Wprowadzenie pojęcia prostokąta

Część wspólna zbiorów
1.Cele lekcji
a)Wiadomości
Uczeń:
•zna pojęcie: wspólna część zbiorów,
•zna zasady klasyfikowania elementów do wspólnej części zbiorów.
b)Umiejętności
Uczeń:
•potrafi zaklasyfikować odpowiednie elementy do części wspólnej zbiorów,
•potrafi określać kolor, wielkość, grubość i kształt klocków logicznych,
•potrafi narysować dwa zbiory wraz z częścią wspólną ,
•potrafi podać przykłady elementów należących do części wspólnej zbiorów,
•potrafi pracować samodzielnie,
•potrafi logicznie myśleć.
2.Metoda i forma pracy
Pokaz, pogadanka, ćwiczenia, praca z całą klasą, praca indywidualna.
3.Środki dydaktyczne
Klocki logiczne Dienesa , kolorowe litery, kolorowa kreda, kwiaty wycięte z papieru
z łodygami i bez ) oraz same łodygi, magnetyczne figury geometryczne.
(
4.Przebieg lekcji
a)Faza przygotowawcza
Rachunek pamięciowy: nauczyciel podaje przykłady łańcuszka matematycznego typu: od
liczby 9 odejmij 3 i dodaj do wyniku 4, do 5 dodaj 3, i odejmij od wyniku 4, i tym podobne.
Uczniowie liczą w myślach i zgłaszają się do odpowiedzi
Następnie nauczyciel zadaje uczniom pytania, które mają przypomnieć podstawowe
wiadomości o zbiorach, na przykład: co to jest element zbioru, jakie zbiory znają uczniowie?,
co to jest zbiór pusty ? Uczniowie podają własne przykłady zbiorów.
b)Faza realizacyjna
1.Nauczyciel umieszcza na tablicy magnetycznej wycięte z papieru kwiatki – jedne z
łodyżkami, inne bez łodyżek oraz same łodyżki. Poleca uczniom, aby wybrali tylko same
kwiatki bez łodyżek i utworzyli z nich zbiór. Następnie poleca, aby wybrali same łodyżki i
utworzyli z nich drugi zbiór. Każdy ze zbiorów otaczają kolorową pętlą za pomocą kolorowej
kredy. Nauczyciel pyta, do którego zbioru zaliczą kwiaty z łodygami. Padają różne
odpowiedzi. Po naprowadzeniu przez nauczyciela uczniowie stwierdzają, że kwiaty z
łodygami należą i do zbioru kwiatów bez łodyg i do zbioru kwiatów z łodygami. Nauczyciel
koryguje rysunek na tablicy i pokazuje uczniom jak umieścić kwiaty z łodygami, i jak
narysować pętle, aby należały jednocześnie do obydwu zbiorów. Tłumaczy, że powstała część
w środku to w języku matematycznym część wspólna zbiorów.
2.Uczniowie przerysowują do zeszytu zbiory z tablicy.
3.Przerwa śródlekcyjna – zabawa ze śpiewem: „Nitka” (załącznik 1). Dzieci śpiewają
piosenkę wraz z nauczycielem i maszerują między ławkami w rytm piosenki. Prowadzi
nauczyciel.
4.Nauczyciel umieszcza na tablicy magnetycznej różne figury geometryczne. Podaje różne
warunki, według których uczniowie tworzą zbiory. Elementy spełniające obydwa warunki
umieszczają w części wspólnej zbioru.
5.Uczniowie przerysowują zbiory z tablicy do zeszytu. Pod rysunkiem wykonują dowolny
szlaczek.
c)Faza podsumowująca
Uczniowie rozkładają na ławkach klocki logiczne. Dwie pętle wykonane ze sznurka nakładają
na siebie w taki sposób, aby nachodziły na siebie, tworząc część wspólną. Nauczyciel podaje
warunki, według których tworzą zbiory, na przykład: utwórz zbiór klocków zielonych i zbiór
klocków trójkątnych lub utwórz zbiór klocków czerwonych, i zbiór klocków prostokątnych,
i tym podobne. Uczniowie wykonują poszczególne polecenia, a prowadzący sprawdza
poprawność wykonania ich.
5.Bibliografia
R. Trześniowski , Gry i zabawy ruchowe, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa
1987.
6.Załączniki
a) Zabawa ze śpiewem: „Nitka”
załącznik 1.
„Nitka”
Nitko, nitko, hej niteczko.
Zwijaj mi się równiuteńko,
W ładne kółko mi się zwiń,
Tylko mi się nie zerwij.
7.Czas trwania lekcji
45 minut
8.Uwagi do scenariusza
brak