AA Milne : Jego życie / Ann Thwaite. – Warszawa
Transkrypt
AA Milne : Jego życie / Ann Thwaite. – Warszawa
A. A. Milne : Jego życie / Ann Thwaite. – Warszawa : W.A.B. 2009 Kubuś Puchatek i jego przyjaciele to oczywiście najbardziej znani ze stworzonych przezeń bohaterów, ale nie uważał się za twórcę literatury dziecięcej i pisał głównie dla dorosłych, odnosząc niebagatelne sukcesy jako autor dramatów. Jego książki i sztuki pełne są wątków autobiograficznych (pierwowzorem Krzysia, przyjaciela Puchatka, był syn, Christopher Robin). Niezwykle utalentowany, dowcipny twórca był drażliwym, zamkniętym w sobie człowiekiem. To jedna z przyczyn, dla których jego relacje rodzinne obrosły wieloma legendami. Pierwsza w Polsce biografia twórcy Kubusia Puchatka jest jednocześnie najpełniejszą spośród wszystkich istniejących. Pisarska biegłość Ann Thwaite w połączeniu z jej erudycją, dociekliwością, a także umiejętnością znajdywania niewykorzystanych dotąd źródeł gwarantują wciągającą i smakowitą lekturę Aleksander Wielki : Biografia / Peter Greek. – Warszawa : PWN, 2010 Aleksander Wielki rozsądny polityk, który pewnego dnia uwierzył w swą boskość, nieustraszony żołnierz, łączący umiarkowanie wpojone mu przez Arystotelesa z barbarzyńskimi obyczajami ojczystej Macedonii, człowiek wspaniałomyślny i szczodry, który w gniewie potrafił zabić najlepszego przyjaciela. „Znakomita biografia i jednocześnie rzetelne studium realpolitik w świecie antycznym”. – Kirkus Reviews Anna German o sobie / Mariola Pryzwan. – [Warszawa] : Wydawnictwo MG, 2012 Anna German nie lubiła mówić o sobie, tym cenniejsze są jej wypowiedzi rozproszone w audycjach radiowych, prasie polskiej, radzieckiej i włoskiej. Zebrane przez Mariolę Pryzwan opublikowane zostały z okazji 30-lecia śmierci piosenkarki. Dzięki odnalezionym materiałom, wypowiedziom, listom, prywatnym fotografiom i nieznanym dokumentom powstała biografia przypominająca autobiografię Anny German. Dowiemy się o czym marzyła, co lubiła. W tej książce przeczytamy o dzieciństwie, studiach, festiwalach. Dowiemy się czym była dla niej muzyka i co myślała o szczęściu. Anna German we wspomnieniach : tańcząca Eurydyka / zebrała i opracowała Mariola Pryzwan. – Warszawa : Wydawnictwo Marginesy, 2013 „Kto raz usłyszał Tańczące Eurydyki, nigdy nie zapomni głosu Anny German. W Polsce pamięć o artystce przygasła. Do niedawna prawie nieobecna w mediach, bardzo popularna we Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Japonii, w krajach byłego bloku wschodniego jest postacią kultową. W Rosji i na Ukrainie do dziś mówią o niej „nasza Anuszka”. Wielbiona i czczona, ma swoją gwiazdę w moskiewskiej alei gwiazd, jej imieniem nazwano asteroidę, rosyjską odmianę powojnika, ulicę w Uzbekistanie; piosenka zatytułowana Nadzieja (Nadieżda) była hymnem radzieckich kosmonautów i wspierała rodziny marynarzy okrętu podwodnego Kursk. W Rosji wciąż jest królową, nawet dla młodych ludzi. Miała szansę na światową karierę. Jako pierwsza Polka wystąpiła w paryskiej Olimpii. Śpiewała w siedmiu językach, na czterech kontynentach.” (Fragment książki) Charlotte Brontë i jej siostry śpiące / Eryk Ostrowski. – Warszawa : MG, 2013 Wszystko, co wiemy o siostrach Brontë, pochodzi od niej. Ona prowadziła korespondencję i rozmowy z wydawcami. Rękopisy powieści Emily i Anne Brontë