"Profesjonalizacja rynku pracy w mediach"

"Profesjonalizacja rynku pracy w mediach"
Media jako wymysł ludzkiej cywilizacji miały słuŜyć pokazywaniu i wyjaśnianiu świata. Ich
zadaniem było poszukiwanie prawdy. Jednak coraz bardziej złoŜona, wielowarstwowa
struktura współczesnych mediów sprawia, Ŝe to zadanie utraciło swój priorytetowy charakter.
Obecnie miarą jakości informacji nie jest juŜ jej waŜność, czy aktualność, a bardziej
atrakcyjność jej podania. Informacja w coraz mniejszym stopniu jest oceniana w kategoriach
prawdy czy fałszu.
Ta zmiana mentalności w środowisku medialnym jest wynikiem odkrycia, Ŝe informacja jest
towarem, jak kaŜdy inny. Informacje rozchodzą się coraz szybciej i są teoretycznie coraz
bardziej dostępne. Ilość dostępnej przeciętnemu odbiorcy informacji wzrasta lawinowo,
poniewaŜ koszt jej dystrybucji spada. Nie oznacza to jednak, Ŝe w tej samej skali rośnie
zdolność percepcji informacji przez odbiorcę. Dlatego z postępem technologicznym w
dziedzinie mediów nierozerwalnie związana jest konieczność modyfikacji formy informacji i
dostosowywania jej do wymogów zmieniających się mediów, a takŜe oczekiwań i moŜliwości
samego odbiorcy
Media elektroniczne, a szczególnie media audiowizualne doprowadziły do znacznego
uproszczenia pozycji autora informacji i moŜliwości jego wpływania na ostateczną
konstrukcję przekazu. Poprzez globalną sieć łączy elektronicznych dziennikarz traci status
suwerennego twórcy i coraz częściej jest ograniczany do funkcji nośnika informacji, bez
prawa do jej oceny i interpretacji.
Atrakcyjny kilkadziesiąt lat temu zawód dziennikarza we współczesnych badaniach jest
wypierany przez zawody związane z pieniądzem i ekonomią. Dla wielu młodych adeptów tej
dziedziny dziennikarstwo stało się etapem rozwoju poprzedzającym objęcie intratnego
stanowiska w agencji reklamowej czy komórce public relations dowolnej instytucji. Z drugiej
strony rosnące bezrobocie i pozorna atrakcyjność i pozycja tego zawodu w hierarchii
społecznej sprawia, Ŝe dziennikarstwem często zaczynają zajmować się osoby przypadkowe i
nieprzygotowane.
Zmiana pozycji dziennikarza w strukturze organizacyjnej mediów wynika zarówno ze stopnia
złoŜoności procesu powstawania komunikatu, w którym równocześnie bierze udział wielu
twórców o znacznym wkładzie w ostateczny wynik, jak i struktury organizacji oraz
zarządzania tym procesem.
Obecnie struktura środowiska medialnego obejmuje bardzo wiele zawodów i specjalności.
Technologia pozyskania, obróbki, prezentacji i dystrybucji informacji wymaga zatrudnienia
wielu róŜnych fachowców, którzy będą posiadali odpowiednie przygotowanie i
predyspozycje, aby precyzyjnie wykonywać często mało obszerne nakładem pracy,
aczkolwiek skomplikowane technicznie czynności. Efektywność pracowników mediów,
będąca funkcją odpowiednich procesów decyzyjnych podejmowanych w krótkich
przedziałach czasu jest zatem rezultatem precyzyjnie przeprowadzonej procedury selekcji
kadr i stosownego treningu.
Struktura przemysłu medialnego sprawia, Ŝe w pewnych specjalnościach na całym rynku
pracy istnieje zaledwie kilka stanowisk, a i te trudno obsadzić fachowcami. Przygotowanie do
wykonywania określonej pracy w mediach często zajmuje wiele lat. Dobrym korespondentem
z Brukseli moŜe być osoba, która nie tylko zna strukturę organów Unii Europejskiej, ale takŜe
osobiście poznała poszczególnych urzędników, zna ich przyzwyczajenia i słabostki. Aby ten
stan osiągnąć taka osoba powinna była kilka poprzednich lat spędzić w tym mieście, co
więcej, robić dokładnie to, czego się od niej oczekuje właśnie teraz. PrzybliŜa nas to do
anegdotycznej sytuacji poszukiwania sekretarki, która powinna mieć 20 lat i przynajmniej 10
lat doświadczenia na podobnym stanowisku.
Analizując elementy mające wpływ na efektywność pracy w dziedzinie mediów, nie sposób
pominąć niepowtarzalność osobowości, a w pewnych przypadkach takŜe cechy fizyczne.
Wartość pracownika często będzie wynikać z brzmienia jego głosu, wzrostu, urody i innych
cech, jak choćby płeć, które w standardowej procedurze rekrutacji personelu mogą być
traktowane jedynie jako dyskryminacja. Ze względu na standardy, przyzwyczajenia i
oczekiwania odbiorców trudno wyobrazić sobie parę męŜczyzn prowadzących wspólnie
jakąkolwiek audycję telewizyjną, tak jak rzadko obowiązki prowadzącego teleturniej
powierza się kobietom.
Nie bez znaczenia dla wartości pracownika jest takŜe fakt jego rozpoznawalności. Tak, jak w
sporcie, pracownicy mediów zyskują na atrakcyjności wraz z ich postępami i rosnącą
popularnością. Wychowanie gwiazdy jest zatem znacznie mniej kosztowne, niŜ podkupienie
jej od konkurencji. Kształcenie i prowadzenie pracownika od początku jego kariery pozwala
takŜe na odpowiednie kształtowanie jego osobowości i relacji pracodawca-pracownik. Nie
bez przyczyn wskazuje się, Ŝe znajdującym się w szczycie popularności gwiazdom zawodu
dziennikarskiego na pewnym etapie zaczyna brakować kontaktu z rzeczywistością i
upodobniają się do gwiazd show-biznesu. Często takŜe podobnie kończą swoją karierę.
Opisane wcześniej tendencje zmian zachodzących w mediach mają za zadanie przybliŜyć
Państwu znaczenie narzędzi i procedur efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi. Kilka lat
temu bez wahania stwierdziłbym: media to ludzie. Dziś bardziej odpowiednim byłoby hasło:
Media to nie tylko pieniądze, technologie, ale takŜe ludzie. Dopiero komplementarne
zarządzanie tymi trzema elementami gwarantuje sukces na rynku.
Adam Halber