Rok 4 - Wydział Mechaniczny
Transkrypt
Rok 4 - Wydział Mechaniczny
AKADEMIA MORSKA w GDYNI WYDZIAŁ MECHANICZNY PROGRAM STUDIÓW Studia stacjonarne pierwszego stopnia profil kształcenia - praktyczny Kierunek: Specjalność: Mechanika i budowa maszyn EKSPLOATACJA SIŁOWNI OKRĘTOWYCH I OBIEKTÓW OCEANOTECHNICZNYCH /ESOiOO/ /poziom zarządzania i operacyjny/ GDYNIA 2012 Obowiązuje w roku akademickim 2012/2013 na pierwszym roku studiów stacjonarnych Plan studiów zatwierdzono Uchwałą Rady Wydziału Mechanicznego dnia 19.04.2012 r., Program kształcenia dostosowany jest do kierunkowych efektów kształcenia dla kierunku mechanika i budowa maszyn (obszar studiów technicznych) określonych przez Senat Akademii Morskiej w Gdyni dnia 31 maja 2012 roku (Uchwała Nr 152) Program spełnia wymagania (dział maszynowy w specjalności mechanicznej na poziomie zarządzania i operacyjnym) zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 roku w sprawie programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) wraz ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW a) nazwa kierunku studiówa. - MECHANIKA I BUDOWA MASZYN b) poziom kształcenia - studia pierwszego stopnia c) profil kształcenia – profil praktyczny d) forma studiów – studia stacjonarne e) tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta – inżynier f) obszar kształcenia - obszar studiów technicznych g) dziedzina nauki - dziedzina nauk technicznych h) dyscyplina naukowa – budowa i eksploatacja maszyn W - zajęcia audytoryjne, C - ćwiczenia, L - laboratorium, P - projekt, S - seminarium Objaśnienie oznaczeń w symbolach dla efektów kształcenia (EK) dla kierunku (programu) K – kierunkowe efekty kształcenia Symbole po podkreśleniu W – kategoria wiedzy U – kategoria umiejętności K - kategoria kompetencji społecznych 01, 02, 03, i kolejne – numer efektu kształcenia Zebrał: dr inż. Mirosław Czechowski 2 Spis przedmiotów Lp 1. Język angielski * Nazwa przedmiotu Strona 5 2. Podstawy informatyki 9 3. Socjologia 4. Podstawy ekonomii i zarządzania Podstawy ekonomii i zarządzania 5. Ochrona własności intelektualnej 11 6. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia 16 7. Wychowanie fizyczne 18 8. Matematyka I, II 19 9. Fizyka I, II 21 13 15 10. Mechanika techniczna* I, II 24 11. Wytrzymałość materiałów * I, II 28 12. Mechanika płynów* 31 13. Grafika inżynierska * I, II 33 14. Podst. konstrukcji maszyn + CAD I, II, III 36 15. Projekt z podstaw konstrukcji maszyn 40 16. Eksploatacja maszyn I, II 42 17. Nauka o materiałach * I, II, III 44 18. Podst. inżynierii wytwarzania* I, II, III 48 19. Termodynamika techniczna* I, II 52 20. Elektrotechnika i elektronika * I, II 57 21. Automatyka i robotyka* 61 22. Metrologia i systemy pomiarowe 64 23. Ochrona środowiska morskiego* 66 24. Technologia remontów* 69 25. Budowa i teoria okrętu* 72 26. Siłownie okrętowe* I, II,III 76 27. Diagnostyka techniczna* 83 28. Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statku* 85 29. Okrętowe silniki tłokowe* I,II,III 87 30. Kotły okrętowe* I,II 93 31. Turbiny okrętowe* 98 32. Maszyny i urządzenia okrętowe* I,II,III 99 33. Chłodnictwo i klimatyzacja* I,II 106 34. Elektrotechnika i elektronika okrętowa* I,II 110 35. Automatyka okrętowa* 112 36. Chemia wody, paliw i smarów* 114 37. Prawo i ubezpieczenia morskie* 119 38. Symulator siłowni okrętowej* 121 39. Podstawy napędu statku* 123 Eksploatacja siłowni z silnikami tłokowymi** 125 40. Urządzenia platform wiertniczych** 127 Eksploatacja siłowni turbinowych** 128 41. Praktyki morskie * 130 42. Seminarium dyplomowe 132 43. Praca dyplomowa 133 44. Sylwetka absolwenta 135 136 45. Plan studiów * - przedmioty konwencyjne wg STCW 78/95 ** - przedmioty do wyboru 3 Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie zarządzania i operacyjnym w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I stopnia specjalności ESOiOO Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni. Lp. Przedmiot wg programu Nr tematu Nr/Przedmiot wg programu Sem. Nr tematu Rozp. Min. Infrastruktury z studiów I stopnia ESOiOO 13 lipca 2005 1. 1,2,3,4,5,6,7 10. Mechaniczna techniczna II 3,7,12 Mechanika i hydromechanika III 7,8,11 (5.2.1) 8,9 12. Mechanika płynów IV 1,3,7,9,11 2. Siłownie okrętowe (5.3.2; 5.2.5) 1-7 9-12 26. Siłownie okrętowe 3. Maszyny i urządzenia okrętowe (5.3.3.; 5.2.8) 4. Okrętowe silniki tłokowe (5.3.1; 5.2.4) 1-9 10-21 29. Okrętowe silniki tłokowe 5. Kotły okrętowe (5.3.4; 5.2.7) 1-13 30. Kotły okrętowe 1-19 1. Język angielski 1-5 6-14 1-23 13. Grafika inżynierska 1-16 1-10 1-15 19. Termodynamika techniczna 1-19 36.Chemia wody, paliw i smarów 38. Symulator siłowni okrętowych 20. Elektrotechnika i elektronika 34. Elektrotechnika i elektronika okrętowa 21. Automatyka i robotyka 35. Automatyka okrętowa 18. Podstawy inżynierii wytwarzania 23. Ochrona środowiska morskiego 24. Technologia remontów 6. 32. Maszyny i urządzenia okrętowe Język angielski (5.3.5; 5.2.9) 7. Rysunek techniczny (5.3.6) 8. Materiałoznawstwo okrętowe (5.3.7) 9. Termodynamika techniczna (5.3.8), (5.2.6) 10. Chłodnictwo, wentylacja i klimatyzacja okrętowa 11. Chemia wody, paliw i smarów (5.3.10; 5.2.11)) 12. Symulator siłowni okrętowych (5.3.11; 5.2.12) 13. Elektrotechnika i elektronika okrętowa (5.3.12; 5.2.13) 14. Automatyka okrętowa (5.3.13; 5.2.14) 15. Praktyka warsztatowa (5.3.14) 16. Ochrona środowiska (5.3.16; 5.2.15) 17. Technologia remontów i badania nieniszczące (5.3.15; 5.2.2) 1-3 1-10 7 10-13 1-6 7-12 1-13 1-3 4-13 5 11a,12(5.3.15) 2, 3 1 11(5.3.15) 18. 1,2,3,6, 7,8,9,11, 12, 18, Budowa i teoria okrętu (5.3.17; 19, 20 5.2.3) 10 4,5,13,14, 15,16,17,19 19. Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statku (5.2.17) 20. Prawo i ubezpieczenia morskie (5.2.16) 17. Nauka o materiałach 33. Chłodnictwo i klimatyzacja 11. Wytrzymałość materiałów 27. Diagnostyka techniczna 17. Nauka o materiałach 25. Budowa i teoria okrętu 17.Nauka o materiałach 39. Podstawy napędu statku 28. Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statku 37. Prawo i ubezpieczenia morskie IV V VII IV V VII IV V VII IV VII IV V VII,VIII II III I 1-7 1-11 1-5 III IV V 1-17 1-4 1-15 III 1-19 VII 1-3 I, II 1-10/1-4 V, VII IV VII III 1-6/1-9 1-12 1-8 1-13 I 1-12 V VII VIII III IV V I II 1-7 1-4 3-6 1,2,6,7,10,11,12 2,3,11,12,13,14,15 5 4,7 3,4,7,10,11,12,16,17,18 V VII VIII II V VIII 1-14 1-6 1,2 8 7,8,7,14, 15,16 1-7 VIII 1-10 1-9 1-12 1-10 1-12 1 -5 1-19 1-11 9-13 1-9 1-23 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 1 Język angielski Przedmiot: Semestr ECTS II III IV V VII VIII E 1 1 1 1 2 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C 2 2 2 2 2 2 L P 30 30 30 30 30 30 180 Razem w czasie studiów: Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla programu nazwać uczelnię, wydział i specjalność, wymienić i nazwać narzędzia, metale i stopy, typy i części statków, członków załogi, typy, parametry i części silnika głównego i urządzeń pomocniczych, armatury, typy i specyfikacje paliw i olejów analizować diagramy wybranych systemów siłowni okrętowej i wyjaśnić zasady ich działania oraz korzystać z instrukcji obsługi opisać zasady bezpiecznej pracy na statku a w szczególności w siłowni okrętowej przy konserwacji i naprawie maszyn (SMCP) stosować struktury i zasady gramatyczne w mowie i w piśmie oraz użyć zasady korespondencji handlowej , statkowej i maszynowej porozumiewać się w języku angielskim zawodowym (Maritime English) oraz wypowiadać się ustnie w języku angielskim na temat eksploatacji siłowni okrętowych korzystać ze źródeł literaturowych i elektronicznych do pogłębiania kompetencji językowych z zakresu Technical & Maritime English pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumieć zasady współpracy i potrzebę podnoszenia kompetencji EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 K_W03, K_W08 K_W05, K_U03 K_W09, K_U11 K_U06 K_U02, K_U04 K_U01, K_U05, K_U07 K_K01, K_K05 Treści programowe: Semestr II Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1.Podstawowe zasady gramatyki języka angielskiego- powtórzenie : 4 EKP4 czasowniki, liczebniki główne i porządkowe, zaimki Lp. Zagadnienia osobowe, dzierżawcze, czasy: Present Simple, Present Continuous, Present Perfect, Past Simple, Past Continuous, Future Simple 2.Nazwa uczelni, wydziału, specjalności, słownictwo akademickie 3.Alfabet morski 4.Części statku, dane statku, typy statków, 5 2 1 8 EKP1 EKP1 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 5.Załoga statku i jej obowiązki 6.Materiały techniczne, testy na materiałach, metale i stopy 7. 3 4 EKP1 EKP1 5 1 EKP5 EKP5 2 EKP6 Elementy konwersacji, powtórzenie: - przedstawianie się i rozmowa towarzyska, - pytanie o drogę i udzielanie wskazówek, - opis zainteresowań, - opis czynności codziennych, przeszłych, przyszłych, - umiejętność podawania godzin, dat, liczb, wymiarów, ułamków, procent, cen, numerów telefonów, adresów mailowych itp 8.Podstawy fonetyki angielskiej 9.Czytanie ze zrozumieniem uproszczonych artykułów z magazynów technicznych i o tematyce morskiej Semestr III Zagadnienia Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. Własności materiałów, testowanie materiałów Obróbka metali, odlewania, kucie, spawanie, toczenie, frezowanie, szlifowanie, obróbka cieplna, przygotowanie prezentacji Narzędzia i ich zastosowanie. Typy silników okrętowych Silnik dwusuwowy i czterosuwowy Części silnika okrętowego Powtórka czasów przeszłych, przyszłych i teraźniejszych i zasad budowania pytań. Wprowadzenie strony biernej, ćwiczenia. Czytanie ze zrozumieniem tekstów technicznych Rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem angielskim w mowie w zakresie tematyki technicznej. