Test "możliwego istotnego oddziaływania" oraz odpowiednia ocena

Transkrypt

Październik 2016
Natura 2000
Europejskie obszary ochrony - przewodnik po zagadnieniach
prawnych
2. Test "możliwego istotnego oddziaływania" oraz odpowiednia ocena (art.
6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej)
Europejskie obszary ochrony - przewodnik
po zagadnieniach prawnych
2. Test "możliwego istotnego oddziaływania" oraz odpowiednia ocena (art. 6 ust. 3)
Październik 2016
O przewodniku
1. To drugi z serii przewodników ClientEarth "Europejskie obszary ochrony - przewodnik po
zagadnieniach prawnych", które przedstawiają szeroką gamę zagadnień związanych z art. 6
dyrektywy siedliskowej – zarówno od strony teoretycznej, jak i praktyki sądów.
2. Seria dostarcza kluczowych informacji z zakresu prawa, które są potrzebne, by móc
rzeczowo dyskutować na temat przedsięwzięć lub planowanych przedsięwzięć w obrębie
albo w sąsiedztwie obszarów Natura 2000. Sieć Natura 2000 składa się z obszarów
specjalnej ochrony ptaków wyznaczanych na mocy dyrektywy ptasiej1 oraz specjalnych
obszarów ochrony siedlisk, dla tworzenia których podstawą jest dyrektywa siedliskowa. Seria
składa się z 8 przewodników:
1. Przedstawienie sieci Natura 2000
2. Test "możliwego istotnego oddziaływania" oraz odpowiednia ocena (art.6 ust. 3)
3. Ochrona integralności terenu na podstawie art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej
4. Artykuł 6 ust. 3: zasady ostrożności i proporcjonalności
5. Artykuł 6 ust. 4: zasady ostrożności, proporcjonalności i pomocniczości
6. Artykuł 6 ust. 3: co oznacza "plan lub przedsięwzięcie"?
7. Artykuł 6: środki kompensujące oraz środki zapobiegawcze
8. Artykuł 6 ust. 4: brak rozwiązań alternatywnych oraz powody o charakterze zasadniczym
wynikające z nadrzędnego interesu publicznego
3. Choć sieć Natura 2000 jest jednym z najskuteczniejszych narzędzi prawnych, które chronią
europejską przyrodę, społeczna świadomość na jej temat jest niska. Wzrost wiedzy
Europejczyków na temat prawnych podstaw działania sieci Natura 2000 oraz ochrony, jaką
zapewnia, jest kluczowy, by dalej poszerzać sieć zgodnie z prawem i bez wzbudzania
konfliktów.
4. W niniejszym przewodniku zamieszczamy krótki opis prawnych podstaw sieci Natura 2000
oraz badamy kluczowy art. 6 dyrektywy siedliskowej2, który wyznacza zasady zarządzania
siecią.
1
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa OJ L 20/7 26.1.2010)
("Dyrektywa ptasia").
2
Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (OJ L 206/7 22.7.1992)
("Dyrektywa siedliskowa").
2
Październik 2016
5. W celu uzyskania dostępu do pozostałych przewodników dotyczących dyrektywy
siedliskowej oraz innych dokumentów, które mogą być pomocne w wykorzystywaniu art. 6
dyrektywy siedliskowej, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej ClientEarth
Prawnicy dla Ziemi. W razie jakichkolwiek sugestii dotyczących tematu, który nie został
jeszcze udostępniony na www.pl.clientearth.org, prosimy o kontakt na adres mailowy
[email protected].
3
Październik 2016
Próg testu "możliwego istotnego oddziaływania"
7. Test "możliwego istotnego oddziaływania" oraz przeprowadzenie odpowiedniej oceny są
fundamentalne dla sieci Natura 2000. Słowa "mogą" oraz "istotny" sprawiają trudności
decydentom, a parokrotnie doprowadziły do podjęcia niewłaściwych decyzji. Zwiększenie
powszechnej świadomości dotyczącej prawidłowego stosowania tego testu i postępowania
pozwoli na stosowanie tych podstawowych zasad w sposób otwarty i prawidłowy przez
decydentów zarządzających siecią Natura 2000.
