MAKIETA TERENU SZKO£Y

Transkrypt

CZ£OWIEK – NAJLEPSZA INWESTYCJA
62.
MAKIETA TERENU SZKO£Y
1. Opis zadania
Wykonajcie makietê ca³ego terenu szko³y, uwzglêdniaj¹c budynki szkolne oraz ich
otoczenie (boisko, roœlinnoœæ). Wszystkie obiekty powinny byæ wykonane w odpowiednio
dobranej skali. Jeœli teren szko³y nie jest p³aski, uwzglêdnijcie w waszej makiecie ukszta³towanie
terenu. Dobieraj¹c materia³y do wykonania makiety, postarajcie siê przynajmniej w czêœci
uwzglêdniæ surowce, które pochodz¹ z odzysku (recykling).
2. Wariant 1 wykonania prototypu
Zbudujcie makietê z wykorzystaniem dowolnych pomocy i narz¹dzi.
3. Wariant 2 wykonania prototypu
Zbudujcie makietê wykorzystuj¹c nastêpuj¹ce pomoce i narzêdzia (podano równie¿ te,
które s¹ potrzebne do wykonania pomiarów):
Lp.
Pomoce i narzêdzia
1
taœma miernicza
2
2
busola
2
3
gnomon (tyczka o d³. 1 metra)
1
4
niwelator szkolny
1
5
tektura lub inny materia³ na podstawê modelu
1 m2
6
styropian
0,2 m3
7
materia³ na wykonanie wypuk³ych form terenu (masa papierowa/masa 0,2 m3
solna/papier + klej)
8
tektura, bristol
1 arkusz (70 x 100 cm)
9
(ewentualnie) pianka modelarska
1 arkusz (70 x 100 cm)
10 farby, pêdzle
strona 96
Iloœæ sztuk/klasê
2 komplety
11 linijki, no¿e do papieru, no¿yczki, pisaki
materia³y na wykonanie niwelatora szkolnego (jeœli w szkole nie ma
niwelatora, a jest potrzebny):
Projekt wspó³finansowany ze œrodków Unii Europejskiej
w ramach Europejskiego Funduszu Spo³ecznego
12 listwa drewniana o przekroju 4 cm x 4 cm i d³ugoœci 96 cm
1 sztuka
13 listwa drewniana o przekroju 4 cm x 4 cm i d³ugoœci 50 cm
1 sztuka
14 pion
1 sztuka
15 gwoŸdzie
4–6 sztuk
16 k¹towniki metalowe
2 sztuki
4. Iloœæ bloków potrzebna do realizacji prototypu
u Trzy bloki 1,5 h ka¿dy
5. Realizowane treœci podstawy programowej
Matematyka
Realizowana treœæ podstawy programowej
1. Liczby wymierne dodatnie. Uczeñ:
2. dodaje, odejmuje, mno¿y i dzieli liczby wymierne zapisane w postaci
u³amków zwyk³ych lub rozwiniêæ dziesiêtnych skoñczonych zgodnie
z w³asn¹ strategi¹ obliczeñ (tak¿e z wykorzystaniem kalkulatora);
6. oblicza wartoœci nieskomplikowanych wyra¿eñ arytmetycznych zawieraj¹cych u³amki zwyk³e i dziesiêtne
7. stosuje obliczenia na liczbach wymiernych do rozwi¹zywania problemów w kontekœcie praktycznym, w tym do zamiany jednostek
(jednostek prêdkoœci, gêstoœci itp.)
2. Liczby wymierne (dodatnie i niedodatnie). Uczeñ:
4. dodaje, odejmuje, mno¿y i dzieli liczby wymierne
3. oblicza wartoœci nieskomplikowanych wyra¿eñ arytmetycznych zawieraj¹cych liczby wymierne
10. Figury p³askie. Uczeñ:
9. oblicza pola i obwody trójk¹tów i czworok¹tów
10. zamienia jednostki pola
11. oblicza wymiary wielok¹ta powiêkszonego lub pomniejszonego
w danej skali
strona 97
Przedmiot
Geografia
1. Mapa - umiejêtnoœci czytania, interpretacji i pos³ugiwania siê map¹.
Uczeñ:
