Roliny oleiste. Przetworstwo. Wersja 3
Transkrypt
Roliny oleiste. Przetworstwo. Wersja 3
Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ PRZEMYSŁ TŁUSZCZOWY – ROŚLINY OLEISTE Ewa Rosiak 1. Ogólne omówienie branży Krajowy przemysł tłuszczowy na tle pozostałych branż przemysłu spożywczego, charakteryzuje się najwyższą koncentracją produkcji i jednym z najwyższych udziałów własności zagranicznej. W tym sektorze na koniec III kwartału 2004 r. działalność produkcyjną prowadziło, wg danych GUS, 166 podmiotów gospodarczych, w tym 11 były to firmy duże i średnie (powyżej 50 osób stałej załogi). Spośród 11 firm dużych i średnich, 7 stanowi trzon sektora. Do grupy tej zaliczamy: zakłady przemysłu tłuszczowego w Kruszwicy, Szamotułach, Brzegu, Gdańsku, Warszawie, Katowicach i Bielsku– Białej. Wymienione zakłady przerabiają prawie 100% produkowanego w Polsce rzepaku i niemalże w całości zaopatrują rynek w tłuszcze roślinne. W większości charakteryzuje je pionowa integracja cyklu produkcyjnego, co oznacza, że zajmują się przerobem nasion oleistych, rafinacją olejów, jak i produkcją margaryn. Wyjątkiem są zakłady w Katowicach, które nie mają działu przerobu nasion, jak i w Szamotułach, które nie mają margarynowni. Od 1999 r. nie prowadzą przerobu nasion także zakłady w Gdańsku. Zdolności produkcyjne przemysłu tłuszczowego wynoszą: • w przerobie nasion oleistych – ponad 1,3 mln ton/rok, • w rafinacji olejów – ponad. 800 tys. ton/rok, • w produkcji margaryn – ponad 500 tys. ton/rok. Źródłem surowców dla polskiego przemysłu tłuszczowego jest krajowa produkcja rzepaku oraz import olejów surowych z nasion roślin oleistych z innych stref klimatycznych (głównie sojowy, słonecznikowy, palmowy, kokosowy i arachidowy). Oleje te są niezbędnym surowcem do produkcji wysokiej jakości margaryn, szczególnie deserowych, jak również poszerzają ofertę krajowych olejów jadalnych, a w latach niskich zbiorów rzepaku uzupełniają krajową produkcję oleju rzepakowego. W minionej dekadzie import ten wynosił od 150 do 250 tys. ton. ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 1 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 2. Ogólna informacja o rynku polskim Od początku lat 90. przetwórstwo rzepaku i produkcja tłuszczów roślinnych systematycznie wzrastały. W pierwszej połowie lat 90. przemysł tłuszczowy był jedną z najszybciej rozwijających się branż przemysłu spożywczego. Głównymi czynnikami tego rozwoju był: • dynamiczny wzrost krajowego popytu na tłuszcze roślinne, • szybka modernizacja potencjału wytwórczego, • rozwój i unowocześnienie asortymentu, • oraz wprowadzenie nowoczesnych metod promocji i dystrybucji produktów. W latach 90. nastąpiły istotne przemiany na polskim rynku tłuszczów. Dynamicznie rósł popyt na tłuszcze roślinne, malał zaś na tłuszcze zwierzęce. W ostatnich czternastu latach spożycie tłuszczów roślinnych w przeliczeniu na 1 mieszkańca zwiększyło się ponad 2– krotnie (z 7,6 kg w 1990 r. do 19,5 kg w 2002 r. i 17,6 kg w 2003 r.), a tłuszczów zwierzęcych obniżyło się o jedną trzecią (z 16,0 kg do 11,3 kg i 11,6 kg), w tym masła niemalże o połowę (z 7,8 kg do 4,6 kg i 4,7 kg). Nastąpiła trwała zmiana modelu konsumpcji tłuszczów w Polsce, w wyniku której oleje i margaryny pokrywają ok. 60% krajowego popytu na tłuszcze, wobec ok. 30% na początku lat dziewięćdziesiątych. W ślad za dynamicznie rosnącym popytem na tłuszcze roślinne, przemyśl olejarski zwiększał przerób rzepaku i produkcję tłuszczów roślinnych. Od początku lat 90., w porównaniu ze stanem obecnym, produkcja tłuszczów roślinnych wzrosła ponad 2– krotnie, z 279 tys. ton w 1990 r. do 709 tys. ton 2002 r. i 651 tys. ton w 2003 roku. Wysokim tempem wzrostu charakteryzował się zarówno segment olejów rafinowanych, jak i margaryn. Od polowy lat dziewięćdziesiątych odnotowuje się przyspieszenie rozwoju produkcji olejów rafinowanych, przy ograniczenie tempa wzrostu produkcji margaryn. Jest to rezultat rosnącego popytu na oleje nie tylko ze strony gospodarstw domowych, lecz także producentów żywności wieloskładnikowej. ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 2 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Przerób rzepaku i produkcja tłuszczów roślinnych tys. ton 1200 1000 Przerób rzepaku Produkacja tł. roślinnych 800 600 400 200 0 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 szacunek kg Spożycie tłuszczów roślinnych wg bilansów i badań budżetów rodzinnych 25 w kg na 1 mieszkańca 20 w kg na 1 osobę w gosp. domowym 15 10 5 0 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 szacunek Podstawowym rynkiem zbytu dla polskiego przemysły tłuszczowego pozostaje rynek krajowy, na którym lokuje on 95% swojej produkcji. Eksport olejów i margaryn utrzymuje się na niskim poziomie, chociaż w ostatnich latach nastąpił jego znaczący wzrost. W latach dużego przerobu rzepaku powoli rozwija się też eksport śruty rzepakowej, a sprzedaż nasion rzepaku na rynkach międzynarodowych odgrywa znaczącą rolę tylko w okresach wysokich zbiorów tej rośliny w kraju. ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 3 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Do 1997 r. przemysł tłuszczowy był jednym z najbardziej rentownych sektorów przemysłu spożywczego (obok koncentratów spożywczych i sektorów produkujących używki, z wyjątkiem winiarstwa). Rentowność branży olejarskiej wahała się w granicach 4– 5% przychodów. W latach 1998– 2002 nastąpiła utrata zdolności osiągania zysków, zaś ponowną poprawę kondycji ekonomiczno– finansowej przemysłu tłuszczowego odnotowano w 2003 roku. Sektor traci dynamikę rozwoju, gdyż wyczerpują się dotychczasowe czynniki rozwoju produkcji tłuszczów roślinnych. Spożycie tłuszczów roślinnych zbliża się do stanu nasycenia. Przemysł tłuszczowy swoich szans może szukać w rozwijaniu: • przerobu rzepaku, zarówno dla potrzeb rynku krajowego, jak i eksportu, • produkcji półfabrykatów olejarskich dla wtórnego przetwórstwa żywności, • produkcji estrów na bazie oleju rzepakowego dla potrzeb przemysłu paliwowego, • eksportu wyrobów gotowych (margaryn i olejów), głównie na rynki wschodnie. 3. Nowe przepisy Systemy zarządzania jakością W UE przedsiębiorstwa produkujące żywność oraz dokonujące obrotu żywnością mają, zgodnie z Dyrektywą Rady 93/43/EEC z 14 czerwca 1993 r., obowiązek wdrożenia i stosowania nowoczesnych systemów zarządzania jakością, które zapwniają produkcję bezpieczniej żywności, takich jak: • system Dobrej Praktyki Produkcyjnej i Dobrej Praktyki Higienicznej (GMP/GHP), • systemu Analizy Zagrożeń i Krytyczny Punkt Kontroli (HACCP). ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 4 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Analogiczne rozwiązania prawne są już wprowadzone do ustawodawstwa polskiego. Od 20 lipca 2000 r., zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2000 r. w sprawie warunków sanitarnych oraz zasad przestrzegania higieny przy produkcji i obrocie środkami spożywczymi, używkami i substancjami dodatkowymi (Dz. U. Nr 30/2000, poz. 37 wraz z późniejszymi zmianami) wszystkie polskie przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją i obrotem żywnością mają obowiązek wdrożenia i stosowania systemu dobrej praktyki produkcyjnej i dobrej praktyki higienicznej (GMP/GHP). Natomiast Ustawa z 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63/2002, poz. 634) wprowadza prawny obowiązek stosowania systemu HACCP we wszystkich dużych i średnich przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją i obrotem żywnością od 1 stycznia 2004 roku. Z obowiązkowego wdrożenia systemu HACCP zwolnione zostały przedsiębiorstwa małe, tzn. te które zatrudniają średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiągają przychód netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 7 mln euro lub suma aktywów ich bilansu nie przekracza równowartości w złotych 5 mln euro. Przedsiębiorstwa, które nie posiadają i nie stosują systemów GMP/GHP i HACCP nie mogą