Blok operacyjny - optymalizacja organizacji pomieszczeń i

Transkrypt

Blok operacyjny - optymalizacja organizacji pomieszczeń i
TEMAT NUMERU
fot. archiwum autorów
OGÓLNOPOLSKI PRZEGLĄD MEDYCZNY 5/2014
1
2
Blok operacyjny
– optymalizacja organizacji
pomieszczeń i wyposażenia
Jednym z najważniejszych elementów w pełni funkcjonalnego projektu bloku operacyjnego
jest uwzględnienie zastosowania kluczowych technologii medycznych. Nowo projektowany
blok operacyjny musi spełniać wszystkie wymogi zawarte w aktualnych aktach prawnych,
a w tworzeniu koncepcji tego obszaru powinni brać udział jego użytkownicy.
ZBIGNIEW
WOSZCZYNA1,
AGNIESZKA SOPEL2
1
kierownik bloku
operacyjnego
Krakowskiego Szpitala
Specjalistycznego im.
Jana Pawła II w Krakowie
2
konsultantka z zakresu
technologii medycznej
i inżynierii klinicznej
Fot. 1, 2. Blok operacyjny
Krakowskiego Szpitala
Specjalistycznego
im. Jana Pawła II
12
O
rganizacja istniejących bloków operacyjnych
często nie jest optymalna. Dodatkowo proponowane w planowanych i nowo budowanych
blokach rozwiązania dotyczące rozmieszczenia i lokalizacji pomieszczeń nierzadko są niefunkcjonalne,
a technologia medyczna projektu wykonawczego
bloku operacyjnego w większości przypadków nie
uwzględnia niezbędnego wyposażenia bloku w sprzęt
i aparaturę medyczną.
Celem artykułu jest przedstawienie organizacji bloku operacyjnego, wyszczególnienie niezbędnych pomieszczeń wchodzących w jego skład oraz wskazanie
wyposażenia standardowego bloku operacyjnego
w sprzęt i aparaturę medyczną. Dla realizacji tego
celu przedstawione zostaną kolejno następujące
drogi:
• pacjenta w obrębie bloku operacyjnego,
• personelu w obrębie bloku operacyjnego,
• materiałów pozyskanych z apteki i innych magazynów szpitala,
• materiału sterylnego dostarczanego na blok operacyjny,
• odpadów medycznych wyprodukowanych w obrębie bloku operacyjnego.
Niezbędne pomieszczenia
wschodzące w skład
obejścia operacyjnego
Układ pomieszczeń składających się na blok operacyjny musi być zgodny z wytycznymi zawartymi
w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim
powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz.U. z dnia
29 czerwca 2012 r., poz. 739). Blok operacyjny może
składać się z jednej sali bądź z wielu sal operacyjnych
oraz z pomieszczeń takich jak:
• śluza pacjenta,
• pokój przygotowawczy pacjenta,
• sala wybudzeń (sala nadzoru poznieczuleniowego)1,
• śluzy personelu (damska i męska, w obrębie których
wyszczególnione są: strefa brudna, węzeł sanitarny,
strefa czysta i strefa przejściowa),
• myjnia chirurgów2,
• korytarz brudny sal operacyjnych3,
• magazyny4,
• pomieszczenie porządkowe5,
• pomieszczenia personelu (dyżurka nocna, pokój so-
TEMAT NUMERU
cjalny6, pokój kierownika bloku i sekretariat ze stanowiskami do opisu zabiegów operacyjnych)7,
• korytarze łączące wszystkie te pomieszczenia.