1. wykazuje znaczenie skali mapy w przedstawianiu ró¿nych informacji
geograficznych na mapie; pos³uguje siê skal¹ mapy do obliczenia
odleg³oœci w terenie
3. pos³uguje siê w terenie planem, map¹ topograficzn¹, turystyczn¹,
samochodow¹ (m.in. orientuje mapê oraz identyfikuje obiekty
geograficzne na mapie i w terenie)
Informatyka
2. Wyszukiwanie i wykorzystywanie (gromadzenie, selekcjonowanie, przetwarzanie) informacji z ró¿nych Ÿróde³; wspó³tworzenie zasobów w sieci.
Uczeñ:
1. pobiera informacje i dokumenty z ró¿nych Ÿróde³, w tym
internetowych, ocenia pod wzglêdem treœci i formy ich przydatnoœæ
do wykorzystania w realizowanych zadaniach i projektach
Fizyka
8. Wymagania przekrojowe. Uczeñ:
12. Planuje doœwiadczenie lub pomiar, wybiera w³aœciwe narzêdzia
pomiaru; mierzy: czas, d³ugoœæ…
6. Kszta³cone kompetencje
u kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne,
u umiejêtnoœæ uczenia siê,
u kompetencje informatyczne.
7. Cele zajêæ blokowych
u zaplanowanie koniecznych do realizacji zadania dzia³añ,
u zgromadzenie niezbêdnych przyrz¹dów,
u samodzielne wykonanie niwelatora (jeœli szko³a nie posiada instrumentu, a jest potrzeba
u
u
u
strona 98
u
wykonania pomiarów wysokoœci)
wykonanie niezbêdnych pomiarów budynku i innych obiektów na terenie szko³y,
wyznaczenie kierunku pó³nocnego przy pomocy busoli oraz okreœlenie azymutów
obiektów,
obliczenie wielkoœci elementów makiety w odpowiedniej skali,
wykonanie makiety.
8. Oczekiwane osi¹gniêcia ucznia
Po ukoñczeniu lekcji uczeñ:
u wyjaœni sposoby pomiaru wysokoœci wzglêdnej form terenu, wysokoœci budynków
i drzew,
u zmierzy wysokoœci w terenie,
u zmierzy odleg³oœci w terenie,
u wyznaczy kierunek pó³nocny,
u wyznaczy azymuty obiektów na terenie nale¿¹cym do szko³y,
u pos³u¿y siê skal¹ do obliczenia odleg³oœci na makiecie,
u wykona makietê budynku szko³y i innych obiektów po³o¿onych na terenie nale¿¹cym
do szko³y.
9. Przyk³adowe rozwi¹zanie wariantu 2 – opis dzia³añ
9.1 (Pierwsze zajêcia)
Czas
trwania
w min
Opis kolejnych dzia³añ
1
Zapoznanie siê uczniów z zadaniem, który
maj¹ wykonaæ.
2
Zaplanowanie sposobu realizacji zadania, 1. Uczniowie wspólnie opracowuj¹ zakres 15 min
opracowanie przez uczniów listy dzia³añ. tematyczny oraz sposób realizacji zadania
(„burza mózgów”).
2. Uczniowie porz¹dkuj¹ wypisane
zadania w grupy tematyczne.
3. Uczniowie wybieraj¹ zadanie, które
bêd¹ realizowaæ. W ten sposób powstan¹
w klasie grupy zadaniowe (np. pomiary
wysokoœci).
Poniewa¿ zadanie bêdzie realizowane
w czasie 3 spotkañ, nale¿y tak ustaliæ
zadania grup, aby ka¿dy uczeñ
wykonywa³ okreœlone zadanie w czasie
wszystkich spotkañ. Nale¿y równie¿ tak
zaplanowaæ pracê grup w czasie
dokonywania pomiarów, aby mo¿na by³o
nadzorowaæ pracê uczniów na tym
samym terenie.
5 min
strona 99
Uwagi do realizacji dla nauczyciela
(rysunki i fotografie)
Lp.
Lp.
Czas
trwania
w min
3