eksportować swoich towarów na rynki UE, Kanady i USA. Normy dotyczące produktów Polski Komitet Normalizacyjny – PKN – wdrożył już do ustawodawstwa polskiego większość norm europejskich dotyczących tłuszczów roślinnych poprzez ich wierne tłumaczenie. Normy takie są określone jako identyczne z normą europejską i oznaczone symbolem PN– EN lub PN– EN ISO (w przypadku gdy Europejski Komitet Normalizacyjny – CEN – przyjął międzynarodową normę ISO). Wdrażane są również, metodą wiernego tłumaczenia, normy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej – ISO, jako PN– ISO. Opracowania Polskich Norm są ograniczone tylko do tematów, które nie maja odpowiedników w istniejących lub opracowywanych normach europejskich lub międzynarodowych. ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 5 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ W krajach UE i w Polsce, zgodnie z Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji, normy mają charakter dobrowolny. Poszczególni ministrowie nie mają już możliwości narzucania norm. Mimo to, producenci, importerzy i eksporterzy stosują normy, ponieważ w ten sposób możliwy jest swobodny przepływ towarów na rynki różnych krajów. Poniżej przedstawiono aktualny (obowiązujący w połowie listopada 2004 r.) wykaz norm z katalogu Norm – PKN, dotyczących nasion oleistych i produktów ich przerobu. Polskie Normy dotyczące rzepaku i rzepiku Lp. 1 2 3 4 5 6 Nr Tytuł Nasiona rzepaku – Oznaczanie zawartości glukozynolanów – PN– EN ISO 9167– 1:1999 Metoda z zastosowaniem wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej Nasiona rzepaku – Oznaczanie zawartości glukozynolanów – PN– EN ISO 9167– 2:1999 Metoda z użyciem fluorescencyjnej spektrometrii rentgenowskiej Nasiona rzepaku – Oznaczanie zawartości chlorofilu – Metoda PN– EN ISO 10519:2001 spektrometryczna Ziarno zbóż, nasiona roślin strączkowych i rzepaku oraz PN– 90/A– 74009 przetwory zbożowe – Oznaczanie wilgotności za pomocą wilgotnościomierzy elektrycznych Ziarno zbóż, nasiona roślin strączkowych i rzepaku oraz PN– A– 74009:1990/A1:1998 przetwory zbożowe – Oznaczanie wilgotności za pomocą wilgotnościomierzy elektrycznych (Zmiana 1) Rośliny przemysłowe oleiste – Ziarno rzepaku i rzepiku PN– 90/R– 66145 wysokoerukowego 7 PN– 90/R– 66151 Rośliny przemysłowe oleiste – Ziarno rzepaku i rzepiku podwójnie ulepszonego 8 PN– 91/R– 66160 Rośliny przemysłowe oleiste – Oznaczanie zanieczyszczeń i szkodników w ziarnie rzepaku i rzepiku Źródło: Opracowanie IERiGŻ na podstawie katalogu norm PKN. ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 6 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Polskie Normy dotyczące olejów i tłuszczów roślinnych oraz zwierzęcych Lp. Nr Tytuł 1 PN– EN ISO 662:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości wody i substancji lotnych 2 PN– EN ISO 663:2004 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych 3 PN– EN ISO 663:2000 4 PN– EN ISO 3596:2002 5 PN– EN ISO 3656:2002 6 PN– EN ISO 5508:1996 7 PN– EN ISO 5509:2001 8 PN– EN ISO 5555:2002 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Pobieranie próbek 9 PN– EN ISO 6320:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie współczynnika załamania światła 10 PN– EN ISO 6321:2004 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie punktu topnienia w kapilarze otwartej (punkt płynięcia) 11 PN– EN ISO 6800:2002 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie składu kwasów tłuszczowych w pozycji 2 cząsteczek triacylogliceroli 12 PN– EN ISO 6885:2001 13 PN– EN ISO 8292:1999 14 PN– EN ISO 8294:2000 15 PN– EN ISO 8420:1999 16 PN– EN ISO 9832:2004 (U) Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie resztkowej zawartości heksanu technicznego 17 PN– EN ISO 10539:2002 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie alkaliczności 18 PN– EN ISO 12193:2000 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości ołowiu – Metoda absorpcji atomowej z użyciem Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń