Rynek franczyzy w Indiach
Transkrypt
Rynek franczyzy w Indiach
Wydział Promocji Handlu I Inwestycji Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w New Delhi Rynek franczyzy w Indiach New Delhi 2014 Niniejszy materiał został przygotowany staraniem Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w New Delhi. Informacje zawarte w publikacji są prezentowane czytającym i korzystającym nieodpłatnie i nie mogą podlegać dalszej odsprzedaży czy też wykorzystaniu w ramach prowadzonej działalności komercyjnej polegającej w szczególności na doradztwie biznesowym. WPHI New Delhi dokłada starań, aby informacje zawarte w publikacji były jak najbardziej dokładne i aktualne, nie mniej nie mogą one stanowić zasadniczej podstawy do budowania strategii biznesowej czy biznes planów. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 2 Rynek franczyzy w Indiach - Przegląd Na przestrzeni ostatnich lat rynek franczyzy w Indiach wykazywał ogromny wzrost i oczekuje się, iż w dającej się przewidzieć przyszłości będzie dalej rozwijał się w stabilnym tempie. Szereg czynników przyczynia się do rozwoju franczyzy w Indiach: rosnące znaczenie klasy średniej, coraz większa akceptacja zagranicznych marek oraz łatwiejsza możliwość wejścia na rynek indyjski przez firmy zagraniczne. Obecnie rynek franczyzy w Indiach szacowany jest na ok. 13,4 miliarda USD i prognozuje się, że do 2017 r. wzrośnie czterokrotnie osiągając wartość 50,4 miliarda USD. Co więcej, według szacunków branża ta generuje obecnie ok. 1,4% PKB. Szacuje się, iż do 2017 r. liczba ta wzrośnie do ok. 4% co obrazuje ogromny potencjał tego sektora dla rozwoju gospodarki indyjskiej. W 2012 r. liczbę jednostek działających w ramach systemu franczyzowego w Indiach szacowano na 45.000 i według prognoz ma ona wynieść 168.000 w 2017 r. Opisywany wzrost ilości franczyz na rynku indyjskim widać we wszystkich gałęziach gospodarki, aczkolwiek kategorie obejmujące artykuły konsumpcyjne trwałego użytku, usługi dla konsumentów oraz żywność i napoje zanotowały największą ilość franczyz. W istocie oczekuje się, iż to właśnie te kategorie będą świadkami największej ekspansji franczyzy w nadchodzących latach. Przykładowo szacuje się, iż do roku 2017 następujące gałęzie gospodarki odnotują następującą stopę wzrostu: szkolnictwo – 26%, zdrowie i wellness - 23,5%, biżuteria – 20%, artykuły konsumpcyjne trwałego użytku – 10,4%. Ocenia się, iż liczba franczyzobiorców w branży żywności i napojów wzrośnie z ok. 5.700 w 2012 r. do ok. 27.000 w 2017 r. Podobnież prognozuje się, iż liczba franczyzobiorców w sektorze oświaty wzrośnie z ok. 8.100 w 2012 r. do ok. 29.500 w roku 2017. Większość franczyzodawców na rynku indyjskim do firmy krajowe. Zagraniczni franczyzodawcy stanowią jedynie 25% całkowitej liczby franczyzodawców. Niemniej jednak wraz z coraz większym zainteresowaniem ze strony zagranicznych przedsiębiorstw odnośnie wejścia na rynek indyjski udział ten będzie rósł. Kolejnym ważnym czynnikiem wpływającym na rynek franczyzy jest ekspansja zarówno krajowych jak i międzynarodowych franczyz poza miasta tzw. I kategorii (tj. miasta o populacji przekraczającej 4 miliony osób). Obecnie miasta II i III kategorii (tzn. ośrodki o liczbie ludności odpowiednio między 1-4 milionami osób i 0,5-1 milionem osób) oferują niebagatelne szanse na rozwój systemów franczyzowych. Rozwój ten napędzany jest przez kilka czynników: coraz wyższy poziom rozporządzalnych dochodów osobistych w miastach kategorii II i III, niższe koszty działalności operacyjnej już utworzonych jednostek franczyzowych, rosnąca rozpoznawalność marki wśród klientów w tych miastach, itd. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 3 Według szacunków liczba jednostek w ramach sieci franczyzowych w Indiach będzie rosła wg skumulowanego rocznego wskaźnika wzrostu CAGR wynoszącego 30% do 2017 r. Podobnie wzrosną przychody franczyz, tj. o 30,2%. Przed właścicielami sieci franczyzowych chcących otworzyć swoje jednostki w Indiach stoi kilka możliwości wejścia na rynek. Należą do nich franczyza bezpośrednia, franczyza wielokrotna i masterfranczyza. Franczyza bezpośrednia polega na tym, iż franczyzodawca oraz franczyzobiorca zawierają między sobą bezpośrednio umowę franczyzową, w którą nie są zaangażowane podmioty trzecie. Taki system jest najczęściej stosowany wśród franczyzodawców o ugruntowanej pozycji, do których należą marki mające mocną pozycję i wysoką rozpoznawalność. Ponadto, system ten jest szczególnie popularny w sektorze żywności i napojów. Umowa dotycząca franczyzy wielokrotnej wiąże się z uczestnictwem franczyzobiorców wielokrotnych, których zadaniem jest doprowadzanie do zawierania umów pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcami z danego regionu geograficznego. Ten sposób na rozwój swojej działalności na nowych obszarach Indii wybierają zwykle indyjscy franczyzodawcy. W systemie masterfranczyzy franczyzodawca zawiera umowę z franczyzobiorcą, który jest odpowiedzialny za ustanawianie wszystkich subfranczyzobiorców w ramach danego obszaru geograficznego, i wspiera subfranczyzobiorców jeśli takie wsparcie jest potrzebne. Ten model jest najbardziej rozpowszechniony pośród zagranicznych franczyzodawców chcących wejść na rynek indyjski. Co ciekawe zdecydowana większość franczyzodawców preferuje tzw. model FoFo, czyli franczyza należąca do i zarządzana przez franczyzobiorcę, tzn. jednostka sieci franczyzowej należy do franczyzobiorcy i jest przez niego zarządzana, a franczyzodawca angażuje się w ograniczonym zakresie. Jednym z powodów dominacji tego modelu mogą być wysokie koszty działalności operacyjnej wynikające z wynajmu i opłat za media w przypadku franczyz w dużych miastach z kategorii I. Z drugiej strony poważnym problemem związanym z tym systemem jest możliwe obniżenie standaryzacji produktów czy usług sprzedawanych przez wszystkie jednostki franczyzowe znajdujące się w danym rejonie geograficznym. Drugim najbardziej popularnym modelem biznesowym w przypadku franczyzy jest tzw. model CoFo, czyli franczyza należąca do francyzodawcy a zarządzana przez franczyzobiorcę. Model ten pozwala franczyzodawcy utrzymać większą kontrolę nad standaryzacją i jakością produktów i usług sprzedawanych przez wszystkie jednostki sieci franczyzowej i jest także popularny wśród franczyzodawców chcących uruchomić swoje pierwsze punkty franczyzowe w Indiach. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 4 Modele biznesowe wykorzystywane we franczyzie w Indiach: Biorąc pod uwagę znaczące różnice w zakresie celów biznesowych, strategii i modeli rozwoju firm, w Indiach franczyzodawcy mają do dyspozycji kilka modeli franczyzowych aby w jak najwyższym stopniu spełnić swoje potrzeby i zrealizować swoje cele. Jednym z powodów, dla których franczyza jest tak atrakcyjnym sposobem na rozwój działalności biznesowej przez przedsiębiorstwa są niewielkie nakłady finansowe jakie są potrzebne aby zwiększyć swoją obecność na danym obszarze geograficznym. Większość nakładów finansowych jak i konieczność spełnienia wymogów wynikających z przepisów jest po stronie franczyzobiorcy. Z drugiej strony, ponieważ franczyzodawcy zwykle nie odgrywają aktywnej roli w codziennym funkcjonowaniu franczyzobiorców, tracą oni kontrolę nad standaryzacją usług jak i jakością sprzedawanych towarów. Biorąc pod uwagę powyższe dwa czynniki istnieje szereg modeli franczyzy, które umożliwiają franczyzodawcom osiągnięcie stanu równowagi pomiędzy nadzorem i kontrolą nad swoimi markami a ekspansją na nowe rynki. Strategie wejścia na rynek indyjski dla zagranicznych franczyzodawców: Zagraniczne przedsiębiorstwa chcące wejść na indyjski rynek poprzez system franczyzowy mogą to zrobić wykorzystując jeden z trzech różnych wariantów, tj. franczyzę bezpośrednią, franczyzę wielokrotną oraz masterfranczyzę. W kolejnej części przedstawiono bardziej szczegółowo poszczególne trzy typy strategii wejścia na rynek. 1. Franczyza bezpośrednia W przypadku franczyzy bezpośredniej zagraniczny franczyzodawca zawiera umowę franczyzową bezpośrednio z indyjskim franczyzobiorcą. Taka umowa przewiduje dla franczyzobiorcy wyłączność na danym obszarze geograficznym. W systemie franczyzy bezpośredniej od franczyzodawcy wymaga się udzielania franczyzobiorcy nieustającego wsparcia w zakresie marketingu i reklamy, a także wsparcia w zakresie szkolenia pracowników. Od franczyzobiorcy nie wymaga się zwykle osiągania konkretnych celów sprzedażowych jak ma to miejsce w przypadku innych strategii wejścia na rynek w ramach systemów franczyzowych. Z drugiej strony franczyzobiorca jest zobowiązany nie tylko do uiszczenia wstępnej ryczałtowej opłaty franczyzowej ale także dodatkowych opłat bieżących. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 5 Jedną z wyraźnych zalet tej formy umowy franczyzowej jest fakt, iż franczyzodawca zachowuje znaczną kontrolę nad jakością produktów / usług sprzedawanych w jednostkach sieci franczyzowej, a także ma możliwość zagwarantowania, iż te same standardy są przestrzegane we wszystkich jednostkach franczyzowych w danym rejonie. Z drugiej strony, ponieważ umowa franczyzowa z franczyzobiorcą jest zwykle ograniczona do jednej jednostki franczyzowej, franczyzobiorca nie jest w stanie przyczynić się do rozwoju działalności franczyzowej franczyzodawcy na innych obszarach geograficznych. Ponadto, franczyzodawca musi przeznaczyć więcej środków na utrzymanie systemu wsparcia franczyzobiorcy oraz na zapewnienie, iż te same standardy jakości będą przestrzegane przez wszystkie jednostki franczyzowe. 2. Franczyza wielokrotna W modelu franczyzy wielokrotnej franczyzodawca zawiera umowę z podmiotem, który otrzymuje prawo posiadania i otwierania jednostek sieci franczyzowej na pewnym obszarze. Na franczyzobiorcy wielokrotnym ciąży także obowiązek ustanawiania innych franczyz na tym obszarze. Zwykle wymaga się, aby do takiego podmiotu należała przynajmniej jedna jednostka franczyzowa, którą ma on zarządzać. Ponadto, w odróżnieniu od franczyzy bezpośredniej franczyzobiorca wielokrotny ma za zadanie tworzenie jednostek systemu franczyzowego na swoim terenie. Tak więc odpowiedzialność za wyszukiwanie franczyzobiorców i powiększanie sieci jednostek franczyzowych na danym obszarze geograficznym nie leży po stronie franczyzodawcy ale po stronie franczyzobiorcy wielokrotnego. Tak czy inaczej na podstawie umowy o franczyzę wielokrotną franczyzodawca wchodzi z franczyzobiorcą w stosunek dwustronny, na podstawie którego jest zobowiązany prowadzić działania marketingowe i reklamowe dla franczyzobiorcy oraz udzielać wszelkiej pomocy zgodnie z umową franczyzową. Z drugiej strony daje to franczyzodawcy znaczną kontrolę nad jakością i standaryzacją towarów i usług sprzedawanych w jednostkach sieci franczyzowej. 3. Masterfranczyza W modelu masterfranczyzy franczyzodawca mianuje master franczyzobiorcę w skali danego kraju lub mniejszego regionu geograficznego, na którym franczyzobiorca ma za zadanie ustanawiać kolejne franczyzy. Tak jak w przypadku franczyzobiorcy wielokrotnego, master franczyzobiorca musi posiadać i zarządzać pewną ilością jednostek franczyzowych a także ma za zadanie zwiększać ilość franczyz 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 6 na danym obszarze. Jednak od master franczyzobiorcy wymaga się osiągania zakładanych wartości sprzedaży oraz zakładanych ilości nowych franczyz na danym obszarze geograficznym. W ramach umowy o masterfranczyzie subfranczyzobiorca staje się stroną umowy trójstronnej, w której partycypuje franczyzodawca oraz master franczyzobiorca. W takich przypadkach to na master franczyzobiorcy spoczywa obowiązek udzielania wsparcia subfranczyzobiorcy, w tym prowadzenia działań z zakresu marketingu i reklamy. W zamian za to master franczyzobiorcy przysługują wszelkie opłaty franczyzowe od subfranczyzobiorcy, z których część jest następnie przekazywana franczyzodawcy. Tak więc w przypadku tego modelu franczyzodawca jest w stanie znacznie zwiększyć swoją obecność na indyjskim rynku, jednocześnie przenosząc odpowiedzialność za udzielanie wsparcia i pomocy na master franczyzobiorcę. Ten model wejścia na rynek jest zwykle preferowany przez zagraniczne przedsiębiorstwa, które mają niewielką lub żadną wiedzę na temat kultury i przepisów kraju, w którym chcą zaistnieć. Ponadto, zagraniczni franczyzodawcy, którzy chcą zminimalizować początkowe wydatki kapitałowe potrzebne do rozwoju sieci franczyzowej także wykorzystują tą strategię wejścia na nowe rynki. Biorąc pod uwagę spore różnice kulturowe oraz różne miejscowe przepisy prawne obowiązujące w poszczególnych stanach, w Indiach franczyzodawcy chętnie ustanawiają master franczyzobiorców dla poszczególnych regionów. W takim przypadku master franczyzobiorcy zwykle odpowiadają za dany region składający się kilku stanów, które charakteryzują się podobną kulturą i przepisami prawnymi. Modele biznesowe wykorzystywane w systemach franczyzowych w Indiach: Obecnie w Indiach można spotkać się z trzema głównymi modelami franczyzy. Są to: franczyza należąca do i zarządzana przez franczyzobiorcę (franchise-owned-franchise-operated, FoFo), franczyza należąca do franczyzodawcy a zarządzana przez franczyzobiorcę (company-ownedfranchise-operated, CoFo) oraz franczyza należąca do franczyzobiorcy a zarządzana przez franczyzodawcę (franchise-owned-company-operated, FoCo). 