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1 EKP1 3 EKP1 3 3 3 4 4 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 EKP4 3 2 EKP4 EKP6 4 EKP1,EKP5 Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 3 EKP1 Opracowanie sprawozdań i zapytań do armatora (5.3.5 p.1) Czytanie wybranych tekstów o tematyce morskiej. 3 EKP1 3 EKP1 Silnik i jego praca. Siłownia - mechanizmy pomocnicze. 3 EKP1 Komunikacja w niebezpieczeństwie - wybrane zwroty z SMCP. 3 EKP2 Przekazywanie obowiązków wachtowych - na podstawie 3 EKP2 SMCP. Zagadnienia 6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 7. 8. 9. 6 EKP1 EKP2 EKP3 3 EKP1 EKP2 EKP3 3 EKP2 Korespondencja - zamówienie części zapasowych i materiałów pędnych. Instrukcja obsługi symulatora siłowni, zabezpieczenia wybrane rozdziały SMCP. Specyfikacja remontowa (5.3.5 p.9) Semestr V Zagadnienia Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. Specyfikacja remontowa (5.3.5 p.9) Błędy w pracy maszyn odczytane z wykresu (przyczyna/symptomy/lokalizacja/metody zaradcze). Rodzaje głównych jednostek napędowych. Silnik główny i urządzenia pomocnicze - fragmenty instrukcji obsługi. Kotły, mechanizmy pomocnicze, systemy obsługi silników okrętowych, systemy paliwowe. Dodatkowe zagadnienia gramatyczne, ćwiczenie umiejętności posługiwania się językiem angielskim w mowie. Ćwiczenia rozwijające umiejętności komunikacyjne, czytania artykułów z magazynów technicznych dotyczących obsługi silników okrętowych, kwestionariuszy związanych z działalnością instytucji klasyfikacyjnych. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 3 EKP2 3 EKP2 3 3 EKP2 EKP2 3 EKP2 2 EKP2 2 EKP2 EKP4 3 EKP1 EKP2 EKP3 EKP2 EKP2 EKP2 Instrukcje obsługi. Wypisy z dziennika maszynowego. Opis budowy silnika spalinowego. Specyfikacja paliwa, olejów oraz chemikaliów stosowanych w siłowniach okrętowych (5.3.5 p.19) 3 3 2 Semestr VII Lp. 1. 2. 3. Zagadnienia Wprowadzenie do korespondencji statkowej: - zwroty oficjalne, cv, podanie o pracę. Ćwiczenia konwersacyjne mające na celu przygotowanie do: - rozmowy kwalifikacyjnej w instytucji "crewing’owej", - rozmowy z urzędnikami i przedstawicielami instytucji morskich, - zapytania do armatora, - omawiane warunków zatrudnienia. Umiejętność posługiwania się językiem angielskim w mowie: (5.2.9 p.1) 7 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 2 EKP1 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. a) załatwianie spraw związanych z remontem maszyn okrętowych za granicą, np.: - uzgadnianie zakresu napraw, - wymiana części, - terminy wykonania remontów, - odbiór prac (zgłaszanie zastrzeżeń i uwag), - aranżowanie wizyty rzeczoznawcy, b) narzędzia i ich zastosowanie, c) przekazywanie informacji dotyczących awarii w siłowni i napraw dokonywanych przez załogę, d) opis działania poszczególnych maszyn i systemów oraz ich nazewnictwo, e) porozumiewanie się w prostych sytuacjach życia codziennego, np.: - udzielanie informacji 0 sobie, - aranżowanie spotkań, - przedstawianie się i rozmowa towarzyska, - rozmowy telefoniczne, - rozmowy z urzędnikami i przedstawicielami instytucji morskich, f) inne sprawy dotyczące eksploatacji statku: - ochrona środowiska morskiego, - uzgodnienia dotyczące zamówień paliw i smarów. Umiejętność posługiwania się językiem angielskim w piśmie: a) listy do agenta, b) zamawianie części zapasowych, paliw i smarów oraz zaopatrzenia, potwierdzenia odbioru. 4 EKP2 2 2 EKP2 EKP2 4 EKP2 2 EKP2 4 EKP2 EKP2 EKP4 8 Semestr VIII Lp. 1. 2. Zagadnienia Umiejętność posługiwania się językiem angielskim w piśmie: c) listy w sprawach związanych z remontem maszyn okrętowych, d) korespondencja z producentem dotycząca eksploatacji silnika, maszyn i urządzeń, e) raporty uszkodzeń i raporty eksploatacyjne maszyn oraz wypisy z dziennika maszynowego, f) sporządzanie specyfikacji remontów awaryjnych. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1 3 EKP1 4 EKP1 4 EKP1 2 2 4 4 EKP2 EKP3 EKP4 EKP3 EKP3 EKP3 4 3 EKP3 EKP3 Czytanie ze zrozumieniem tekstów typu: (5.2.9 p.3) a) instrukcja obsługi i opis maszyn i urządzeń, b) raporty nn.: inspektora, z prób i pomiarów, c) specyfikacje remontowe oraz różne zaświadczenia np. klasyfikacyjne, d) klauzule prawne dotyczące ochrony środowiska morskiego, e) fonetyka. 8 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 180 20 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 2 Przedmiot: L P S 30 10 240 8 8 Podstawy informatyki Semestr ECTS II 3 Liczba godzin w tygodniu W C 1 L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C 15 Razem w czasie studiów: L P 30 45 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wymienić podstawowe elementy komputera; opisać działanie komputera, wymienić najważniejsze systemy operacyjne oraz języki programowania, stosować poprawne metody złożonej edycji tekstów, oraz obróbki danych w arkuszu kalkulacyjnym wyjaśnić i stosować podstawowe zasady programowania obiektowego 9 Odniesienie do EK dla programu K_W01, K_U01 K_W01, K_U07, K_W01, K_U01, K_U07, K_K07 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr I Lp. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. Zagadnienia Budowa i działanie komputera klasy PC. Najważniejsze systemy operacyjne. Języki programowania. System dwójkowy i szesnastkowy. Algebra Boole’a. Edycja złożonych tekstów w edytorze tekstu. Analiza danych w arkuszu kalkulacyjnym. Borland Delphi – środowisko programowania Podstawy programowania wizualnego - struktura programu. Typy danych, zmienne globalne i lokalne. Sterowanie przebiegiem programu. Procedury i funkcje Praca z plikami Podstawy grafiki komputerowej. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 1 EKP1 1 EKP1 2 EKP1 4 EKP2 8 EKP2 1 EKP3 1 2 EKP3 2 4 EKP3 1 6 EKP3 2 2 EKP3 1 2 EKP3 1 2 EKP3 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 10 W, C 15 10 3 L 30 P 20 2 2 30 1 3 55 2 3 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 3 Przedmiot: Socjologia Semestr ECTS I 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L P 30 Razem w czasie studiów: 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: EKP4 wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu socjologii pracy opisać zasady kształtowania zachowań indywidualnych pracy wyjaśnić zasady kierowania zespołami ludzi, współdziałania w grupach w tym w grupach wielokulturowych ocenić przyczyny i charakter konfliktów w zakładzie pracy EKP5 opisać zjawiska dezorganizujące i patologiczne w zakładzie pracy. EKP1 EKP2 EKP3 Odniesienie do EK dla programu K_W11 K_W11 K_W10 K_K05 K_W11 K_K07 K_K09 K_W11 Treści programowe: Semestr I Lp. Zagadnienia 1. Pojęcie i zakres socjologii. Teoria struktur społecznych i teoria zmian społecznych. Funkcje socjologii jako nauki teoretycznej i empirycznej. Charakterystyka metod badań w socjologii empirycznej. Koncepcja funkcjonalizmu, teoria konfliktu interakcji i teoria utylitarna. 2. Struktury całości społecznych. Pojęcie i rodzaje zbiorowości. Źródła i podstawy więzi społecznych. Rodzaje i typy grup społecznych. Spójność a wydajność grupy pracowniczej. Charakterystyka zespołów roboczych. Rodzaje zespołów roboczych: problemowe, interfunkcyjne, samorządne, wirtualne. 3. Charakterystyka procesów społecznych Pojęcie zmian społecznych. Typy i rodzaje procesów społecznych: procesy kierunkowe i cykliczne. Zagadnienie rozwoju, postępu i regresu społecznego. Stratyfikacja społeczna, klasowa i etniczna. 4. Pojęcie, przedmiot i zakres socjologii pracy. Praca w ujęciu socjologicznym. Zastosowanie socjotechniki w działalności przedsiębiorstwa. Charakterystyka nowoczesnych trendów w socjologii pracy. 5. Zakład pracy w ujęciu socjologicznym. 11 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1 2 2 EKP1 2 EKP1 2 EKP1 4 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych System społeczny zakładu pracy. Funkcje systemu: integracyjna, inspiracyjna, zabezpieczająca. Organizacja formalna i nieformalna systemu społecznego. Podział pracy. Źródła i charakter władzy w zakładzie pracy. Wpływ komunikacji na funkcjonowanie systemu społecznego w zakładzie pracy. Role i pozycje zawodowe pracowników. Załoga statku jako grupa społeczna. Pozytywny, przeciętny i negatywny wzór pracownika. Rodzaje ról społecznych w zakładzie pracy. Specyfika środowiska pracy ludzi morza. Wielokulturowość. 6. 7. 8. 9. 