Pobierz
Transkrypt
Pobierz
ZAGROŻENIA TERRORYSTYCZNE W POLSCE – OCENY I PRZECIWDZIAŁANIE Dawid Szwacz Uniwersytet Rzeszowski Streszczenie Zjawisko terroryzmu towarzyszy ludzkości od wieków. Działalność organizacji terrorystycznych była i nadal jest olbrzymim zagrożeniem dla ludzkiego życia i mienia. Jest ponadto wielkim problemem współczesnego świata, także Polski. Wśród najistotniejszych kwestii mających wpływ na zagrożenia terrorystyczne Polski wskazać należy przede wszystkim przynależność do struktur NATO i UE oraz udział w misjach pokojowych i stabilizacyjnych w sojuszu ze Stanami Zjednoczonymi. Zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa polskiego może wynikać także z rozwoju ruchów separatystycznych, jak również być skutkiem niestabilnej sytuacji politycznej wśród państw sąsiadujących (Białoruś, Ukraina, Rosja)1. The terrorist threat in Poland: results and counteracting Summary The appearance of terrorism has accompanied the human race for centuries. The activity of terrorist organisations was and still is a huge threat for people and their possession. It is a great problem of our times, for full-figured countries, as well as for Poland. Among the most important issues which influence the terrorist threat in Poland, we should point at belonging to NATO, the EU and participation in all kind of peacekeeping missions and coalitions (for instance with the United States). The danger of polish safety may also be caused by development of separatist movements likewise the unstable political condition of neighbouring countries (Belarus, Russia, Ukraine). 1 D. Karwacka, Ocena zagrożeń terrorystycznych i ich wpływ na bezpieczeństwo Polski, „Rozprawy Społeczne”, nr 1 (VIII), 2014, s. 42. www.think.wsiz.rzeszow.pl, ISSN 2082-1107, Nr 1 (25) 2016, s. 15-28 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku Wprowadzenie Terroryzm jest pojęciem, które w dzisiejszych czasach kojarzy się przede wszystkim ze stosowaniem siły i przemocy, a tym samym z zagrożeniem dla współczesnego świata. Bez wątpienia stanowi obecnie jeden z największych problemów, z którym w mniejszym bądź większym stopniu zmaga się znaczna część państw świata. Wydarzenia przełomu XX i XXI wieku, a więc ataki terrorystyczne na Stany Zjednoczone, w Madrycie i Londynie oraz Paryżu i Brukseli zdają się tylko potwierdzać słuszność stawianej przez wielu badaczy tezy, że terroryzm jest najpoważniejszą „chorobą” cywilizacyjną współczesnego świata2. Warto w tym miejscu zastanowić się zatem, w jakim stopniu współczesny świat jest przygotowany na ewentualne, kolejne ataki terrorystyczne. W jakim stopniu przygotowana jest na nie Polska? Tak sformułowane pytanie jest dziś niezwykle aktualne i zasadne. W 2016 roku państwo polskie stało bowiem przed bezprecedensowym wydarzeniem, a w zasadzie przed dwoma – organizacją i zabezpieczeniem szczytu NATO w Warszawie (w dniach 7–8 lipca) oraz Światowych Dni Młodzieży w Krakowie (27–31 lipca). Polska ma już pewne doświadczenia w organizowaniu ważnych, masowych imprez. W XX i XXI wieku zorganizowano tu wiele wydarzeń kulturalnosportowych, jak choćby koncerty muzyczne (m.in. M. Jacksona, Madonny, The Rolling Stones, Metallica itd.), Mistrzostwa Europy w piłce nożnej, czy też Mistrzostwa Świata w siatkówce. Masowy charakter przybierały także spotkania z papieżem Janem Pawłem II, przy okazji jego wizyt apostolskich w ojczyźnie. Żadne z wymienionych zdarzeń nie okazało się dla Polski tragiczne w skutkach. Wracając do wspomnianych powyżej ataków terrorystycznych z Nowego Jorku, Waszyngtonu i największych miast Europy, należy podkreślić fakt, że wydarzenia te dały początek nowemu wymiarowi działalności państw, międzynarodowych organizacji, a przede wszystkim służb porządku i bezpieczeństwa, skierowanej na zwalczanie i zapobieganie zjawiskom terroryzmu. Polska, podobnie jak inne państwa Unii Europejskiej i NATO, w pełni poparła politykę mającą na celu poprawę bezpieczeństwa międzynarodowego oraz wyraziła gotowość do udziału w koalicjach antyterrorystycznych (operacje militarne)3. O działaniach antyterrorystycznych podejmowanych przez Polskę w XXI wieku szerzej będzie mowa w dalszej części pracy. Pomimo że państwo polskie nie stało się dotychczas ofiarą i areną poczynań organizacji terrorystycznych, to należy pamiętać, że w każdej chwili może się to diametralnie zmienić. W obecnej sytuacji politycznej żadne państwo nie może mieć pewności co do własnego bezpieczeństwa. Żyjemy w niespokojnych czasach i każdego dnia na całym świecie dochodzi do licznych ataków terrorystycznych. W ciągu ostatnich piętnastu lat do największej liczby takich dramatów dochodziło oczywiście na Bliskim Wschodzie i Afryce. Polska jest jednym z nielicznych państw na świecie, które w ostatnich latach nie doświadczyło ataków terrorystycznych4. W obliczu rozwoju w ostatnich latach wielu organizacji terrorystycznych, wywodzących się i działających głównie na Bliskim Wschodzie, ale również w innych częściach świata, warto pochylić się nad pytaniem, czy Polsce w najbliższym czasie grożą ataki terrorystyczne ze strony ugrupowań pokroju tzw. Państwa Islamskiego (ISIS) czy też Al-Kaidy. W dalszej części rozważań podjęto próbę odpowiedzi na tak postawione pytanie. Wcześniej jednak przedstawiono pokrótce najgroźniejsze or- 2 M. Majczak, Współczesny terroryzm zagrożeniem dla bezpieczeństwa światowego. Zwalczanie terroryzmu, http://www.e-debiuty.byd.pl/file/rwfz4g8ijmw9d7p/PDF/Majczak.pdf, 21.09.2016, s. 8.; A. Kiełt, Przeciwdziałanie terroryzmowi jako element działań na rzecz bezpieczeństwa państwa, http://docplayer.pl/5906865-Przeciwdzialanie-terroryzmowijako-element-dzialan-na-rzecz-bezpieczenstwa-panstwa.html, 21.09.2016, s. 317. 3 T. Hoffman Rola polskiej polityki bezpieczeństwa w przeciwdziałaniu terroryzmowi, „Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa”, 2011, nr 1, s. 41.; S. Kamiński, Polska w międzynarodowej koalicji przeciwko terroryzmowi, http://docplayer.pl/16002303-Slawomir-kaminski-bezpieczenstwo-narodowe-ii-2006-2.html, 21.09.2016, s. 168. 4 F. Geekowski, Mapa wszystkich zamachów po 11 września, http://www.geekweek.pl/aktualnosci/25736/mapawszystkich-zamachow-po-11-wrzesnia, 21.09.2016. 