pobierz - CKP Siedlce
Transkrypt
pobierz - CKP Siedlce
Nauczyciel praktycznej nauki zawodu. Pracę w szkole rozpoczął w 1995r. w ZSZ nr. 3 w Siedlcach. Obecnie pracuje w CKP Siedlce. W roku szkolnym 2004/2005 wraz z nauczycielami klas „samochodowych’’ rozpoczął budowę autorskiego auta dostawczego. Celem przedsięwzięcia to zapoznanie uczniów z pracami przy projektowaniu i budowie pojazdu. W proces projektowania oraz budowy aktywnie włączają się uczniowie. Biorą czynny udział w wielu pracach dotyczących ulepszania i budowy konstrukcji. Uczniowie wykonują prace związane z budową nadwozia. Podwozie i silnik pochodzi z samochodu marki:„ŻUK’’. Będzie to drugi samochód, przy którym prowadził prace przy budowie nadwozia. Pierwszym autem była replika samochodu Roys-Rols samochodu zbudowanego na warsztatach szkolnych „samochodówki’’. Poniżej przedstawiam ogólne etapy pracy przy profesjonalnym projektowaniu współczesnego nadwozia samochodowego przez inżynierów dysponujących nowoczesnymi technikami komputerowymi. Nadwozia samochodów osobowych. Nadwozie jest nie tylko najbardziej widocznym, ale i najistotniejszym zespołem samochodu. O ile elementy mechaniczne coraz częściej są dobierane z półki lub zamawiane u poddostawców, o tyle nadwozie zwykłe jest budowane w macierzystej fabryce. Szacuje się, że 70 % kosztów wdrożenia nowego modelu (wraz z uruchomieniem produkcji seryjnej) pochłania opracowanie nadwozia. W budowie nadwozi będą konkurowały ze sobą: stal, aluminium i tworzywa sztuczne wzmocnione włóknami szklanymi albo węglowymi. Nadwozia maja budowę blaszaną lub Space Frame. Frame znanej budowie blaszanej nadwozie składa się z blach o dużej powierzchni, podczas gdy Space Frame jest rama aluminiowa albo stalowa, wypełniana następnie elementami różnych materiałów. Jednak z pochłanianiem energii przez tworzywa sztuczne nie jest tak źle. Najmniej energii jest w stanie pochłonąć stal, aluminium już dwa razy więcej, tworzywo sztuczne wzmocnione włóknem szklanym jeszcze więcej, więcej najwięcej włókno węglowe. To właśnie dzięki włóknom węglowym kierowcy Formuły 1 przeżywają bardzo ciężkie wypadki. Przyszłe nadwozia, więc będą wykonywane w technologii Space Frame albo z półfabrykatów utworzone z blach o różnej wytrzymałości. Natomiast w obszarze przodu i tyłu nadwozia będzie przeważało aluminium i tworzywa sztuczne wzmocnione włóknami szklanymi. Zmiany, zmiany projektowanie nadwozia samochodowego przebiega dziś zupełnie inaczej, niż przed kilkunastu, a nawet kilku laty. Ogromny postęp w technikach komputerowych (CAD Computer Adidet Desing, czyli projektowanie wspomagane komputerowo) stwarza inżynierom całkiem nowe perspektywy. Obecni głównym, a właściwie jedynym narzędziem pracy konstruktora jest komputer (z ploterem), który zastąpił papier, kalkę, tusz i kalkulator. Dzięki temu opracowanie dokumentacji projektowanego lub modernizowanego nadwozia trwa krócej, niż przy posiłkowaniu się środkami klasycznymi, a projektant ma większe możliwości twórcze. Jednocześnie nowe technologie gromadzenia, przetwarzania i przesyłania danych u ułatwiają współpracę wielkich koncernów z wąsko wyspecjalizowanymi firmami konstrukcyjnymi, którym coraz częściej zlecane są prace związane z popracowaniem szczegółów projektowanych nadwozi, tworzeniem kompletnych poszczególnych rozwiązań, a zwłaszcza wersji pochodnych, modernizacji itp. Przeciętny użytkownik zwykle nie zdaje sobie nawet sobie sprawy, jaki udział w kształcie finalnym eksploatowanego przez niego pojazdu ma macierzysty producent, którego logo widnieje na pokrywie silnika, a jaki pozostające w cieniu ze względów handlowych niewielkie, profesjonalne i działające elastycznie biura projektowe tok postępowania jest zazwyczaj podobny. Punktem wyjścia dla inżynierów jest projekt bryły, opracowany przez stylistów, stylistów formie rysunku perspektywicznego na papierze lub ekranie komputera. Obejmuje on zarówno całości kształtu nadwozia, jak i poszczególne jego fragmenty oraz wnętrze. Powinien ponadto uwzględniać wymogi normatywne, technologiczne i konstrukcyjne. Staje się on postawą do dalszych działań natury stricte technicznej. 1 etap prac to tzw. Packaging (kompozycja), czyli studium rozplanowania wnętrza (usytuowanie kierowcy, pasażerów i przestrzeni bagażowej) oraz podzespołów mechanicznych wewnątrz zadanej sylwetki, z uwzględnieniem zasad ergonomii, obowiązujących przepisów i uregulowań prawnych. rozrysowanie koncepcji Towarzyszy nadwozia w mu trzech rzutach. 2 drugi etap to przestrzenny model redukcyjny, wykonany w naturalnej wielkości lub w skali (1:5, 1:10) ze specjalnej plasteliny modelarskiej lub żywicy, na szkielecie drewnianym. Tu następuje wybór ostatecznej wersji z dokonywane pośród przez kilku zaproponowanych, decydentów i wstępne zwymiarowanie powierzchni, przekrojów złączy. 3 Trzeci etap to tzn. digitalizacja modelu, czyli cyfrowy zapis punktów charakterystycznych zewnętrznej powierzchni nadwozia. Dokonuje się tego po przez zdjęcie ich współrzędnych przy użyciu specjalistycznej maszyny pomiarowej lub metodą fotogrametryczną. 4a czwarty etap to rozpięcie na charakterystycznych krzywych, wyznaczonych przez, powierzchni zewnętrznych nadwozia. Służą do tego profesjonalne programy CAD, takie, jak CATIA lub ICEM SURF. Oceny jakości (płynności) wygenerowanych powierzchni (4b) dokonuje się prowadząc linie warstwic albo refleksów świetlnych, tworząc ich przekroje równoległymi płaszczyznami lub oświetlając je rozproszonym lub punktowym źródłem światła (tzw. Shading i rendering). 5 Piąty etap to konstruowanie poszczególnych elementów (detali), takich jak np. miejsca mocowania reningów dachowych, zawiasów, ramek okiennych. 6 szósty etap to frezowanie całej bryły nadwozia i jego elementów według zapisu numerycznego CAD w celu wykonania narzędzi tłocznych do produkcji prototypów, prototypów a po sprawdzeniu technologiczności części (wykonawstwa i montażu) do produkcji seryjnej. Odpowiada on fazie budowania mastermodeli (materialnych wzorców powierzchni nadwozia, wykonywanych w naturalnej wielkości i stanowiących podstawowy zrąb dokumentacji technicznej) w metodzie tradycyjnej. De facto zbędny staje się model 1:1. Konieczna jest wzajemna kompatybilność danych, generowanych i przechowywanych w jednym systemie Opracował: Arkadiusz Cielemęcki.