Mireckiego_37_abcd_ocieplenie.

Jednostka projektowa : PRACOWNIA PROJEKTOWA „MIZAWA”
mgr inż. MIROSŁAW ZAWARTKA
41-200 SOSNOWIEC, ul. Andersa 41
NIP: 644-308-73-97 REGON: 240165347
Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości przy ul. Mireckiego 37 a, b, c, d
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
Budynek mieszkalny wielorodzinny
Obiekt, adres : ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
dz. nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731; 6734 obręb 0009
Projekt ocieplenia ścian zewnętrznych, stropodachu,
Inwestycja :
remont zadaszeń wejść i balustrad balkonowych oraz
częściowa wymiana stolarki okiennej.
Rodzaj
Projekt budowlany
opracowania:
Inwestor:
ZESPÓŁ PROJEKTOWY
Branża
Projektant
Nr upraw.
Architektura mgr inż. arch. Witold Józefowski
Konstrukcja mgr inż. Mirosław Zawartka
1076/61
SLK/2121/POOK/08
Opracowanie
mgr inż. Marcin Polis
Graficzne
Sosnowiec, lipiec 2015r.
1
Podpis
PROJEKT BUDOWLANY
2. ZAWARTOŚĆ DOKUMENTACJI:
1. Strona tytułowa.
2. Zawartość dokumentacji.
3. Podstawa opracowania.
4. Opis techniczny. Projekt budowlany.
5. Opis techniczny prac budowlanych.
6. Wytyczne planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
7. Załączniki.
8. Część rysunkowa.
Spis rysunków:
0. Mapa ewidencyjna
1:1000
1. Plan sytuacyjny.
1:1000
2. Elewacja północno-wschodnia – inwentaryzacja
1:100
3. Elewacja północno-zachodnia – inwentaryzacja
1:100
4. Elewacja południowo-zachodnia – inwentaryzacja
1:100
5. Elewacja południowo-wschodnia – inwentaryzacja
1:100
6. Elewacja północno-wschodnia – projekt
1:100
7. Elewacja północno-zachodnia – projekt
1:100
8. Elewacja południowo-zachodnia – projekt
1:100
9. Elewacja południowo-wschodnia – inwentaryzacja
1:100
10. Zestawienie stolarki okiennej – projekt
1:100
11. Konstrukcja balustrady balkonowej – projekt
1:20;1:10
12. Detal standardowego mocowania ocieplenia na ścianie – projekt
13. Detal standardowego mocowania ocieplenia na ścianie przyziemia – projekt
14. Detal wyrównania nierówności elewacji płytami różnej grubości – projekt
15. Detal ocieplenia strefy cokołu cofniętego, zagłębionego w gruncie – projekt
16. Detal wykonania ościeża ocieplonego, okno cofnięte – projekt
17. Detal obróbki parapetu – projekt
18. Zbrojenie diagonalne otworów budowlanych – projekt
19. Detal spoiny dylatacyjnej w płaszczyźnie ściany pomiędzy segmentami – projekt20. Detal zakończenia ocieplenia w rejonie miejsca utwardzonego – projekt
21. Detal wykonania kapinosa – projekt
22. Detal ocieplenia w rejonie elementu penetrującego ocieplenie – projekt
23. Detal prowadzenia instalacji odgromowej w warstwie ocieplenia – projekt
24. Detal systemowego mocowania lampy na ścianie – projekt
25. Detal mocowania elementów dodatkowych na ścianie – projekt
26. Detal dylatacji poziomej pomiędzy segmentami – projekt
27. Detal remontu zadaszenia wejścia, przekrój 1-1 – projekt
2
28. Detal ocieplenia gzymsu podrynnowego – projekt
29. Detal ocieplenia płyty balkonowej w rejonie drzwi balkonowych
30. Detal remontu płyty balkonowej, przekrój 1-1 – projekt
-
Spis załączników:
Zał.1 Oświadczenia Inwestora o prawie do dysponowania nieruchomością na cele
budowlane.
Zał.2 Oświadczenia projektantów o zgodności projektu z obowiązującymi przepisami.
Zał.3 Uprawnienia budowlane oraz zaświadczenia o przynależności do właściwej Izby
Zawodowej.
3. PODSTAWA OPRACOWANIA.
3.1. Umowa - zlecenie zawarta z Inwestorem.
3.2. Mapa zasadnicza i ewidencyjna w skali 1:1000.
3.3. Inwentaryzacja architektoniczna budynku.
3.4. Dokumentacja fotograficzna stanu istniejącego.
3.5. Przepisy Prawa Budowlanego i obowiązujące normy.
3
4. OPIS TECHNICZNY. PROJEKT BUDOWLANY.
4.1. Przeznaczenie i program użytkowy.
Celem opracowania jest projekt ocieplenia ścian zewnętrznych, stropodachu, remont
zadaszeń wejść i balustrad balkonowych oraz częściowa wymiana stolarki okiennej.
Opracowanie dotyczy budynku usytuowanego w Sosnowcu przy ul. Mireckiego 37 a,
b, c, d; dz. nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731; 6734 obręb 0009 Sosnowiec.
Projekt obejmuje następujące prace nie wymagające pozwolenia na budowę:
− ocieplenie ścian zewnętrznych;
− ocieplenie stropodachów;
− remont kominów;
− wymianę części stolarki okiennej;
− remont chodników dojść do klatek schodowych;
− remont balustrad balkonowych;
− remont zadaszeń wejść
Powyższe prace zapewnią poprawę stanu technicznego przegród oraz właściwości
izolacyjnych co wpłynie ostatecznie na zmniejszenie zużycia energii cieplnej oraz w
konsekwencji kosztów ogrzewania.
Dodatkowym aspektem przeprowadzonych prac jest poprawa estetyki budynku.
4.2. Forma architektoniczna i funkcja.
Budynek mieszkalny wielorodzinny trzykondygnacyjny, podpiwniczony.
Budynek podzielony konstrukcyjnie dylatacjami na 4 segmenty.
Budynek zrealizowany w systemie tradycyjnym murowanym.
Obecnie ściany zewnętrzne budynku są wykończone tynkiem cementowym. Dach
budynku wielospadowy z odwodnieniem na zewnątrz budynku poprzez system rynien
i rur spustowych. Ściany posiadają ciągi okien, i drzwi wejściowych.
4.3. Układ konstrukcyjny.
Obiekt o konstrukcji tradycyjnej – konstrukcję budynku stanowi układ poprzecznych
oraz podłużnych ścian nośnych.
Pokrycie dachu stanowi papa asfaltowa.
Fundamenty betonowe
Ściany podziemia i nadziemia wykonane z elementów drobnowymiarowych
ceramicznych. Na ścianach nośnych wsparte są stropy kolejnych kondygnacji.
Stropodach niewentylowany. Pokrycie z papy wykonane bezpośrednio na dachu.
Schody wewnętrzne żelbetowe.
Płyty balkonowe żelbetowe prefabrykowane.
Opinia techniczna.
Ogólny stan techniczny budynku jest dostateczny.
4
Ściany zewnętrzne – stan techniczny dostateczny. Widoczne miejscowe nieliczne
pęknięcia i ubytki tynku ścian – uszkodzenia przewidziane do naprawy.
Konstrukcja stropodachu – stan techniczny dostateczny.
Pokrycie stropodachu z papy – stan techniczny dostateczny.
Stolarka okienna w mieszkaniach typowa, część okien wymienionych na nowe z
PCV, pozostałe drewniane. Stan techniczny nowych okien dobry, stan techniczny
okien drewnianych zły.
Ślusarka drzwiowa metalowa – stan techniczny dostateczny.
Obróbki blacharskie stalowe w zróżnicowanym stopniu zużycia – stan techniczny
dostateczny.
Kominy – murowane z cegły ceramicznej stan techniczny dostateczny.
Na podstawie przeprowadzonych oględzin budynku i audytu energetycznego
stwierdzono że: ściany zewnętrzne, stropodach oraz część stolarki zewnętrznej nie
spełniają wymagań obowiązujących norm i przepisów, co do wartości
współczynników przenikania ciepła. Nieocieplone przegrody zewnętrzne powodują
wysokie i nieracjonalne zużycie energii dla celów grzewczych.
4.4. Dostępność osobom niepełnosprawnym – nie dotyczy.
4.5. Rozwiązania obiektu liniowego – nie dotyczy.
4.6. Zasadnicze wyposażenie budowlano – instalacyjne.
Budynek wyposażony jest w instalacje:
− wod. - kan.,
− elektryczną,
− gazową,
− telekomunikacyjną.
− wentylacji
4.7. Instalacje techniczne – nie dotyczy.
4.8. Charakterystyka energetyczna.
4.8.1.
Bilans mocy urządzeń elektrycznych – nie dotyczy.
4.8.2.
Właściwości cieplne przegród zewnętrznych.
Projektowane ocieplenie spełnia wymagania zawarte w Rozporządzeniu Ministra
Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać
budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz.690).
Niniejszy projekt jest poprzedzony audytem energetycznym który określa sposób
ocieplenia poszczególnych przegród budowlanych.
4.8.3.
Gospodarka cieplna obiektu – nie dotyczy.
4.9. Wpływ obiektu na środowisko – nie dotyczy.
5
4.10. Warunki ochrony przeciwpożarowej.
Styropian:
Zgodnie w wymogami przepisów ppoż. zastosowano styropian odmiany FS (Fire
Stop) czyli samogasnący. Materiał ten nie zapala się od iskry, pali się jedynie w
obcym płomieniu, a po usunięcia z płomienia gaśnie i nie zapala się ponownie.
Styropian samogasnący, osłonięty w lekkiej mokrej metodzie ocieplania warstwami
kleju i tynku strukturalnego, jest traktowany jako układ nierozprzestrzeniający ognia
(NRO) i w myśl Rozporządzenia Ministra Spraw Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r.
(Dz. U. Nr 75 poz. 690 Dział IV) jest dopuszczony do ocieplania budynków
istniejących o wysokości do 25 metrów oraz budynków 11-kondygnacyjnych
wzniesionych przed 1 kwietnia 1995 r.
