Jak pomóc otyłemu nastolatkowi

Transkrypt

Jak pomóc otyłemu nastolatkowi
ZAGROŻENIA
ZDROWOTNE - OTYŁOŚĆ
Antonina Kawecka
PSSE w Kamieniu Pomorskim
Listopad 2012
OTYŁOŚĆ
Def.
Otyłość jest ogólnoustrojową, przewlekłą
chorobą metaboliczną wynikającą z
zaburzenia równowagi między poborem
i wydatkowaniem energii (homeostazy
energetycznej organizmu), objawiającą się
zwiększeniem ilości tkanki tłuszczowej
w organizmie.
OCENA STOPNIA OTYŁOŚCI
Najprostsze i najczęściej stosowane metody
oceny stopnia otyłości polegają na
interpretacji proporcji masy i wysokości ciała.
Wskaźnikiem najczęściej stosowanym
w ostatnich latach, określającym nadwagę
i otyłość jest BMI (Body Mass Index)
OCENA STOPNIA OTYŁOŚCI
U dzieci i młodzieży w okresie wzrastania
posługujemy się tablicami lub siatkami
centylowymi wskaźnikami BMI,
uwzględniającymi płeć i wiek badanych.
OCENA STOPNIA OTYŁOŚCI
Zgodnie z zaleceniami WHO, nadwagę
(zagrożenie otyłością) stwierdza się
wówczas, gdy wartość wskaźnika BMI dla
płci i wieku wynosi 85 centyl lub powyżej,
o otyłości zaś mówimy wtedy, gdy wartość
BMI znajduje się na poziomie 95 centyla
i powyżej.
Nadwaga łącznie z otyłością jest
określana jako nadmiar masy ciała.
OCENA STOPNIA OTYŁOŚCI
Inne pomiary otyłości:
pomiar grubości fałdów skórno-tłuszczowych (na
ramieniu, pod łopatką i na brzuchu
fałdomierzem),
pomiar obwodu pasa i bioder – stosunek tych
pomiarów wskazuje na to, czy mamy do
czynienia z otyłością brzuszną (która powoduje
więcej powikłań natury metabolicznej), czy też
pośladkowo – udową (z mniejszym ryzykiem
powikłań zdrowotnych).
OTYŁOŚĆ
Czynniki wpływające na powstawanie otyłości
genetyczne
paragenetyczne
środowiskowe
OTYŁOŚĆ
Uwarunkowania genetyczne otyłości prostej
(pierwotnej) dotyczą:
układów regulujących czynność metaboliczną tkanki
tłuszczowej (m.in. przez kodowanie syntezy takich białek,
jak leptyna, zwana hormonem sytości, oraz adiponektyna,
chroniąca organizm przed otyłością, cukrzycą i miażdżycą)
dziedziczenie skłonności do wadliwego magazynowania
tkanki tłuszczowej oraz mniejszego tempa przemiany
materii oraz termoregulacji,
dziedziczenia sposobu żywienia, czyli genetycznie
uwarunkowanej reaktywności na różne składniki pożywienia
oraz preferencje żywieniowe w rodzinie, a także sposobu
spożywania pokarmów (słodyczy i tłustych potraw).
OTYŁOŚĆ
Uwarunkowania paragenetyczne związane
z warunkami życia wewnątrzłonowego:
rozwój i wydolność łożyska,
sposób odżywiania się matki w czasie ciąży oraz jej
choroby (np.: cukrzyca, nadcisnienie, otyłość, a także
stosowanie diet niskoenergetycznych i niedożywienie)
zbyt mała lub zbyt duża masa urodzeniowa.
OTYŁOŚĆ
Uwarunkowania środowiskowe i behawioralne:
rodzinne i społeczne (sytuacja sosjoekonomiczna rodziny,
czynniki kulturowe i etniczne, aktywność marketingowa
producentów żywności);
żywieniowe (wczesne wprowadzenie sztucznego karmienia
w okresie niemowlęcym, nieprawidłowo zbilansowana
dieta, nieregularność spożywania posiłków oraz duże
odstępy między nimi, częste podjadanie między posiłkami);
Nieadekwatne wydatkowanie energii związane z małą
aktywnością fizyczną i siedzącym trybem życia;
Czynniki psychoemocjonalne – ucieczka w jedzenie w
sytuacjach niepowodzeń oraz zawiedzionych oczekiwań i
konfliktów w rodzinie, szkole czy grupie rówieśniczej.