Droga pacjenta
w obrębie bloku operacyjnego
Pacjent wjeżdża na wózku zewnętrznym z oddziału
przedoperacyjnego na blok operacyjny przez śluzę
pacjenta. Tam zostaje przejęty przez personel bloku operacyjnego – pielęgniarkę anestezjologiczną
i lekarza anestezjologa. W śluzie pacjenta następują
sprawdzenie dokumentacji pacjenta i jego identyfikacja. Śluza pacjenta jest wyposażona w:
• stanowisko pielęgniarki anestezjologicznej wyposażone w komputer z czytnikiem identyfikującym
pacjenta,
• mobilny stół operacyjny lub wózek transportowy
z blatem operacyjnym (w zależności od organizacji
bloku operacyjnego),
• lodówkę na krew i płyny krwiopochodne z certyfikowanym termometrem,
• zamrażalkę na osocze z certyfikowanym termometrem,
• stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk z dozownikiem na ręczniki jednorazowe i kubłem pedałowym
na odpady oraz z odpowiednimi instrukcjami wymaganymi przez Państwową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną (SANEPID),
• szafki na sprzęt medyczny,
• wózek reanimacyjny.
Następnie chory zostaje przewieziony do pokoju
przygotowawczego pacjenta wewnętrznym transportem bloku operacyjnego. W zależności od organizacji pracy na bloku przewożenie pacjenta odbywa
się za pomocą: wózka transportowego, mobilnego
stołu operacyjnego lub tzw. transportera blatu stołu
operacyjnego. Pokój przygotowawczy sali operacyjnej
wyposażony jest z kolei w:
OGÓLNOPOLSKI PRZEGLĄD MEDYCZNY 5/2014
• aparat do znieczulenia ogólnego z respiratorem
anestetycznym,
• zestaw do intubacji dotchawiczej z rurkami intubacyjnymi i dwoma laryngoskopami,
• defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji,
• normalizowany stolik (wózek) anestezjologiczny,
• źródło światła – mobilną lampę zabiegową,
• ssak elektryczny,
• podgrzewacz do płynów infuzyjnych,
• podgrzewacz do płynów do płukania jam ciała,
• lodówkę na leki z certyfikowanym termometrem,
• lodówkę na krew i płyny krwiopochodne z certyfikowanym termometrem,
• zamrażalkę na osocze z certyfikowanym termometrem,
• sejf na narkotyki (leki odurzające),
• zestaw ściennych punktów poboru gazów medycznych,
• stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk wykonane
zgodnie z wymogami SANEPID-u.
Po wykonaniu wszystkich czynności związanych
ze znieczuleniem i z przygotowaniem pacjenta do zabiegu (cewnikowanie, wstępne chirurgiczne mycie
pola operacyjnego) następuje przewiezienie pacjenta
na salę operacyjną. Elementy wyposażenia sali operacyjnej stanowią:
• stół operacyjny,
• lampa operacyjna jedno- lub dwuczaszowa,
• kolumna anestezjologiczna,
• kolumna chirurgiczna,
• aparat do znieczulenia ogólnego z kardiomonitorem anestezjologicznym,
• defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji
i elektrostymulacji,
• diatermia chirurgiczna,
• stoliki narzędziowe,
• negatoskop cyfrowy bądź analogowo-cyfrowy,
13
OGÓLNOPOLSKI PRZEGLĄD MEDYCZNY 5/2014
3
4
•
•
•
•
•
•
Fot. 3, 4, 5. Blok
operacyjny Krakowskiego
Szpitala Specjalistycznego
im. Jana Pawła II
14
TEMAT NUMERU
taborety obrotowe (z oparciem i bez oparcia),
szafy mobilne na materiały chirurgiczne,
stelaż do zamocowania worków na odpady,
wózek anestezjologiczny,
wózek pielęgniarki instrumentariuszki,
stanowisko komputerowe służące do rozliczania
materiałów zużytych podczas operacji i przypisania
ich konkretnemu pacjentowi;
• system dydaktyczny do: przesyłania obrazów medycznych, komunikacji głosowej i wizualnej do odrębnych pomieszczeń naukowych, sal konferencyjnych lub innych jednostek ochrony zdrowia.
