PW opis inst. gazów - Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny

Umowa nr:
Zlecenie nr: 9/09
EDZ/B22U/09
Opracowanie:
PROJEKT WYKONAWCZY
TOM 8: INSTALACJA GAZÓW MEDYCZNYCH
I ETAP REALIZACJI
Nazwa obiektu:
PRZEBUDOWA BUDYNKU KLINIKI PNEUMONOLOGII,
ONKOLOGII I ALERGOLOGII SAMODZIELNEGO
PUBLICZNEGO SZPITALA KLINICZNEGO NR 4 W LUBLINIE NA
2 KLINIKI:
 KLINIKĘ PNEUMONOLOGII I ALERGOLOGII
 KLINIKĘ ONKOLOGII I CHEMIOTERAPII
PRZEBUDOWA KONDYGNACJI I PIĘTRA
Adres obiektu:
UL. DR K. JACZEWSKIEGO 8 20-954 LUBLIN
DZIAŁKA NR EWID. 5/1 OBRĘB 18
Nazwa i adres
Inwestora:
SAMODZIELNY PUBLICZNY SZPITAL KLINICZNY NR 4
UL. DR K. JACZEWSKIEGO 8 20-954 LUBLIN
Tytuł, imię i nazwisko
Nr upr. bud.
Projektant:
mgr inż. Małgorzata Adamczyk
438/Lb/88
Sprawdził:
inż. Władysław Dziewulski
721/Lb/78
Lublin, wrzesień 2009r.
Podpis
2
SPIS TOMÓW:
Tom 1.: Architektura
Tom 2.: Technologia medyczna
Tom 3.: Instalacja CO
Tom 4.: Instalacja ciepła technologicznego
Tom 5.: Instalacja wody zimnej, p.poż., wody ciepłej, cyrkulacji cw, kanalizacji
sanitarnej
Tom 6.: Instalacja wentylacji
Tom 7.: Instalacja pary 0,3 MPa
Tom 8.: Instalacja gazów medycznych
Tom 9.: Instalacje elektryczne i teletechniczne
3
Zawartość opracowania
I
Opis techniczny
II Rysunki
1. Rzut niskiego parteru
2. Rzut parteru
3. Rzut I-go piętra
4. Fragment rozwinięcia instalacji gazów medycznych
rys. nr 1
rys. nr 2
rys. nr 3
rys. nr 4
skala 1:100
skala 1:100
skala 1:100
skala 1:100
4
I. OPIS TECHNICZNY
1. Przedmiot opracowania
Przedmiotem opracowania jest projekt wykonawczy instalacji tlenu, instalacji próżni medycznej
i instalacji sprężonego powietrza medycznego dla Przebudowy Budynku Kliniki Pneumonologii,
Onkologii i Alergologii SPSK nr 4 na 2 kliniki
- Klinikę Pneumonologii i Alergologii
- Klinikę Onkologii i Chemioterapii
PRZEBUDOWA KONDYGNACJI I PIĘTRA
Integralną częścią niniejszego opracowania jest Projekt Wykonawczy instalacji gazów
medycznych, maszynowni próżni, maszynowni sprężonego powietrza opracowany przez
P.P.U.”Miastoprojekt-Lublin” sp. z o.o. w listopadzie 2007r.
2. Podstawa opracowania
-
-
Umowa nr 9/09 zawarta pomiędzy Samodzielnym Publicznym Szpitalem Klinicznym Nr 4
w Lublinie a PPU „Miastoprojekt – Lublin” Sp. z o. o. w Lublinie,
Projekt architektoniczno – budowlany,
Projekt technologiczny,
Wizja lokalna i ustalenia z Inwestorem,
Projekt wykonawczy instalacji gazów medycznych, maszynowni próżni, maszynowni
sprężonego powietrza opracowany w listopadzie 2007r.
Uzgodnienia międzybranżowe,
Obowiązujące normy, wytyczne i przepisy
Ekspertyza stanu bezpieczeństwa pożarowego budynku Kliniki, Pneumonologii, Onkologii
i Alergologii SPSK4 opracowana w maju 2007r,
Postanowienie Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej
w Lublinie w sprawie wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego budynku Kliniki,
Pneumonologii, Onkologii i Alergologii SPSK4 z dnia 31.08.2007r.
