Opis inst-wewn-wod-ks-gaz-co B1, B2, B3 - bip.stepnica.p

SPIS TREŚCI
1. PODSTAWA OPRACOWANIA.................................................................................................................... 2
2. TEMAT, CEL I ZAKRES OPRACOWANIA................................................................................................ 2
3. OPIS PRZYJĘTEGO ROZWIĄZANIA. ....................................................................................................... 2
3.1.
3.2.
3.3.
3.4.
INSTALACJA CENTRALNEGO OGRZEWANIA.
INSTALACJA GAZOWA.
INSTALACJA WODOCIĄGOWA.
INSTALACJA KANALIZACJI SANITARNEJ.
2
3
4
6
4. UWAGI KOŃCOWE ....................................................................................................................................... 6
ZESTAWIENIE RYSUNKÓW
1. RZUT PARTERU budynek B1,B3 -instalacje wod-kan
1.1 RZUT PARTERU budynek B2 -instalacje wod-kan
2. RZUT PIĘTRA I budynek B1,B2,B3 -instalacje wod-kan
3. RZUT PIĘTRA II budynek B1,B2,B3 -instalacje wod-kan
4. RZUT DACHU budynek B1,B2,B3 -instalacje wod-kan
5. ROZWINIĘCIE- Bud. B1 -instalacja wodociągowa
6. ROZWINIĘCIE- Bud.B1 -instalacja kanalizacji sanitarnej
6.1 ROZWINIĘCIE- Bud.B2 -instalacja kanalizacji sanitarnej
6. 2 ROZWINIĘCIE- Bud.B3 -instalacja kanalizacji sanitarnej
7. RZUT PARTERU budynek B1,B3 -instalacje C.O. i gaz
7a RZUT PARTERU budynek B2 -instalacje C.O. i gaz
8. RZUT PIĘTRA I budynek B1,B2,B3 -instalacje C.O. i gaz
9. RZUT PIĘTRA II budynek B1,B2,B3 -instalacje C.O. i gaz
10. ROZWINIĘCIE C.O- budynek B1,B2,B3 -klatka A
10.1 ROZWINIĘCIE C.O- budynek B1,B2,B3 -klatka B
10.2 ROZWINIĘCIE C.O- budynek B1,B2,B3 -klatka C
11. AKSONOMETRIA- budynek C1-instalacja gazowa
12. RZUT FUNDAMENTÓW- budynek B3-przebicia fundamentów
12.1 RZUT FUNDAMENTÓW- budynek B2-przebicia fundamentów
13. SCHEMAT SZAFEK INSTALACYJNYCH
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
-SKALA 1: 50
1
OPIS TECHNICZNY
1. Podstawa opracowania
Projekt opracowano na podstawie:
- projektu architektoniczno-konstrukcyjnego budynku,
- obowiązujących norm i przepisów w zakresie projektowania i wykonawstwa
instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych i centralnego ogrzewania
INWESTOR:
Gmina Stepnica z siedzibą w Urzędzie Gminy
ul. Kościuszki 4
72-112 Stepnica
2. Temat, cel i zakres opracowania
Tematem opracowania jest Projekt Budowlany instalacji wewnętrznych:
• kanalizacji sanitarnej,
• wodociągowej,
• gazowej,
• instalacji centralnego ogrzewania,
dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego B1, B2, B3 na osiedlu mieszkaniowym w Stepnicy w
rejonie ulic Mokrej i Ludwiczaka.
Celem opracowania jest podanie rozwiązań technicznych związanych z technologią układania
przewodów instalacji kanalizacji sanitarnej, wodociągowej, gazowej i centralnego ogrzewania.
Zakres opracowania obejmuje doprowadzenie wody zimnej i gazu do mieszkań, odprowadzenie
powstałych ścieków sanitarnych, rozprowadzenie cieplej wody użytkowej i centralnego ogrzewania w
mieszkaniach z pieców gazowych dwufunkcyjnych.
