Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II
Transkrypt
Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II
Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych Opracowanie: Elżbieta Gontarczyk, Beata Król, Irena Żydek. Dekoracja: napis – ZMARTWYCHWSTAŁ PAN, barwy narodowe i papieskie, grota, krzyż, stół wielkanocny z symbolami świąt wielkanocnych. Podczas całego przedstawienia wyświetlane są slajdy przedstawiające sceny z życia Jana Pawła II. Uczeń 1: Papież Jan Paweł II, nasz kochany Ojciec Święty, Papież Polak, należy już do grona świętych w niebie. Był niezwykłym Człowiekiem w dziejach Polski i świata. Jego życie, pontyfikat zmieniły losy wielu ludzi, a nawet narodów. Chcemy przypomnieć postać Papieża Jana Pawła II, Jego życie, służbę Bogu i ludziom, aby zawsze pozostał w naszych myślach i sercach. Uczeń 2: By uczcić Papieża trzeba dobrać słowa, By prawdziwa była zawsze słów wymowa; O Jego wielkości i pracy codziennej, O Jego wysiłku, miłości niezmiennej. Dla tego, co dobre i co sprawiedliwe, co oznacza prawdę i to, co uczciwe. Uczeń 3: Pracowite życie naszego Papieża, Bo On nieustannie do pokoju zmierzał. Wołał o sumienność, prosił o uczciwość, Wzywał o rozsądek i o sprawiedliwość. Tę wielkość Papieża dobrocią się mierzy, Bo do grona Wielkich Jan Paweł II należy. Uczennica gra na skrzypcach i śpiewa pierwszą zwrotkę i refren pieśni „Barka”. strona 1 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych Uczeń 4: Kardynał Stanisław Dziwisz powiedział: „Droga życia Jana Pawła II od zamachu na placu św. Piotra, a zwłaszcza ostatnie tygodnie przed śmiercią, to była prawdziwa droga krzyżowa, którą szedł w najściślejszym zjednoczeniu z Chrystusem”. Rozważmy tę drogę w ciszy i skupieniu. Droga krzyżowa jest odczytywana przez 3 uczniów. Przy każdej stacji jeden zuch zapala lampion i staje na środku sceny. Stacja I – Pan Jezus skazany na śmierć 1)Dlaczego Panie? Czy nikt nie stanął w Twojej obronie? Przecież tylu uzdrowiłeś, tylu nakarmiłeś chlebem. Nikt nie miał odwagi? Ileż to razy wydałem wyrok na swojego kolegę, na swoją koleżankę. Czy mam prawo osądzać innych ludzi, orzekać o ich winie? 2)16. października 1978 r. kardynał Pericle Felici wyszedł na balkon Bazyliki Watykańskiej, by oznajmić światu: Film z wyboru Karola Wojtyły na papieża. Stacja II – Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona 1)Dlaczego wyciągasz ręce? Naprawdę chcesz sam unieść krzyż? Słaby jesteś, Panie. Jest południe, a droga pod górę. Nie poradzisz. Chciałabym Ci pomóc Panie, ale chyba boję się, jeszcze nie teraz, jestem taki młody, może ktoś inny weźmie za mnie, 2)16. października 1978. roku po godz. siedemnastej kardynał prowadzący wybory konklawe pyta kardynała Karola Wojtyłę: „Czy przyjmujesz ? Kardynał odpowiada: „W posłuszeństwie wiary wobec Chrystusa, mojego Pana zawierzając Matce Chrystusa i Kościoła - świadom wszelkich trudności – przyjmuję. Stacja III – Pan Jezus upada pod krzyżem 1)Panie mój, pomogę Ci podnieść krzyż, oprzyj się o moje ramię. Ty masz zranione ręce, upadłeś na kamienie. Żołnierzu , dlaczego Go popychasz? Panie, sam widzisz nie udało mi się kolejny raz zawiodłem. 