić i Zaruski zmuszony był ukrywać się przed okupantami we Lwowie, gdzie w grudniu 1939 roku został aresztowany przez NKWD. Nawet w więzieniu nie stracił hartu ducha - dodawał otuchy współtowarzyszom, snując długie opowieści z arsenału swojego przebogatego doświadczenia morskiego i górskiego. Poddał się dopiero chorobie… Zmarł w 1941 roku w enkawudowskiej katowni na cholerę. Urnę z ziemią pobraną z cmentarza w Chersoniu (dokładne miejsce pochówku nie jest znane) sprowadzono w 1997 roku do Polski i pochowano na starym cmentarzu na Pęksowym Brzysku w Zakopanym. Za epitafium dla tej wybitnej i niepowtarzalnej jednostki mogą posłuŜyć jego własne słowa z jednej z prac literackich: Uczeń 7 – epitafium „Gdy stanę przed św. Piotrem i ten zapyta, jak mnie zameldować, odpowiem: Łamałem młotem wrzeciądza niewoli, prowadziłem Polaków w góry i na morze, aŜeby stali się twardzi jak granit, a dusze mieli czyste i głębokie jak morze". Po uczniach z klas VIa i IV Szkoły Podstawowej nr 141 przygotowanych przez panią Zofię Pawełczyk, wystąpił Zespól Szantowy „Piranie” z VI Liceum Ogólnokształcącego. Był to praktycznie nowy skład, który powstał po odejściu bardzo duŜej części maturzystów. 13 Pani dyrektor Dorota Kazimierczyk dziękuje za spotkanie Obelisk gen. Mariusza Zaruskiego w parku jego imienia na Stokach w Łodzi Poczty sztandarowe i flagowe przy Obelisku Po złoŜeniu kwiatów zapalenie zniczów Mimo tak krótkiego czasu przygotowań swoim występem zachwycili zebranych. Zespól wykonał dwa utwory: „PokaŜę Ci” i „Press gang”. To było zakończenie spotkania w budynku Szkoły. Za przybycie podziękowała pani Dyrektor a za gościnę w murach Szkoły i zapewnienie warunków odbycia uroczystości bez obawy, Ŝe uniemoŜliwi ją deszcz, dziękował pani Dyrektor Prezes ZOŁ LMiR Andrzej Wojnarowski. Po ubraniu się uczestnicy alejkami parku im. Mariusza Zaruskiego podąŜyli w kierunku obelisku aby złoŜyć kwiaty i zapalić znicze pamięci. Prezes Zarządu Okręgu Łódzkiego LMiR kpt. inŜ. Andrzej Wojnarowski podziękował przybyłym i zaprosił na spotkanie w przyszłym roku. Grupa Seniorów wśród dzieci i młodzieŜy. Od lewej Jan Kłuciejasz, Feliks Kowalski, Barbara Leszczyńska, Stanisław Kobyliński Podziękowanie za wspólne przeŜycia na Apelu i zaproszenie do spotkania w przyszłym roku wygłasza Prezes Andrzej Wojnarowski. Obok Niego na prawo Małgorzata Caban z VI LO Tekst i zdjęcia Stefan Wasiljew W imię Wolności To samo – lecz dla innych słońce świeci dziś nad Bałtykiem inne płyną po morzu okręty nowe załogi bronią morskich granic wierzymy – jak tamci wtedy – naszej wolności nie oddaliby za nic. Ci, co walczyli w imię Wolności – w krainie wiecznej młodości na niebiańskich spoczywają kobiercach. Światło pamięci palimy im w naszych sercach. Wiatr nad wodami mgłę rozwiewa o bohaterach śpiewa... Barbara Leszczyńska 14 Władysław Wagner – pierwszy Polak, który opłynął kulę ziemską. Rejs dookoła świata jest marzeniem wielu. Osób, mogących się poszczycić takim dokonaniem jest coraz więcej, w duŜej mierze dzięki technice, która przyniosła w tym względzie olbrzymie ułatwienia. Władysław Wagner urodził się w roku 1912 w okolicach Radomia i pewnie gdyby tam pozostał, jego Ŝycie potoczyłoby się zupełnie inaczej. Los sprawił jednak, Ŝe w roku 1927 razem z rodzicami przeniósł się na stałe do Gdyni. Tu było prawdziwe morze, port, statki, jachty, które całkowicie zawładnęły piętnastoletnim chłopakiem. Władek zapisuje się do morskiej druŜyny harcerskiej, uczestniczy w kursach Ŝeglarskich. Zauroczony postacią Joshuy Slocuma, który w latach 1895-98 odbył na jachcie „Spray" samotną podróŜ dookoła świata i ksiąŜką „Sam jeden Ŝaglowcem dookoła świata”, postanawia pójść w jego ślady. W 1931 roku znajduje w okolicy portu porzucony wrak szalupy motorowo-Ŝaglowej i nagle doznaje olśnienia, Ŝe trafił na łódź, którą wreszcie będzie mógł popłynąć za linię horyzontu. Rozpoczyna remont kadłuba, dodaje takielunek i juŜ w marcu 1932 roku „Zjawa" - slup z oŜaglowaniem gaflowym, spływa na wodę. Mimo, Ŝe próbne pływania wykazują zbyt małą dzielność jednostki, Władek jest zdecydowany i wyznacza 1 lipca jako datę wyjścia w „wakacyjny rejs". Kilka dni przedtem dwaj członkowie załogi rezygnują z udziału w wyprawie i tylko zgłoszenie się Rudolfa Korniowskiego sprawia, iŜ Wagner nie zostaje „pierwszym polskim samotnym Ŝeglarzem”. Ostatecznie 8 lipca, w piątek (sic!), późnym wieczorem