Jak poznawać historię w miejscach pamięci?
Transkrypt
Jak poznawać historię w miejscach pamięci?
Państwowe Muzeum na Majdanku serdecznie zaprasza nauczycieli szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych na szkolenie metodyczne dotyczące pozaszkolnej edukacji historycznej w poobozowych miejscach pamięci: Jak poznawać historię w miejscach pamięci? METODY NIEKONWENCJONALNE 8 października 2016 r., Lublin Miejsce: Centrum Obsługi Zwiedzających PMM, ul. Droga Męczenników Majdanka 67 Godz. 9.30 – 16.00 Wizyty w poobozowych miejscach pamięci należą do jednej z najważniejszych form pozaszkolnego nauczania historii najnowszej, zalecanych w szkolnej podstawie programowej. Warsztaty metodyczne mają na celu zainspirowanie i zachęcenie nauczycieli do korzystania z takiej możliwości dydaktycznej. Potencjał edukacyjny tkwiący w koncepcji miejsc pamięci pozwala nie tylko wzbogacać wiedzę i poruszać emocje, ale umożliwia także kształtowanie wrażliwości młodych ludzi na otaczający świat oraz przekazywanie ważnych z punktu widzenia wspólnoty wartości, norm i wzorów zachowań. Wizyty w muzeach – miejscach upamiętnienia tworzą ponadto więzi społeczne i międzypokoleniowe, wspomagają pamięć jednostki i zbiorowości. Jak ciekawie opowiadać o przeszłości? Na czym polega proces komunikacji i interakcji z historią w miejscach pamięci? Jakie są oczekiwania młodzieży, a jakie nauczycieli? W czasie szkolenia uczestnicy będą mogli osobiście zmierzyć się z tymi pytaniami i poznać w praktyczny sposób nieszablonowe metody pracy z uczniami w muzeach upamiętnienia, dostosowane do wrażliwości i zainteresowań współczesnego odbiorcy. Udział w szkoleniu jest bezpłatny i traktowany jako kurs dydaktyczno-metodyczny podnoszący kwalifikacje zawodowe, dlatego uczestnicy otrzymają imienne zaświadczenia o jego ukończeniu. Otrzymają także publikacje poświęcone pozaszkolnej edukacji historycznej w miejscach pamięci. Zgłoszenie prosimy przesłać drogą mailową na adres: [email protected] do dnia 1 października 2016 r., a w przypadku dodatkowych pytań dzwonić pod numer 81/710 28 35. W ST Ę PN Y P RO G R AM 9.30 – 10.30 Powitanie uczestników szkolenia Wykład wprowadzający: Doświadczanie i postrzeganie historii w miejscu pamięci. Perspektywa uczniów Muzea upamiętnienia spełniają wiele funkcji społecznych w zakresie upamiętniania ofiar nazizmu i upowszechniania wiedzy o obozach koncentracyjnych, ale można je rozumieć także jako przestrzenie pamięci i edukacji, jako sfery przeżywania (re)konstruowanej historii, zbierania doświadczeń, stawiania pytań, kształtowania postaw i wartości. W czasie wizyt w miejscach pamięci spotykają się intencje i oczekiwania muzealników i nauczycieli z potrzebami, możliwościami i zainteresowaniami uczniów. Czy są one tożsame? Jakie oczekiwania mają młodzi ludzie? Jaki sens widzą w zwiedzaniu miejsc pamięci związanych z Holokaustem i innymi zbrodniami nazistowskimi? Odpowiedź na te pytania jest ważna zarówno dla nauczycieli, jak i muzealników. Chodzi o to, aby mogli wspólnie zbudować atrakcyjną przestrzeń dydaktyczną, która umożliwi uczniom osobiste spotkanie z historią. SESJA I 10.30 – 11.45 Zajęcia partycypacyjne. Edukacja biograficzna W tej metodzie chodzi o „poznawanie” osób, które w okresie wojny były w wieku szkolnym. Zajmowanie się ich losami stwarza możliwość intelektualnego i emocjonalnego zbliżenia się do przeszłych zdarzeń. Przykładem może być projekt „Spacer biograficzny po miejscu pamięci z Danutą Brzosko-Mędryk” lub „Dziennik obozowy Jadwigi Ankiewicz”. Podstawowym jego elementem jest zapoznanie się z przeżyciami byłych więźniów Majdanka w ogólnym kontekście historii obozu. Edukacja biograficzna łączy ze sobą kilka poziomów narracji: doświadczanie autentycznego miejsc historycznego i warstw jego pamięci, słuchanie i