2)13. maja 1981 r. zamach na Ojca Świętego. Do dziś jesteśmy poruszeni próbą zabójstwa Jana Pawła II. A On? Wszedł do więzienia, aby rozmawiać z zamachowcem. Stacja IV – Pan Jezus spotyka swoją Matkę 1)Matko dobrze, że przyszłaś. Wiem, że Twoją duszę przeszył miecz boleści. Dlaczego, nic nie mówisz? Już wiem, Twój Syn wie wszystko jest przecież Bogiem, więc czyta w Twoich myślach i wie, że zawsze staniesz pod krzyżem. 2)Stracił swoją mamę, kiedy miał 9 lat. Ale już wtedy poszedł wraz z ojcem do kaplicy Kalwarii Zebrzydowskiej, aby Matce całego świata powierzyć swoje życie. „Cały Twój jestem i wszystko, co moje do Ciebie należy. Daj mi serce strona 2 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych Twoje, Maryjo”. I to zawierzenie towarzyszyło Mu całe życie. Stacja V – Szymon Cyrenejczyk pomaga Panu Jezusowi dźwigać krzyż 1)Szymonie jesteś silniejszy ode mnie. Pomóż mojemu Panu dźwigać krzyż. Panie Jezu, chciałbym wziąć Ciebie za rękę, aby było Ci lżej, zaczekaj proszę. 2)Jan Paweł II też miał swojego Szymona Cyrenejczyka. Cichego człowieka, który wspierał Ojca Świętego w dźwiganiu Kościoła. Księdza Kardynała Stefana Dziwisza. Był wierny od początku do końca. Stacja VI – Święta Weronika ociera twarz Jezusowi 1)Weroniko święta dobrze, ze miałaś odwagę, aby przedrzeć się przez tłum i otrzeć swoją chustą twarz Panu Jezusowi. Panie jak wielu jest tych, którzy Cię kochają, jak bardzo jesteś wdzięczny za każdy gest dobroci. Przez scenę przechodzi dziewczynka przebrana za niewiastę, trzyma chustę z wizerunkiem Jezusa. 2)Jan Paweł II był orędownikiem miłości i pokoju. Otaczał uwagą, miłością i dobrocią wszystkich ludzi, których spotkał podczas licznych pielgrzymek po całym świecie. Stacja VII – Pan Jezus po raz drugi upada pod krzyżem 1)Panie, dlaczego nie kazałeś Szymonowi iść dłużej? Twoje ręce krwawią. Twoje nogi są zranione. Kiedy klękałem przy konfesjonale mówiłem sobie, że już nigdy nie popełnię żadnego grzechu, tak wiele razy obiecywałem, ale wczoraj znowu zbłądziłem. 2)Media przekazały smutną wiadomość: Jan Paweł II jest w szpitalu Złamał kość udową. Wtedy świat na chwilę wstrzymał oddech Operacja zakończyła się powodzeniem. Stacja VIII – Jezus spotyka płaczące niewiasty 1)Zobacz Panie, one wyszły, aby pokazać, że Cię kochają. Ale Ty Panie nie chcesz łez. Nawet w takiej chwili nie myślisz o sobie, zawsze martwisz się o przyszłość innych, martwisz o mnie. Przez scenę przechodzą dwie dziewczynki przebrane za płaczące niewiasty. 2)Każda pielgrzymka do Polski, każde spotkanie z Papieżem wyciskało w wielu z nas morza łez. Wzruszaliśmy się, patrząc na pochyloną sylwetkę walczącego z cierpieniem Ojca Świętego. Potrafiliśmy płakać, kiedy słyszeliśmy jego strona 3 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych drżący i coraz mniej wyraźny głos. Stacja IX – Pan Jezus trzeci raz upada pod krzyżem 1)Panie mój, Ty już nie wstajesz. Przywarłeś do ziemi, jakbyś po raz ostatni chciał ją ucałować, świętą matkę ziemię. Panie Ty przecież wiesz, że jestem bezradny. Nie udźwignę Ciebie ani Twego krzyża. 