Wymiana doœwiadczeñ miêdzy uczniami
tworz¹cymi grupê na temat sposobów
realizacji zadania.
Uczniowie w grupach planuj¹ pracê,
poszukuj¹ metod rozwi¹zania problemu.
10 min
4
Opracowywanie metod wykonywania
i dokumentowania pomiarów.
Uczniowie zapoznaj¹ siê z metodami
wykonywania pomiarów. Mog¹ korzystaæ
z zasobów Internetu.
Przygotowuj¹ dokumentacjê do
pomiarów, które bêd¹ wykonywaæ
(tabele). Ustalaj¹ sposoby pozyskania lub
wykonania sprzêtu (taœmy miernicze,
niwelator szkolny, busola).
20 min
5
Wykonanie odrêcznego rysunku
z zaznaczenie obiektów, które bêd¹
uwzglêdnione w przygotowywanej
makiecie.
Uczniowie wychodz¹ na teren szko³y,
decyduj¹, które obiekty uwzglêdni¹
w swoim modelu, wykonuj¹ szkic terenu
szko³y, bry³ budynków, zaznaczaj¹ œcie¿ki,
roœlinnoœæ itp.
20 min
6
Zaplanowanie sposobu realizacji makiety, Uczniowie decyduj¹, jakie materia³y bêd¹ 10 min
materia³ów, z których zostanie wykonana. potrzebne do wykonania makiety.
7
Podsumowanie pierwszego etapu pracy.
10 min
Spotkanie ca³ej klasy, ka¿da grupa
przedstawia efekty swojej pracy, pomys³y
na wykonanie pomiarów i makiety,
przedstawia listê potrzebnych przyrz¹dów
i materia³ów. Ustalenie osób
odpowiedzialnych za ich pozyskanie.
9.2 (Drugie zajêcia)
Lp.
strona 100
1
Przygotowanie przyrz¹dów pomiarowych. Jeœli jest taka potrzeba, uczniowie wykonuj¹ niwelator szkolny (za³¹cznik 1).
Przed zajêciami powinni przygotowaæ
elementy potrzebne do wykonania
przyrz¹du.
W czasie, gdy czêœæ uczniów wykonuje
niwelator, inna grupa mo¿e przygotowywaæ materia³y do wykonania modelu.
Czas
trwania
w min
10 min
Lp.
Czas
trwania
w min
Uczniowie w grupach wykonuj¹ pomiary: 40 min
u obrysu zewnêtrznego budynków,
u odleg³oœci (miêdzy obiektami, wymiary
boiska itp.),
u po³o¿enia obiektów (azymuty)
(za³¹cznik 2),
u wysokoœci wzglêdnej terenu (za³¹cznik 3),
u wysokoœci budynku szkolnego
(za³¹cznik 4),
u wysokoœci drzew (za³¹cznik 5).
2.
Wykonanie pomiarów, sporz¹dzanie
dokumentacji.
3.
Ustalenie skali, w której zostanie wyko- Uczniowie analizuj¹ wyniki pomiarów,
nana makieta.
wspólnie ustalaj¹ skalê makiety.
5 min
4.
Przeliczanie wymiarów rzeczywistych
z zastosowanie odpowiedniej skali.
Uczniowie przeliczaj¹ wymiary
rzeczywiste do wybranej skali. Zapisuj¹
wyniki w przygotowanych tabelach.
25 min
5.
Podsumowanie drugiego etapu pracy.
Uczniowie omawiaj¹ wykonan¹ pracê,
10 min
sprawdzaj¹, czy posiadaj¹ wszystkie
konieczne do wykonania makiety dane
pomiarowe, podejmuj¹ ostateczn¹ decyzjê
odnoœnie materia³ów, z których bêd¹
wykonywaæ pracê.
9.3 (Trzecie zajêcia)
Czas
trwania
w min
1.
Przygotowywanie elementów makiety
szko³y.
Uczniowie w grupach wykonuj¹ elementy
makiety (podstawa – rzeŸba terenu, budynki, roœlinnoœæ, obiekty sportowe itp.).
2.
Sporz¹dzenie makiety.
30 min
Uczniowie umiejscawiaj¹ wykonane
elementy na podstawie makiety, z zachowaniem w³aœciwych odleg³oœci i kierunków miêdzy obiektami. Orientuj¹ makietê