nie istnieją. Pierwszy wydawca, który jako jedyny je widział, twierdził, że pisane były jedną ręką. Miało to być pismo ukrywającej się pod męskim pseudonimem Charlotte. Ona z kolei robiła wszystko, aby myślano inaczej. Uwierzono jej. I tak już zostało. Czy Charlotte Brontë stworzyła legendę o trzech genialnych siostrach? Książka odsłania kulisy życia autorki Jane Eyre, które obfitowało w dramatyczne wydarzenia. Brontë zadbała, by wiele z nich nigdy nie dotarło do wiadomości publicznej. Flirtując z życiem : Danuta Stenka w rozmowie z Łukaszem Maciejewskim. – Kraków : Znak, 2013 Piękna, emocjonalna, temperamentna, kobieta sukcesu, gwiazda ekranu. Wykreowany przez media wizerunek Danuty Stenki nawet w połowie nie oddaje prawdy o jej niezwykłej osobowości. Pełne szczerości rozmowy z Łukaszem Maciejewskim odsłaniają jej inne, nieznane oblicze. Aktorka opowiada o swoim dzieciństwie spędzonym w maleńkiej kaszubskiej wsi, o wyboistej ścieżce kariery, która zaprowadziła ją na najważniejsze sceny stolicy, wreszcie o fascynującej pracy w telewizji, teatrze, na planie filmowym. Anegdoty z życia ludzi kina i teatru przeplatają się z wyznaniami na temat prywatnych spraw. Stenka nie waha się otwarcie mówić o kosztach, jakie wiążą się z jej wymagającym zawodem – o towarzyszącym jej przez lata stresie, ciągłym braku pewności siebie i o zmaganiach z depresją, z którą od lat walczy o zachowanie radości życia. Z jej poruszających wspomnień wyłania się opowieść o dojrzewaniu kobiety do niezależności i spełnienia, w której każdy łatwo odnajdzie cząstkę własnego życia. Korczak ; Próba biografii / Joanna Olczak-Ronikier. – Warszawa : PWN, 2012 „Autorką pierwszej powojennej książki o Doktorze była moja matka – Hanna MortkowiczOlczakowa. Książka do tej pory funkcjonuje jako jedno z najważniejszych źródeł wiedzy o jego życiu. Napisana niedługo po kataklizmie ma ów podniosły ton epitafiów, w których brakuje uczłowieczających, przyziemnych konkretów. Nigdy nie zapytałam: Przecież tak dobrze go znałaś. Opowiedz, jaki był naprawdę. Musiał mieć jakieś słabości, przywary, śmiesznostki, cechy szczególne, dzięki którym mógłby dzisiaj stać się bardziej ludzki. Ale kto znał go naprawdę? Skryty, odludek, nieskłonny do bliższych przyjaźni, nigdy nikomu nie zawracał głowy własnymi sprawami. Los sprawił, że najwięcej osobistych zwierzeń i informacji o swojej rodzinie zostawił w dzienniku, który prowadził w ostatnich miesiącach życia, w getcie. Przeczuwał zbliżającą się śmierć i wiedział, że nie pozostało mu wiele czasu.” (ze wstępu od autorki) Matka Papieża : poruszająca opowieść o Emilii Wojtyłowej / Milena Kindziuk. – Kraków : Znak, 2013 Cały świat poznał jej syna. Każdy, kto miał okazję z nim rozmawiać, podkreślał to, jak dobrym, ciepłym i niezwykłym człowiekiem był Jan Paweł II. A on często mówił o tym, jak wiele zawdzięcza swojej matce i rodzinie, którą udało jej się stworzyć. Kim była ta niezwykła kobieta? Jakie były jej losy? Jaki był dom, w którym wychowywał się Papież? Milena Kindziuk przez kilka miesięcy przemierzała Polskę w poszukiwaniu choćby najdrobniejszych wspomnień o Emilii Wojtyłowej. Rozmawiała z krewnymi rodziny Wojtyłów oraz najbliższymi współpracownikami Jana Pawła II, przeglądała księgi parafialne, miejskie kroniki, muzealne zbiory. Dotarła do niepublikowanych wcześniej