8. Jak zostało ukazane w pierwszym z przewodników tej serii "Przedstawienie sieci Natura
2000", art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej ustanawia materialne i proceduralne normy
zarządzania siecią. Pierwszą normą jest swego rodzaju przegląd, mający na celu ustalenie,
które spośród planów i przedsięwzięć wymagają "odpowiedniej oceny skutków". Art. 6 ust. 3
stanowi:
"Każdy plan lub przedsięwzięcie, które nie jest bezpośrednio związane lub konieczne do
zagospodarowania terenu, ale które może na nie w istotny sposób oddziaływać, zarówno
oddzielnie, jak i w połączeniu z innymi planami lub przedsięwzięciami, podlega
odpowiedniej ocenie jego skutków dla danego terenu z punktu widzienia założeń jego
ochrony"3
9. Przewodnik ten zbada, kiedy dany plan lub przedsięwzięcie można uznać za "mogący
w istotny sposób oddziaływać" na obszar Natura 2000 i kiedy w związku z tym będzie
przedmiotem "odpowiedniej oceny skutków". Zbadane również zostanie, jaką formę powinna
przyjąć "odpowiednia ocena".
10. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) rozpatrywał sprawę Waddenzee4,
w której rzecznik generalna5 rozważała znaczenie słowa "może" w kontekście art. 6 ust. 3.
Stwierdziła ona, że:
''kryterium ocennym powinno być w tym zakresie pytanie, czy istnieją racjonalne
wątpliwości co do niewystąpienia istotnych oddziaływań.''6
11. Rzecznik generalna stwierdziła, że przy ocenie "wątpliwości" należy uwzględnić z jednej
strony prawdopodobieństwo wystąpienia szkody oraz z drugiej strony również rozmiar
i rodzaj tej szkody. Oznaczałoby to ocenę, czy szkoda byłaby nieodwracalna czy
przejściowa, a także które z siedlisk i gatunków byłyby tym dotknięte. Doszła do wniosku, że
3
Art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej.
Wyrok TSUE z dnia 7 września 2004 r., Landelijke Vereniging tot Behoud van de Waddenzee and Nederlandse Vereniging tot Bescherming van
Vogels przeciwko Staatssecretaris van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij, sygn. C-127/02.
5
Rzecznik generalny to wysoki urzędnik sądowy, który doradza TSUE w zakresie potencjalnych rozwiązań w sprawie. Opinia rzecznika generalnego
nie jest wiążąca dla TSUE, a stanowi poradę na temat potencjalnego rozstrzygnięcia danej sprawy. Opinia rzecznika generalnego jest zatem pomocna,
ale TSUE nie jest zobligowany do zastosowania się do niej. Jest tu cytowana z uwagi na przekonujące wytyczne co do sposobu interpretacji
zagadnienia prawnego przez TSUE.
6
Op. cit. 6, opinia rzecznika generalnego, para. 73.
4
4
Październik 2016
przeprowadzenie odpowiedniej oceny skutków jest "konieczne zawsze wówczas, gdy istnieją
racjonalne wątpliwości co do niewystąpienia istotnych oddziaływań."7
12. TSUE w wyroku w sprawie Waddenzee, przyjął podobne podejście do tego
zaprezentowanego przez rzecznik generalną. Uznał, że mając w szczególności na uwadze
zasadę ostrożności8, odpowiednia ocena skutków musi zostać przeprowadzona, jeżeli
istnieje ryzyko, że przedmiotowy plan lub przedsięwzięcie będzie oddziaływać na dany teren
w istotny sposób, a ryzyka tego nie można wykluczyć na podstawie obiektywnych informacji.