2)Ostatnie, milczące błogosławieństwo Urbis et Orbis udzielone przez Papieża w Niedzielę Zmartwychwstania, napełniło wielu ludzi wielkim bólem. To ten dzień dla licznych wiernych stał się czasem modlitwy nie o zdrowie, ale o wypełnienie woli Boga wobec Jana Pawła II. Stacja X – Pan Jezus z szat obnażony 1)Dlaczego zdzierasz szatę, to jedyna Jego własność. To dała mu Matka. Okropny jesteś oprawco. A ja, ileż to razy odebrałem komuś dobre imię, popełniałem grzechy nieskromności. 2)Obok tych, którzy byli wpatrzeni w Ojca Świętego, obok tych, którzy słuchali Jego słowa, obok tych, którzy żyli papieskim nauczaniem, byli i tacy, którzy wpatrywali się w Papieża i szukali okazji, aby Go wyszydzić. Ośmieszali Jego naukę, kpili z wypowiedzi. Stacja XI – Pan Jezus przybity do krzyża 1)Całuję Twoje święte stopy, które chodziły po ziemi i uczyniły ją świętą. Całuję Twoje święte ręce, które błogosławiły i rozdawały chleb. 2)W ostatnich dniach ziemskiego pielgrzymowania Jana Pawła II Papież – Wędrowiec, Papież – Turysta zostaje pozbawiony możliwości poruszania się. Stacja XII – Pan Jezus na krzyżu umiera 1)Wykonało się. Ojcze, w ręce Twoje polecam ducha mego. Klękam przed Tobą, ukrzyżowany Panie mój. Wiem, że nikt nie będzie kochał mnie bardziej. 2)Świadomy zbliżającego się kresu ziemskiego pielgrzymowania Jan Paweł II 2 kwietnia 2005 r. ok. godz. 15:30 cichym, bardzo słabym głosem wyszeptał: Pozwólcie mi iść do domu Ojca. To były jego ostatnie słowa. O 21:37 „nasz ukochany Ojciec Święty, Jan Paweł II” powrócił do domu Ojca”. Zuchy zdmuchują lampiony (jeden po drugim), chwila ciszy, następnie dwie dziewczynki śpiewają pieśń: „W mroku jest tyle światła”, której słowa napisał Jan Paweł II. "W mroku jest tyle światła" strona 4 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych W mroku jest tyle światła Ile życia w otwartej róży Ile Boga zstępującego na brzegi duszy W mroku jest tyle światła Ile życia w otwartej róży Ile Boga zstępującego na brzegi duszy Dalekie wybrzeża ciszy Zaczynają się tuż za progiem Nie przefruniesz tamtędy jak ptak Musisz stanąć i patrzeć coraz głębiej i głębiej Aż nie zdołasz już odchylić duszy od dna W mroku jest tyle światła Ile życia w otwartej róży Ile Boga zstępującego na brzegi duszy Tam już spojrzeń, żadna zieleń nie nasyci Nie powrócą oczy uwięzione Myślałeś, że cię życie ukryje przed tamtym Życiem W głębiny przechylonym W mroku jest tyle światła Ile życia w otwartej róży Ile Boga zstępującego na brzegi duszy. Stacja XIII – Pan Jezus zdjęty z krzyża 1)Maryjo Ty w stajence tuliłaś dzieciątko. Dziś jesteś Matką Bolesną. Wezmę Cię odtąd do siebie. Chcę być Twoim synem. Wiem, że nigdy nie straciłaś wiary. Wiem, że zawsze miałaś wielką nadzieję. 2)Jakże inaczej wyglądał czas po śmierci Jana Pawła II. Tłum gęstniał. Każdy chciał spojrzeć jeszcze raz na ciało Piotra z Wadowic. Każdy chciał uczcić Jego śmierć chwilą modlitwy . Stacja XIV – Pan Jezus do grobu złożony 1)Józefie z Arymatei, dobry jesteś, że użyczyłeś grobu naszemu Panu. Ja wiem, że On zmartwychwstanie. To nic, że przytłoczyli grób kamieniem, że zapieczętowali, że postawili straże. 