Wełna mineralna:
Jako wypełnienie dylatacji oraz ocieplenie zadaszeń wejść i kominów zastosowano
wełnę mineralną półtwardą hydrofobizowaną i twardą.
6
5. OPIS TECHNICZNY PRAC BUDOWLANYCH.
5.1. Prace przygotowawcze.
Rusztowanie musi być ustawione w odpowiedniej odległości od ściany, należy
przewidzieć, że zostanie dołożone kilkanaście centymetrów materiału ocieplającego.
Jeżeli rusztowanie będzie stało za blisko, pojawią się problemy z właściwym
wykonaniem złącz technologicznych wyprawy tynkarskiej na wysokości podestów.
Podłoża na których występuje ewentualne zagrzybienie i zaglonowanie należy
oczyścić i poddać działaniu środka odgrzybiającego.
Złuszczające się fragmenty ścian zeskrobać i bardzo dokładnie zmyć ścianę budynku
wodą bez dodatków chemicznych.
Płaszczyznę ściany sprawdzić należy łatami aluminiowymi.
Wykonać próbę odrywania płyt izolacyjnych zgodnie z instrukcją technologiczną.
Należy zabezpieczyć folią wszystkie okna na czas prowadzenia prac na danej ścianie.
Do demontażu lub rozbiórki przewidziano:
− reklamy i tablice informacyjne;
− gzymsy podparapetowe (parapety murowane);
− odspojone fragmenty tynku;
− spoczniki przed wejściami do klatek schodowych;
− obróbki blacharskie;
− parapety zewnętrzne stalowe;
− rynny i rury spustowe;
− część stolarki okiennej (wg rysunków);
− skrzynki gazowe (przeznaczone do wymiany);
− lampy oświetleniowe przy wejściach (do wymiany i ponownego montażu w
płaszczyźnie ocieplenia);
− domofony (do ponownego montażu w płaszczyźnie ocieplenia);
− kratki wentylacyjne;
− wyłaz dachowy drewniany;
− elementy wsporcze po zdemontowanych instalacjach zewnętrznych;
− balustrady balkonowe (montaż nowych balustrad);
− kraty okienne piwnic;
− czapki betonowe kominów (w związku z ich podwyższeniem);
5.2. Demontaż balustrad.
Należy w pierwszej kolejności odciąć pośrednie elementy stalowe takie jak:
wypełnienie balustrad, pochwyty balustrad. Następnie należy całkowicie usunąć
stalowe elementy nośne (słupki, pręty). Niedopuszczalne jest odcięcie elementów
nośnych tuż przy krawędziach mocowania i pozostawienie reszty elementu w
warstwie zakotwienia. Elementy należy usuwać tak aby nie uszkodzić elementów
żelbetowych (w tym ich zbrojenia) i murowych.
7
5.3. Demontaż obróbek blacharskich.
Demontaż należy przeprowadzać posuwając się od najwyższej kondygnacji w
kierunku najniższej. Odpady po segregacji należy wywieść na odpowiednie
składowisko śmieci.
5.4. Demontaż części istniejącej stolarki okiennej.
Wymianie podlegają wszystkie okna w piwnicy. Należy w pierwszej kolejności wyjąć
(o ile to możliwe) skrzydła z ram. Usunąć mocowania ram do ścian i wyjąć ramy z
otworów okiennych.
5.5. Montaż nowej ślusarki/stolarki.
Nową stolarkę należy zamontować w miejscach istniejących, zgodnie z dokumentacją
rysunkową. Okna należy przesunąć do lica zewnętrznego muru.
Mocować do ścian za pomocą dybli lub kołków. Elementy mocujące rozmieścić w
odległości 15 ÷ 25cm od każdego naroża lub słupka. Odstępy między nimi po
obwodzie ramy nie powinny być większe niż 70cm.
Należy pamiętać o prawidłowym rozmieszczeniu klinów stabilizujących stolarkę na
czas montażu. Powinno się je umieszczać przy narożach i słupkach.
Po zamontowaniu ramy należy uszczelnić miejsca między ramą a ścianą za pomocą
pianki poliuretanowej. Przed jej użyciem ościeże i ramę okienną trzeba zwilżyć
wodą. Ościeżnice na czas uszczelniania pianką należy usztywnić za pomocą np.
drewnianych rozpórek. Po zastygnięciu pianki nadmiar jej należy usunąć.
W przypadku nie montowania nowej stolarki zaraz po usunięciu starej zaleca się
zasłonięcie otworów okiennych folią.
Uwaga: Przed zamówieniem stolarki, wszystkie wymiary, liczbę elementów,
rodzaj ze względu na typ otwarcia należy sprawdzić na budowie. Sposób
uchylania oraz otwierania okien należy ustalić z inwestorem. Okna należy
wyposażyć w nawiewniki higrosterowane z możliwością przymknięcia lub
nawiewniki kanałowe, montowane w górnej części ościeżnicy.
Przewodność cieplna U ≤ 1,3 W/m2 K. Szklenie okien należy wykonać jako
wzmocnione z szyby P4A.
5.5.1. Prace wykończeniowe wewnętrzne.
Po zamontowaniu stolarki należy obrobić ościeżnice i je pomalować. Zastosować
materiał wykończeniowy identyczny z pozostałymi fragmentami istniejących ścian.
5.6. Naprawa elementów żelbetowych.
W miejscach gdzie występują ubytki i odspojenia betonu od zbrojenia należy usunąć
resztki luźnego betonu i dokonać naprawy przy zastosowaniu systemowego
rozwiązania do napraw elementów żelbetowych oferowany np. przez firmę
8
„Dryvit/Vandex”. Naprawa elementów żelbetowych powinna odbywać się wg
kolejności:
− oczyszczenie betonu,
− oczyszczenie zbrojenia,
− zabezpieczenie antykorozyjne stali zbrojeniowej - Vandex Corrosion
Protection M,
− wykonanie warstwy kontaktowej – mostek szczepny – Vandex Corrosion
Protection M,
− nałożenie warstwy wyrównawczej - Vandex Rapid XL
Powyższy system naprawy jest jedynie przykładem szerokiej oferty producentów
systemów naprawczych do betonu. Projekt dopuszcza zmianę systemu na inny np.
Sika, Ceresit, Atlas Betoner, Sto lub inny mający wymagane aprobaty techniczne.
Naprawa elementów żelbetowych obejmuje: płyty żelbetowe balkonów, zadaszenia
wejść. Wstępnie przyjęto 3% napraw elementów żelbetowych, na etapie budowy
należy skorygować ewentualną odchyłkę.
5.7. Ocieplenie i podwyższenie kominów.
W związku z ociepleniem dachu projektowane jest podwyższenie i ocieplenie
kominów. W tym celu należy:
− zdemontować stalowe kominki wentylacyjne;
− rozebrać „czapki” betonowe kominów;
− skuć luźny tynk z kominów;
− nadmurować kominy o ~30cm za pomocą cegły pełnej klasy 15 na zaprawie cem.
M5;
− wykonać nowe betonowe zwieńczenia kominów, gr. 6cm tak aby wystawały ~8cm
poza lico istniejącej ściany komina;
− zaimpregnować betonowe zwieńczenia impregnatem systemowym np. Betondur
lub podobnym;
− na wykonanych zwieńczeniach zamontować obróbkę blacharską ze stali
kwasoodpornej;
− opcjonalnie osadzić nasady kominowe pierścieniowe Ø150 metalowe;
− uszczelnić połączenie nasady z kominem za pomocą uszczelniacza dekarskiego;
− otynkować nadmurowaną część komina tynkiem cementowym;
− zagruntować powierzchnię kominów gruntem Dryvit Primax
ocieplić kominy płytami twardej wełny mineralnej gr. 5cm (λ<0,040 W/m2K) – klej
Dryvit Roxhesive, zaprawa zbrojąca Dryvit Primus Rox M, siatka z włókna
szklanego Dryvit Standard Plus, podkład tynkarski gruntujący Dryvit Color Prime,
tynk silikatowy Dryvit Sandpebble Rox SLK (powyżej wywiniętej na komin papy).
Technologia wykonania ocieplenia wg pkt. „Ocieplenie ścian budynku”.
Projektuje się także nowe kominki wentylacyjne na pionach kanalizacyjnych
Ø110mm (10szt) wys. ~60cm powyżej połaci ocieplonego stropodachu.
9
Uwaga:
Ocieplenie kominów należy wykonać przed ociepleniem stropodachu tak aby kominy
zostały obłożone wyłącznie wełną mineralną.
Zalecane jest zastosowanie systemu ocieplenia kominów wg producenta przyjętego
systemu ocieplenia ścian.
5.8. Ocieplenie stropodachu.
Ze względu na brak przestrzeni między stropowej stropodachu zdecydowano się na
ocieplenie ze styropapy gr. 20 cm.
W związku z ociepleniem dachu przewiduje się wykonanie następujących prac:
− odgazowanie przestrzeni stropodachu poprzez nawiercenie w pokryciu otworów
>Ø12mm (aż do warstwy wypełniającej),
− przygotowanie podłoża, reperacja istniejącego podłoża z papy;
− ułożenie na dachu płyt styropapy gr. 20cm EPS 200 036 (λ≤0,036 W/m2K);
− mocowanie styropapy przez klejenie oraz łącznikami teleskopowymi do podłoża;
− ułożenie papy termozgrzewalnej podkładowej SBS;
− ułożenie papy termozgrzewalnej wierzchniego krycia SBS gr. 5,2mm;
− montaż wyłazu dachowego ocieplonego;
− montaż kominków wentylujących pokrycie;
− obróbka miejsc szczególnych;
− montaż obróbek blacharskich.
5.8.1.
Odgazowanie stropodachu.
W pokryciu stropodachu należy wykonać otwory >Ø12mm (4szt/m2) poprzez
nawiercenie. Otwory wykonać aż do warstwy wypełniającej. Pozostawić stropodach
na ~7 dni nie dopuszczając do zawilgocenia wypełnienia stropodachu.
Uwaga:
Niedozwolone jest perforowanie konstrukcji stropodachu.
5.8.2.
Przygotowanie podłoża.
