1. WEWNĘTRZNA INSTALACJA WODOCIĄGOWO

1.
WEWNĘTRZNA INSTALACJA WODOCIĄGOWO-KANALIZACYJNA
1.1.
WEWNĘTRZNA INSTALACJA WODOCIĄGOWA
1.1.1. UWAGI OGÓLNE
W celu umożliwienia realizacji nowej aranżacji obiektów, należy przeprojektować istniejącą wewnętrzną
instalację wodociągową. Projektowaną instalację wodociągową należy włączyć do istniejącej instalacji
wodociągowej w obrębie modernizowanych pomieszczeń. Przewody należy prowadzić w bruzdach ściennych lub
posadzkach tak, aby nie naruszyć estetyki i zabytkowego charakteru pomieszczeń.
Projektowane przewody instalacji wodociągowej wykonać z rur wielowarstwowych PE-Xc/Al/PE.
Zapotrzebowanie na wodę dla projektowanej instalacji sanitarnej obliczono na podstawie sumy wypływów
normatywnych Σqn z poszczególnych urządzeń, przy podawaniu przepływu obliczeniowego skorzystano
z PN-92/B-01706 „Instalacje wodociągowe. Wymagania w projektowaniu”.
1.1.2. ARMATURA I WYPOSAŻENIE
Podłączenie urządzeń ma pozwalać na łatwy demontaż wyposażenia i być na tyle elastyczne, aby z jednej
strony dylatacje nie wywoływały pęknięć ceramiki, z drugiej aby możliwa była wymiana urządzenia, gdyby
wystąpiła taka potrzeba.
Wszystkie elementy instalacji wody zimnej i ciepłej powinny mieć świadectwo o dopuszczeniu do stosowania z
wyżej wymienionym przeznaczeniem. Biały montaż w części architektonicznej opracowania:
1.1.3. PRZEWODY WEWNĘTRZNEJ INSTALACJI WODOCIĄGOWEJ
Zaprojektowano wykonanie instalacji z rur wielowarstwowych. System oparty jest na rurach wielowarstwowych
PE-Xc/AL/PE (z płaszczem Al zgrzewanym doczołowo). Budowa i zalety rury:
Do połączeń nierozłącznych zaciskania aksjalnego wykorzystać należy złączki wykonane z mosiądzu:
Wszystkie przejścia instalacji przez przegrody budowlane (np. ściany, stropy) należy wykonać w tulejach
ochronnych umożliwiających swobodne poruszanie się przewodu. Podejścia rozgałęzienia instalacji należy
wykonać łagodnymi łukami. Minimalny promień gięcia dla rur wielowarstwowych wynosi równowartość 5 średnic
zewnętrznych (patrz rysunek):
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
Rury wielowarstwowe 14, 16 i 20 mm można giąć ręcznie bez żadnych dodatkowych narzędzi takich jak giętarki
lub specjalne sprężyny do gięcia rur typu ISO. Dla rur o średnicach większych od 20 mm należy używać giętarek
dostępnych w handlu lub złączek typu kolano.
Podczas montażu należy przestrzegać wytycznych producenta w zakresie stosowania uchwytów stałych i
przesuwnych oraz kompensacji, przy czym w maksymalnym stopniu należy wykorzystywać kompensację
naturalną.
Właściwe umocowanie instalacji do podłoża jest gwarantem jej trwałości i bezawaryjnej pracy. Do mocowania
instalacji należy stosować wyłącznie uchwyty, przeznaczone do instalacji z tworzyw sztucznych. Uchwyty mocuje
się do podłoża za pomocą powszechnie dostępnych kołków rozporowych lub innych specjalnie
zaprojektowanych systemów mocowań. Dlatego w przypadku takiego montażu należy przestrzegać zasady
właściwego mocowania przewodów w uchwytach stałych i przesuwnych wg poniższych wytycznych:
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
W celu minimalizacji strat cieplnych przewody zaizolować termicznie zgodnie z obowiązującymi przepisami.