3. Charakterystyka obiektu
Przebudowywane obecnie pomieszczenia zlokalizowane są na I piętrze istniejącego budynku
Kliniki Pneumonologii, Onkologii i Alergologii.
W trakcie Przebudowy Budynku w listopadzie 2007r. na dwie kliniki:
- Klinikę Pneumonologii i Alergologii
- Klinikę Onkologii i Chemioterapii
część pomieszczeń I piętra użytkowana przez laboratorium mikrobiologiczne wyłączona była
z opracowania.
Niniejsze opracowanie ujmuję przebudowę całego I piętra na potrzeby Oddziału Pneumonologii
i Alergologii. W ramach przebudowy zwiększono ilość pokoi łóżkowych, zmieniono lokalizację
brudownika, kuchenki oddziałowej ze zmywalnią, pracowni naukowej, punktu pielęgniarskiego
oraz pokoi lekarzy.
Pomieszczenia I piętra realizowane będą w I etapie inwestycji-opisanej szczegółowo
w projekcie podstawowym.
5
4. Zakres opracowania
Opracowanie niniejsze obejmuje projekt wykonawczy:
- instalacji wewnętrznych niepalnych gazów medycznych tj. tlenu, sprężonego powietrza
i próżni dla I piętra Oddziału Pneumonologii i Alergologii.
W związku ze zmianą lokalizacji punktu pielęgniarskiego i zwiększeniem ilości punktów poboru
zmieniono ilość i lokalizację strefowych zespołów kontrolnych, zaprojektowano nowy przebieg
przewodów i nowe średnice niektórych przewodów.
W części rysunkowej opracowania wyodrębniono elementy instalacji, które uległy zmianie
w stosunku do opracowania podstawowego tj.
- na rzucie niskiego parteru:
sprężone powietrze doprowadzone jest tylko do pionów 2 i 3
zmianie uległa średnica przewodów próżni do pionów 2 i 3 oraz średnica przewodów tlenu
i próżni do pionu nr 4
- na rzucie parteru
naniesiono zawory odcinające przy pionie nr 4
- na rzucie I piętra
zmianie uległa lokalizacja SZKA-3 i ilość zaworów odcinających
zaprojektowano odgałęzienie od pionu nr 2, strefowy zespół kontrolny SZKA-2 , rurociągi
doprowadzające tlen i próżnię do 6 punktów poboru
- na fragmencie rozwinięcia uwzględniono wprowadzone zmiany w odniesieniu do opracowania
podstawowego
5. Instalacje wewnętrzne
5.1. Rurociągi
Na rurociągi instalacji gazów medycznych należy stosować rury miedziane, bez szwu, ciągnione
spełniające wymagania normy PN-EN 13348:2004„Miedź i stopy miedzi. Rury miedziane okrągłe
bez szwu do gazów medycznych lub próżni”. Do wyrobu takich rur stosuje się wyłącznie miedź
beztlenową o zawartości miedzi minimum 99,90 % wag. oraz o dopuszczalnej zawartości fosforu
od 0,015 do 0,040% wag. Ten gatunek miedzi oznaczany jest symbolem Cu-DHP lub CWO24A.
Główne przewody rozprowadzające zaprojektowano na poziomie niskiego parteru w obrębie stropu
podwieszonego nad tynkiem w przestrzeni międzystropowej. Poszczególne obszary budynku
odcinane będą od sieci rozprowadzającej przy pomocy zaworów eksploatacyjnych montowanych
w specjalnych zamykanych skrzynkach lub szachtach.
Wyższe kondygnacje zasilane będą pionami układanymi w bruzdach ściennych lub w szachtach.
Następnie odgałęzieniami nad stropami podwieszonymi poprzez strefowe zespoły kontroli SZKA
gazy medyczne doprowadzone zostaną do punktów poboru. W przypadku braku stropów
podwieszonych instalacje wykonać pod tynkiem a w przypadku ścianek kartonowo-gipsowych
wewnątrz ich konstrukcji. Podejścia do skrzynek SZKA, punktów poboru, kaset przyłóżkowych
układać w tynku na ścianie lub konstrukcji ścianki kartonowo gipsowej. Przewody prowadzone
w ścianach układać w „ peszlu”. Podejścia i rozprowadzenie rurociągów w konstrukcjach ścianek
kartonowo-gipsowych należy wykonać przed ich zamknięciem.