16 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku ganizacje terrorystyczne w Europie i na świecie oraz scharakteryzowano działania służące przeciwdziałaniu i zwalczaniu terroryzmu, jakie prowadzi Polska. 1. Zjawisko terroryzmu w Europie Na świecie istnieje obecnie wiele organizacji o charakterze terrorystycznym. Wbrew pozorom nie są one skupione jedynie w obrębie Bliskiego Wschodu i Afryki, ale znajdują się na całym świecie, także w Europie. Kontynent europejski zmaga się ze zjawiskiem terroryzmu od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Okres ten często określany jest jako „złota era” europejskiego terroryzmu5. Jak pisze Jan Pałgan, „powszechnie uważa się, że współczesny terroryzm europejski datuje się od 1968 roku, kiedy to na całym świecie, jak grzyby po deszczu, zaczęły się wyłaniać siły radykalnej lewicy”6. Organizacje te były wrogo nastawione do autorytarnych rządów oraz kapitalizmu i imperializmu. W tamtym czasie zaczęły powstawać także organizacje terrorystyczne o charakterze etnicznym czy separatystycznym. Do najbardziej znanych ugrupowań terrorystycznych rozwijających się w tamtym okresie zalicza się m.in.: – w Niemczech – Frakcja Czerwonej Armii (RAF), zwana również Grupą Baader-Meinhof7 oraz Ruch 2 czerwca (R2C) – we Włoszech – Czerwone Brygady (wł. Brigata Rosse) – we Francji – Organizacja Tajnej Armii (OAS); Grupa Akcji Międzynarodowych Rewolucjonistów (GARI); Brygady Międzynarodowe (BI); Zbrojne Komórki na rzecz Ludowej Niezależności (NAPAP); Akcja Bezpośrednia (AD)8. Wymienione powyżej ugrupowania działały z reguły pod wpływem ideologii lewicowej i anarchistycznej. Terroryzm etniczno-separatystyczny, z którym związane były ugrupowania dążące do niepodległości, rozwinął się w największym stopniu w takich państwach jak Irlandia Północna i Hiszpania. W przypadku Irlandii Północnej najbardziej znanym ugrupowaniem walczącym o niepodległość tego państwa jest Irlandzka Armia Republikańska (IRA), która powstała w 1918 roku9 oraz jej polityczne skrzydło – partia Sinn Fein („My Sami”)10. W Hiszpanii natomiast w 1959 roku założono radykalną organizację polityczną – ETA (Kraj Basków i Wolność), walcząca o proklamowanie Baskonii. Zarówno IRA, jak i ETA w walce o niepodległość posługiwały się zbrojnymi metodami walki, typowymi dla organizacji terrorystycznych. W chwili obecnej w zasadzie żadna ze wspomnianych wcześniej organizacji terrorystycznych nie prowadzi już zbrojnej działalności. Większość z nich zakończyła swoje istnienie jeszcze w XX wieku. Irlandzka Armia Republikańska złożyła broń w 2005 roku, aczkolwiek jej radykalne odłamy, m.in. Prawdziwa IRA (Real IRA-RIRA) oraz IRA Kontynuacja (Continuity IRA-CIRA) w dalszym ciągu są uśpione i w każdej chwili mogą na nowo wznowić swoje działania11. Baskonia i Wolność (ETA) początek procesu rozbrojenia, będącego de facto początkiem końca zbrojnej działalności, ogłosiła w 5 P. Sabaj, Terroryzm w Unii Europejskiej, Zeszyty Naukowe Zakładu Europeistyki Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, nr 2, Rzeszów 2008, s. 109. 6 J. Pałgan, Terroryzm w Europie Zachodniej, [W:] Kowalczyk K., Wróblewski W. (red.), Terroryzm globalne wyzwanie, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2006, s. 81. 7 Nazwa Grupy Baader-Meinhof pochodzi od nazwisk głównych założycieli organizacji i została spopularyzowana przez zachodnioniemieckie media. 8 P. Sabaj , Terroryzm w…, dz.cyt., s. 123. 9 S. Bukowski, Terroryzm europejski. Geneza i współczesne zagrożenia, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pomorskiej, Słupsk 2010, s. 32. 10 P. Sabaj, Terroryzm w…, dz.cyt., s.125. 11 P. Celej, Historia politycznego terroru: IRA, http://strefahistorii.pl/article/3719-historia-politycznego-terroru-ira, 22.09.2016. 17 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku 2014 roku12. We Francji istnieją co prawda jeszcze dwa ugrupowania terrorystyczne związane z terroryzmem separatystycznym (Front Wyzwolenia Narodowego Korsyki – FLNC oraz Front Wyzwolenia Bretanii – Republikańskiej Armii Bretońskiej – ARB), ale okres ich największej aktywności przypadał na lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte ubiegłego wieku. Obecne działania tych ugrupowań są sporadyczne13. Mogłoby się więc wydawać, że koniec działalności tak dużej liczby ugrupowań terrorystycznych w Europie wpłynie na uspokojenie nastrojów wśród jej mieszkańców na dłuższy czas. Niestety już początek XXI wieku brutalnie to zweryfikował. Jedenastego września 2001 roku doszło do największego jak dotąd ataku terrorystycznego w historii ludzkości. Terroryści zaatakowali bliźniacze wieże World Trade Center w Nowym Jorku oraz Pentagon w Waszyngtonie. Wydarzenie to zapoczątkowało szereg innych zamachów terrorystycznych przeprowadzanych przez następne lata w różnych miejscach świata. Dotyczyło to także Europy, która po zamachach z jedenastego września stała się dla terrorystów miejscem najbardziej atrakcyjnym do przeprowadzania spektakularnych ataków terrorystycznych. Potwierdza to fakt, że spośród piętnastu największych zamachów terrorystycznych przeprowadzonych w XXI wieku, aż dziesięć z nich wydarzyło się na Starym Kontynencie14. 2. Ataki terrorystyczne w Europie w XXI wieku Wydarzenia z Nowego Jorku i Waszyngtonu są uważane za wyznacznik ery nowego terroryzmu15. W Europie obok istniejącego od dawna terroryzmu etniczno-separatystycznego uaktywnił się wówczas z całą swą mocą terroryzm o podłożu religijnym. W ostatnich dziesięcioleciach rozwój i wzrost aktywności radykalnych ugrupowań islamskich (m.in. Al-Kaida, tzw. Państwo Islamskie, Hezbollah) oraz zamachy terrorystyczne przeprowadzane przez muzułmańskich ekstremistów sprawiły, że specjaliści, eksperci, naukowcy, ale też zwykli mieszkańcy Zachodu, zwrócili uwagę na radykalny nurt islamu jako zagrożenie dla stabilności państw Bliskiego Wschodu i dla bezpieczeństwa Zachodu16. Wydarzenia, które rozgrywają się na Bliskim Wschodzie, a także skala i umiędzynarodowienie islamskiego terroryzmu sprawiły, iż akty przemocy dokonywane przez wyznawców innych religii pozostają w cieniu17. Jak zauważa bowiem Krzysztof Izak, „każda z wielkich religii ma swoje ekstremalne nurty – żeby nie powiedzieć – fundamentalizmy – które prowadzą do radykalizacji wiernych i wyzwalają agresję”18. Przykładem potwierdzającym to stwierdzenie może być działanie A. Breivika, który w bestialski sposób zamordował siedemdziesiąt siedem osób, a ponad trzysta ranił19. Postępowanie Norwega, uważającego się za pobożnego chrześcijanina można w tym przypadku określić jako terroryzm chrześcijański20, abstrahując od tego, czy jego zachowanie wynikało z prawdziwej wiary, czy z tego, że uważał je za stosowne, zgodne z własnym sumieniem. Warto zatem pokazać w jakich europejskich miastach przeprowadzono zamachy terrorystyczne w XXI wieku oraz czym były one spowodowane i jakie miały podłoże. Poniżej znajduje się tabela, która 12 ETA składa broń. Wstęp do rozwiązania organizacji?, http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/1058641,ETA-skladabron-Wstep-do-rozwiazania-organizacji, 22.09.2016. 