Otyłość pierwotna (prosta) stanowi ponad 90%
otyłości występującej w dzieciństwie i młodości.
Otyłość wtórna stanowi nieco mniej niż 10%
otyłości w wieku rozwojowym i występie u dzieci
i młodzieży z uszkodzeniami ośrodkowego
układu nerwowego i mózgu, z zaburzeniami
endokrynologicznymi oraz genetycznie
uwarunkowanymi zespołami wad wrodzonych.
Do wtórnej otyłości zaliczamy także otyłość
polekową
BADANIA
W 2005r. Zakład Medycyny Szkolnej Instytutu
Matki i Dziecka przeprowadził ogólnopolskie
badanie wśród 8,3 tys. uczniów gimnazjów
w wieku 13-15 lat.
Stwierdzono, że otyłość występowała u 4,5%
badanych, a częściej u dziewcząt niż u chłopców
(odpowiednio 5,7% i 3,3%)
Natomiast u 9% młodzieży stwierdzono
nadwagę. Grupa ta zagrożona jest rozwojem
otyłości.
BADANIA
Czynniki żywieniowe, według różnych
autorów, powodują od 20-40%
powstawanie otyłości u dzieci.
Badania nad zachowaniami żywieniowymi
młodzieży w okresie dojrzewania wykazały
wiele nieprawidłowości.
BŁĘDY ŻYWIENIOWE
a)
b)
c)
niezbilansowana dieta z przewagą udziału energii
pochodzącej z tłuszczów oraz produktów o dużej
gęstości energetycznej, przy mniejszym spożyciu
produktów mlecznych, owoców i warzyw;
Nieprawidłowy model żywienia, przejawiający się
w nieregularności spożywania posiłków,
wydłużeniu przerw między nimi oraz w
niespożywaniu śniadań;
pojadanie, zwłaszcza przekąsek
wysokoenergetycznych i słodyczy, co jest
związane z nieregularnością spożywania
głównych posiłków;
OTYŁOŚĆ
Sposób odżywiania dzieci i młodzieży jest bardzo
ważny zwłaszcza w okresie dojrzewania, kiedy to
następuje gwałtowne przyspieszenie rozwoju
fizycznego (skok pokwitaniowy) a wraz z nim
zmiany w budowie ciała.
Pojawia się również w tym okresie zwłaszcza wśród
dziewcząt, niechęć do aktywności ruchowej.
OTYŁOŚĆ
Powody zniechęcające do wysiłków fizycznych:
świadomość własnego wyglądu i niechęć do
eksponowania go, co ma często miejsce w stroju
sportowym;
świadomość własnej niezgrabności ruchowej i
niechęć do demonstrowania jej na tle rówieśników;
obawa przed drwinami kolegów;
zwiększone wydzielanie potu podczas wysiłków,
wynikających z upośledzenia funkcji
termoregulacyjnej skóry.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
CZYM JEST SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA?
Pojecie to odnosi się do ogółu możliwości i
umiejętności człowieka w wykonywaniu
wszelkich czynności ruchowych.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Osoba sprawna fizycznie to taka, która
potrafi efektywnie wykonywać różnorodne
zadania motoryczne w sposób:
poprawny,
gwarantujący osiągnięcie zamierzonego
celu, bez nadmiernego wysiłku i w miarę
szybko.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
W kontekście wychowania fizycznego
przez sprawność ruchową rozumie się
stan aktualnych umiejętności ruchowych
lub sumę nawyków ruchowych.