W porozumieniu z wykonawcą instalacji w miejscach montażu elementów gazów medycznych
w ściankach kartonowo-gipsowych należy wykonać odpowiednie wzmocnienia.
Montaż rurociągów instalacji gazów medycznych należy rozpocząć po wykonaniu instalacji
wentylacji na etapie wykonywania instalacji sanitarnych.
Odległość rurociągów od instalacji elektrycznej w przypadku równoległego prowadzenia
nie może być mniejsza niż10 cm. Dopuszczalne jest krzyżowanie się przewodów
6
z instalacją elektryczną. W tych miejscach należy zachować minimalny prześwit 10mm lub
zastosować tuleję ochronną z PCV. Odległość rurociągów gazów medycznych od rurociągów
gazów palnych nie może być mniejsza niż 25cm. Rurociągi muszą być podparte w odstępach
wystarczających dla uniemożliwienia ich ugięcia lub odkształcenia.
Zalecane maksymalne odstępy między podparciami wynoszą:
Średnica zewnętrzna (mm)
Do 15
Od 22 do 28
Od 35 do 54
> 54
Maksymalne odstępy (m)
1,5
2,0
2,5
3,0
Podpory rurociągów muszą być wykonane z materiałów odpornych na korozję i muszą
być odizolowane od rurociągów. Rurociągi powinny być zaopatrzone w zacisk uziemiony
usytuowany możliwie jak najbliżej miejsca, w którym rurociąg wchodzi do budynku .
Nie powinno się wykorzystywać rurociągów do uziemienia wyposażenia elektrycznego.
Łączenie rurociągów
Połączenia nierozłączne rurociągów winny być wykonane lutem srebrnym LS-45
(skład wg DIN 8513) przy użyciu odpowiednich złączek lub kształtek. Do połączeń lutowanych
w procesie lutowania zasadniczo należy używać wyłącznie lutowania kapilarnego
wg PN-EN 1254-1. Kielichowanie rur w celu ich łączenia jest zabronione.
Połączenia lutowane należy wykonywać jako lutowane w osłonie gazu ochronnego- np. azotu.
5.2. Punkty poboru.
Ilość i lokalizację punktów poboru tlenu, próżni medycznej i sprężonego powietrza medycznego
przyjęto wg projektu technologicznego. Punkty poboru montowane będą w kasetach szpitalnych
przyłóżkowych.
Punkty poboru muszą odpowiadać wymaganiom określonym w:
PN-EN 737-1 ”Punkty poboru dla sprężonych gazów medycznych i próżni”.
Ponieważ produkowany w kraju osprzęt dostosowany jest do systemu AGA zalecany jest montaż
punktów poboru AGA typ MC70 lub równoważnych.
Zestawienie ilości punktów poboru (dla I-go piętra)
Rodzaj medium
Punkty poboru
podtynkowe
tlen
próżnia medyczna
sprężone powietrze medyczne -
Kasety przyłóżkowe
12+6
12+6
3+0
Ogółem
szt
18
18
3
Kasety szpitalne przyłóżkowe
W salach łóżkowych będą zainstalowane wtynkowe kasety przyłóżkowe KL (jedna kaseta na jedno
łóżko) firmy TRILUX POLSKA Sp. z o.o. Każda kaseta będzie wyposażona w dwa gniazda
1-fazowe sieci nierezerwowanej i dwa gniazda sieci rezerwowanej z zaciskami uziemiającymi,
gniazdo sieci strukturalnej, gniazdo sieci przyzywowej oraz gniazda gazów medycznych ( tlenu,
sprężonego powietrza i próżni lub tlenu i próżni ). W kasetach zainstalowane będą także
7
manipulatory (piloty) umożliwiające przywołanie pomocy medycznej, załączenie oświetlenia
miejscowego lampy nadłóżkowej.
Szczegółowa specyfikacja kaset zawarta jest w projekcie instalacji elektrycznych.
Zamówienie ich i dostawa na obiekt należy do wykonawcy robót elektrycznych. Kasety należy
zamawiać przystosowane do zamontowania punktów poboru typ MC70 firmy AGA.