zdjęć i nieznanych dokumentów. To wszystko pozwoliło jej na stworzenie jedynego w swoim rodzaju portretu matki Świętego Papieża – Polaka, kobiety niezwykle silnej, odważnej i całkowicie oddanej swojej rodzinie. Mrożek : striptiz neurotyka / Małgorzata I. Niemczyńska. – Warszawa : Agora SA, 2013 Striptiz neurotyka Małgorzaty I. Niemczyńskiej, pierwsza wydana po śmierci Sławomira Mrożka poświęcona mu książka-portret, to błyskotliwie napisany i świetnie udokumentowany atlas konstelacji, w której autor „Policji”, „Krawca” czy „Rzeźni” zajmuje miejsce centralne, a wokół niego krąży mnóstwo innych planet, księżyców i gwiazd. Są wśród nich m.in.: Witold Gombrowicz, Stanisław Lem, Jan Błoński, Adam Włodek; są kobiety, obie żony pisarza – malarka Maria Obremba i Meksykanka Susana Osorio Rosas oraz Beata Mikołajko, terapeutka, która pomagała Mrożkowi wyjść z afazji. Autorka opisuje również mniej znane epizody z biografii Mrożka, m.in. jego przygody z kinem, a także zawartość IPN-owskiej teczki pisarza. „Striptiz neurotyka” kończy wywiad z bohaterem książki, jeden z ostatnich, jakiego udzielił. To mocny zapis odchodzenia pisarza, który – jak się zdaje – zdążył rozstrzygnąć spór o samego siebie wiedziony przez Sławomira Mrożka z Mrożkiem Sławomirem. Niebezpieczny poeta : Konstanty Ildefons Gałczyński ? Anna Arno. – Kraków : Znak, 2013 Książka Anny Arno odkrywa przed nami wszystkie te twarze Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i jeszcze wiele innych. Podobnie jak jego poezja, mieni się wieloma odcieniami, obraz poety raz jest flamandzkim portretem, raz socrealistycznym plakatem, a innym razem karykaturą z „Przekroju” Kim był ten poeta, który zapisał się w zbiorowej pamięci wierszami o zaczarowanej dorożce, ogórku, który nie śpiewa, i Teatrzykiem Zielona Gęś? Zielonym Konstantym zakochanym na wieki w srebrnej Natalii? Oszustem, słodkim szarlatanem, sztukmistrzem wyciągającym wiersze jak króliki z kapelusza? Kpiarzem sypiącym fajerwerkami dowcipu? A może „psem na forsę” piszącym na akord dla tego, kto zapłaci? Postacią tragiczną, uwikłaną w nałóg i kolejne polityczne układy? Człowiekiem zdolnym oświadczyć się podczas wojennej tułaczki trzem kobietom naraz, gdy w domu czekała żona? A może „księżycowym facetem”, zakochanym przed wszystkim w poezji i muzyce? Papusza / Angelika Kuźniak. – Wołowiec : Wydawnictwo Czarne, 2013 Poetka odkryta przez Jerzego Ficowskiego i wynoszona na piedestał przez Juliana Tuwima nie była zwykłą Cyganką. Popularność i rozgłos szybko okazały się przekleństwem. Została posądzona o złamanie plemiennego kodeksu, co bardzo wpłynęło na jej dalsze życie. Żyła w osamotnieniu i pogardzie. Ostracyzm odbił się na jej zdrowiu. Gdy w 1987 roku umarła, pochowano ją z dala od cygańskich mogił. Paula / Isabel Allende. – Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Literackie MUZA SA, 2011 Książka powstawała podczas długich godzin, jakie autorka spędzała przy łóżku nieprzytomnej Pauli najpierw w madryckim szpitalu, potem w swym domu, w Kalifornii. Świadoma spustoszeń, jakie choroba czyni w mózgu córki, Isabel (bratanica prezydenta Salvadora Allende)pisała tę osobistą spowiedź z własnego życia, początkowo jedynie po to, by Paula, w której powrót do zdrowia niezmiennie wierzyła, nie miała trudności z odtworzeniem sobie szczegółów, jakie