jacht „Zjawa", bez silnika, świateł nawigacyjnych, z dwiema mapami Morza Bałtyckiego, kilkoma ksiąŜkami i harcerską busolą zamiast prawdziwego kompasu, opuszcza gdyński port. Dowodzi nim Władysław Wagner, dwudziestoletni harcerz z Gdyni, pomysłodawca całego przedsięwzięcia, oraz Rudolf Korniowski z tej samej morskiej druŜyny harcerskiej im. Jana Sobieskiego. Obaj z niewielkim jeszcze morskim doświadczeniem i na niezbyt doskonałym jachcie z wielkimi trudnościami przepłynęli Bałtyk, Morze Północne, Zatokę Biskajską. Docierają do portu hiszpańskiego Santander. Bez pieniędzy i na mocno zniszczonym jachcie. Następnie Lizbona, w czerwcu 1933 roku docierają do Ameryki Południowej. W Kanale Panamskim, dwaj załoganci zmustrowali z jachtu. Władek został sam bez pieniędzy oraz bez jachtu. Stary rozsypujący się jacht sprzedał. Kupił mocniejszy, ale wymagający przebudowy. Pracował, pisał, przebudowywał bez wytchnienia co doprowadziło do choroby. Ale po burzy następuje czas pogody. Przez Kanał Panamski przeholował go… „Dar Pomorza”. Od tego momentu Władek wyruszając na Pacyfik miał juŜ nowy jacht, który nazwał „Zjawa II”. Nastał 1935 rok Ŝaglowej podróŜy. Pacyfik nie był łaskawy dla Wagnera, sztormy demolują mu kilkakrotnie jacht. Z trudem dociera do FidŜi i tam „Zjawa II” kończy Ŝywot. Władek wyrusza do Australii, gdzie zostaje serdecznie przyjęty przez miejscową Polonię. Wraca do Ameryki Południowej do Ekwadoru po „ Zjawę III”. Nowy czterometrowy dwumasztowiec, który Władek Wagner z Kondratowiczem doprowadzają do Australii. I tu zaczyna się jakby druga część tej niezwykłej historii. Z Australii Wagner zabiera dwóch skautów, Ŝeglarzy którzy zamierzają wraz z nim dopłynąć do Szkocji na Światowy Zlot Skantingu zaplanowany na sierpień 1939 roku. Jeden z nich to Dawid Walsh, drugi to Bernard Plowright-Blue. Postanowili dokończyć wraz z Władkiem tę podróŜ. Rok 1938, przed nimi daleka droga przez Ocean Indyjski, Morze Czerwone, Kanał Sueski, Morze Śródziemne i przez Gibraltar w stronę Anglii. A do Polski?.. jeszcze dalej, więc wraz z wiarą wyruszyli w pomyślne wiatry. Kłopoty finansowe nie opuszczały Wagnera.„Zjawa III” opuszcza Sydney 10-tego lipca 1938 roku. Miasto 15 Sydney Ŝegnało nadzwyczajnego gościa paradami na wodzie. Przed nimi daleka droga. U WybrzeŜy Bali „SOS z jachtu Zjawa III”. Jacht do naprawy. „Zjawa III” z trzema skautami i nowym kilem ruszyła w stronę Jawy. Droga do Polski stawała się coraz trudniejsza. Po siedmiu latach podróŜy zobaczył ponownie rodzinną Europę. 4 lipca 1939 roku zdobyli Atlantyk, był to dzień szczególny poniewaŜ zamykał pętle wokół globu ziemskiego i od tego momentu wchodził w historię polskiego Ŝeglarstwa. Władysław Wagner kapitan, harcerz i Ŝeglarz jako pierwszy Polak opłynął kulę ziemską. Załoga jako pierwsza zrzuciła kotwicę w pobliŜu Royal w angielskim porcie jachtowym Southampton. Władysław Wagner Kapitan Jachtowej śeglugi Morskiej. Był harcerzem i pierwszym Polakiem, który opłynął świat pod Ŝaglami. Był bardzo dumny ze swojego narodu, który odzyskał niepodległość po 134 latach niewoli. Prezentował światu polską banderę. PodróŜ nie była łatwa, ale okrąŜenia świata dokonał. Przez siedem lat dąŜył do celu. Niestety wybuch drugiej wojny światowej, uniemoŜliwiał powrót do Ojczyzny. W ostatecznej podróŜy do Polski wróciły juŜ tylko jego prochy. Rok 2012 to trzy okrągłe rocznice – 100 lecie urodzin ( 17 września 1912r ). 80-lecie rozpoczęcia rejsu dookoła świata ( 08 lipca 1932r ), 20-lecie śmierci ( 15 września 1992r ). Z tego teŜ wzglądu rok 2012 został przez harcerzy i Ŝeglarzy ogłoszony rokiem Władysława Wagnera. Harcerze uczcili te rocznice odsłaniając w Centrum Wychowania Morskiego ZHP w dniu 08 lipca 2012r tablicę, umieszczoną na duŜym kamieniu polnym tablicę mówiącą: Stąd, 80 lat temu, wyruszył na jachcie „Zjawa” Władysław Wagner, harcerz i pierwszy Polak, który opłynął świat pod Ŝaglami. Polscy Harcerze, Ŝeglarze i Bracia WybrzeŜa Gdynia, 8 VII 2012r. Natomiast w dniu 15 września 2012 r. w Gdyni odbyła się uroczystość otwarcia Alei śeglarstwa Polskiego, podczas której odsłonięto tablicę poświęcona kapitanowi Władysławowi Wagnerowi - pierwszemu Polakowi, który opływając świat pod Ŝaglami, realizował polską myśl morską. Aleja, powstała dzięki Polskiemu Związkowi śeglarskiemu, Lidze Morskiej i Rzecznej oraz Miastu Gdynia. Upamiętnia wielkich polskich Ŝeglarzy. Pierwszym to Władysław Wagner. Odsłonięcia Tablicy dokonali: Dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni, Prezes Ligi Morskiej i Rzecznej. kpt.