5.3. Strefowe zespoły kontroli
Strefowe zespoły kontroli SZKA produkowane są zgodnie z wytycznymi PN-EN 737-3 np. przez
PPH i U „Gazmed” w Krakowie. Strefowe zespoły kontrolne typu SZKA są wyposażone w zawory,
armaturę kontrolno- pomiarową oraz w sygnalizator.
Konstrukcja i zamontowane wyposażenie pozwala na:
zamykanie i otwieranie przepływu gazów będących pod ciśnieniem,
pomiar i wskazanie ciśnienia lub podciśnienia gazu,
generowanie sygnałów dla potrzeb sygnalizacji awaryjnej,
sygnalizowanie w sposób optyczny i akustyczny stanów alarmowych (przekroczenie ciśnienia
max. i min.),
fizyczne oddzielenie instalacji,
awaryjne otwarcie bez użycia kluczyka,
awaryjne zasilanie gazów sprężonych.
trwałe oznaczenie zaworów i stref odcinanych,
uzyskanie tolerancji pomiaru przez czujnik nie przekraczającej 4%.
W projekcie dla I-go piętra przewidziano następujące strefowe zespoły kontrolne:
SZKA-2(O,V) -1 szt.(z sygnalizatorem dla instalacji tlenu i próżni)
SZKA-3(O,A5,V) -1 szt. (z sygnalizatorem dla instalacji tlenu, sprężonego powietrza i próżni).
5.4. Zawory
Zawory awaryjne montowane w strefowych zespołach kontrolnych SZKA umożliwiają szybkie
i pewne zamknięcie dopływu gazu. Zlokalizowano je na ścianach w miejscach dostępnych i dobrze
widocznych. Skrzynki mają konstrukcję umożliwiającą oznakowanie każdego zaworu numerem
i nazwą lub symbolem gazu. Ponadto posiadają tabliczki umożliwiające zapisanie numerów
pomieszczeń oraz ilości punktów poboru odcinanych przez dany zawór.
Zawory eksploatacyjne na instalacjach odcinające rozprowadzenie na kondygnacji należy
zamontować w stropie podwieszonym z dostępem przez otwory rewizyjne zamykane na klucz
lub w dostępnych szachtach. Dostęp do tych zaworów powinien posiadać tylko personel zajmujący
się eksploatacją instalacji.
Pozostałe zawory eksploatacyjne zamontowane zostaną w obudowach stalowych lub w szachtach
na poziomie kondygnacji technicznej i niskiego parteru. Dostęp do tych zaworów powinien mieć
tylko personel zajmujący się eksploatacją instalacji.
Jako zawory odcinające dla instalacji tlenu, sprężonego powietrza i próżni należy stosować zawory
kulowe przelotowe, model nakrętno-nakrętny, średnica nominalna wg średnic rur, ciśnienie
nominalne 2,5MPa. Korpus zaworu mosiężny MO 58 niklowany, kula mosiężna MO 58
chromowana, uszczelnienie kuli – teflon PTFE.
5.5. Sygnalizacja
W strefowych zespołach kontrolnych typu SZKA zamontowane będą czujniki do sygnalizacji
stanów alarmowych. Czujniki uruchamiane są przy następujących zmianach ciśnienia:
- tlen (O2) i powietrze(A5)– poniżej 0,4MPa oraz powyżej 0,6MPa,
- próżnia (V) powyżej – 0,04MPa /0,06 MPa abs./
-
8
5.6. Ciśnienia pracy instalacji gazów medycznych
Instalacje tlenu, powietrza do oddychania
Instalacja próżni
0,50 MPa
- 0,06 MPa
5.7. Próby wytrzymałości mechanicznej
Próba wytrzymałości mechanicznej powinna być przeprowadzona po zmontowaniu instalacji przed
jej zakryciem z zaślepionymi korpusami punktów poboru.
Podczas przeprowadzania prób należy stosować poniższe wartości ciśnień:
dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5 MPa
0,90 MPa
5.8. Próby szczelności
Próba szczelności po zakończeniu montażu.
Rurociągi powinny być całkowicie zmontowane i przymocowane do ściany. Zespoły korpusów
punktów poboru powinny być zaślepione. Wszystkie złącza przygotowane pod czujniki ciśnienia
i zawory nadmiarowe powinny być zaślepione.
