docKilimanjaro
download 
Reklamacja Transkrypt
Kilimanjaro
Szukaj Poczta Onet.pl Start Przewodnik Film i foto Globtroter Blogi Forum Kiosk Rowery, Plaże Rezerwacje, oferty Wiadomości ABC Podróżnika Republika Podróżnika Polska na weekend REKLAMA REKLAMA Tanzania Reportaże Śniegi Kilimandżaro Reportaże Paweł Sokołowski • • • • • • (4challenge) Tanzania Na bieżąco Wiadomości Atrakcje Co oglądać Miasta Przyroda Sport i rekreacja Zaplanuj podróż Kiedy jechać Jak dotrzeć Wizy i cło Jak się poruszać Gdzie spać Gdzie jeść Wejście na Kilimandżaro (w pisowni suahili Kilimanjaro), mimo że bardzo łatwe, to jednak na tyle trudne, że startując z fotela biurowego nie sposób się mierzyć... Za pięć dwunasta Póki jeszcze są Śniegi Kilimandżaro Goździki z Afryki Najpiękniejsze plaże świata Kilimandżaro - spełnienie moich marzeń. • Wyprawa na Kilimandżaro Pojechaliśmy do Afryki nie tylko po to, by zobaczyć i wejść na najwyższą wolnostojącą górę świata, która, mimo tak pięknie brzmiącego miana, w naszym przekonaniu nie sprawia większych trudności technicznych. Kilimandżaro miało być przede wszystkim poligonem dla organizmów naszych przyjaciół i znajomych, którzy chcieli się przekonać, jak to naprawdę jest na wysokości ponad 5800 m. Wśród nich byli i tacy, co mieli za sobą jedynie tatrzańskie wędrówki. Dla mnie i Kamila miała to być przede wszystkim konfrontacja z Czarnym Lądem, który w dzieciństwie zawsze kojarzył się z wielką przygodą. Równie kusząca była świadomość minięcia równika i przebywania na drugiej półkuli w ponad 25-stopniowych upałach w środku polskiej zimy. Informacje Podstawowe (FactBook CIA) Praktyczne Polskie placówki Bezpieczeństwo Pieniądze Zdrowie Poznaj ten kraj Środowisko Historia Kuchnia Języki Obyczaje Religia Reportaże Zobacz także Tanzania we WIEM Dokąd bez wizy W serwisie Konkursy Wywiady Sprzęt Wyprawy Książki Przewodniki Sonda: Czy kiedykolwiek linie lotnicze zgubiły twój bagaż? Tak, ale na j szczęście się k l m n znalazł Kilimandżaro widać już z daleka, fot. Jacek Heliasz Jeszcze przed podróżą wśród jedenastoosobowej grupy pojawiły się obawy Zobacz więcej co do przelotu z Amsterdamu do Nairobi filmy z Tanzanii kenijskimi liniami. Co to będzie za samolot i galerie zdjęć z Tanzanii czy w ogóle doleci? Jak się później okazało, był to najnowszy pomysł Boeinga, czyli maszyna 777, która nie mogła być starsza niż dwa lata, a obsługa, czystość i komfort lotu potwierdzały tylko hasło reklamowe Kenya Airways - The Pride of Africa (Duma Afryki). Afryka przywitała naszą ekipę odcieniami zieleni... Patrząc na filmy i zdjęcia z poprzednich lat spodziewaliśmy się czegoś zupełnie innego. Od kierowcy wiozącego nas z lotniska w Nairobi dowiadujemy się, że w tym roku pora sucha się spóźnia już półtora miesiąca i prawdopodobnie nie nadejdzie wcale. Anomalia podobna do tej, która w Polsce nie przyniosła zimy. Po kilku godzinach podróży bardzo przyzwoitym autobusikiem, mając za sobą granicę kenijsko-tanzańską w Namandze, w okolicach Arushy po raz pierwszy dostrzegamy potężną sylwetkę Kili, choć do pokonania mieliśmy jeszcze około 100 km. Tak, bagaż j przepadł i k l m n dostałem odszkodowanie j k l m n Nie, nigdy zobacz inne sondy» By