1. Franczyza należąca do i zarządzana przez franczyzobiorcę – Model FoFo W tym modelu franczyzobiorca jest właścicielem a także zarządza jednostką franczyzową. Innymi słowy franczyzobiorca ponosi koszty początkowe związane z najmem czy zakupem lokalu jak i wydatki operacyjne. W tym modelu wydatki ponoszone przez franczyzodawcę są minimalne. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 7 Biorąc pod uwagę wciąż rosnące koszty wynajmu czy zakupu nieruchomości w głównych metropoliach Indii, ten model stał się najbardziej praktycznym modelem biznesu na wstępnym etapie ekspansji franczyzy w miastach kategorii I. W tym modelu franczyzobiorcy są zwykle bardzo zmotywowani, ponieważ bardziej ryzykują w przypadku braku zyskowności jednostki franczyzowej. Ponieważ w tym rodzaju systemu franczyzy franczyzodawca nie musi inwestować dużych środków czy kapitału ma możliwość rozwijania i wdrażania spójniejszej strategii ekspansji swojej marki na rynku. Niemniej jednak franczyzodawca wciąż musi prowadzić działania marketingowe na rzecz franczyzobiorcy oraz wspierać go materialnie, natomiast ze wszystkich rodzajów franczyzy w tym modelu ma najmniejszą możliwość kontroli jakości sprzedawanych towarów i usług. Dlatego też dla przedsiębiorstw z sektora usług, gdzie odczucia klienta oraz jakość jego obsługi mają pierwszorzędne znaczenie, omawiany model franczyzy jest propozycją ryzykowną. Co więcej, relacja pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą jest ważniejsza w przypadku tego modelu, ponieważ franczyzodawca ma mniejszą kontrolę nad jakością i standardami przestrzeganymi w jednostce franczyzowej, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktów pomiędzy stronami. Obecnie model Fofo jest najbardziej popularnym biznesowym modelem franczyzy w Indiach, zwłaszcza w branży żywności i napojów. 2. Franczyza należąca do franczyzobiorcy a zarządzana przez franczyzodawcę – Model FoCo W tym modelu franczyzy jednostka franczyzowa należy do franczyzobiorcy ale jest zarządzana i utrzymywana przez franczyzodawcę. Franczyzodawca ma możliwość zarządzania franczyzą zgodnie z własnymi zasadami i zapewnienia odpowiedniego poziomu jakości sprzedawanych przez jednostkę franczyzową towarów i usług. W zamian za to franczyzobiorca otrzymuje niewielki procent ze sprzedaży danej jednostki, a jeśli jest właścicielem lokalu otrzymuje także czynsz najmu. Ten model umożliwia franczyzodawcy nie tylko utrzymywanie jakości i standardów swoich produktów i usług ale także rozwijanie się w miastach kategorii I i II, gdzie ceny zakupu nieruchomości są bardzo wysokie. Jasnym jest, iż ten model jest skuteczny w przypadku franczyzodawców, którzy oferują produkty lub usługi, w przypadku których kluczową rolę odgrywa tzw. doświadczenie zakupowe klienta. Biorąc pod uwagę, iż w niektórych branżach odpowiednie zarządzanie doświadczeniem zakupowym klienta i stosunkiem z klientem jest bardzo istotne, ten model będzie przez 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 8 niektórych franczyzodawców oceniany jako efektywny mimo dodatkowych kosztów, jakie może generować. Zauważono także, iż ten model franczyzy może pochwalić się wyższym poziomem lojalności i satysfakcji klientów dzięki ich wierze w to, iż franczyza zarządzana przez franczyzodawcę na pewno gwarantuje wyższą jakość i standardy niż w innych przypadkach. Jednym z najbardziej istotnych cech tego modelu franczyzy jest znaczna ilość czasu i środków jakie franczyzodawca musi przeznaczyć na codzienne funkcjonowanie oraz standaryzację usług we wszystkich jednostkach systemu franczyzowego na danym obszarze geograficznym. 3. Franczyza należąca do franczyzodawcy a zarządzana przez franczyzobiorcę – Model CoFo Ostatnim z popularnych modeli franczyzy stosowanych w Indiach jest typ franczyzy należącej do franczyzodawcy a zarządzanej przez franczyzobiorcę, tzw. model CoFo, gdzie jednostka franczyzowa należy do franczyzodawcy ale jej codzienne funkcjonowanie leży w gestii franczyzobiorcy. Jednym z motywów stosowania tego typu franczyzy jest fakt, iż przedsiębiorstwa mogą nie być w stanie samodzielnie na co dzień zarządzać jednostkami systemu franczyzy, zwłaszcza jeśli realizują one agresywną strategię ekspansji i liczą na szybki wzrost ilości jednostek franczyzowych w krótkim okresie czasu. W omawianym modelu franczyzodawca dostarcza franczyzobiorcy niezbędną pomoc materialną, marketingową i logistyczną, tak jak w przypadku modelu FoFo. Franczyzodawca ma także większą kontrolę i nadzór nad jakością produktów i usług sprzedawanych w jednostce, a także nad standaryzacją usług świadczonych w różnych jednostkach systemu franczyzowego. Niektórzy franczyzodawcy otwierają w danym mieście jednostki systemu franczyzowego według zarówno modelu FoFo jak i CoFO. Punkty należące do franczyzodawcy pełnią rolę flagowych sklepów sieci, natomiast punkty zarządzane przez franczyzobiorców – zwykle mniejsze – są rozproszone na terenie miasta. Model CoFo jest drugim pośród najczęściej spotykanych rodzajów modeli franczyzy stosowanych przez franczyzodawców na terenie Indii. Jest on szczególnie popularny wśród franczyzodawców z sektora żywności i napojów oraz zdrowia i wellness. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 9 Prawne aspekty zakładania franczyzy: W odróżnieniu od szeregu innych państw Indie nie posiadają legislacji dedykowanej zakładaniu franczyzy czy regulującej umowy franczyzowe. Kwestie dotyczące franczyzy oraz relacje pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą podlegają szeregowi różnych aktów prawnych. 1. Indyjskie przepisy prawne dotyczące umów franczyzowych Poniżej przedstawiono niektóre z głównych aktów prawnych kształtujących relacje pomiędzy franczyzodawcami a franczyzobiorcami: Indyjska Ustawa o Umowach (Indian Contract Act), 1872 Jako że umowa franczyzowa jest w istocie umową pomiędzy właścicielem system franczyzowego oraz franczyzobiorcą, zapisy Indyjskiej Ustawy o Umowach są najważniejsze w przypadku ustanawiania franczyzy. Ten akt prawny reguluje wszelkie aspekty umów franczyzowych na terenie Indii, od istoty złożonej oferty aż do akceptacji, obowiązywania i możliwych powodów naruszenia tego typu umów. Ustawa ta reguluje także obowiązki obydwu stron, tzn. zarówno franczyzodawcy jak i franczyzobiorcy. Ustawa o Szczególnym Zadośćuczynieniu (Specific Relief Act), 1963 Ustawa o Szczególnym Zadośćuczynieniu z 1963 r. reguluje uprawnienia stron umowy franczyzowej w zakresie odwołania się do indyjskich sądów z żądaniem zadośćuczynienia w przypadku jeśli druga strona naruszyła podpisaną już przez strony umowę franczyzową. Ustawa o Konkurencji (Competition Act), 2002 W odniesieniu do działań franczyzowych ustawa ta definiuje zasady dotyczące cen odsprzedaży towarów i usług konsumentowi, powiązania sprzedaży i kupna produktów oraz konsekwencje błędnych dokumentów rejestrowych. Ustawa o Monopolach i Ograniczających