Sierpień to czas żniw. Ze żniwami przez wieki związane były różne

Sierpień to czas żniw. Ze żniwami przez wieki związane
były różne zwyczaje. Podstawa jednak zwyczaju była
wszędzie ta sama: oto rolnicy uroczyście ścinali ostatnie
kłosy zbóż, i równie uroczyście wśród śpiewów i
muzyki przynosili je w formie ozdobnego wieńca do
parafialnego Kościoła. Rolnicy wierzyli, że ta akcja
obrzędowa i błogosławieństwo może wywierać wpływ
na przyrodę.
Rozpoczęcie żniw było
ważnym wydarzeniem
w rocznym cyklu pracy
na roli. Przede
wszystkim należało
wybrać dzień
szczęśliwy, najlepiej
sobotę, jako dzień poświęcony Matce Bożej. Do pracy
przystępowali kosiarze ubrani schludnie, a nawet
odświętnie, w niektórych regionach kraju dziewczęta
przystrajały głowy kwiatami. Rozpowszechniony był
zwyczaj uczestniczenia w okolicznościowym
nabożeństwie. Kapłan udzielał wszystkim
błogosławieństwa, czasem kropił kosy i sierpy wodą
święconą. Pierwsze ścięte kłosy układano na polu w
kształt krzyża. Istniał zwyczaj, że pierwszy snopek
zanoszono do chaty, aby pod domowym krzyżem czy
obrazem czekał na dzień zwózki zboża do stodoły i
chronił zabudowania gospodarskie przed uderzeniem
pioruna.
Nie ścinano zboża do
ostatniego kłosa. Ostatnie
kłosy są niejako symbolem
całego plonu; w niektórych
okolicach wiązano je razem,
strojono w kwiaty i wstążki, i
tak powstały znane dzisiaj,
wieńce dożynkowe.
Uroczystym zakończeniem żniw - tak jak i dzisiaj - były
dożynki, rozmaicie w różnych okolicach nazywane:
obżynki, wyżynki, wieniec, wieńczyny.
Dożynki to
radosny obrzęd
zakończenia
żniw i złożenie
Stwórcy nieba i
ziemi, tego
wszystkiego, co dała matka ziemia w czasie pracy
żniwnej. Zawsze głównym akcentem dożynek było
uroczyste błogosławieństwo wieńca, symbolizującego
trud żniwiarzy.
Wieniec splatano najczęściej z żyta i pszenicy, albo
jeden z żyta, a drugi z pszenicy. Dekorowano go bardzo
bogato owocami jarzębiny, gałązkami leszczynowymi,
kwiatami, mirtem, bukszpanem, sitowiem, wstążkami,
jabłkami, a także piernikowym sercem, co wyrażało
bogactwo lasów i pasiek.
Wieniec dożynkowy przechowywano starannie,
ponieważ ziarna z jego kłosów używano do siewu, aby
zapewnić sobie w przyszłym roku dobre plony.
Dziś dożynki są świętem rolników. A współczesne
wieńce dożynkowe niejednokrotnie są niezwykłymi
dziełami sztuki ludowych twórców, mających wiele
oryginalnych pomysłów na ich tworzenie. Dobrze
jednak, że są one nadal kultywowane, gdyż niosą ze
sobą najważniejsze przesłanie, które zawarte jest w
pięknych słowach pieśni: „Bogu z Jego darów chleb
niesiemy czysty.
Owoc ziemi i rąk
naszych przyjmij,
Ojcze wiekuisty”.
Oby za każdym
razem, kiedy
bierzemy do ręki chleb, towarzyszyła nam świadomość,
że jest to owoc ziemi i naszej pracy otrzymany od Boga,
za co powinniśmy Mu nieustannie składać
dziękczynienie.
W naszym Kościele w Święto Wniebowzięcia Maryi
Panny i Matki
Boskiej
Zielnej uważanej za
patronkę dobrych
zbiorów 15 sierpnia
2015 roku na sumie o
godzinie 10.00
zostanie
poświęcony Wieniec Dożynkowy z tegorocznych
kłosów zboża oraz ziół i bukietów kwiatów.
W tym dniu nie przychodzimy do Kościoła z pustymi
rękami, ale przynosimy zioła, kwiaty, przynosimy
również swoje cierpienia, pracę, modlitwę,
wyrzeczenia, trudy codziennego życia. W tym dniu
prosimy Matkę Bożą, patronkę dobrych zbiorów, byśmy
kiedyś nie stanęli przed Nią z pustymi rękami, by Matka
Boża pomogła nam osiągnąć szczęście, jakim cieszy się
Ona dzisiaj jako Królowa Nieba i Ziemi. Niech ten,
wykonany z wielkim trudem wieniec, będzie naszym
wspólnym darem dla Maryi, Patronki Parafii, za to, co
uczyniła i co czyni dla każdego z nas.
Bukiety kwiatów, roślin zielonych i ziół leczniczych,
które przynosimy do kościoła 15 sierpnia, oznaczają
duchową dojrzałość Maryi i bogactwo łask, jakimi Bóg
od wieków obdarzył Matkę swojego Syna i naszą. Za
przyczyną Królowej nieba i ziemi prosimy Boga, aby te
zioła, kwiaty i owoce, przez Niego błogosławione,
służyły dobru ludzi i zwierząt.
MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA WIENCA
DOŻYNKOWEGO
Panie, nasz Boże, Ty sprawiasz, że na ziemi rosną
trawy, zioła i zboża na pożywienie i lekarstwo dla ludzi
i zwierząt. Od Ciebie pochodzi obfitość wody i
promieni słońca, aby wszystko, co się zieleni i rozkwita,
owocowało, gdy nadejdzie czas zbiorów.
Prosimy Cię, pobłogosław † przyniesione do Ciebie
pierwociny ziemi, kłosy zbóż, zioła i kwiaty. Aby
mogły służyć zdrowiu ludzi i zwierząt.
A gdy będziemy schodzić z tego świata, niech nas,
niosących pełne naręcza dobrych czynów, przedstawi
Tobie Najświętsza Dziewica Wniebowzięta,
najdoskonalszy owoc tej ziemi, abyśmy zasłużyli na
przyjęcie do Twojego domu. Przez Chrystusa, Pana
naszego.