Istotne oddziaływanie planu lub przedsięwzięcia odnosi się do każdego planu lub
przedsięwzięcia zarówno oddzielnie, jak i w połączeniu z innymi planami lub
przedsięwzięciami.9
13. W sprawie Waddenzee wyraźnie zaznaczony został niezbędny poziom pewności co do
braku możliwego istotnego oddziaływania na dany teren, zanim możliwe będzie uznanie, że
odpowiednia ocena skutków nie będzie konieczna. Tym samym, odpowiednia ocena
skutków musi zostać przeprowadzona, chyba że nie występuje żadne ryzyko, że plan lub
przedsięwzięcie może w istotny sposób oddziaływać na dany teren.
14. Próg wymagany na początkowym etapie przeglądu z art. 6 ust. 3 dyrektywy został również
podniesiony przez Rzecznik Generalną w sprawie Sweetman10. Stwierdziła, że wymóg,
dotyczący oddziaływania na teren "w istotny sposób" został przewidziany, aby "określić próg
minimalny. Plany lub przedsięwzięcia, które nie mają znaczącego wpływu na teren, zostały
tym samym wykluczone."11 Następnie stwierdziła:
"Zatem na pierwszym etapie stosowania art. 6 ust. 3 próg ustalony jest na niewysokim
poziomie. Funkcjonuje on jedynie po to, aby możliwe było ustalenie, czy zrodził się
obowiązek przeprowadzenia odpowiedniej oceny skutków planu lub przedsięwzięcia dla
danego terenu z punktu widzenia założeń jego ochrony. Celem tej oceny jest dokładne
rozważenie danego planu lub przedsięwzięcia „zgodnie z najlepszą wiedzą naukową
w tej dziedzinie”, jak sformułował to Trybunał."12
15. Argumentacja przedstawiona w sprawie Waddenzee była również zastosowana w sprawach
w Wielkiej Brytanii, w których badano znaczenie "możliwego istotnego oddziaływania"13.
Sprawy te potwierdziły, że słowo "może" powinno być interpretowane raczej jako możliwość,
niż jako prawdopodobieństwo istotnego oddziaływania. Interpretacja ta jest równoznaczna z
posługiwaniem się sformułowaniem, że istnieje ryzyko istotnego oddziaływania. W
konsekwencji, zgodnie z orzecznictwem sądów europejskich oraz brytyjskich, jeżeli
7
Op. cit., 6, para. 73-74.
Zasada ostrożności oznacza, że działania zapobiegające mogą być podjęte w razie braku rozstrzygających naukowych dowodów co do istnienia lub
zakresu zagrożenia dla środowiska, gdy takie ryzyko nie może zostać wykluczone. Więcej informacji o zasadzie ostrożności można odnaleźć w
przewodniku nr 4 i 5 tej serii.
9
Op. cit. 6, para. 44-45.
10
Wyrok TSUE z dnia 11 kwietnia 2013 r., Peter Sweetman i inni przeciwko An Bord Pleanála, sygn.C-258/11.
11
Ibid., opinia rzecznik generalnej, para.48.
12
Ibid., opinia rzecznik generalnej, para.49; Por. także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2014 r., II OSK
2918/13.
13
Wyrok High Court of Justice of England and Wales z 2013 r. w sprawie Feeney v Secretary of State for Transport & Ors, para. 12-13; zob. również
wyrok Court of Session Inner House z 2012 r. w sprawie Bagmoor Wind Ltd v The Scottish Ministers, para.45.
8
5
Październik 2016
możliwość istotnego oddziaływania planu lub przedsięwzięcia (zarówno oddzielnie, jak i w
połączeniu z innymi planami lub przedsięwzięciami) nie może być wykluczona na podstawie
obiektywnych informacji, odpowiednia ocena skutków jest konieczna.