Reparacja starych warstw papowych polega na naprawie uszkodzeń (odspojeń,
pęcherzy, fałd, zgrubień, pęknięć itp.). Odspojenia i pęcherze należy naciąć „na
krzyż”, wywinąć i osuszyć palnikiem, a następnie zgrzać lub podkleić lepikiem
asfaltowym. Fałdy i zgrubienia należy ściąć i wyrównać. W przypadku rozległych
uszkodzeń pap, należy je wyciąć aż do podłoża, po czym wkleić łaty z nowych pap.
10
5.8.3.
Montaż wyłazów dachowych
W miejscu uprzednio zdemontowanego wyłazu dachowego należy zamontować
nowy. Przyjęto wstępnie wyłaz ocieplony, przezierny, systemowy 60x70cm i
wysokości 15cm.
Zamiennie można zastosować wyłaz stalowy ocieplony pianką PUR gr. 5cm.
Wymiar wyłazu należy potwierdzić na budowie.
Montaż wg instrukcji przyjętego producenta.
5.8.4.
Montaż okapu.
Wzdłuż linii okapu należy przymocować mechanicznie do konstrukcji dachu, belki
drewniane impregnowane.
Okap należy obrobić papą podkładową mocowaną: mechanicznie do belek
drewnianych, oraz klejoną do styropapy.
Na okapie należy zamocować obróbki blacharskie oraz haki do mocowania rynien.
5.8.5.
Wykonanie izolacji dachów.
W związku z ociepleniem stropodachów przewiduje się wykonanie następujących
prac:
− przygotowanie podłoża;
− ułożenie na dachu płyt styropapy gr. 20cm EPS 200 036 (λ≤0,036 W/mK) i ich
mocowanie do konstrukcji dachu, (w rejonie kominów płyty styropapy należy
wywinąć min. 30 cm na komin, od góry zakończyć obróbką blacharską);
− ułożenie papy podkładowej np. ICOPAL G200 S40;
− ułożenie papy wierzchniego krycia np. ICOPAL EXTRADACH WF TOP 5,2mm
Szybki Profil SBS;
− montaż: po 4x4 kominki wentylujące pokrycie.
Uwaga: Kominki należy montować w sposób zapewniający wentylację całości
pokrycia. Przyjęto min. 1 kominek na 50m2 pokrycia.
− obróbka miejsc szczególnych;
− montaż obróbek blacharskich;
− montaż rynien i rur spustowych.
5.8.6.
Wykonanie izolacji stropodachów.
Projektowane jest ocieplenie stropodachów (na istniejącym pokryciu) z wykonaniem
nowego pokrycia z papy.
Po uprzednim oczyszczeniu i uszczelnieniu istn. pokrycia należy:
a) ułożyć płyty termoizolacyjne w postaci styropapy (jednostronnie oklejonej papą).
Montaż płyt styropapy należy wykonać ściśle wg wytycznych producenta czyli np.
firmy Icopal w przypadku płyt PSK.
11
Należy dokładnie wytyczyć kąt prosty pomiędzy linią okapu a zakładem
poprzecznym pierwszej montowanej płyty bazowej na powierzchni dachu. Płyty
należy układać od wybranego końca zadaszenia.
Płyty styropapy należy kleić do podłoża przy użyciu klejów lub mas bitumicznych.
Ważne jest również, aby stosowane środki nie zawierały związków organicznych,
które mogłyby doprowadzić do degradacji styropianu. Dodatkowo w strefie
krawędziowej i narożnej należy zastosować mocowanie mechaniczne do podłoża
za pomocą łączników teleskopowych systemowych np. firmy EJOT.
Ze względu na wymiary dachy dł. > 1,5 szer. mocowanie wykonać wg poniższego
schematu:
Ilość łączników mechanicznych o nośności 0,6kN:
−
strefa wewn. - 3 szt./m2,
−
strefa brzegowa (krawędziowa) – 6 szt./m2,
−
strefa naroży – 9 szt./m2,
b) wykonać pokrycie dachu z dwóch warstw papy termozgrzewalnej tzn.
podkładowej (np. ICOPAL G200 S40 do mocowania mechanicznego) oraz
wierzchniego krycia (np. ICOPAL EXTRADACH WF TOP 5,2 Szybki Profil
SBS).
Na styku ze ścianą, papę należy ułożyć na klinach z wełny mineralnej
10x10cm lub styropianowych oklejonych papą.
Uwaga:
Należy wykonać próbny montaż styropapy na losowo wybranym fragmencie dachu
za pomocą klejenia, a następnie wykonać próbę odrywania. W przypadku zbyt małej
nośności podłoża, łączniki mechaniczne należy stosować na całej powierzchni dachu.
12
5.8.7.
Montaż kominków wentylujących.
Ze względu na możliwość występowania wilgoci pod istniejącym pokryciem
(obecnie i w przyszłości) projektowane jest wykonanie kominków wentylacyjnych
pokrycie (przyjęto 1szt. na każde 50m2 pow. stropodachu = 4 kominki dla każdego
segmentu) łącznie 16 szt..
5.8.8.
Montaż obróbek blacharskich.
Nowe obróbki blacharskie należy wykonać z blachy powlekanej gr. min. 0,70mm.
5.9. Ocieplenie zadaszenia wejścia głównego do budynku.
W związku z ociepleniem zadaszenia wejść głównych do budynku przewiduje się
wykonanie następujących prac:
− naprawa uszkodzeń konstrukcji;
− reperacja istniejącego podłoża z papy;
− ułożenie na zadaszeniach płyt styropapy gr. 8cm EPS 200 036 (λ≤0,036 W/mK);
− mocowanie styropapy przez klejenie oraz łącznikami teleskopowymi do podłoża;
− ułożenie papy podkładowej np. ICOPAL G200 S40 mocowanej mechanicznie;
− ułożenie papy wierzchniego krycia np. ICOPAL EXTRADACH WF TOP 5,2mm
Szybki Profil SBS;
− obróbka miejsc szczególnych;
− montaż obróbek blacharskich w tym obróbki antyrozbryzgowej;
− ocieplenie spodniej części płyty zadaszenia za pomocą płyt wełny mineralnej
twardej gr. 8cm (λ<0,040 W/mK) oraz wykonanie tynku silikatowego;
− ocieplenie bocznych części płyt zadaszenia za pomocą płyt styropianowych
gr. 8cm EPS 70 040 typu „FASADA” (λ≤0,040 W/mK) oraz wykonanie tynku
silikonowego. Front zadaszenia należy wyłącznie otynkować tynkiem
silikonowym.
5.9.1.
Ocieplenie zadaszenia wejścia głównego do budynku.
Reparacja starych warstw papowych polega na naprawie uszkodzeń (odspojeń,
pęcherzy, fałd, zgrubień, pęknięć itp.). Odspojenia i pęcherze należy naciąć „na
krzyż”, wywinąć i osuszyć palnikiem, a następnie zgrzać lub podkleić lepikiem
asfaltowym. Fałdy i zgrubienia należy ściąć i wyrównać. W przypadku rozległych
uszkodzeń pap, należy je wyciąć aż do podłoża, po czym wkleić łaty z nowych pap.
5.9.2.
Montaż okapu.
Wzdłuż linii okapu należy przymocować mechanicznie do konstrukcji zadaszenia,
belki drewniane impregnowane 8x8cm lub stalowe typu Z.
Na okapie należy zamocować obróbki blacharskie.
13
5.9.3.
Wykonanie izolacji.
Projektowane jest ocieplenie zadaszenia (na istniejącym pokryciu) z wykonaniem
nowego pokrycia z papy.
Po uprzednim oczyszczeniu i uszczelnieniu istn. pokrycia należy:
a) ułożyć płyty termoizolacyjne w postaci styropapy (jednostronnie oklejonej papą).
Montaż płyt styropapy należy wykonać ściśle wg wytycznych producenta czyli np.
firmy Icopal w przypadku płyt PSK.
Należy dokładnie wytyczyć kąt prosty pomiędzy linią okapu a zakładem
poprzecznym pierwszej montowanej płyty bazowej na powierzchni dachu. Płyty
należy układać od wybranego końca zadaszenia.
Płyty styropapy należy kleić do podłoża przy użyciu klejów lub mas bitumicznych.
Ważne jest również, aby stosowane środki nie zawierały związków organicznych,
które mogłyby doprowadzić do degradacji styropianu. Dodatkowo w strefie
krawędziowej i narożnej należy zastosować mocowanie mechaniczne do podłoża
za pomocą łączników teleskopowych systemowych np. firmy EJOT.
b) wykonać pokrycie dachu z dwóch warstw papy termozgrzewalnej tzn.
podkładowej (np. ICOPAL G200 S40) oraz wierzchniego krycia (np. ICOPAL
EXTRADACH WF TOP 5,2 Szybki Profil SBS).
Na styku ze ścianą papę należy ułożyć na klinach z wełny mineralnej 5x5cm lub
styropianowych oklejonych papą.
c) wykonać połączenie pokrycia z ociepleniem ściany poprzez wklejenie obróbki
blacharskiej antyrozbryzgowej pod pasmo papy wierzchniego krycia szer. min.
25cm.
Uwaga:
Należy wykonać próbny montaż styropapy na losowo wybranym fragmencie
zadaszenia za pomocą klejenia, a następnie wykonać próbę odrywania. W przypadku
zbyt małej nośności podłoża należy łączniki mechaniczne stosować na całej
powierzchni zadaszenia.
5.9.4.
Ocieplenie spodniej oraz bocznych części płyty zadaszenia.
Ocieplenie spodniej części płyty zrealizowane będzie poprzez wykonanie ocieplenia
systemowego na płytach twardych wełny mineralnej w systemie Dryvit Roxsulation.
Ocieplenie składa się z: płyt twardych wełny mineralnej λ≤0,040[W/mK] gr. 8cm,
kleju Dryvit Roxhesive, zaprawy zbrojącej Dryvit Primus Rox M, siatki z włókna
szklanego Dryvit Standard Plus, podkładu tynkarskiego gruntującego Dryvit Color
Prime, tynku silikatowego Dryvit Sandpebble Rox SLK.
Na krawędzi płyty zadaszenia należy dodatkowo wkleić na zaprawie zbrojącej listwę
kapinosową systemową, zgodną z producentem systemu ocieplenia.