Praktykach Handlowych (Monopolies and Restrictive Trade Practices Act, MRTP), 1969 Wszelkie nadmiernie ograniczające zapisy umów franczyzowych zawieranych pomiędzy franczyzodawcą i franczyzobiorcą podlegają zapisom Ustawy o Monopolach i Ograniczających Praktykach Handlowych (tzw. ustawy o MRTP). Akty prawne regulujące prawa własności intelektualnej Umowy pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą zawierające zasady dotyczące przekazywania praw do znaków handlowych, praw autorskich, praw własności intelektualnej, 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 10 patentów i wzorów zastrzeżonych podlegają szeregowi odpowiednich aktów prawa indyjskiego, w tym: Ustawie o Znakach Handlowych (Trademark Act) z 1999 r., Ustawie o Wzorach (Designs Act) z 2000 r., Ustawie Patentowej (Patents Act) z 1970 r. oraz Ustawie o Prawach Autorskich (Copyright Act) z 1957 r. Ustawa o Ochronie Konsumentów (Consumer Protection Act), 1986 Ustawa o Ochronie Konsumentów jest kluczowym aktem prawnym w zakresie praw przysługujących konsumentom w przypadku kupna towarów i usług od przedsiębiorstwa handlowego czy franczyzodawcy. Wyszczególnia ona obowiązki zarówno franczyzodawców jak i franczyzobiorców w zakresie sprzedaży konsumentom wadliwych towarów czy usług. W zależności od zapisów umowy franczyzowej ustawa ta wskazuje stronę, która ponosi odpowiedzialność w przypadku sprzedaży wadliwych towarów i usług konsumentowi. Ustawa o Zarządzaniu Dewizami (Foreign Exchange Management Act), 1999 Ustawa o Zarządzaniu Dewizami jest głównym aktem prawnym regulującym przepływy i płatności realizowane przez indyjskich franczyzobiorców na rzecz zagranicznych franczyzodawców. Obecnie ustawa ta zezwala na pełne, tzn. nieograniczone przelewy opłat franczyzowych na rzecz właścicieli międzynarodowych systemów franczyzowych. Niemniej jednak ustanawia ona ograniczenia w przypadku płatności opłat technicznych, opłat francyzowych związanych z transferem technologii, patentów, znaków towarowych, znaków handlowych, itd. Regulacje Banku Rezerw Indii Bank Rezerw Indii jest centralnym bankiem Indii, który definiuje zasady dotyczące napływu pieniędzy do Indii oraz ich wypływu z Indii. Bank Rezerw Indii regularnie publikuje komunikaty dotyczące przepływów za granicę opłat franczyzowych na rzecz franczyzodawców oraz przepływów związanych z transferem technologii, opłatami technicznymi i opłatami franczyzowymi. Indyjska Ustawa o Przedsiębiorstwach (Indian Companies Act), 1956 Ustawa ta, uchwalona w 1956 r. i od tego czasu wielokrotnie nowelizowana, definiuje koncepcje różnorodnych podmiotów gospodarczych, poczynając od prywatnych firm, państwowych przedsiębiorstw i przedsiębiorstw holdingowych, na franczyzie kończąc. Ustawa o Spółkach Komandytowych (Limited Liability Partnership Act), 2012 Ustawa o Spółkach Komandytowych z 2012 r. określa rodzaj partnerstwa, które ma ograniczoną odpowiedzialność w stosunku do wspólników podmiotu gospodarczego. Nowe przepisy 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 11 dotyczące zakładania spółek komandytowych zostały uchwalone z myślą, iż zachęcą one zagraniczne przedsiębiorstwa do zakładania podmiotów gospodarczych w Indiach. Wchodząc na rynek indyjski zagraniczny właściciel franczyzy może wybrać spośród szeregu różnego rodzaju form działalności gospodarczej. Są to m. in. jednoosobowa działalność gospodarcza, spółki, spółki komandytowe, a także prywatne lub państwowe przedsiębiorstwa. Niemniej jednak od zagranicznego franczyzodawcy nie wymaga się, aby zawierając umowę franczyzową z indyjskim franczyzobiorcą zakładał jakąkolwiek z powyższych form działalności gospodarczej. Co więcej, w odróżnieniu od wielu państw w Indiach nie obowiązują przedkontraktowe wymogi odnośnie ujawniania informacji przez zagranicznych franczyzodawców indyjskim franczyzobiorcom. Ponieważ nie ma konkretnej ustawy dotyczącej ustanawiania franczyzy w Indiach, wszelkie aspekty umów franczyzowych takie jak uiszczanie opłat ryczałtowych, opłat za znaki handlowe, opłat za transfer technologii czy praw własności intelektualnej, prawa i obowiązki stron, sposoby rozstrzygania sporów, właściwość sądów w przypadku rozstrzygania sporów a także powody rozwiązywania umów franczyzowych winny być odpowiednio ustalone i określone w umowie franczyzowej. 2. Przepisy regulujące transfery opłat franczyzowych i pozostałych opłat na rzecz zagranicznych franczyzodawców W Indiach transfery opłat franczyzowych i pozostałych opłat realizowane przez krajowych franczyzobiorców na rzecz zagranicznych franczyzodawców regulowane są zarządzeniami Banku Rezerw Indii oraz zapisami Ustawy o Zarządzaniu Dewizami. W oparciu o istniejące przepisy indyjskim franczyzobiorcom przysługuje nieograniczona możliwość transferu zryczałtowanych opłat za zakup licencji franczyzowych oraz opłat za korzystanie ze znaków handlowych, praw własności intelektualnej oraz za transfer technologii na rzecz zagranicznych franczyzodawców bez konieczności uzyskiwania uprzedniej zgody rządu. Przed wejściem w życie poprawki do w/w ustawy rząd przewidywał surowe obostrzenia w odniesieniu do transferu ryczałtowych opłat franczyzowych i innych opłat na rzecz zagranicznych franczyzodawców. Przepisy umożliwiały transfer opłat franczyzowych jedynie do wysokości 1% wartości krajowej sprzedaży indyjskiego franczyzobiorcy i 2% przychodów z eksportu wygenerowanych dzięki korzystaniu ze znaku handlowego zagranicznego franczyzodawcy, w przypadku gdy nie miał miejsce transfer technologii. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 12 Niemniej jednak płacona zagranicznemu franczyzodawcy zryczałtowana opłata początkowa czy następujące po niej opłaty franczyzowe podlegają opodatkowaniu zgodnie z Ustawą o Podatku Dochodowym jako przychody pochodzące ze źródła krajowego, a także podlegają przepisom dotyczącym przepływów kapitałowych zgodnie z Ustawą o Zarządzaniu Dewizami. 