10. Społeczność zakładu pracy. Rola zróżnicowania społecznego załogi. Systemy motywowania pracowników: MZWO, partycypacja pracownicza, rady pracownicze i akcjonariat. Zasady selekcji i oceniania pracowników. Przydatność ocen dla funkcjonowania zakładu pracy. Elementy i cechy ocen pracowniczych. Sposób konstruowania systemu oceniania pracowników. Błędy popełniane w ocenianiu. Zachowania organizacyjne pracowników. Zasady kształtowania zachowań indywidualnych pracy. Źródła satysfakcji z pracy. Satysfakcja a wydajność pracy. Nagrody i karty jako forma kontroli społecznej. Skutki zjawiska anomii w zakładzie pracy. Poziomy i elementy kultury wpływające na zachowania pracownicze. Oddziaływanie kultury organizacyjnej. Teoria atrybucji. Zgodność typów osobowości z wykonywanym zawodem. Problem roli społecznej marynarzy. Uczestnictwo w kulturze ludzi morza. Socjologiczne i etyczne aspekty podejmowania decyzji. Kształtowanie i planowanie karier zawodowych. Kierowanie w zakładzie pracy. Pojecie kierowania. Zasady kierowania zespołami ludzi. Style kierowania w zakładzie pracy. Wpływ stylu kierowania na efekty pracy. Kompetencje i umiejętności kierownicze. Biurokratyzm i błędy popełniane w kierowaniu. Zasady poprawnych relacji przełożony - podwładny. Specyfika relacji przełożony – podwładny na statkach morskich. Postawy pracowników wobec pracy. Stosunki pracy w gospodarce rynkowej a postawy wobec pracy. Stosunek pracowników do zmian w zakładzie pracy – zastosowanie socjotechniki we wdrażaniu zmian. Aktywność społeczno zawodowa pracowników. Socjologiczne uwarunkowania wydajności i jakości pracy. Rola etyki zawodowej w kształtowaniu postaw pracowników. Etyka i zasady dobrego wychowania w zawodzie marynarza. Zjawiska dezorganizujące i patologiczne w zakładzie pracy. Źródła i rodzaje dezorganizacji. Negatywne skutki myślenia grupowego. Przyczyny i charakter konfliktów w zakładzie pracy. Negocjacje jako jedyna skuteczna metoda rozwiązywania konfliktu. Główne przejawy patologii w życiu społeczeństwa polskiego. Zagrożenia zdrowia i bezpieczeństwa pracy: warunki 12 EKP3 4 EKP1 EKP3 6 EKP2 EKP3 2 EKP3 2 EKP3 2 EKP5 EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych ekologiczne, negatywne skutki rozwoju technicyzacji oraz problemy badań zagrożeń zdrowia. Przejawy zachowań patologicznych i dewiacji na statkach morskich i ich wpływ na efektywność pracy. Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 30 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 4 L P S 5 2 1 53 2 2 Podstawy ekonomii i zarządzania Przedmiot: Semestr ECTS II 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L P 30 Razem w czasie studiów: 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu ekonomii wymienić podstawowe pojęcia dotyczące zarządzania, w tym zarządzania jakością i prowadzenia działalności gospodarczej 13 Odniesienie do EK dla programu K_W11 K_W13 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Ekonomia. Rzadkość, zasoby ekonomiczne, koszt alternatywny. 3 EKP1 Mikroekonomia, makroekonomia, ekonomia pozytywna, ekonomia normatywna. Rynek, mechanizm rynkowy, popyt i determinanty, podaż i 3 EKP1 determinanty. Cena równowagi. Elastyczność cenowa popytu, elastyczność cenowa podaży. Teoria produkcji. Teoria kosztów 2 EKP1 Państwa a rynek. Ochrona konkurencji. Podatki, dotacje. 3 EKP1 Regulacja cen przez państwo Dochód narodowy. Rachunki makroekonomiczne. PKB, PNB i 2 EKP1 inne mierniki poziomu rozwoju gospodarki a poziom życia społeczeństwa Polityka fiskalna. Wydatki państwa. Podatki. Budżet państwa. 3 EKP1 Deficyt budżetowy, dług państwa. Polityka pieniężna. Pieniądz – istota, funkcje. Bank centralny, 3 EKP1 funkcje. Emisja a kreacja pieniądza. Podaż pieniądza, popyt na pieniądz. Równowaga na rynku pieniądza. Bezrobocie i polityka pełnego zatrudnienia 1 EKP1 Inflacja. Obieg pieniądza w gospodarce. Zagregowany popyt i 2 EKP1 podaż Podstawowe pojęcia związane z prowadzeniem indywidualnej 4 EKP2 działalności gospodarczej. Majątek przedsiębiorstwa - środki trwałe i obrotowe. Istota zarządzania. Zarządzanie jakością. 4 EKP2 Zagadnienia Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 14 W, C 30 15 L P 5 2 1 53 2 2 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 5 Ochrona własności intelektualnej Przedmiot: Semestr ECTS I 1 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 1 W C L P 10 Razem w czasie studiów: 10 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: definiować podstawowe pojęcia, prawidłowości z zakresu problematyki prawnej ochrony własności intelektualnej oraz prawa własności przemysłowej ocenić działania związane z obrotem przedmiotami chronionymi z punktu widzenia własności intelektualnej wyjaśnić na czym polega działalność Urzędu Patentowego RP i Europejskiego Urzędu Patentowego, innych organów administracji publicznej oraz organizacji pozarządowych w dziedzinie ochrony praw twórców pozyskiwać informacje i rozumieć na czym polega postępowanie prowadzone w związku z ochroną własności intelektualnej EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Odniesienie do EK dla programu K_W14 K_U10 K_W14 K_W14 K_U01 K_W14 Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Ochrona własności intelektualnej – rys historyczny. Podstawowe 1 EKP1 pojęcia prawne z zakresu ochrony własności intelektualnej. Prawo własności przemysłowej – charakterystyka ogólna 1 EKP1 Wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe – przepisy 1 EKP2 wspólne Procedura zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego i 1 EKP2 przemysłowego. Struktura, organizacja i zadania Urzędu EKP3 Patentowego Znaki towarowe – przepisy wstępne EKP2 Prawo autorskie - przedmiot prawa autorskiego, zakres ochrony i 2 EKP1 przesłanki jej stosowania. Pracodawca jako podmiot prawa EKP4 autorskiego. Ochrona utworów naukowych Czas trwania autorskich praw majątkowych i ich przejście na inne 1 EKP2 osoby. Prawa pokrewne – zagadnienia ogólne Ochrona szczególna utworów audiowizualnych i programów 1 EKP2 komputerowych EKP4 Zagadnienia 9. Ochrona własności intelektualnej w działalności dziennikarskiej 15 1 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 10 10 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 6 L P S 5 2 1 28 1 1 Bezpieczeństwo pracy i ergonomia Przedmiot: Semestr ECTS I 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L P 30 Razem w czasie studiów: 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wymienić podstawowe akty prawne polskie i unijne w dziedzinie bhp; zilustrować system ochrony pracy objaśnić podstawowe fizyczne i psychiczne możliwości człowieka w procesie pracy wyliczyć cele oceny ryzyka zawodowego; stworzyć listę kontrolną energii zidentyfikować zagrożenia występujące na stanowisku pracy; podać sposoby zapobiegania tym zagrożeniom opisać zadania ergonomii koncepcyjnej i korekcyjnej docenić znaczenie humanizacji pracy pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy 16 Odniesienie do EK dla kierunku K_W10; K_W11; K_W13 K_W10; K_W11; K_W15; K_U17; K_K04; K_K06 K_W06; K_U10, K_U11, K_U18, K_W09; K_U18 K_K01; K_K02 K_K05; K_K11 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Podstawy prawne ochrony pracy w Polsce. Pojęcia podstawowe, EKP1 źródła obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. 2 Ochrona pracy w regulacjach Międzynarodowej Organizacji EKP1 Pracy. System pracy w Unii Europejskiej 1 Systemy: człowiek –obiekt techniczny – środowisko pracy 2 EKP2 Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy. Współczesne EKP3 koncepcje. Ekonomiczne aspekty. Ocena ryzyka zawodowego 2 Wypadki przy pracy – przyczyny i skutki. Zachowania EKP3 probezpieczne 3 Katastrofy i poważne awarie przemysłowe. Katastrofy w EKP3 transporcie morskim. 2 Ergonomia - pojęcia podstawowe. Humanizacja pracy. 2 EKP5 Czynniki fizjologiczne. Koszt fizjologiczny i energetyczny pracy EKP3 fizycznej dynamicznej i statycznej. Termoregulacja. Rytmy biologiczne. 4 Czynniki psychologiczne i społeczne. Społeczne środowisko EKP6, pracy. Stres psychospołeczny w pracy. 2 EKP7 Wymiary ciała ludzkiego jako czynnik determinujący strukturę EKP2 przestrzenną obiektu technicznego i przestrzeni pracy. 2 Czynniki mechaniczne. Rodzaje czynników. Zagrożenia. Środki EKP4 zapobiegania 2 Hałas i drgania mechaniczne 2 EKP4 Szkodliwe substancje chemiczne. Zagrożenia. Środki EKP4 zapobiegania. 2 Elektryczność statyczna i energia elektryczna. Środki ochrony EKP4 przed elektrycznością. 2 Zagadnienia Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 17 W, C 30 5 L P 10 3 48 2 2 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 7 Przedmiot: Wychowanie fizyczne Semestr ECTS II III IV 0 0 0 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C 1 1 2 L P 15 15 30 60 Razem w czasie studiów: Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 Odniesienie do EK dla programu dbać o sprawność fizyczną K_K12 Treści programowe: Semestr II, III, IV Lp. 1. 2. 3. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Wprowadzenie – BHP w obiektach sportowych. 1 EKP1 SALA: Gimnastyka. Ćwiczenia zwinnościowe: przewroty, 29 EKP1 przerzuty. Ćwiczenia skoczności i szybkości. Gry zespołowe. Lekkoatletyka PŁYWANIE: Praca nóg i rąk do stylu klasycznego. Praca nóg i 30 EKP1 rąk do stylu grzbietowego. Pływanie stylem klasycznym. Pływanie stylem grzbietowym. Skok startowy Zagadnienia Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 18 W, C 60 L P 60 0 0 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 8 Przedmiot: Matematyka Semestr ECTS IE II E 8 5 Liczba godzin w tygodniu W C 2 2 4 2 L P Liczba godzin w semestrze S W C 30 30 60 30 150 Razem w czasie studiów: L P Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wykorzystać wiedzę z matematyki do rozwiązywania typowych, prostych zadań związanych z eksploatacją urządzeń okrętowych stosować wiedzę matematyczną do interpretacji zjawisk zachodzących w maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych wykorzystać do formułowania i rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich metody analityczne posiada umiejętności samokształcenia, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych Odniesienie do EK dla programu KW_01; KW_01 KU_13 KW_01 KU_09 KU_05 Treści programowe: Semestr I (Matematyka I) Lp. 1. 