1.1.4. PRZYGOTOWANIE CIEPŁEJ WODY UŻYTKOWEJ
Zaopatrzenie w ciepłą wodę użytkową będzie realizowane za pośrednictwem projektowanych podgrzewaczy
ciepłej wody użytkowej. Pojemności poszczególnych urządzeń podano w części rysunkowej opracowania.
Urządzenia będą przymocowane do ścian nośnych.
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
1.2.
WEWNĘTRZNA INSTALACJA KANALIZACJI SANITARNEJ
1.2.1. UWAGI OGÓLNE
W celu odprowadzenia ścieków z modernizowanych pomieszczeń należy wykorzystać istniejącą kanalizację
sanitarną. Projektuje się wewnętrzną instalację kanalizacji sanitarnej z rur PP układaną pod posadzką lub w
bruzdach ściennych tak, aby nie naruszyć estetyki i zabytkowego charakteru pomieszczeń.
Instalację kanalizacji wewnętrznej wykonać zgodne z zaleceniami norm PN-81/C-10700 PN-EN12056-1, PNEN12056-2, PN-EN12056-3, PN-EN12056-5. Przewody kanalizacyjne układać kielichami w kierunku przeciwnym
do przepływu ścieków. Przewody prowadzić przez pomieszczenia o temperaturze powyżej 0ºC. Przewodów
kanalizacyjnych nie prowadzić nad przewodami zimnej i ciepłej wody, gazu i centralnego ogrzewania oraz gołymi
przewodami elektrycznymi. Minimalna odległość przewodów z PVC lub PP od przewodów cieplnych ma wynosić
0,1 m mierząc od powierzchni rur. W przypadku, gdy odległość ta jest mniejsza, należy zastosować izolację
termiczną. Izolację termiczną należy wykonać również wtedy, gdy działanie dowolnego źródła ciepła mogłoby
spowodować podwyższenie temperatury ścianki przewodu powyżej +45ºC. Przewody kanalizacyjne prowadzić
po ścianach albo w bruzdach pod warunkiem zastosowania rozwiązania zapewniającego swobodne wydłużanie
przewodów. W miejscach, gdzie przewody kanalizacyjne przechodzą przez ściany lub stropy, pomiędzy ścianką
rur a krawędzią otworu w przegrodzie budowlanej stosować tuleje ochronne.
Średnice podejść pod poszczególne przybory sanitarne w budynku dobrano w zależności od rodzaju przyboru
(zwymiarowano zgodnie z normą PN-92/B-01707), przy czym średnice podejść nie mogą być mniejsze aniżeli
średnice wylotów z przyborów sanitarnych. Podejścia do poszczególnych przyborów sanitarnych należy
prowadzić w ścianach lub, o ile to możliwe, w posadzkach. Minimalny spadek podejść wynosi 2%. Poziomy
kanalizacyjne należy układać możliwie krótką drogą, a przejścia przez ściany należy wykonać w tulejach
ochronnych wypełnionych materiałem plastycznym.
Odpływ z każdego przyboru sanitarnego powinien być zaopatrzony w zamknięcie wodne – syfon – dobrany
specjalnie do tego celu. Przybory wykonane z blachy (np. zlewozmywaki) należy ustawiać na elastycznych
podkładkach w celu ochrony przed hałasem i drganiami. Zaleca się wykładanie zewnętrznych powierzchni tych
przyborów materiałami tłumiącymi drgania.
1.2.2. KANALIZACJA PODPOSADZKOWA
W celu umożliwienia realizacji nowej aranżacji budynku zaprojektowano nową kanalizację sanitarną
podposadzkową (z rur PP) od poszczególnych przyborów do istniejącej wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej w
obrębie modernizowanych pomieszczeń. Należy maksymalnie wykorzystać istniejącą instalację, w szczególności
istniejące piony wentylacyjne.
Rury kanalizacyjne układać na podsypce piaskowej grubości 10 cm z obsypką 20÷30 cm ponad górną krawędź
rury. Generalnie wykopy wykonywać mechanicznie, ale przy fundamentach – ręcznie. Rury łączyć na szczelne
połączenia kielichowe na wcisk, z uszczelką na stałe zamontowaną w kielichu.