móc dobrze ocenić potęgę tej góry, proponuję przenieść się na chwilę do centrum Krakowa i spróbować sobie wyobrazić Tatry widziane z każdego średniowysokiego budynku, górujące nad miastem w postaci jednej kopulastej góry. Kili, podobnie jak one, ma ponad 50 km rozpiętości, tylko że jest to samotny masyw o przewyższeniu względnym 5000 metrów. Wieczorem bez przeszkód dojeżdżamy do Moshi, gdzie w hotelu dowiadujemy się, że kopuła Kilimanjaro jest mocno zaśnieżona, a w strefie lasów deszczowych uciążliwe błoto wymusza użycie stuptutów. Wypełniamy kolejne sterty papierów - przepustek, wiz itp. Większość z nas już z pamięci uzupełnia pola numerami paszportów, lotu i innymi cyferkami, które nigdy wcześniej tak często nie były potrzebne. Noc spędzamy w przyjemnych, pół słomianych . pół betonowych hotelowych domkach, chronieni przed obecną tu malarią gęstą siecią moskitier, będących na wyposażeniu każdego z pomieszczeń. Rano, po zażyciu codziennej dawki środków przeciwmalarycznych oraz bardzo obfitym śniadaniu, ruszamy. Tanzania Reportaże Śniegi Kilimandżaro Reportaże Paweł Sokołowski (4challenge) • • • • • • ...ciąg dalszy Za pięć dwunasta Póki jeszcze są Śniegi Kilimandżaro Goździki z Afryki Najpiękniejsze plaże świata Kilimandżaro - spełnienie moich marzeń. • Wyprawa na Kilimandżaro Najpierw czterdziestominutowa przejażdżka na dachu busa wśród otaczających bananowców do Machame Gate. Ledwie wysiedliśmy przy bramie parku i już oblegają nas tłumy czarnoskórych z „darami” nie za darmo. Przepychają się i krzyczą „special morning price... only for you my brother”. Pierwsza zaproponowana przez nich cena jest kilkadziesiąt razy wyższa, niż ostateczna, którą można wynegocjować jedynie przez ostentacyjną rezygnację z zakupu. Wśród oferowanych gadżetów są i takie, co wyglądają znajomo: kijki Salewy oraz przeróżne pokrowce przeciwdeszczowe na plecaki. Duży ich wybór zastanowił mnie przez chwilę. Jak się później okazało, nawet tu zawsze warto mieć je przy sobie... Szybko udało się zgrupować obsługujących nas 22 tragarzy, 3 kucharzy i obowiązkowego przewodnika z dwoma zastępcami i rozdzielić cały ekwipunek 40-osobowej w sumie wyprawy. A jest co rozdziela ć: namiot - mesa, kuchnia z myślą o wszystkich, czyli talerze, sztućce, kubki, krzesła, stoły, do tego należy jeszcze dodać miednice, namioty oraz samo wyżywienie, na które składało się np. kilkadziesiąt kilogramów ziemniaków... Każdy z tragarzy zwykle niesie co najmniej dwa plecaki i część pozostałego dobytku potrzebnego wyprawie, czyli około 40-45 kilogramów. Jak to w afrykańskim zwyczaju bywa, połowę z tego niesie na głowie. Podejście na Kilimandżaro, fot. Jacek Heliasz Jeszcze przed południem pniemy się w górę w głąb lasu deszczowego. Do obozu pierwszego Machame Camp, położonego na wys. 2800 m, dochodzimy po pięciogodzinnym marszu przez nieprawdopodobnie gęstą dżunglę ze zwisającymi lianami. W czasie wędrówki towarzyszą nam kolorowe ptaki, małpy i inne stworzenia. Do pełni szczęścia naszych Pań brakowało jedynie jadowitych pająków wielkości talerza oraz węży. Obóz rozbijamy wśród rozrzedzonych zarośli powyżej granicy lasu. Od tego momentu będziemy na otwartej przestrzeni już w