Ŝ.w. Andrzej Królikowski, Naczelnik Związku Harcerstwa Polskiego harcmistrz Magdalena Sinica, Wiceprezes Polskiego Związku śeglarskiego ds. morskich Maciej Leśny, Prezydent Miasta Gdynia Wojciech Szczurek . Moment odsłonięcia tablicy Wygląd tablicy 16 Zofia Kolasińska – Mazur matka chrzestna m/s „Ziemia Łódzka” nie Ŝyje 18 października 2012 w Łodzi, na cmentarzu komunalnym Zarzew, spoczęła ś/p Zofia Kolasińska – Mazur. Na miejsce wiecznego spoczynku odprowadzał Ją Syn Adam z Rodziną, sąsiedzi, znajomi, przyjaciele. Wśród tych ostatnich byli członkowie łódzkiej Ligi Morskiej i Rzecznej, która wystawiła wartę z pocztem sztandarowym w kaplicy cmentarnej. Nad grobem, po odprawieniu modłów przez księdza z parafii Matki BoŜej Jasnogórskiej z Widzewa został odczytany przez prezesa Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej kpt. inŜ. Andrzeja Wojnarowskiego „List PoŜegnalny”, który przysłała ze Szczecina przewodnicząca Matek Chrzestnych Statków Polskiej śeglugi Morskiej w Szczecinie, wiceprezes Zarządu Głównego Ligi dr ElŜbieta Marszałek. Po Nim w imieniu Zarządu Okręgu Łódzkiego LMiR wspomnienie memoriałowe ku pamięci zmarłej wygłosił honorowy prezes Zarządu Okręgu Łódzkiego LMiR kpt. mar. inŜ. Stanisław Kobyliński. Panią Zofię Ŝegnała równieŜ piękna pogoda, która pomagała w skupieniu oddać ostatni pokłon zmarłej. W miejscowej gazecie Polska Dziennik Łódzki w dniu pogrzebu ukazał się nekrolog od Dyrekcji i pracowników P ś M w Szczecinie Ostatnia modlitwa nad grobem Czuwanie przy trumnie. Z lewej poczet sztandarowy LMiR Prezes A. Wojnarowski odczytuje List PoŜegnalny ze Szczecina Rusza kondukt Ŝałobny do miejsca ostatecznego spoczynku Wspomnienie memoriałowe wygłasza St Kobyliński 17 Wspomnienie memoriałowe ku pamięci ś/p Zofii Kolasińskiej – Mazur, urodzonej 1 czerwca 1941 roku, zmarłej 13 października 2012, wicekomandora Klubu Matek Chrzestnych Statków Polskiej śeglugi Morskiej (PśM), Polskich Linii Oceanicznych (PLO) i Chińsko-Polskiego Towarzystwa Maklerów Okrętowych (Chipolbrok) przy Zarządzie Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej. Ś/p Zofia Kolasińska Mazur, mgr inŜ. włókiennik, absolwentka Politechniki Łódzkiej po ukończeniu studiów w 1967 roku pracowała w fabryce Dywanów „Dywilan” w Łodzi na stanowisku kierownika Laboratorium i kierownika Zakładu do osiągnięcia wielu emerytalnego w 1991 roku. Do Ligi Morskiej wstąpiła przed wyborem jej przez załogę fabryki na matkę chrzestną statku PśM, któremu w dniu 17 listopada 1989 roku w stoczni PENDIK w Istambule (Turcja) nadano imię „ZIEMIA ŁÓDZKA”. Dokonując zaprogramowanego ceremoniału chrztu przecięła na pochylni linę uwalniającą butelkę szampana, która rozbiła się na dziobie statku. Jednocześnie Pani Zofia wypowiedziała formułę: „Płyń po morzach i oceanach, głoś chwałę swojego imienia, sław imię polskiego marynarza i stoczniowca, nadaję ci imię „Ziemia Łódzka”. Podobne teksty wygłaszała w „wodowaniach” – w Łodzi licznych ligowych tablic pamiątkowych, nowo wydawanych ksiąŜeczek morskich i jubileuszowych publikacji Ligi Morskiej i Rzecznej, stałych morskich symboli pamięci w Łodzi. Pani Zofia była naszym ambasadorem i „wizytówką” w morsko-wodniackim posłannictwie w Łodzi, na morzu i WybrzeŜu. Będzie jej nam brakować. Trudno się nam z Nią rozstawać. Była jedną z najznakomitszych osobistości Lig Morskich. Odeszła od nas po 25 latach obcowania z Nią odpływając w swój ostatni najdłuŜszy rejs bez końca. Pozostawiła Rodzinę, Załogę swojego pięknego 200 metrowego dwudziestosześcio tysięcznika, Przyjaciół na zawsze pogrąŜając wszystkich w głębokiej zadumie. Dzisiaj z naleŜnym ś/p Zofii szacunkiem stajemy przy Niej pod pochylonym sztandarem czcząc Jej pamięć. Zapewniamy Cię droga nasza Zofio, Ŝe na zawsze pozostaniesz w naszej serdecznej pamięci. Spoczywaj w spokoju. LIST POśEGNALNY Szczecin, dn. 18.10.2012. Droga Zosieńko Byłaś Matką Chrzestną statku „Ziemia Łódzka”. Twoje matczyne serce było zawsze pełne miłości i Ŝyczliwości dla kapitana i załogi. Od 20 lat Twój statek sławi na morzach i oceanach Polską śeglugę Morską, Miasto Łódź i Ziemię Łódzką. W naszej pamięci pozostaniesz straŜniczką edukacji morskiej dzieci i młodzieŜy, osobą, która była zawsze tam gdzie działy się