wersja w formacie pdf - Stowarzyszenie Sathya Sai

Brahman i tylko brahman
Dyskurs Bhagawana Śri Sathya Sai Baby wygłoszony w dniu 24.02.1971 r. z okazji święta Mahaśiwaratri
Wedanta uczy, że dusza indywidualna i brahman to jedno i to samo. W powyższym
stwierdzeniu zawiera się prawdziwa mądrość. Kto nie dąży do poznania tej prawdy, odcina
się od niewyczerpanego źródła szczęśliwości, światła i spokoju. Nie wiedząc o tym, człowiek
postrzega wokół siebie wielość, lęka się jej, czuje się zagubiony, kocha i nienawidzi, tęskni i
cierpi ból odrzucenia, kolejną teorią zastępuje poprzednią. Tak oto wpada w pułapkę iluzji.
Może wydostać się z niej dopiero wówczas, gdy pozna prawdę. Słowo kurukszetra oznacza
"sferę pokarmu", bowiem kuru to pokarm, przy czym należy tu rozumieć wszystko to, co
połykamy, wdychamy i przyjmujemy za pośrednictwem zmysłów. Pokarm ten decyduje o
naturze naszych skłonności, emocji i namiętności, które należy właściwie ukierunkować i
uwznioślić, żeby uwolnić się od lęków i smutku. Kszetrę, czyli ciało, należy uczynić dharmakszetrą, to znaczy sferą cnót, wolną od doczesnych pragnień. Dopiero wówczas wszelką
odpowiedzialność zań przejmie Boski Woźnica i uczyni ludzkie ciało brahma-kszetrą, czyli
sferą działania Boga. Takie są kolejne etapy samorealizacji, której owocem jest prawdziwa
wolność.
Człowiek w pełni zrealizowany pozostaje zatopiony w boskiej błogości. Zewnętrzne
wydarzenia nie mają nań żadnego wpływu, bowiem żyje on w wewnętrznym świecie spokoju.
Jeśli zwrócicie się do niego o duchowe prowadzenie, nie zainteresuje się wami. Z kolei
wysoko rozwinięta dusza, jako że nie osiągnęła jeszcze ostatecznego celu, zna tylko tę drogę,
jaką sama przebyła, zatem nie może prowadzić innych do urzeczywistnienia Boga. Jedynie
awatar przybywa na ziemię po to, by doprowadzić ludzkość do zbawienia. Jedynie On zna
całą drogę i cel. On jest panem stworzenia i ma świadomość swojej mocy. Zna przeszłość,
teraźniejszość i przyszłość każdego z was. Jedynie On może doprowadzić was do
ostatecznego celu i wyzwolić.
Źródłem iluzji jest umysł, który zwodzi was i zniewala. Jeżeli podporządkujecie go
wyższej świadomości, umysł zniknie i pozostawi jej wolne pole działania. Wyższa
świadomość ujawni wam wówczas prawdę, że wszyscy są jednym i tym samym - Brahmanem
Dopóki świat jawi się wam jako wielość, potrzebujecie duchowej praktyki, która usunie wadę
takiego postrzegania. W stanie snu głębokiego zmysły nie działają; osiągacie wtedy stan
bezwarunkowej szczęśliwości. Jednakże, będąc w stanie snu głębokiego, nie jesteście
przytomni, a więc nie możecie owego stanu świadomie doświadczyć. Na jawie natomiast
odzyskujecie przytomność, ale tracicie szczęśliwość. Uwolnienie się przychodzi w chwili, w
której jednocześnie doświadczacie tych dwóch stanów: jawy i snu głębokiego.
Dążenie do odkrycia względności postrzeganej wielości i do zrozumienia prawdy o
jedności wszelkiego istnienia możemy nazwać słowem miłość. Miłość jednoczy, nienawiść
dzieli. Miłość to obejmowanie poczuciem "ja" innej osoby; wówczas obie mówią i działają
jak jedna. Kiedy poczucie "ja" obejmuje więcej osób, one wszystkie stanowią jedność.
Kochając mnie, kochacie wszystkich, ponieważ miłość do mnie odkrywa przed wami fakt, że
jedno "ja" żyje we wszystkich. Medytacja umożliwia zrozumienie, że "ja" jest mieszkańcem
każdego serca - inspiracją, motywem działania, przewodnikiem i celem. Usilnie dążcie do
takiego zrozumienia; niech ta wiedza stanie się dla was bezcennym skarbem, gdyż ona
właśnie jest tym, o co tak często mnie prosicie - prawdziwym obrazem rzeczywistości. Wasza
miłość, żeby stopić się z moją, musi być tak czysta i wolna od jakichkolwiek śladów ego jak
moja. Wiem o tym, że to jest dla was trudna praktyka, gdyż pozostajecie pod silnym
wpływem umysłu. Musicie zaprzeczyć licznym przekonaniom, zweryfikować poglądy,
wyrzec się wielu oczekiwań; musicie "kopać" głęboko w swej świadomości i płynąć pod prąd
przywiązań do różnych doczesnych przedmiotów, nawet do własnego ciała. Pasterki darzyły
Krisznę tak żarliwą miłością, że w każdej drobinie pyłu i każdym źdźble trawy potrafiły
dostrzec jakiś Jego aspekt. Miłość do Kriszny sprawia, że cały świat staje się Kriszną. Trzeba
pominąć wszystko, co doczesne, żeby wszędzie dostrzegać Krisznę - oto metoda takiej
wizualizacji. Istnieje tylko jedno wszechobecne "ja", które inaczej nazywamy brahmanem.
Gdy "ja" odbija się w lustrze, widzimy dwa przedmioty. Wielość stworzenia to tylko
brahman, brahman, brahman odbity w niezliczonych lustrach. Pył i liść, kropla i kropka wszystko to brahman i tylko brahman. Wy nie jesteście wyjątkiem, każdy z was jest nim brahmanem. Zrozumienie tej prawdy, rozpoznanie jedności wszelkiego istnienia, to
bezpośrednie doznanie Boga.
tłum. Ewa Serwańska
współpr.: Izabela Szaniawska
[Źródło: Sathya Sai Speaks, 1971-1972, t. XI , s. 73-97, Sri Sathya Sai Books&Publications Trust, Prasanthi
Nilayam. - Wydanie polskie: Boski cud stworzenia, str. 155-157, Stowarzyszenie Sathya Sai, Wrocław 2001]