Ćwiczenia na koncentrację uwagi

Ćwiczenia na koncentrację uwagi
•
Słuchanie muzyki podczas różnych aktywności umysłowych, na przykład uczniowie czytają
tekst i wykonują do niego polecenia (muzyka jest elementem sprzyjającym koncentracji).
•
Wizualizowanie własnego sukcesu. Przed przystąpieniem do pracy dzieci leżą swobodnie
na podłodze. Wyobrażają sobie, jak sprawnie pracują, jak przychodzą im do głowy świetne
pomysły, jak wspaniale się czują, jak dobrze wykonały zadanie i cieszą się ze swojego sukcesu.
Odpowiednie słowa kieruje do uczniów prowadzący zajęcia, używając właściwej intonacji
głosu. Takie ćwiczenia warto wykonywać przed ważnymi egzaminami.
•
Afirmacje. Przed przystąpieniem do wykonania zadania uczniowie mogą wypowiedzieć ustalone
wcześnie afirmacje.
•
Wykonanie przed pracą, w trakcie odrabiania lekcji, przed sprawdzianem – wtedy, kiedy
odczuwamy zbyt duże napięcie – kilka głębszych oddechów, angażując przy tym przeponę.
•
Manipulowanie przedmiotem. Dziecko trzyma w dłoni na przykład gumową piłeczkę
sensoryczną i zgniata ją raz prawą, raz lewą ręką, a następnie oburącz. To skuteczny sposób
dla uczniów z nadpobudliwością.
•
Rysowanie symboli graficznych. Uczeń, chcąc zapamiętać słuchane treści, na przykład podczas
czytania przez nauczyciela tekstu lub powtarzania wiersza na pamięć, rysuje na kartce małe
symboliczne rysunki: kółeczka, krzyżyki lub inne. Wykonuje je rytmicznie i dość szybko. Może
też rysować oburącz – jedną ręką koło, drugą krzyżyk. Wchodząc w pewien rytm rysowania,
uzyskuje wyższy poziom koncentracji.
•
Słuchanie opowiadań relaksacyjnych przy muzyce. Wzrost koncentracji następuje dzięki
wywołaniu zainteresowania.
•
Rysowanie figur gałkami ocznymi. Ćwiczenie ma być wykonywane przed czytaniem. Zamknij
oczy. Przy zamkniętych powiekach wykonaj ruchy gałkami ocznymi: 5 trójkątów, 5 kół,
5 kwadratów, 5 linii poziomych, 5 linii pionowych. Ćwiczenie relaksuje oczy, powodując uwolnienie
napięcia mięśni oka i przygotowuje do uważnego czytania.
•
Patrzenie na nieruchomy punkt. Uczeń trzyma przed sobą białą kartkę z namalowanym
pośrodku czarnym punktem. Wpatruje się w niego przez chwilę.
•
Patrzenie na obiekt w ruchu. Uczeń koncentruje się na ruchomym punkcie w sali. Może to być
np. nauczyciel, którego, słuchając, jednocześnie obserwuje.
•
Peryferyjne widzenie. Dziecko trzyma przed sobą dłonie złożone na wysokości oczu (ręce
zgięte w łokciach). Wpatrując się w środek dłoni, przesuwa ręce na boki. Patrząc nadal w ten
sam punkt, próbuje zauważyć, do jakiego momentu widzi dłonie. Następnie wykonuje to samo
ćwiczenie, układając ręce do pionu, potem po skosie.
•
Uwalnianie nagromadzonego napięcia emocjonalnego, na przykład przez rysowanie, zabawy
dramowe, masażyki, oddechy, ćwiczenia ruchowe całego ciała bądź określonych jego części:
rąk, nóg, pleców. Moduł 9. Terapia pedagogiczna uczniów młodszych
– wybrane metody i techniki terapeutyczne
•
Wspólne rymowanki. Prowadzący zajęcia gromadzi z dziećmi własne sposoby na poprawienie
koncentracji. Systematycznie wprowadza różne elementy, na przykład wspólne rymowanki
terapeuty i dzieci. Terapeuta widząc, że dzieci się rozpraszają, zmienia całkowicie ich aktywność
– głośno i sugestywnie mówi początek rymowanki, a dzieci ją kończą:
Terapeuta: CHCĘ POWIEDZIEĆ KILKA SŁÓW
Dzieci odpowiadają: MY SŁUCHAMY, A TY MÓW.
Terapeuta: PRACA!
Dzieci odpowiadają: ZAWSZE POPŁACA!
Terapeuta: RAZ, DWA, TRZY.
Dzieci odpowiadają: MÓWISZ TY.
Terapeuta: CO TO JEST?
Dzieci odpowiadają: GRZECZNY PIES.
Terapeuta: DŁUGO TAK GŁOŚNO BĘDZIE?
Dzieci odpowiadają: JEST JUŻ CICHO WSZĘDZIE.
Terapeuta: CÓŻ TO ZA CHWILA?
Dzieci odpowiadają: CISZA ŻYCIE NAM UMILA.
To wspólne rymowanie pięknie kształtuje również słuch fonemowy.
•
Aby móc skutecznie skoncentrować dzieci na zadaniu, można pokierować ich uwagę na
„etykietę” z napisanym wyrazem (lub symbolicznym rysunkiem). Etykieta taka zastępuje nasz
komunikat – wypowiedź. Oto przykład etykiety, kiedy prosimy uczniów o słuchanie i ciszę:
CISZA
ODPOCZNIJ
UWAŻAJ
SKUP SIĘ
Moduł 9. Terapia pedagogiczna uczniów młodszych
– wybrane metody i techniki terapeutyczne