Podczas przeprowadzania prób należy stosować poniższe wartości ciśnień:
dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5 MPa
0,75 MPa
dla rurociągów próżni
0,50 MPa
Próba szczelności po zakończeniu montażu a przed eksploatacją instalacji.
Przed przeprowadzeniem tej próby należy zamontować wszystkie punkty poboru, zawory
nadmiarowe i czujniki ciśnienia
Podczas przeprowadzania prób należy stosować poniższe wartości ciśnień:
dla rurociągów o ciśnieniu pracy 0,5MPa
0,50 MPa
dla rurociągów próżni
- 0,06 MPa
6. Sygnalizacja awaryjna lokalna
Przy pomocy umieszczonych w punktach stałego nadzoru medycznego na poszczególnych
kondygnacjach sygnalizatorów optyczno-akustycznych alarmowany będzie personel medyczny
o spadku lub wzroście ciśnienia gazów oraz o wzroście ciśnienia próżni na danym oddziale poza
dopuszczalne wartości. Umożliwi to podjęcie w porę odpowiednich działań zapobiegających
skutkom nieprawidłowego dopływu gazów do pacjentów. Nadajnikami alarmów będą czujniki
ciśnienia zainstalowane na wewnętrznych instalacjach gazów medycznych poszczególnych
oddziałów. Czujniki uruchamiane są przy zmianach ciśnienia:
a) tlen (O)
- poniżej 0,4 MPa oraz powyżej 0,6 MPa
b) sprężone powietrze (A5)
- poniżej 0,4 MPa oraz powyżej 0,6 MPa
c) próżnia (V)
- powyżej - 0,04 MPa (0,06 MPa abs.)
Zastosowane sygnalizatory są optyczno akustycznymi. Sygnalizacja poprawnej pracy urządzenia,
oraz właściwych ciśnień w instalacjach sygnalizowana jest świecącym zielonym polem diodowym
osobno dla każdego rodzaju medium. W razie awarii sygnalizatora lub przekroczenia ustalonych
wartości ciśnienia lub podciśnienia odzywa się sygnał akustyczny i dla instalacji tlenu i sprężonego
powietrza zapala się odpowiednio pulsujące czerwone pole diodowe przekroczenia ciśnienia
minimalnego lub maksymalnego, a dla instalacji próżni pole o przekroczeniu ciśnienia
minimalnego. Sygnał awarii (alarmu) trwa dopóki ciśnienie gazu nie powróci do normy. Po
skwitowaniu sygnału alarmowego przyciskiem „Kasow” zanika sygnał akustyczny, a sygnał
optyczny przechodzi w sygnał ciągły i trwa do momentu, aż ciśnienie w instalacji nie wróci do
normy. Ograniczenie czasowego działania sygnału akustycznego jego głośność można ustawić wg
opisu DTR. Przyciskiem TEST można sprawdzić działanie urządzenia w stanie alarmu.
Instalacja zasilana jest w energię elektryczną rezerwowaną z zasilania o napięciu 24 VDC.
9
7.
Warunki wykonania i odbioru
Instalacje gazów medycznych należy wykonać zgodnie z wymaganiami zawartymi w:
- PN – EN 737- 3 Systemy rurociągowe dla gazów medycznych - część 3
- „Wytycznych Projektowania Szpitali Ogólnych” zeszyt III rozdz. 7 i 8 wydanymi przez MZiOS
w 1981 r.
- „Warunkach technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano - montażowych” . Tom II
wydanymi w 1988 roku.
Poniżej podano podstawowe, kierunkowe wytyczne wykonania i odbioru instalacji gazów
medycznych.
Szczegółowe warunki i tryb postępowania przy wykonywaniu i odbiorze wg PN-EN 737-3
Wzory formularzy zgodne z PN-EN-737-3 załącznik „J”
7.1. Wszystkie piony, zawory, skrzynki zaworowe, manometry muszą być oznaczone w sposób
czytelny i trwały. Również rurociągi prowadzone po ścianach, w kanałach instalacyjnych oraz nad
sufitami odwieszonymi powinny być oznakowane barwnie. Kierunek przepływu gazu medycznego
winien być oznaczony strzałką wzdłuż osi rurociągów. Rurociągi muszą być oznakowane w
sąsiedztwie zaworów odcinających, rozgałęzień przed i za przegrodami (ścianki) itp. oraz na
prostych odcinkach nie dłuższych niż 10 m.