oglądanie opowieści świadka historii zarejestrowanej na cyfrowych nośnikach, czytanie wspomnień i pracę z materiałem źródłowym (dziennik obozowy, relacje, reprodukcje dokumentów, zdjęcia). Grupa A Zajęcia: „Spacer biograficzny z Danutą Brzosko-Mędryk. Prezentacja wideograficzna” Danuta Brzosko-Mędryk, polska więźniarka polityczna obozu na Majdanku, to jeden z najważniejszych świadków historii w kontekście niemieckich obozów koncentracyjnych. Centralna rola w tych zajęciach przypada pracy ze źródłem, relacją zapisaną w formie zdigitalizowanej, która wprawdzie nie zastąpi bezpośredniej rozmowy, stanowi jednak ważne źródło historyczne i materiał dydaktyczny. Jednoczesna konfrontacja z pamięcią miejsca historycznego i zarchiwizowaną pamięcią świadka ma wartość nie tylko poznawczą i afektywną, ale służy także formułowaniu przez uczniów nowych pytań, własnych opinii i wniosków dotyczących przeszłych wydarzeń. Grupa B Zajęcia: „Jadwiga Ankiewicz. Praca z dziennikiem obozowym” Szczególnym materiałem źródłowym jest dziennik napisany przez 16-letnią uczennicę, więźniarkę Majdanka, Jadwigę Ankiewicz. Należy traktować go jako dokument czasu, relikt obozowy i nośnik pamięci. Niezwykłe są okoliczności powstania tych zapisków, ale jeszcze bardziej zaskakuje ich treść. Autorka jest bardzo dobrą obserwatorką życia obozowego, nie skupia się jedynie na własnych przeżyciach i przemyśleniach, ale relacjonuje najważniejsze wydarzenia rozgrywające się w części obozu dla kobiet, których była świadkiem. Dziennik ma z tej perspektywy dużą wartość poznawczą i dydaktyczną. www.maj d ane k . e u 11.45 – 12.15 Przerwa na kawę/herbatę 12.30 – 13.00 Dyskusja moderowana Partycypacyjne metody pracy z uczniami z perspektywy muzealników i nauczycieli Oceńcie to sami: • Czy aktywna partycypacja w zajęciach pomaga uczniom w poznawaniu, przeżywaniu i przyswajaniu przeszłości? Potencjał, wyzwania i trudności. • Czy ta metoda nadaje się do pracy z każdą grupą uczniów? • Jak rozumieć efekty takich zajęć edukacyjnych w muzeum – miejscu pamięci? SESJ A II 13.15 – 15.15 Praca dydaktyczna w oparciu o oryginalne relikty poobozowe Co mają nam do powiedzenia o przeszłości eksponaty muzealne? Muzealia i związane z nimi emocje tworzą więzi pamięci i zrozumienia, odsyłają widza do osobistego doświadczenia i stanowią łącznik pomiędzy światem widzialnym i niewidzialnym. Dzięki przedmiotom muzealnym możliwe jest przejście w sferę wspominania, pamiętania i tworzenia nowych znaczeń. Wizyta i spotkanie z ekspertem na wystawie historycznej „Więźniowie Majdanka” – po co nam ta wystawa? Zajęcia interaktywne: Sztuka opowieści, czyli historie ukryte w muzealnych eksponatach Zajęcia na wystawie historycznej „Więźniowie Majdanka” oparte są na dydaktycznej zasadzie edukacji przez odkrywanie. Na ekspozycji znajdują się liczne przedmioty związane z funkcjonowaniem obozu na Majdanku i losami jego więźniów. Podobnie jak ludzie mają swoje biografie. Były one „świadkami” tamtych wydarzeń, przywołują okruchy pamięci o czasach obozowych. Stały się widzialnymi znakami życia i śmierci osób osadzonych w obozie. Fragmentaryczny przekaz, jaki ze sobą niosą, może być jednak różnie odczytywany, dzięki czemu powstaje przestrzeń do refleksji i indywidualnych poszukiwań. Dydaktyczna rola artefaktów polega nie tylko na wizualizacji historii, ale także na wywoływaniu pytań o przeszłość i wprowadzaniu uczniów w świat, który dopiero mogą poznać i odkryć. W tym ujęciu eksponaty muzealne mogą stanowić inspirację do kreowania własnego obrazu przeszłości oraz umożliwić dialog z różnymi przesłaniami zawartymi w historii ich powstania. 15.30 – 16.00 Podsumowanie szkolenia Wizyta w miejscu pamięci – szansa, czy tylko uciążliwy obowiązek? Czy warto inwestować swój czas w aktywność pozaszkolną? www.maj d ane k . e u