Technologia wykonania ocieplenia wg pkt. „Ocieplenie ścian budynku”.
14
5.10. Remont spoczników przed wejściami oraz chodników dojść do klatek.
Projektowany jest remont spoczników betonowych przed wejściami do budynku oraz
chodników dojść do klatek schodowych z wykonaniem nowej nawierzchni z płyt
betonowych gr. 6cm.
Projektowane spoczniki i dojścia wykonane zostaną w istniejących gabarytach.
Przewiduje się wykonanie następujących prac:
− rozebranie istn. spoczników betonowych i chodników wraz z podbudową,
− zagęszczenie mechaniczne gruntu pod projektowane spoczniki i chodniki,
− wykonanie ław betonowych (oporów) i ułożenie na nich obrzeży betonowych
6x100cm i wys. 20cm,
− wykonanie podbudowy z kruszywa grubego zagęszczonego mechanicznie
gr. 15cm,
− wykonanie warstwy podsypki piaskowej gr. 10cm, podsypkę należy zagęścić do
min ID=0,4
− ułożenie płyt betonowych o gr. 6cm na podsypce piaskowo – cementowej gr. 3cm,
− zamontowanie wycieraczek 40x60cm. Przyjęto wycieraczki skrzynkowe z
poliestru wzmocnionego włóknem szklanym z rusztem stalowym oczkowym.
Przed wykonywaniem jakichkolwiek robót ziemnych, należy sprawdzić przebieg
sieci podziemnych w miejscu prowadzonych prac.
Przed wykonaniem robót należy wykonać pomiary np. niwelatorem, mające na celu
potwierdzenie założeń projektowych.
5.11.
Remont płyt balkonowych.
Projektowane jest wykonanie nowych warstw posadzkowych płyt balkonowych, po
usunięciu istniejącej posadzki.
Przyjęto przykładowe rozwiązanie systemowe firmy „Dryvit/Vandex”.
Po usunięciu istniejącej posadzki w postaci jastrychu cementowego oraz okładziny
(płytki ceramiczne, wykładzina PCV) należy naprawić elementy żelbetowe zgodnie z
pkt. 5.6 niniejszego opracowania, wyrównać ubytki w płycie stropowej za pomocą
zaprawy wyrównującej Vandex Rapid XL.
Na styku płyty oraz ścian przyległych należy zamocować klin z wełny mineralnej
(lub styropianowy jednostronnie laminowany) 5x5cm umożliwiający wywinięcie
papy na ścianę. Następnie należy po zagruntowaniu powierzchni (np. Siplast Primer
Szybki Grunt SBS) ułożyć papę termozgrzewalną podkładową (bez posypki)
modyfikowaną SBS gr. > 4mm wywijając ją na ściany przyległe na wysokość ~20cm.
Na tak przygotowanym podłożu wykonać posadzkę Vandex Rapid XL w spadku min.
1%. Posadzkę należy zbroić siatką stalową posadzkową. Na styku z progiem drzwi
wykonać dylatację zabezpieczoną od dołu taśmą uszczelniającą, profilem
dylatacyjnym i uszczelniaczem np: Sika uszczelniacz dekarski
Na bocznych krawędziach płyt zamontować obróbkę blacharską z kapinosem, na
połączeniu obróbki z wykonaną posadzką zamontować taśmę uszczelniającą Vandex
15
Construction Joint Tape zatopioną w Vandex Cemelast, następnie płytę posadzki
pokryć membraną wodoszczelną, elastyczną warstwą Vandex Camelast. Na styku
płyty posadzki z ociepleniem także zamontować taśmę uszczelniającą.
Na tak zabezpieczone podłoże naklejone zostaną płytki mrozoodporne
antypoślizgowe podłogowe przy użyciu zaprawy klejowej do płytek Dryvit DK-2.
Spoiny wypełnić fugą np: Mapei. Krawędź płyty (styk płytek ceramicznych z
obróbką blacharską) wykończyć uszczelniaczem dekarskim np. Sika.
Na krawędzi płyty żelbetowej należy dodatkowo wkleić na zaprawie zbrojącej listwę
kapinosową systemową, zgodną z producentem systemu ocieplenia.
Remont spodniej, czołowej i bocznych części płyty wg punktu: Renowacja
elementów nieocieplonych.
5.12. Wymiana balustrad stalowych loggi.
Ze względu na nieprzepisowe parametry balustrad balkonowych przyjęto ich
wymianę na nowe stalowe ocynkowane.
Balustrady należy wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami:
− wysokość barierki i poręczy mierzona do pow. wykończonej płyty balkonowej –
min 1,10m
− maksymalny prześwit między elementami wypełnienia balustrady – 0,12m.
Balustrady stalowe należy wykonać w zakładzie prefabrykującym konstrukcje
stalowe.
Pomiary należy dokonać na obiekcie.
Barierki należy wykonać ze stali S235JRG1 (fy=235MPa), zabezpieczenie
antykorozyjne: cynkowanie (opcjonalnie dodatkowo powlekanie lub malowanie
farbami przeznaczonych do powierzchni ocynkowanych).
Projektowane barierki montować za pomocą kotew wklejanych np. Hilti,
Podczas montażu należy zwrócić uwagę aby połączenia balustrad z podłożem były
sztywne. Wszelkie szczeliny między blachami a podłożem należy likwidować za
pomocą podkładek stalowych.
Szczegół wykonania balustrady wg rysunków zamieszczonych po opisie
technicznym.
Uwaga: Przed wykonaniem balustrady wszystkie wymiary należy sprawdzić na
budowie oraz skorygować o ewentualną różnicę.
5.13. Remont elementów stalowych.
Istniejące elementy stalowe ( nie usunięte z elewacji) należy oczyścić, zagruntować
dwukrotnie farbą poliwinylowo – akrylową, np. Wikor 1 „Polifarb” Dębica i
pomalować dwukrotnie emalią poliwinylowo– akrylową i nawierzchniową, np.
Wikor 2 lub inną farbą do metalu w kolorze zgodnym z rysunkami kolorystyki – wg
odrębnego opracowania.
16
5.14. Ocieplenie ścian budynku.
Metoda lekka mokra BSO składa się z następujących faz: przygotowanie podłoża,
mocowanie płyt z materiału termoizolacyjnego, wykonanie zbrojonej warstwy
szpachlowej, wykonanie warstwy podkładowej, wykonanie wyprawy elewacyjnej.
Zakres rzeczowy robót oraz technologię ocieplenia przyjęto w oparciu o uzgodnienia
z Inwestorem w systemie:
- Dryvit OUTSULATION z zastosowaniem jako ocieplenia płyt styropianowych
- Dryvit ROXSULATION z zastosowaniem jako ocieplenia płyt wełny mineralnej.
Ocieplenie ścian zewnętrznych polega na umocowaniu do istniejącej ściany, od
zewnątrz, płyt termoizolacyjnych i wykonaniu na nich warstwy z zaprawy klejącej
zbrojonej tkaniną impregnowaną przeciwalkaicznie oraz wyprawy tynkarskiej. Płyty
termoizolacyjne mocować należy za pomocą zaprawy klejowej oraz łączników
mechanicznych stalowych.
Niniejszy projekt opiera się na przykładowym ociepleniu BSO i dopuszcza
zastosowanie innych systemów ocieplenia ścian metodą BSO z zastosowaniem
jako izolacji płyt: styropianowych, fenolowych, poliuretanowych oraz wełny
mineralnej, pod warunkiem uzyskania nie niższych parametrów technicznych.
Wybrany system musi posiadać aktualne świadectwa lub aprobaty techniczne
ITB. Należy przestrzegać zasady stosowania tylko tych materiałów, które
przewidziane są w świadectwie lub aprobacie danego systemu.
5.14.1. Zakres i warunki stosowania.
Ocieplenie należy wykonać:
styropianem EPS 150 036 „FUNDAMENT” gr. 12cm na ścianach
fundamentowych oraz cokołowych budynku (do wysokości istniejącego cokołu),
− styropianem EPS 70 040 gr. 15, 8, 3cm na ścianach elewacji, powyżej linii
cokołu, bocznych krawędziach zadaszeń wejść, gzymsach, we wnękach
okiennych, do wyrównania ścian,
− wełną mineralną półtwardą hydrofobizowaną gr. 3cm - wypełnienie dylatacji,
− wełną mineralną twardą gr. 8, 5cm – spód zadaszenia wejścia, kominy
−
metodą lekką mokrą opisaną poniżej, np. w systemie Dryvit OUTSULATION
(styropian) oraz Dryvit ROXSULATION (wełna mineralna), wg detali załączonych
do projektu.
5.14.2. Właściwości techniczne i wymagania dla systemu Dryvit OUTSULATION.
System Dryvit OUTSULATION charakteryzuje się właściwościami:
− bardzo trwały i odporny na niekorzystne oddziaływanie środowiska;
− wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz uderzenia;
− wysoka odporność na działanie promieniowania UV;
− wysoka elastyczność, dzięki zastosowaniu właściwych mas klejących i
tynkarskich (brak pęknięć), zwiększona odporność na obciążenia wiatrem;
17
− wysoka odporność na zabrudzenia;
− wysoka odporność na wzrost alg i grzybów;
− wyjątkowo łatwy w instalacji i konserwacji;
System Dryvit ROXSULATION charakteryzuje się właściwościami:
wysoka odporność na uderzenia,
− wysoka paroprzepuszczalność,
− doskonała odporność na zabrudzenia,
− odporność na oddziaływanie środowiska,
− tynki barwione w masie,
− wysoka odporność na promieniowanie UV,
− wysoka odporność na wzrost alg i grzybów.
−
5.14.2.1. Gruntowanie powierzchni.
Dryvit Primax – akrylowy preparat gruntujący zwiększający przyczepność spoiw
Dryvit do niektórych podłoży. Poprawia przyczepność do powierzchni malowanych.
Jest stosowany do wzmacniania słabych, osypujących się podłoży mineralnych.
Ściany zagrzybione i zaglonowane należy zagruntować Dryvit Algo Stop.