13 P. Sabaj, Terroryzm w…, dz.cyt., s. 124. 14 Największe zamachy terrorystyczne XXI wieku, http://wiadomosci.wp.pl/gid,18228317,kat,1356,title,Najwiekszezamachy-terrorystyczne-XXI-wieku,galeria.html, 22.09.2016. 15 Tamże. 16 K. Izak, Nie tylko islam. Ekstremizm i terroryzm religijny, Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego, nr 12, Warszawa 2015, s. 183. 17 Tamże. 18 Tamże. 19 http://www.tvp.info/7072862/swiat/lzy-breivika-na-sali-sadowej/7071181/odczytanie-aktu-oskarzenia-w-procesiebreivika/, 22.09.2016. 20 R. Ibrahim, Czy istnieje „chrześcijański terroryzm”?, https://euroislam.pl/czy-istnieje-chrzescijanski-terroryzm/, 22.09.2016. 18 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku przedstawia mniej lub bardziej znane ataki terrorystyczne przeprowadzone na kontynencie europejskim od 2001 roku do chwili obecnej. Tab. 1 Ataki terrorystyczne dokonane w Europie po 2001 roku Data zamachu Miejsce zamachu Sprawca zamachu Motywy zamachu 23–26 X 2002 Moskwa (Teatr na Dubrowce) – Rosja Czeczeńscy separatyści 15, 20 XI 2003 1–3 IX 2004 Stambuł – Turcja Al-Kaida Biesłan – Rosja Czeczeńskie komando terrorystyczne 11 III 2004 Madryt – Hiszpania Al-Kaida 7,21 VII 2005 Londyn – Wielka Brytania Al-Kaida 30 XII 2006 ETA 27 VII 2008 Madryt (Lotnisko Bajaras) – Hiszpania Stambuł – Turcja 29 III 2010 Moskwa – Rosja 22 VII 2011 Oslo i wyspa Utoya – Norwegia Anders Breivik 7 I 2015 Paryż (Redakcja czasopisma „Charlie Hebdo”) – Francja Bracia Kouachi Polityczne – żądania zakończenia wojny w Czeczenii; separatystyczne – dążenie do proklamowania niepodległości Czeczenii21 Religijne – atak na dwie synagogi22 Separatystyczne – m.in. walka o niepodległość Czeczenii; polityczne – żądania wycofania wojsk federalnych z Czeczenii23 Polityczne – m.in udział wojsk hiszpańskich w organizowanej przez Stany Zjednoczone koalicji antyterrorystycznej, zbliżające się w Hiszpanii wybory parlamentarne; religijne - wyswobodzenie ziem islamu spod obcej dominacji24 Polityczne i religijne – m.in. szczyt G8 w Londynie, przyznanie Londynowi organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich, a także proces „brytyjskiego bin Ladena” Abu Hamza al Masriego25 Separatystyczne – walka o niepodległość Kraju Basków Separatystyczne – ustanowienie państwa na terenach zamieszkanych przez Kurdów Polityczne – odwet za wojnę w Czeczenii Polityczne i religijne – niechęć do lewicy oraz nienawiść wobec islamu i muzułmanów26 Religijne – napastnicy „twierdzili, że chcą pomścić proroka” Mahometa27 Partia Pracujących Kurdystanu (prawdopodobne przypuszczenia) Emirat Kaukaski 21 http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/10-lat-od-tragedii-na-dubrowce,284332.html, 23.09.2016. http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title,Zamach-na-dwie-synagogi-wStambule,wid,1663880,wiadomosc.html?ticaid=117c82&_ticrsn=3, 23.09.2016. 23 M. Zimmerman, Biesłan. Sceny z dziecięcego koszmaru, http://wiadomosci.onet.pl/prasa/bieslan-sceny-z-dzieciecegokoszmaru/s08kd, 23.09.2016. 24 http://dzihadyzm.blox.pl/2010/12/Madryt-11-marca-2004-r.html, 23.09.2016. 25 http://zw.com.pl/artykul/126889.html?print=tak, 23.09.2016. 26 http://wyborcza.pl/1,76842,9994429,Breivik__moje_dzialania_byly_ohydne_ale_konieczne_.html?disableRedirects=tr ue, 23.09.2016. 22 19 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku 13 XI 2015 Paryż – Francja tzw. Państwo Islamskie (ISIS) 22 III 2016 Bruksela – Belgia tzw. Państwo Islamskie 28 VI 2016 Stambuł – Turcja tzw. Państwo Islamskie 14 VII 2016 Nicea – Francja Mohamed Lahouaiej Bouhlel (członek ISIS) 18 VII 2016 Würzburg – Niemcy Riaz Khan Ahmadzai 22 VII 2016 Monachium – Niemcy Ali Sonboly Polityczne – m.in. odwet za przyczynienie się Francji do wybuchu „arabskiej wiosny”, a także za udział w bombardowaniu regionu Bliskiego Wschodu i spowodowanie chaosu w państwach arabskich, m.in. Syrii28 Polityczne – m.in. udział Belgii w interwencji zbrojnej przeciwko Państwu Islamskiemu. Ponadto Belgia ma największą liczbę obywateli spośród państw Europy Zachodniej, którzy wyjechali walczyć po stronie dżihadystów29 Polityczne – m.in. zemsta za udział Turcji w wojnie z Państwem Islamskim30 Nieznany, być może religijny. Wiadomo, że sprawca nie był nigdy osobą religijną, ale przed śmiercią przeszedł szybką radykalizację wiary (islamu)31 Być może religijny – napastnik podczas ataku krzyczał „Allahu Akbar” („Bóg jest wielki”)32 Nieznane, ustalono natomiast, że sprawca był leczony psychiatrycznie i być może to było powodem jego dramatycznego czynu33 Źródło: Opracowanie własne na podstawie: Aleksandrowicz T., Terroryzm międzynarodowy, Warszawa 2015 oraz źródeł internetowych Powyższa tabela nie uwzględnia oczywiście wszystkich zamachów terrorystycznych przeprowadzonych w Europie w XXI wieku, a tym bardziej nie oddaje skali tego zjawiska. Informuje jedynie, które państwa w największym stopniu zmagają się ze zjawiskiem terroryzmu. Należą do nich przede wszystkim Rosja, Turcja, Francja, Wielka Brytania, w mniejszym stopniu także Niemcy i Hiszpania. Warto się zastanowić z czego to wynika. W pierwszej kolejności nasuwa się kwestia mocarstwowej pozycji każdego z tych państw. Oczywistą rzeczą jest fakt, że silniejszy zawsze ma przewagę nad 27 http://wiadomosci.onet.pl/swiat/francja-najmlodszy-z-podejrzanych-o-zamach-w-paryzu-juz-w-rekach-policji/h5ejs, 23.09.2016. 28 http://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/zamachy-w-paryzu-ekspert-o-przyczynach-zamachu/zf556zp, 23.09.2016. 