waŜne sprawy dla Ludzi Morza i Polski Morskiej. Z podziwem i uznaniem patrzyłam jak troszczysz się o Łódzkie dzieci i młodzieŜ. Teraz kiedy odchodzisz na wieczną wachtę zabraknie przyjaciołom i szkołom Twojego matczynego serca. Dziękujemy Ci za wszystko, Ŝegnaj i niech Cię Posejdon wiedzie po falach wiecznej szczęśliwości Przewodnicząca Klubu Matek Chrzestnych Statków Polskiej śeglugi Morskiej w Szczecinie Wiceprezes Zarządu Głównego Ligi Morskiej i Rzecznej ElŜbieta Marszałek 18 Podniesienie bandery na Ŝaglowcu „Generał Zaruski” śaglowiec „Generał Zaruski” przypłynął do Polski w 1946 roku. Po wielu latach szkolenia młodych Ŝeglarzy w Jastarni, oraz wielu dalekich rejsach (m.in. na Spitsbergen w 1975 roku) od lat 90-tych był mocno zaniedbywany co doprowadziło do utraty klasy PRS w 2003 roku. Od tamtego czasu stał w porcie w Jastarni, potem w stoczni we Władysławowie, gdzie był remontowany przez jakiś czas, dopóki nie skończyły się pieniądze. 3.XI.2008 Gdańsk kupuje Ŝaglowiec. Zaczął się nowy rozdział w historii Ŝaglowca – został przetransportowany do Gdańska. W końcu 2010 rozpoczął się remont jednostki na terenie Gdańskiej Stoczni „Remontowej". 5 grudnia 2011 r. nastąpiło wodowanie kadłuba Prezydent B. Komorowski przekazuje banderę i rozpoczęto zabudowę wnętrza. Podzielono go na pomieszczenia: mesy, kubryku, kabiny kapitańskiej, bosmańskiej i kabin oficerskich. W ramach dostaw sprzętu elektronicznego Ŝaglowiec wyposaŜono w radar, odbiornik Navtex, AIS, GPS, wiatromierz, echosondę i telefon satelitarny. Wykonano instalację elektryczną i grzewczą. Na początku lipca 2012 postawiono maszty. W ciągu lata na dziobie zainstalowano bukszpryt. W połowie września umieszczono Ŝaglowiec w suchym doku w celu zamontowania ostatnich elementów w części dennej i przy okazji połoŜenia ostatnich warstw lakieru. Pod koniec września dokonano ponownego wodowania. 30 października na Targu Rybnym w Gdańsku Prezydent na pokładzie „Generała Zaruskiego” odbyła się uroczystość podniesienia bandery, którą przekazał Prezydent Bronisław Komorowski - spraPlanuje się, Ŝe w kwietniu 2013 „Generał Zaruski” wujący przez cały czas remontu Patronat Honorowy. wypłynie w pierwsze rejsy szkoleniowe. Jacht spędzi zimę w Marinie Gdańsk. Trzeba jeszcze przeprowadzić testy silnika na wodzie S.Wasijew w oparciu o tekst K. Ostrowskiej w Magazynie dla i próbne rejsy pod Ŝaglami. śeglarzy „WIATR” „ROZDARCIA KRONIKA CZYTANA PO LATACH” Stanisław Leszczak Dziękujemy Druhowi j. kpt. Ŝ.w. Stanisławowi Leszczakowi za Jego ksiąŜkę – dokument. Jej treść wypełnia lukę w spisanej i wydanej w 1995 r. przez Stanisława Kobylińskiego i Stefana Wasiljewa „Historii Ligi Morskiej Okręgu Łódzkiego w latach 1925-1995”- związanej z powstaniem przy Zarządzie Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej pierwszej Łódzkiej Wodnej DruŜyny Harcerskiej im. Generała Mariusza Zaruskiego zarejestrowanej 15. III. 1947 r. w Komendzie Chorągwi Łódzkiej z nadanym numerem 41. Opisane osiągnięcia sportowe i organizacyjne tej druŜyny oraz zapał z jakim one były budowane stanowią przykład patriotyzmu naszego pokolenia. Redakcja „Łódki 19 Z pokłonem, modlitwą i ogniem pamięci W Dniu Zmarłych 1 listopada 2012 r. u naszych Wielkich, pełniących wieczną marynarską wachtę na łódzkich cmentarzach, byliśmy z pokłonem, modlitwą i ogniem pamięci. W Rudzie Ś/p wiceadmirałowi Zdzisławowi Studzińskiemu, jego Dziadkom i Rodzicom, patronowi Bractwa Ligi Morskiej i Rzecznej w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Joachima Lelewela. Na Cmentarzu Starym przy ulicy Ogrodowej III prezesowi łódzkiej Ligi Morskiej i Rzecznej (Kolonialnej) w latach 1932 – 1933,patronowi Bractwa LMiR w Szkole Podstawowej nr 1 im. A. Mickiewicza Ś/p Aleksemu Wincentemu RŜewskiemu pierwszemu Prezydentowi Miasta ŁODZI ( 1919 – 1923 ). I członkowi honorowemu Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej ´1925 Ś/p Marianowi Cynarskiemu II Prezydentowi Miasta ŁODZI ( 1923 – 1927 ). XIV Targi śeglarstwa i Sportów Wodnych POLAND BOATSHOW W dniach 16-18 listopada 2012 odbywały się w Łodzi XIV Targi śeglarstwa i Sportów Wodnych POLAND BOATSHOW. Obok czysto komercyjnej funkcji jaką pełnią Targi było to wielkie święto miłośników sportów wodnych. MoŜna było zobaczyć jachty, na widok których moŜna być dumnym, Ŝe skonstruowane i wytworzone zostały w Polsce. Gładkość i połysk kadłubów jachtów