Izohan IZOBUD WL - dyspersyjna masa asfaltowo-kauczukowa. Służy do
wykonywania bezspoinowych powłok przeciwwilgociowych typu lekkiego.
Po rozcieńczeniu z wodą w stosunku 1:1 służy do gruntowania podłoży mineralnych
pod właściwą izolację.
5.14.2.2. Izolacja przeciwwilgociowa.
Izohan IZOBUD WM gr. 2mm - dyspersyjna masa asfaltowo-kauczukowa,
wysokoelastyczna, niezawierająca rozpuszczalników masa uszczelniająca (typu
KMB) do izolacji przeciwwodnych części budowli stykających się z gruntem.
Izolację należy wykonać do poz. posadowienia budynku.
5.14.2.3. Zaprawa klejąca.
Izohan IZOBUD WL - dyspersyjna masa asfaltowo-kauczukowa. Służy do
przyklejania płyt styropianowych (EPS).
Dryvit Dryhesive Plus – wzbogacona żywicami syntetycznymi sucha mieszanka
dająca po rozrobieniu z wodą wysokiej jakości masę do klejenia płyt
termoizolacyjnych do podłoża. Stosowana do mocowania płyt styropianowych do
podłoży mineralnych takich jak cegła, tynk, beton, gazobeton.
Dryvit Roxhesive – niepalna mineralna zaprawa klejąca do płyt elewacyjnych z
wełny mineralnej. Masa klejąca Roxhesive może być stosowana na powierzchni
cegły, tradycyjnego tynku mineralnego, betonu i gazobetonu.
18
5.14.2.4. Izolacja cieplna.
Płyty styropianowe:
Należy stosować płyty styropianowe wg normy PN-EN-13163; 2004 rodzaju:
− EPS 150 036 „FUNDAMENT”
− EPS 70 040 „FASADA”
(lub o lepszych parametrach), z gładkimi brzegami i spełniający dodatkowe
wymagania:
- grubość: 12 cm - λ≤0,036 [W/mK];
15, 8, 3 cm - λ≤0,040 [W/mK];
- wymiary powierzchniowe: nie więcej niż 50 x 100cm,
- powierzchnia płyt: szorstkie, po krojeniu z bloków,
- krawędzie płyt: proste, ostre, bez wyszczerbień,
- sezonowanie: w okresie co najmniej 2 miesięcy od wyprodukowania.
Wełna mineralna:
Należy stosować płyty:
− wełny mineralnej półtwardej hydrofobizowanej gr. 3 cm - λ≤0,040 [W/mK];
− wełny mineralnej twardej: gr. 5, 8cm - λ≤0,040 [W/mK].
5.14.2.5. Łączniki mechaniczne.
Przyjęto łączniki mechaniczne z zaślepką termoizolacyjną wykonaną ze styropianu.
Do mocowania mechanicznego płyt wełny mineralnej przyjęto łączniki mechaniczne
z trzpieniem metalowym. Rozwiązanie z zaślepką termoizolacyjną redukujące mostki
termiczne i maskujące miejsca kołkowania. Łączniki wbijane dobrane tak aby
kotwienie odbywało się w warstwie nośnej ściany.
Zastosowano łączniki np. firmy EJOT do montażu zagłębionego.
Mocowanie mechaniczne w postaci łączników mechanicznych należy wykonać
zawsze powyżej 8m oraz jeżeli próba odrywania termoizolacji wykaże że nośność
podłoża jest niedostateczna (< 0,08 N/mm2).
Długość przyjętych łączników należy potwierdzić na budowie po wykonaniu
przewiertów kontrolnych w kilku losowo wybranych miejscach na ścianach
elewacyjnych. Przewierty powinny być wykonane na wszystkich ścianach oraz na
różnych wysokościach.
5.14.2.6. Zbrojenie.
Warstwa zbrojąca wykonywana w postaci:
− Dryvit Primus M Zaprawa Zbrojąca (styropian) – wysokiej jakości spoiwo
polimerowo-mineralne wzbogacone żywicami syntetycznymi i plastyfikatorami
służące do zatapiania siatki wzmacniającej.
− Dryvit Primus Rox M (wełna mineralna) – mineralna zaprawa klejąca o
zwiększonej elastyczności z dodatkiem plastyfikatorów służąca do zatapiania
19
siatki wzmacniającej w systemach Dryvit Roxsulation. Zaprawa klejąca Primus
Rox M posiada zwiększoną elastyczność i przyczepność
− Standard Plus siatka zbrojąca – wzmacniająca tkanina techniczna przeznaczona
do zatapiania w zaprawie klejącej na powierzchni płyty z wełny mineralnej lub
styropianu. Produkowana w kolorze niebieskim z nadrukiem i logo „dryvit”.
Siatka jest fabrycznie impregnowana środkiem uodparniającym na działanie
alkaliów, dzięki czemu jest kompatybilna ze wszystkimi produktami firmy Dryvit.
5.14.2.7. Warstwa podkładowa.
Dryvit Color Prime – akrylowy podkład korygująco-odcinający oferowany w pełnej
gamie kolorów Dryvit. Tworzy jednolitą powłokę, zapewniającą równomierną
nasiąkliwość i korygującą kolor podłoża przed układaniem tynku akrylowego Dryvit
lub malowaniem farbami akrylowymi Dryvit. Nie zmienia przyczepności do
podłoża. Stosowany w celu ujednolicenia koloru podłoża z kolorem wyprawy
elewacyjnej Dryvit.
5.14.2.8. Masa tynkarska.
Cokół:
Dryvit Stonemist 2,0 – akrylowa wyprawa tynkarska o wyglądzie piaskowca. Masa
tynkarska to mieszanina kolorowych kruszyw kwarcowych zatopionych w spoiwie na
bazie 100% polimeru akrylu oferowana w 10 odmianach kolorystycznych. Produkt
gotowy do użycia, gwarantujący efekt estetyczny, przepuszczający parę wodną,
odporny na działanie czynników atmosferycznych. Wymagający zaimpregnowania
środkiem powierzchniowo uszczelniającym Seal Clear.
Ściana powyżej cokołu:
Dryvit Sandpebble 1,6mm – silikonowy tynk wierzchni o fakturze baranka. Tynk
zewnętrzny na bazie dyspersji polimerowej, wzbogaconych żywicą silikonową.
Gotowy do użycia, charakteryzujący się wysoką paroprzepuszczalnością oraz
zdolnością do samoczyszczenia, wysoką odpornością na zabrudzenia oraz
odpornością na rozwój pleśni i alg.
Kominy oraz zadaszenie wejścia:
Sandpebble Rox SLK 1,6mm – silikatowa wyprawa tynkarska (inaczej krzemianowa)
na bazie spoiwa - szkła wodnego potasowego o fakturze baranek z grubością ziarna
ok. 1,6 mm. Jest paroprzepuszczalna i odporna na uderzenia. Dostarczana jako masa
gotowa do użycia.
20
5.14.2.9. Technologia postępowania przy wykonaniu ocieplenia.
− Okładzinę ścienną należy zagruntować,
− Płyty termoizolacyjne należy mocować do podłoża za pomocą zaprawy klejącej
oraz łączników mechanicznych (w przypadku niewystarczającej nośności podłoża
oraz powyżej wys. 8m),
− Płyty termoizolacyjne pokryć masą zbrojącą a następnie nałożyć siatkę zbrojącą,
− Na warstwie zbrojącej wykonać warstwę podkładową,
− Na warstwie podkładowej nałożyć barwiony tynk.
5.14.2.10. Prace przygotowawcze.
W pierwszej kolejności należy
rozłożyć sprzęt do prac na wysokości
(np. rusztowania). Sprzęt ten musi być ustawiony w odpowiedniej odległości od
ściany, należy przewidzieć, że zostanie dołożone kilkanaście centymetrów materiału
ocieplającego. Jeżeli zastosowany sprzęt będzie usytuowany za blisko, pojawią się
problemy z właściwym wykonaniem złącz technologicznych wyprawy tynkarskiej na
wysokości podestów.
Potrzebny sprzęt należy rozłożyć w taki sposób aby nie naruszyć interesów osób
trzecich.
Przed przystąpieniem do prac należy zbadać stan techniczny ocieplanych ścian.
Istotne jest dokładne sprawdzenie jakości podłoża ściennego. Dotyczy to jego stopnia
nośności, równości i płaskości powierzchni oraz czystości. Fragmenty tynku
wykazujące oznaki odspojenia od podłoża należy zbić. Złuszczające się fragmenty
ścian zeskrobać i bardzo dokładnie zmyć ścianę budynku wodą bez dodatków
chemicznych.
Podłoża na których występuje ewentualne zagrzybienie i zaglonowanie należy
oczyścić i poddać działaniu środka Dryvit Algo Stop. Ściany zagruntować Dryvit
Primax.
Płaszczyznę ściany sprawdzić należy łatami aluminiowymi.
Wykonać próbę odrywania płyt termoizolacyjnych metodą pull off.
Zabezpieczyć otwory okienne oraz drzwiowe.
Ze względu na konieczność wykonania ocieplenia ścian zewn. wystąpiła konieczność
odkrycia ścian fundamentowych budynku. Wykopy należy wykonać jako profilowane
o odcinku poz. dna wykopu przed ścianą fundamentową szerokości ~0,8m oraz kącie
skarpy max 45º. Prace ziemne należy wykonywać na odkład w pobliżu budynku.
Wykopy należy zasypać niezwłocznie po zakończeniu robót na ścianach
fundamentowych. Zaleca się wykonywanie prac ziemnych w okresie braku opadów
deszczu. Wykopy po zakończeniu prac należy częściowo ( do wys.~18 cm pon.
przylegającego terenu) zasypać gruntem rodzimym z odkładu, pozostała część
wykopu uzupełniona warstwami opaski z płyt betonowych. Grunt w wykopie należy
zagęszczać warstwami.
Potrzebny sprzęt należy rozłożyć w taki sposób aby nie naruszyć interesów osób
trzecich.
