Pobierz ten artykuł w PDF

„Z kamerą wśród oper” - w NInA rusza cykl pokazów
rejestracji operowych
Od 20 stycznia podczas pięciu spotkań w siedzibie Narodowego Instytutu
Audiowizualnego (NInA) pokazane zostaną rejestracje oper wystawianych
w Polsce w ostatnich latach. Każdemu z nich towarzyszyć będzie rozmowa
z artystą odpowiadającym jeden z elementów dzieła: libretto, muzykę,
scenografię, reżyserię i wykonawstwo. Cykl zainauguruje „Madame
Curie” Elżbiety Sikory i dyskusja z udziałem kompozytorki.
Od połowy stycznia do połowy marca w co drugą środę na warszawskim Służewie nadarza się wyjątkowa okazja by
przypomnieć sobie rodzime produkcje operowe ostatnich lat i spotkać się z twórcami, także tymi, którzy pracują za
kulisami. W jednej z najnowocześniejszych sal audiowizualnych w Polsce pokazane zostaną rejestracje pięciu spektakli
operowych, zarejestrowanych przy udziale Narodowego Instytutu Audiowizualnego . Każdemu z pokazów towarzyszyć
będzie rozmowa z artystą odpowiadającym za: libretto, muzykę, scenografię, reżyserię i wykonawstwo. Wstęp wolny.
Pośród prezentowanych realizacji znajdą się kompozycje z niemal wszystkich epok: od baroku, przez klasycyzm i początek
XX wieku, po wiek XXI, co potwierdzi ciągłość gatunku, mimo powierzchownych różnic. Kluczem wyboru oper jest mit – czy
to w wydaniu greckim („Orfeusz i Eurydyka” Glucka ), zaczerpnięty z historii starożytnej lub z literatury („Agrippina” i
„Orlando” Händla ), wykreowany od podstaw („Król Roger” Szymanowskiego) czy podważany („Madame Curie” Sikory).
Jak odnajdują się współcześni twórcy wobec mitu i wobec kanonu, tak reżyserskiego, jak muzycznego? Jak dziś rejestrować
operę, zamykając to wszechstronne i bogate doświadczenie na srebrnym ekranie? Na te pytania postarają się wspólnie z
publicznością odpowiedzieć zaproszeni artyści, m.in. Elżbieta Sikora – kompozytor, Natalia Kozłowska reżyser, Boris
Kudlička - scenograf.
Narodowy Instytut Audiowizualny, ul. Wałbrzyska 3/5, stacja Metro Służew
środy (20 stycznia, 3 i 17 lutego, 2 i 16 marca), godz. 18:00
wstęp wolny
20 stycznia o godz. 18.00 cykl zainauguruje projekcja rejestracji „Madame Curie”, opery skomponowanej przez Elżbietę
Sikorę według libretta Agaty Miklaszewskiej, którą zrealizował Marek Weiss w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w 2011 roku.
Po projekcji odbędzie się spotkanie z kompozytorką.
Weissa motywowała chęć, by „odbrązowić pomnik” Skłodowskiej-Curie i „przywrócić pamięci o niej bardziej ludzki
wymiar”. Postanowił „na swój, operowy sposób opowiedzieć o tej niezwykłej kobiecie, która podbiła świat, pokonując
niebywałe trudności, niechęć, wrogość i własne słabości”. Kompozytorka, Elżbieta Sikora tak mówiła o swoim dziele:
„Chciałam intensywność postaci Marii przenieść na całość opery. Intensywność, która kryje się często w pianissimo
spokoju, w zatrzymanych nutach, w szmerach, by wybuchnąć gdzie indziej ostrą barwą. Dźwięki orkiestry, a także
fragmenty elektroniczne, otaczają solistów-śpiewaków, tworząc dodaną czasoprzestrzeń muzyczną”.
3 lutego zaprezentowana zostanie inscenizacja „Orfeusza i Eurydyki” Christopha Willibalda Glucka w reżyserii Mariusza
Trelińskiego z Teatru Wielkiego Opery Narodowej pod muzycznym kierownictwem Łukasza Borowicza. Tu historia Orfeusza
i Eurydyki przeniesiona zostaje we współczesne mury blokowiska; reżysera nie interesuje wieloznaczność mitu, lecz
osobisty wątek, który mógłby dotyczyć każdego. Narracja bliższa jest „Scenom z życia małżeńskiego” Bergmana niż
antycznej wersji historii. Wyprawa Orfeusza po ukochaną Eurydykę, mężczyzny niewiele wiedzącego o życiu i miłości,
nieprzygotowanego na utratę bliskiej osoby, staje się drogą w głąb siebie; jest próbą pogodzenia z bezradnością wobec
śmierci. W micie Eurydyka umiera od ukąszenia węża, w spektaklu Trelińskiego miota się po mieszkaniu i ostatecznie
popełnia samobójstwo.