zasadzie do samego szczytu. Jeszcze przed zmrokiem pierwsza niespodzianka ze strony naszych tragarzy - miednice z gorącą wodą. Patrzymy na te luksusy z niedowierzaniem, ale skoro są, to dlaczego mam sobie odmawiać przyjemności zanurzenia kończyn w ciepłej wodzie? Następnego dnia w drodze do Shira Camp (3700 m n.p.m.) około godziny 14.00 zaczyna się coś, co zwykle przekonuje do zakupu pokrowca przeciwdeszczowego na plecak...ulewa. Po upływie 30 minut już wiem, że w plecaku nie mam takiej rzeczy, która mogłaby być jeszcze sucha... Pozostałe dni w drodze na szczyt Kili wyglądają w zasadzie podobnie. Codziennie należy przebyć kilkanaście kilometrów, co zajmuje zwykle między 4 a 6 godzin. Czasem droga biegnie wśród wielkich bomb wulkanicznych, stanowiących pozostałość po aktywności Kili, albo wśród występujących tylko na tym obszarze sinisji . charakterystycznych wysokich roślin, których zielone pęki wyrastają tylko na czubku wcześniej uschniętych. Ze wszystkich odwiedzanych po drodze camp’ów . Shira, Karranga (3930 m n.p.m.), Barrafu (4550 m n.p.m.) - zdecydowanie najbardziej malowniczym jest Barranco (3870m n.p.m.). Obóz położony u stóp dwukilometrowej ściany krateru Kibo . Western Breach musi robić mocne wrażenie. Jest to jedyne miejsce, gdzie naprawdę można poczuć zdobywanie olbrzymiej góry. Tanzania Reportaże Śniegi Kilimandżaro Reportaże Paweł Sokołowski (4challenge) • • • • • • ...ciąg dalszy Za pięć dwunasta Póki jeszcze są Śniegi Kilimandżaro Goździki z Afryki Najpiękniejsze plaże świata Kilimandżaro - spełnienie moich marzeń. • Wyprawa na Kilimandżaro W miarę upływu kolejnych dni, wraz ze wzrostem wysokości stale pogarsza się samopoczucie niektórych uczestników wyprawy. Po przeanalizowaniu czasu, który nam pozostał na zrealizowanie celu, wspólnie podejmujemy decyzję o zmianie planów. Mając wcześniej zaplanowane zejście ze szczytu z jednym noclegiem po drodze w Mweka Camp (3100 m n.p.m.), postanawiamy z niego zrezygnować, wydłużając o jedną noc aklimatyzację i nocując w początkowo niezaplanowanym obozie Karranga. To jest właściwa decyzja. Biwak wśród wysokogórskich pustkowi, fot. Jacek Heliasz Dwa dni później o wschodzie słońca w dziesięcioosobowym zespole stajemy przy słynnej, wielokrotnie fotografowanej tabliczce na szczycie Kilimandżaro - Uhuru Peak 5896 m. Od przełęczy zwanej Stella Point (5730 m), na szczyt wyprowadzała nas szeroka krawędź krateru, która była w tym roku istnym lodowiskiem. Kibo nie przypominał tego z większości znanych zdjęć, przedstawiających zwykle parę płatów wytapiającego się w zastraszającym tempie lodowca. Zaskoczył nas grubą zalodzoną pokrywą śnieżną, na której można byłoby użyć raków, gdyby oczywiście ktokolwiek je zabrał ze sobą... Stojąc na szczycie o 6.30 rano, po sześciu godzinach dreptania, wiedziałem, że za chwilę czeka nas około 40-50 kilometrów schodzenia. Decydując się na wydłużenie akcji wejścia, wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że musimy zejść do bramy parku jeszcze tego samego dnia. Miejscowi przewodnicy utwierdzali nas w przekonaniu, że jest to możliwe. I było. Po godzinie 22.00 i spędzeniu prawie 23 godzin na nogach, totalnie wyczerpani jesteśmy przy