Ŝaglowych i motorowych na najwyŜszym poziomie. Cieszyła obecność stoiska PZś, Szkoły pod śaglami, wielu ofert spływów kajakowych, warsztatów poświęconych technikom takielarskim - starej i odchodzącej w zapomnienie sztuce Ŝeglarskiej, jaką jest wiązanie węzłów i splotów itp. Targi były takŜe okazją do spotkań i rozmów ludzi „przeŜartych do cna” pasją Ŝeglarstwa, kajakarstwa, wędkarstwa i włóczenia się po i obok obszarów wodnych. Bardzo sympatyczne były rozmowy z kapitanem Krzysztofem Baranowskim, podpisującym swoje nowe, pięknie wydane, ksiąŜki i Jego Ŝoną panią Bogumiłą Wander, która strzegł wierny pies rasy York. Nie odmówiliśmy sobie takŜe przyjemności odwiedzenia stoiska naszego kolegi j.kpt.Ŝ.w.Andrzeja Janowskiego –właściciela najstarszej stoczni jachtowej w Głownie. Wśród zwiedzających byli, między innymi, członkowie Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej. Redakcję Biuletynu Informacyjnego „Łódka” reprezentował Kolega Stanisław Kobyliński, który obszedł Targi bardzo dokładnie, zbierając wszelkie pisane informacje, które przydadzą się w propagowaniu sportów wodnych w czasie pobytu na zebraniach Szkolnych Kół LMiR. 20 Stanisław Kobyliński (po prawej) „negocjuje!” zakup jachtu Tekst S. Wasiljew zdjęcie St. Kobyliński Z kart historii naszej floty - dział prowadzi dr Mieczysław Prosnak Generał Zaruski W latach 1938-1939 zbudowano w Szwecji na zamówienie Ligi Morskiej i Kolonialnej nowoczesny jacht pełnomorski, pierwszy z planowanej serii 10 jednostek. Statku nie odebrano z powodu wybuchu II wojny światowej, został więc wcielony pod nazwą „ Kryssaren” do szwedzkiej marynarki wojennej. Zwrócony w styczniu 1946 r. i przyholowany do kraju, otrzymał nazwę „Generał Zaruski” ( później przejściowo „Młoda Gwardia” i –ostatecznie- „Mariusz Zaruski”. Zbudowano go w stoczni B.Lunda w Ekenus (Szwecja). Miał on pojemność 71 BRT i około 10 NRT, długość przez pokład 25,30 m (całkowita z bukszprytem 28,00 m), szerokość 5,80, zanurzenie 3,50m, oŜaglowanie kecza gaflowego o powierzchni 309 m, 2 silniki spalinowe Bolinder o łącznej mocy 90 KM, 2 śruby napędowe, prędkość pod Ŝaglami do około 9-10 węzłów. Załoga stała liczyła 3 ludzi, a wraz z 29 uczniami łącznie 32 ludzi. Był to jacht kilowy, o konstrukcji drewnianej i wysokich walorach morskich, największy z ówczesnych jednostek sportowych w kraju. Silniki parokrotnie wymieniano, początkowo na 2 silniki June Munkt 90 KM, a po 1960 r. 2 silniki Albin motor o mocy 150 KM. Statek ten zdobył sobie stałą pozycję w polskim Ŝeglarstwie słuŜąc kolejno w Lidze Morskiej w Ustce, w latach 1949-1950 w czarterze SłuŜby Polsce, a od 1953 przejęty przez Ligę Przyjaciół śołnierz, stał się jednym z najbardziej znanych jachtów tego okresu. Wsławił się teŜ głośnym rejsem arktycznym na Spitsbergen w 1975 r. Uzupełnienie Redakcji 1982- Pierwszy rejs Bractwa śelaznej Szekli na Zaruskim. 1993.- Rejs z niepełnosprawnymi do Maarianhaminy (szw. Mariehamn).W połowie lat 90. wyczarterowany prywatnej osobie (szkutnikowi przeprowadzającemu jego remonty). Pływał głownie w rejsach z młodzieŜą, lecz takŜe w zimowe rejsy sylwestrowe (2000/2001, 2001/2002). Na wiosnę 2003 wskutek braku remontów utracił klasę PRS i został wyłączony z eksploatacji i zacumowany w Jastarni. Od sierpnia 2003 przekazany pod opiekę fundacji Polskie śagle im. Gen. Zaruskiego, zamierzającej wyremontować jacht i przywrócić mu funkcję zaplanowaną jeszcze przed wojną – szkolenie Ŝeglarskie młodzieŜy. Przeprowadzony na slip stoczni rybackiej we Władysławowie w maju 2005 roku. Pod koniec 2006 roku szeroko zakrojony remont został przerwany na skutek wycofania się głównego sponsora – Poczty Polskiej. 15 września 2008. podpisano list intencyjny dotyczący przejęcia Ŝaglowca przez miasto Gdańsk. 