21
5.14.2.11. Przygotowanie masy klejącej.
Do czystego wiadra o pojemności 20 l należy nalać ok. 5,5 ÷ 6,0 l wody pitnej, a
następnie dodawać sucha zaprawę i mieszać mieszarka wolnoobrotowa do momentu
uzyskania jednorodnej masy. Następnie zaprawę należy odstawić na ok. 5 minut, aby
dojrzała. Przemieszać ponownie, dodając w razie potrzeby niewielka ilość wody.
Przydatność do użycia gotowej masy klejącej wynosi ok. 1 h i zależy od warunków
atmosferycznych
5.14.2.12. Przyklejenie płyt termoizolacji.
Przyklejanie płyt ze styropianu:
Zabronione jest używanie zżółkniętych, wypaczonych lub nierówno pociętych płyt
styropianowych.
Mocowanie płyt styropianowych należy rozpocząć od
zabezpieczenia dolnej krawędzi systemu: przy użyciu odpowiedniej listwy startowej.
Pracę należy rozpocząć od wyznaczenia poziomej linii, która będzie stanowić dolną
krawędź sytemu. Nad wyznaczoną wcześniej linią nanieść wstęgę spoiwa Dryhesive
PLUS (szerokości ok. 50 mm), następnie wkleić pas siatki szerokości
ok. 0,4 m tak, aby po zamocowaniu pierwszego rzędu płyt można było ją wywinąć od
spodu na ich powierzchnię. Listwę startową mocować tak, aby jej dolna krawędź
pokrywała się z wcześniej wykreśloną poziomą linią. Do mocowania używać
łączników wbijanych w odstępach około 30 cm. Nierówności podłoża niwelować
przy użyciu podkładek dystansujących z PCV. Listwy łączyć przy użyciu
plastikowych łączników. Na narożach budynku mocować listwy narożne.
Masę klejącą nakładać na płyty metodą „pasmowo–punktową” („ramki i placki”).
Ramka: szer. ok. 5 cm, o odpowiedniej grubości, 6 placków o odpowiedniej grubości,
średnicy ok. 10 cm wewnątrz ramki. Masę klejącą nakładać tylko na powierzchnię
płyt termoizolacyjnych, nigdy na podłoże. Natychmiast po nałożeniu masy klejącej
płytę docisnąć do podłoża i dosunąć do krawędzi sąsiedniej płyty tak, aby masa
klejąca nie dostała się pomiędzy płyty. Płyty układać w cegiełkę z przewiązaniem na
narożach budynku. Wokół wszystkich ościeży płyty termoizolacyjne powinny być
ułożone tak, aby ich krawędzie nie leżały na przedłużeniu krawędzi otworów. W
miejscach styku systemu z innymi materiałami należy wykonać złącze
kompensacyjne z taśmy rozprężnej. Ułożenie takie minimalizuje możliwość
pojawienia się pęknięć. Płyty przyklejać w układzie poziomym dłuższych krawędzi,
z zachowaniem mijankowego układu spoin. Płyty styropianowe powinny tworzyć
ciągłą powłokę termoizolacyjną. Wszystkie szpary pomiędzy płytami o szerokości
większej niż 1,5 mm należy wypełnić materiałem termoizolacyjnym np. odpowiednio
przyciętymi klinami ze styropianu. Szpar nie wolno wypełniać masą klejącą.
Powierzchnia powłoki termoizolacyjnej musi być równa. Płaszczyznę należy
sprawdzić przy użyciu łaty o długości co najmniej 2,5 m.
Po upływie 24 godzin należy wyrównać powierzchnię termoizolacji.
Wszystkie nierówności większe od 1,5 mm usunąć przy użyciu pacy z papierem
ściernym. Cała powierzchnia styropianu powinna być przeszlifowana. Szlifować
22
należy ruchami okrężnymi, nigdy równolegle do połączeń płyt. Powstały pył
dokładnie usunąć.
Łączniki wbijać dopiero po wyschnięciu kleju, nie wcześniej niż 24 godziny od
momentu przyklejenia płyt.
Mocowanie mechaniczne wykonać za pomocą łączników z zaślepką termoizolacyjną
w ilości:
2
2
− do wysokości 20m – co najmniej 6szt/m na powierzchni ściany, 10szt/m w strefie
krawędziowej
2
2
− powyżej wysokości 20m - co najmniej 6szt/m na powierzchni ściany, 14szt/m w
strefie krawędziowej.
Po osadzeniu zaślepek zeszlifować ich powierzchnię tak aby tworzyły równą
powierzchnię z termoizolacją.
Uwaga:
Mocowanie mechaniczne w postaci łączników mechanicznych należy wykonać
zawsze:
− powyżej 8m,
− wokół wszystkich otworów okiennych,
− poniżej 8m jeżeli próba odrywania termoizolacji wykaże że nośność podłoża jest
niedostateczna (< 0,08 N/mm2).
Przyklejanie płyt z wełny mineralnej twardej lub lamelowej:
Przed nałożeniem kleju – powierzchnie płyt z wełny należy dokładnie odkurzyć.
Miejsca, gdzie będziemy nakładać klej należy przeszpachlować cienką warstwą kleju
(mocno go dociskając). Masę klejącą Roxhesive nakładać na powierzchnie płyt
metoda „ramki i placków” (dookoła ramka: szer. ok. 5 cm, o odpowiedniej grubości,
6 placków wewnątrz ramki). Powierzchnie płyt lamelowych – po przeszpachlowaniu,
pokryć warstwą zaprawy klejącej przy użyciu pacy metalowej o ząbkach 10 ÷ 12 mm
(metoda na tzw. grzebień)
Spoiwo nakładać tylko na powierzchnie płyt termoizolacyjnych, nigdy na podłoże!
Pokrytą spoiwem płytę natychmiast docisnąć do podłoża tak, aby płyty tworzyły
równa powierzchnię. Należy uważać, aby masa klejąca nie dostawała się pomiędzy
sąsiednie płyty.
Szczeliny większe od 2mm wypełniać materiałem termoizolacyjnym.
Mocowanie mechaniczne rozpocząć po wyschnięciu masy klejącej, używając
łączników wskazanych w projekcie, i nie wcześniej niż 24 godziny od zastosowania
zaprawy klejącej.
Mocowanie mechaniczne wykonać za pomocą systemowych łączników
mechanicznych z trzpieniem stalowym, w ilości co najmniej 6szt/m2
23
5.14.2.13. Wykonywanie warstwy zbrojącej.
Przed przystąpieniem do zatapiania siatki wzmacniającej Standard Plus należy
sprawdzić stan powierzchni płyt styropianowych. Ewentualne nierówności
zniwelować poprzez szlifowanie. Ubytki uzupełnić. Ewentualne Wgłębienia
powstałe w miejscach montażu łączników mechanicznych zaszpachlować przy
użyciu masy Primus M.
Płyty zżółknięte na skutek zbyt długiego działania promieniowania słonecznego
przeszlifować w celu całkowitego usunięcia zdegradowanej warstwy styropianu
Zbrojenie strefy wzmocnionej:
Do wysokości minimum 2,5 m powyżej p.p.t. należy wykonać strefę wzmocnioną
poprzez wtopienie 2 warstw siatki zbrojącej w zaprawę zbrojącą. Strefę wzmocnioną
należy także wykonać wokół strefy wejściowej.
Zbrojenie narożników okien:
Powyżej i poniżej krawędzi otworów okien i drzwi należy najpierw nakleić kawałek
tkaniny z siatki zbrojącej, wielkości 24 x 40 cm (tzw. zbrojenie diagonalne).
Zbrojenie powierzchni elewacji:
Warstwę zbrojoną wykonuje się najwcześniej po upływie 24 godzin, po nałożeniu
płyt termoizolacyjnych. Do czystego wiadra o pojemności 20 l należy w zależności
od warunków atmosferycznych nalać ok. 6,5 ÷ 7 l wody pitnej, a następnie dodawać
sucha zaprawę i mieszać mieszarka wolnoobrotowa do momentu uzyskania
jednorodnej masy. Następnie zaprawę należy odstawić na ok. 5 minut, żeby dojrzała.
Przemieszać ponownie, dodając w razie potrzeby niewielka ilość wody. Posługując
się pacą ze stali nierdzewnej, na powierzchni nieco większej od szerokości i długości
przyciętego pasa siatki naciągnąć ciągłą warstwę masy zbrojącej o grubości ok. 1,5
mm. Siatkę wzmacniającą natychmiast przyłożyć do świeżej masy i zatapiać przy
użyciu tej samej pacy ruchami wzdłuż włókien od środka ku brzegom. Siatka musi
być dokładnie zatopiona, tak aby na powierzchni nie był widoczny jej kolor. Miejsca
z prześwitującym kolorem siatki wyrównać cienką warstwą masy zbrojącej.
Powierzchnia warstwy bazowej pod tynk drobnoziarnisty powinna być starannie
wygładzona (siatka wzmacniająca nie może wystawać ponad powierzchnię masy
klejącej). Siatkę należy układać na zakładkę minimum 60 mm. Tylko takie ułożenie
gwarantuje poprawne przenoszenie naprężeń przez warstwę bazową. Na narożnikach
zewnętrznych i wewnętrznych siatkę należy zakładać na każdą ze ścian na szerokość
200 mm. Po nałożeniu tkaniny, w pobliżu haków rusztowania itp. na nacięcie nakłada
się dodatkowy pasek i zatapia w zaprawie zbrojącej. Przy wykańczaniu cokołu, po
zatopieniu siatki zbrojącej, należy obciąć ją natychmiast ostrym nożem przy dolnej
krawędzi listwy cokołowej.
24
5.14.2.14. Ocieplenia w miejscach szczególnych.
Ściana w strefie cokołu:
Do obłożenia ścian cokołowych budynku należy użyć płyt styropianowych EPS-150
036 „FUNDAMENT” przyklejanych klejem do styropianu np. Izohan Izobud WL.
Ścianę uprzednio należy oczyścić, uzupełnić ubytki w tynku poddać działaniu środka
przed działaniem alg i/lub grzybów a następnie ją zagruntować Izohan Izobud WL
rozcieńczonym wodą w stosunku 1:1.
Następnie należy wykonać izolację powłokową przeciwwilgociową za pomocą np.
Izohan Izobud WM. Izolację wykonać do poz. istniejących fundamentów.
