Test omówienie

Jak rozwiązać test?
Każde pytanie ma podane cztery możliwe odpowiedzi oznaczone jako a, b, c, d. Należy wskazać czy
dana odpowiedź, w świetle zadanego pytania, jest prawdziwa czy fałszywa, lub zrezygnować z
udzielenia odpowiedzi. Odpowiedź, którą uznajemy za prawdziwą oznaczamy literą T, odpowiedź
którą uznajemy za fałszywą oznaczamy literą N, gdy rezygnujemy z odpowiedzi wypisujemy cyfrę 0.
UWAGA: W ramach danego pytania liczba odpowiedzi prawidłowych jest dowolna; to znaczy
możliwe jest, że żadna nie jest prawidłowa lub że wszystkie są prawidłowe lub że zachodzi
którakolwiek możliwość pośrednia.
Odpowiedzi na pytania wpisujemy do tabeli odpowiedzi
Niższy wiersz tabeli służy do wpisywania odpowiedzi poprawionych; odpowiedź błędną należy
skreślić
Pytanie 1
a
b
Pytanie 5
a
b
c
c
d
Pytanie 2
a
b
d
Pytanie 6
a
b
c
c
d
Pytanie 3
a
b
d
Pytanie 7
a
b
c
c
d
Pytanie 4
a
b
c
d
d
Pytanie 8
a
b
c
d
Przykładowe pytanie:
Pytanie 1. Które zdanie dotyczące oporu elektrycznego jest fałszywe
a) opór elektryczny odcinka przewodu zależy od długości tego odcinka i materiału z którego przewód
został wykonany; b) wartość oporu elektrycznego danego opornika nie zależy od temperatury, w
której dokonujemy pomiaru tego oporu; c) W układzie SI jednostką oporu elektrycznego jest jeden
farad ; d) Gdy w obwód wepniemy opór o wartości R i przez ten opór płynie prąd o natężeniu I to
spadek napięcia na tym oporze wynosi RI.
Odpowiedzi studenta pierwszego
Pytanie 1
a
b
N
T
c
T
d
T
N
Pytanie 2
a
B
C
d
Pytanie 3
a
b
c
d
Pytanie 4
a
b
c
d
Odpowiedzi studenta drugiego
Pytanie 1
a
b
T
0
c
T
d
T
Pytanie 2
a
b
c
d
Pytanie 3
a
b
c
d
Pytanie 4
a
b
c
d
Komentarz:
Student pierwszy poprawnie rozwiązał test. Zauważ, że poprawił odpowiedź w części (d) z błędnego T
na poprawne N. W efekcie za całe pytanie dostaje +4 punkty. Zwróć uwagę, że zgodnie z pytaniem,
mamy znaleźć zdania fałszywe. Zdanie (a) jest prawdziwe, więc na pytanie czy jest to zdanie fałszywe
odpowiadamy nie i wpisujemy znak N do odpowiedniej rubryki. Zdanie (b) jest fałszywe, więc na
pytanie czy jest to zdanie fałszywe odpowiadamy tak i wpisujemy znak T do odpowiedniej rubryki, itd.
Student drugi na część (a) odpowiedział źle (otrzymuje tu minus jeden punkt); na część (b) poprawił
odpowiedź, na 0, czyli rezygnuje z udzielenia odpowiedzi (otrzymuje zero punktów); na część (c)
odpowiedział prawidłowo (otrzymuje tu plus jeden punkt); na część (d) odpowiedział nieprawidłowo
(otrzymuje tu minus jeden punkt); Łącznie drugi student otrzymał za to pytanie minus jeden punkt.
Punktacja:
Test składa się z 16 pytań do każdego pytania są cztery możliwe odpowiedzi. Na starcie każdy
otrzymuje 64 punkty. Za prawidłowe skreślenie pojedynczej odpowiedzi dopisujemy jeden punkt, za
odpowiedź złą odejmujemy jeden punkt, przy rezygnacji z odpowiedzi liczba punktów się nie zmienia.
Maksymalnie można uzyskać 128 punktów.
Skala ocen:
Ocean dostateczna 80 punkty
Ocena plus dostateczna 85 punktów
Ocena dobra 92 punkty
Ocena plus dobra 98 punktów
Ocena bardzo dobra 104 punkty
Ocena celująca 112 punktów.
Pytania przykładowe – Fizyka 1:
Zadanie 1. Wskaż prawidłowe działanie na jednostkach
Zadanie 2. Rysunek przedstawia wykres wartości energii potencjalnej Ep pewnego ciała jako
funkcji położenia x. Prawdziwe jest stwierdzenie: a) w punkcie A ciało jest w położeniu
równowagi trwałej; b) w każdym punkcie znajdującym się między punktami A i C ciało jest
w położeniu równowagi trwałej; c) w punkcie B ciało jest w stanie równowagi obojętnej; d)
w każdym punkcie znajdującym się między punktami C i D ciało jest w położeniu równowagi
obojętnej
Zadanie 3. Wskaż prawidłowe zakończenie zadania: Ciepło właściwe gazu doskonałego:
a) w przemianie izotermicznej jest nieskończenie duże; b) w przemianie izochorycznej jest większe niż
w przemianie izobarycznej; c) w przemianie adiabatycznej jest takie same jak w przemianie
izobarycznej; d) zależy od ilości stopni swobody cząsteczek gazu.