1.2.3. KANALIZACJA WEWNĘTRZNA
Wewnętrzną instalację wykonać również z rur kanalizacyjnych. Rury o średnicy 32 i 40mm produkowane z
polipropylenu odpornego na wysokie temperatury (HT). Rury o średnicy 50, 75, 110 i 160mm produkowane z PP.
Rury charakteryzują się odpornością termiczną na przepływające ścieki: w przepływie ciągłym do 75ºC, a w
przepływie chwilowym do 95ºC. Kształtki o średnicy 32 i 40mm, a także niektóre o średnicy 50,75 i 110 mm
produkowane są z polipropylenu (HT).
Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie instalacji kanalizacyjnej i zapewnienia jej odpowiedniej wentylacji na
pionach kanalizacyjnych montować rury wywiewne i zawory napowietrzające. Pion wyprowadzać jako rury
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
wentylacyjne do wysokości od 0,5 do 1,0m ponad dach w taki sposób, aby odległość wylotu rury od okien i drzwi
prowadzących do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi wynosiła co najmniej 4,0 m.
Przewody prowadzone w gruncie pod posadzką pomieszczeń, w których temperatura nie spada poniżej 0OC
układać na takiej głębokości, aby odległość liczona od poziomu podłogi do powierzchni rury wynosiła co najmniej
0,5 m i była dostosowana do warstw podposadzkowych i ewentualnej stabilizacji gruntu na terenie obiektu.
Spadki przewodów odpływowych i podłączeń kanalizacyjnych:
Średnica przewodu (mm)
< 110
160
Spadek minimalny %
1
1
Spadek maksymalny %
15
15
Przewody kanalizacyjne mocować do konstrukcji budynku za pomocą uchwytów lub obejm. Maksymalne
rozstawy uchwytów dla przewodów poziomych:
Średnica przewodu [mm]
50 - 110
> 110
Rozstaw uchwytów [m]
1,0
1,25
Na przewodach pionowych stosować na każdej kondygnacji co najmniej jedno mocowanie stałe zapewniając
przenoszenie obciążeń rurociągów i jedno mocowanie przesuwne. Mocowanie przesuwne ma zabezpieczać
rurociąg przed dociskiem. Wszystkie elementy przewodów spustowych mają być mocowane niezależnie.
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
2.
WYMAGANIA I WYTYCZNE
2.1.










INSTALACJA WODOCIĄGOWA
Nie wolno prowadzić przewodów wodociągowych powyżej przewodów elektrycznych; minimalne
odległości przewodów wody zimnej i ciepłej od przewodów elektrycznych powinny wynosić 10cm.
Przewody należy mocować do elementów konstrukcji budynków za pomocą uchwytów lub wsporników;
konstrukcja uchwytów lub wsporników ma zapewnić łatwy i trwały montaż instalacji, odizolowanie od
przegród budowlanych i ograniczenie rozprzestrzeniania się drgań i hałasów w przewodach i
przegrodach budowlanych; pomiędzy przewodem a obejmą uchwytu lub wspornika należy stosować
podkładki elastyczne; konstrukcja uchwytów stosowanych do mocowania przewodów poziomych ma
zapewniać swobodne przesuwanie się rur;
Podejścia wody zimnej i ciepłej mają być dodatkowo mocowane przy punktach poboru wody;
W miejscach przejść rurociągów przez przegrody budowlane stosować tuleje ochronne, przy czym w
miejscach tych nie może być połączeń rur; przestrzeń między rurociągiem a tuleją ochronną, ma być
wypełniona szczeliwem elastycznym; tuleje przechodzące przez strop mają wystawać ok. 2 cm powyżej
posadzki; tuleja ochronna ma być na stałe osadzona w przegrodzie budowlanej;
Przewody instalacji wodociągowej prowadzone w ścianach układać w kierunkach prostopadłych lub
równoległych od krawędzi przegród; trasy przewodów powinny być zinwentaryzowane w dokumentacji
powykonawczej, żeby na podstawie tej dokumentacji można je było łatwo zlokalizować;
Zestawy wodomierzowe zabudować zgodnie z PN-91/M-54910;
Każdorazowo sposób podłączenia urządzeń technologicznych dostarczanych przez Inwestora ustalić z
Dostawcą, wg dokumentacji techniczno-ruchowej;
Na podłączeniach wszystkich urządzeń technologicznych w obiekcie zainstalować należy zawory
odcinające;
Przewody mają być prowadzone ze spadkiem zapewniającym możliwość odwodnienia instalacji w
jednym lub kilku punktach oraz możliwość odpowietrzania przez najwyżej położone punkty czerpalne;
Wykonać inwentaryzację powykonawczą.