Wzdłuż strefy cokołowej należy wykonać opaskę z płytek betonowych 50x50x6cm
ułożonej na zagęszczonej podsypce piaskowej gr. 10 cm, zakończoną obrzeżem
betonowym 6x25x100cm
Narożniki:
Obróbkę narożników wykonać za pomocą systemowych narożników PROFILE
NAPS-25, wtapiając je w masę zbrojącą za pomocą kielni narożnikowej. Siatkę
zbrojącą powierzchnię ściany doprowadzić do narożników i połączyć na zakład ze
zbrojeniem narożników.
Ościeża okienne i drzwiowe:
Do wykończenia ościeży okien i drzwi zaleca się stosowanie taśmy rozprężnej lub
systemowego profilu przyokiennego PCV z samoprzylepną taśmą rozprężną i siatką
PROFILE NLOK-14 gwarantującej właściwe połączenie wyprawy tynkarskiej z
ościeżnicą oraz ułatwiającej zabezpieczenie okien i drzwi przed zniszczeniem w
wyniku prowadzonych prac ociepleniowych.
Przy uszczelnianiu podokienników lub przy połączeniach ocieplenia z elementami
elewacji o innej rozszerzalności termicznej zaleca się stosowanie samorozprężnych
taśm uszczelniających lub profili podparapetowych PCV samoprzylepnych z taśmą
rozprężną i siatką PROFILE NPAR-20.
Dylatacje:
Spoiny dylatacyjne wykonać z użyciem profili dylatacyjnych w powierzchniach
PROFILE DT E.
Boczne części profilu i przylegające do spoiny pasy o szerokości 20 cm pokryć masą
zbrojącą. Profile układać od dołu do góry, łączyć na zakłady o długości 2 cm.
Przy tynkowaniu zabezpieczyć profil dylatacyjny paskiem styropianu. Pozwoli to na
prawidłowe otynkowanie i oddzielenie krawędzi nacięciem kielnią. Dylatacje należy
szczelnie wypełnić wełną mineralną półtwardą hydrofobizowaną. Dylatację w części
podziemnej należy zabezpieczyć taśmą rozprężnej oraz masą izolacyjną np. Sika
uszczelniacz dekarski.
25
Kratki wentylacyjne:
W ścianach budynku w miejscu istniejących kratek wentylacyjnych należy
zamontować nowe kratki wentylacyjne.
Wszystkie kratki wentylacyjne należy zabezpieczyć siatką miedzianą o oczkach
2x2 mm uniemożliwiającą przedostawanie się owadów.
5.14.2.15. Wykonanie warstwy podkładowej.
Przed wykonaniem wyprawy elewacyjnej należy nanieść warstwę podkładową:
Drywit Color Prime - Bezpośrednio przed użyciem środek korygująco-odcinający
Color Prime należy dokładnie wymieszać. Preparat nanosić pędzlem lub wałkiem.
Nie stosować natrysku hydrodynamicznego. Przy wysokiej wilgotności powietrza
i/lub niskiej temperaturze proces schnięcia może się wydłużyć. Pomalowaną
powierzchnie, do momentu nałożenia na nią tynku, należy chronić przed deszczem.
−
5.14.2.16. Wykonanie wyprawy elewacyjnej.
Przyjętą masę tynkarską należy wykonać wg zaleceń Producenta.
Samo tynkowanie wykonuje się w sposób właściwy dla techniki tynków
cienkowarstwowych.
Przed przystąpieniem do nakładania wyprawy tynkarskiej warstwa bazowa powinna
być sucha, równa i dobrze związana, siatka powinna być dokładnie zatopiona. Czas
schnięcia warstwy bazowej wynosi 24 godziny (20°C, 55% wilgotności względnej
powietrza) i może być dłuższy przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych.
Wszystkie wyprawy elewacyjne muszą być nanoszone metodą ciągłą aż do
naturalnych przerw takich jak naroża budynku, dylatacje lub taśmy maskującej.
Należy zapewnić odpowiednią liczbę pracowników i rusztowań. Pomiędzy
rusztowaniem a ścianą należy zachować odpowiednią odległość, zgodną z przepisami
BHP. Należy unikać prac na silnie nasłonecznionych i nagrzanych powierzchniach.
Należy w miarę możliwości używać materiału pochodzącego z tej samej partii (patrz
nr serii na pojemniku). Dla ujednolicenia koloru bezpośrednio przed użyciem
akrylową masę tynkarską należy wymieszać przy użyciu wiertarki wolnoobrotowej.
Dla poprawy urabialności do jednego pojemnika masy można dodać maksymalnie
250 ml wody. Do wszystkich pojemników należy wówczas dodać taką samą ilość
wody, aby nie spowodować różnic w kolorze wyprawy. Masę tynkarska nakładać
przy użyciu czystej pacy ze stali nierdzewnej na grubość największych ziaren
kruszywa. Wyprawy nie należy nakładać wewnątrz dylatacji. Fakturę kształtować na
świeżo nałożonym materiale poprzez zatarcie pacą plastikową, w przypadku tynku
Sandpebble paca powinna być często oczyszczana. Aby uzyskać jednolity wzór,
zacieranie powinno być wykonane tymi samymi ruchami ręki i tymi samymi
narzędziami na całej powierzchni ściany. Gotową powłokę należy chronić przed
zamoczeniem i uszkodzeniami do momentu całkowitego wyschnięcia oraz
zakończenia montażu uszczelnień i obróbek blacharskich. Nie należy wykonywać
tynków dekoracyjnych przy silnym wietrze lub bezpośrednim nasłonecznieniu –
może to spowodować powstawanie śladów połączeń i rys.
26
W przypadku tynku Stonemist (cokół) za pomocą pacy ze stali nierdzewnej nałożyć
pierwsza warstwę tynku Stonemist na grubość ziaren kruszywa. Zatrzeć ja pacą
plastikową. Po pełnym wyschnięciu pierwszej warstwy – identycznie należy nałożyć i
zatrzeć druga warstwę. Powłoki te powinny być równe, bez śladów po pociągnięciach
pacą lub prześwitów podłoża. Tynku Stonemist nie wolno stosować na poziomych
powierzchniach nie osłoniętych przed deszczem. Minimalne nachylenie powierzchni
powinno wynosić >27º. Nie okładać tynku Stonemist na rozgrzanych i
nasłonecznionych ścianach oraz przy silnym wietrze. Po wyschnięciu powierzchnię
tynku Stonemist należy pokryć środkiem uszczelniającym Seal Clear.
5.14.3. Wykonanie powłoki uszczelniającej.
W miejscach nałożonego tynku Stonemist powierzchnię wyprawy elewacyjnej należy
pokryć środkiem uszczelniającym Seal Clear. Zalecanym sposobem nakładania
środka SealClear jest malowanie pędzlem lub wałkiem. Można stosować metodę
natryskowa, ale wówczas trzeba się liczyć z większym zużyciem preparatu. Aplikacje
należy zawsze wykonywać od góry elewacji, ku dołowi. Seal Clear po nałożeniu na
ścianę nadaje jej mleczny kolor. Miejsca niedostatecznie pokryte są dzięki temu
dokładnie widoczne. Nałożona powłoka powinna być wolna od zacieków. Narzędzia
należy umyć woda przed zaschnięciem pozostałości Seal Clear. Środek
uszczelniający nie powinien być stosowany, jeżeli warunki atmosferyczne nie
pozwalają na wysychanie nałożonej powłoki, tj. podczas deszczu, mgły, opadania
rosy. Środka Seal Clear nie należy nakładać na powierzchnie nasłonecznione oraz
gdy temperatura podłoża przekracza +30ºC; nie wolno tez dopuścić produktu do
ekspozycji na słonce – w trakcie jego wysychania.
5.14.4. Renowacja elementów nieocieplanych.
Elementy nieocieplone tj. boki zadaszeń wejść, spody i boki płyt balkonowych należy
pokryć tynkiem silikonowym zgodnie z projektem kolorystyki – wg odrębnego
opracowania.
W celu prawidłowego wykonania prac należy:
− oczyścić fragmenty ścian, sufitów
− naprawić ewentualne elementy żelbetowe,
− wyrównać nierówności masą szpachlową,
− zagruntować podłoże,
− wykonać warstwę zbrojącą w postaci zaprawy zbrojącej oraz siatki,
− nałożyć warstwę podkładową,
− wykonać tynk silikonowy.
Technologię wykonania prac wg pkt. „Ocieplenie ścian budynku”.
5.14.5. Montaż skrzynek instalacyjnych.
Na ścianach zewnętrznych w miejscu zdemontowanych podczas ocieplenia skrzynek
gazowych należy zamontować nowe o tych samych wymiarach wykonane z
tworzywa sztucznego.
27
Uwaga:
Prace przy demontażu i ponownym montażu skrzynek instalacyjnych powinny być
prowadzone przez uprawnione osoby w uzgodnieniu z Właścicielami przyłączy
instalacyjnych.
5.14.6. Wykonanie nowych obróbek blacharskich.
Nowe obróbki blacharskie wykonać z blachy powlekanej gr. min. 0,70mm. Parapety
pod oknami montować przed wykonaniem prac tynkarskich. Obróbki na ściankach
attyki dachu zakładać należy zaraz po zakończeniu prac tynkarskich.
Obróbki blacharskie muszą być zamontowane w sposób stabilny i zapewniający
odprowadzenie wody poza powierzchnię elewacji. Należy je tak ukształtować, aby
ich krawędź oddalona była od docelowej powierzchni elewacji o ok. 4 cm.
Niedopuszczalne jest przenoszenie drgań blacharki bezpośrednio na
cienkowarstwowy element wykończeniowy. Wszelkie uszczelnienia styków izolacji
termicznej z elementami wykonanymi z materiałów o innej rozszerzalności wykonać
z użyciem przeznaczonych do tego celu kitów lub taśm uszczelniających w sposób
podany w projekcie lub zestawieniach rozwiązań szczegółów podanych przez
producenta systemu.
5.14.7. Montaż oświetlenia zewnętrznego.
W miejscu uprzednio zdemontowanych lamp należy zamontować nowe punkty
świetlne z naniesioną numeracją domu.
