Podniesienie wieku emerytalnego w Królestwie Niderlandów

Podniesienie wieku emerytalnego w Królestwie Niderlandów
W październiku 2009 r., po wielomiesięcznej dyskusji z partnerami społecznymi, rząd
holenderski podjął decyzję o podniesieniu wieku emerytalnego (hol. AOW-leeftijd) z 65 lat
(obecnie obowiązujący, jednakowy dla kobiet jak i dla męŜczyzn) na 67 lat. Decyzja rządu
jest związana z procesem starzenia się społeczeństwa holenderskiego (Niderlandy od
dłuŜszego czasu odnotowują niski wzrost demograficzny, który, połączony z coraz wyŜszą
średnią długością Ŝycia, doprowadzi do radykalnej zmiany struktury ludności czynnej i
biernej zawodowo) a jej podjęcie przyspieszone poprzez kryzys gospodarczy i konieczność
reformy wydatków związanych z emeryturami. Zapowiedź takiego kroku znalazła się w
pakiecie instrumentów antykryzysowych przyjętych przez koalicję rządową w marcu br.
PodwyŜszenie wieku emerytalnego odbędzie się w dwóch etapach. Od 2020 r. wiek
emerytalny (zarówno dla kobiet jak i męŜczyzn) zostanie podniesiony do 66 lat. Od 2025 r. na
emeryturę będą mogły odejść osoby 67-letnie. Wprowadzenie nowych zasad nie ma więc w
zasadzie Ŝadnych konsekwencji dla osób kończących w 2010 r. 55 lat lub więcej.
Podniesienie wieku emerytalnego ma odniesienie do wszystkich grup zawodowych. Wyjątek
stanowić będą tzw. ‘cięŜkie zawody'. W ramach nowych regulacji rząd nałoŜył na
pracodawców obowiązek przenoszenia pracowników zatrudnionych w zawodach
zakwalifikowanych jako cięŜkie przez okres przekraczający 30 lat na inne, mniej ‘cięŜkie'
stanowiska. JeŜeli pracodawca nie chce, bądź nie jest w stanie takiego stanowiska zapewnić,
pracownik ma prawo odejść na emeryturę w wieku 65 lat. Wówczas jednak koszty
wcześniejszego odejścia na emeryturę ponosi pracodawca. Lista ‘cięŜkich zawodów' ustalona
będzie w porozumieniu z partnerami społecznymi w ciągu najbliŜszych 10 lat. Obecnie
wiadomo jednak, Ŝe będą to zawody, których wykonywanie w okresie przekraczającym 40 lat
grozi „zuŜyciem zawodowym".
Drugą grupą mającą prawo do wcześniejszego przejścia na emeryturę będą stanowić osoby,
które przepracowały 42 lata, (co najmniej trzy dni w tygodniu) a nie osiągnęły jeszcze wieku
emerytalnego. Osoby te mogą przejść na emeryturę w wieku 65 lat, jednakŜe wówczas ich
podstawowa emerytura będzie niŜsza o osiem procent. Aby zrekompensować niŜszą
emeryturę, zostaną wprowadzone dodatkowe instrumenty podatkowe, mające za zadanie
równieŜ stymulowanie dalszej aktywności zawodowej osób, które osiągną uprawnienia
emerytalne. Szczegółowe propozycje rozwiązań zostaną przedstawione przez rząd do końca
roku.
Obywatele, których tuŜ przed ukończeniem 65 lat dosięgnie bezrobocie lub uznani zostaną za
niezdolnych do wykonywania zawodu, objęci zostaną specjalnymi regulacjami. W myśl
nowych przepisów osoby, którym w momencie ukończenia lub po przekroczeniu 65 roku
Ŝycia nie będzie przysługiwać prawo do zasiłku dla bezrobotnych uprawnione będą do
skorzystania ze specjalnego zasiłku o wartości zbliŜonej do wysokości podstawowej
emerytury. Wartość majątku oraz wynagrodzenie małŜonka nie będą miały wpływu na
wysokość ww. zasiłku.
Rząd zobowiązał takŜe organizacje pracodawców oraz związki zawodowe do adaptacji tzw.
‘zrównowaŜonej polityki zatrudnienia" w ciągu pierwszej fazy wdraŜania ustawy o
podniesieniu wieku emerytalnego (2010-2010). ZałoŜeniem tej polityki jest tworzenie miejsc
pracy, w których panować będzie kultura zdrowia (fizycznego i psychicznego) oraz
odpowiednie warunki pracy, jednym słowem takich, które sprzyjać będą wykonywaniu
danego zawodu do 67 roku Ŝycia. W ciągu pierwszej fazy implementacji ustawy o AOW
wprowadzonych zostanie takŜe szereg regulacji w obszarze m.in. szkoleń pracowniczych oraz
przewidziana jest rewizja ustawy o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz warunkach w
miejscu pracy (tzw. Arbowet).