Instrukcja gry dla Modysów

Ćwiczenie „Modysowie i Tradysowie” poznałam dzięki mojemu koledze z Brazylii, Svenowi Fröhlich-Archangelo. Oboje je lubiliśmy,
przeprowadzaliśmy wiele razy jako wprowadzenie do dyskusji na temat adaptacji zachowania, integracji, asymilacji, tożsamości i
różnych poziomów konfliktów. Pierwsza jego znana nam wersja (2004?) wyglądała nieco inaczej niż tak, którą się dzisiaj dzielę.
Jeżeli ktoś chce dowiedzieć się, na czym polegała zmiana, zapraszam do kontaktu mailowego: [email protected]
Instrukcja gry dla Modysów
Wprowadzenie
W dużym mieście, gdzie mieszkają Modysowie, znajduje się wiele zakładów i tym samym miejsc pracy dla
mieszkańców Modilandu. Modysowie postanowili napisać list do Tradysów, mieszkających na wsi, z prośbą
o pozwolenie zbudowania ośrodka wypoczynkowego dla ok. 300 Modysów w ich okolicy. Malownicze
otoczenie i duża ilość wolnej ziemi dają taką możliwość. Modysowie przyjeżdżają do wsi, by negocjować z
Tradysami.
Skrypty kulturowe Modysów
Dotyk
Modysowie unikają dotykania innych ludzi i odczuwają to jako coś mało przyjemnego.
Pozdrowienia
Modysowie pozdrawiają się poprzez przyjazne skinięcie głową. Dłoń podają sobie tylko w bardzo
wyjątkowych sytuacjach.
Ubiór
Sposób ubierania się Modysów jest bardzo indywidualny; w pomieszczeniach nie noszą nakrycia głowy.
Wewnętrzne stosunki społeczne i hierarchie
Modysowie nie przejmują się pozycją społeczną. Mężczyźni i kobiety mają równe prawa, to kompetencje
zawsze decydują o tym, kto ma ostatnie słowo. Opinie niezgodne ze zdaniem większości grupy są
akceptowane i mogą być wygłaszane.
Stosunek do obcych
Do obcych podchodzi się z reguły tak, jak do innych Modysów. Obcy są traktowani indywidualnie, a nie jako
członkowie jakieś społeczności. Modysowie skłaniają się ku wizji świata, w której to oni są lepsi od innych i
nierzadko afiszują się ze swoimi wysokimi kompetencjami.
Przyzwyczajenia w komunikowaniu się i mówieniu
W komunikacji Modysowie kładą nacisk na bezpośredniość, jednoznaczność, jasność i zwięzłość
wypowiedzi. Ich język charakteryzuje się mnogością zapożyczeń. Lubią długie zdani i mówią szybko.
Okazyjnie przerywają swoim partnerom wypowiedzi. Komunikacja pisemna ma większą siłę wiążącą od
komunikacji ustnej – dotyczy to szczególnie ustaleń i umów.
Wyraz zgody i akceptacji
Gdy Modysowie mówią "tak", oznacza to "zgadzam się z tym".
Wyraz sprzeciwu i dezaprobaty
Modysowie wyrażają dezaprobatę używając słowa "nie" lub innej formy jednoznacznie wskazującej na
odmowę.
Stosunki między kobietami i mężczyznami
W życiu towarzyskim różnice w zachowaniu się mężczyzn i kobiet nie wynikają z odmiennych płci, lecz z
indywidualności jednostki. Modysowie starają się budować związki na solidnych, rzeczowych
fundamentach.
Z pozdrowieniami od zespołu Dialogue Unlimited
www.du-t.com
czerwiec 2011
Cel negocjacji Modysów
Celem Modysów jest jak najszybsze, tzn. najlepiej nawet na pierwszym spotkaniu, osiągnięcie pozytywnej
decyzji poprzez negocjacje.
Instrukcja gry dla Tradysów
Wprowadzenie
Tradysowie mieszkają w malowniczo położonej wiosce, pracują w rolnictwie i posiadają dużo ziemi.