3. Rozstrzyganie sporów w umowach franczyzowych Jednym z głównych wyzwań jakie stoją przed franczyzodawcami i franczyzobiorcami jest odpowiedni sposób rozstrzygania sporów, które mogą pojawić się podczas współpracy. Jak już wspomniano w Indiach nie obowiązują regulacje prawne, które określałyby obowiązek franczyzodawcy w zakresie ujawnienia informacji franczyzobiorcy przed zawarciem umowy franczyzowej. To może prowadzić do sporów pomiędzy franczyzodawcą i franczyzobiorcą odnośnie obowiązków i zakresu odpowiedzialności stron umowy. Ponieważ nie ma jednego aktu prawnego odnoszącego się wyłącznie do umów franczyzowych wszelkie konflikty, które mogą się pojawić, winny być rozwiązywane zgodnie z Indyjską Ustawą o Umowach z 1872 r. lub Ustawą o Szczególnym Zadośćuczynieniu z 1963 r. Jeśli konflikt odnosi się do innego aktu prawnego strona poszkodowana może złożyć pozew w indyjskim sądzie z żądaniem wydania wyroku lub może żądać działań naprawczych. Większość umów franczyzowych zawieranych obecnie pomiędzy zagranicznymi franczyzodawcami i indyjskimi franczyzobiorcami zawiera szczegóły odnośnie obowiązków obydwu stron w przypadku sytuacji spornej. Przykładowo, umowa taka może przewidywać, iż dany akt prawny przeważa nad innym aktem prawnym w przypadku konkretnego sporu, może wskazywać właściwy sąd lub sposób rozstrzygnięcia sporu, który obydwie strony winny honorować, może także wskazywać, które procedury sądowe, arbitrażowe czy mediacyjne mają zastosowanie w danym przypadku. Istotnym źródłem konfliktów jest niewłaściwe wykorzystanie przez franczyzobiorców znaków handlowych, patentów, nazw firmowych i innych praw własności intelektualnej należących do franczyzodawców. Aby zabezpieczyć własność intelektualną czy znaki handlowe franczyzodawcy winni chronić swoje znaki handlowe w Indiach na mocy przepisów Ustawy o Znakach Handlowych i Towarowych (Trade & Merchandise Marks Act) z 1958 r. Franczyzodawca może zezwolić franczyzobiorcy na korzystanie ze swoich znaków handlowych pod określonymi warunkami przyznając franczyzobiorcy prawo do ich używania. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 13 Kluczowe segmenty dla branży franczyzowej w Indiach: Podczas gdy w Indiach franczyza - jako sposób ekspansji na nowe rynki – jest silnym trendem we wszystkich kategoriach towarów i usług, to do segmentów rynku, w których franczyza rozwijała się najszybciej w ciągu ostatnich lat należą m. in. branża handlu detalicznego, branża odzieżowa, branża meblarska i wyposażenia wnętrz, żywność i napoje oraz szkolnictwo. Poniżej przyglądnięto się bliżej niektórym z tych segmentów. 1. Franczyza w segmencie handlu detalicznego Branża handlu detalicznego w Indiach jest jednym z największych segmentów indyjskiej gospodarki. Ostatnimi laty generowała około 14-15% indyjskiego rocznego PKB a jej wartość szacuje się na około 500 miliardów USD. Obecnie sektor handlu detalicznego w Indiach jest w dużej mierze rozdrobniony – ponad 90% graczy w tej gałęzi gospodarki należy do sektora niezorganizowanego, tzn. są to firmy posiadające pojedyncze sklepy zatrudniające poniżej 10 osób. Według szacunków Deloitte branża ta rozwijała się w tempie 10,6% rocznie w okresie 2010-2012 i w 2015 r. jej wartość sięgnie około 750-800 miliardów USD. Oczywistym jest, iż dla graczy z sektora zorganizowanego branża ta oferuje idealny potencjał do rozwoju. Biorąc pod uwagę, iż 60% rynku handlu detalicznego w Indiach koncentruje się na sprzedaży żywności i artykułów spożywczych, segment ten oferuje ogromne możliwości inwestycyjne. Wielobranżowe sklepy osiedlowe takie jak Big Apple należące do Future Group, Nature’s Basket należące do grupy Godrej, Twenty Four Seven oraz Reliance Fresh należący do Reliance są głównymi graczami z sektora zorganizowanego w segmencie żywności i artykułów spożywczych w ramach rynku detalicznego. Franczyza to niezwykle popularny sposób ekspansji dla firm działających na detalicznym rynku żywności I artykułów spożywczych. Istnieje ku temu wiele powodów. Po pierwsze, wielobranżowe sklepy osiedlowe wymagają większej powierzchni niż lokale z wielu innych segmentów branży handlu detalicznego. W głównych metropoliach, gdzie ceny nieruchomości w ostatnich latach znacząco wzrosły, zakup czy wynajem punktów handlowych należących do franczyzodawcy i przez niego zarządzanych został ograniczony. To powoduje, iż dla właściciela sieci franczyzowej rozwój według modelu, w którym jednostka franczyzowa należy do franczyzobiorcy i jest przez niego zarządzana jest idealnym rozwiązaniem. Po drugie, wraz z coraz lepszym rozpoznaniem zasięgu przedmiotowej branży i wraz ze wzrostem konkurencji przedsiębiorstwa doszły do wniosku, iż franczyza jest najlepszą strategią rozwoju umożliwiającą ograniczenie ryzyka jakie wiąże się z prowadzeniem sklepów firmowych przez przedsiębiorstwa. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 14 Co więcej, branża ta oferuje firmom w niej działającym także znaczące możliwości segmentacji. Przykładowo, podczas gdy Nature’s Basket grupy Godrej stara się pozycjonować swoją markę jako „górną półkę” oferującą wyroby garmażeryjne i produkty organiczne, sieć Reliance Fresh usiłuje dotrzeć do codziennych konsumentów poprzez różnicowanie cen i specjalne oferty. Franczyza stała się jednym z ulubionych sposobów ekspansji zwłaszcza w miastach II i III kategorii. Dla przykładu, sieć Twenty Four Seven planuje rozszerzyć swoją obecność w miastach II i III kategorii takich jak Chandigarh, Dehradun i Muzaffarnagar. Ponad 90% punktów franczyzowych otwieranych jest w ramach umów franczyzowych zawieranych z miejscowymi franczyzobiorcami. Analogicznie, sieć wielobranżowych sklepów osiedlowych Future Group należąca do Kishore Biyani’ego ogłosiła, iż swój przyszły rozwój planuje jedynie w formie franczyzy. Podczas gdy firma jest gotowa dokonywać ograniczonych inwestycji początkowych w jednostki franczyzowe to wszystkie dalsze koszty, w tym czynsz najmu i koszty operacyjne, muszą być pokrywane przez franczyzobiorcę. Obecnie grupa planuje wzrost jednostek franczyzowych do 1.000 w roku 2015. 2. Franczyza w branży odzieżowej Branża odzieżowa i tekstylna to kolejna ważna gałąź indyjskiej gospodarki. Według szacunków wartość krajowego sektora odzieży i tekstyliów wyniosła 58 miliardów USD w 2011 r. Szacuje się, iż liczba ta wzrośnie do 141 miliardów w roku 2021. Znaczną część tego sektora (około 70%) stanowi segment odzieżowy. Co więcej, w miarę wzrostu dochodu rozporządzalnego jakim dysponują gospodarstwa domowe średniej klasy oraz w związku z faktem, iż na tą grupę społeczeństwa w coraz większym stopniu wpływ mają zagraniczne marki i kultura jasnym staje się, iż popyt na odzież z wyższej półki i odzież markową będzie rósł w podobnym tempie. W 2011 r. krajowy popyt na odzież wart był 65 miliardów USD a w 2017 r. ma wzrosnąć do poziomu 122 miliardów USD. Siła tej branży przekłada się także na wzrost ilości jednostek franczyzowych specjalizujących się w handlu detalicznym produktami z tego sektora. Wartość segmentu franczyzowego branży odzieżowej oszacowano na około 3,35 miliarda USD w 2011 r. Według prognoz ma ona wynieść 10,71 miliarda USD w 2017 r. Podobnież podczas gdy w 2011 r. istniało jedynie około 2.800 jednostek franczyzowych specjalizujących się w branży odzieżowej, zgodnie z oczekiwaniami ilość ta wzrośnie ponad dwukrotnie do 6.200 jednostek w 2017 r. Franczyza w branży odzieżowej stanowi dobrą sposobność dla marek, które mają już ugruntowaną pozycję w metropoliach. Franczyzodawcy mogą w ten sposób wykorzystać znajomość marki jednocześnie minimalizując ryzyko związane z ekspansją w mniejszych miastach, z kategorii II i III. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 15 3. Franczyza w branży żywności i napojów Ostatnimi laty zorganizowana część branży usług gastronomicznych w Indiach rozwija się w ogromnym tempie i oferuje olbrzymie możliwości w zakresie franczyzy. Wartość tego segmentu jako takiego szacuje się na około 48 miliardów USD (2012 r.). Oczekuje się, iż do 2017 r. będzie on rósł według skumulowanej rocznej stopy wzrostu na poziomie 13%. Segment ten obejmuje restauracje, bary, piekarnie i inne lokale gdzie można spożyć gotowy posiłek. Na przestrzeni ostatnich lat mieliśmy do czynienia z eksplozją popytu na międzynarodowe marki w tym segmencie. W głównych metropoliach marki te zyskały większą znajomość i lojalność klientów, i doświadczyły znacznych możliwości w zakresie ekspansji w mniejszych miastach. Przedmiotowy segment jest zdominowany przez sektor niezorganizowany. Gracze z sektora zorganizowanego stanowią jedynie około 3,5% całego rynku. Niemniej jednak jeśli przeanalizować zorganizowany segment tej branży to ponad 70% lokali specjalizujących się w usługach gastronomicznych działało w systemie franczyzowym. Franczyza oferuje wspaniałe możliwości przedsiębiorstwom specjalizującym się w usługach gastronomicznych. Franczyzobiorcy są bardziej świadomi gustów i preferencji miejscowych konsumentów więc stanowią lepszą alternatywę dla franczyzodawcy z punktu widzenia dostosowania jego produktów do wymogów miejscowych konsumentów. Ponadto, wraz z coraz silniejszą konkurencją w branży brak konieczności kupowania czy najmu oraz zarządzania własnymi jednostkami pozwolił franczyzodawcom przeznaczać więcej środków na marketing swoich produktów. Nowe niszowe segmenty przedmiotowej branży oferują największe możliwości rozwoju dla systemów franczyzowych. Przykładowo, restauracje typu fast food, kawiarnie i ekskluzywne restauracje mają potencjał franczyzowy, którego wartość do 2017 r. szacuje się na odpowiednio 1,5 miliarda USD, 1,4 miliarda USD i 1,2 miliarda USD. Niemniej jednak - mimo dużego potencjału - działalność franczyzowa w tym segmencie stawia przed franczyzodawcami także spore wyzwania. W przypadku gdy jednostka franczyzowa zarządzana jest przez franczyzobiorcę zawsze istnieje duże ryzyko utraty standaryzacji i spadku jakości. Jest to szczególnie istotne w segmencie żywności i napojów gdzie negatywne doświadczenia konsumentów mogą doprowadzić nie tylko do spadku powtórnej sprzedaży ale także do wywarcia niekorzystnego wrażenia, co w następstwie może zaszkodzić marce. W takim przypadku może się zdarzyć, iż nawet kompleksowa strategia remarketingu nie zdoła w pełni zamazać negatywnego wrażenia i przywrócić poprzedniego postrzegania marki w 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 16 umysłach konsumentów. Biorąc pod uwagę ten fakt podstawową kwestią jest utrzymanie przez franczyzodawcę całkowitej kontroli nad standaryzacją usług i jakością produktów we wszystkich jednostkach franczyzowych na terenie całego kraju. Czynniki przyczyniające się do rozwoju franczyzy: Istnieje szereg czynników przyczyniających się do wzrostu liczby otwieranych w Indiach franczyz. Niektórymi z najważniejszych z nich są: 1. Wschodząca indyjska klasa średnia Rozwój indyjskiej klasy średniej w znaczącym stopniu przyczynił się do wzrostu gospodarczego w Indiach na przestrzeni ostatniego dwudziestolecia. Wyższe roczne dochody gospodarstw domowych pozwoliły na zwiększenie konsumpcji towarów luksusowych, nie będących towarami pierwszej potrzeby. Zbiegło się to w czasie z coraz powszechniejszym wchodzeniem na indyjski rynek marek zagranicznych, które skierowane są do tej warstwy społeczeństwa. Mimo, iż istnieje wiele standardów według których definiowana jest klasa średnia w Indiach, Narodowa Rada ds. Badań nad Gospodarką (National Council for Applied Economic Research, NCAER), która kompiluje dane ekonomiczne w imieniu rządu indyjskiego, definiuje gospodarstwo domowe klasy średniej jako takie, które osiąga roczny przychód w przedziale od 4.000 do 20.000 USD. Mimo spowolnienia gospodarczego, jakie miało miejsce w Indiach w ostatnim roku prognozuje się, iż w kolejnych latach indyjska klasa średnia będzie rozwijać się w bardzo szybkim tempie. Według raportu McKinsey & Co. na temat rosnącej siły indyjskiej klasy średniej do roku 2025 do tej grupy społecznej może należeć około 583 miliony osób. Oznacza to, iż do 2025 r. klasa średnia stanowiłaby prawie 41% ludności Indii, co oznaczałoby ogromny skok z 5% odnotowanych w 2005 r. Obecnie do klasy średniej w Indiach zalicza się ponad 160 milionów osób, a do 2016 r. rozrośnie się ona do 267 milionów. Taki stan rzeczy oznacza istotny wzrost poziomu osobistych dochodów rozporządzalnych jakimi dysponują członkowie klasy średniej. Stały przyrost dochodów przełożył się także na wzrost osobistego dochodu rozporządzalnego na mieszkańca Indii, który wzrósł z poziomu 50.164 INR w roku obrachunkowym 2010-2011 do 44.276 INR w roku 20092010 w cenach bieżących. Kolejnym ważnym czynnikiem demograficznym jest duży udział w populacji osób z grupy wiekowej od 15 do 34 lat. W 2011 r. 430 milionów osób w Indiach należało do grupy wiekowej 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 17 15-34 lata. Szacuje się, iż do 2020 r. liczba ta wzrośnie do 464 milionów osób. Co więcej, według jednego z raportów do 2020 r. 64% ludności indyjskiej będzie aktywna zawodowo. Dane te są bardzo istotne, ponieważ to właśnie ten segment populacji podatny jest na zachodnie towary i marki. Ponadto, omawiana grupa wiekowa jest także bardziej skłonna akceptować nowe marki, wykazuje się większą rozpoznawalnością marki, a także większą lojalnością w stosunku do marek. Zagranicznym firmom specjalizującym się w sprzedaży dóbr z różnych segmentów, od żywności i napojów poprzez odzież, udało się wykorzystać coraz bardziej powszechną obecność zachodnich towarów i zachodniego stylu życia w umysłach indyjskich konsumentów z klasy średniej. W ten sposób udało im się zbudować mocny przyczółek na rynku indyjskim. Dla zagranicznych firm franczyza jest dużo bardziej korzystną formą wejścia na rynek indyjski niż jakakolwiek inna forma działalności. W obliczu braku szczegółowej wiedzy na temat krajowych regulacji prawnych, konkurencji oraz docelowych segmentów konsumenckich, a także dużych nakładów inwestycyjnych wymaganych przy zakładaniu własnego oddziału, wiele firm zdecydowało się na zawarcie umów franczyzowych z indyjskimi franczyzobiorcami jako najlepszy sposób rozszerzenia zakresu swojej działalności o Indie. 