nierozpuszczalnych Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie substancji niezmydlających się – Metoda ekstrakcji eterem etylowym Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie absorbancji w nadfiolecie wyrażonej jako ekstynkcja właściwa w świetle UV Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Analiza estrów metylowych kwasów tłuszczowych metodą chromatografii gazowej Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Przygotowanie estrów metylowych kwasów tłuszczowych Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby anizydynowej Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości fazy stałej – Metoda pulsacyjnego magnetycznego rezonansu jądrowego Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości miedzi, żelaza i niklu – Metoda absorpcji atomowej z użyciem pieca grafitowego Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości związków polarnych ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 7 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ pieca grafitowego Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie poszczególnych steroli i ich całkowitej zawartości – Metoda chromatografii gazowej Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie osadu w surowych olejach i tłuszczach – Metoda wirówkowa Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości izomerów trans kwasów tłuszczowych w olejach i tłuszczach roślinnych – Metoda chromatografii gazowej Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości kadmu metodą bezpośrednią z zastosowaniem techniki atomowej spektrometrii absorpcyjnej w piecu grafitowym Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie stigmastadienów w olejach roślinnych – Część 1: Metoda chromatografii gazowej z użyciem kolumny kapilarnej (Metoda odwoławcza) Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości spolimeryzowanych triacylogliceroli za pomocą wysokosprawnej chromatografii żelowo– sączkowej (HPSEC) Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie substancji niezmydlających się – Metoda ekstrakcji heksanem 19 PN– EN ISO 12228:2002 20 PN– EN ISO 15301:2002 21 PN– EN ISO 15304:2003 22 PN– EN ISO 15774:2002 23 PN– EN ISO 15788– 1:2002 24 PN– EN ISO 16931:2003 25 PN– EN ISO 18609:2002 26 PN– ISO 660:1998 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby kwasowej i kwasowości 27 PN– ISO 660:1998/Ap1:1999 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby kwasowej i kwasowości 28 PN– ISO 660:1998/Az1:2000 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby kwasowej i kwasowości (Zmiana Az1) 29 PN– ISO 661:1995 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Przygotowanie próbki do badań 30 PN– ISO 661:1995/Ap1:1999 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Przygotowanie próbki do badań 31 PN– ISO 3657:2004 (U) Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby zmydlenia 32 PN– ISO 3960:1996 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby nadtlenkowej 33 PN– ISO 3961:1998 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby jodowej 34 PN– ISO 3961:1998/Ap1:1999 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby jodowej 35 PN– ISO 3961:1998/Az1:2000 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie liczby jodowej (Zmiana Az1) 36 PN– A– 86904:1998 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce. Lecytyna rzepakowa i sojowa. ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 8 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Wyznaczanie umownego stosunku masy do objętości ("ciężaru litra w powietrzu") Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie stabilności oksydatywnej (Test przyspieszonego utleniania) 37 PN– ISO 6883:2001 38 PN– ISO 6886:1997 39 PN– ISO 15305:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie barwy w skali Lovibonda 40 PN– A– 86901:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Tłuszcze kuchenne 41 PN– A– 86901:1997/Az1:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Tłuszcze kuchenne (Zmiana Az1) 42 PN– A– 86902:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Tłuszcze cukiernicze i piekarskie 43 PN– A– 86902:1997/Az1:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Tłuszcze cukiernicze i piekarskie (Zmiana Az1) 44 PN– A– 86903:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Tłuszcze przeestryfikowane 45 PN– A– 86903:1997/Az1:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Tłuszcze przeestryfikowane (Zmiana Az1) 46 PN– A– 86904:1998 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Lecytyna rzepakowa i sojowa 47 PN– 87/A– 86906 Tłuszcze roślinne jadalne – Surowe oleje roślinne 48 PN– A– 86906/A1:1995 Tłuszcze roślinne jadalne – Surowe oleje roślinne (Zmiana A1) 49 PN– A– 86908:2000 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Rafinowane oleje roślinne 50 PN– A– 86909:1996 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Rafinowane tłuszcze uwodornione 51 PN– A– 86909:1996/Az1:2001 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Rafinowane tłuszcze uwodornione (Zmiana Az1) 52 PN– 60/A– 86922 Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Oznaczanie zawartości popiołu 53 PN– 60/A– 86924 Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Wykrywanie obecności aldehydu epihydrynowego 54 PN– 61/A– 86927 Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Oznaczanie temperatury krzepnięcia 55 PN– 62/A– 86928 Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Wykrywanie zafałszowań 56 PN– 88/A– 86930 Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Oznaczanie zawartości fosforu 57 PN– 92/A– 86932 Tłuszcze roślinne jadalne – Pakowanie, przechowywanie i transport ______________________________________________________________________________ Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 9 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 58 PN– A– 86933:1995 59 PN– A– 86934:1995 60 PN– A– 86935:1996 61 PN– A– 86937:1997 62 PN– A– 86939– 1:1998 63 PN– A– 86939– 2:1998 64 PN– A– 86939– 3:1998 65 PN– A– 86939– 4:1998 66 PN– A– 86939– 5:1998 67 PN– A– 86939– 6:1998 68 PN– A– 86939– 7:1999 69 PN– A– 86940:2001 Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Określanie zawartości substancji tłuszczowej w margarynie Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Spektrofotometryczne oznaczanie barwy ogólnej Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Ocena sensoryczna smakowitości metodą punktową rafinowanych olejów i tłuszczów Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Metody badań cech fizykochemicznych ziemi bielącej do rafinacji olejów jadalnych Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Przygotowywanie próbek do badań Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Oznaczanie zawartości żelaza Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Oznaczanie zawartości miedzi Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Oznaczanie zawartości arsenu Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Oznaczanie zawartości ołowiu Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Oznaczanie zawartości niklu Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Oznaczanie zawartości metali ciężkich metodą atomowej spektrometrii emisyjnej – Oznaczanie zawartości kadmu Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Terminologia Źródło: Opracowanie IERiGŻ na podstawie katalogu norm PKN. ______________________________________________________________________________ 10 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Polskie Normy dotyczące margaryn Lp. Nr Tytuł Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce. Pobieranie i przygotowanie próbek margaryn do badań chemicznych i fizykochemicznych. Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Pobieranie i przygotowanie próbek margaryn do badań chemicznych i fizykochemicznych Tłuszcze roślinne jadalne – Metody badań – Określanie zawartości substancji tłuszczowej w margarynie 1 PN – A– 86929:1996 2 PN– A– 86929:1996 3 PN– A– 86933:1995 4 PN– A– 86936:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Ocena sensoryczna margaryn metodą punktową 5 PN– A– 86938:1997 Margaryna – Badania mikrobiologiczne Źródło: Opracowanie IERiGŻ na podstawie katalogu norm PKN. Polskie Normy dotyczące śrut oleistych Lp. Nr Tytuł 1 PN– EN ISO 734– 1:2000 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie zawartości oleju – Ekstrakcja heksanem (lub eterem naftowym) 2 PN– EN ISO 734– 2:2000 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie zawartości oleju – Szybka metoda ekstrakcji 3 PN– EN ISO 8892:1999 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie całkowitego pozostałego heksanu 4 PN– EN ISO 9289:1999 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie wolnego pozostałego heksanu 5 PN– ISO 735:2001 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie popiołu nierozpuszczalnego w kwasie chlorowodorowym 6 PN– ISO 749:2001 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie popiołu całkowitego 7 PN– ISO 771:2000 Śruta nasion oleistych – Oznaczanie wilgotności i zawartości substancji lotnych 8 PN– ISO 5500:1999 Śruta nasion oleistych – Pobieranie próbek 9 PN– ISO 5502:2000 Śruta nasion oleistych – Przygotowanie próbek do badań Nasiona oleiste – śruta – Oznaczanie ogólnej zawartości izotiocjanianów i winylotiooksazolidonu Śruta nasion oleistych – Oznaczanie zawartości 11 PN– ISO 10633– 1:2000 glukozynolanów – Metoda z zastosowaniem wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej Źródło: Opracowanie IERiGŻ na podstawie katalogu norm PKN. 10 PN– ISO 5504:1999 ______________________________________________________________________________ 11 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 4. Bezpośrednie skutki i spodziewane efekty rynkowe Integracja z UE nie stwarza większych zagrożeń dla przemysłu olejarskiego. Większość zakładów spełnia standardy UE (ma wdrożony lub wdraża system HACCP), a produkowane tłuszcze roślinne (oleje i margaryny) nie ustępują pod względem jakości produktom unijnym (w pełni odpowiadają normom europejskim). W minionej dekadzie bowiem branża olejarska została gruntownie zmodernizowana i zrestrukturyzowana. Było to możliwe w wyniku prywatyzacji sektora i napływu kapitału zagranicznego. W latach dziewięćdziesiątych nakłady inwestycyjne w tym sektorze przekroczyły 300 mln USD. Najwyższy poziom inwestycji w sektorze wystąpił w latach 1995– 1996. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych nastąpiło radykalne ich ograniczenie. Stopa inwestycji w 2000 r. spadła do 0,50 wobec 3,59 i 8,56 w latach 1995– 1996 i była znacząco niższa niż w całym przemyśle spożywczym. Obecnie największe firmy posiadają zagranicznych inwestorów strategicznych. Przedsiębiorstwa takie kontrolują ponad 75% krajowego rynku olejów i margaryn. Potencjał przetwórczy branży osiągnął standard zbliżony do światowej techniki i technologii. Większość zakładów została wyposażona w nowoczesne linie technologiczne pozwalające na produkcję najwyższej jakości margaryn i olejów rafinowanych. Najwięksi producenci posiadają również nowoczesne urządzenia do przerobu nasion. Przemysł olejarski, który w pierwszej połowie lat 90. był jedną z najszybciej rozwijających się branż przemysłu spożywczego, w ostatnich latach traci jednakże dynamikę rozwoju, gdyż wyczerpują się dotychczasowe czynniki wzrostu produkcji tłuszczów roślinnych. Spożycie tłuszczów roślinnych zbliża się do stanu nasycenia. Dlatego też integracja z UE, w wyniku której nastąpiła znacząca poprawa warunków dostępu do unijnego rynku dla polskich tłuszczów roślinnych (szczególnie margaryn) stanowi jedną z szans dalszego rozwoju branży. Eksport tłuszczów roślinnych może zwiększyć się nie tylko na obszar dawnej „Piętnastki”, ale także do „nowych” krajów członkowskich, przede wszystkim do krajów bałtyckich, co ma już miejsce obecnie. ______________________________________________________________________________ 