Technologicznie sala operacyjna powinna zostać
wykończona w sposób jak poniżej:
• podłoga pokryta wykładziną antyelektrostatyczną
i elektroprzewodzącą wywiniętą na ściany;
• ściany gładkie, łatwo zmywalne, odporne na działanie środków dezynfekcyjnych standardowo używanych na blokach operacyjnych, technologia
wykonania ścian ze szkła bądź stali nierdzewnej;
• sufit łatwo zmywalny ze stropem laminarnym (wymiary stropu, w zależności od profilu przeprowadzanych na sali operacji – przyjmuje się, że w salach
operacyjnych neurochirurgicznych oraz ortopedycznych wymiar stropu powinien wynosić minimum
3,2 x 3,2 m).
Na blokach operacyjnych należy projektować instalację wentylacji mechanicznej i klimatyzacji, która
zapewnia m.in.:
• dostarczenie do pomieszczeń użytkowych powietrza oczyszczonego na filtrach o odpowiednim
stopniu filtracji;
• utrzymanie w pomieszczeniach pracy warunków
komfortu cieplnego w okresach letnich oraz zimowych zgodnie z obowiązującymi przepisami;
5
• dostarczanie świeżego powietrza dla osób przebywających w pomieszczeniach w ilości zgodnej
z obowiązującymi przepisami (min. 30 m3/h).
Sale operacyjne powinny być klimatyzowane z wykorzystaniem powietrza recyrkulacyjnego, które to rozwiązanie w znaczny sposób obniża koszty eksploatacyjne.
Na zastosowanie recyrkulacji na salach operacyjnych
należy uzyskać zgodę w formie decyzji od państwowego powiatowego inspektora sanitarnego. Na salach
operacyjnych projektuje się wentylację zapewniającą
co najmniej 12-krotną wymianę powietrza, a na sali wybudzeń – co najmniej 10-krotną. W salach operacyjnych
nawiew jałowego powietrza odbywa się przy pomocy
stropów laminarnych umieszczonych nad polem operacyjnym. Wywiew powietrza na sali operacyjnej powinien następować w 80% dołem i 20% górą za pomocą
m.in. kratek zainstalowanych w ścianach.
Ponadto sala operacyjna powinna być wyposażona
w następujące instalacje:
• klimatyzację – uzależniona od liczby osób, oświetlenia i urządzeń, minimum 12-15 wymian na godzinę,
temperatura powietrza: 24°C – zakres regulacji temperatur: 16-24°C; na sali przyjmuje się ok. 20-proc.
nadciśnienie, wyciąg powietrza w 20% górą i w 80%
dołem;
• gazy medyczne – standardowe wyposażenie
w punkty poboru:
– kolumna anestezjologiczna: 2 x tlen O2, 2 x sprężone powietrze medyczne AIR (5 barów), 2 x próżnia
VAC, 1 x podtlenek azotu N2O, 1 x odciąg gazów
anestetycznych AGSS,
– kolumna chirurgiczna: 2 x sprężone powietrze
medyczne (5 barów), 2 x próżnia, 1 x sprężone
powietrze medyczne, tzw. Air Motor (8 barów),
do napędu sprzętu medycznego,
TEMAT NUMERU
– zestaw ściennych punktów poboru gazów medycznych może być powtórzony po obu stronach
stołu operacyjnego: 2 x tlen O2, 2 x sprężone powietrze medyczne AIR (5 barów), 2 x próżnia VAC,
1 x podtlenek azotu N2O, 1 x odciąg gazów anestetycznych AGSS;
• instalacje elektryczne – oświetlenie ogólne, oświetlenie miejscowe, oświetlenie awaryjne, gniazda elektryczne szczelne, instalacje: uziemień specjalnych,
lamp bezcieniowych, zasilania aparatury elektromedycznej, gniazdo RTG w przypadku stosowania
ramienia C, zasilanie kolumny anestezjologicznej:
zasilanie elektryczne 230 V – 8 gniazd, 8 gniazd ekwipotencjalnych, podwójne gniazdo RJ-45, zasilanie
kolumny chirurgicznej: zasilanie elektryczne 230 V
– 6 gniazd, 6 gniazd ekwipotencjalnych, podwójne
gniazdo RJ-45, zasilanie lampy operacyjnej;
• instalacje teletechniczne – sieć strukturalna – gniazda RJ-45 w kolumnach, instalacja sygnalizacji pożaru, system dydaktyczny sal operacyjnych.