2. Przedsiębiorcza mentalność Niedawno przeprowadzone przez firmę KPMG badanie wśród właścicieli franczyz wykazało, iż 40% franczyzodawców biorących udział w badaniu wskazało na przedsiębiorczość franczyzobiorców jako najistotniejszy czynnik przyczyniający się do rozwoju franczyzy w Indiach. Taka przedsiębiorcza mentalność, wraz ze stosunkowo wyższym poziomem tolerancji ryzyka wśród indyjskich franczyzobiorców, umożliwiła gwałtowny rozwój w omawianej branży gospodarki. Potencjalni indyjscy franczyzobiorcy gotowi są zaryzykować związaniem się z zagraniczną marką i towarami mając nadzieję na wywołanie i utrzymanie popytu wśród krajowych konsumentów. Ponadto, większość umów franczyzowych zawieranych pomiędzy zagranicznymi franczyzodawcami a indyjskimi franczyzobiorcami wykorzystuje model gdzie franczyza należy do franczyzobiorcy i jest przez niego zarządzana. Taka strategia umożliwia zagranicznym franczyzodawcom wejście na indyjski rynek z niewielkimi nakładami inwestycyjnymi i przy ograniczonym ryzyku. W omawianym przypadku to indyjski franczyzobiorca bierze na siebie odpowiedzialność związaną z ponoszeniem kosztów działalności operacyjnej, uzyskiwaniem niezbędnych 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 18 formalnych zgód na otwarcie jednostek franczyzowych a także ponoszeniem wszelkich kosztów związanych z jednostką franczyzową. Taki stan rzeczy pozwala zagranicznemu franczyzodawcy nie tylko rozpocząć działalność na rynku indyjskim ale także rozwijać lub ograniczać przyszłą działalność gospodarczą w oparciu o wyniki istniejących franczyz oraz wejść lub opuścić indyjski rynek szybciej niż byłoby to możliwe w innych przypadkach. Co więcej, badanie przeprowadzone przez KPMG wykazało także, iż kilku franczyzodawców w Indiach zmieniło swoje propozycje franczyzowe dla indyjskich franczyzobiorców. Oznacza to, iż franczyzodawcy ci mają większą kontrolę nad standaryzacją i jakością towarów sprzedawanych w jednostkach franczyzowych, a także większą kontrolę w zakresie ochrony swojej marki, znaków handlowych i praw własności intelektualnej. 3. Ekspansja franczyzy do miast II i III kategorii Jednym z najważniejszych czynników mających wpływ na rozwój franczyzy w ostatnich latach był ruch w kierunku zakładania jednostek franczyzowych w mniejszych miastach w Indiach. W miarę jak zagraniczne i krajowe marki ugruntowują swoją pozycję w głównych indyjskich metropoliach, ekspansję na tereny miast kategorii II (tj. miasta o populacji 1-4 milionów) i kategorii III (miasta o populacji 0,5-1 miliona) traktują jako kolejny krok w rozwoju. Biorąc pod uwagę rosnący stopień przypominalności i rozpoznawalności marek pośród konsumentów z głównych metropolii oraz rosnącą wagę marketingu szeptanego, a także wysoce aspirujący styl życia konsumentów z miast kategorii II i III, popytu na zagraniczne marki na tych obszarach nie należy lekceważyć. W rzeczy samej szacuje się, iż miasta kategorii II i III już teraz reprezentują 24% wszystkich gospodarstw domowych w Indiach i 23% wszystkich dochodów rozporządzalnych. Co więcej, podczas gdy jedynie 8 miast spełnia warunki klasyfikacji do kategorii I, w ramach kategorii II znajduje się 26 głównych miast, a w kategorii III jest ich 33. Co więcej, wraz ze wzrostem poziomu dochodów segment populacji w tych miastach należący do klasy średniej będzie także rósł. Szacuje się, iż do 2025 r. 48% gospodarstw domowych w miastach kategorii III będzie zaliczana do klasy średniej. Ponadto, do roku 2025 około dwie trzecie klasy średniej w Indiach będzie mieszkała poza miastami kategorii I. Jasnym jest, iż baza konsumentów należących do klasy średniej w tych miastach stanowi atrakcyjny rynek z punktu widzenia zakładania jednostek franczyzowych w różnych kategoriach towarów i usług. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 19 Należy dodać, iż miasta kategorii II i III charakteryzują się innymi czynnikami sprzyjającymi rozwojowi systemów franczyzowych. Przykładowo, podczas gdy ceny nieruchomości w miastach I kategorii stanowią poważną przeszkodę dla ekspansji działalności franczyzowej, koszty takiej samej powierzchni w miastach II i III kategorii są dużo niższe. Podobnież koszty codziennej działalności operacyjnej związane z prowadzeniem jednostek franczyzowych w tych miastach są dużo niższe w porównaniu z kosztami, jakie trzeba ponieść w głównych metropoliach. Inne ważne czynniki przyczyniające się do ekspansji franczyzy w tych miastach to: baza konsumentów z wysokimi aspiracjami i rosnącymi dochodami rozporządzalnymi, niższy stopień konkurencji pomiędzy markami w porównaniu z miastami I kategorii, wyższy i szybszy zwrot z inwestycji, możliwość osiągnięcia wyższego stopnia lojalności konsumentów w stosunku do marki oraz niższe poziomy kosztów marketingowych na tych obszarach. Największy potencjał dla tworzenia jednostek franczyzowych oferują następujące branże: żywność i napoje, szkolnictwo, usługi dla konsumentów oraz odzież. Wiele znanych marek z sektora żywności i napojów dokonało ekspansji do miast II i III kategorii. Oświata także oferuje atrakcyjne możliwości dla rozwoju franczyzy w tych miastach biorąc pod uwagę liczny młody segment indyjskiej ludności, wzrost popytu na edukację na poziomie szkół wyższych oraz niedostatek organizacji oferujących tego typu usługi zwłaszcza w miastach mniejszych i rozwijających się. Wyzwania dla franczyzodawców chcących wejść na rynek indyjski: Mimo ogromnego potencjału, jaki oferuje franczyza w Indiach przed zagranicznymi franczyzodawcami wciąż stoją wyzwania na drodze ich wejścia na ten rynek. Należą do nich: 1. Zagrożenie obniżeniem standaryzacji i jakości Być może największą obawą zagranicznych franczyzodawców jest utrata możliwości standaryzowania towarów i usług oferowanych w różnych jednostkach franczyzowych na terenie całych Indii. Franczyzodawcy, którzy stosują model franczyzy należącej do franczyzobiorcy i przez niego zarządzanej (FoFo) lub należącej do franczyzodawcy a zarządzanej przez franczyzobiorcę (CoFo) lub którzy zawierają umowy z franczyzobiorcami wielokrotnymi lub master franczyzobiorcami (co powoduje zwiększenie dystansu pomiędzy franczyzobiorcami a nimi samymi) są szczególnie narażeni na ten problem. Obniżenie standardów jakości może mieć szczególnie niekorzystny wpływ w branżach zorientowanych na usługi, takich jak gastronomia, oświata, zdrowie i fitness, itd., gdzie marka 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 20 będąca przedmiotem franczyzy jest bardziej narażona na uszczerbek w przypadku negatywnych doświadczeń konsumentów. Co więcej ciągle rosnąca w skali Indii liczba jednostek franczyzowych może doprowadzić do sytuacji, w której właściciel franczyzy straci nadzór i kontrolę nad jakością prezentowaną przez poszczególne jednostki franczyzowe rozsiane po całym kraju. Kolejne wyzwanie dotyczy otwierania punktów franczyzowych w miastach kategorii II i III. Podczas gdy miasta te oferują znaczącą bazę konsumentów, wielu franczyzobiorców odczuwa potrzebę dostosowywania swoich produktów aby w większym stopniu odpowiadały lokalnym gustom i preferencjom. Wobec braku dogłębnego zrozumienia miejscowych gustów i preferencji, może to mieć znaczny wpływ na postrzeganie marki. Biorąc pod uwagę powyższe obawy właściciel franczyzy powinien w umowie franczyzowej kategorycznie określić stopień standaryzacji i jakości jakiego oczekuje od franczyzobiorcy. Jako że w Indiach nie istnieje legislacja dedykowana wyłącznie franczyzie, zapisy umowy franczyzowej nabierają jeszcze większego znaczenia dla określenia poziomu oczekiwanej jakości a także środków, jakimi franczyzodawca będzie dysponował w przypadku obniżenia standaryzacji lub jakości z winy franczyzobiorcy. 