Zadanie 4. Punktowa cząstka o masie m porusza się po linii prostej. Wskaż prawdziwe zdanie
dotyczące tej cząstki:
a) z zasady zachowania momentu pędu wynika, że moment pędu tej cząstki ma taką samą wartość w
każdym inercjalnym układzie odniesienia; b) istnieje taki inercjalny układ odniesienia, że moment
pędu tej cząstki jest równy zeru; c) gdy cząstka porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym jej
moment pędu, w danym inercjalnym układzie odniesienia zmienia się; d) tylko gdy cząstka porusza
się po zakrzywionej linii jej moment pędu może być różny od zera.
Zadanie 5. Na siatkę dyfrakcyjną pada wiązka światła białego. Obraz obserwujemy za siatką w
odległości dużo większej od rozmiarów siatki. Które z poniższych zdań jest prawdziwe?
a) w zerowym rzędzie dyfrakcji światło przechodzące przez siatkę nie ulega rozszczepieniu; b) im
mniejsza jest stała siatki tym większa jest odległości, mierzona na ekranie, między obrazem rzędu
zerowego i obrazem rzędu pierwszego; c) wartość kąta ugięcia światła dla drugiego rzędu dyfrakcji
zależy od długości fali, stałej siatki, oraz liczby szczelin tej siatki; d) siatki są podstawowymi
elementami składowymi współczesnych spektroskopów optycznych.
Tabela odpowiedzi:
Pytanie 1
a
b
c
d
Pytanie 5
a
b
c
d
Pytanie 2
a
b
c
d
Pytanie 3
a
B
c
d
Pytanie 4
a
b
c
d
Pytania przykładowe – Fizyka 2:
Zadanie 1. Pan Abacki obserwuje dwa zbliżające się do siebie latające spodki oznaczone dalej jako A i
B. Wskaż prawdziwe stwierdzenia
a) prędkość z jaką zbliżają się oba spodki do siebie, mierzona przez pana Abacki, nie może być
większa od prędkości światła; b) prędkość zbliżania się spodka B do spodka A, jaką mierzy pilot
spodka A, nie może być większa od prędkości światła; c) gdy ze spodka B zostanie wystrzelony pocisk
w kierunku ruchu spodka B, to względem pana Abackiego pocisk ten nie może poruszać się z
prędkością większą od prędkości światła; d) gdy ze spodka B zostanie wystrzelony pocisk w kierunku
ruchu spodka B, to względem pilota spodka B pocisk ten nie może poruszać się z prędkością większą
od prędkości światła.
Zadanie 2. Wskaż problemy i zjawiska, które w zasadniczym stopniu przyczyniły do powstania
mechaniki kwantowej
a) promieniowanie ciała doskonale czarnego; b) generacja i rejestracja fal radiowych; c) efekt
fotoelektryczny; d) zjawisko dwójłomności optycznej
Zadanie 3. W równaniach Maxwella używamy operatora dywergencji. Wskaż fałszywe zdania
a) dywergencja pola magnetycznego jest proporcjonalna do gęstości ładunku elektrycznego; b)
dywergencja pola elektrycznego jest zawsze równa zeru; c) istnieje matematyczny związek między
dywergencją pola magnetycznego w objętości V, a strumieniem pola magnetycznego przez
powierzchnię zamknięta obejmującą tą objętość V; d) dywergencja pola elektrycznego E jest równa
gradientowi potencjału tego pola wziętego ze znakiem minus.
Zadanie 4. Pytanie związane jest z prawami Kirchhoffa dotyczącymi węzłów i oczek obwodu
elektrycznego. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?
a) suma prądów wpływających do węzła jest równa sumie prądów wypływających z tego węzła; b)
suma prądów wpływających do oczka jest równa sumie prądów wypływających z tego oczka; c)
prawo dotyczące oczek jest konsekwencją zasady zachowania energii; d) aby stosować prawo
Kirchhoffa w przypadku oczek suma wszystkich sił elektromotorycznych działających w tym oczku
musi sumować się zera.
Zadanie 5. Na siatkę dyfrakcyjną pada wiązka światła białego. Obraz obserwujemy za siatką w
odległości dużo większej od rozmiarów siatki. Które z poniższych zdań jest prawdziwe?
a) w zerowym rzędzie dyfrakcji światło przechodzące przez siatkę nie ulega rozszczepieniu; b) im
mniejsza jest stała siatki tym większa odległości, mierzona na ekranie, między obrazem rzędu
zerowego i obrazem rzędu pierwszego; c) wartość kąta ugięcia światła dla drugiego rzędu dyfrakcji
zależy od długości fali, stałej siatki, oraz liczby szczelin tej siatki; d) siatki są podstawowymi
elementami składowymi spektroskopów.
Tabela odpowiedzi:
Pytanie 1
a
b
c
d
Pytanie 5
a
b
c
d
Pytanie 2
a
b
c
d
Pytanie 3
a
B
c
d
Pytanie 4
a
b
c
d