Pokazowi towarzyszyć będzie spotkanie z Borisem Kudličką – autorem scenografii w niemal wszystkich spektaklach
Trelińskiego.
„Agrippina” Georga Friedricha Händla w reżyserii Natalii Kozłowskiej zrealizowana w 2014 roku na deskach Teatru
Stanisławskiego to propozycja organizatorów cyklu na 17 lutego. Czarna komedia pełna intryg, niespodziewanych zwrotów
akcji i zapadających w pamięć wirtuozerskich arii - to jedno z najsłynniejszych dzieł kompozytora, które po prawykonaniu
zagrano 26 razy z rzędu! Tytułowa bohaterka otrzymuje wiadomość o tragicznej śmierci męża. Natychmiast postanawia, że
następcą władcy Rzymu zostanie Neron, jej syn z pierwszego małżeństwa, i rozpoczyna misternie utkaną intrygę, w którą
wplątuje swoich kochanków. Już trwają przygotowania do koronacji, gdy niespodziewanie okazuje się, że Klaudiusz jednak
żyje... „Agrippina” Kozłowskiej była bardzo entuzjastycznie przyjęta przez publiczność i krytykę, która chwaliła
pomysłowość, humor i precyzję inscenizacji.
Po projekcji odbędzie się rozmowa z Natalią Kozłowską.
2 marca będzie można obejrzeć „Króla Rogera” Karola Szymanowskiego w reżyserii Mariusza Trelińskiego z Opery
Wrocławskiej z 2007 roku. To jedyne sceniczne dzieło Szymanowskiego łączy w sobie wątki orientalne i antyczne. W
sycylijskim królestwie pojawia się tajemniczy Pasterz, założyciel nowej religii, który po doprowadzeniu na dwór rzuca na
wszystkich urok. Królowa Roksana ze świtą odchodzą, a za nią podąża Król Roger. Gdy w końcu ją odnajduje, odkrywa także
prawdziwe oblicze Pasterza jako Dionizosa. We wrocławskiej inscenizacji opery, Treliński i Kudlička odchodzą od
monumentalizmu i historyzmu warszawskiej, pierwszej wersji spektaklu. Reżyser stara się wydobyć realistyczny wymiar
dzieła, pokazując świat władzy, której atrybutami u Rogera stają się garnitur i ciemne okulary, i która sprawia, że Roksana
skłania się ku życiu wystawnemu i pustemu. W roli tytułowej wystąpił Andrzej Dobber (baryton).
Pokazowi rejestracji będzie towarzyszyła rozmowa z Bartoszem Dąbrowskim, literaturoznawcą, autorem monografii Karola
Szymanowskiego.
16 marca, cykl operowy zakończy pokaz rejestracji pierwszej polskiej inscenizacji „Orlanda” G. F. Händla, zrealizowanej
przez Natalię Kozłowską w ubiegłym roku podczas I Festiwalu Oper Barokowych „Dramma per musica” z tytułową rolą w
wykonaniu Jana Jakuba Monowida (kontratenor). Główny wątek fabularny opery zaczerpnięty został z jednego z
najważniejszych dla kultury europejskiej eposów – „Orlanda Szalonego” Ludovica Ariosta. Opowieść ta była inspiracją dla
takich artystów jak Tasso, Cervantes, Szekspir, Lope de Vega, Borges, Mandelstam, Vivaldi, Haydn, Tiepolo, Ingres, Redon,
Dürer. „Orlando” stylistycznie plasuje się pomiędzy komedią, tragedią i opowieścią fantastyczną. Historia rycerza, który w
imię ideałów – w imię miłości, gotowy jest na każdą próbę, ale nie na próbę bezsilności. To opowieść o ludziach
zabłąkanych w świecie uczuć jak w gęstwinie leśnej, opowieść o miłości odrzuconej, zranionej, zawiedzionej, szalonej, ale
również – paradoksalnie – szczęśliwej.
Po projekcji odbędzie się rozmowa z Lilianną Stawarz, klawesynistką i dyrygentką.
Więcej informacji o cyklu na stronie: www.nina.gov.pl
http://www.nina.gov.pl/projekty/z-kamera-wsrod-oper/
Kontakt dla mediów
Dorota Zajdel specjalista ds. komunikacji
T. +48 22 380 49 76 M. 0723 510 077
E-mail: [email protected]
Agnieszka Wolak rzecznik prasowy Narodowego Instytutu Audiowizualnego
T. +48 22 380 49 75 M. 0503 099 013
E-mail: [email protected]
www.nina.gov.pl
Data publikacji: 11 / 01 / 2016