16. Orzecznictwo sądów Wielkiej Brytanii wskazuje również, że jeżeli zachodzi konieczność
dokładnego badania lub przeprowadzenia eksperckiej oceny, aby ustalić, czy zachodzi
ryzyko istotnego oddziaływania, to ta konieczność sama w sobie jest przesłanką uznania, że
takie ryzyko zachodzi. W takiej sytuacji odpowiedni organ jest zobowiązany do
przeprowadzenia odpowiedniej oceny skutków.14 Sprawy te potwierdzają zastosowanie w
takich przypadkach zasady ostrożności, która wymaga, aby w razie wątpliwości
przeprowadzić odpowiednią ocenę skutków.
Odpowiednia ocena skutków
17. Jak wskazano powyżej, odpowiednia ocena skutków jest niezbędna, gdy plan lub
przedsięwzięcie może w istotny sposób oddziaływać na dany teren. Dyrektywa siedliskowa
nie zawiera definicji legalnej "odpowiedniej oceny skutków", ani nie zawiera wytycznych co
do metody jej przeprowadzenia.15 Odpowiednia ocena skutków umożliwia państwu
członkowskiemu stwierdzenie, czy plan lub przedsięwzięcie wpłynie niekorzystnie na
integralność danego terenu.16 Wyznaczenie właściwych procedur i metod przeprowadzania
oceny pozostawione zostało organom państwa członkowskiego. Pewne wskazówki odnośnie
do odpowiedniej oceny skutków zostały zawarte w orzecznictwie.
18. W sprawie Komisja przeciwko Włochom17 TSUE uznał, że dyrektywa siedliskowa nie
określa żadnej szczególnej metody dla przeprowadzenia takiej oceny. Stwierdził, że musi
być zorganizowana w taki sposób, aby "właściwe władze krajowe mogły uzyskać pewność,
że plan lub przedsięwzięcie nie będzie miało negatywnych skutków na integralność danego
terenu, a jeżeli nie ma pewności co do braku takich skutków, władze te są zobowiązane do
odmówienia wnioskowanego pozwolenia".18 Nie ma tym samym żadnego szczególnego
sposobu, w jaki odpowiednia ocena skutków powinna być przeprowadzana.
19. Ponadto, w niedawno rozstrzygniętej sprawie przed sądem w Wielkiej Brytanii 19 uznano, że:
"Słowo odpowiednia nie jest słowem technicznym. Wskazuje ono tylko tyle, że ocena
powinna być odpowiednia do celu przedmiotowej sprawy, którym jest zapewnienie
odpowiedniego organu, że plan nie wpłynie niekorzystnie na integralność danego
obszaru (…). Nie funkcjonuje żadna szczególna procedura przeprowadzenia oceny,
zostało to pozostawione ocenie właściwych organów, z zastrzeżeniem, że dochodzenie
powinno spełniać wysoki standard."20
14
Ibid., para. 45.
Op. cit. 6, para. 52.
16
Tak też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 23 marca 2016 r., sygn. II SA/Lu 312/15.
17
Wyrok TSUE z dnia 20 września 2007 r., Komisja przeciwko Włochom, sygn. C-304/05.
18
Ibid., para. 57-58.
19
Wyrok Supreme Court of the United Kingdom z 2015 r. w sprawie R (Champion) v North Norfolk District Council.
20
Ibid., para.41.
15
6
Październik 2016
20. Pewna elastyczność co do formy przeprowadzenia odpowiedniej oceny skutków nie oznacza
jednak, że ograny państwa członkowskiego mają pełną swobodę co do treści takiej oceny.