5.14.8. Montaż rur spustowych maszynowni.
Nowe rynny Ø150 i rury spustowe Ø110 PVC należy zamontować w miejscach
zdemontowanej instalacji oraz wyposażyć w czyszczaki w części przyziemia.
5.14.9. Prace końcowe.
Demontaż rusztowań / urządzeń dźwigowych oraz uporządkowanie terenu wokół
budynku.
5.14.10.
Nadzór techniczny.
Prace budowlane powinny być prowadzone pod nadzorem osób posiadających
odpowiednie uprawnienia do kierowania pracami budowlanymi. Prace budowlane
powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych i odpowiednio przeszkolonych
pracowników. W czasie prowadzenia robót należy dokonywać częściowych odbiorów
robót zanikających:
- przygotowanie powierzchni stropodachów;
- wykonanie izolacji cieplnej stropodachów;
- wykonanie pokrycia stropodachu pełnego;
- wykonanie posadzek płyt balkonowych;
28
- montaż balustrad;
- remont zadaszeń wejść;
- przygotowanie powierzchni ścian;
- wykonanie izolacji przeciwwilgociowej;
- przyklejenie, wyrównanie i zamocowanie mechaniczne płyt termoizolacji;
- wykonanie warstwy zbrojącej;
- wykonanie obróbek blacharskich i uszczelnień,
- wykonanie wyprawy elewacyjnej;
- wykonanie kratek wentylacyjnych itd.
Odbioru powinien dokonywać Inspektor Nadzoru inwestorskiego przy udziale
Wykonawcy.
5.14.11.
Zestawienie faktur i kolorów
Projektuje się zastosowanie materiałów i kolorów firmy Dryvit zgodnie z projektem
kolorystyki wg oddzielnego opracowania zatwierdzonego przez Plastyka Miejskiego.
Dopuszcza się zastosowanie materiałów innego producenta pod warunkiem
uzyskania równoważnych parametrów technicznych (w tym kolorów) oraz posiadania
aktualnych świadectw lub aprobat technicznych.
UWAGI KOŃCOWE:
Całość robót należy wykonywać zgodnie z dokumentacją projektową, sztuką
budowlaną, aktualnie obowiązującymi przepisami, pod nadzorem osób posiadających
odpowiednie uprawnienia oraz zgodnie z zasadami BHP.
Wszystkie wymiary należy sprawdzić na budowie przed przystąpieniem do prac
budowlanych.
Niniejszy projekt opiera się na przykładowych materiałach i dopuszcza
zastosowanie innych materiałów pod warunkiem uzyskania równoważnych
parametrów technicznych. Wybrany system musi posiadać aktualne świadectwa
lub aprobaty techniczne ITB. Należy przestrzegać zasady stosowania tylko tych
materiałów, które przewidziane są w świadectwie lub aprobacie danego systemu.
29
6. WYTYCZNE DO PLANU BIOZ.
Rodzaj opracowania :
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I
OCHRONY ZDROWIA
Nazwa i adres
obiektu
budowlanego :
Budynek mieszkalny wielorodzinny
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
dz. nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731; 6734 obręb 0009
Inwestor :
Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości
przy ul. Mireckiego 37 a, b, c, d
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
Autor opracowania : mgr inż. Mirosław Zawartka
Upr. bud. nr SLK/2121/POOK/08
30
ZAKRES ROBÓT DLA CAŁEGO ZAMIERZENIA BUDOWLANEGO ORAZ
KOLEJNOŚĆ REALIZACJI POSZCZEGÓLNYCH OBIEKTÓW:
Przed przystąpieniem do prac należy przygotować zaplecze socjalne dla
pracowników w miejscu wyznaczonym przez Inwestora.
Teren placu budowy wydzielić należy ogrodzeniem i oznaczyć zgodnie z
przepisami.
Projektuje się ocieplenie ścian zewnętrznych, stropodachu, remont zadaszeń wejść
i balustrad balkonowych oraz częściowa wymiana stolarki okiennej.
Inwestycja dotyczy budynku mieszkalnego wielorodzinnego zlokalizowanego w
Sosnowcu przy ul. Mireckiego 37 a, b, c, d; dz. nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731;
6734 obręb 0009 Sosnowiec.
WYKAZ ISTNIEJĄCYCH OBIEKTÓW BUDOWLANYCH:
Na działkach nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731; 6734 obręb 0009 Sosnowiec
zlokalizowany jest przedmiotowy budynek mieszkalny wielorodzinny oraz
sąsiednie dwa budynki mieszkalne wielorodzinne i budynek handlowy.
WSKAZANIE ELEMENTÓW ZAGOSPODAROWANIA DZIAŁKI KTÓRE MOGĄ
STWARZAĆ ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI:
Podczas prac rozbiórkowych może zaistnieć ryzyko upadku elementów budynku:
elementy okładziny ściennej, okna, parapety ...
Podczas prac ziemnych może zaistnieć ryzyko osunięcia ziemi, wpadnięcia do
wykopu.
Przy pracach na wysokości niezbędne jest ustawienie rusztowań oraz urządzeń
dźwigowych, które muszą być zabezpieczone przed upadkiem narzędzi i
ewentualnych materiałów budowlanych. Teren prac musi być odpowiednio
oznaczony i zabezpieczony przed dostępem osób nieupoważnionych.
WSKAZANIE
DOTYCZĄCE
PRZEWIDYWANYCH
ZAGROŻEŃ
WYSTĘPUJĄCYCH PODCZAS REALIZACJI ROBÓT BUDOWLANYCH,
OKREŚLAJĄCE SKALĘ I RODZAJE ZAGROŻEŃ ORAZ MIEJSCE I CZAS ICH
WYSTĘPOWANIA:
− Prace rozbiórkowe, ziemne, montażowe, dekarskie i inne roboty budowlane
należy prowadzić z zachowaniem przepisów BHP.
− Prace na wysokości większej niż 5m winny być wykonywane przez
pracowników uprawnionych do prac na wysokości.
− Rusztowania powinny być zabezpieczone przed upadkiem z wysokości.
− Należy zapewnić wykonanie prac przez uprawnionych wykonawców
posiadających specjalistyczny sprzęt.
31
WSKAZANIE SPOSOBU PROWADZENIA INSTRUKTAŻU PRACOWNIKÓW
PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO REALIZACJI ROBÓT SZCZEGÓLNIE
NIEBEZPIECZNYCH:
Przed przystąpieniem do robót budowlanych pracownicy powinni zostać
przeszkoleni przez uprawnioną osobę do prowadzenia prac w przedmiotowym
zakresie.
WSKAZANIE
ŚRODKÓW
TECHNICZNYCH
I
ORGANIZACYJNYCH,
ZAPOBIEGAJĄCYCH
NIEBEZPIECZEŃSTWOM
WYNIKAJĄCYM
Z
WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANYCH W STREFACH SZCZEGÓLNEGO
ZAGROŻENIA ZDROWIA LUB W ICH
SĄSIEDZTWIE, W TYM
ZAPEWNIAJĄCYCH
BEZPIECZNĄ
I
SPRAWNĄ
KOMUNIKACJĘ,
UMOŻLIWIAJĄCĄ SZYBKĄ EWAKUACJĘ NA WYPADEK POŻARU, AWARI I
INNYCH ZAGROŻEŃ:
− informację o sposobie prowadzenia instruktażu pracowników przed
wykonywaniem robót szczególnie niebezpiecznych, w tym określenie
postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia, konieczność stosowania przez
pracowników środków ochrony indywidualnej, zasady bezpośredniego nadzoru
nad pracami szczególnie niebezpiecznymi przez wyznaczone w tym celu osoby,
− określenie sposobu przechowywania i przemieszczania materiałów, wyrobów,
substancji oraz preparatów na terenie budowy,
− wskazanie miejsca przechowywania dokumentacji budowy oraz dokumentów
niezbędnych do prawidłowej eksploatacji maszyn i urządzeń technicznych.
32
WITOLD JÓZEFOWSKI
(imię i nazwisko )
1076/61
(nr uprawnień )
SL-0722
(nr członkowski izby zawodowej )
Oświadczenie
Projektanta lub osoby sprawdzającej projekt budowlany.
Zgodnie z art.20 ust.4 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( tj. Dz. U. Nr. 0 z 2013r.
poz. 1409 z 2014 r. poz. 40, 768, 822. ) niniejszym oświadczam, że projekt budowlany :
Projekt ocieplenia ścian zewnętrznych, stropodachu,
remont zadaszeń wejść i balustrad balkonowych oraz
częściowa wymiana stolarki okiennej.
PROJEKT BUDOWLANY
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
(dz. nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731; 6734 obręb 0009)
( podać nazwę projektu budowlanego i adres inwestycji )
Sporządzony w dniu
dla :
lipiec 2015r.
Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości
przy ul. Mireckiego 37 a, b, c, d
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
( podać nazwę inwestora )
został wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
………………………….
( pieczęć wraz z podpisem )
lipiec 2015r.
(data )
33
MIROSŁAW ZAWARTKA
(imię i nazwisko )
SLK/2121/POOK/08
(nr uprawnień )
SLK/BO/5696/08
(nr członkowski izby zawodowej )
Oświadczenie
Projektanta lub osoby sprawdzającej projekt budowlany.
Zgodnie z art.20 ust.4 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( tj. Dz. U. Nr. 0 z 2013r.
poz. 1409 z 2014 r. poz. 40, 768, 822. ) niniejszym oświadczam, że projekt budowlany :
Projekt ocieplenia ścian zewnętrznych, stropodachu,
remont zadaszeń wejść i balustrad balkonowych oraz
częściowa wymiana stolarki okiennej.
PROJEKT BUDOWLANY
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
(dz. nr 6726; 6728; 6729; 6730; 6731; 6734 obręb 0009)
( podać nazwę projektu budowlanego i adres inwestycji )
Sporządzony w dniu
dla :
lipiec 2015r.
Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości
przy ul. Mireckiego 37 a, b, c, d
ul. Mireckiego 37 a, b, c, d, 41-205 Sosnowiec
( podać nazwę inwestora )
został wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
………………………….
( pieczęć wraz z podpisem )
lipiec 2015r.
(data )
34