Mweka Gate. Jeszcze w drodze udało nam się telefonicznie zorganizować transport oraz zezwolenie na wyjście z parku, mimo zakazu obowiązującego ze względów bezpieczeństwa od godziny 20-tej. Do pełni szczęścia pozostało nam tylko zimne Kilimanjaro - piwo w Moshi. Chcąc wykorzystać czas, który nam pozostał w Afryce, zaplanowaliśmy powrót na lotnisko do stolicy Kenii nocą. Po kilku dniach wśród dzikich afrykańskich zwierząt, spod znanego nam hotelu w Moshi po północy zabiera nas specjalnie zorganizowany autobus. Spokojną podróż, spędzaną głównie w pozycji leżącej na rozmieszczonych na kształt materacy plecakach, w jednej chwili przerywa potężny kamień rozbijając chłodnicę. To oczywiście stawia nas w trudnym położeniu, gdyż wszystko mieliśmy zapięte na ostatni guzik i nie możemy sobie pozwolić na poślizg dłuższy niż dwie godziny. Kierowca ma świadomość naszej sytuacji i pędzi przez busz do momentu, gdy wnętrze autobusu całkowicie ogarnia dym z żarzącego się silnika. To już koniec... nie zdążymy na samolot. Środek nocy, droga całkowicie pusta, ciągnące się po horyzont dzikie przestrzenie rokują niewielkie nadzieje na dotarcie do Nairobi na czas. To, co wydarzyło się później, było zbiegiem szczęśliwych okoliczności, których nie sposób opisać. Na lotnisko wpadamy 10 minut przed odlotem i jakim. cudem przekonujemy kogo trzeba, by nas jeszcze odprawiono. Dopiero na pokładzie samolotu mamy świadomość, że mimo wszystko się udało. Tanzania Reportaże Śniegi Kilimandżaro Reportaże Paweł Sokołowski (4challenge) • • • • • • ...ciąg dalszy Za pięć dwunasta Póki jeszcze są Śniegi Kilimandżaro Goździki z Afryki Najpiękniejsze plaże świata Kilimandżaro - spełnienie moich marzeń. • Wyprawa na Kilimandżaro Na trudność tej poniekąd łatwej góry składa się czynnik, który nie pojawia się na innych tak skomercjalizowanych szczytach. Poważnym utrudnieniem jest z góry ograniczony czas na wejście. Nie zakłada on ani jednego dnia odpoczynku w celach aklimatyzacyjnych. Ze względu na wysokość opłat za przebywanie na terenie Parku Narodowego Kilimandżaro (120$-150$ za każdy dzień + dodatkowe opłacenie tragarzy i przewodników), żadna wyprawa nie planuje dłuższej akcji, niż standardowe 6 dni, uniemożliwiając tym samym dostosowanie tempa wejścia do samopoczucia uczestników. Spośród uczestników naszej wyprawy niektórym wejście na Kili przyszło dość łatwo, ale byli i tacy, którzy przez większość dni zmagali się ze słabościami swojego organizmu i tylko dzięki niewiarygodnej wręcz determinacji spełnili swoje marzenie. Lodowa czapa na szczycie Kilimandżaro, fot. Jacek Heliasz Cenne uwagi W Tanzanii jest wiele agencji, które organizują wejścia na Kilimandżaro. Należy jednak pamiętać, że kapitalizm Afryki Wschodniej jest co najmniej tak dziki jak zwierzęta, które tam żyją. Nie powinno się zakładać, że każda wynajęta agencja zapewni to, co oferuje i w takiej formie, jak tego oczekujemy. Wystarczy nieodpowiednie wyżywienie z dawką obcej flory bakteryjnej, skutecznie pozbawiające chęci do atakowania szczytu. Napiwki rzędu 20$ dla tragarzy są zwyczajem obowiązkowym i trzeba je darować osobiście bezpośrednio po zakończeniu akcji górskiej. Scedowanie napiwków na jedną