21 Z kart historii Ŝaglowców – dział prowadzi kpt. ś. W. Henryk Grunert NAZWA/ Name „CUAUHTÉMOC " NAZWA/ Name „DUNBRODY " 22 Port macierzysty / Registered port Acapulco Bandera / Flag MEX Typ oŜaglowania/Typ of rigging Bark/ Bark Rok budowy / Year built 1982 Stocznia / Yard: Astilleros y Talleres Celaya, Bilbao Wyporność / Displacement ? TR/RT Długość całkowita / Overall lengh 90,50 m Długość kadłuba / Lenght (hull): 78,50 m Szerokość / Breadth: 12,00 m Zanurzenie / Draught 5,20 m Wysokość / High: ? m Powierzchnia Ŝagli / Sail area 2200 m² Kadłub / Ship's hull Stalowy/Steel Silnik / Engine Caterpillar Diesel Moc maszyn / Power: 1125 KM / PS Vmax / Speed silnik/Ŝagle engine /full saile ? węzły / knots Załoga/Crew: stała/kadeci regular/cadets ? Poprzednia nazwa/ Previous name Dodatkowe inform. / Additiomal info http://www: semar.gob.mx/ http://www: tallship-fan.de/ Bark szkoleniowy nazwany imieniem ostatniego władcy Azteków (1495-1525). Lipiec 1981 - połoŜenie stępki; 9 styczeń 1982 – wodowanie; Lipiec 1982 - przekazanie meksykańskiej Marynarce Wojennej. Udział w: 1985- Sail Amsterdam; 1989- Sail Rouen; 1990- rejs dookoła świata; 1992- Transatlantic Columbus Regatta; 1993- opłynięcie Cape Horn - Cutty Sark Races; 1994- Sail Rouen; 1996- Sail Baltic Sea; 1997- Sail Osaka; 1998- Sail Lisbon - Cutty Sark Tall Ships Races; 1999- Sail Australia; 2000- Sail Baltic Sea. 22 Port macierzysty / Registered port New Ross Bandera / Flag IR Typ oŜaglowania/Typ of rigging Bark/ Bark Rok budowy / Year built 2000 Stocznia / Yard New Ross Boatyard Wyporność / Tonnage ? TR/RT Długość całkowita / Overall lengh 53,70 m Długość kadłuba / Lenght (hull): ? m Szerokość / Breadth: 8,20 m Zanurzenie / Draught: 4,30 m Wysokość / Air Draft: ? m Powierzchnia Ŝagli / Sail area 960 m² Kadłub / Ship's hull: Drewniany/Wood Silnik / Engine 2 Zyl. Diesel Moc maszyn / Power: 220 KM / PS Vmax/Speed silnik/Ŝagle engine /full saile ? węzły/knots Załoga / Crew stała/kadeci regular/cadets ? Poprzednia nazwa/ Previous name Dodatkowe inform. / Additiomal info http://www: dunbrody.com/ http://www: tallship-fan.de/ Jest to replika trzy masztowego drewnianego barku zbudowanego w Quebeck w 1845 na zamówienie rodziny Graves z New - Ross, Irlandia. W latach 1845 do 1870 kursował regularnie przewoŜąc emigrantów z Irlandii do Nowego Świata (USA i Canada). Replika barku zbudowana w 2000r. jest zacumowana w New. Ross na rzece Barrow w Irlandii. Organizowane są na nim wystawy edukacyjne pokazujące Ŝycie pasaŜerów w czasie rejsu z New Ross do Nowego Świata w połowie lat ubiegłego wieku. Wystawa jest wynikiem szeroko zakrojonych badań prowadzonych przez organizację Kennedy Trust nad dokumentami takimi jak: oryginalne dzienniki okrętowe barku „Dunbrody", listy pasaŜerów i ich zapiski. Statek i wystawę moŜna oglądać od maja 2001 w porcie New Ross przy nabrzeŜu rzeki Barrow. NAZWA/ Name „EAGLE" NAZWA/ Name „EARL of PEMBROKE " 22 Port macierzysty / Registered port New London Bandera / Flag USA Typ oŜaglowania/Typ of rigging Bark/ Bark Rok budowy / Year built 1936 Stocznia / Yard: Blohm & Voss, Hamburg,GER Wyporność / Displacement 1824 TR/RT Długość całkowita / Overall lengh 89,70 m Długość kadłuba / Lenght (hull): 80,70 m Szerokość / Breadth: 11,90 m Zanurzenie / Draught 5,20 m Wysokość / High: 45,70 m Powierzchnia Ŝagli / Sail area 1983 m² Kadłub / Ship's hull Stalowy/Steel Silnik / Engine Caterpillar Diesel Moc maszyn / Power: 1000 KM / PS Vmax / Speed silnik/Ŝagle engine /full saile 10,5/17 węzły / knots Załoga/Crew: stała/kadeci regular/cadets 65/180 Poprzednia nazwa/ Previous name Horst Wessel Dodatkowe inform. / Additiomal info http://www: uscgg.mil/hg/eagle http://www: tallship-fan.de/ 3 masztowy bark, został zbudowany w 1936 roku w Hamburgu jako szkolny okręt Niemieckiej Marynarki Wojennej i nadano mu imię „Horst Wessel" - imię i nazwisko nazisty niemieckiego. śaglowiec od 1939r. podczas II W.Ś. pełnił na Bałtyku rolę transportowca wojennego. Po 1945r w ramach reparacji wojennych przekazany USA. Został wcielony do floty US Coast Guard (załoŜonej w 1790r) jako Ŝaglowiec szkolny Coast Guard Academy i nadano mu nazwę „Eagle" (Orzeł), która wywodzi się z tradycji i historii amerykańskich kutrów celnych. Co roku odbywa rejs szkoleniowy po europejskich i środkowo-amerykańskich wodach takŜe wychodzi w krótkie rejsy na zachodnim Atlantyku Brał udział w: 1976r w obchodach 200 rocznicy USA a takŜe w uroczystościach z okazji 500 lecia odkrycia przez Kolumba Ameryki. W latach 1981/82 przechodzi modernizację i remont podczas którego zamontowano dodatkowe grodzie wodoszczelne. Brał takŜe udział w Cutty Sark 1996 w Rostocku, podczas którego odwiedził rodzimą stocznię Blohm & Voss w Hamburgu, gdzie był zwodowany 1998 - Tall Ship Races - Dublin; 2000 - New York Parade 2005 - Trafalgar 2000 International Fleet Review. Siostrzane Ŝaglowce: „Sagres II" ex „Albert Leo Schageter"1937), „Mircea"(1938), „Tovarishch" ex „Gorch Fock"(1933) Gorch Fock II" (1958) zbudowany wg tych samych planów lecz trochę mniejszy. 