2. 3. 4. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 5 25 EKP1 Powtórzenie materiału z gimnazjum Elementy algebry 5 8 EKP1 Wyznaczniki: obliczanie i własności. Macierze. Działania na EKP2 macierzach. Własności działań na macierzach. Wyznacznik EKP3 macierzy, minor macierzy. Macierz odwrotna. Wartości własne macierzy. Układy równań liniowych jednorodnych i niejednorodnych. Wzory Cramera. Zastosowanie rachunku macierzowego do rozwiązywania układów równań liniowych. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych 5 7 EKP1 Definicja funkcji wielu zmiennych. Dziedzina funkcji wielu EKP2 zmiennych i jej interpretacja geometryczna. Pochodna cząstkowa, EKP3 różniczka zupełna. Interpretacje i zastosowania. Pochodne EKP4 cząstkowe i różniczki wyższych rzędów. Twierdzenie Schwarza. Ekstrema funkcji wielu zmiennych – absolutne i warunkowe. Metoda najmniejszych kwadratów. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej 10 14 EKP1 Całka nieoznaczona: całki funkcji elementarnych, podstawowe EKP2 własności. Metody całkowania: przez podstawienie i przez części. EKP3 Zagadnienia 19 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Całkowanie wybranych typów funkcji: wymiernych, trygonometrycznych. Całka oznaczona, definicja, interpretacja, własności. Twierdzenie Leibnitza-Newtona. Całka niewłaściwa pierwszego i drugiego rodzaju. Zastosowania całki oznaczonej. Metody całkowania przybliżonego. Przykłady zastosowań w mechanice. 5. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych Całka podwójna w prostokącie i obszarze normalnym. Całka podwójna we współrzędnych biegunowych. Całka potrójna w prostopadłościanie i obszarze normalnym. Całka potrójna we współrzędnych walcowych i sferycznych. EKP4 5 7 EKP2 Semestr II (matematyka II) Lp. 1. 2. 3. 4. Zagadnienia Liczba godzin W Ć Całka krzywoliniowa i powierzchniowa 8 Całka krzywoliniowa nieskierowana i skierowana, twierdzenie Greena. Całka powierzchniowa niezorientowana i zorientowana, twierdzenie Stokes’a, twierdzenie Gaussa-Ostrogradzkiego. Równania różniczkowe zwyczajne 12 Definicja równania różniczkowego i zagadnień brzegowych. Metody rozwiązywania równań różniczkowych pierwszego i drugiego rzędu. Równania różniczkowe o stałych współczynnikach. Wstęp do równań różniczkowych cząstkowych Rozwiązywanie układów równań różniczkowych: metoda eliminacji, metoda całek pierwszych. Rozwiązywanie równań różniczkowych cząstkowych pierwszego rzędu. Szeregi liczbowe 4 Definicja szeregu liczbowego jego zbieżności i sumy. Kryteria zbieżności szeregu liczbowego. 8 Przekształcenia całkowe Przekształcenie proste i odwrotne Laplace’a oraz ich własności. Zastosowanie przekształcenia Laplace’a do rozwiązywania równań i układów równań różniczkowych. 20 6 L Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1 EKP2 EKP3 12 EKP1 EKP2 EKP3 4 EKP1 EKP2 EKP3 6 EKP1 EKP2 EKP3 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 150 50 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 9 Przedmiot: L P S 80 4 10 294 13 13 Fizyka Semestr ECTS I II 7 3 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 3 L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C 30 15 45 Razem w czasie studiów: L P 30 120 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: zdefiniować najważniejsze wielkość fizyczne i ich jednostki z układu SI oraz stosowane praktycznie sklasyfikować i opisać rodzaje ruchów ciał i praw nimi rządzących zinterpretować zjawiska mechaniczne dla prostych układów ciał opisać i zinterpretować właściwości termiczne ciał i wielkości je charakteryzujące, oraz opisać prawa rządzące konwersją energii cieplnej i mechanicznej opisać wielkości charakteryzujące zjawiska elektryczne oraz procesy związane z obecnością i przepływem ładunków elektrycznych, a także opisać relacje między zjawiskami magnetycznymi i elektrycznymi opisać falowe i kwantowe właściwości światła, prawa opisujące emisję energii świetlnej i efekty jej wymiany z materią opisać jądrowy model atomu w ujęciu kwantowym oraz procesy energetyczne dotyczące elektronów 21 Odniesienie do EK dla programu KW_01; KW_01 KU_13 KW_01 KU_13 KW_01 KU_13 KW_01 KW_01 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych EKP7 EKP8 EKP9 EKP10 EKP11 EKP13 opisać skład jądra atomowego, jego przemiany i zinterpretować proces energetyczne im towarzyszące opisać rolę i energię elektronów w cząsteczkach i ciele stałym wykonywać proste doświadczenia oraz pomiary bezpośrednie i pośrednie wielkości charakteryzujących zjawiska fizyczne wraz z oceną ich wiarygodności i dokładności sprawozdawać i opisywać poprawnie i zrozumiale zjawiska i czynności łącznie z przejrzystym sprawozdaniem obliczeń i graficzną prezentacją wyników pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania mechanizmów i urządzeń KW_01 KW_01 KU_08 KU_03 KO_3 KU_14 Treści programowe: Semestr I (FIZYKA I) Zagadnienia Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Wielkości fizyczne. Układ SI. Siła i moment siły. Siła ciężkości, sprężystości, tarcia, i siła grawitacji Kinematyka i dynamika punktu materialnego. Kinematyka i dynamika układu punktów i bryły sztywnej. Ciśnienie, prawo Archimedesa. Równania ciągłości i Bernuliego. Lepkość Ruch falowy. Dźwięk jako fala. Właściwości gazów. Równanie stanu. Zasada ekwipartycji energii. Temperatura. Zasady termodynamiki. Energia wewnętrzna. Przemiany gazu doskonałego. Entropia. Przemiany fazowe. Pole elektrostatyczne. Pojemność elektryczna. Prąd elektryczny. Obwody. Prawa Kirchoffa. Pol magnetyczne. Prawo Biotta – Savarta. Indukcja elektromagnetyczna Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 4 EKP1 2 3 EKP2 2 4 2 6 6 3 EKP2 EKP2 EKP2 2 2 3 6 EKP2 EKP3 2 6 EKP3 2 2 4 4 2 2 3 1 EKP3 EKP4 EKP4 EKP4 Semestr II (FIZYKA II) Lp. Zagadnienia Liczba godzin 2 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP4 EKP2 2 4 EKP5 EKP6 W 1. 2. 3. 4. Prawa Maxwella. Fale elektromagnetyczne. Elementy teorii względności: Transformacje Galileusza i Lorentza. Właściwości falowe i kwantowe światła. Struktura materii. Model atomu Bohra i jego uzupełnienia. Liczby kwantowe. 22 Ć L Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 5. 6. 7. Struktura jądra atomowego i przemiany jądrowe. Cząstki elementarne Fizyka cząsteczek i ciała stałego. Sieci krystaliczne. Właściwości ciał stałych. Fizyka Środowiska. Planeta Ziemia. Jej bilans energetyczny. Klimat i pogoda 2 EKP7 2 EKP8 1 EKP2 EKP3 8. Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Przepisy BHP. 1 EKP11 9. Pomiary ich dokładność. Opracowanie wyników pomiarów. 1 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. Wyznaczanie gęstości ciał; Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego. Badanie ruchu harmonicznego . Badanie ruchu bryły sztywnej. Sprawdzanie praw gazu doskonałego. Wyznaczanie ciepła topnienia i ciepła skraplania. Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia Wyznaczanie pojemności elektrycznej metodą rozładowania kondensatora. Badanie własności magnetycznych ciał. Wyznaczanie współczynnika załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki cienkiej. Wyznaczanie współczynnika sprawności świetlnej żarówki . 2 2 2 2 2 2 2 2 Badanie czułości fotokomórki i wyznaczanie stałej Plancka. Statystyczne 2 opracowanie wyników pomiarów. 3 2 2 EKP9 EKP10 EKP1, EKP2 EKP9 EKP10 EKP3 EKP9 EKP10 EKP4 EKP9 EKP10 EKP5 EKP9 EKP4, EKP5 EKP8 18. 19. 20. 21. 22. 23. 2 2 2 2 EKP10 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 23 W, C 90 60 L 30 20 15 P 30 20 5 15 200 7 85 3 10 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 10 Przedmiot: Mechanika techniczna Semestr ECTS II E III E 4 4 Liczba godzin w tygodniu W C 2 2 1 1 L P Liczba godzin w semestrze S W C 30 30 15 15 90 Razem w czasie studiów: L P Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku wymienić podstawowe pojęcia i zasady statyki, opisać podstawowe podpory i ich reakcje. obliczać siły występujące w elementach konstrukcji niezbędne do obliczeń wytrzymałościowych. analizować układy sił działających na rzeczywiste układy znajdujące się w równowadze statycznej. znać podstawowe prawa mechaniki ogólnej oraz formułować i rozwiązywać równania dynamiki dla układów mechanicznych. stosować prawa mechaniki wynikających z eksploatacji mechanizmów okrętowych. korzystać z nowoczesnej literatury technicznej do bieżącej interpretacji występujących problemów natury technicznej. K_W01; K_W04 K_W01; K_W04 K_U01; K_U08; K_U13 K_U01, K_U08, K_U13, K_U21 K_W01, K_U21 K_U01, K_U05 Treści programowe: Semestr II Lp. Zagadnienia 1. Wprowadzenie. Określenie przedmiotu i zagadnień mechaniki, rys historyczny, organizacja wykładów i ćwiczeń, rachunek wektorowy na potrzeby mechaniki, literatura przedmiotu. 