reklama książki

REKLAMA KSIĄŻKI METODĄ
„BOOK–TALKING„
Zmartwieniem bibliotekarzy jest często obserwowany spadek czytelnictwa
wśród uczniów. Atrakcyjną formą promocji czytelnictwa wśród młodzieży
jest metoda „book- talkingu” – ogólnie znana i stosowana w USA, w celu
podnoszenia poziomu czytelnictwa, a także walki z wtórnym
analfabetyzmem i niechęcią młodzieży do książek.
Metoda ta polega na prezentacji książki i krótkiej gawędzie (opowieści) o
niej. Zgodnie z metodą „book-talkingu” bibliotekarz reklamowaną książkę
trzyma przed sobą, utrzymując kontakt wzrokowy z uczniami (klasą). Musi
umieć odnaleźć w grupie osobę najbardziej zainteresowaną oraz osobę
najmniej przychylną, ignorującą i znaleźć właściwy sposób na utrzymanie
właściwej atmosfery. Powinien zapomnieć o tremie, znać gawędy na pamięć,
ewentualnie pomóc sobie małą „ ściągawką” przyklejoną z tyłu książki np.
imiona bohaterów , nazwy miejscowości. Prezentacja jednej książki nie
powinna być dłuższa niż 4 minuty. Podczas lekcji prezentujemy 6-8 pozycji.
Przygotowujemy o 2 gawędy więcej, gdyż może się zdarzyć, że książka jest
ogólnie znana.
Jak budować reklamę książki ?
Należy oprzeć się na:
streszczeniu akcji,
wyrazistym przedstawieniu głównego bohatera,
przekazaniu nastroju książki (horror, komedia) ,
opisie jednej sceny, która zachęci uczniów do przeczytania
książki.
•
•
•
•
Od czego zacząć ?
można od przedstawienia autora i tytułu prezentowanej książki,
odczytania trafnego, intrygującego cytatu dotyczącego bohatera,
okrzyku wyrażającego silne emocje np. OCH! BAAM!
Odwołania się do wspólnego doświadczenia np. coś nam się przydarzyłozaginęło.
Sposób prezentacji:
mówić prostymi, krótkimi, zrozumiałymi zdaniami,
• unikać pompatyczności,
• nie wprowadzać do opowieści zbyt wielu postaci,
• używać powtórzeń (konieczny umiar),
• powtarzać tytuł książki i jej autora (w celu ułatwienia zapamiętania),
• stosować ciekawy sposób opowiadania (gawędę o książce),
• unikać gwałtownej zmiany nastroju (np. przy przedstawianiu książki o
miłości nie dodawać dowcipów, a budując nastrój grozy trwać w nim do
końca powieści),
• należy zbudować pomost między uczniami, mówiącym a książką,
• prezentacja powinna być ciekawa jak dobra telewizyjna reklama.
Stosować tzw. haki:
• zawieszenie głosu – przerwać opowieść w najciekawszym momencie,
• definiowanie – zadać pytanie ( np. co to jest przygoda? Co to jest
odwaga?) i
dać odpowiedz,
• współodczuwanie – odwołać się do wspólnych przeżyć ( na pewno
znacie to uczucie kiedy…..),
• dochodzenie, jak z filmu kryminalnego (przedstawiamy podejrzanych,
wydarzenie, przebieg akcji – rozwiązanie - polecamy przeczytać książkę
),
• odczytanie fragmentu książki – musi to być tzw. pewniak, najciekawszy
fragment książki, najbardziej frapujący opis.
Stosując metodę „book-talking” powinno się:
•
•
•
•
•
•
mieć w bibliotece książkę, o której mówimy,
ciekawie zaczynać opowieść i równie ciekawie kończyć,
mówić spokojnie, opanować tremę,
unikać powtarzania się ,
wzorować się na dobrych recenzjach,
potraktować prezentację jako dobrą zabawę z uczniami.
Czego należy unikać:
•
•
•
•
•
prezentacji książki, której się nie czytało,
gawędy o książce, której się nie lubi,
posługiwania się stylem naukowym (naukowa krytyka literacka),
zdradzania zakończenia książki,
dokonywania podziału na książki przeznaczone tylko dla dziewcząt lub
tylko chłopców.
Metodę „ book – talkingu „ można stosować w kontaktach z czytelnikami w
każdym wieku.