23 Port macierzysty / Registered port Bristol Bandera / Flag GB Typ oŜaglowania/Typ of rigging Bark/ Bark Rok budowy / Year built 1945/1994 Stocznia / Yard A.Svenson, Pukavik/SWE Wyporność / Tonnage 350 TR/RT Długość całkowita / Overall lengh 48,00 m Długość kadłuba / Lenght (hull): 44,00 m Szerokość / Breadth: 7,20 m Zanurzenie / Draught: 3,20 m Wysokość / Air Draft: 92,50 m Powierzchnia Ŝagli / Sail area 910 m² Kadłub / Ship's hull: Drewniany/Wood Silnik / Engine 2 Zyl. Diesel Moc maszyn / Power: 300 KM / PS Vmax/Speed silnik/Ŝagle engine /full saile 9/? węzły/knots Załoga / Crew stała/kadeci regular/cadets 15-13/25 Poprzednia nazwa/ Previous name Orion Dodatkowe inform. / Additiomal info http://www: square-sail.com/ http://www: tallship-fan.de/ http://www:charterworld.com/ Został zbudowany przez szwedzką stocznię jako jeden z ostatnich 3 masztowych szkunerów handlowych w 1945r. Był przeznaczony do przewozu drewna w Ŝegludze po Bałtyku i na wschodnie wybrzeŜe Anglii. Wycofany z Ŝeglugi w 1974r i postawiony w Thisted /DK. W 1979r został zakupiony przez stowarzyszenie Square Sail. W 1985r został poddany całkowitemu odrestaurowaniu i przebudowie W 1994r wchodzi do słuŜby na morzu jako 18-to wieczny 3 masztowy bark. W swojej bogatej historii był wykorzystany przy produkcji takich filmów jak: „Hornblower Series III" „Treasure Island", „A Respectable Trade", „Moll Flanders" „Shaka Zulu", „Cutthrodat Island", „Wives & Daughters", „Frenchman's Creek", „Longitude". NAZWA/ Name „ELISSA" NAZWA/ Name Port macierzysty / Registered port Galveston Bandera / Flag USA Typ oŜaglowania/Typ of rigging Bark/ Bark Rok budowy / Year built 1877 Stocznia / Yard: A. Hall & Co., Aberdeen Wyporność / Displacement 650 TR/RT Długość całkowita / Overall lengh 61,40 m Długość kadłuba / Lenght (hull): 45,40 m Szerokość / Breadth: 8,50 m Zanurzenie / Draught 3,20 m Wysokość / High: 30,39 m Powierzchnia Ŝagli / Sail area 1115 m² Kadłub / Ship's hull Stalowy/Steel Silnik / Engine Diesel V12-92 Moc maszyn / Power: 450 KM / HP Vmax / Speed silnik/Ŝagle engine /full saile ? węzły / knots Załoga/Crew: stała/kadeci regular/cadets ~ 65 Poprzednia nazwa/ Previous name „Pioneer”, „Achaeos”, „Christophoros”, „Gustaf”, „Fjeld” Dodatkowe inform. / Additiomal info http://www: tsm-elissa.org/ http://www: tallship-fan.de/ budowany w stoczni Alexander Hall w Aberdeen w Szkocji w 1877r jako statek towarowy pływający pod banderą Wielkiej Brytanii. W 1897 zostaje sprzedany Norwegom i przemianowany na „Fjeld", którzy nie zmieniając mu takielunku w dalszym ciągu eksploatują go jako Ŝaglowiec towarowy. W 1911r sprzedany armatorowi szwedzkiemu, który w 1912r zmienia mu nazwę na „Gustaf". W 1918r w czasie remontu wyposaŜony zostaje w silnik oraz przetaklowany na brygantynę. W 1930r sprzedany do Finlandii, gdzie zostaje przebudowany na szkuner. Grecki armator kupuje go w 1959r i zmienia nazwę na „Christophorus". Zmiana nazwy następuje kolejno: w 1967–„Achaeos"; 1969 – „Pioneer" W 1961 w Pireaus przywrócony zostaje mu pierwotny takielunek. Muzeum Morskie w San Francisko kupuje Ŝaglowiec w 1970r. A w 1972 sprzedaje go do Kanady, skąd w 1975r przechodzi na własność Galveston Historical Fundation. W 1977 przywrócona zostaje pierwotna nazwa „Elissa". W latach 1979/82 przechodzi w Grecji remont, po którym przywrócona mu zostaje zdolność do Ŝeglugi a portem macierzystym staje się Galveston. Pierwszą podróŜ morską odbywa w 1985r. W 1986r bierze udział w Tall-Ship paradzie w Nowym Yorku i uroczystościach Statuły Wolności W 1991r oficjalnie zostaje uznany za obiekt Narodowej Historii USA. Obecnie jest centralnym obiektem w Texas Seaport Museum w Galveston. 24 „EUROPA" Port macierzysty / Registered port Scheveningen Bandera / Flag NL Typ oŜaglowania/Typ of rigging Bark/ Bark Rok budowy / Year built 1911/1994 Stocznia / Yard Stülken, Hamburg,GER Wyporność / Tonnage ? TR/RT Długość całkowita / Overall lengh 55,60 m Długość kadłuba / Lenght (hull): 48,60 m Szerokość / Breadth: 7,45 m Zanurzenie / Draught: 3,90 m Wysokość / Air Draft: 33,00 m Powierzchnia Ŝagli / Sail area 1250 m² Kadłub / Ship's hull: Stalowy/Steel Silnik / Engine 2 x Caterpillar Moc maszyn / Power: 2x365 KM / HP Vmax/Speed silnik/Ŝagle engine /full saile ? węzły/knots Załoga / Crew stała/kadeci regular/cadets 69 Poprzednia nazwa/ Previous name „Senator