2. STATYKA 3. Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Pojęcie siły, rodzaje sił, siły wewnętrzne i zewnętrzne, zasady statyki. Definicja bezwładności: (5.2.1. p.2) a) relacja między masą i wagą, b) współczynnik tarcia, c) siła bezwładności w układach. Podpory i reakcje podpór. Rysowanie reakcji podpór. 24 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1 EKP1 2 1 EKP1, KP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 4. Zbieżny układ sił. Płaski zbieżny układ sił, przestrzenny zbieżny układ sił, geometryczne i analityczne warunki równowagi, równania równowagi. Zbieżny układ sił – zadania. 5. Para sił. Para sił, moment pary sił, twierdzenia o parze sił. Warunek równowagi układu par sił. 6. Dowolny układ sił. Główny wektor i główny moment układu sił, płaski układ sił, przestrzenny układ sił, warunki równowagi, równania równowagi. Przykłady liczbowe. 7. Tarcie. (5.2.1. p.1) Rodzaje tarcia: a) tarcie toczne, b) zasady pracy łożysk tocznych, c) tarcie suche, d) tarcie ślizgowe: - film olejowy, - powierzchnia styku, - smarowanie i procesy tarcia zachodzące w wysoko obciążonych łożyskach wolnoobrotowych. Tarcie cięgien. Układy mechaniczne z uwzględnieniem tarcia. 8. Środek ciężkości. Środek sił równoległych, środek masy, środek ciężkości, twierdzenia Guldina. Obliczanie środków ciężkości. 9. II. KINEMATYKA 10.Funkcja wektorowa i jej pochodna. Wektorowa funkcja skalarnego argumentu, pochodna funkcji wektorowej, reguły różniczkowania wektorów zmiennych w czasie, pochodne wektorów jednostkowych 11.Matematyczne sposoby opisu ruchu punktu. Równania ruchu punktu, równanie toru, wektor wodzący punktu, prędkość i przyspieszenie jako pochodne wektora wodzącego, przyspieszenie normalne i styczne, prędkość i przyspieszenie punktu w układzie biegunowym. Obliczanie prędkości i przyspieszenia punktu. Prędkość i przyspieszenie w ruchu posuwisto – zwrotnym tłoka. 12.Proste przypadki ruchu ciała sztywnego. Ruch postępowy bryły, prędkość i przyspieszenie dowolnego punktu bryły w ruchu postępowym. Ruch obrotowy ciała wokół stałej osi, równanie ruchu obrotowego (5.2.1.p.3) a) przyśpieszenie w ruchu obrotowym, b) siła odśrodkowa, c) regulator obrotów odśrodkowy, d) koło zamachowe, e) zależność między dwoma masami krążącymi w tej samej płaszczyźnie, 25 3 2 2 EKP1, KP2 EKP2, EKP3 4 2 EKP2, EKP3 2 2 EKP3 3 2 EKP2, EKP3 1 EKP1 5 2 EKP4, EKP5 2 1 EKP5, EKP6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych f) obliczenie maksymalnego i minimalnego obciążenia łożyska, g)wyważenie trzech mas obracających się w różnych płaszczyznach. Prędkość i przyspieszenie kątowe, prędkość obrotowa, prędkość i przyspieszenie dowolnego punktu bryły w ruchu obrotowym, kinematyka przekładni zębatych, pasowych i ciernych. Obliczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu obrotowym bryły. 13.Ruch płaski ciała. 5 Opis ruchu płaskiego, prędkość i przyspieszenie dowolnego punktu ciała w ruchu płaskim, chwilowy środek prędkości i chwilowy środek przyspieszeń, centroida ruchoma i nieruchoma, kinematyka przekładni planetarnych. Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu płaskim, przekładnie planetarne. 3 EKP5, EKP6 Semestr III Lp. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie do EK dla W Ć L przedmiotu 3 2 EKP1, i EKP4 1. Ruch złożony punktu. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Ruch unoszenia, względny, bezwzględny, prędkość przyspieszenie punktu w ruchu złożonym, twierdzenie Coriolisa. Obliczanie prędkości i przyspieszenia punktu w ruchu złożonym. III. DYNAMIKA Dynamika punktu materialnego. Zasada d´ Alemberta, dwa podstawowe zagadnienia dynamiki. Zadania z dynamiki punktu. Rzut ukośny. Masowe momenty bezwładności.. Określenie i rodzaje masowych momentów bezwładności, twierdzenie Steinera, momenty dewiacyjne, główne i główne centralne osie bezwładności. Obliczanie momentów bezwładności. Zasada pędu. Zasada pędu dla punktu materialnego, zasada pędu dla ciała sztywnego, twierdzenie o ruchu środka masy. Zastosowanie zasady pędu – zadania. Zasada krętu. Zasada krętu dla punktu materialnego, zasada krętu dla bryły, dynamiczne równanie ruchu obrotowego. Zastosowanie zasady krętu – zadania. Praca i energia: (5.2.1.p.6) a) obliczanie pracy przy przyspieszaniu ciała podlegającego tarciu, b) jednostki energii, c) energia kinetyczna w ruchu obrotowym, d) funkcja koła zamachowego, e) koło zamachowe w regulatorze obrotów. Praca i moc siły, energia kinetyczna punktu materialnego i ciała sztywnego, zasada energii i pracy, pole sił, pole potencjalne, energia potencjalna, zasada zachowania energii mechanicznej. 26 2 1 EKP4, EKP5 3 2 EKP4, EKP5, EKP6 2 1 EKP4, EKP5, EKP6 2 1 EKP4, EKP5, EKP6 4 2 EKP4, EKP5, EKP6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Siła skupiona i moment obrotowy, pomiar momentu obrotowego torsjometrem (5.2.1.p.7) 8. Dynamika ruchu obrotowego: (5.2.1.p.5) 2 a) przyśpieszenie liniowe i kątowe, b) moment pędu i kręt, c) moment żyroskopowy, d) moment bezwładności, e) tarcie w łożysku w czasie przyśpieszania i opóźniania. Reakcje dynamiczne łożysk. Równania dynamiczne ruchu obrotowego, reakcje łożysk, oś swobodna ciała, wyważanie statyczne i dynamiczne. Wyznaczanie reakcji dynamicznych łożysk. 9. Przybliżona teoria zjawisk żyroskopowych. 2 Moment żyroskopowy, uproszczone równanie teorii żyroskopu, reakcje żyroskopowe łożysk maszyn i silników okrętowych. Obliczanie reakcji żyroskopowych łożysk maszyn i silników okrętowych. 10. Uderzenie. 2 Siły chwilowe, uderzenie proste, ukośne i mimośrodowe, współczynnik restytucji, środek uderzeń. Obliczanie podstawowych przypadków uderzeń. 11. Podstawy teorii drgań. 4 1 EKP4, EKP5, EKP6 1 EKP4, EKP5, EKP6 1 EKP4, EKP5, EKP6 2 EKP4, EKP5, EKP6 1 EKP6 Ruch harmoniczny: (5.2.1.p.4) a) prędkość i przyśpieszenie w ruchu posuwisto-zwrotnym tłoka, b) definicja ruchu harmonicznego, c) punkty maksymalnej i zerowej prędkości i przyśpieszenia, d) definicje okresu, częstotliwości i amplitudy w ruchu harmonicznym, składanie drgań harmonicznych, analiza harmoniczna drgań okresowych, układanie równań ruchu układu drgającego, siły w ruchu drgającym, drgania wymuszone o jednym stopniu swobody. Przykłady obliczeniowe. 12. Podstawy mechaniki komputerowej. 4 Zastosowanie technik komputerowych w mechanice. Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 27 W, C 90 80 L P 40 20 10 240 8 8 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 11 Wytrzymałość materiałów Przedmiot: Semestr ECTS III E IV 4 4 Liczba godzin w tygodniu W C L 2 1 1 1 2 P Liczba godzin w semestrze S W C L 30 15 15 15 105 30 Razem w czasie studiów: P Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wymienić podstawowe zadania wytrzymałości materiałów, dokonać klasyfikacji materiałów, podać definicję ciała odkształcalnego. określić stan naprężeń i odkształceń w ciele, umieć zastosować prawo Hooke‘a do układów statycznie wyznaczalnych wyjaśnić sposób obliczania naprężeń i przemieszczeń w układach statycznie niewyznaczalnych. Wykonywać wykresy momentów gnących i sił tnących w belkach statycznie niewyznaczalnych. wyjaśnić sposób obliczania naprężeń i przemieszczeń w układach statycznie niewyznaczalnych przy skręcaniu wyznaczać przemieszczenia i ugięcia w belkach z wykorzystaniem metod energetycznych. korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy Odniesienie do EK dla kierunku K_W01; K_W04 K_W04 K_U01; K_U08; K_U13 K_U01, K_U08, K_U13, K_U21 K_W01, K_U21 K_U01 K_U05 K_K05 Treści programowe: Semestr III Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1. Definicja ciała stałego odkształcalnego. Mechanika ciała stałego 2 EKP1 jako fragment mechaniki ośrodka ciągłego. Klasyfikacja materiałów. Podstawy wytrzymałości materiałów – cele, zakres, podstawowe założenia. Zasada de Saint-Venanta oraz superpozycji. (5.2.2. p.5) 2. Stan odkształceń i naprężeń. Materiały liniowo-sprężyste: prawo 2 2 EKP1, EKP2 Hooke’a. Rozciąganie i ściskanie. Zagadnienia statycznie wyznaczalne rozciągania/ściskania pojedynczego pręta. (5.2.2. p.5a) 3. Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Obliczanie 2 2 EKP2, EKP3 przemieszczeń i naprężeń w układach prętowych statycznie niewyznaczalnych. Odkształcenia i naprężenia pręta wywołane zmianą temperatury. Lp. Zagadnienia 28 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Charakterystyki geometryczne figur płaskich. Momenty bezwładności i momenty zboczenia w prostokątnym układzie współrzędnych. Twierdzenie Steinera, obrót osi, główne osie i momenty bezwładności. Statyka belek zginanych. Siły wewnętrzne w belkach zginanych. Zależności różniczkowe między momentem gnącym, siłą tnącą i obciążeniem ciągłym. (5.2.2. p.5c) Moment gnący i siła tnąca. Analiza belki zginanej obciążonej ruchomo. (5.2.2. p.5e) Równanie różniczkowe osi ugiętej belki, metoda analityczna wyznaczania linii ugięcia belki, metoda Clebscha wyznaczania linii ugięcia belki. Zagadnienia statycznie niewyznaczalne przy zginaniu. Wyznaczanie osi ugiętej w belkach statycznie niewyznaczalnych. Metoda superpozycji – tabele oraz wykresy. Teoria czystego ścinania. Skręcanie prętów kołowych i o dowolnym przekroju. (5.2.2. p.5b) Zagadnienia statycznie niewyznaczalne przy skręcaniu. (5.2.2. p.5d) Przykłady poszczególnych stanów obciążeń i naprężeń dla elementów statku. Obliczanie wytrzymałości wałów. (5.2.2. p.5g) 2 2 EKP2, EKP3 2 EKP2, EKP3 4 3 EKP2, EKP3 2 2 EKP2, EKP3 2 EKP2, EKP3 2 2 EKP2, EKP3 2 EKP4 4 4 2 EKP4 EKP4 Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. Zagadnienia Liczba godzin Odniesienie do EK dla W Ć L przedmiotu Stan naprężeń w belce zginanej. Wskaźnik wytrzymałości 2 EKP2, przekroju na zginanie. EKP3 Przykłady poszczególnych stanów obciążeń i naprężeń dla 2 EKP2, elementów statku. Wyznaczanie osi ugięcia belki. (5.2.2. p.5g) EKP3 Przykłady poszczególnych stanów obciążeń i naprężeń dla 2 EKP4 elementów statku. Skręcanie prętów kołowych i o dowolnym przekroju. (5.2.2. p.5g) Wyboczenie sprężyste i niesprężyste prętów. 