W sprawie Komisja przeciwko Hiszpanii, TSUE stwierdził, że ocena przeprowadzona na
podstawie art. 6 ust. 3 nie może być uznana za odpowiednią, "jeśli występują w niej braki
i jeśli nie zawiera ona całościowych, precyzyjnych i ostatecznych spostrzeżeń i wniosków,
które mogłyby rozwiać z naukowego punktu widzenia wszelkie rozsądne wątpliwości
w odniesieniu do skutków zamierzonych robót dla OSO, którego dotyczy."'21 Podobnie w
sprawie Sweetman, TSUE stwierdził, że w odpowiedniej ocenie skutków "nie mogą
występować braki i że powinna ona zawierać całościowe, precyzyjne i ostateczne
spostrzeżenia i wnioski, które pozwalają rozwiać z naukowego punktu widzenia wszelkie
rozsądne wątpliwości w odniesieniu do skutków zamierzonych robót dla danego terenu
chronionego"22 Sprawy te pokazują, że ocena nie będzie uznana za odpowiednią, jeśli brak
w niej precyzji, jest niepełna lub zawiera nieprecyzyjne spostrzeżenia i wnioski.
21. Wskazówki odnośnie formy odpowiedniej oceny skutków zostały również przedstawione
przez Komisję Europejską.23 Mimo braku prawnej mocy wiążącej tych wytycznych, są one
pomocne przy interpretowaniu regulacji prawnych. Komisja wskazuje, że w sytuacji, gdy
odpowiednia ocena przyjmuje formę oceny na podstawie Dyrektywy ws. oceny skutków
środowiskowych24, zapewnia to pewne gwarancje dotyczące zasady przejrzystości i
zgromadzenia właściwej dokumentacji.25 W sytuacji, gdy nie przyjmuje takiej formy, zbliżone
gwarancje powinny być zapewnione. Tym samym, odpowiednia ocena musi być właściwie
udokumentowana oraz musi być przeprowadzona przed wyrażeniem zgody na dany plan lub
przedsięwzięcie. Musi również zawierać uzasadnioną podstawę podjętej w konsekwencji
decyzji. Komisja uznaje, że bez tych elementów, ocena nie spełnia wymogów z art. 6 ust.
3.26
22. W odniesieniu do zakresu i treści odpowiedniej oceny skutków, wytyczne Komisji
potwierdzają, że powinna ona odnosić się w szczególności do celów ochrony obszaru.
Komisja przyznaje, że trudnym jest przeprowadzenie odpowiedniej oceny planu lub
przedsięwzięcia bez uwzględnenia innych środowiskowych elementów, takich jak
wymienione w art. 3 dyrektywy EIA (np. gleba, woda, krajobraz).27 Odpowiednia ocena
skutków może również analizować możliwe rozwiązania alternatywne i środki łagodzące,
które mogą zapobiegać niekorzystnemu wpływowi na integralność danego terenu. Nie jest to
jednak wymóg prawny.28
21
Wyrok TSUE z dnia 24 listopada 2011 r., Komisja przeciwko Hiszpanii, sygn. C-404/09, para.100. Zobacz również op. cit.12, para.69-73.
23
Komisja Europejska, Zarządzanie obszarami Natura 2000: postanowienia art. 6 Dyrektywy siedliskowej 92/43/EWG (2007), dostęp:
http://ec.europa.eu/environment/nature/natura2000/management/docs/art6/provision_of_art6_pl.pdf.
24
Dyrektywa Rady z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na
środowisko naturalne 85/337/EWG ("Dyrektywa EIA").
25
Op. cit. 24, punkt 4.5.1.
26
Ibid., punkt 4.5.1.
27
Ibid., punkt 4.5.2.
28
Ibid., punkt 4.5.2.
22
7
Październik 2016
23. Dalsze wskazówki odnośnie do formy i treści odpowiedniej oceny skutków odnaleźć można
w opinii rzecznik generalnej w sprawie Waddenzee. Stwierdza ona, że "już z brzmienia
art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej wynika, że przed wydaniem zgody na plan lub
przedsięwzięcie musi nastąpić ocena skutków, która powinna uwzględnić skutki
skumulowane, wynikające z połączenia z innymi planami lub przedsięwzięciami."29 Innymi
słowy: "w trakcie dokonywania oceny konieczna jest konfrontacja wszystkich oddziaływań
wywołanych przez plan lub przedsięwzięcie z założeniami ochrony terenu. W tym celu
należy określić zarówno oddziaływania, jak również założenia ochrony."30
24. Ostatecznie po wykonaniu odpowiedniej oceny skutków nie powinno być żadnych
uzasadnionych wątpliwości naukowych co do wyciągniętych wniosków.