Niedawno otrzymali list od Modysów, którzy chcieliby wybudować ośrodek wypoczynkowy w ich okolicy.
Lada dzień Modysowie przyjadą z wielkiego miasta, by rozpocząć negocjacje.
Skrypty kulturowe Tradysów
Dotyk
Wzajemne dotykanie się jest istotnym elementem prowadzenia rozmowy. Tradysowie nie stronią od niego
nawet podczas krótkich powitań. Dystans i brak kontaktu cielesnego oznaczają dla nich "nie lubię cię".
Pozdrowienia
Tradycyjna forma pozdrowień wymaga trzymania rąk skrzyżowanych na piersi i ukłonu. Wyciągnięcie ręki
jest dla Tradysa oznaką poniżenia. Podobna obraza spotyka się ze słowami i gestykulacją ze strony
Tradysów, mającymi sygnalizować, że nie istnieje przecież żaden powód do urażania drugiej osoby w ten
sposób. Kobiety podczas negocjacji trzymają się z tyłu i milczą.
Ubiór
Mężczyźni noszą kapelusze podczas oficjalnych spotkań. Kobiety ubierają się skromnie. Ważne jest, żeby
strój przykrywał możliwie każdą część ciała – dlatego też Tradysanki noszą rękawiczki.
Wewnętrzne stosunki społeczne i hierarchie
Pozycja w społeczeństwie stanowi istotny element życia Tradysów. Mężczyźni mają wyższy status społeczny
od kobiet, tak samo jak starsi od młodszych. W związku z tym przewodniczącym delegacji Tradysów jest
członek starszyzny. Pozostali mężczyźni wzmacniają jego pozycję. Członkowie grupy nie wyrażają
odmiennych poglądów bezpośrednio na forum, tylko szepczą je przewodniczącemu do ucha.
Stosunek do obcych
Obcy są przyjmowani w Tradylandzie przyjaźnie i gościnnie. Tradysowie bardzo uważają na to, co mówią.
Żeby w żaden sposób nie urazić czci obcych, często prawią im komplementy.
Przyzwyczajenia w komunikowaniu się i mówieniu
Styl komunikowania się Tradysów charakteryzuje się dużą liczbą zwrotów grzecznościowych, mających na
celu zapewnienie przyjemnej atmosfery do rozmowy. Język nie zawiera zapożyczeń, a budowane zdania są
bardzo proste. Tradysowie mówią powoli i robią dłuższe przerwy pomiędzy kolejnymi wypowiadanymi
zdaniami. Komunikacja ustna ma większą siłę wiążącą od komunikacji pisemnej. Dotyczy to przede
wszystkim ustaleń i umów.
Wyraz zgody i akceptacji
Gdy Tradysowie mówią "tak", oznacza to jedynie "zrozumiałem", a nie "zgadzam się z tym".
Wyraz sprzeciwu i dezaprobaty
Tradysowie nie używają słowa "nie" w rozmowie. Dezaprobatę wyrażają za pomocą wymijających
wypowiedzi.
Z pozdrowieniami od zespołu Dialogue Unlimited
www.du-t.com
czerwiec 2011
Stosunki między kobietami i mężczyznami
Tradysowie nie rozmawiają z obcymi kobietami, a zatem dotyczy to też członkiń delegacji Modysów.
Cel negocjacji Tradysów
Tradosowie mają za cel odczekać i w żadnym wypadku nie podejmować decyzji podczas pierwszego
spotkania.
Materiały dla osoby prowadzącej ćwiczenie „Modysowie i Tradysowie”
Cele symulacji
Celem symulacji jest zwrócenie uwagi na zmianȩ zachowania w środowisku wyraźnie odmiennym niż
własne.
Nie chodzi wiȩc w pierwszej linii o to, by uczestnicy i uczestniczki gry doskonale wyćwiczyli określone
sposoby zachowań. Uczestnicy mają się znaleźć w sytuacji umożliwiającej spontaniczną interakcję, tak żeby
można było zaobserwować różne wzorce reakcji. Konkretnie chodzi o zebranie doświadczenia:
 Jak daleko możliwa jest elastyczność i różnorodność form zachowań przy jednoczesnym zachowaniu
własnej tożsamości?