2 EKP2 Hipotezy wytrzymałościowe i wytrzymałość złożona. 2 3 EKP4 Metody energetyczne. Energia sprężystych układów, twierdzenie Castigliano, twierdzenie Menabrei. Wyznaczanie przemieszczeń w belkach z wykorzystaniem metod energetycznych. Metoda sił. Równania kanoniczne. Płyty cienkie. Walcowe zgięcie płyty. Płyty kołowosymetryczne. Wyznaczanie naprężeń w płytach walcowych. Powłoki osiowosymetryczne. Zależności ogólnej błonowej teorii powłok. Zarys metody elementów skończonych w zastosowaniu do obliczeń wytrzymałościowych. Statyczna próba rozciągania i ściskania. (5.2.2. p.5a,b) 29 3 EKP5 2 2 EKP5 3 2 EKP5 3 EKP5 2 EKP5 5 EKP5, EKP6 EKP7 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 12. Szczegółowa próba rozciągania. (5.2.2. p.5a) 4 13. Wyznaczanie stałych materiałowych metodą tensometrii oporowej. (5.2.2. p.5) Wyznaczanie naprężeń w dwuteowej belce zginanej. (5.2.2. p.5) 4 15. Wyznaczanie modułu sprężystości podłużnej i postaciowej (5.2.2. p.5f) 4 16. Udarowe próba zginania. 4 17. Badanie lin. 4 14. EKP4, EKP6 EKP2, EKP6 EKP2, EKP6 EKP2,EKP 6 EKP7 EKP2, EKP5 EKP7 EKP2 EKP7 5 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 30 W, C 75 20 L 30 P 60 20 20 4 2 120 4,5 110 3,5 8 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 12 Mechanika płynów Przedmiot: Semestr ECTS IV 3 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 L P Liczba godzin w semestrze S W C 30 15 Razem w czasie studiów: L P 45 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku opisać podstawowe właściwości płynów (adhezja, kohezja, ściśliwość, gęstość, rozszerzalność cieplna, lepkość dynamiczna i kinematyczna, itp.) oraz podstawowe rodzaje przepływów (laminarny, turbulentny, ustalony, nieustalony, potencjalny) i podstawowe pojęcia kinematyki płynów (linie prądu, powierzchnie prądu, tor elementu płynu, cyrkulacja) wymienić i zastosować podstawowe prawa rządzące mechaniką płynów (równanie ciągłości strugi, równanie zachowania pędu, równanie zachowania energii, równanie Naviera-Stokesa, równanie Bernoulliego, prawo Pascala, prawo Archimedesa, itp.). rozwiązywać problemy hydrostatyki (ciśnienie hydrostatyczne, ciśnienie paskalowskie, naczynia połączone, środek naporu siła naporu, pływanie ciał) i hydrodynamiki (napełnianie zbiorników, opróżnianie zbiorników, równanie Torricellego, straty ciśnienia w rurociągach). korzystać ze źródeł literaturowych w celu dokształcania się, pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy K_W01; K_W02; K_W06 K_W08 K_W01; K_W02; K_W08, K_U08 K_W01; K_W02; K_W08, K_U08, K_U09, K_U12 K_U01, K_U05, K_K05 Treści programowe: Semestr IV Liczba godzin Odniesienie Lp. Zagadnienia C 1. Wiadomości wstępne. Podstawowe definicje i właściwości płynów: 2 1 EKP1 1 EKP1 2 EKP2 lepkość, (5.2.1 p.9e) ściśliwość, gęstość, rozszerzalność. Podział płynów. Elementy teorii pola: pola skalarowe, wektorowe i tensorowe, gradient, dywergencja, rotacja. Współczynniki Lame’go. 2. Podstawowe pojęcia kinematyki płynów: linie prądu, powierzchnie 2 prądu, tor elementu płynu, przepływy wirowe i bezwirowe, podział ruchu cieczy 3. Zasada zachowania masy. Równanie ciągłości strugi. (5.2.1 p.9c) 2 Wyznaczanie wydatków. Czas napełniania zbiorników. 31 L do EK dla przedmiotu W Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 4. Zasada zachowania pędu i momentu pędu oraz ich wykorzystanie. 5. Zasada zachowania energii. Interpretacja członów równania zachowania energii. Przykład wyznaczania rozkładu temperatury. 2 2 EKP2 EKP2 1 1 6. Przykłady związków konstytutywnych dla wybranych modeli 2 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. cieczy. Ogólna klasyfikacja związków i ich właściwości. Hydrostatyka: wiadomości ogólne, definicja ciśnienia, rozkład ciśnienia hydrostatycznego, (5.2.1 p.8) parcie cieczy na ścianki ciał stałych. Siła naporu i środek naporu. Prawo Archimedesa, pływanie ciał. Równania ruchu płynu rzeczywistego: uwagi ogólne, równania podstawowe, równania dodatkowe, warunki brzegowe i początkowe. Równania podstawowe dynamiki cieczy lepkiej: równanie NavieraStokesa, Prandtla, przepływy Poiseuille’a i Couette’a. Przepływy ustalone i nieustalone, laminarne i turbulentne: podział przepływów, przepływ krytyczny, wpływ lepkości, gęstości i średnicy rury na prędkość krytyczną, liczba Reynoldsa. (5.2.1 p.9d,f,g,h,i) Podobieństwo zjawisk przepływowych. Podobieństwo i analogia a liczby kryterialne: liczby podobieństwa dynamicznego, cieplnego, elektro-magneto-dynamicznego. Ruch płynów nielepkich nieprzewodzących ciepła: równanie ruchu płynów nielepkich, równanie Eulera, równanie Bernouliego: energia potencjalna, kinetyczna i ciśnienia. Zastosowanie równania Bernouliego do praktycznych pomiarów przepływu zwężką Venturiego. (5.2.1 p.9a,b,j) Opróżnianie zbiorników, równanie Torricellego, Przepływy w przewodach: prawo Hagena-Poiseuille’a, straty ciśnienia i energii, promień hydrauliczny. Przepływy przez kanały otwarte i zamknięte. Przepływy potencjalne i dynamika gazów EKP2 4 2 EKP3 2 1 EKP2 4 1 EKP1 1 1 EKP2 4 2 EKP2, EKP3 2 1 EKP3 1 1 EKP1 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 32 W, C 45 15 L P 20 2 3 85 3 3 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 13 Grafika inżynierska * I, II, III Przedmiot: Semestr ECTS II III IV 4 3 1 Liczba godzin w tygodniu W C 1 2 2 L P Liczba godzin w semestrze S W C 15 30 30 1 L P 15 Razem w czasie studiów: 90 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 EKP8 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: kreślić rzuty równoległe i środkowe zadanych figur geometrycznych oraz odtworzyć rzeczywiste kształty i wielkości figur geometrycznych przedstawionych w rzutach rozwiązać zadania konstrukcyjne metodą wykreślną według podanego algorytmu dobrać znormalizowane elementy rysunku oraz kreślić podstawowe elementy rysunku technicznego wymiarować części maszynowe według wybranego systemu wymiarowania z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i geometrycznych sporządzić rysunek wykonawczy części maszynowej na podstawie rysunku złożeniowego z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i geometrycznych oraz oznaczenia chropowatości powierzchni wynikających ze spełnianego przez nią zadania w zespole maszynowym rozpoznawać wymiary główne, linie teoretyczne, układ osi współrzędnych i płaszczyzny bazowe przy odwzorowaniu kształtu kadłuba kształtu kadłuba statku oraz identyfikować elementy strukturalne poszycia kadłuba statku (wręg, węzłówka, wzdłużnik itp.); sporządzić schemat instalacji siłowni okrętowych dla zadanych jej elementów strukturalnych wyjaśnić zasadę wektorowego zapisu geometrii w graficznych bazach danych; posługiwać się narzędziami rysunkowymi komputerowego edytora rysunkowego do wykonywania rysunku technicznego oraz modyfikować rysunek korzystając z poleceń edycyjnych porozumiewać się przy użyciu różnych technik graficznych 33 Odniesienie do EK dla kierunku K_W01, K_U22 K_W01, K_U22 K_W01, K_U18, K_U21, K_U22 K_W01, K_W03, K_W09, K_U13, K_U21, K_U22 K_W01, K_W03, K_W09, K_U02, K_U13, K_U18, K_U21, K_U22 K_W01, K_W03, K_W09, K_U02, K_U11, K_U13, K_U18, K_U21, K_U22, K_K06 K_W01, K_U02, K_U21, K_U22 K_U02 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr II Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. Liczba Odniesienie godzin do EK dla W C L/P przedmiotu Wiadomości wstępne. Zadania geometrii wykreślnej. Elementy 1 EKP1 przestrzeni. Pojęcie rzutu i metody rzutowania. Rzuty Monge’a – odwzorowanie elementów przestrzeni (punkt, 1 EKP1 prosta, płaszczyzna) w rzutach prostokątnych. Przynależność elementów. Elementy wspólne. 1 EKP1 Równoległość i prostopadłość. Odległości. 1 EKP1 Pomocnicze płaszczyzny rzutów – układ trzech płaszczyzn 2 EKP1 wzajemnie prostopadłych, użycie kilku pomocniczych płaszczyzn rzutów (transformacja). Obroty i kłady. Kąty. 1 EKP2, EKP8 Zagadnienia dotyczące wielościanów – rzuty wielościanów 4 EKP2 położonych dowolnie w przestrzeni, przekroje płaszczyznami, przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przenikanie wielościanów. Powierzchnie, rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia 3 EKP2, EKP8 powierzchni obrotowych. Znormalizowane elementy rysunku technicznego: (5.3.6. p.1) 1 19 EKP3 a) formaty arkuszy, b) podziałki, c) grubości, rodzaje i zastosowanie linii rysunkowych, d) pismo techniczne, e) układ rzutni, f) widoki, przekroje, kłady, g) tabliczki znamionowe. Połączenia gwintowe: (5.3.6. p.2) 2 EKP3, EKP8 a) rodzaje gwintów, b) oznaczenia, c) uproszczenia rysunkowe. Połączenia spawane: 2 EKP3, EKP8 a) kształty spoin, b) oznaczenia, c) uproszczenia rysunkowe. Koła i przekładnie zębate - uproszczenia rysunkowe. 