Ostatnie orzecznictwo sądów Wielkiej Brytanii dostarcza kolejnych wskazówek dotyczących
przeprowadzania odpowiedniej oceny skutków. Warto zaznaczyć, że wyroki odnoszą się tylko
do brytyjskiej interpretacji dyrektywy siedliskowej.
(a) R (Devon Wildlife Trust) przeciwko Teignbridge District Council31
Nie istnieje ogólny obowiązek przeprowadzenia konsultacji publicznych w ramach
odpowiedniej oceny skutków, ale zasięgnięcie opinii społeczeństwa powinno nastąpić, jeżeli
właściwy organ uzna to za stosowne.32
(b) No Adastral New Town Ltd (NANT Ltd) przeciwko Suffolk Coastal District Council33
1. Nie istnieje prawny obowiązek przeprowadzenia "przeglądowej oceny"34, a także brak jest
regulacji dotyczącej czasu, w jakim powinna zostać dokonana.35 Jednak w sytuacji, gdy "nie
jest oczywistym, czy plan lub przedsięwzięcie może w istotny sposób oddziaływać na OSO,
konieczne może być przeprowadzenie takiej przeglądowej oceny w celu upewnienia się, że
materialne wymogi dyrektywy siedliskowej są ostatecznie spełnione (...). Nie istnieje jednak
taki prawny obowiązek.36 Tym samym, jeżeli istotne oddziaływanie planu lub przedsięwzięcia
jest oczywiste dla decydenta, możliwe jest bezpośrednie przejście do przeprowadzenia
odpowiedniej oceny skutków, z pominięciem wstępnego przeglądu.
2. Odpowiednia ocena skutków Council's Core Strategy37 może pozostawić szczególne
zagadnienia związane z środkami łagodzącymi do rozstrzygnięcia na późniejszym etapie:
"najważniejszą kwestią w takich sprawach nie jest to, czy środki łagodzące były rozważane na
wstępnym etapie w dokładny sposób, ale posiadanie wystarczających informacji
umożliwiających podjęcie decyzji o możliwości wprowadzenia zaproponowanych środków
29
Op. cit. 6, para.96.
Wyrok High Court of Justice of England and Wales z 2015 r. w sprawie R (Devon Wildlife Trust) v Teignbridge District Council.
32
Ibid., para.105.
33
Wyrok Court of Appeal of England and Wales z 2015 r. w sprawie No Adastral New Town Ltd (NANT Ltd) v Suffolk Coastal District Council.
34
Celem takiej przeglądowej oceny jest wstępne ustalenie, czy dany plan może w istotny sposób oddziaływać na cele ochrony terenu.
35
36
Ibid.
37
Brytyjski odpowiednik miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
30
31
8
Październik 2016
łagodzących w praktyce."38
(c) Cairngorms Campaign przeciwko Cairngorms National Park Authority39
Udzielenie wyczerpujących i rozstrzygających odpowiedzi na pytania dotyczące możliwości
niekorzystnego wpływu planu na integralność obszaru na etapie uchwalania lokalnego planu
zagospodarowania nie jest konieczne. Wystarczające jest, że odpowiednia ocena skutków
gwarantuje brak niekorzystnego wpływu na integralność terenu przedmiotowego planu.
Wyznaczenie pewnych zasad dotyczących każdego lokalnego planu zagospodarowania (np.
zasad dotyczących ochrony środowiska) zostało uznane przez sąd za efektywną procedurę
zapewniającą, że plan nie wpłynie niekorzystnie na dany teren zgodnie z art. 6 ust. 3.