2. Brak aktów prawnych w Indiach odnoszących się wyłącznie do franczyzy Jak już wspomniano w odróżnieniu od większości innych państw takich jak Stany Zjednoczone, Australia, Singapur, itd. obecnie w Indiach nie obowiązują żadne przepisy odnoszące się wyłącznie do franczyzy. Wobec braku takiej legislacji zastosowanie mają bardziej ogólne przepisy dotyczące działalności gospodarczej. Należą do nich przede wszystkim Indyjska Ustawa o Umowach z 1872 r. oraz Ustawa o Szczególnym Zadośćuczynieniu z 1963 r. Brak dedykowanej franczyzie legislacji powoduje, iż zarówno franczyzodawcy jak i franczyzobiorcy są bardziej narażeni na niebezpieczeństwa. Dotyczy to szczególnie zagranicznych franczyzodawców, którzy są przyzwyczajeni do bardziej rozwiniętej bazy legislacyjnej odnoszącej się do franczyzy. Wobec braku stosownych przepisów umowa franczyzowa pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą musi zapewnić, iż prawa i obowiązki obydwu stron są wyraźnie określone aby chronić interesy obydwu stron umowy. Szczególną uwagę należy zwrócić na zapisy dotyczące zapewnienia kontroli jakości przez franczyzobiorcę, szkolenia pracowników przez franczyzodawcę, wsparcia ze strony franczyzodawcy w zakresie zapewnienia dostaw i inwentarza towarów handlowych, roli franczyzodawcy w zakresie reklamy i marketingu towarów lub usług, konkretnych wysokości 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 21 opłat ryczałtowych, opłat franczyzowych i innych opłat uiszczanych przez franczyzobiorcę, gwarancji franczyzodawcy w zakresie nie otwierania innych jednostek franczyzowych na określonym obszarze, sposobów rozwiązywania sporów, możliwości zastosowania konkretnych przepisów prawnych i właściwości sądów, itd. 3. Rozwiązywanie sporów W przypadku braku kompleksowej umowy franczyzowej ryzyko konfliktu pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą znacząco rośnie. Problemy związane z zarządzaniem konfliktami są pogłębiane przez fakt, iż w Indiach nie obowiązuje żadne prawodawstwo dotyczące konkretnie franczyzy. Konflikty pomiędzy franczyzodawcą a franczyzobiorcą mogą pojawić się w kilku obszarach, np.: niewystarczające wsparcie materialne ze strony franczyzodawcy, niewystarczający marketing i reklama na rzecz franczyzobiorcy, decyzja franczyzodawcy odnośnie ustanowienia dodatkowych franczyz na obszarze, na którym poprzednio franczyzobiorcy przysługiwała wyłączność, spadek jakości usług i produktów sprzedawanych przez franczyzobiorcę, brak standaryzacji franczyz w różnych regionach, brak wystarczającego udostępniania danych o sprzedaży przez franczyzobiorcę, warunki odnowienia franczyzy, kluczowe kryteria oceny wyników działalności franczyzobiorcy, zasady dotyczące praw własności intelektualnej przysługujących franczyzodawcy, itd. Obecnie większość umów franczyzowych zawiera klauzulę dotyczącą wyboru właściwej jurysdykcji, która określa właściwość sądu oraz prawodawstwa, wedle którego będą rozstrzygane spory. Wybór państwa, którego system prawny będzie miał zastosowanie w przypadku konfliktu jest ważny zarówno dla franczyzodawcy jak i franczyzobiorcy, ponieważ mogą oni nie być biegli w przepisach i systemie prawnym obowiązujących w państwie niebędącym krajem ich siedzib. W większości przypadków zagraniczni franczyzodawcy preferują wybór kraju gdzie mają swoją siedzibę lub gdzie ulokowana jest większość z ich franczyz podlegających miejscowemu prawodawstwu. Z drugiej strony franczyzobiorcy woleliby aby indyjskie sądy były właściwe w przypadku naruszenia postanowień umowy franczyzowej. Dla obydwu stron ważne jest, aby w umowie franczyzowej określić właściwość sądu. Podobnie, biorąc pod uwagę fakt, iż w Indiach nie istnieje prawodawstwo dotyczące stricte franczyzy strony mogą wskazać, które ustawy będą miały zastosowanie w przypadku pojawienia się konfliktu. Co więcej, umowa franczyzowa może także przewidywać sposób rozwiązywania sporów pomiędzy stronami. Tak więc umowa ta może obligować zarówno franczyzodawcę jak i franczyzobiorcę do złożenia pozwu w sądzie, do rozpoczęcia mediacji lub skorzystania z usług arbitrażowych. Wybór pomiędzy tymi sposobami rozwiązywania sporów zależy od szeregu 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 22 czynników. Przykładowo, próby rozwiązania konfliktu poprzez złożenie pozwu w indyjskim sądzie nie sprawdzą się w praktyce ze względu na długi okres, jaki jest potrzebny aby rozwiązać spór, a także ze względu na potencjalną szkodę jaką mogłoby to wyrządzić marce i wizerunkowi franczyzodawcy na rynku. Z drugiej strony zarówno usługi arbitrażowe jak i mediacyjne oferują szereg korzyści obydwu stronom w zakresie rozwiązywania sporów. Usługi arbitrażowe wiążą się z wydaniem wyroku przez stronę trzecią, który to wyrok w przedmiocie sporu jest wiążący dla obydwu stron. W Indiach arbitraż regulowany jest przez Indyjską Ustawę Arbitrażową (Indian Arbitration Act) z 1996 r. W przypadku mediacji franczyzodawca i franczyzobiorca postanawiają skorzystać z usług profesjonalisty, który ma za zadanie mediować i pogodzić strony tak, aby wypracować trwałe rozwiązanie. W odróżnieniu od arbitrażu mediatorowi nie przysługuje prawo wydania wyroku, który rozwiązywałby konflikt. Usługi zarówno arbitrażu jak i mediacji pozwalają stronom na szybsze rozwiązanie sporów i w sposób, który jest zdecydowanie bardziej efektywny kosztowo. Ponadto, dodatkową zaletą jest fakt, iż takie rozwiązywanie sporów można przeprowadzić w sposób poufny, aby nie zagrozić ani marce ani wizerunkowi franczyzodawcy. Informacje zawarte w publikacji są prezentowane czytającym i korzystającym nieodpłatnie i nie mogą podlegać dalszej odsprzedaży czy też wykorzystaniu w ramach prowadzonej działalności komercyjnej polegającej w szczególności na doradztwie biznesowym. 50-M (GATE-4), SHANTIPATH, CHANAKYAPURI, New Delhi 110021 Tel.: +91 11 414 96 959, Fax.: +91 11 268 89 215 www.newdelhi.trade.gov.pl, e-mail: [email protected] , [email protected] 23