2.2.
PRÓBY SZCZELNOŚCI INSTALACJI C.O. I WODOCIĄGOWEJ
Po zakończeniu montażu instalacji sanitarnej lub grzewczej a przed zakryciem instalacji w posadzkach,
bruzdach ściennych lub innych niedostępnych miejscach, należy wykonać próbę szczelności. Przedtem jednak
należy ją wypłukać, usuwając wszelkie pozostałości stałe. Można zastosować specjalne pompy płuczące, które
mieszaniną wody i powietrza, działając w dwóch kierunkach, intensywnie usuwają przemieszczające się
wewnątrz instalacji cząstki stałe. Po wypłukaniu instalacji, należy przeprowadzić próbę ciśnieniową przy pomocy
zimnej wody. Próbę taką można wykonać zimną wodą lub bezolejowym powietrzem zgodnie z Wytycznymi
Wykonania i Odbioru Instalacji Wodociągowych wydanych przez COBRTI INSTAL (07-2003).
Zaleca się wykonanie próby szczelności instalacji przy użyciu zimnej wody. W takim przypadku wartość ciśnienia
próbnego dla instalacji c.o. należy przyjąć na podstawie Wytycznych Projektowania Instalacji Centralnego
Ogrzewania wydanych przez COBRTI INSTAL (08-2001). W przypadku instalacji sanitarnych wartość ciśnienia
próbnego przyjmować zgodnie z Wytycznymi Wykonania i Odbioru Instalacji Wodociągowych wydanych przez
COBRTI INSTAL (07-2003). Zgodnie z tymi wytycznymi ciśnienie próbne dla instalacji wykonanej z tworzywa
sztucznego wykonywanej zimną wodą ustalamy w następujący sposób:
-
Instalacje sanitarne pprób = prob + 2 bar >=10 bar
Instalacje grzewcze pprób = prob * 1,5 >=4 bar
Wartość ciśnienia próbnego dla instalacji grzewczych zaleca się przyjmować nie niższe niż 10 bar jeśli
pozwalają na to inne elementy instalacji np. zawory, grzejniki itp. Ciśnienia poniżej 10 bar mogą nie odsłonić
słabych punktów instalacji, ponieważ tworzywa sztuczne jako materiał elastyczny, musi być poddany
odpowiednim naprężeniom aby odpowiadało to wieloletniej pracy instalacji w zmiennych obciążeniach
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
ciśnieniowych i termicznych. Próbę wykonuje się w dwóch etapach jako badanie wstępne i główne. Przed
przystąpieniem do próby należy odczekać aż temperatura wody w instalacji ustabilizuje się. Do odczytu ciśnienia
należy używać manometrów o średnicy tarczy 150 mm i zakresie pomiarowym o 50 % większym od ciśnienia
próbnego. Działka elementarna powinna wynosić 0,1 bar (dla zakresu do 10 bar) lub 0,2 bar (dla zakresu
powyżej 10 bar). Czas trwania próby wynosi odpowiednio:
- badanie wstępne 60 minut,
- badanie główne 120 minut.
Dopuszczalny spadek ciśnienia wynosi:
- dla badania wstępnego 0,6 bara (0,06 MPa),
- dla badania głównego 0,2 bara (0,02 MPa).
Z próby ciśnienia zostaje sporządzony protokół, który musi być podpisany przez Inwestora i Wykonawcę;
Próbę uznaje się za zakończoną z wynikiem pozytywnym jeśli oba badanie zakończyły się wynikiem
pozytywnym. Negatywny wynik na którymkolwiek etapie próby powoduje konieczność powtórzenia obu badań
jeszcze raz. Po wykonaniu tej próby należy instalację opróżnić z wody jeśli w okresie zimowym nie przewiduje
się ogrzewania obiektu w którym jest zamontowana.