29 http://wiadomosci.dziennik.pl/swiat/artykuly/470861,wojna-z-panstwem-islamskim-belgia-dolacza-do-usa.html, 23.09.2016. 30 http://www.polskieradio.pl/9/713/Artykul/1637308,Zamachy-w-Turcji-to-zemsta-za-wojne-z-Panstwem-Islamskim, 23.09.2016. 31 http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/zamach-w-nicei-prokurator-byl-z-gory-zaplanowany,661885.html, 23.09.2016. 32 http://wyborcza.pl/1,75399,20422556,niemcy-sprawca-ataku-w-wurzburgu-nie-byl-bojownikiem-panstwa.html, 23.09.2016. 33 http://wpolityce.pl/swiat/301969-nowe-fakty-ws-strzelaniny-w-monachium-na-miejscu-znaleziono-57-lusek-ponabojach-wystrzelonych-z-pistoletu, 23.09.2016. 20 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku słabszym. Z historycznego punktu widzenia wskazane powyżej państwa z reguły rywalizowały ze sobą o dominację na świecie. Nie dostrzegano zagrożenia ze strony tych, którzy zawsze byli w ich cieniu. Taki stan rzeczy nie mógł trwać jednak wiecznie i aktualne wydarzenia na świecie są następstwem wydarzeń z przeszłości. Terroryzm stał się niejako „bronią słabszych”, którzy w ten sposób walczą o najważniejsze dla siebie wartości – religię, terytorium, władzę itd. Drugą istotną kwestią jest tzw. polityka wielokulturowości, którą każde z tych państw próbowało stosować. Także w tym przypadku ambicje przerosły możliwości i współistnienie odmiennych wartości, tradycji, kultury, czy religii okazało się nie do pogodzenia. Wskazane wnioski są – rzecz jasna – bardzo ogólne, bowiem sedno problemu tkwi o wiele głębiej. Mają na celu jedynie zasygnalizować jak bardzo złożonym problemem jest zjawisko terroryzmu dla współczesnego świata. W roku 2012 opublikowano pierwszy w historii Światowy Indeks Terroryzmu (GTI – Global Terrorism Index) obejmujący lata 2002–2011. Z informacji, które są w nim zawarte wynika, że w okresie 2002–2011 spośród stu pięćdziesięciu ośmiu państw branych pod uwagę, tylko w dwudziestu nie przeprowadzono żadnego ataku terrorystycznego34. Co godne podkreślenia, wśród tych dwudziestu państw znalazła się również Polska. W pierwszej dekadzie XXI wieku państwem, w którym dokonywano największej liczby ataków terrorystycznych w Europie, była z kolei Rosja. Z raportu wynika ponadto, że w Europie dochodzi do znacznie większej liczby zamachów terrorystycznych niż w Stanach Zjednoczonych. Od 2002 roku Europa była atakowana dwa tysiące trzysta czterdzieści jeden razy, z czego tysiąc czterysta czterdzieści jeden w Europie Środkowo-Wschodniej i dziewięćset dziesięć w Europie Zachodniej35. Z ataków przeprowadzanych w Europie Zachodniej aż dwadzieścia pięć procent miało miejsce w Wielkiej Brytanii. Warte podkreślenia jest również to, że większość zamachów terrorystycznych miała charakter separatystyczny, głównie za sprawą działalności takich ugrupowań jak wspomniana już ETA, czy Partia Pracujących Kurdystanu. Dużą aktywnością wykazywali się także rebelianci czeczeńscy. Według raportu okresem o największej intensyfikacji działań terrorystycznych w Europie były lata 2007–2008. W tym czasie w samej tylko Rosji dokonano 7% ogólnej liczby zamachów z tych lat36. Po zamachach na World Trade Center aż do 2010 roku średnia liczba zamachów przeprowadzonych w Europie w ciągu roku wynosiła zazwyczaj dwieście. Po 2010 roku liczba ta zwiększyła się do dwustu siedemdziesięciu pięciu. Ogólnie rzecz biorąc ataki na Europę, pomimo całej spektakularności z jaką są one przeprowadzane, stanowią zaledwie 4,4% wszystkich ataków terrorystycznych przeprowadzonych w ciągu ostatnich piętnastu lat. Ostatnie dwa lata są jednak dla Europy alarmujące. Rok 2015 był rekordowy pod względem ofiar ataków terrorystycznych od przeszło ponad dziesięciu lat. Śmierć w ich wyniku poniosło blisko sto pięćdziesiąt osób. Również rok 2016 może napawać niepokojem. Tegoroczne zamachy, szczególnie te we Francji, przyniosły liczbę ofiar i rannych podobną do tych z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, kiedy to prężnie rozwijały się ugrupowania terrorystyczne o podłożu skrajnie lewicowym i separatystycznym37. 3. Polski system zwalczania terroryzmu Polska jako członek wielu organizacji politycznych w Europie i na świecie oraz uczestnik operacji antyterrorystycznych UE i NATO jest potencjalnym celem ataków terrorystycznych. Rozpatrując kwestie zagrożenia terrorystycznego dla państwa polskiego, należy uwzględnić aspekt wewnętrzny i zewnętrzny tego zjawiska. Obecnie poziom niebezpieczeństwa wynikającego z działalności rodzimych 34 Global Terrorism Index 2012, http://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/2012-Global-Terrorism-IndexReport.pdf, 23.09. 2016, s. 12. 35 Tamże, s. 31. 36 Tamże. 37 http://forsal.pl/artykuly/929876,liczba-zamachow-terrorystycznych-w-europie-zachodniej-w-ostatnich-dekadach.html, 23.09.2016. 21 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku grup terrorystycznych jest zerowy, ponieważ takowych nie ma. Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości grupy takie powstaną. W chwili obecnej większe zagrożenie dla państwa polskiego może napłynąć zza granicy. Wynika to z faktu uczestniczenia Polski w trwającej od 2001 roku tzw. globalnej wojnie z terroryzmem (GWOT). Polska jest jednak z racji niższej pozycji na arenie międzynarodowej zaliczana do grupy państw o relatywnie mniejszym stopniu zagrożenia atakami terrorystycznymi (zagrożenie incydentalne). Nie oznacza to jednak, że takie zagrożenie można w zupełności wykluczyć38. Po przemianach ustrojowych w 1989 roku Polska znalazła się w sytuacji określanej mianem „próżni bezpieczeństwa”. Rozpad Związku Radzieckiego przyniósł co prawda upragnioną wolność, ale pozostawił Polskę bez zabezpieczenia, w głównej mierze militarnego. Władze polskie zmuszone były związać się sojuszem z wieloma państwami oraz organizacjami międzynarodowymi w celu zapewnienia państwu pokojowego rozwoju. W związku z tym w 1999 roku Polska stała się członkiem NATO, zapewniając sobie bezpieczeństwo militarne. Pięć lat później zapewniła sobie również stabilność ekonomiczną, przystępując do grona państw członkowskich Unii Europejskiej39. Omawiając system zwalczania terroryzmu w Polsce, konieczne jest wskazanie podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Artykuł 146 ust. 4 pkt. 7 Konstytucji RP stanowi, że bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz porządek publiczny zapewnia w szczególności Rada Ministrów40. Minister Spraw Wewnętrznych sprawuje zaś nadzór nad takimi jednostkami porządku publicznego jak: Policja, Straż Graniczna, Państwowa Straż Pożarna, Biuro Ochrony Rządu, Obrona Cywilna Kraju, Urząd do spraw Cudzoziemców, Krajowe Centrum Informacji Kryminalnej. Bardzo ważnym faktem jest to, że państwo polskie wypracowało w swych strukturach system zwalczania terroryzmu, opierający się na czterech podstawowych etapach działania. Za każdy etap odpowiedzialne są określone służby specjalne: – w rozpoznawaniu (Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Służba Wywiadu Wojskowego, Służba Kontrwywiadu Wojskowego) – w przeciwdziałaniu (Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Służba Wywiadu Wojskowego, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Policja, Straż Pożarna, Biuro Ochrony Rządu) – w zwalczaniu (Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Służba Wywiadu Wojskowego, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Policja, Jednostka Wojskowa „GROM”, Siły Powietrzne RP, Straż Graniczna, Służba Celna, Generalny Inspektorat Informacji Finansowej) – w likwidacji skutków41 Do najważniejszych podmiotów odpowiedzialnych za walkę z terroryzmem należy m.in.: – Centrum Antyterrorystyczne (CAT) – odpowiedzialne za koordynowanie działalności służb specjalnych oraz zapewnienie ich kooperacji z Policją, Żandarmerią Wojskową, Strażą Graniczną, Służbą Więzienną, Służbą Celną – Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) – która ma za zadanie rozpoznawać, zapobiegać i wykonywać przestępstwa takie jak: szpiegostwo, terroryzm, przestępstwa godzące w interes państwa itd. 38 K. Wawrzyszczak, A. Berezowska, Zagrożenia terrorystyczne Polski, służby odpowiedzialne za jego przeciwdziałanie i zwalczanie, http://docplayer.pl/6488332-Temat-zagrozenia-terrorystyczne-polski-sluzby-odpowiedzialne-za-jegoprzeciwdzialanie-i-zwalczanie.html, 24.09.2016. 39 Tamże. 40 Art. 146 Ust. 4 Pkt. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz.U. 1997, Nr 78 poz. 483). 41 K. Wawrzyszczak, A. Berezowska Zagrożenia terrorystyczne Polski, służby odpowiedzialne za jego przeciwdziałanie i zwalczanie, http://docplayer.pl/6488332-Temat-zagrozenia-terrorystyczne-polski-sluzby-odpowiedzialne-za-jegoprzeciwdzialanie-i-zwalczanie.html, 24.09.2016. 22 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku Służba Kontrwywiadu Wojskowego (SKW) – jej celem jest rozpoznawanie, zapobieganie oraz wykrywanie popełnionych przestępstw związanych z działalnością terrorystyczną przez żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową, funkcjonariuszy SKW i SWW oraz pracowników Sił Zbrojnych RP, jak również innych jednostek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej. Współpracuje z Żandarmerią Wojskową – Policja – współpracuje m.in. z Interpolem, Europolem, Grupą Roboczą do spraw terroryzmu III filaru Unii Europejskiej, Europejską Policyjną Grupą Roboczą do spraw Zwalczania Terroryzmu (PWGT), w zakresie rozpoznawania i zwalczania terroryzmu – Żandarmeria Wojskowa (ŻW) – ma za zadanie dbać o porządek publiczny na obszarze obiektów wojskowych, a także w miejscach publicznych. Ponadto ma chronić życie i zdrowie ludzkie oraz mienie wojskowe przed zamachami zakłócającymi te dobra – Straż Graniczna (SG) – ma za zadanie ochronę granicy państwowej oraz kontrolę ruchu granicznego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zapobiega ponadto nielegalnemu transportowi szkodliwych substancji chemicznych, broni, amunicji i materiałów wybuchowych, jądrowych i promieniotwórczych – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji – Ministerstwo Sprawiedliwości – Generalny Inspektorat Informacji Finansowej (GIIF) – przeciwdziała wprowadzeniu do obiegu finansowego fałszywych, nielegalnych wartości majątkowych pochodzących z nieznanych źródeł oraz przeciwdziała terroryzmowi42. W Polsce funkcjonują także organy kolegialne odpowiedzialne za przeciwdziałanie i zwalczanie terroryzmu, zalicza się do nich Międzynarodowy Zespół do spraw Zagrożeń Terrorystycznych oraz Kolegium do Spraw Służb Specjalnych43. Niezwykle ważnym przejawem zaangażowania Polski w walkę ze zjawiskiem terroryzmu jest fakt podpisania przez nią wielu umów, konwencji i porozumień międzynarodowych dotyczących przeciwdziałania zagrożeniu terrorystycznemu. W tym przypadku duże znaczenie ma wspomniana już wcześniej przynależność do organizacji międzynarodowych (UE, NATO, ONZ) oraz umowy bilateralne z innymi państwami. Po wypadkach z jedenastego września 2001 roku Polska wzięła udział w konferencji antyterrorystycznej szesnastu państw regionu Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej44, która odbyła się szóstego listopada 2001 roku w Warszawie45. W trakcie jej trwania przyjęto szczegółowy plan działania, zakładający szerszą współpracę regionalną pomiędzy wszystkimi uczestnikami. Współpraca ta miała polegać m.in. na stosowaniu jednolitych procedur przeciwdziałania terroryzmowi i praniu brudnych pieniędzy, a także stosowaniu jednolitych procedur kontroli celno-paszportowej i zwalczaniu nielegalnej imigracji46. Najważniejszymi traktatami międzyrządowymi w zakresie walki z terroryzmem, których Polska jest stroną są m.in.: – Traktat pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie z dnia 17.06.1991 – 42 Tamże. http://www.antyterroryzm.gov.pl/CAT/ochrona-antyterrorysty/miedzyresortowy-zespol/408,MIEDZYRESORTOWYZESPOL-DS-ZAGROZEN-TERRORYSTYCZNYCH.html; http://www.arslege.pl/zadania-kolegium-do-spraw-sluzbspecjalnych/k181/a18309/, 24.09.2016. 44 Pastwami, które wzięły udział w Konferencji, były: Albania, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Estonia, Węgry, Łotwa, Litwa, Macedonia, Mołdawia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Ukraina, Rosja, https://www.bbn.gov.pl/pl/wydarzenia/313,Warszawska-Konferencja-w-sprawie-Zwalczania-Terroryzmu.html, 24.09.2016. 45 Tamże. 46 P. Kmiecik, Zwalczanie terroryzmu w polskiej polityce bezpieczeństwa, http://www.nowastrategia.org.pl/zwalczanieterroryzmu/, 24.09.2016. 