zgodnie z kierunkami œwiata, w rogu
makiety wrysowuj¹ strza³kê wskazuj¹ca
kierunek pó³nocny.
40 min
strona 101
Lp.
Lp.
3.
Ocena wykonanej pracy, wype³nienie
dokumentacji zajêæ (ankieta ewaluacyjna,
karta samooceny.
4.
Sprz¹tnie stanowiska pracy.
Zajêcia mo¿na zakoñczyæ krótk¹ dyskusj¹
na temat mo¿liwoœci temat mo¿liwoœci
poprawy wygl¹du otoczenia szko³y,
wymiana pomys³ów.
Czas
trwania
w min
15 min
5 min
10. Materia³y pomocnicze dla nauczyciela
Jeœli uczniowie mieliby k³opot z samodzielnym opracowaniem metod wykonania pomiarów, mo¿na im pomóc rozdaj¹c instrukcje:
u Instrukcja wykonania niwelatora szkolnego (za³¹cznik 1)
u Instrukcja pomiarów azymutów (za³¹cznik 2)
u Instrukcja pomiarów wysokoœci wzglêdnych (za³¹cznik 3)
u Instrukcja pomiarów wysokoœci budynku szkolnego (za³¹cznik 4)
u Instrukcja pomiarów wysokoœci drzewa (za³¹cznik 5)
11. Karta efektywnoœci ekonomicznej prototypu (relacja koszt–efekt)
Wype³niaj¹ uczniowie w grupach:
Lp.
Pomoc dydaktyczna
Iloœæ sztuk
Cena
Cena ³¹czna
jednostkowa
1
2
3
4
5
6
strona 102
Suma kosztów
Oszacowanie kosztów pracy:
Lp.
Zadanie
Czas
wykonania
(h)
£¹cznie
Cena
Liczba osób osobogodzin osobogodziny
pracy
pracy (z³)
Koszt
1
2
3
4
strona 103
Suma:
12. Ankieta ewaluacyjna zajêæ
Tak
Raczej tak
Trudno
powiedzieæ
Nie
Zdecydowanie nie
Lp.
Pytanie do ucznia
1
Czy w czasie zajêæ zdoby³eœ nowe
umiejêtnoœci?
2
Czy nauczy³aœ/nauczy³eœ siê samodzielnie wykonywaæ pomiary?
3
Czy umiesz samodzielnie zaprojektowaæ wykonanie podobnego
zadania?
4
Czy te zajêcia by³y dla Ciebie
ciekawe?
5
Je¿eli uwa¿asz, ¿e mo¿na coœ zmieniæ, ulepszyæ w tych zajêciach, napisz tutaj:
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................
13. Karta samooceny ucznia
Okreœl w procentach wk³ad pracy ka¿dego uczestnika waszej grupy w poszczególnych
æwiczeniach.
Rodzaj czynnoœci
Ja
…………….
………………
……………..
Opracowanie metody wykonywania
pomiarów i opracowania wyników.
Wykonanie pomiarów.
Wykonanie makiety.
strona 104
14. Literatura uzupe³niaj¹ca
1. Berne I., 1977, Zajêcia w terenie, poradnik dla nauczycieli geografii, WSiP, Warszawa,
2. Tywoñski K., 1983, Pomoce dydaktyczne do geografii, WSiP, Warszawa,
3. http://drzewa.nk4.netmark.pl/dodatki/pomiary/pomiary.php.
Za³¹czniki:
Instrukcja wykonania niwelatora szkolnego (za³¹cznik 1)
Niwelator szkolny to prosty przyrz¹d, który uczniowie mog¹ wykonaæ w trakcie zajêæ
lekcyjnych (rys. 1).
Materia³y:
u listwa drewniana o przekroju 4 cm x 4 cm, d³ugoœci 96 cm (1),
u listwa drewniana o przekroju 4 cm x 4 cm, d³ugoœci 50 cm (2),
u zawieszony na lince pion (3),
u wyciête z grubej folii muszka i szczerbinka (4),
u k¹towniki metalowe (5).
4
4
5
2
3
1
Opis wykonania:
u Obie listwy po³¹czyæ za pomoc¹ k¹townika, na koñcu poziomej listwy umieœciæ muszkê
i szczerbinkê. Pion zawiesiæ na lince.