W standardowych salach operacyjnych należy przewidywać pobór mocy min. 8 kVA na salę, zasilane z obwodu bezpiecznego.
Po zakończonej operacji chory zostaje przetransportowany do sali wybudzeń8. Droga transportu powinna być zaprojektowana tak, aby pacjent wyjeżdżający
po zakończonej operacji nie powodował kolizji w pomieszczeniu przygotowania pacjenta z następnym
przygotowywanym chorym.
Sala wybudzeń wyposażona jest w:
• wózek transportowy lub łóżko intensywnej opieki
medycznej (w zależności od organizacji bloku operacyjnego);
• kardiomonitor spełniający funkcję: pulsoksymetru,
aparatu do pomiaru ciśnienia krwi, monitora EKG,
urządzenia do pomiaru temperatury ciała pacjenta;
• co najmniej jeden defibrylator z funkcją wykonania
kardiowersji i elektrostymulacji;
• punkty poboru gazów medycznych i zasilania elektrycznego;
• wózek reanimacyjny z pełnym wyposażeniem (obejmującym m.in. laryngoskop, prowadnice do intubacji, w tym w prowadnicę do trudnych intubacji, tzw.
bougie – zestaw do konikotomii;
• respirator z funkcją regulacji stężenia tlenu w zakresie 21-100% (co najmniej jeden na salę);
• ssak elektryczny (co najmniej jeden na trzy stanowiska wybudzeniowe);
• system nadzoru poznieczuleniowego;
• urządzenie do ogrzewania pacjenta;
• stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk zgodne z wymogami SANEPID-u;
• sejf na narkotyki (leki odurzające);
• lodówkę na leki z certyfikowanym termometrem;
• lodówkę na krew i płyny krwiopochodne z certyfikowanym termometrem;
• zamrażalkę na osocze z certyfikowanym termometrem;
• szafki na podręczny sprzęt i leki.
OGÓLNOPOLSKI PRZEGLĄD MEDYCZNY 5/2014
Po wybudzeniu chory zostaje przekazany przez śluzę pacjenta na oddział pooperacyjny.
Droga personelu
w obrębie bloku operacyjnego
Personel wchodzi z zewnętrznego korytarza na blok
operacyjny przez śluzę personelu. Wejście do śluzy
personelu jest możliwe jedynie dla upoważnionych
osób posiadających kod dostępu do drzwi wejściowych. Śluza ta składa się z czterech części:
• ze strefy brudnej,
• z węzła sanitarnego,
• ze strefy czystej,
• ze strefy przejściowej.
Pierwszym pomieszczeniem w obrębie śluzy,
do którego wchodzi personel, jest strefa brudna wyposażona w:
• szafki do przechowywania rzeczy osobistych personelu;
• wieszaki na buty i ubrania zewnętrzne obowiązujące
personel poza blokiem operacyjnym;
• ławeczkę.
W strefie brudnej personel rozbiera się do bielizny
i przechodzi przez węzeł sanitarny wyposażony w:
• kabinę prysznicową;
• toaletę;
• stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk zgodne z wymogami SANEPID-u.
15
OGÓLNOPOLSKI PRZEGLĄD MEDYCZNY 5/2014
TEMAT NUMERU
Następny etap ścieżki stanowi strefa czysta wyposażona w:
• urządzenie dystrybucyjne do ubrań chirurgicznych;
• wieszaki na buty przeznaczone do użytku w obrębie
bloku operacyjnego;
• półki na maski i czepki chirurgiczne.