2)8 kwietnia, kiedy największy pielgrzym tej ziemi odbywał swoją ostatnią wędrówkę, Rzym a z Rzymem i cały świat krzyczał: „Santo Subito” – natychmiast święty. Oto prawda o życiu i śmierci. Chrześcijanin, wsłuchany w nauczanie Jana Pawła II wie, że śmierć nie jest końcem. Uczennica gra na skrzypcach i śpiewa czwartą zwrotkę pieśni „Barka”. Bicie dzwonów. strona 5 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych Przy grocie symbolizującej grób Jezusa stoją Aniołowie. Podchodzą do nich dwie niewiasty. Niewiasty: Gdzie jest Jezus? Anioł: Wy się nie bójcie! Wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: zmartwychwstał Pan. Niewiasty zapraszają zuchy do groty. Zuchy oglądają grób i mówią razem: Zuchy: Zmartwychwstał Pan. Uczeń 5: Na pamiątkę tego wydarzenia obchodzimy co roku WIELKANOC. Jest to najważniejsze i najstarsze święto chrześcijaństwa. Obchody religijne Wielkanocy rozpoczyna odbywająca się wczesnym rankiem procesja i msza, zwana rezurekcją. W tym dniu spożywa się uroczyste śniadanie w gronie rodzinnym, poprzedzone składaniem sobie życzeń. Wielkanoc wieńczy okres Wielkiego Postu i poprzedzający ją Wielki Tydzień. Jest czasem radości Uczeń 6: Nasz stół wielkanocny haftowany w kwiaty w borówkowej zieleni listeczków skrzydlatych. Lukrowana baba rozpycha się na nim, a przy babie mazurek w owoce przybrany. Palmy pachną jak łąka w samym środku lata... Siada mama przy stole, a przy mamie tata. I my. Wiosna na nas zza firanki zerka, strona 6 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych a pstrokate pisanki chcą tańczyć oberka. Uczeń 7: Śniadanie wielkanocne szczególnie smakuje po szczerym czterdziestodniowym poście. Zaczynamy je od święconego, czyli darów Bożych, poświęconych przez kapłana w Wielką Sobotę. Posłuchajcie, co symbolizują niektóre potrawy i ozdoby. Uczeń 8: Jajko jest znakiem nowego życia. Przypomina nam, że Chrystus zmartwychwstał. Według ludowych wierzeń jajko posiada moc przeciwdziałania wszystkiemu, co złe, a święcone chroni przed ogniem, zapewnia zdrowie, bezpieczeństwo i obfitość dóbr. Podczas śniadania wielkanocnego dzielimy się święconym jajkiem na znak zdrowia i szczęścia całej rodziny. Uczeń 9: Sól chroni jedzenie przed zepsuciem. Poświecona ma chronić przed złem i zepsuciem nasze dusze. Uczeń 10: Baranek – dawniej składany w ofierze na przebłaganie za grzechy, poświęcony w Wielką sobotę oznacza zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Uczeń 11: Chleb – jest podstawowym pokarmem spożywanym w naszych domach. W znaku chleba spożywamy zmartwychwstałego Chrystusa obecnego pośród nas. Uczeń 12: Bukszpan jest znakiem pokoju, który przynosi Chrystus. W Polsce wkłada się bukszpan do koszyka zamiast gałązki oliwnej. Uczeń 13: Poniedziałek wielkanocny kojarzy się nam ze Śmigusem-Dyngusem. Dawniej chłopcy obficie oblewali dziewczęta wodą, wołając: "Śmigus-Dyngus! ". Dwaj chłopcy przebiegają przez salę i polewają widzów wodą. Zmoczone panny miały większe szanse na zamążpójście. Obecnie w lany poniedziałek polewamy się wodą lub perfumami. Uczeń 14: Na zakończenie przyjmijcie świąteczne życzenia: Zdrowia, szczęścia, humoru dobrego, strona 7 / 8 Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach Scenariusz przedstawienia z okazji 5 rocznicy śmierci Jana Pawła II oraz świąt wielkanocnych A przy tym wszystkim stołu bogatego, Mokrego dyngusa, smacznego jajka I niech te święta będą jak bajka! Wszyscy aktorzy: Wesołych świąt! strona 8 / 8