Podstawową cechą tak rozumianej
sprawności jest jej wszechstronność.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
uwarunkowana jest przez:
zdolności motoryczne (siła, szybkość,
wytrzymałość);
właściwości biologiczne ustroju;
wrodzone uzdolnienia ruchowe;
nabyte umiejętności ruchowe;
wydolność fizyczną.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Dodatkowe czynniki wpływające na
sprawność fizyczną:
wiek,
płeć,
cechy konstytucyjne,
czynniki psychiczne.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
O sile, zwinności i szybkości decyduje w dużej
mierze aktywna masa ciała (głównie kości i
mięśnie).
Nieaktywna masa ciała (tkanka tłuszczowa) jest
dodatkowym obciążeniem, utrudniającym
swobodę ruchów, zmniejszając ich szybkość,
utrudniając koordynację.
Otyłość sprzyja ograniczaniu aktywności
ruchowej.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Otyli unikają aktywności ruchowej, ponieważ:
ruch sprawia im trudność i ich męczy,
obciążenia związane z treningiem sportowym są
dla nich zbyt ciężkie,
w celu uzyskania wysokich wyników sportowych
trener rezygnuje z „inwestowania” w osobę
otyłą,
otyły często staje się obiektem kpin rówieśników,
w efekcie czego następuje stronienie od
aktywności fizycznej.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Zdolność motoryczna uczniów w zestawieniu: otyliszczupli.
szybkość – obniżenie szybkości wśród otyłych (bieganie i
szybkość ruchów),
próba mocy (skok w dal z miejsca) – duża dysproporcja,
otyli z powodu dużej masy ciała nie są w stanie osiągnąć
wysokich wyników,
próba zwinności – duża masa ciała zwiększa bezwładność
i utrudnia szybkie rozpoczęcie ruchu, jego zatrzymanie
czy zmianę kierunku,
próba siły – wyniki lepsze u otyłych zarówno w próbie
oceniającej np. odległość rzutu ciężkiej piłki (siła zwiększa
się u osób z wyraźną nadwagą – 40-50%).
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Przejawem sprawności ruchowej jest także
posiadanie umiejętności ruchowych takich jak:
jazda na rowerze, na wrotkach, łyżworolkach,
deskorolce, na nartach,
umiejętność pływania, tańca, gry w piłkę nożną,
siatkową, koszykówkę itp.
Umiejętności te są rzadsze w grupie otyłych.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Brak tych umiejętności lub ich
niedostateczne opanowanie, jest kolejnym
powodem zmniejszenia aktywności
ruchowej przez osobę otyłą – wyjątek
stanowi jazda na rowerze.
Jazda na rowerze jest to powszechnie
stosowana umiejętność zarówno przez
szczupłych jak i otyłych.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Zaletą jazdy na rowerze jest to, że dziecko
otyłe nie musi dźwigać na nogach swojej
masy ciała,
Duża wydolność bezwzględna powoduje,
że nie ustępuje rówieśnikom.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Podsumowanie
W konfiguracji ze szczupłymi rówieśnikami, otyły
stoi z reguły na straconej pozycji. Jest od nich
wolniejszy, mniej zwinny, niezgrabny.
Przewyższa ich jednak siłą.
Relatywne wartości wyników prób
wydolnościowych systematycznie obniżają się
wraz ze wzrostem stopnia otłuszczenia, zarówno
u dziewcząt jak i u chłopców.
Otyli potrzebują dłuższego czasu na powrót
organizmu do stanu sprzed wysiłku.
SPRAWNOŚĆ FIZYCZNA
Wymieniony element może wykorzystać
nauczyciel do budowy pozycji otyłego w
grupie, do jego akceptacji przez
rówieśników.
Może to zaowocować chęcią udziału
otyłego w lekcjach w-f.
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Zalety aktywności fizycznej:
wpływa na prawidłowy rozwój fizyczny młodego
człowieka;
podnosi walory estetyczne ciała;
wpływa korzystnie na rozwój społeczny i
emocjonalny człowieka;
źródło przyjemności;
dobry sposób spędzania czasu z rówieśnikami;
pomaga utrzymać należną masę ciała, przez co
zmniejsza ryzyko wystąpienia otyłości i chorób z
nią związanych.