3. Opis przyjętego rozwiązania.
3.1. Instalacja centralnego ogrzewania.
W każdym mieszkaniu projektuje się piec gazowy dwufunkcyjny o mocy 24 kW. Projektuje się piec z
zamkniętą komorą spalania firmy Vaillant typ TurboTEC pro VUW 240. Piec zasila instalację c.o.
o
mieszkania o parametrach 75/60 C. W pokojach i kuchni projektuje się grzejniki stalowe panelowe
firmy Purmo zasilane od dołu. Wymiary grzejników pokazano na poszczególnych rzutach kondygnacji.
W łazienkach projektuje się grzejniki drabinkowe firmy Terma Technologie typ Alex o wymiarach
760x400 mm. Projektuje się rury PEX/AL/PEX. Rury prowadzić w izolacji z pianki poliuretanowej
6 mm. Pionowy odcinek od pieca do posadzki wykonać z rur miedzianych o średnicy 22x1 mm.
Regulację instalacji wykonać nastawami na zaworach termostatycznych przy grzejnikach wg
załączonych rozwinięć. Do obliczeń instalacji przyjęto ciśnienie dyspozycyjne 2,5 m H2O.
Aby uzyskać takie ciśnienie dyspozycyjne należy na pompie w piecu nastawić:
I bieg gdy w piecu zamontowana jest pompa UPS 25-60
II bieg gdy w piecu zamontowana jest pompa UPS 25-40
W okolicy włącznika światła w pokoju dziennym należy zamontować regulator z programem
tygodniowym. Piec pracować będzie wg wskazań temperatury na termostacie pokojowym.
2
Odprowadzenie spalin i wentylacja
Spaliny odprowadzić za pomocą przewodu powietrzno-spalinowego 80/130 do ceramicznego komina
do kotłów turbo. Przy zastosowaniu przewodów powietrzno-spalinowych nie ma potrzeby zapewniania
wymagań co do wentylacji pomieszczenia z kotłem gazowym. Pozostaje wentylacja wywiewna
grawitacyjna jak dla pomieszczenia łazienki.
Próba instalacji c.o.
Po zmontowaniu instalacji c.o., przed zalaniem rur w posadzkach należy przeprowadzić próbę
szczelności. Próba szczelności instalacji powinna zostać wykonana zgodnie z wytycznymi zawartymi
w "Warunkach technicznych wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych".
Przed przystąpieniem do próby ciśnieniowej należy odłączyć wszystkie elementy, które przy ciśnieniu
wyższym od pracy mogłyby zakłócić próbę lub ulec uszkodzeniu. Odłączone elementy należy zastąpić
zaślepkami. Po napełnieniu instalacji wodą należy ją dokładnie odpowietrzyć. Podczas próby
szczelności wstępnej należy poddać instalację działaniu ciśnienia próbnego 1,5 razy większego od
ciśnienia roboczego (4,5 bara) nie większego jednak niż ciśnienie max poszczególnych elementów
systemu. Ciśnienie to w okresie 30 minut należy dwukrotnie podnosić do pierwotnej wartości
w odstępie 10 minut. Po dalszych 30 minutach próby, ciśnienie nie może obniżyć się więcej niż
o 0,6 bara.
Bezpośrednio po próbie wstępnej należy przeprowadzić 120 minutową próbę główną. W tym czasie
ciśnienie próbne pozostałe po próbie wstępnej nie może obniżyć się o więcej niż
o 0,2 bara.
Podczas próby szczelności należy wizualnie sprawdzić szczelność złącz. W przypadku wystąpienia
jakichkolwiek przecieków podczas przeprowadzenia próby szczelności należy je usunąć i ponownie
przeprowadzić całą próbę od początku.
Uruchomienie instalacji podłogowej powinno nastąpić po okresie wiązania betonu tj. 21-28 dniach.
o
Początkowa temperatura wody nie powinna przekraczać 20 C, następnie każdego dnia należy ją
o
zwiększyć o 5 C, aż do osiągnięcia wartości zaprojektowanej.