Instrukcja pomiaru azymutu (za³¹cznik 2)
Azymut to k¹t zawarty miêdzy kierunkiem pó³nocnym a kierunkiem na dany punkt.
Azymut mierzony jest zgodnie z ruchem wskazówek zegara i wyra¿ony w mierze k¹towej. Do
pomiaru azymutu s³u¿y przyrz¹d, zwany busol¹*. Jest to kompas wyposa¿ony w elementy
celownicze. S¹ ró¿ne typy urz¹dzeñ, jednak zasada pomiaru jest podobna, nale¿y:
strona 105
Aby poprawnie umieœciæ obiekty, znajduj¹ce siê w pobli¿u budynku szkolnego na szkicu
i makiecie, nale¿y zmierzyæ azymuty tych obiektów, oraz odleg³oœci miêdzy punktem pomiaru
a obiektami.
u stan¹æ twarz¹ w kierunku obiektu, podnieœæ poziomo u³o¿on¹ busolê na wysokoœæ oczu,
tak aby równoczeœnie widzieæ muszkê, szczerbinkê i obiekt,
u zorientowaæ busolê, tzn. u³o¿yæ muszkê i szczerbinkê na linii N-S, ustawiæ busolê tak,
aby koniec ig³y wskazywa³ 0° (360°),
u obróciæ ruchomy pierœcieñ busoli zgodnie z ruchem wskazówek zegara, kieruj¹c urz¹dzenie celownicze na obiekt; szczerbinka pozostaje po stronie oka, muszka pokrywa siê
z obiektem,
u odczytaæ wartoœæ azymutu.
* Ig³a magnetyczna busoli wskazuje pó³nocny biegun magnetyczny Ziemi, który nie pokrywa siê z biegunem
geograficznym. Ró¿nica miedzy kierunkiem pó³nocy geograficznej i kierunkiem pó³nocy magnetycznej na terenie
Polski jest niewielka, wynosi max 2°.
Instrukcja pomiarów wysokoœci wzglêdnych (za³¹cznik 3)
Wysokoœæ wzglêdn¹ mo¿ecie zmierzyæ za pomoc¹ niwelatora szkolnego (za³¹cznik 1).
Pomiar wysokoœci wzglêdnej rozpocznijcie od ustawienia niwelatora u podnó¿a wzniesienia.
Wykonany wg instrukcji niwelator ma 100 cm wysokoœci, jeœli postawicie go w pozycji pionowej
i popatrzycie w kierunku wzgórza, to mo¿ecie zaobserwowaæ, gdzie na wzgórzu znajduje siê
punkt po³o¿ony na tej samej wysokoœci (licz¹c od podnó¿a), co przyrz¹d celowniczy niwelatora
(100 cm). Zapamiêtajcie to miejsce, mo¿e tam stan¹æ jedna z osób, pracuj¹cych w Waszej
grupie. Przestawcie w to miejsce niwelator i wykonajcie nastêpny pomiar w ten sam sposób.
Wykonuj¹c ostatni pomiar niwelatorem, zapewne poziom górnej czêœci niwelatora (1 m)
bêdzie siêga³ ponad poziom wzniesienia. W profesjonalnych pomiarach geodezyjnych w takich
sytuacjach znajduje zastosowanie ³ata geodezyjna**. Jeœli nie macie ³aty i czasu na jej
wykonanie, mo¿ecie ustawiæ jedn¹ osobê z grupy w najwy¿szym punkcie wzniesienia, za
pomoc¹ niwelatora wycelowaæ na ni¹, a nastêpnie zmierzyæ, na jakiej wysokoœci od powierzchni
terenu znajduje siê ten punkt (rys. 3). Tê wartoœæ nale¿y dodaæ do poprzednio zmierzonych
metrowych odcinków.
strona 106
** £ata geodezyjna – przyrz¹d pomiarowy, listwa z wyraŸnym podzia³em na odcinki, wskazuj¹ce odleg³oœci.
1m
wysokoœæ wzglêdna
Instrukcja pomiarów wysokoœci budynku szkolnego (za³¹cznik 4)