osobę, najczęściej szefującego im przewodnika, kończy się...ogromnym napiwkiem dla jednej osoby. Czarnoskórzy członkowie ekipy równie chętnie przyjmą elementy wyposażenia i szturmowej odzieży, bo ich pozostawia wiele do życzenia. Afrykańskie dzieci w każdym miejscu proszą o długopisy i warto pomyśleć o tym jeszcze w Polsce, nadmiar słodyczy w plecaku też nikomu nie zaszkodzi. Podczas zdobywania Kilimandżaro codziennie rano i o zmroku można liczyć na miednicę pełną gorącej wody do umycia się. Stoły w mesie . codziennie rozbijanej na nowym terenie - zawsze przykryte są nowymi, papierowymi obrusami. Podczas podchodzenia, gdy cała kuchnia jest w drodze, można liczyć na lunchowy zestaw tzw. crissburger, w którym również będzie co. wegetariańskiego. Przydają się własne energetyzujące słodycze. Po zdobyciu najwyższej wolno stojącej góry świata, czeka nas trzygodzinne zejście do obozu Barrafu, gdzie przywita nas ciepły posiłek i tragarze gotowi do zejścia. Po godzinnym odpoczynku schodzimy do Mweka Camp (3100 m) w dolinie Mweka. Dzień szósty: Mweka Camp (3100 m) - Mweka Gate (1800 m). Opcjonalnie: Barrafu Camp (4550 m) - Uhuru Peak (5895 m) - Barrafu Camp (4550 m) - Mweka Camp (3100 m) - Mweka Gate (1800 m). Możliwe choć skrajnie wyczerpujące. Ostatni dzień jest czterogodzinnym spacerem w gęstym tropikalnym lesie do Mweka Gate, gdzie będą oczekiwać na nas samochody, które zabiorą nas z powrotem do hotelu w Moshi Więcej informacji praktycznych oraz galeria wyprawy na oficjalnej stronie: www.kilimanjaro.4challenge.org Podziękowania od 4CHALLENGE dla Jacka Heliasza za piękne fotografie, dla którego pokonanie Kili było czym. więcej niż tylko wejściem na szczyt. Tanzania Reportaże Śniegi Kilimandżaro Reportaże Paweł Sokołowski (4challenge) • • • • • • ...ciąg dalszy Machame Route - czyli jak wejść na Kilimandżaro Za pięć dwunasta Póki jeszcze są Śniegi Kilimandżaro Goździki z Afryki Najpiękniejsze plaże świata Kilimandżaro - spełnienie moich marzeń. • Wyprawa na Kilimandżaro Zdecydowanie jest to najdłuższy wariant, gdzie do pokonania są największe odległości. W zamian nagradza niezapomnianymi wrażeniami i malowniczością. Najpiękniejsza z dróg na szczyt Kilimandżaro, zapewniająca również najlepszą aklimatyzację. Wejście i zejście zajmują sześć dni. Dzień pierwszy: Machame Checkpoint (1900 m) - Machame Camp (2980 m). Samochodami z Moshi dojeżdżamy na wysokość 1900 m n.p.m do Machame Checkpoint, gdzie znajduje się brama Parku Narodowego (Machame Gate). Po przepakowaniu się i zgrupowaniu tragarzy, ruszamy wąską, ale łagodną drogą wiodącą przez tropikalny las równikowy do Machame Camp, na wysokość 2980 m. Tego dnia maszerujemy około 18 km, co powinno nam zająć nie więcej niż siedem godzin. Dzień drugi: Machame Camp (2980 m) - Shira Camp (3840 m). Kolejnego dnia nasz dystans jest o połowę krótszy i wynosi 9 km. Nie oznacza to jednak, iż czas, jaki na to poświęcimy, będzie o połowę krótszy niż w dniu poprzednim, ponieważ podejście jest już nieco trudniejsze głównie ze względu na wysokość, która może już wywierać wpływ na wydolność organizmu. Osiągamy 3840 m pomiędzy kraterami Kibo i Shira, gdzie położony jest Shira Camp. Wędrówka na