Płytki na lastryko {APP:TITLE}
Transkrypt
Płytki na lastryko {APP:TITLE}
Płytki na lastryko Autor: Ceresit Dlatego dziś - dziedzicząc mieszkania sprzed lat kilkudziesięciu, często dostajemy w schedzie rzeczone lastryko. Materiał z pewnością trwały i z pewnością niemodny. Dobra wiadomość jest taka, że w wielu przypadkach nie trzeba go zrywać, żeby doprowadzić mieszkanie do wyglądu bardziej „na czasie”. Można po prostu zakryć lastryko płytkami. Lastryko to nic innego jak materiał budowlany otrzymany z mieszaniny cementu portlandzkiego, grysu kamiennego, barwnika i wody. Stosowało się go i nadal stosuje albo w formie wylewki albo gotowych płyt. Po zastygnięciu lastryko poddawane było zazwyczaj procesowi szlifowania i polerowania. Również ze względu na taką technologię wykańczania, lastryko zaliczane jest przez glazurników do podłoży trudnych (zwanych także krytycznymi), ze względu na jego niewielką chłonność. Ale - jeżeli lastryko dobrze trzyma się podłoża, nie ma potrzeby usuwania go. W dobie dzisiejszej, zaawansowanej technologii wytwarzania chemii budowlanej, wystarczy po prostu wybrać dobrą zaprawę. Wykonawca powinien bezwzględnie zaopatrzyć się więc w zaprawę o podwyższonej przyczepności (czyli jedna z tych o oznaczeniu zgodnym z normą PN – EN 12004 - C2 -zwanych popularnie elastycznymi). Nawet jednak zastosowanie odpowiedniej zaprawy klejącej nie zagwarantuje nam sukcesu bez odpowiedniego przygotowania podłoża. 1. Przygotowanie podłoża Od tej czynności zaczynamy prace. W tym przypadku naszym podłożem jest lastryko. Możemy przysposobić je do dalszych prac glazurniczych na dwa sposoby. Pierwszy to sposób mechaniczny, polegający na „uszorstnieniu” gładkiej warstwy lastryka poprzez frezowanie. W ten sposób uzyskamy chropowatą powierzchnię, gwarantującą dużo lepszą przyczepność niż w przypadku gładkiego materiału. Drugim sposobem jest zastosowanie odpowiedniego gruntu - takiego jak specjalny preparat gruntujący Ceresit CN 94 lub Ceresit CT 19 . Podłoże po uszorstnieniu należy dokładnie oczyścić i odkurzyć, tak aby wolne było od wszelkich pyłów i zabrudzeń. Jeśli zdecydowaliśmy się wyłącznie na gruntowanie - ważne jest aby zadbać o wyczyszczenie lastryka z substancji obniżających przyczepność, takich jak tłuszcze, bitumy czy pyły różnego pochodzenia. Zabrudzenia i warstwy o słabej wytrzymałości należy usunąć. 2. Klejenie płytek Zakończenie przygotowywania podłoża równoznaczne jest z rozpoczęciem klejenia okładziny ceramicznej. Wysokoelastyczną zaprawę klejącą np. Ceresit CM 17 „Super Flexible” rozprowadzamy po podłożu pacą zębatą. Wielkość zębów pacy dobieramy do wielkości płytek. Podczas klejenia płytek do lastryka należy stosować metodę kombinowaną, czyli nanosić zaprawę i na podłoże i na spód płytki. Taki sposób klejenia zapewni dużo lepszą przyczepność do nietypowego podłoża i prawidłowe wypełnienie zaprawą klejącą przestrzeni pod płytkami. 3. Spoinowanie Prace glazurnicze zamyka spoinowanie i silikonowanie. Przystępujemy do niego po czasie określonym w karcie technicznej zaprawy. Przy tego rodzaju pracach dobrze sprawdzi się jedna z dwóch elastycznych fug: wąska - Ceresit CE 40 aquastatic lub szeroka - Ceresit CE 43 Grand’Elit . W miejscach styku okładziny ze ścianami, przy wpustach, i wszystkich innych miejscach styku różnych powierzchni konieczne jest użycie uszczelniacza poliuretanowego Ceresit CS 29 . © 2013 Henkel Polska sp. z o.o.