12 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ Kolejną szansą dalszego rozwój branży olejarskiej jest przewidywany wzrost chłonności rynku krajowego na olej rzepakowy w następstwie rozwoju produkcji biopaliw. Zgodnie z Dyrektywą 2003/30/WE udział estrów w oleju napędowym powinien wzrosnąć z 2% w 2005 r. do 5,75% w 2010 r., co przy dotychczasowym zużyciu oleju napędowego na poziomie około 6 mln ton, odpowiada dodatkowemu zapotrzebowaniu na 130– 380 tys. ton oleju rzepakowego. Akcesja Polski do Unii niesie też ze sobą zagrożenia dla krajowego przemysłu tłuszczowego. Ceny zbytu olejów surowych i rafinowanych w Polsce są wyższe niż w Unii, bowiem sektor chroniony wysokimi cłami (podstawowa stawka celna na olej rzepakowy wynosiła do 1 maja 2004 r. 86%) realizuje wysokie marże przetwórcze. Jak podaje prof. Roman Urban marża w przerobie rzepaku w 2001 r. wyniosła w Polsce 67 euro/t i była ponad dwukrotnie wyższa niż w Niemczech (29 euro/t). Dlatego też zakłady tłuszczowe muszą ograniczać koszty, m. in. przez wzrost wydajności pracy, która w polskim przemyśle tłuszczowym jest trzykrotnie niższa niż w niemieckim. W przeciwnym wypadku, nie sprostają konkurencji, a zniesione bariery celne, spowodują wejście europejskich konkurentów wraz z ich tańszymi produktami. 5. Podstawy prawne 1. Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63/2002, poz. 634). 2. Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz. U. Nr 128/2001, poz. 1408). 3. Ustawa z dnia 22 grudnia 2001 r. o jakości handlowej artykułów rolno– spożywczych (Dz. U. Nr 5/2001, poz. 44). 4. Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 169, poz.1386). ______________________________________________________________________________ 13 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 5. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wymagań higieniczno– sanitarnych zakładów i wymagań dotyczących higieny w procesie produkcji o w obrocie artykułami oraz materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z tymi artykułami (Dz. U. Nr 234/2002, poz. 1979). 6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu nadawania i wykorzystania znaku zgodności z Polską Normą (Dz. U. Nr 241/2002, poz. 2077). 7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 6 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i metod wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji w zakładach produkujących lub wprowadzających żywność do obrotu (Dz. U. Nr 6/2003, poz. 77). 8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2000 r. w sprawie warunków oraz zasad przestrzegania higieny przy produkcji i obrocie środkami spożywczymi i substancjami dozwolonymi (Dz. U. Nr 30/2000, poz. 377). 9. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych (Dz. U. Nr 220/2002, poz. 1856). 10. Komisja Codex Alimentarius FAO/WHO. Przewodnik stosowania systemu HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczny Punkt Kontroli). 11. Dyrektywa Rady 89/397/EWG z dnia 14 czerwca 1989 r. w sprawie urzędowej kontroli żywności. 12. Dyrektywa Rady 93/99/EWG z dnia 29 października 1993 r. w sprawie dodatkowych środków związanych z kontrolą żywności. 13. Dyrektywa Rady 93/43/EWG z dnia 14 czerwca 1989 r. w sprawie higieny środków spożywczych. 14. Dyrektywa Rady 80/778/EWG z dnia 15 lipca 1980 r. w sprawie jakości wody pitnej. ______________________________________________________________________________ 14 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 6. Bibliografia 1. Prawo żywnościowe Unii Europejskiej – pod redakcją E. Niteckiej i M. Obiedzińskiego, Fundacja programów Pomocy dla Rolnictwa, 2000. 2. Wymagania jakościowe Unii Europejskiej dotyczące zawartości kwasu erukowego w olejach roślinnych, tłuszczach i produktach spożywczych – W. Obiedziński, Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa, 2000. 