Po zakończeniu robót montażowych i przeprowadzeniu próby szczelności należy przeprowadzić próbę
instalacji na gorąco wraz z regulacją.
Podczas zalewania rur c.o. betonem rury powinny pozostawać pod ciśnieniem min. 3 bary (zalecane
6 bar). Wymaganie to jest podyktowane możliwością mechanicznego uszkodzenia rur w fazie
wykonywania prac budowlanych (wylewanie posadzek itp.) i łatwego ewentualnego wykrycia oraz
usunięcia usterek.
3.2. Instalacja gazowa.
Instalację gazu zaprojektowano dla gazu ziemnego grupy E (GZ50). Zasilana będzie z sieci projektowanej
przez Wielkopolską Spółkę Gazownictwa. Granicą opracowania projektu WSG będą szafki z punktami
redukcyjnymi na budynkach. Instalację wewnętrzne gazowe projektuje się z rur stalowych bez szwu.
Instalacja zasilać będzie piece dwufunkcyjne 24 kW i kuchenki gazowe zlokalizowane w każdym
mieszkaniu.
Główne piony gazu zlokalizowane są na klatkach schodowych. Od nich, na każdej kondygnacji odchodzą
odejścia do poszczególnych mieszkań. Na odejściach przy pionach lokalizowane są gazomierze. Projektuje
się gazomierze miechowe typu G4. Gazomierze umieszczone będą jeden pod drugim poczynając od
wysokości 0,3 m nad posadzką, a kończąc 1,8 m nad posadzką licząc do spodu gazomierza. Przy czterech
gazomierzach należy montować je w dwóch kolumnach po dwa gazomierze.
Odejścia od pinów projektuje się z rur stalowych bez szwu o średnicy Dn 25.
Przed i za gazomierzem należy zamontować zawory odcinające.
Przed piecem gazowym należy zamontować zawór odcinający i filtr do gazu.
Podejścia pod kuchenkę wykonać rurą elastyczną w oplocie stalowym.
Przewody instalacji gazowej, w stosunku do przewodów innych instalacji stanowiących wyposażenie
budynku, należy lokalizować w sposób zapewniający bezpieczeństwo ich użytkowania. Odległość między
przewodami instalacji gazowej a innymi przewodami powinna umożliwić wykonanie prac konserwatorskich.
Poziome odcinki instalacji gazowej powinny być usytuowane w odległości
co najmniej 0,1m
powyżej
innych
przewodów
instalacyjnych.
Przewody
gazowe
krzyżujące
się
z innymi przewodami instalacyjnymi powinny być od nich oddalone co najmniej o 20mm.
3
Przewody instalacji gazowej mocowane muszą być do ścian lub innych trwałych elementów wyposażenia
budynku za pomocą zamocowań wykonanych z materiałów niepalnych. Odległość pomiędzy
zamocowaniami przewodów gazowych do ściany nie powinny być mniejsze niż 1,5m. Dla dłuższych,
prostych odcinków odległość ta może być zwiększona do 3,0m.
Przejścia przez ściany konstrukcyjne i stropy wykonać w rurach osłonowych (dobrać średnicę rury
osłonowej o dwie dymensje większe od średnicy rury osłanianej), natomiast przez ściany działowe
i inne przegrody w luźnych otworach z ich uszczelnieniem np. pianką elastyczną.
Próba instalacji gazowej
Przed próbą szczelności należy instalację gazową przedmuchać w celu usunięcia ewentualnych
zanieczyszczeń i sprawdzenia, czy przewód nie jest zatkany. Próbę szczelności należy wykonać przy
ciśnieniu 50 kPa, bez przyłączania urządzeń gazowych, ze szczelnym zamknięciem końcówek rur
i obserwacji ciśnienia po ustabilizowaniu się temperatury. Włączony manometr nie powinien wykazać
w przeciągu 30 minut żadnego spadku ciśnienia.
