Program Prac Konserwatorskich
Transkrypt
Program Prac Konserwatorskich
PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH pomnika nagrobnego Rokiczanów na Nowym Cmentarzu w Jarosławiu ( kw. Nr 17). I. Opis obiektu. Grobowiec rodzinny Edwarda Rokiczana ( 1899 – 1920 ) jest miejscem pochówku zmarłego 23 stycznia 1920 roku patrioty, który mimo młodego wieku był legionistą 2P. P. i brał udział w działaniach wojennych I wojny światowej. W grobowcu pochowano także Weronikę Wilczkównę (1899-1920 ) zmarłą 9 stycznia 1920 roku. W centralnej części steli znajduje się marmurowa tablica epitafijna w formie pionowego prostokąta. z inskrypcją: GROBOWIEC ROKICZANÓW Wcześnie zwiędło kwiatów dwoje Tu w tym grobie są oboje Bez nich dla nas nie ma słońca Tylko żal i ból bez końca WERONIKA WILCZKÓWNA + 9 stycznia 1920 przeżywszy lat 21 EDWARDA ROKICZANA LEGIONISTA 2P.P. przeszedł kampanię karpacką i wołyńską INTERNOWANY Uczestnik obrony Lwowa obrońca Medyki +23.01.1920 przeżywszy lat 21 PROSZĄ O ZDROWAŚ MARIO Betonowy grobowiec ma formę niskiej przyziemnej płyty u wezgłowia której postawiono pionowo masywną stelę zakończoną uskokowo opadającym zwieńczeniem, w szczycie którego umiejscowiono formę urny o ściankach ze skromną dekoracją ornamentalną. Po bokach zwieńczenia na schodkowo ustawionych formach znajdują się elementy kuliste. Płyta kwatery grobowej jest nieznacznie wyniesiona ponad poziom gruntu ( 30 cm ). Na niej sześć masywnych słupków połączonych metalową sztabą. Środkowa część płyty nagrobnej to płaski prostopadłościan z ozdobiony prostą formą krzyża. W nieznacznej odległości przed kwaterą grobową znajdują się dwie niewielkie betonowe ławeczki o nerkowatym kształcie. Stan zachowania grobowca rodziny Rokiczanów świadczy o postępującym procesie zniszczeń. Pomimo tego, iż nagrobek wykonany został w betonie, widoczne są rozległe powierzchniowo i głębokie 1 ubytki formy przedniej części grobowca. Ponadto wierzchnia, gładzona warstwa narzutu betonowego wykazuje liczne pęknięcia. W pionowej steli następuje oddzielanie się nadłożonego zwieńczenia od ściany dźwigającej. Świadczy o tym głęboka bruzda i liczne pęknięcia widoczne na tylnej ścianie steli. Na zły stan zachowania obiektu wpływ miały przede wszystkim czynniki atmosferyczne. Szczególną rolę w procesach niszczących odegrała woda poprzez: a. Wymywanie spoiwa b. Transport soli z podłoża c. Zamarzanie / rozsadzanie/ porów kamienia d. Ułatwienie przebiegu procesów chemicznych niszczących kamień. Progresja procesu niszczenia zaprawy betonowej następuje w okresie zimowym przez rozsadzanie materiału zamarzającą wodą. Mikro szczeliny są coraz większe i głębsze; w pierwszej fazie korozji nie widać zniszczeń zachodzących w głębszych partiach betonu, osłabienia jego spoistości. Białe wykwity na spękaniach świadczą o zewnętrznej kumulacji soli i szkodliwych związków chemicznych powstałych na skutek działania gazów atmosferyczne ( dwutlenek węgla, tlenki siarki i azotu, siarkowodór ) w połączeniu z parą wodna lub wodą zawarta wewnątrz kamienia, II. POSTĘPOWANIE KONSERWATORSKIE A. Beton Wszystkim etapom prac towarzyszyć będzie fotograficzna dokumentacja konserwatorska 1. Wstępne czyszczenie powierzchni grobowca z luźnych zanieczyszczeń pochodzenia atmosferycznego ( kurz, brud, luźne naleciałości ), ziemi i roślin. 2. Skucie partii tynków zniszczonych; spękanych, odspojonych od podłoża, osłabionych i kruszących się. Dokładne mechaniczne oczyszczenie odsłoniętych powierzchni (szpachle, noże szewskie, szczotki mosiężne). 3. Przeżyłowanie pęknięć zaprawy 4. Usunięcie szkodliwych nawarstwień z powierzchni kamienia pochodzenia atmosferycznego ( smolista patyna ) a także mikroflory ( mchy, porosty ) i mikroorganizmów przy zastosowaniu metody hydrodynamicznej z użyciem Alkutex Fassadenreiniger Paste firmy Remmers lub zbliżonych ( Altax ). 5. Odsolenie kamienia metodą swobodnej migracji soli do rozszerzonego środowiska w miejscach pęknięć i wykwitów soli. 2 6. Uzupełnienie grubowarstwowych ubytków betonu przy użyciu zaprawy Ausbesserungsmortel grob firmy Remmers. 7. Wypełnienie pęknięć i powierzchniowych ubytków betonu w systemie zapraw PCC-Mortel firmy Remmers. 8. Scalenie kolorystyczne powierzchni grobowca przy użyciu wysokiej jakości farby hydrofobowej, otwartej na dyfuzję pary wodnej. B. Kamień – marmur / tablica inskrypcyjna / 1. Oczyszczenie z korozji metalowych elementów mocujących tablicę. 2. Usunięcie pozostałości spoinowania. 3. Oczyszczenie i regeneracja zmatowiałej powierzchni płyty metodą szlifowania na mokro. 4. Wypełnienie ubytków kitem firmowym na bazie żywicy poliestrowej włoskiej firmy General, barwionej w masie + utwardzacz. 5. Wykonanie nowych spoin wokół tablicy. 6. Opracowanie powierzchni kitów. 7. Impregnacja płyty środkiem Sarsil W. 8. Osadzenie płyty w cokole ( wykonanie spoinowania ) C. Elementy metalowe 1. Oczyszczenie powierzchni metalu ze śladów korozji, odtłuszczenie powierzchni. 2. Zabezpieczenie antykorozyjne elementów ogrodzenia przez zagruntowa- nie farbą podkładową, a następnie pomalowanie wysokiej jakości farbą do metalu. 3