Opera i balet
Transkrypt
Opera i balet
Kod przedmiotu/modułu D2-12/2012 D2-08/2013 Nazwa przedmiotu/modułu Opera i balet Kierunek Dyrygentura Specjalność Nie dotyczy Typ studiów II stopnia Wymagania wstępne Opanowanie podstawowej literatury symfonicznej oraz podstawowych zasad komunikacji ruchowej na linii dyrygent zespół Wymagania końcowe Wykazanie odmienności stylistycznej dzieł poszczególnych epok historycznych od monodii akompaniowanej po dzieła XX wieku. Nauczenie specyficznej umiejętności dyrygowania recytatywem „accompagnato” oraz zrozumienie istoty recytatywu „secco”. Stałe doskonalenie techniki dyrygenckiej ze zwróceniem szczególnej uwagi na polifonizację rąk i bardzo charakterystyczny sposób prowadzenia akompaniamentu dla śpiewaków, chóru. Zwrócenie uwagi na niezwykle ważny element jakim jest tempo dla tancerza, co związane jest z podstawowymi figurami tanecznymi, możliwościami technicznymi, budową fizyczną, a więc fizyką ruchu tancerza. Cele przedmiotu/modułu Wykazanie odmienności stylistycznej dzieł poszczególnych epok historycznych od monodii akompaniowanej po dzieła XX wieku. Nauczenie specyficznej umiejętności dyrygowania recytatywem „accompagnato” oraz zrozumienie istoty recytatywu „secco”. Stałe doskonalenie techniki dyrygenckiej ze zwróceniem szczególnej uwagi na polifonizację rąk i bardzo charakterystyczny sposób prowadzenia akompaniamentu dla śpiewaków, chóru. Zwrócenie uwagi na niezwykle ważny element jakim jest tempo dla tancerza, co związane jest z podstawowymi figurami tanecznymi, możliwościami technicznymi, budową fizyczną, a więc fizyką ruchu tancerza. Treści kształcenia Studenci rozpoczynają zajęcia przedmiotu od realizacji następujących dzieł oratoryjnych /Mozart Requiem, Dvorak Requiem lub Stabat Mater, Pergolesi Stabat mater/ obdarzonych niezwykłym ładunkiem dramatycznym, co jest niebagatelne na drodze poznawania zagadnień dramaturgii sceny oraz współpracy na linii dyrygent orkiestra, soliści, chór i balet. Kolejnym etapem jest poznawanie stylów w operze i dyrygowanie wybranymi dziełami. Ich dobór i ilość zależna jest od indywidualnych predyspozycji danej jednostki. Ze względu na bogatą dramaturgię dzieł oratoryjnych 1 wielu reżyserów i choreografów realizuje przy pomocy baletu wiele scen lub całe dzieła. Z dzieł operowych wymieniam przede wszystkim dzieła Mozarta: Czarodziejski flet, Cyrulik sewilski, Wesele Figara, Moniuszko: Straszny dwór, Halka, Verdi: Traviatta, Rigoletto, Puccini: Madame Butterfly, Tosca, a więc dzieła najbardziej znane i najczęściej wykonywane w teatrach operowych. Dzieła baletowe: Delibes: Coppelia, Adam: Giselle, Czajkowski: Jezioro łabędzie. Podczas kształcenia zwracam szczególna uwagę na następujące elementy: 1) nabycie umiejętności budowania dramaturgii sceny, budowanie napięć w utworach scenicznych oraz stałą obserwację rytmu postaci scenicznych, 2) specyfikę tempa w utworze scenicznym dostosowanym do rytmu postaci. Tak solistów jak i chóru i baletu, 3) nieustanne kontrolowanie /na każdych zajęciach/ wyrazistości schematu dyr. prawej ręki /ze względu na różne odległości przekazu/ oraz oddzielenie jej od lewej. Przy tym wyczucie przestrzeni, sugestywność przedtaktów oraz świadomość, że artyści sceny mają bardzo różne balasty w postaci rekwizytów, dekoracji, układów choreograficznych. Są to niebagatelne zagadnienia zupełnie inne niż dyrygowanie statycznymi utworami w sali koncertowej. Zamierzone efekty kształcenia w zakresie wiedzy: − posiadać gruntowną znajomość standardowego repertuaru symfonicznego, operowego i baletowego i związanych z nim tradycji wykonawczych, poszerzoną o znajomość najnowszych dzieł muzycznych ze szczególnym uwzględnieniem twórczości kompozytorów polskich − posiadać głębokie zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów oraz zdolność do integrowania nabytej wiedzy, w zakresie umiejętności: − dysponować wysoko rozwiniętą wrażliwością artystyczną umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji artystycznych w oparciu o wypracowaną technikę manualną gwarantującą swobodny i czytelny przekaz intencji, emocji oraz innych środków wyrazu artystycznego − uzyskać zdolność do samodzielnej interpretacji dzieł muzycznych wszystkich epok i stylów w oparciu o własne twórcze motywacje i inspiracje na wysokim poziomie profesjonalizmu, zgodnie z wymaganiami stylistycznymi − uzyskać zdolność do samodzielnej interpretacji dzieł muzycznych z wykorzystaniem wiedzy teoretycznej dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych − posiadać praktyczną umiejętność profesjonalnych realizacji powszechnie wykonywanego repertuaru symfonicznego i 2 operowego z uwzględnieniem dzieł najnowszymi technikami notacji muzycznej zapisanych − posiadać umiejętność pamięciowego opanowania partytur powszechnie wykonywanego repertuaru symfonicznego i operowego − posiadać umiejętności techniczne pozwalające na profesjonalną realizację w zespole szerokiego repertuaru symfonicznego i operowego z uwzględnieniem dzieł zapisanych najnowszymi technikami notacji muzycznej − posiadać umiejętność szybkiego odczytania i opanowania pamięciowego partytury, ze świadomym zastosowaniem różnych typów pamięci muzycznej − poprzez znajomość nagrań i innych materiałów archiwalnych posiada umiejętność swobodnego i dowolnego (zakładanego przez kompozytora poprzez odpowiedni zapis) realizowania materiału muzycznego. w zakresie kompetencji społecznych: Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/inne) − artystyczną postawą potwierdzać swą samodzielność i kompetencje do zdecydowanego działania na rzecz szeroko pojętej animacji w obszarze kultury muzycznej, być gotowym do publicznej prezentacji swoich wysokich umiejętności, do podejmowania nowych i oryginalnych inicjatyw artystycznych a także to profesjonalnego zapisu archiwalnego wykonywanych dzieł. Stać się w pełni kompetentnym i samodzielnym artystą – dyrygentem rozwijającym się przez całe życie − stymuluje działania artystyczne w zakresie szeroko pojętej kultury (podejmowanie projektów o charakterze interdyscyplinarnym lub też wymagających współpracy z przedstawicielami innych dziedzin sztuki i nauki), − posiadać zdolność koordynacji przedsięwzięć i projektów interdyscyplinarnych w zakresie sztuki, wykorzystując mechanizmy psychologiczne wspomagające podejmowane działania Wykład i zajęcia praktyczne 2 godz. w tyg. Udział w zajęciach na wydziale wokalnym oraz na próbach w operze. Rok I II 3 Punkty ECTS (nakład pracy Semestr studenta niezbędny do osiągnięcia zamierzonych Punkty ECTS efektów kształcenia) 1 2 3 4 Tok 2012 3 3 3 3 Tok 2013 3 3 4 4 2 2 2 2 zst egz zst egz Ilość godzin w tygodniu Rodzaj zaliczenia Legenda zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem; egz – egzamin; ekm – egzamin komisyjny Kryteria oceny Wynikają one z zainteresowań studenta formami scenicznymi, w których podczas dwóch lat studiów powinien się odnaleźć. Studenci wykazujący szczególne zainteresowanie formami scenicznymi biorą udział w charakterze asystenta dyrygenta podczas realizacji dzieł scenicznych na wydziale wokalnym. W ostatnich latach wyróżnieni studenci dyrygowali następującymi przedstawieniami: Włoszka w Algierze Rissiniego, Wesele Figara Mozarta, Rinaldo Haendla, Wesołe kumoszki z Windsoru Nicolaia. Były to spektakle oceniane przez komisję na wydziale I w ramach spektakli dyplomowych. Literatura L. Rotbaum Opera i jej kształt sceniczny R. Rolland Z pierwszych wieków opery B. Horowin Teatr operowy J. Chomiński Formy sceniczne. Tom IV. Opera i balet. Wyd zbiorowe Kronika opery W. Wermińska Na obu półkulach J. Waldorff Jan Kiepura Wydawnictwo Jubileuszowe Opery Wrocławskiej Język wykładowy polski, niemiecki, rosyjski, włoski Prowadzący prof. Tadeusz Zathey Uwagi Studenci którzy wykazują zainteresowanie formami scenicznymi biorą udział w otwartych próbach scenicznych w operze wrocławskiej. 4 5