Oddziaływanie "w połączeniu"
25. Art. 6 ust. 3 wymaga oceny każdego planu lub przedsięwzięcia również w połączeniu z
innymi planami lub przedsięwzięciami. Tym samym, musi zostać przeprowadzona
odpowiednia ocena skutków połączonych planów lub przedsięwzięć na terenie chronionym.
W sprawie Waddenzee, TSUE stwierdził:
"zgodnie z brzmieniem tego przepisu, odpowiednia ocena skutków planu lub
przedsięwzięcia dla danego terenu powinna być dokonana przed udzieleniem na nie
pozwolenia i powinna brać pod uwagę skutek łączny, wynikający z kombinacji tego planu
lub przedsięwzięcia z innymi planami lub przedsięwzięciami z punktu widzenia założeń
ochrony terenu."40
26. W swoich wytycznych, Komisja podaje przykład rozbudowy drogi przebiegającej w pewnej
odległości od terenu chronionego. Zakłócenia wywołane przez hałas uliczny same w sobie
mogą pozostać bez wpływu na gatunki ptaków, które są istotne z punktu widzenia
integralności obszaru. Może to się jednak zmienić, jeśli istnieją lub będą zaproponowane
plany lub przedsięwzięcia, które również będą oddziaływać na przedmiotowy teren, jak np.
rozbudowa innej drogi po drugiej stronie terenu chronionego. W takim przypadku, łączny
poziom hałasu generowany przez te plany może oddziaływać w sposób istotny na
występujące tam gatunki ptaków.41
27. W orzecznictwie brytyjskim niedawna sprawa Smyth przeciwko Secretary of State for
Communities and Local Government42 rozstrzygnęła, że w sytuacji, gdy dany plan ma "w
połączeniu" z przyszłym planem lub przedsięwzięciem potencjał oddziaływania, oznaczone
środki łagodzące powinny przeciwdziałać tym skumulowanym oddziaływaniom. W sprawie
38
Op. cit. 34, para.72. Zob. także op. cit. 32 oraz wyrok High Court of Justice of England and Wales z 2015 r. w sprawie DLA Delivery Ltd v Lewes DC
and Newick Parish Council (Interested Party).
39
Wyrok Court of Session Inner House z 2013 r. w sprawie Cairngorms Campaign v Cairngorms National Park Authority.
40
41
Op. cit. 24, pkt. 2.5.
42
Wyrok Court of Appeal of England and Wales z 2015 r. w sprawie Smyth v Secretary of State for Communities and Local Government.
9
Październik 2016
Smyth, pierwotny plan budowy osiedla mieszkalnego uzyskał pozwolenie na budowę,
pomimo faktu, że przyszłe planowane osiedla zwiększały prawdopodobieństwo
oddziaływania "w połączeniu", a środki łagodzące, które miałyby temu zapobiec, nie były
jeszcze ustalone.
28. Podobne rozstrzygnięcie zapadło w sprawie R (on the application of Forest of Dean (Friends
of the Earth)) przeciwko Forest of Dean DC.43 W tej sprawie stwierdzono, że nawet w
sytuacji, gdy przewidzianych jest kilka planów, rygorystyczne podejście ostrożnościowe z
art. 6 ust. 3 powinno być zastosowane w związku z pierwszym planem, jeśli on sam nie
miałby niekorzystnego wpływu na chroniony teren. W takich sytuacjach musiałyby zostać
rozważone potencjalne oddziaływania "w połączeniu" jakichkolwiek przyszłych planów lub
przedsięwzięć.44
Przykładem sytuacji, w której może zajść oddziaływanie "w połączeniu" jest sytuacja, w której
najpierw budowane jest osiedle mieszkalne w okolicach SOOS, a następnie budowane są
drogi dojazdowe lub kolejne osiedla, będące częścią większego planu rozbudowy. W takich
sytuacjach, pierwotny plan budowy osiedla mieszkalnego może być oceniany samodzielnie w
drodze odpowiedniej oceny skutków, jeśli on sam może w istotny sposób oddziaływać na
teren chroniony. Pewność wprowadzenia oznaczonych przyszłych środków łagodzących,
których celem będzie ograniczenie oddziaływania "w połączeniu" wszystkich przyszłych
planów i przedsięwzieć, nie jest wymagana na tym etapie z uwagi na to, że środki te mogą
zostać ustalone i wprowadzone później, gdy kolejne plany zostaną zrealizowane.