Brockes", „Elbe 4"; „Elbe 3"; „Elbe 2" Dodatkowe inform. / Additiomal info http://www: tallship-fan.de/ http://www:barkeuropa.com/ Bark pod nazwą „Senator Brockes" został zbudowany w 1911r jako statek szkolny dla potrzeb marynarki handlowej. Później został przebudowany na latarniowiec i funkcję tą pełnił przez 70 lat jako „Elbe 4", „Elbe 3", „Elbe 2". W 1985 kupiony przez Holendrów. Od 1986 do 1994 został poddany w Holandii generalnemu remontowi, modernizacji i przebudowie na 3-y masztowy bark. Od tamtego czasu uczestniczy w regatach i zlotach Ŝaglowców a takŜe świadczy usługi czarterowe. Charakterystyczną cechą barku jest zestaw dodatkowych Ŝagli bocznych, dzięki którym moŜliwe jest osiąganie większych prędkości. Z tego powodu bark otrzymał przydomek „Włóczęga oceanów". Ze względu na piękną sylwetkę grał w filmie i stanowił tło opery „Latający Holender". Uczestnictwo w regatach i zlotach Ŝaglowców 1885 - Sail Bremerhaven; 1996 - Cutty Sark Tall Ships Race; 1998 - Kieler Woche; 1998 i 1999 - Hanse Sail w Rostocku; 1998 - Hiorten Regatta z Karlskrony do Rostocku; 2000 - udział w Tall Ship BV Amsterdam oraz wyścig zorganizowany przez ISTA z zawinięciem do portów południowej Ameryki; 2004 - 2005 rejsy do portów wschodniego wybrzeŜa Ameryki i Kanady rozpoczynające cykl wypraw na Antarktydę; 2007 - Sail Operation - wejście m. innymi do Szczecina. LIGA MORSKA i RZECZNA ZARZĄD OKRĘGU ŁÓDZKIEGO Siedziba Pałac MłodzieŜy im. Juliana Tuwima Al. Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 86 94 – 050 Łódź Informacje o nas znajdziesz w Internecie na stronach: Pałacu MłodzieŜy: www.palacmlodziezy.lodz.pl Ligi Morskiej i Rzecznej: www.lmir.pl zakładka „Wieści z Kół i Oddziałów” portalu Ocalić od zapomnienia: www.ocalicodzapomnienia.eu portalu Szkoły Podstawowej nr 139 w Łodzi www.sp139.edu.lodz.pl portalu Szkoły Podstawowej nr 141 w Łodzi www.sp141lodz.pl portalu VI Liceum Ogólnokształcącego im. J. Lelewela w Łodzi www.6lo.ayz.pl Kalendarz organizacyjnych i uroczystych spotkań łódzkich wilków morskich w roku 2013 14 lutego ( II czwartek) godz. 17 00 Łódzki Dom Kultury uroczystość zaślubin Polski z Morzem, Święto LMiR 11 kwietnia ( II czwartek ) godz. 17 00 Pałac MłodzieŜy Sesja Marynistyczna 13 czerwca ( II czwartek) godz. 1200 pod pomnikiem Marszałka J.Piłsudskiego uroczyste otwarcie DNI MORZA w Łodzi 00 23 czerwca ( IV niedziela ) godz. 19 Stawy Stefańskiego Noc Świętojańska 10 października (II czwartek) godz. 17 00 Pałac MłodzieŜy Sesja Marynistyczna 08 listopada (II czwartek) godz. 12 00 Park M. Zaruskiego Stoki MłodzieŜowy Apel Niepodległościowy 12 grudnia (II czwartek) godz. 17 00 Pałac MłodzieŜy Spotkanie Wigilijne Podaruj 1% podatku na morsko-rzeczną edukację młodzieŜy Od 1925 roku działa w Łodzi na rzecz edukacji marynistycznej samofinansujące się Stowarzyszenie Liga Morska i Rzeczna z Zarządem Głównym w Gdańsku. MoŜecie Państwo wesprzeć nasze działania przekazując 1% podatku za rok 2012 . W zeznaniu podatkowym PIT w rubryce: Inne informacje, w tym ułatwiające kontakt z podatnikiem wpiszcie: 1% dla Zarządu Okręgu Łódzkiego Ligi Morskiej i Rzecznej Nazwa OOP Liga Morska i Rzeczna Zarząd Główny dla ZOŁ LMiR Numer KRS 0000 11 75 42 Tu znajdziesz roczniki „Łódki” 1. Biblioteka Wojewódzka i Miejska w Łodzi im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 90-508 Łódź ul. Gdańska 102 2. Centralne Muzeum Morskie 80-751 Gdańsk ul. Ołowianka 9/12 Tu znajdziesz miesięczniki i roczniki „Łódki” 3. Muzeum Morskie im. wiceadmirała Kazimierza Porębskiego przy VI LO ul. Podmiejska 21 w Łodzi 4. Archiwum Redakcji BI „Łódka” 93-434 Łódź ul. Halki 9 5. ZG LMiR 80-828 Gdańsk ul. Długi Targ 11 Opracowanie Stanisław Kobyliński -główny redaktor, Stefan Wasiljew –redaktor techniczny Mieczysław Prosnak – stały redaktor artykułów historycznych, Eligiusz Sitek – redaktor korespondent, Henryk Grunert – stały redaktor artykułów o historii Ŝaglowców i Marynarki Wojennej, Andrzej Wojnarowski - redaktor korespondent, Barbara Leszczyńska – poezja, Jan Obrębski – sekretarz i fotoreporter Redakcji Skład i opracowanie komputerowe Stefan Wasiljew [email protected] 25
Podobne dokumenty
Łódka 4_207_2014 - Liga Morska i Rzeczna
LIGI MORSKIEJ i RZECZNEJ
ZARZĄDU OKRĘGU ŁÓDZKIEGO
B.I.„ŁÓDKA” wyróŜniona
w 2000 r. w XX lecie KOMANDORIĄ ŁÓDZKĄ
w 2005 r. w XXV lecie BŁĘKITNĄ KOMANDORIĄ
w 2008 r. Odznaką 90 lecia LMiR
Nr 4/207