Wykonanie w/w czynności umożliwia uruchomienie instalacji. W ogrzewaniach grzejnikowych podwyższenie
temperatury wody zasilającej może następować w tempie 5°C na godzinę. Po 3 dobowym okresie działania
instalacji można przystąpić do regulacji instalacji. Najpierw należy wykonać wszystkie regulacje i nastawy
przewidziane w projekcie. Następnie należy dokonać pomiaru temperatur w poszczególnych pomieszczeniach
przy zachowaniu temperatur wody zasilającej i powrotnej, przewidzianych dla danej temperatury zewnętrznej.
Pomiarów nie należy przeprowadzać przy temperaturach zewnętrznych wyższych od +5oC. Regulację można
uznać za przeprowadzoną prawidłowo, jeśli odstępstwa temperatury w pomieszczeniach mieszczą się w
granicach -1oC +2oC od temperatur obliczeniowych.
2.3.
KANALIZACJA
 Przed przystąpieniem do robót należy wykonać wytyczenie osi przewodu i obiektów sieciowych,
badanie gruntu, organizację robót, ustalenie miejsc na odkład ziemi z wykopów oraz odprowadzenie
wody gruntowej z wykopów;
 Do robót opisanych poniżej zastosowanie mają normy:
 - PN-EN 1610 „Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych” marzec 2002,
 - PN-B-10736 „Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i kanalizacyjnych”,
 - PN-B06050:1999 Geotechnika – Roboty ziemne – Wymagania ogólne;
 Po wykonaniu wydzielonego odcinka rurociągu i wykonaniu warstwy ochronnej należy przeprowadzić
próbę szczelności zgodnie z warunkami zawartymi w normie PN-92/B-10735. Kanalizacja. Przewody
kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze;
 Całość prac wykonać zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci kanalizacyjnych”
COBRTI INSTAL Zeszyt nr 9 z sierpnia 2003 przestrzegając odnośnych przepisów BHP. Inwestycje
liniowe należy nanieść na plany sytuacyjne (w otwartym wykopie) przez uprawnionego geodetę. W
miejscach występującego istniejącego uzbrojenia nie zinwentaryzowanego na podkładach
geodezyjnych krzyżującego się z projektowanymi rurociągiem kanalizacyjnymi należy przed
rozpoczęciem robót dokonać przekopów próbnych i w przypadkach wątpliwych należy zwrócić się do
biura autorskiego;
 Przyłącza kanalizacyjne podposadzkowe do poziomu 0.00 wykonać z rur i kształtek PVC typu
zewnętrznego, klasy S,
 Na przyłączach i głównych ciągach do studzienek kanalizacyjnych stosować rewizje; na głównych
ciągach kanalizacyjnych rewizje zamawiać ze wzmocnieniem;
 Na wyjściach z budynku podejścia do rewizji wykonać z przewodów o średnicy DN160, pozostałe
podejścia – z przewodów DN110;
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
 Należy wyprowadzić nad posadzkę króćce pod zabudowę rewizji, kratek i odwodnień liniowych oraz
ich zabezpieczenie przed uszkodzeniem na czas trwania budowy;
 Odwodnienia liniowe wraz z lokalizacją kratek należy każdorazowo uzgadniać z producentem na
podstawie projektu technologicznego; kratki w odwodnieniach liniowych stosować jako wzmocnione
ruszty;
 W pomieszczeniach sanitarnych zabudować kratki PVC DN70/100 z kratką zestali nierdzewnej;
 Podejścia kanalizacyjne z przyborów prowadzić w bruzdach lub w ściankach gipsowo-kartonowych;
 Wykonać piony kanalizacyjne do odwodnienia instalacji c.o.; na pionach zabudować króćce
podłączeniowe dla zaworów odwadniających, króćce wyposażyć należy w redukcję oraz złączkę