Wnioski
29. Istnieje popularne błędne przekonanie, że test "możliwego istotnego oddziaływania" z art. 6
ust. 3 dyrektywy siedliskowej ustanawia trudny ciężar dowodu, (że teren chroniony zostanie
zniszczony przez plany lub przedsięwzięcia) aby odmówić wyrażenia zgody na jego
realizację. Z prawnego punktu widzenia, jest to wniosek niepoprawny. Istota testu musi być
interpretowana w kontekście całego art. 6 ust. 3, który przewiduje stosowanie zasady
ostrożności, a także zgodnie z intepretacjami wyrażonymi w orzecznictwie. Przywołane
wyroki jasno pokazują, że próg potwierdzenia możliwości istotnego oddziaływania planu jest
niski.
30. Tym samym, wiele z planów lub przedsięwzięć musi przejść odpowiednią ocenę skutków dla
danego terenu chronionego, zanim właściwe władze wyrażą na nie zgodę. Zwiększenie
świadomości społecznej o rzeczywistym znaczeniu odpowiedniej oceny skutków, umożliwi
korzystającym z obszarów Natura 2000 oraz władzom krajowym lepsze rozumienie
wymogów co do aktywności ludzkiej na terenach Natura 2000.
43 Wyrok Court of Appeal of England and Wales z 2015 r. w sprawie R (on the application of Forest of Dean (Friends of the Earth)) v Forest of Dean
DC.
44 Ibid, para.13
10
Październik 2016
31. Więcej informacji na temat odpowiednich ocen skutków można odnaleźć w trzecim
przewodniku z tej serii: " Ochrona integralności terenu na podstawie art. 6 ust. 3 dyrektywy
siedliskowej", który zajmuje się kolejnym etapem postępowania na podstawie art. 6 ust. 3.
11
Październik 2016
Marek Szolc
Prawnik, Program Bioróżnorodność
+48 22 307 01 82
[email protected]
www.clientearth.org
ClientEarth is a non-profit environmental law organisation based in London,
Brussels and Warsaw. We are activist lawyers working at the interface of law,
science and policy. Using the power of the law, we develop legal strategies
and tools to address major environmental issues.
ClientEarth is funded by the generous support of philanthropic foundations
and engaged individuals.
Brussels
4ème Etage
36 Avenue de Tervueren
1040 Bruxelles
Belgium
London
274 Richmond Road
London
E8 3QW
UK
Warsaw
Żurawia 45
00-680 Warszawa
Poland
ClientEarth is a company limited by guarantee, registered in England and Wales, company number
02863827, registered charity number 1053988, registered office 10 Queen Street Place, London EC4R 1BE,
with a registered branch in Belgium, N° d’entreprise 0894.251.512, and with a registered foundation in
Poland, Fundacja ClientEarth Poland, KRS 0000364218, NIP 701025 4208
12

Test "możliwego istotnego oddziaływania" oraz odpowiednia ocena

Transkrypt

Podobne dokumenty

Powracając do szkoły - Surrey Teachers Association

rękawice ochronne gospodarcze z lateksu

Jedziemy w góry. W górach pogoda zmienną jest

Silcatil skarpetki złuszczające do stóp 1 para

walentynki - Hotel Remes

Na czym polega skuteczna komunikacja?