W przypadku gdy na obiekcie nie ma jeszcze oznakowanych rurociągów należy przyjąć
oznakowanie barwne w oparciu o PN-EN 1089 z opisaną nazwą gazu lub jego symbolem.
- tlen
- biała
- sprężone powietrze
- biało-czarna
- próżnia
- żółta
- pozostałe gazy
- wg oznaczeń „neutralnych”
W przypadku gdy na obiekcie istnieją jakiekolwiek oznaczenia rurociągów (różne od przyjętych
w PN-EN 1089), należy zastosować nowe oznaczenia „neutralne”. Na czarnym tle białe napisy
z nazwą gazu.
Wszystkie zawory i piony muszą być oznakowane jak niżej:
- nazwa lub symbol gazu
- ponadto strefa , obszar, odcinek przynależny do danego zaworu. Oznakowanie to musi być
umocowane do zaworu lub do skrzynki.
7.2. Wykaz prób jakie należy wykonać przed oddaniem instalacji do eksploatacji
7.2.1. Próby po zakończeniu montażu instalacji rurociągowych i wyposażeniu ich co najmniej
we wszystkie korpusy punktów poboru lecz przed ich ukryciem.
Powinno się wykonać następujące próby i czynności kontrolne :
a) próba wytrzymałości mechanicznej
b) próba szczelności
c) próba na obecność przeszkód w przepływie
d) kontrola oznakowania i wsporników rurociągowych
e) kontrola wzrokowa, czy wszystkie elementy zamontowane na tym etapie spełniają wymagania
techniczne określone w projekcie
7.2.2. Próby i procedury po całkowitym zakończeniu montażu a przed oddaniem instalacji
do eksploatacji.
Powinno się przeprowadzić następujące próby i procedury :
a) próba szczelności
b) próba szczelności i kontrola zaworów odcinających pod kątem ich zamknięcia,
przynależności do określonej strefy i ich identyfikacji
10
c) próba na obecność przeszkód w przepływie
d) sprawdzenie mechanicznego działania punktów poboru, ich dostosowania do ściśle
określonego gazu i możliwości identyfikacji
e) sprawdzenie przepustowości instalacji
f) próba działania zaworów nadmiarowych ciśnieniowych
g) próby funkcjonalne wszystkich źródeł zasilania
h) próby instalacji regulacyjnych, kontrolnych i alarmowych
i) przedmuchanie instalacji gazem próbnym
j) próba na obecność zanieczyszczeń stałych w rurociągach
k) napełnienie określonym gazem
l)
próba na tożsamość gazu
8. Wytyczne zabezpieczenia przeciwpożarowego
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. budynek zaliczony do
ZL II kategorii zagrożenia ludzi powinien być wykonany w klasie B odporności pożarowej z
elementów nierozprzestrzeniających ognia o poniższej klasie odporności ogniowej:
główna konstrukcja nośna R 120;
stropy REI 60
ściany zewnętrzne EI 60
ściany wewnętrzne EI 30 (stanowiące obudowę korytarza na niskim parterze EI60)
konstrukcja i przekrycie dachu NRO (strop nad ostatnią kondygnacją użytkową ma klasę
odporności ogniowej REI 60)
ściany wydzielające klatki schodowe REI 60
schody R60
ściana oddzielenia przeciwpożarowego REI 120
Budynek kwalifikowany do kategorii zagrożenia ludzi ZL II o powierzchni strefy pożarowej
powyżej 750 m2 powinien mieć możliwość ewakuacji do innej strefy pożarowej na tej samej
kondygnacji. Dla spełnienia tego warunku budynek został podzielony w pionie
(od fundamentów po dach) na dwie strefy pożarowe ścianą oddzielenia pożarowego
o odporności ogniowej REI 120. Budynek posiada wydzielone pożarowo pomieszczenia:
wentylatornie i wymiennikownię.
Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpożarowego tj. przez ścianę oddzielenia
p.poż. powinny mieć klasę odporności ogniowej (EI) wymaganą dla tego elementu tj. EI 120.
Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4cm o ścianach i stropach, dla których
jest wymagana klasa odporności ogniowej co najmniej EI 60 lub REI 60 powinny mieć klasę
odporności ogniowej (EI) tych elementów.
Opracowała:
mgr inż. Małgorzata Adamczyk