szczyt, fot. Jacek Heliasz Dzień trzeci: Shira Camp (3840 m) - Barranco Camp (3950 m). Dzień aklimatyzacyjny, ponieważ różnica wysokości do pokonania wynosi zaledwie 100 metrów. Jednak aby dojść do następnego biwaku, pokonujemy wzniesienie zwane Lava Tower 4500 m. Podczas tego etapu z pewnością już mocniej odczuwamy efekt rozrzedzonego powietrza. Jednak powrót do obozu poniżej czterech tysięcy metrów poprawi samopoczucie, a ponowne osiągnięcie tej samej wysokości powinno przyjść już dużo łatwiej. Droga do najbardziej malowniczo położonego Barranco Camp zajmie około 7 godzin. Obóz położony niemal u stóp krateru Kibo wznoszącego się 2000metrów ponad nami. Dzień czwarty: Barranco Camp (3950 m) _ Barrafu Camp (4550 m). Opcjonalnie: Barranco Camp (3950 m) _ Karranga Camp (3970 m). Na początek 300-metrowa ściana Barranco Wall i naturalnie wydrążona w niej, miejscami wąska, ścieżka. Jest to jedyny odcinek, podczas którego może okazać się wskazane schowanie kijków i pomaganie sobie rękami w bardzo łatwym terenie. Po 3-4 godzinach na zmianę schodząc i podchodząc przecinamy Karranga Camp (3980m), który stanowi rezerwę aklimatyzacyjną pozwalającą na przeplanowanie działań w zależności od waszego samopoczucia. Stąd jeszcze 3 godziny podejścia do Barrafu Camp (4550 m). Temperatury w nocy mogą tu spadać do – 10oC. Dzień piąty: Barrafu Camp (4550 m) - Uhuru Peak (5895 m) - Mweka Camp (3100 m). Opcjonalnie: Karranga Camp (3970 m) - Barrafu Camp (4550 m). Namioty opuszczamy o północy, krótki posiłek, by najpóźniej o 1 w nocy zaatakować. Sześć godzin stromego drapywania wyprowadza nas o wschodzie słońca na krawędź krateru w tzw. Stella Point (5730 m), skąd mamy godzinę łagodnego podejścia szeroką granią na szczyt . Uhuru Peak (5895 m). Tanzania Reportaże Śniegi Kilimandżaro Reportaże Paweł Sokołowski (4challenge) • • • • • • ...ciąg dalszy Za pięć dwunasta Póki jeszcze są Śniegi Kilimandżaro Goździki z Afryki Najpiękniejsze plaże świata Kilimandżaro - spełnienie moich marzeń. • Wyprawa na Kilimandżaro Informacje praktyczne Przepisy wizowe: Wiza jest wymagana. Do Tanzanii i Kenii kosztuje po 50 USD każda, otrzymuje się ją na granicy. Wiza jest ważna przez 3 miesiące. Paszport powinien być ważny przez jeszcze co najmniej 6 miesięcy od planowanej daty wyjazdu z Tanzanii. Pieniądze: Wymienialna jest w zasadzie każda waluta twarda, najlepiej mieć dolary, potem Euro (w tej kolejności). Dolary muszą być tzw. nowe tzn. z dużymi głowami prezydentów. Stare banknoty (z małymi głowami) generalnie w ogóle nie są przyjmowane we Wschodniej Afryce. Karty kredytowe działają wszędzie w dużych miastach, bankomaty też. Czas: W Tanzanii obowiązuje czas Greenwich plus 3 godziny oraz plus 2 godziny w okresie naszego czasu zimowego. Elektryczność: Napięcie wynosi 220V; duże wahania napięcia i częste przerwy w dostawie prądu to norma; lepsze hotele mają generatory. Gniazdka są najczęściej typu angielskiego (konieczna przejściówka). Zasięg telefonii komórkowej jest osiągalny na stokach Kili, choć należy wziąć poprawkę na zdarzające się sytuacje braku porozumienia pomiędzy rządzącymi krajem a biznesem, co prowadzi nawet do tygodniowych przerw w dostępie do sieci.