przejściową z gwintem wewnętrznym DN50/ 11/2”;
 Dla wszystkich pionów kanalizacyjnych zlokalizowanych w obudowach oraz w ścianach gipsowo –
kartonowych wykonać należy drzwiczki rewizyjne zapewniające dostęp do wyczystek;
 Odprowadzenia skroplin wykonać: meble chłodnicze wymagają wyprowadzenia 4 cm nad posadzkę
przewodu Ø50 (nie zakończony kielichem) – zakłada się, że meble chłodnicze posiadają swoje
indywidualne zasyfonowania; chłodnie, mroźnie wymagają wyprowadzenia 4 cm nad posadzkę
przewód Ø 50 (nie zakończony kielichem) – króćce nie wymagają zasyfonowania, gdyż instalacja
odprowadzająca skropliny z mebli posiada własne zasyfonowanie;
 Na pionach zabudować króćce do odprowadzania skroplin ze splitów, zarówno z jednostek
wewnętrznych, jak i zewnętrznych; wszystkie piony w pomieszczeniach wykonać jako kryte w
ścianach lub w bruzdach; wysokość króćca do odprowadzenia skroplin dostosować do
poszczególnych urządzeń klimatyzacyjnych; miejsce podłączenia instalacji skroplin przy urządzeniu
zasyfonować;
 Przewody kanalizacyjne w rejonie stref pożarowych oraz ich przejścia przez w/w strefy zabezpieczyć
odpowiednią izolacją;
 Wykopy pod rury kanalizacyjne (PVC) wewnątrz obiektu wykonać jako wąsko przestrzenne,
zabezpieczone rozporami, po wykonawstwie fundamentów i ław nośnych, w gruncie odwodnionym i
zagęszczonym, zgodnie z przepisami zawartymi w normie PN-B-10736; wykopy wymagają
zabezpieczenia przed opadami atmosferycznymi;
 Ciągi główne ww. systemów kanalizacyjnych ułożyć należy wykopie wąskoprzestrzennym, na
podsypce żwirowo – piaskowej, a po ich odebraniu obsypać je należy piaskiem i zagęścić, do
poziomu wskazanego przez służby geologiczne; grunt rodzimy nie nadający się do zagęszczenia
należy usunąć;
 Instalacje kanalizacji podposadzkowej wykonywać po zapoznaniu się z projektem technologicznym,
architektonicznym, fundamentów oraz sieci zewnętrznych;
 W rejonie stóp fundamentowych i pod belkami podwalinowymi stosować rury ochronne;
 W szczególnym przypadku stwierdzenia występowania gruntów nie nadających się do posadowienia
przewodów oraz obiektów wodociągowych konieczna jest konsultacja z nadzorem geologicznym;
 Sposób posadowienia separatora tłuszczu należy ustalić z nadzorem geotechnicznym; głębokość
posadowienia należy określić na podstawie rzędnych wyjść rurociągów z obiektu oraz kart
katalogowych; przy zamawianiu urządzeń zwrócić uwagę na lokalizację króćców na odpływie;
 Przewody kanalizacyjne układać w wykopie zgodnie z zaleceniami producenta, przy czym sam wykop
zabezpieczyć przed napływem wód gruntowych;
 Badanie szczelności ma być wykonane przed zakryciem kanałów, w których prowadzona jest
instalacja kanalizacji wewnętrznej jak następuje: podejścia i przewody spustowe (piony) kanalizacji
wewnętrznej należy sprawdzić na szczelność w czasie swobodnego przepływu przez nie wody,
kanalizacyjne przewody odpływowe (poziomy) odprowadzające ścieki bytowo-gospodarcze sprawdza
się na szczelność, poprzez oględziny po napełnieniu wodą instalacji powyżej kolana łączącego pion z
poziomem;
 Wykonać inwentaryzację powykonawczą.
2.4.
WYTYCZNE ELEKTRYCZNE


Należy doprowadzić zasilanie elektryczne do wszystkich urządzeń elektrycznych. Szczegóły
elektryczne podane są na rysunkach;
Wykonać okablowanie na trasie szafa zasilająco-sterująca – urządzenie.