Ze wzglêdu na bezpieczeñstwo, musicie zrezygnowaæ z najdok³adniejszego pomiaru wysokoœci budynku – wejœcia na dach i zmierzenia ró¿nicy wysokoœci miêdzy dachem a powierzchni¹ terenu za pomoc¹ linki z ciê¿arkiem. Pozostaj¹ wiêc poœrednie, mniej dok³adne sposoby:
u Mo¿ecie ustawiæ przy œcianie budynku jedn¹ osobê z grupy i zrobiæ jej zdjêcie na tle
œciany, uchwyconej na ca³ej wysokoœci. Nastêpnie, znaj¹c wzrost tej osoby, mo¿ecie na
zdjêciu spróbowaæ porównaæ wysokoœci œciany do jej wzrostu.
u Mo¿ecie zmierzyæ d³ugoœæ cienia rzucanego przez budynek szkolny (rys. 3). W tym
samym momencie mo¿ecie zmierzyæ cieñ jednej osoby z grupy. Jeœli wykorzystacie
zwi¹zek miêdzy wysokoœci¹ kolegi a d³ugoœci¹ jego cienia i wysokoœci¹ budynku,
a d³ugoœci¹ rzucanego przez budynek cienia, mo¿ecie obliczyæ wysokoœæ budynku.
H:L = h : l
H = (h*L) : l
H
L
l
strona 107
h
Instrukcja pomiarów wysokoœci drzewa (za³¹cznik 5)
Najproœciej by³oby zmierzyæ wysokoœæ drzewa za pomoc¹ dalmierza laserowego. Zapewne
nie dysponujecie tym precyzyjnym, ale drogim urz¹dzeniem, wiêc musicie zastosowaæ prostsze
metody:
u Mo¿ecie spróbowaæ znaleŸæ taki moment w ci¹gu dnia, kiedy wasz cieñ ma dok³adnie
d³ugoœæ odpowiadaj¹c¹ waszemu wzrostowi. Jeœli w tym samym momencie zmierzycie
d³ugoœæ cienia rzucanego przez drzewo, otrzymacie jego wysokoœæ.
u W innym momencie dnia, mo¿ecie równie¿ obliczyæ wysokoœæ drzewa, mierz¹c d³ugoœæ
jego cienia. W tym samym momencie musicie zmierzyæ d³ugoœæ cienia jednej osoby
z grupy. Dalej postêpujcie w taki sam sposób, jak obliczaj¹c wysokoœæ budynku (rys. 3).
u Jeœli pogoda nie sprzyja pomiarom i nie mo¿na zmierzyæ d³ugoœci cienia, pozostaje nam
jeszcze inna metoda pomiaru (rys. 4). Jedna osoba musi po³o¿yæ siê na ziemi, druga stoi
miêdzy le¿¹cym koleg¹ a drzewem, w takiej odleg³oœci, ¿eby z punktu widzenia le¿¹cej
osoby, wierzcho³ek g³owy osoby stoj¹cej pokrywa³ siê dok³adnie z wierzcho³kiem drzewa. Zak³adaj¹c, ¿e oko „le¿y na ziemi”, wysokoœæ drzewa obliczamy ze wzoru:
H : (L + l) = h : l
H=
h(L + l)
l
H
h
L
l
strona 108
Jeœli nie chcecie siê pobrudziæ, to pozostaje jeszcze jedna metoda:
u Bierzemy patyk, odmierzamy nim d³ugoœæ swojej rêki (rêka musi byæ wyprostowana
i w pozycji poziomej). Chwytamy patyk w odmierzonym miejscu i unosimy go do góry
pionowo. Patyk wraz z nasza rêk¹ tworzy kat prosty, a nasza rêka i d³ugoœæ patyka s¹
sobie równe. Trzymaj¹c patyk w tej pozycji cofamy siê a¿ do momentu, gdy czubek
patyka pokryje siê z wierzcho³kiem drzewa. Wtedy stajemy. Odmierzamy krokami
odleg³oœæ od drzewa, przeliczamy na metry, dodajemy wysokoœæ oko³o 1 m (wysokoœæ,
na jakiej jest nasza uniesiona rêka) i otrzymujemy wysokoœæ drzewa.

MAKIETA TERENU SZKO£Y

Transkrypt

Podobne dokumenty

TB 063, TB 100 - TERMO

Przelicznik wagowy - E

Plakat - Szkoła zawodowych perspektyw

Umocnili ducha europejskości

Kwiecień 2012

Turniej Tańca Disco w Pasymiu - Tylkowo

strona06 - Nowa Gazeta Gostyńska

plakat kanal