PRZECZYTAJ ! „Im bardziej chcesz być zabawny, tym mniej jesteś

PRZECZYTAJ !
„Im bardziej chcesz być zabawny, tym mniej jesteś zabawny. Im mniej chcesz być zabawny, tym bardziej jesteś
zabawny”. Dlaczego tak jest? Nikt tego nie wie. Może jedyną zabawną rzeczą jest prawda, jak twierdzą Halpern,
Close i Johnson, autorzy książki „Truth in comedy. The manual of improvisation”, czyli twój własny sposób
postrzegania rzeczywistości. Aby coś mogło rozśmieszyć innych, musi być zaskakujące. Im bardziej spontaniczni
jesteśmy, tym bardziej oryginalni i nieprzewidywalni dla innych. Jeżeli próbujesz być na siłę zabawny/a,
kłamiesz. Nie pokazujesz tego, co naprawdę dostrzegasz, tylko to, co myślisz, że inni chcą zobaczyć. Chcąc
wypaść zabawnie, łamiesz wszystkie powyższe zasady improwizacji. Nie przyjmujesz ofert innych, bo masz
przygotowaną odpowiedź, bez względu na to, co cię spotyka. Grasz wysokim statusem, pozostając w swojej
strefie komfortu i nie pozwalając sobie na błąd. Nie jesteś spontaniczny/a, bo skupiasz się na przypominaniu
sobie dowcipów, pozostając w swojej głowie i nie uczestnicząc w tym, co dzieje się tu i teraz.
Praktyczne zadanie improwizacyjne
Wybierz jeden dzień, w którym będziesz cały czas na „tak ”. Przyjmuj i rozwijaj wszelkie napotkane oferty (w
postaci rozmów, wydarzeń, zaproszeń itp.). Nie chodzi tu o ekstremalne i bezkrytyczne akceptowanie
wszystkiego, nawet rzeczy, które mogą stanowić dla cie- bie potencjalne niebezpieczeństwo. W tym zadaniu
chodzi raczej o to, abyś sprawdził(a), jak często w komunikacji swoimi słowami i zachowaniem blokujesz inne
osoby i sytuacje, pozostając tym samym w bezpiecznej strefie swoich przekonań i upodobań.
Daj sobie prawo do błędów.
Akceptowanie wiąże się z pewnym zagrożeniem: w końcu wychodzimy poza swoją strefę komfortu i
wkraczamy na nieznany teren. To z kolei naraża nas na popełnianie błędów i wymaga tzw. obniżenia własnego
statusu. Chodzi o status improwizacyjny, który dotyczy relacji między ludźmi i w odróżnieniu od statusu
społecznego nie można go posiadać, lecz „się nim gra”. Status może być niski lub wysoki. To, jaki status
przyjmujesz w kontaktach z innymi, zależy od tego, jakie prowadzisz gry statusowe.
Osoby grające wysokim statusem sprawiają wrażenie pewnych siebie, mówią autorytarnie, nie zwracają uwagi
na to, jak odbierane są ich słowa, i nie reagują na komunikaty innych. Oceniają i krytykują innych, podejmują
decyzje w grupie i zajmują dużo przestrzeni swoim ciałem. Zaprzeczają innym i poprawiają ich, dają niechciane
rady. Komunikat, jaki wysyłają do otoczenia, brzmi: „Nie zbliżaj się do mnie, bo mogę ugryźć”.
Osoby grające niskim statusem są zazwyczaj przygarbione, przytakują, nawet jak się z czymś nie zgadzają,
trudno im mówić o czymś, co może się nie spodobać ich rozmówcy, starają się zajmować jak najmniej
przestrzeni i dają jak najwięcej przestrzeni innym, dostosowują się do nich, wymagają zgody i potwierdzenia dla
swoich działań. Często proszą o pomoc i przyznają się do błędów. Komunikat, jaki wysyłają otoczeniu, brzmi:
„Proszę, nie gryź mnie, nie jestem tego wart”.
W grach improwizacyjnych zakłada się, że aby wyjść ze swojej strefy komfortu, trzeba dać sobie prawo do
błędów. Jest to łatwiejsze, gdy grasz niskim statusem i pozwalasz sobie wygłupić się, nie wiedzieć i nie poradzić
sobie. Paradoksalnie to osoby nieśmiałe grają zazwyczaj wysokim statusem, gdyż panicznie boją się popełnić
błąd i wystawić na ośmieszenie.
Status improwizacyjny działa na zasadzie przeciwwagi: jeżeli grasz wysokim statusem, to automatycznie
nadajesz rozmówcy niski status, i odwrotnie, gdy grasz niskim, nadajesz rozmówcy wysoki status.