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
3.
UWAGI KOŃCOWE
Wszystkie prace budowlano-montażowe i odbiory wykonać zgodnie z zasadami BHP wg obowiązujących norm i
przepisów oraz warunków technicznych wynikających ze stosownych przepisów, jak również wymogów
producentów lub dostawców poszczególnych urządzeń. Montaż i uruchomienie poszczególnych instalacji oraz
urządzeń należy zlecić wyspecjalizowanej i autoryzowanej firmie. Przed przystąpieniem do prac montażowych
należy zapoznać się dokładnie z dokumentacją techniczną, obowiązującymi przepisami, z DTR urządzeń oraz
wytycznymi producentów. Należy sprawdzić zgodność zamówionych i zakupionych elementów i urządzeń z
zawartymi w specyfikacji dokumentacji technicznej. Należy zwrócić uwagę na kompletność dostaw, czy nie mają
uszkodzeń.
Po wykonaniu prac należy sprawdzić ich kompletność, a także czy zostały wykonane zgodnie z projektem oraz
obowiązującymi przepisami i czy możliwa jest obsługa wszystkich urządzeń w celu konserwacji lub ewentualnej
naprawy. Należy sprawdzić czystość instalacji oraz kompletność wszystkich wymaganych dokumentów:
- projekt powykonawczy;
- protokoły odbiorów częściowych;
- świadectwa i certyfikaty świadczące o dopuszczeniu urządzeń do stosowania w budownictwie oraz na
znak bezpieczeństwa (obowiązkiem wykonawców instalacji jest dostarczenie wymaganych, aktualnych
atestów – dopuszczeń, certyfikatów – wszystkich zastosowanych materiałów i urządzeń, które nie
podlegają obowiązkowi zgłaszania do certyfikacji na znak bezpieczeństwa i oznaczenia tym znakiem.
Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć odpowiednią deklarację dostawcy, zgodności tych wyrobów z
normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania, oraz wymaganiami określonymi właściwymi
przepisami;
- gwarancje;
- Instrukcja Obsługi, która zawiera wymagania dotyczące obsługi oraz wytyczne dotyczące zachowania
założonych parametrów.
W celu obiektywnego sprawdzenia zakończenia prac trzeba wykonać odpowiednie badania oraz kontrole.
Rozwiązania zawarte w niniejszym projekcie są obowiązujące. Wszelkie zmiany w projekcie wynikające
np. z podmiany urządzeń, zaistnienia problemów technicznych czy niejasności, należy uzgodnić z
projektantem w ramach realizacji nadzoru autorskiego oraz otrzymać akceptację Inwestora. Samodzielne
odstępstwa Wykonawcy od założeń projektowych zwalniają Projektanta z odpowiedzialności za
projektowany i realizowany obiekt oraz przenoszą tę odpowiedzialność w całości na Wykonawcę.
Opis techniczny jest integralną częścią projektu. Przed sporządzeniem oferty na prace budowlane i
instalacyjne należy zapoznać się szczegółowo z dokumentacją: częścią rysunkową i opisową wszystkich
branż oraz dokonać wizji lokalnej na budowie. Przy wykryciu ewentualnych rozbieżności lub niejasności
należy się przed sporządzeniem oferty skontaktować z projektantem w celu ich wyeliminowania.
Opracował:
mgr inż. Maciej Tryjanowski
mgr inż. Łukasz Lewiński
upr. bud. nr Wa-218/02
nr
rys
IS1
IS2
IS3
IS4
IS5
IS6
temat
02-Łącznik północny. Rzut parteru. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna
02-Łącznik północny. Rzut parteru. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna
03-Łącznik południowy. Rzut piwnicy. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna.
03-Łącznik południowy. Rzut parteru. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna.
03-Oficyna południowa. Rzut piwnicy. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna.
03-Oficyna południowa. Rzut parteru. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna.
Opracował: mgr inż. Maciej Tryjanowski, mgr inż. Łukasz Lewiński
Sprawdził: mgr inż. Wojciech Ratajczak
skala
1:50
1:50
1:50
1:50
1:50
1:50