Nieszczelne złącza należy zdemontować i wykonać na nowo.
Z przeprowadzonej próby należy sporządzić odpowiedni protokół.
3.3. Instalacja wodociągowa.
Budynek będzie zasilany w wodę z projektowanych instalacji zewnętrznych Dn50mm.
Węzły wodomierzowe zlokalizowane zostaną w studni wodomierzowej na zewnątrz budynku.
Rozprowadzenie wody zimnej na klatce schodowej z rur PEX/AL/PEX 40 i 32mm.
Na klatkach schodowych zaprojektowano szafki wyposażone w wodomierz DN20, q=1,5m3/h i zawór
odcinający dla każdego lokalu mieszkalnego. Dodatkowo w pomieszczeniu gospodarczym na
instalacji do podlewania zieleni zamontować zawór odcinający ze spustem oraz zawór
antyskażeniowy klasy EA.
Rury podwieszone do sufitu i ścian za pomocą typowych uchwytów.
Miejsca zamocowań powinny uwzględniać zasady kompensacji wydłużeń.
Maksymalna odległość pomiędzy punktami mocowania stalowych przewodów poziomych:
- dla Dn –15-20mm
- 1,5m
- dla Dn – 25-32mm
- 2,0m
- dla Dn – 40-50mm
- 2,5m
Przejścia przewodów przez przegrody budowlane wykonać w tulejach osłonowych.
Rurociąg zabezpieczyć przed wpływem niskich temperatur otuliną z pianki poliuretanowej.
Przed okresem zimowym zamknąć i opróżnić instalację do podlewania zieleni poprzez zawór
odcinający ze spustem zamontowany w pomieszczeniu gospodarczym.
Rury wody zimnej i cieplej w mieszkaniach.
Instalację wody zimnej i ciepłej (piony pomiędzy piętrami i rozprowadzenie w mieszkaniach)
zaprojektowano z rur PEX/AL./PEX o średnicach: 16x2,0mm ( podejścia pod armaturę ); 20x2mm;
25x2,5mm; 32x3,0mm, 40x4mm łączonych za pomocą złącz zaciskowych z zastosowaniem
odpowiednich złączek.
Całość robót wykonać zgodnie wytycznych montażowych producenta rur.
Rozprowadzenie wody zimnej i ciepłej do poszczególnych przyborów zaprojektowano w posadzce,
a podejścia pod armaturę w bruzdach w ścianach.
Przewody prowadzone w posadzce łączyć na trójniki zaciskowe.
Przewody w posadzce prowadzić w izolacji z pianki poliuretanowej 6 mm zapewniających
kompensację termiczną umożliwiając jego swobodne wydłużanie się.
Należy unikać układania rur w linii prostej, stosując łagodne łuki co będzie dawało efekt
samokompensacji.
Podejścia pod armaturę czerpalną i zaporową mocować na sztywno przy armaturze za pomocą
odpowiednich kształtek i uchwytów.
Niedopuszczalne jest pozostawienie nie zamocowanych końców przewodu.
W miejscu podłączeń baterii przewiduje się zastosowanie złączek metalowych gwintowanych.
Do uszczelniania łączników gwintowanych stosować taśmę teflonową.
Wylot wody ciepłej należy umieszczać z lewej strony, a wody zimnej z prawej strony, patrząc
w kierunku przyboru sanitarnego.
Przed miską ustępową należy zamontować zawór kątowy do podłączenia płuczki ustępowej.
Przewidzieć możliwość podłaczenia pralki automatycznej.
4
Ciepłą wodę użytkową na cele bytowo-gospodarcze uzyskiwać się będzie z kotła gazowego
dwufunkcyjnego.
Próba instalacji wodociągowej
Po zmontowaniu instalacji wodociągowej, przed zabetonowaniem rur w posadzkach, należy
przeprowadzić próbę szczelności.
Próba szczelności instalacji powinna zostać wykonana zgodnie z wytycznymi zawartymi
w "Warunkach technicznych wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych".