mogłyby zatrzeć się w jej pamięci. Kiedy stało się jasne, że Paula umrze, nigdy nie odzyskawszy przytomności, Isabel Allende pisała nadal, sama z kolei wiedziona potrzebą zachowania w pamięci postaci córki. Wiem, że będziecie o mnie pamiętać, a póki będziecie pamiętać ja będę z wami , pisała Paula w swoim ostatnim liście. Publikacja tej wstrząsająco osobistej książki Isabel Allende sprawiła, że postać Pauli, zwyczajnej, młodej dziewczyny, której nieuleczalna choroba nie pozwoliła długo cieszyć się wielką miłością ani zrealizować nawet części tych planów, którymi tak była pochłonięta za życia, zapada w pamięć milionów czytelników. Mimo osobistego wydźwięku każdej ze stron tej książki, autorka całkowicie panuje nad literackim rzemiosłem. Jej specyficzny styl narracji, który wcześniej urzekł czytelników Ewy Luny, przenosi niepozorną Paulę w wymiar dostępny jedynie bohaterom literatury wysokiej próby. Przyszedłem : czyli jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy / Janusz Głowacki. – Warszawa : Świat Książki, 2013 „Chciałem wyjaśnić, że piszę tę książkę głównie ze skąpstwa, bo ze dwadzieścia scen, co je napisałem, i parę pomysłów do filmu nie weszło. A ja niektóre lubię, czyli jak mają zginąć na zawsze, to je lepiej zapiszę. Z żadnego tam żalu, goryczy albo żądzy odwetu, boby to było śmieszne.”– (od autora) Czarny humor miesz się w tej opowieści z czrną rzeczywistością, tragedia z groteską, prawda z fikcją, a PRL z wolną Polską. Mieszanka piorunująca. Warto porównać z filmem. Rafał Wojaczek : Prawdziwe życie bohatera / Bogusław Kierc. – Warszawa : PWN, 2012 Wiersze Rafała Wojaczka były jak jego stosunek do rzeczywistości – pełne buntu, gniewu, ale także delikatności i uczucia. Sprzeczności targające „poetą przeklętym” prowadziły do nadużywania alkoholu, licznych awantur i kryzysu psychicznego. Wojaczek popełnił samobójstwo w wieku dwudziestu sześciu lat. Mimo to udało mu się zmienić bieg historii polskiej poezji, dla wielu stał się punktem odniesienia. Książka Bogusława Kierca przybliża kolejno dzieje rodziny Wojaczków, dzieciństwo przyszłego poety, wczesną młodość w Mikołowie i krakowski epizod akademicki. Dalej, intensywny okres artystycznego spełnienia, sławy i licznych miłości, a także pogłębiającego się załamania. Autor opisuje reakcję czytelników na twórczość Wojaczka, nierzadko pełną oburzenia, jego kłopoty z prawem – udokumentowane w protokołach milicyjnych i aktach prokuratorskich – i w końcu okoliczności śmierci. A wszystko to zebrane zostało przez świadka wielu wydarzeń z życia poety, jego wieloletniego przyjaciela. Serce nie do pary : O Księdzu Janie Twardowskim i jego wierszach / Waldemar Staszcz. – Warszawa : Instytut Wydawniczy ERICA, 2013 Waldemar Smaszcz przez blisko dwadzieścia trzy lata pozostawał w bliskich relacjach z księdzem-poetą, co zaowocowało nie tylko licznymi edycjami wierszy, ale i pierwszą książką wspomnień, na którą złożyły się rozmowy z cyklu Ludzie, których spotkałem. Po latach powrócił do tego tematu, odwiedził wszystkie miejsca związane z ks. Twardowskim, zwłaszcza z jego dzieciństwa i młodości, korygując wiele wypowiedzi samego poety, wśród nich te o dzieciństwie na wsi i przeżyciach z lat wojny. Zagłębił się w niezwykle bogatą twórczość z lat gimnazjalnych publikowaną głównie w „Kuźni Młodych”. W niej właśnie