43 23 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku Traktat pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Ukrainą o dobrym sąsiedztwie, przyjaznych stosunkach i współpracy z dnia 18.05.1992 (wszedł w życie 30.12.1992) – Traktat pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Republiką Litewską o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy z dnia 26.04.1994 (wszedł w życie 26.11.1994) – Traktat pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Federacją Rosyjską o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy z dnia 8.05.1993 – Układ pomiędzy Czeską i Słowacką Republiką Federacyjną o dobrym sąsiedztwie, solidarności i współpracy przyjacielskiej z dnia 4.05.199247. W powyższych traktatach zapisano, że (…) strony będą współdziałać w zwalczaniu zorganizowanej przestępczości i terroryzmu (…)48. Innymi ważnymi umowami międzynarodowymi i międzyresortowymi w zakresie walki z terroryzmem, w których Polska jest stroną, są m.in.: – Umowa między Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Królestwa Maroka o współpracy w zakresie zwalczania przestępczości, terroryzmu i handlu narkotykami z dnia 26.06.1995 – Umowa między rządem Rzeczypospolitej Polskiej i rządem Republiki Słowenii o współpracy w walce z terroryzmem, zorganizowaną przestępczością, nielegalnym handlem środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i ich prekursorami z dnia 28.08.1996 – Umowa między rządem Rzeczypospolitej Polskiej i rządem Republiki Węgierskiej o współpracy w zwalczaniu terroryzmu, nielegalnego obrotu narkotykami i zorganizowanej przestępczości z dnia 15.05.199649. Powyższe umowy obejmują: po pierwsze wymianę informacji o osobach, zdarzeniach, wzorach dokumentów i przedmiotów będących przedmiotami przestępstwa, po drugie zasady ochrony wzajemnie przekazywanych informacji, po trzecie określenie organów właściwych do realizacji porozumień i po czwarte zasady podejmowania wspólnych działań50. – 4. Ocena polskiego systemu antyterrorystycznego Analizując przedstawioną powyżej charakterystykę funkcjonowania systemu przeciwterrorystycznego w Polsce można odnieść wrażenie, że wysiłki ukierunkowane w Rzeczypospolitej Polskiej na zwalczanie terroryzmu są rozproszone w kilku resortach, instytucjach i organizacjach51. Także zakres regulacji prawnych w zakresie walki z terroryzmem miał do niedawna charakter rozproszony i dotyczył wielu podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa. W dużym stopniu zmieniło się to dziesiątego czerwca bieżącego roku, kiedy weszła w życie ustawa antyterrorystyczna, stanowiąca istotny krok w kierunku wzmocnienia bezpieczeństwa Polski. Do tego czasu procedury zwalczania terroryzmu w Polsce sprowadzały się do epizodycznych rozwiązań umieszczonych w różnych miejscach struktury organizacyjnej państwa. Brak wystarczająco jednoznacznego aktu ustawodawczego stanowił duży problem i uniemożliwiał tworzenie takich rozwiązań systemowych, które uwzględniałyby wewnętrzne potrzeby państwa. Pomimo wielokrotnie deklarowanego przez władze polskie przekonania o powadze sytuacji i wyrażania chęci podjęcia odpowiednich działań, żadne działania zmierzające do wykształcenia w naszym państwie jednolitego i skoordynowanego systemu przeciwterrorystycznego nie zostawały podejmowane. To, czego w szczególności brakowało, to m.in. powołania centralnego ośrodka kontrolującego i koordynującego wszelkie zasoby państwowe i samorządowe niezbędne do skutecznego postępowania 47 Tamże. Tamże. 49 Tamże. 50 Tamże. 51 R. Polko, GROM w działaniach przeciwterrorystycznych, Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Warszawa 2008, s. 118. 48 24 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku w sytuacji poważnego zagrożenia terrorystycznego. Polska nie potrafiła stworzyć instytucjonalnego systemu koordynacji działań kontr- i antyterrorystycznych, który pozwoliłby zająć się niebezpieczeństwem wynikającym z działalności terrorystycznej w sposób bardziej rzetelny i kompleksowy. Problem stanowiło ponadto niejednoznaczne wskazanie centralnej jednostki antyterrorystycznej, której rozmiar, wyposażenie i jednolite procedury treningowe umożliwiłyby skuteczną walkę ze zjawiskiem terroryzmu52. Ustawa z dziesiątego czerwca 2016 roku zawiera rozwiązania, które mogą okazać się pomocne w eliminacji wskazanych wyżej problemów. W dużej mierze przybliża nas ona do modeli zwalczania terroryzmu znanych z innych krajów europejskich. Takie państwa jak np. Francja, Wielka Brytania czy Holandia od dawna charakteryzują się systemowym podejściem do zwalczania terroryzmu. Podejmowane przez nie działania w walce ze zjawiskiem terroryzmu odznaczają się maksymalną koncentracją i koordynacją. Bezpośrednio przejawia się to w celach, misjach, strategiach, zadaniach, kompetencjach, odpowiedzialności i w strukturach organizacyjnych53, pośrednio zaś, w istniejących ustawach, rozporządzeniach, zarządzeniach i dyrektywach jako dokumentach umożliwiających stosowanie określonych rozwiązań organizacyjnych. Zapobiega to międzyresortowemu rozmyciu władzy i odpowiedzialności, pojawieniu się sprzeczności decyzyjnych oraz kumulacji wysiłków. Co równie istotne w państwach tych daje się zauważyć dość wyraźne rozgraniczenie kompetencji i odpowiedzialności54. W świetle powyższego przykładu, pomimo lakonicznej charakterystyki systemów antyterrorystycznych przedstawionych państw, należy z przykrością stwierdzić, że do dziesiątego czerwca 2016 roku (a więc dnia, w którym Sejm RP uchwalił ustawę o działaniach antyterrorystycznych) Polska była państwem, którego poziom systemowego przygotowania na zagrożenia terrorystyczne był zdecydowanie niedostateczny. Owa ustawa wprowadziła jednak wiele pozytywnych zmian, które mogą okazać się pomocne w perspektywie wzmocnienia bezpieczeństwa państwa polskiego. Jest ona próbą skoncentrowania zapisów odnoszących się do zagrożenia terrorystycznego w jednym akcie prawnym, ale również dokonania mniejszych lub większych zmian, w już obowiązujących przepisach. Do jej najważniejszych zapisów należy m.in.: – zwiększenie kompetencji i zarazem odpowiedzialności Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i szefa ABW, który został wskazany jako ten, który w największym stopniu będzie odpowiadał za zapobieganie zjawiskom terrorystycznym – wkomponowanie sił zbrojnych w system antyterrorystyczny na obszarze państwa polskiego – w sytuacji wysokiego stopnia alarmowego możliwość użycia przez służby specjalne broni bez obowiązku dbania o spowodowanie możliwie najmniejszych szkód – zwrócenie większej uwagi na zjawisko cyberterroryzmu (m.in. pewna cenzura w Internecie, szybsze przekazywanie informacji pomiędzy służbami specjalnymi. Duże kontrowersje wzbudziło zalecenie imiennego rejestrowania wszystkich kart SIM użytkowanych w systemie pre-paid) – możliwość kontroli przejść granicznych (ich zamykania w sytuacjach wyjątkowych) i szerzej granic państwa – obserwacja obcokrajowców, którzy są podejrzani o możliwość działań terrorystycznych 55. 