Przed przystąpieniem do próby ciśnieniowej należy odłączyć wszystkie elementy i armaturę, które
przy ciśnieniu wyższym od pracy mogłyby zakłócić próbę lub ulec uszkodzeniu.
Odłączone elementy należy zastąpić zaślepkami.
Po napełnieniu instalacji wodą należy ją dokładnie odpowietrzyć.
Podczas próby szczelności wstępnej należy poddać instalację działaniu ciśnienia próbnego 1,5 razy
większego od ciśnienia roboczego nie większego jednak niż ciśnienie max poszczególnych
elementów systemu.
Ciśnienie to w okresie 30 minut należy dwukrotnie podnosić do pierwotnej wartości w odstępie
10 minut. Po dalszych 30 minutach próby, ciśnienie nie może obniżyć się więcej niż o 0,6 bara.
Bezpośrednio po próbie wstępnej należy przeprowadzić 120 minutową próbę główną. W tym czasie
ciśnienie próbne pozostałe po próbie wstępnej nie może obniżyć się o więcej niż o 0,2 bara.
Podczas próby szczelności należy wizualnie sprawdzić szczelność złącz.
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek przecieków podczas przeprowadzenia próby szczelności
należy je usunąć i ponownie przeprowadzić całą próbę od początku.
Podczas zalewania rur wody zimnej i ciepłej betonem, rury powinny pozostawać pod ciśnieniem
minimum 3 bary ( zalecane 6 bar ). Wymaganie to jest podyktowane możliwością
mechanicznego uszkodzenia rur w fazie wykonywania prac budowlanych ( wylewania posadzek itp. )
oraz łatwego wykrycia i szybkiego usunięcia uszkodzenia.
Obliczenia
Obliczenia rozbioru wody dla pojedynczego mieszkania (wg PN-92/B-01706 )
3
Rodzaj punktu czerpalnego
Normatywny wypływ wody q [dm /s]
Bateria umywalkowa
Bateria zlewozmywakowa
Bateria prysznicowa, wannowa
Zawór do płuczki ustępowej WC
Zawór do pralki
1 szt x 2 x 0,07
1 szt x 2 x 0,07
1 szt x 2 x 0,15
1 szt x 1 x 0,13
1 szt x 1 x 0,25
= 0,14
= 0,14
= 0,30
= 0,13
= 0,25
3
RAZEM q = 0,96 [dm /s]
n
Zapotrzebowanie wody:
Lp.
1
2
3
4
5
Opis
Normatywne
Obliczeniowe
[dm /s]
0,96
1,92
2,88
3,84
5,76
8,64
10,56
[dm /s]
0,53
0,77
0,96
1,11
1,36
1,66
1,83
3
Pojedyncze mieszkanie
Pojedynczy pion (2mieszkania)
Pojedynczy pion (3mieszkania)
Pojedynczy pion (4mieszkania)
Pojedyncza klatka schodowa (6mieszkań)
Pojedyncza klatka schodowa (9mieszkań)
Pojedyncza klatka schodowa (11mieszkań)
3
Zapotrzebowanie wody dla całego budynku:
Liczba mieszkań
- 26 szt.
3
26 x 0,96 = 24,96 [dm /s]
Gdy qn> 20 dm3/s przepływ obliczeniowy wody oblicza się ze wzoru:
0,21
Q = 1,7 (Σqn )
- 0,7
0,21
- 0,7
Q = 1,7 (24,96)
5
Q = 2,64 [dm3/s]
3.4. Instalacja kanalizacji sanitarnej.
Zaprojektowano 18 pionów kanalizacyjnych Dn110mm zbierających ścieki z poszczególnych
poziomów budynku. Piony usytuowano w wydzielonych szachtach.
Każdy pion zakończony rurą wywiewną Dn150mm wyprowadzoną ponad dach budynku.
Średnice pionów i przewodów poziomych – patrz część rysunkowa.