należy upatrywać źródła zarówno niezwykłego umiłowania przyrody, jak i szczególnego rodzaju humoru, który w późniejszych latach odmienił lirykę religijną i stał się znakiem rozpoznawczym wierszy ks. Twardowskiego. Sienkiewicz : Żywot pisarza / Józef Szczublewski. – Warszawa : PWN, 2011 Książka wybitnego monografisty to tworzona szczególną metodą, w formie łączącej cechy biografii, zbioru anegdot kronikarskich zapisków, opowieść o jednym z najbardziej ukochanych przez czytelników i najbardziej znanych na świecie polskich pisarzy. Z zebranych w układzie chronologicznym dokumentów, listów, fragmentów pamiętników, relacji współczesnych wyłania się sylwetka niedoszłego lekarza, który wybrał karierę dziennikarską, by w końcu oddać się w służbę literaturze, patrioty, podróżnika i dandysa, przyjaciela wielu wybitnych postaci swego czasu, a przede wszystkim – autora powieści, które w 1905 roku przyniosły mu literacką Nagrodę Nobla. Hołubiony przez naród „krzepiciel serc”, bożyszcze kobiet, przez jednych uznany za geniusza, przez innych nazywany złośliwie „pierwszorzędnym autorem drugorzędnym”, okazuje się człowiekiem wielowymiarowym, często rozdartym wewnętrznie, pełnym namiętności. Józef Szczublewski w sposób wnikliwy i błyskotliwy ukazuje na nowo postać pisarza, który mimo osobistych dramatów nie ustawał w pracy twórczej, przekonany o szczególnej misji literatury, i którego dzieła, choć od jego śmierci mija dziewięćdziesiąt lat, wciąż kształtują wyobraźnię kolejnych pokoleń Polaków. Słowacki : Szatanioł/ Jan Zieliński. – Warszawa : PWN, 2011 Czeka nas niezwykła podróż śladami Juliusza Słowackiego; czy może trafniej – bezdrożami, którymi podążał. Pod piórem Jana Zielińskiego dziewiętnaste stulecie ożywa. Odzyskuje swój niepowtarzalny koloryt, a fakty, zdarzenia i biografie na powrót stają się wyraziste. W tej książce znajdziemy odpowiedzi na szereg intrygujących pytań, a także pytania, których nikt dotąd nie stawiał i odpowiedzi, których dotąd unikano. Tak sobie myślę / Jerzy Stuhr. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2012 Wydawnictwo towarzyszy znanemu aktorowi w kontynuowaniu pracy literackiej. Po historiach rodzinnych – wyznania osobiste, z trudnego czasu dla aktora. Od października 2011 roku powstaje dziennik pt. Tak sobie myślę… – refleksja, humor, oburzenie, krytyka i gwałtowna irytacja, niezliczone anegdoty. A wszystko razem pokazuje nowe oblicze Jerzego Stuhra – pełnego pasji aktora, czułego taty, wrażliwego człowieka. Trębacz z Tembisy : Droga do Mandeli / Wojciech Jagielski. – Kraków : Znak, 2013 Z jednej strony książka jest opowieścią o życiu Nelsona Mandeli, jednego z największych przywódców XX wieku, który za sukcesy w polityce zapłacił wysoką cenę w życiu osobistym. Z drugiej strony jest to historia Freddiego Maake, twórcy wuwuzeli − trąbek popularnych podczas mistrzostw świata w piłce nożnej w RPA. Wariatka tańczy / Maryla Rodowicz, Jarek Szubrycht. – Warszawa : G+J, 2013 Wariatka tańczy, to wywiad rzeka z największą polską wokalistką pop, z łączącą pokolenia gwiazdą estrady, o której każdy ma jakieś wyobrażenie, ale której – aż do tej pory – nikt tak naprawdę nie poznał. Maryla Rodowicz szczerze opowiada o niełatwych artystycznych i osobistych wyborach, o blaskach i cieniach sławy, zdradza nam swoje lęki i dzieli się radościami.