Po ubraniu się personel wchodzi w obejście operacyjne. Po wejściu na blok operacyjny chirurdzy kierują
się do myjni chirurgów, która składa się z:
• umywalni dwu- lub trzystanowiskowej z armaturą
na fotokomórkę, wbudowanymi lustrami i automatycznymi dozownikami na mydło i płyn do dezynfekcji rąk;
• szafki lub półki na jednorazowe sterylne ręczniki;
• dozownika jednorazowych sterylnych szczotek
do chirurgicznego mycia rąk.
Pozostały personel przechodzi na swoje stanowiska pracy na bloku operacyjnym. Po skończonej
operacji chirurg ma obowiązek opisania zabiegu
operacyjnego w sekretariacie, w którym znajdują się
stanowiska komputerowe do opisu zabiegów operacyjnych. Aby opuścić blok operacyjny po skończonej
pracy, personel przechodzi przez strefę przejściową
wyposażoną w:
• mobilny wieszak na użyte obuwie operacyjne;
• stelaż z workiem na użyte ubrania chirurgiczne.
W strefie przejściowej personel rozbiera się z ubrania operacyjnego i przechodzi przez węzeł sanitarny
do strefy brudnej. Tam ubiera się w strój obowiązujący
poza blokiem operacyjnym.
Ruch materiału
w obrębie bloku operacyjnego
Niezbędny do prawidłowego funkcjonowania bloku
materiał dostarczany jest na blok operacyjny przez
służby zewnętrzne do śluzy pacjenta. W śluzie pacjenta personel bloku przejmuje materiał na wewnętrzne
wózki transportowe bloku operacyjnego i rozwozi
je do odpowiednich magazynów. Każdy z magazynów wyposażony jest w:
• stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk zgodne z wymogami SANEPID;
• regały, półki i szafy wykonane z materiałów łatwo
zmywalnych, dopuszczonych do dezynfekcji środkami chemicznymi.
Ruch pakietów sterylnych
Pielęgniarka operacyjna przygotowuje materiał
do operacji na wózku transportowym. Każdy wózek
przyporządkowany jest do jednej sali operacyjnej. Pielęgniarka operacyjna wwozi materiał na salę operacyjną przez śluzę pacjenta i rozkłada go na odpowiednie
stoliki sali operacyjnej. Pusty wózek transportowy wywozi do korytarza brudnego sal operacyjnych.
Ruch materiałów
zużytych podczas operacji
Materiały zużyte podczas operacji trafiają do korytarza brudnego bloku operacyjnego. Przeznaczone
do utylizacji nieczystości, zapakowane w odpowiednio oznakowane i zabezpieczone worki, są umieszczane w mobilnym kontenerze. Kontener transportowy
wyjeżdża z bloku operacyjnego do windy brudnej
i zostaje wywieziony na składowisko odpadów przez
zewnętrze służby.
Po operacji narzędzia chirurgiczne trafiają do korytarza brudnego. Korytarz brudny wyposażony jest w:
• stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk zgodne z wymogami SANEPID;
• urządzenie do wstępnego mycia i dezynfekcji narzędzi chirurgicznych;
• suszarkę do narzędzi chirurgicznych;
• blaty robocze wykonane ze stali nierdzewnej kwasoodpornej;
• regały na kontenery transportowe.
W korytarzu brudnym narzędzia chirurgiczne
są wstępnie myte i dezynfekowane w myjni dezynfektorze, pakowane do kontenerów, a następnie wywożone do windy brudnej, skąd są odbierane przez
służby zewnętrzne i transportowane do części brudnej
Centralnej Sterylizatorni.
Podsumowanie
Podsumowując, nowo projektowany blok operacyjny
musi spełniać wszystkie wymogi zawarte w aktualnych aktach prawnych, które bardzo często poddawane są ciągłym, niekoniecznie pozytywnym zmianom.
16
TEMAT NUMERU
Aby zaprojektować i wykonać w pełni funkcjonalny
blok, należy mieć na uwadze, że wykonanie technologii medycznej jest kluczowym elementem tego
procesu. Co więcej, użytkownik bloku operacyjnego
na etapie powstawania ogólnej koncepcji, a następnie projektu, powinien aktywnie brać udział w jej
tworzeniu.