4 EKP3, EKP8 Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym: (5.3.6. 3 EKP4 p.5) a) szczególne przypadki wymiarowania, b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym. Zagadnienia 34 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Semestr III Lp. Zagadnienia 1. Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym: (5.3.6. p.5) a) szczególne przypadki wymiarowania, b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym. Oznaczenia tolerancji kształtu, położenia i bicia. (5.3.6. p.6) Oznaczenie chropowatości powierzchni, informacje dodatkowe na rysunku technicznym. Zasady sporządzania rysunków wykonawczych części maszyn. Wykonywanie rysunków i wymiarowanie podstawowych elementów maszyn: a) rysunek wykonawczy części maszyn, b) rysunek złożeniowy. Wymiary główne i linie teoretyczne kadłuba. Schematy instalacji siłowni okrętowych i zasady ich rysowania czytanie schematów instalacji siłowni okrętowych. Zasady sporządzania schematów układów hydraulicznych i pneumatycznych, czytanie schematów układów hydraulicznych i pneumatycznych. Zasady sporządzania schematów instalacji elektrycznej, czytanie schematów instalacji elektrycznej. Czytanie rysunków technicznych oraz schematów instalacji z dokumentacji technicznej statku. (5.3.6. p.14) 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Liczba godzin W Ć L 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP4 2 2 EKP4, EKP8 EKP4, EKP8 4 10 EKP5 EKP3, EKP5, EKP8 2 2 EKP6, EKP8 EKP6, EKP8 2 EKP6, EKP8 2 EKP6, EKP8 2 EKP6, EKP8 Liczba godzin 1 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP7 2 EKP7 2 2 4 EKP7 EKP7 EKP7, EKP5, EKP8 EKP7. EKP4 EKP7, EKP4 EKP5, EKP8 Semestr IV Lp. Zagadnienia W 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Komputerowe programy wspomagające rysowanie – edytory rysunków. Organizacja zapisu rysunku do graficznej bazy danych. Układ współrzędnych w edytorze. Współrzędne bezwzględne i względne. Konfigurowanie edytora. Podstawowe narzędzia rysunkowe edytora. Warstwy. Modyfikowanie rysunku. Tworzenie rysunków wykonawczych wybranych części maszynowych. Wymiarowanie i kreskowanie Tworzenie bloków rysunkowych. Zapisywanie, odtwarzanie rysunków, nanoszenie poprawek. 35 Ć L 2 2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 75 20 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 14 Przedmiot: L 15 P S 10 50 5 15 165 7 5 30 1 8 Podstawy konstrukcji maszyn + CAD I, II, III Semestr ECTS III IV E V 3 2 3 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 2 W C L P 30 30 4 60 Razem w czasie studiów: 120 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wyjaśnić istotę poszczególnych etapów cyklu życia maszyny; przedstawić proces projektowania a także scharakteryzować podstawowe zasady konstrukcji; przedstawić istotę tolerancji wymiarowych, pasowań części maszynowych, tolerancji geometrycznych oraz dobierać i obliczać tolerancje wymiarowe oraz pasowania współpracujących części maszynowych uzasadnić korzyści płynące ze smarowania; wyjaśnić istotę powstawania nośności hydrodynamicznej i istotę smarowania elastohydrodynamicznego, obliczyć łożysko hydrodynamiczne; scharakteryzować poszczególne rodzaje łożysk, dobrać pasowania oraz wyjaśnić zasady ustalania łożysk tocznych a także zidentyfikować oznaczenie łożyska tocznego 36 Odniesienie do EK dla kierunku K_W01, K_W03, K_W04, K_W07, K_W08, K_W09, K_U12, K_U17, K_U18 K_W01, K_W03, K_W04, K_W08, K_W09, K_U13, K_U17, K_U18, K_U20, K_K03 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych scharakteryzować rodzaje połączeń maszynowych (spawane, gwintowe i śrubowe, cierne, kształtowe) oraz sprawdzić ich wytrzymałość dla zadanego obciążenia; wymienić istotne czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową połączeń maszynowych omówić poszczególne rodzaje sprężyn, sprzęgieł, hamulców oraz zaworów; przedstawić zasady kształtowania konstrukcyjnego wałów oraz wyjaśnić istotę wyważania statycznego i dynamiczne wałów przedstawić typy i rodzaje zębów kół zębatych, geometryczne cechy zazębienia oraz warunki stałości i ciągłości zazębienia; scharakteryzować podstawowe cechy konstrukcyjne poszczególnych rodzajów przekładni mechanicznych, sposoby smarowania oraz uszczelnienia ich elementów wyznaczyć rozkłady naprężeń tnących w spoinie pachwinowej, siły działające w połączeniu śrubowych napiętym wstępnie oraz w połączeniu śrubowym obciążonych siłą i momentem, a także wyznaczyć charakterystyki sprężyn naciskowych, parametry kinematyki sprzęgła ciernego podczas rozruchu oraz rozkłady ciśnienia w łożysku ze smarowaniem hydrodynamicznym sporządzić szkic 2D wykorzystując podstawowe narzędzia rysunkowe; wykonać bryłę przez zastosowanie podstawowych technik tworzenia brył; przygotować animację montażu lub demontażu przygotowanego zespołu; obliczyć przykładową część maszynową z wykorzystaniem MES wyszukać informacje uzupełniające do zajęć z innych źródeł; docenić korzyści płynące ze synergicznego działania grupy laboratoryjnej; porozumiewać się przy użyciu różnych technik graficznych EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 EKP8 K_W01, K_W03, K_W04, K_W08, K_W09, K_U13, K_U18 K_W01, K_W03, K_W08, K_W09, K_U17, K_U18 K_W01¸ K_W03, K_W04, K_W08, K_W09, K_U13, K_U17, K_U18, K_K03 K_W01, K_W03, K_W04, K_W08, K_U12, K_U18, K_U20 K_W01, K_W09, K_U18, K_U02, K_U21 K_U01, K_U02, K_U05 Treści programowe: Semestr III Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Zagadnienia Geneza powstania przedmiotu. Cele i zadania przedmiotu. Cykl życia maszyny i jego etapy. Proces projektowania i jego fazy. Optymalizacja konstrukcji. Komputerowe wspomaganie procesu projektowania CAD. Tolerancje wymiarowe i pasowania części maszyn. Tolerancje geometryczne. Chropowatość powierzchni. Klasyfikacja tarcia. Teoria tarcia suchego Bowdena-Tabora. Łożyskowa panewka wielowarstwowa. Tarcie graniczne. Smary i ich własności. Lepkość i smarność. Ferrociecze i ich zastosowanie. Hydrodynamiczna teoria smarowania. Istota powstawania nośności hydrodynamicznej na przykładzie modelu łożyska płaskiego. Sposoby realizacji i warunki powstawania tarcia hydrodynamicznego. 37 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1 EKP1 4 EKP1, EKP8 4 EKP1 2 EKP2 1 EKP2, EKP8 4 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Kryterium przejścia tarcia płynnego w tarcie mieszane. Tarcie i smarowanie elastohydrodynamiczne. Klasyfikacja łożysk. Łożyska ślizgowe. Kryterium podobieństwa hydrodynamicznego łożysk. Łożyska magnetyczne. Łożyska smarowane ferrocieczą. Łożyska toczne. Klasyfikacja łożysk. Zasady oznaczania łożysk. Zasady pasowania, ustalania i doboru łożysk tocznych. Klasyfikacja połączeń maszynowych. Połączenia spawane, zgrzewane i klejone. Spoina a spiętrzenie naprężeń - sposoby zmniejszania wpływu karbu. Połączenia gwintowe i śrubowe. Sprawność i samohamowność gwintu. Wytrzymałość gwintu. Kształtowanie postaci konstrukcyjnej elementów złącza. Metody odciążania śrub od zginania i skręcania podczas ich montażu. Podstawowe stany obciążania śrub i zasady ich obliczania. Połączenia kształtowe. Połączenia cierne. Rozkłady naprężeń w połączeniu ciernym. Podatność styku połączenia ciernego. Obciążalność połączeń ciernych. Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Zagadnienia 1 EKP2 1 EKP2 1 3 EKP2 EKP2 2 EKP3 3 EKP3 1 2 EKP3 EKP3 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W Ć L przedmiotu Rodzaje naprężeń i obciążeń. Wytrzymałość zmęczeniowa 2 EKP3 elementów maszyn. Wykres Wöhlera. Czynniki wpływające na wytrzymałość zmęczeniową i sposób uwzględniania ich przy obliczeniach. Wykres zmęczeniowy Smitha. Elementy podatne. Sprężyny. 1 EKP4 Sprzęgła. Ogólna charakterystyka sprzęgieł, ich klasyfikacja i 2 EKP4 ogólne zasady obliczania. Ogólna charakterystyka zaworów, ich klasyfikacja i ogólne 1 EKP4 zasady obliczania. Kompensatory cieplne. Wały i osie. Zasady kształtowania konstrukcyjnego wałów. 2 EKP4 Wyważanie statyczne i dynamiczne wałów. Klasyfikacja przekładni. Klasyfikacja przekładni zębatych. 1 EKP5 Przełożenie kinematyczne i geometryczne przekładni. Koło zębate, typy i rodzaje zębów kół zębatych. Geometryczne 2 EKP5 cechy zazębienia. Moduł, odległość międzyosiowa. Zasada zazębienia - warunek stałości przełożenia. Linia i kąt 2 EKP5 przyporu. Stopień pokrycia. Krzywe cykliczne. Zazębienie cykloidalne – powstawanie zarysu 2 EKP5 boku zęba. Podstawowe cechy zazębienia ewolwentowego. Graniczna liczba zębów. 1 EKP5 Korekcja uzębienia i zazębienia. Algorytm określania typu i 3 EKP5 rodzaju zęba. Przekładnie o zębach śrubowych. Podstawowe cechy 2 EKP5 geometryczne przekładni o zębach śrubowych. 38 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 13. Charakterystyka przekładni o zazębieniu wewnętrznym. Przekładnia obiegowa. Układy elementarne przekładni planetarnych. 14. Charakterystyka przekładni stożkowych. Przełożenie przekładni stożkowej. 