52 K. Wawrzyszczak, A. Berezowska, Zagrożenia terrorystyczne Polski, służby odpowiedzialne za jego przeciwdziałanie i zwalczanie, http://docplayer.pl/6488332-Temat-zagrozenia-terrorystyczne-polski-sluzby-odpowiedzialne-za-jegoprzeciwdzialanie-i-zwalczanie.html, 25.09.2016. 53 Polko R., GROM w…, dz.cyt., s. 111. 54 Tamże, s. 112. 55 Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych, (Dz.U. 2016 poz. 904); Raubo J., Ustawa antyterrorystyczna – krok do zwiększenia bezpieczeństwa Polski. „Kluczowa rola przepisów wykonawczych i wzmocnienia 25 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku To tylko niektóre punkty ustawy antyterrorystycznej, które mają na celu zminimalizować ryzyko zagrożenia terrorystycznego. 5. Podsumowanie Polska nie stanowi obecnie priorytetowego celu dla organizacji terrorystycznych. Pierwszoplanową rolę odgrywają tutaj takie państwa jak m.in. Wielka Brytania, Francja czy Niemcy. Polska jest jednak, jako bliski sojusznik Stanów Zjednoczonych, członek UE i NATO oraz uczestnik koalicji antyterrorystycznej mocno z tymi państwami powiązana i może stać się w przyszłości celem ataku terrorystycznego. W chwili obecnej najbardziej realną opcją ataku na Polskę wydaje się być ta, w której zamach terrorystyczny przeprowadzi grupa terrorystyczna z zewnątrz, a więc spoza granic naszego państwa56. Mimo wszystko największego zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa polskiego należy upatrywać w islamistycznych organizacjach terrorystycznych, takich jak Al-Kaida czy Państwo Islamskie. Wynika to z faktu obecności polskich sił wojskowych w wojnie w Iraku i Afganistanie, a także pomocy niesionej m.in. przez Polskę amerykańskiej Centralnej Agencji Wywiadowczej w globalnych zmaganiach z islamistami. Pomoc ta miała obejmować również przetrzymywanie schwytanych terrorystów w niewielkich amerykańskich ośrodkach zatrzymań w Europie, z których jedno miało podobno znajdować się w Polsce (Stare Kiejkuty)57. Jeżeli chodzi zaś o poziom zagrożenia ze strony rodzimych ugrupowań terrorystycznych, to jest on zerowy, bo takich w chwili obecnej w Polsce nie ma. Możliwość powstania rodzimych ugrupowań terrorystycznych o profilu prawicowym, lewicowym czy nacjonalistycznym należy w tej chwili ocenić za niewielką58. Także zagrożenie ze strony Ruchu Autonomii Śląska, ugrupowania uznawanego przez niektórych za separatystyczne59 wydaje się obecnie mało realne. Zagrożenie dla państwa polskiego wynika ponadto z nielegalnej migracji do państw UE, która w ostatnich latach się nasiliła. Polska jako jedno z nielicznych państw w Europie potrafiła się oprzeć napływowi ludności z zewnątrz, głównie z Afryki i Bliskiego Wschodu. Ograniczyła tym samym ryzyko zagrożenia terrorystycznego, bowiem wśród imigrantów mogli być przyszli zamachowcy. Polityka migracyjna Polski od dłuższego czasu jest niezmienna. W ostatnich miesiącach przekonali się o tym Czeczeńcy, którzy nie zostali wpuszczeni na terytorium Polski. Szef Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Mariusz Błaszczak tłumaczył to w ten sposób: „Polska nie będzie ulegać presji tych, którzy chcą doprowadzić do kryzysu migracyjnego (…) W Czeczenii nie ma wojny w odróżnieniu od sytuacji sprzed lat”60. Polskie władze są więc bardzo ostrożne w decydowaniu o tym, kto może przekraczać polską granicę, a kto takiego prawa nie ma. Czeczeńcy słynęli – co zostało w niniejszej pracy udowodnione – z głośnych ataków terrorystycznych, których dokonywali z pobudek nacjonalistycznych, ale dotyczyły one jedynie Federacji Rosyjskiej. Z tego względu są oni dziś często błędnie postrzegani jako ktoś komu nie można ufać. służb”, http://www.cyberdefence24.pl/361085,ustawa-antyterrorystyczna-krok-do-zwiekszenia-bezpieczenstwa-polskikluczowa-rola-przepisow-wykonawczych-i-wzmocnienia-sluzb, 25.09.2016. 56 J. Dworzecki, Terroryzm jako zagrożenie współczesnego świata, „Zeszyt Naukowy” Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego „Apeiron”, nr 5, Kraków 2011, s. 183. 57 K. Wawrzyszczak, A. Berezowska, Zagrożenia terrorystyczne Polski, służby odpowiedzialne za jego przeciwdziałanie i zwalczanie, http://docplayer.pl/6488332-Temat-zagrozenia-terrorystyczne-polski-sluzby-odpowiedzialne-za-jegoprzeciwdzialanie-i-zwalczanie.html, 25.09.2016. 58 Tamże. 59 Twierdzi tak m.in. prof. Wojciech Roszkowski, http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/256893-ruch-autonomii-slaska-tougrupowanie-podejrzewane-o-proby-separatyzmu-prof-roszkowski-o-koalicji-slaskiej-po-psl-sld-i-ras-nasz-wywiad, 25.09.2016. 60 http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/szef-mswia-mariusz-blaszczak-o-czeczenach-na-polskiejgranicy,672450.html, 25.09.2016. 26 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku Polski system antyterrorystyczny, jak wykazała niniejsza praca nie jest doskonały. W dużym stopniu jego działanie usprawnić ma uchwalona w tym roku ustawa antyterrorystyczna, która wprowadza wiele zmian w funkcjonowaniu m.in. służb specjalnych. To takie formacje jak m.in. ABW czy GROM odpowiadały za bezpieczeństwo wewnętrzne państwa polskiego podczas tegorocznych imprez: Międzynarodowego Szczytu NATO w Warszawie oraz Światowych Dni Młodzieży w Krakowie i będą odpowiadały w dalszym ciągu. Przy okazji tak dużych imprez niezwykle istotna jest ścisła, skoordynowana i spójna współpraca pomiędzy wszystkimi służbami, zaangażowanymi w zapewnienie bezpieczeństwa państwa. Aby w jak największym stopniu ograniczyć możliwość zagrożenia terrorystycznego w naszym kraju, niezbędne jest utworzenie takiego systemu ochrony przeciwterrorystycznej, w którym uwzględnione zostaną działania wszystkich służb i instytucji. Ustawa antyterrorystyczna jest pierwszym krokiem, aby taki system w Polsce powstał. Nie można również zapominać o dalszej, owocnej współpracy z innymi państwami oraz organizacjami międzynarodowymi, które w znacznym stopniu są gwarantem bezpieczeństwa narodowego Polski. Bibliografia 1. 