‰
Piśmiennictwo
1. http://www.mz.gov.pl/ – oficjalna strona Ministerstwa
Zdrowia.
2. Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych
(Dz.U. z 2010 r., nr 107, poz. 679, z późn. zm.).
3. Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej
(Dz.U. z 2011 r., nr 112, poz. 654, z późn. zm.).
4. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
(Dz.U. z 2004 r., nr 210, poz. 2135, z późn. zm.).
5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca
2012 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego
działalność leczniczą (Dz.U. z dnia 29 czerwca 2012 r.,
poz. 739).
6. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia
2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii dla
podmiotów leczniczych (Dz.U.13.15).
7. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia
2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75).
8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 lipca 2010 r.
sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz.U. z 2010 r., nr 139, poz. 940).
4
5
6
7
8
OGÓLNOPOLSKI PRZEGLĄD MEDYCZNY 5/2014
jednostki. W przypadku braku takiego działu w placówce materiał przygotowuje się dla zewnętrznych firm
specjalizujących się w myciu, dezynfekcji i sterylizacji
wyrobów medycznych.
Magazyny, konieczne do prawidłowego funkcjonowania bloku operacyjnego, powinny obejmować:
magazyn sprzętu medycznego, magazyn materiałów
sterylnych oraz magazyn materiałów niesterylnych.
Składzik porządkowy wyposażony jest w: stanowisko do mycia i dezynfekcji rąk zgodne z wymogami
SANEPID-u, czerpnię na wodę do mycia powierzchni
płaskich, regały na środki dezynfekcyjne i materiały
niezbędne do utrzymania bloku operacyjnego w należytej czystości.
Często przy projektowaniu nowego budynku i bloku
operacyjnego architekt nie uwzględnia pomieszczeń
socjalnych personelu, co w późniejszym okresie negatywnie wpływa na organizację pracy bloku operacyjnego.
Pokój socjalny wyposażony jest zgodnie z wymogami
SANEPID-u. Pokój kierownika bloku wyposażony jest
tak jak inne pomieszczenia biurowe w szpitalu. Meble
w pomieszczeniach dla personelu wykonane są z materiałów przeznaczonych do użytku w obrębie bloków
operacyjnych.
Powierzchnia sali nadzoru poznieczuleniowego
w przypadku pokoju jednostanowiskowego powinna wynosić co najmniej 18,0 m2, w przypadku pokoju
wielostanowiskowego – co najmniej 16,0 m2 na jedno
stanowisko.
Przypisy
Zgodnie z obowiązującymi wymogami zawartymi
w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia
2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii
dla podmiotów leczniczych (Dz.U. z dnia 7 stycznia
2013 r., poz. 15) w obrębie bloku bądź w jego najbliższym otoczeniu należy zapewnić salę wybudzeń
(salę nadzoru poznieczuleniowego). Wielkość i wyposażenie sali wybudzeń powinny być uzależnione
od przewidywanej liczby wykonywanych zabiegów
operacyjnych w ciągu dnia oraz od liczby sal operacyjnych. Przyjmuje się, że na jedną salę operacyjną
przypada jedno stanowisko wybudzeniowe. Zasada
ta nie dotyczy wysokospecjalistycznych operacji
wymagających długotrwałego intensywnego nadzoru medycznego – w takich przypadkach pacjenci
z bloku operacyjnego powinni być bezpośrednio
transportowani na oddział intensywnej opieki medycznej (OIOM).
2
Jedna myjnia chirurgów może być wykorzystana dla
maksymalnie dwóch sal operacyjnych.
3
Do pomieszczenia wstępnego mycia i dezynfekcji (korytarza brudnego) trafiają cały materiał oraz narzędzia
zużyte podczas czynności związanych ze znieczulanym
i z operowanym pacjentem. Materiał ten jest wstępnie przygotowywany do przewiezienia do centralnej
sterylizacji – jeżeli znajduje się ona na terenie danej
1
17

Podobne dokumenty