 Co siȩ dzieje gdy dopasowujemy to lub tamto zachowanie?
 Kiedy uparcie trzymamy siȩ swojego trybu zachowania, kiedy jesteśmy gotowi je zmienić?
 Czy zmiany były „bezbolesne”?
 W którym momencie ciało wysłało sygnały „stop, tyle dopasowania siȩ było ok ale teraz ani kawałek
dalej!”
 Co pomaga w zrozumieniu innych kultur i rozpoznania oraz poradzenia sobie z ewentualnymi
konfliktami?
Jednym z celów ćwiczenia jest umożliwienie uczestnikom przeżycia niektórych (intensywnych) emocji, które
mogą pojawić się w prawdziwym życiu w kontekście międzykulturowym w sytuacji, gdzie pod presją czasu
należy wykonać określone zadania.
Wprowadzenie
"Tradysowie" i "Modysowie" mieszkają w tym samym kraju. Tradysowie zamieszkują wsie, pracują w
rolnictwie i posiadają dużo ziemi. Modysowie mieszkają w mieście i ich teren jest gęsto zaludniony.
Mieszkańcy miasta chcą prosić Tradysów o pozwolenie wybudowania ośrodka wypoczynkowego dla około
300 osób na ich terenie. Przy okazji: zauważyliście, że nazwa „Tradysowie” bliska jest słowu „tradycja”, a
„Modysowie”, słowu „modernizm”?
Ćwiczenie zaczyna się pierwszym spotkaniem delegacji obu grup, których celem będą negocjacje i
rozważenie możliwości wybudowania ośrodka wypoczynkowego Modysów na terenie Tradysów.
Przebieg gry
Każda grupa powinna składać się z 3 - 7 członków. Grupy przygotowują się niezależnie od siebie,
pozbawione możliwości wzajemnego kontaktu, nie mogąc poznać celu negocjacji i skryptów kulturowych
drugiej grupy. Każda grupa otrzymuje pisemny opis przydzielonej jej roli, czas na przeczytanie instrukcji oraz
na przygotowanie się do spotkania.
Zadania moderatorów
 Pomóc przy podziale na grupy.
 Rozdać kartki z opisem zadania i z charakterystyką własnej grupy.
 Wprowadzić krótko w sytuację.
 Uważać, żeby informacje z jednej grupy nie przeszły do drugiej.
Z pozdrowieniami od zespołu Dialogue Unlimited
www.du-t.com
czerwiec 2011


Obserwować, na ile grupy zachowywują się zgodnie ze skryptami kulturowymi.
Moderować końcową dyskusję, pomóc w wyciągniȩciu grupowych i osobistych wniosków,
przedstawić rezultaty.
Gdy negocjacje po 30 minutach nie zakończą się sukcesem, przerywamy symulację.
Omówienie symulacji/ wnioski
W dyskusji, do udziału w której zachęcani są wszyscy uczestnicy, rozmawiamy o uczuciach i
doświadczeniach związanych z grą. Niżej kilka pomysłów na pytania:
Pierwsza runda: obca kultura
1.
2.
3.
4.
Czego nauczyliście się o drugiej kulturze?
Na ile trudno lub łatwo było siȩ wam odnaleźć w przydzielonej roli?
Jakie uczucia wywołały poszczególne role?
Udało się wam zrozumieć drugą kulturę?
Pierwsza runda: Doświadczenia związane z konfliktami
1.
2.
3.
4.
Z czego wynikają jakie konflikty?
Jak można rozwikłać konflikty?
Czy można wykorzystać zdobyte doświadczenie w spotkaniu z inną kulturą?
Jeżeli tak, to jakie będą tego konsekwencje?
Transfer
To była „tylko” symulacja. Gdzie obserwujemy podobne schematy, mechanizmy w życiu?
Zamkniȩcie
Jeżeli zabieram ze sobą jedną perłȩ z ćwiczenia – jak ona wygląda?
Z pozdrowieniami od zespołu Dialogue Unlimited
www.du-t.com
czerwiec 2011