2. 3. Celej P., Historia politycznego terroru: IRA, http://strefahistorii.pl/article/3719-historia-politycznegoterroru-ira, 22.09.2016 ETA składa broń. Wstęp do rozwiązania organizacji?, http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/1058641,ETA-sklada-bron-Wstep-do-rozwiazania-organizacji, 22.09.2016 Geekowski F., Mapa wszystkich zamachów po 11 września, http://www.geekweek.pl/aktualnosci/25736/mapa-wszystkich-zamachow-po-11-wrzesnia, 21.09.2016 4. Global Terrorism Index 2012, http://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/2012-GlobalTerrorism-Index-Report.pdf, 23.09. 2016 5. Hoffman T., Rola polskiej polityki bezpieczeństwa w przeciwdziałaniu terroryzmowi, „Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa”, 2011, nr 1 6. http://dzihadyzm.blox.pl/2010/12/Madryt-11-marca-2004-r.html, 23.09.2016 7. http://forsal.pl/artykuly/929876,liczba-zamachow-terrorystycznych-w-europie-zachodniej-w-ostatnichdekadach.html, 23.09.2016 http://wiadomosci.dziennik.pl/swiat/artykuly/470861,wojna-z-panstwem-islamskim-belgia-dolacza-dousa.html, 23.09.2016 http://wiadomosci.onet.pl/swiat/francja-najmlodszy-z-podejrzanych-o-zamach-w-paryzu-juz-w-rekachpolicji/h5ejs, 23.09.2016 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title,Zamach-na-dwie-synagogi-w- Stambule,wid,1663880,wiadomosc.html?ticaid=117c82&_ticrsn=3, 23.09.2016 http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/256893-ruch-autonomii-slaska-to-ugrupowanie-podejrzewane-oproby-separatyzmu-prof-roszkowski-o-koalicji-slaskiej-po-psl-sld-i-ras-nasz-wywiad, 25.09.2016 http://wpolityce.pl/swiat/301969-nowe-fakty-ws-strzelaniny-w-monachium-na-miejscu-znaleziono-57lusek-po-nabojach-wystrzelonych-z-pistoletu, 23.09.2016 http://www.antyterroryzm.gov.pl/CAT/ochrona-antyterrorysty/miedzyresortowyzespol/408,MIEDZYRESORTOWY-ZESPOL-DS-ZAGROZEN-TERRORYSTYCZNYCH.html; http://www.arslege.pl/zadania-kolegium-do-spraw-sluzb-specjalnych/k181/a18309/, 24.09.2016 http://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/zamachy-w-paryzu-ekspert-o-przyczynach-zamachu/zf556zp, 23.09.2016 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. http://www.polskieradio.pl/9/713/Artykul/1637308,Zamachy-w-Turcji-to-zemsta-za-wojne-zPanstwem-Islamskim, 23.09.2016 16. http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/10-lat-od-tragedii-na-dubrowce,284332.html, 23.09.2016 17. http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/zamach-w-nicei-prokurator-byl-z-goryzaplanowany,661885.html, 23.09.2016 27 Zagrożenia zjawiskami terroryzmu w Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście rozwoju działalności organizacji terrorystycznych w XXI wieku 18. http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/szef-mswia-mariusz-blaszczak-o-czeczenach-na-polskiejgranicy,672450.html, 25.09.2016 19. http://www.tvp.info/7072862/swiat/lzy-breivika-na-sali-sadowej/7071181/odczytanie-aktu-oskarzeniaw-procesie-breivika/, 22.09.2016 20. http://wyborcza.pl/1,75399,20422556,niemcy-sprawca-ataku-w-wurzburgu-nie-byl-bojownikiempanstwa.html, 23.09.2016 21. http://wyborcza.pl/1,76842,9994429,Breivik__moje_dzialania_byly_ohydne_ale_konieczne_.html?disa bleRedirects=true, 23.09.2016 22. http://zw.com.pl/artykul/126889.html?print=tak, 23.09.2016 23. https://www.bbn.gov.pl/pl/wydarzenia/313,Warszawska-Konferencja-w-sprawie-ZwalczaniaTerroryzmu.html, 24.09.2016 24. Ibrahim R., Czy istnieje „chrześcijański terroryzm”?, https://euroislam.pl/czy-istnieje-chrzescijanskiterroryzm/, 22.09.2016 25. Izak K., Nie tylko islam. Ekstremizm i terroryzm religijny, Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego, nr 12, Warszawa 2015 26. Kamiński S., Polska w międzynarodowej koalicji przeciwko terroryzmowi, http://docplayer.pl/16002303-Slawomir-kaminski-bezpieczenstwo-narodowe-ii-2006-2.html, 21.09.2016 27. Karwacka D., Ocena zagrożeń terrorystycznych i ich wpływ na bezpieczeństwo Polski, „Rozprawy Społeczne”, nr 1 (VIII), 2014 28. Kiełt A., Przeciwdziałanie terroryzmowi jako element działań na rzecz bezpieczeństwa państwa, http://docplayer.pl/5906865-Przeciwdzialanie-terroryzmowi-jako-element-dzialan-na-rzeczbezpieczenstwa-panstwa.html, 21.09.2016 29. Kmiecik P., Zwalczanie terroryzmu w polskiej polityce bezpieczeństwa, http://www.nowastrategia.org.pl/zwalczanie-terroryzmu/, 24.09.2016 30. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz.U. 1997, Nr 78 poz. 483) 31. Majczak M., Współczesny terroryzm zagrożeniem dla bezpieczeństwa światowego. Zwalczanie terroryzmu, http://www.e-debiuty.byd.pl/file/rwfz4g8ijmw9d7p/PDF/Majczak.pdf, 21.09.2016 32. Największe zamachy terrorystyczne XXI wieku, http://wiadomosci.wp.pl/gid,18228317,kat,1356,title,Najwieksze-zamachy-terrorystyczne-XXIwieku,galeria.html, 22.09.2016 33. Pałgan J., Terroryzm w Europie Zachodniej, [W:] Kowalczyk K., Wróblewski W. (red.), Terroryzm globalne wyzwanie, Wyd. Adam Marszałek, Toruń 2006 34. Polko R., GROM w działaniach przeciwterrorystycznych, Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Warszawa 2008 35. Raubo J., Ustawa antyterrorystyczna – krok do zwiększenia bezpieczeństwa Polski. „Kluczowa rola przepisów wykonawczych i wzmocnienia służb”, http://www.cyberdefence24.pl/361085,ustawaantyterrorystyczna-krok-do-zwiekszenia-bezpieczenstwa-polski-kluczowa-rola-przepisowwykonawczych-i-wzmocnienia-sluzb, 25.09.2016 36. Sabaj P., Terroryzm w Unii Europejskiej, Zeszyty Naukowe Zakładu Europeistyki Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, nr 2, Rzeszów 2008 37. Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych, (Dz.U. 2016 poz. 904) 38. Wawrzyszczak K., Berezowska A., Zagrożenia terrorystyczne Polski, służby odpowiedzialne za jego przeciwdziałanie i zwalczanie, http://docplayer.pl/6488332-Temat-zagrozenia-terrorystyczne-polskisluzby-odpowiedzialne-za-jego-przeciwdzialanie-i-zwalczanie.html, 24.09.2016 39. Zimmerman M., Biesłan. Sceny z dziecięcego koszmaru, http://wiadomosci.onet.pl/prasa/bieslansceny-z-dzieciecego-koszmaru/s08kd, 23.09.2016 28