3. HACCP i ISO 9000 jako narzędzia w dostosowaniu sektora rolno– spożywczego do reguł rynku europejskiego – R. Zalewski, AE Kraków, 1998 4. Oleje roślinne – monografia wydawana corocznie przez Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. 5. Rynek rzepaku – stan i perspektywy – analiza wydawana dwa razy w roku przez Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 6. Tłuszcze jadalne – czasopismo wydawane przez Instytut Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego. 7. Rynek zbóż, roślin oleistych i wysokobiałkowych – notowania cen i wiadomości wydawane cotygodniowo przez Fundację Programów Pomocy dla Rolnictwa – Zespół Monitoringu Zagranicznych Rynków Rolnych. 8. Przemysł spożywczy – czasopismo – miesięcznik. 7. Ważniejsze instytucje i organizacje 1. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi Departament Produkcji Roślinnej, 00– 950 Warszawa, ul. Wspólna 30 tel. (022) 623– 25– 54 Departament Pomocy Przedakcesyjnej i Funduszy Strukturalnych tel. (22) 623– 25– 55, 623– 25– 52, 623– 12– 53, e– mail: [email protected] ______________________________________________________________________________ 15 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 2. Agencja Rynku Rolnego Biuro Produktów Roślinnych 00– 400 Warszawa, ul. Nowy Świat 6/12 tel. (022) 661– 78– 13, 628– 79– 53, 628– 79– 24, e– mail: [email protected] 3. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa 00– 175 Warszawa, ul. Jana Pawła II 80 Departament Wsparcia Rolnictwa i Przetwórstwa (Wydział Wsparcia Grup Producentów) tel. (022) 860– 29– 55, 860– 28– 20 Departament Wspólnej Polityki Rolnej tel. (022) 435– 12– 40 Departament Ewidencji Gruntów i Gospodarstw Rolnych tel. (022) 435– 12– 81,e– mail: [email protected] 4. Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa 00– 950 Warszawa, ul. Wspólna 30 Centrum Informacji i Dokumentacji Integracji Europejskiej tel. (022) 623– 15– 70, 629– 15– 08, 623– 26– 07, e– mail: [email protected] Sekcja Analiz Ekonomicznych Polityki Rolnej tel. (022) 623– 10– 01, 623– 26– 07, e– mail: [email protected] 5. Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno– Spożywczych 00– 930 Warszawa, ul. Wspólna 30 tel. (022) 621– 64– 21, 629– 59– 78 6. Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Zakład Badań Rynkowych 00– 002 Warszawa, ul. Świętokrzyska 20 tel. (0 22) 826– 50– 31 w. 595, e– mail: [email protected] 7. Krajowe Zrzeszenie Producentów Rzepaku, ul. Wspólna 30 p.7, 00– 930 Warszawa e– mail: [email protected] http://www.kzpr.com.pl ______________________________________________________________________________ 16 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005 Seria: Polska wieś w Europie • Przemysł tłuszczowy – rośliny oleiste Ewa Rosiak • Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej _________________________________________________________________________________________ 8. Przydatne strony internetowe Polska Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi – www.minrol.gov.pl Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa – www.arimr.gov.pl Agencja Rynku Rolnego – www.arr.gov.pl Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa – www.iorin.gov.pl Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno– Spożywczych – www.ijhar– s.gov.pl Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – www.ierigz.waw.pl Krajowe Zrzeszenie Producentów Rzepaku – www.kzpr.com.pl Ministerstwo Finansów – www.mf.gov.pl Forum Handlu Zagranicznego – www.kig.pl/part_05.html Polski Komitet Normalizacyjny – www.pkn.pl Główny Urząd Statystyczny – www.stat.gov.pl Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa – www.fapa.com.pl Fundacja Fundusz Współpracy, Program Agro–Info – www.agro–info.org.pl Unia Europejska Główny serwer UE – www.europa.eu.int Wyszukiwarka aktów prawnych Komisji Europejskiej – www.europa.eu.int/eur– lex/en/index.html Biuro Informacji Rynkowej – www.zmp.de ______________________________________________________________________________ 17 Fundacja Fundusz Współpracy • Biuro Programów Wiejskich Warszawa • Styczeń 2005