Główne poziomy kanalizacyjne, zbierające ścieki z poszczególnych pionów zaprojektowano z rur PVC
Dy110mm , układanych ze spadkiem i=2% ułożone pod posadzką parteru.
Podejścia do poszczególnych przyborów wykonać zgodnie z PN-EN 12056-2.
Spadki podejść powinny wynosić minimum 2 %.
Minimalne średnice wynoszą:
- 50 mm do pojedynczego zlewozmywaka, natrysku, wanny,umywalki, bidetu
- 75 mm podejścia zbiorcze (bez miski ustępowej)
- 110 mm do pojedynczej miski ustępowej,
Przewody odpływowe ( poziomy) powinny być w miarę możliwości ułożone równolegle lub prostopadle
do ścian i fundamentów budynku. Odgałęzienia poziomów powinny być wykonywane za pomocą
0
trójników o kącie rozwarcia nie większym niż 45 .
W dolnej części pionów zamontować czyszczaki.
Całą instalację kanalizacyjną zaprojektowano z rur PCV do kanalizacji wewnętrznej (np.WAVIN)
łączonych na wcisk kielichowo z uszczelką gumową.
Rury montować do ściany za pomocą elastycznych uchwytów. Elementy mocujące zawsze powinny
obejmować rurę pod kielichem. Maksymalny rozstaw uchwytów na przewodach poziomych wynosi
1 m. W przewodach pionowych na każdej kondygnacji należy stosować, co najmniej jedno mocowanie
stałe i jedno przesuwne. Przy przejściach rur PVC przez stropy i ściany konstrukcyjne należy
stosować tuleje ochronne o średnicy większej co najmniej o dwie grubości ścianki przewodu.
Przestrzeń pomiędzy rurami wypełnić masą plastyczną niedziałającą szkodliwie na rury
i umożliwiającą swobodne przesuwanie się przewodu. Stosować rury osłonowe gdy wyosokość od
dna ruru do belki podwalinowej mniejsza niż 61 cm (50 cm nad rurą). Rura stalowa DN 150. Długość
L=1,0 m umieszczona symetrycznie względem osi belki.
4. Uwagi końcowe
Roboty wykonać zgodnie z projektem i zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury Dz.U. Nr 75
z dnia 15 czerwca 2002 r. „W sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie”.
Całość robót należy prowadzić zgodnie z obowiązującymi normami, przepisami BHP i zaleceniami
producentów rur i armatury.
Należy przestrzegać „Warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych
tom II - instalacje sanitarne i przemysłowe”, „Warunków technicznych wykonania i odbioru rurociągów
z tworzyw sztucznych” oraz Wymagań Technicznych COBRTI INSTAL zeszyt 10 "Wytyczne
projektowania i stosowania instalacji z rur miedzianych".
Przebieg instalacji w budynku dopasować należy do aranżacji wnętrz celem ukrycia ich we wnękach,
obudowanych szachtach, ścianach i innych elementach wykończeniowych projektowanego budynku
Trasy robót zanikowych instalacji należy zinwentaryzować.
Wszystkie użyte materiały i urządzenia muszą być dopuszczone do obrotu i powszechnego
stosowania w budownictwie.
Zgodnie z Ustawą Dz.U.Nr 92 poz. 881 z dnia 16.04.2004 r. " O wyrobach budowlanych",
przy wykonywaniu robót budowlanych nadaje się do stosowania wyrób budowlany który jest:
1) oznakowany CE, co oznacza, że dokonano oceny jego zgodności z normą
zharmonizowaną albo europejską aprobatą techniczną bądź krajową specyfikacją
techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru
6
Gospodarczego, uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami
podstawowymi, albo
2) umieszczony w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających
niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których producent wydał
deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, albo
3) oznakowany znakiem budowlanym
Wszelkie odstępstwa od projektu uzgadniać z projektantem.
Projektował:
mgr inż. Piotr Wiśniewski
7