15. Charakterystyka przekładni ślimakowych. 16. Przekładnie zębate z odkształcalnym wieńcem. Przekładnie zębate specjalne. 17. Przekładnie cierne. Przekładnie cięgnowe. 18. Klasyfikacja sposobów smarowania. Istota smarowania zanurzeniowego i natryskowego przekładni mechanicznych. Sposoby smarowania łożysk. 19. Uszczelnienia ruchowych i nieruchomych elementów maszyn. Semestr V Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 10. 11. 11. 12. 12. 13. 13. 14. 14. 15. 15. 16. 16. 17. 17. 18. 18. 19. 19. Zagadnienia Wprowadzenie do laboratorium PKM. Zasady pomiarów. Błędy modeli i błędy układów pomiarowych. Badanie rozkładu naprężeń tnących w spoinie pachwinowej. Badanie połączeń śrubowych napiętych wstępnie. Badanie połączeń śrubowych obciążonych siłą i momentem. Badanie sprężyn naciskowych. Badanie sprzęgła ciernego podczas rozruchu. Badanie rozkładu ciśnienia w łożysku hydrodynamicznym. Wprowadzenie do modelowania przestrzennego. Komputerowe modelowanie 3D. Edytory graficzne. Modelowanie 3D. Szkic 2D i sposoby przejścia w 3D. Narzędzia do modelowania (wyciąganie, ucinanie, zaokrąglanie, fazowanie, wiercenie). Podstawowe narzędzia rysunkowe w modelarze 3D i sposób pracy z edytorem (linie konstrukcyjne, więzy, bazy odniesienia). Przygotowanie rysunku detalu w 3D. Przejście do rysunku wykonawczego 2D. Przygotowanie złożenia. Korzystanie z bazy elementów znormalizowanych. Projektowanie wałka maszynowego wspomagane komputerowo. Wprowadzenie do metody elementów skończonych MES Analiza postaci konstrukcyjnej wybranych części maszyn za pomocą MES. Para kinematyczna i jej analiza kinematyczna. Animacja pary kinematycznej (współdziałanie elementów, montaż i demontaż). Możliwości systemu CAD na przykładzie rysunku części i obliczeń MES. Analiza termiczna węzłów konstrukcyjnych pracujących w wysokich temperaturach. 39 2 EKP5 2 EKP5 1 1 EKP5 EKP5, EKP8 1 1 EKP5 EKP5 1 EKP5 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W Ć L przedmiotu 2 EKP6 4 EKP6, EKP8 4 EKP6 4 EKP6 4 EKP6 4 EKP6 4 EKP6 4 EKP6 2 EKP7, EKP8 2 EKP7 2 EKP7 2 EKP7 2 EKP7 4 2 4 EKP7 EKP7 EKP7 4 EKP7 2 EKP7, EKP8 4 EKP7, EKP8 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 60 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 15 Przedmiot: L 60 P S 20 20 5 5 100 5 5 90 3 8 Projekt z podstaw konstrukcji maszyn Semestr ECTS IV V 2 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C L 1 1 Razem w czasie studiów: P 15 15 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wykorzystywać wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów w praktyce korzystać z norm technicznych związanych z budową i eksploatacją maszyn wymienić metody i techniki stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich zaprojektować proste urządzenie techniczne 40 Odniesienie do EK dla kierunku K_W01, K_W03 K_W09 K_W08, K_U17 K_U18 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Wybór koncepcji rozwiązania technicznego projektu mechanizmu 4 EKP3 śrubowego Obliczenia wytrzymałościowe śruby i nakrętki 4 EKP1 2 EKP1 Dobór i obliczenie wytrzymałościowe napędu mechanizmu Projekt konstrukcji mechanizmu 3 EKP4 Wykonanie dokumentacji technicznej mechanizmu 2 EKP22 Zagadnienia Semestr V Lp. 1. 2. 3. 4. 5. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Obliczenia wytrzymałościowe zazębienia walcowej przekładni 5 EKP1 zębatej metodą współczynnikową Obliczenia wytrzymałościowe wałów przekładni 4 EKP1 Dobór łożyskowania i smarowania przekładni 2 EKP2 Dobór smarowania i uszczelnienia przekładni 1 EKP2 Wykonanie dokumentacji technicznej przekładni 3 EKP2 Zagadnienia Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 41 L P 30 45 30 10 1 116 4 4 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 16 Przedmiot: Semestr ECTS IV VIII 1 1 Eksploatacja maszyn I, II Liczba godzin w tygodniu W C L P S 1 1 Liczba godzin w semestrze W C L P 15 15 Razem w czasie studiów: 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 EKP8 EKP9 EKP10 EKP11 EKP12 Identyfikuje podstawowe zagadnienia związane z eksploatacją maszyn. Ilustruje podstawowe zagadnienia z teorii systemów. Klasyfikuje procesy w eksploatacji maszyn. Rozróżnia systemy eksploatacji maszyn. Określa podstawowe zagadnienia z teorii niezawodności. Podać definicję i obszary występowania podstawowych rodzajów tarcia, suchego, granicznego, mieszanego i płynnego, opisać własności warstwy wierzchniej i proces jej konstytucji określić wpływ czynników eksploatacyjnych na trwałość węzłów trybologicznych maszyny wyjaśnić znaczenie właściwego doboru smaru dla różnego typu skojarzeń wymienić cechy charakterystyczne podstawowych rodzajów zużycia trybologicznego stosować normy i standardy techniczne związane z materiałami technicznymi i ich badaniem korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy Odniesienie do EK dla kierunku K_W03, K_W07, K_U18 K_W01 K_W04 K_W09 K_U13 K_W01; K_W08 K_W01:K_W02:KW_04 K_U03; K_U05; K_U13 K_U08, K_U09, K_U12, K_U13, K_U18 K_W09, K_U21 K_U01 K_U05 K_K05 Treści programowe: Semestr IV Lp. 1. 2. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Podstawowe zagadnienia związane z eksploatacją maszyn: fazy 2 EKP1 istnienia maszyny, klasyfikacja i własności maszyn, system człowiek-otoczenie-maszyna, czynniki wymuszające, przyczyny i skutki uszkodzeń, jakość eksploatacyjna Podstawy teorii systemów: elementy, struktura i cel systemu, 1 EKP2 budowa systemu i jego stany, dekompozycja systemu, element działający i jego sprzężenia, modele systemów, zdarzenia Zagadnienia 42 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 3. 4. 5. Procesy w eksploatacji maszyn: procesy sterowane i niesterowane, 5 klasyfikacja procesów, procesy użytkowe, zapewnienia zdatności, wspomagające sterowanie, logistyczne oraz procesy likwidowania maszyn. Systemy eksploatacji maszyn: struktura i budowa systemu, cechy i 5 cele systemu, rola informacji w systemie, proces decyzyjny, strategie eksploatacyjne, repertuar, potencjał, cykl i stan eksploatacyjny, ocena efektywności działania systemu, kryteria i rodzaje ocen. Podstawy teorii niezawodności: niezawodność systemu i 2 elementu, element nienaprawialny, teoretyczne i empiryczne funkcje zawodności i niezawodności, trwałość i intensywność uszkodzeń elementów, częstotliwość uszkodzeń, badania niezawodności elementów i systemów, struktury niezawodnościowe systemu, czas odnowy systemu. EKP3 EKP4 EKP5 Semestr VIII Lp. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1 EKP1 Zagadnienia Rodzaje tarcia: suche, graniczne mieszane płynne Definicja tarcia Teorie tarcia suchego mechaniczne mechaniczno molekularne molekularne Rzeczywista powierzchnia styku. Warstwa wierzchnia, jej 2 2. powstawanie i własności. Zjawiska fizyko-chemiczne na powierzchni metalu; sorpcja fizyczne; chemisorpcja; efekt Rebindera 0,5 3. Tarcie graniczne i mieszane Warunki realizacji tarcia płynnego 2 4. założenia hydrodynamicznej teorii smarowania równanie Reynoldsa i metody jego rozwiązania. liczba Sommerfelda parametr Hersey’a Ocena wpływu parametrów konstrukcyjnych na nośność łożyska 2 5. hydrodynamicznego. Kryteria pewności ruchowej łożysk hydrodynamicznych 2 6. - minimalnej grubości filmu olejowego - temperatury - obciążenia powierzchni - kawitacyjne Łożyska hydrostatyczne 0,5 7. Elastohydrodynamiczna teoria smarowania, przykłady skojarzeń. 1 8. Własności środków smarujących Klasyfikacja procesów zużycia trybologiczngo. 3 9. Identyfikacja typu procesu na podstawie oględzin. Metody minimalizacji intensywności procesów destrukcji Warunki pracy węzłów trybologicznych w procesach 0,5 10. przejściowych 1. 43 EKP2 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 30 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 17 L P S 10 2 2 59 2 2 Nauka o materiałach Przedmiot: Semestr ECTS I II III 2 3 2 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 L P Liczba godzin w semestrze S W C 30 15 2 1 Razem w czasie studiów: L P 30 15 90 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wymienić podstawowe materiały konstrukcyjne (metale, polimery, ceramika, kompozyty); opisać strukturę, własności, zastosowanie oraz metody nieniszczących badań materiałów konstrukcyjnych określić przypuszczalne mechanizmy niszczenia materiałów konstrukcyjnych wyjaśnić wpływ obróbki cieplnej i plastycznej na właściwości stopów metali EKP4 dobrać parametry obróbki cieplnej; wykonać badania metalograficzne, pomiary twardości, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski EKP5 stosować normy i standardy techniczne związane z materiałami technicznymi i ich badaniem EKP6 korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań EKP7 pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy 44 Odniesienie do EK dla programu K_W02; K_W08 K_W07; K_K02 K_U03; K_U05; K_U12 K_U08, K_U09, K_U12, K_U13, K_U18 K_W09, K_U21 K_U01 K_U05 K_K05 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. Zagadnienia Podstawy budowy ciał stałych: (5.3.7. p.1) a) budowa krystaliczna i amorficzna, typy sieci, defekty, b) wpływ budowy fizycznej na właściwości materiałów. Mechanizmy niszczenia materiałów: (5.3.7. p.2) a) korozja, b) zużycie, c) pękanie kruche, d) zmęczenie, e) erozja. Podstawy budowy strukturalnej stopów metali. Typy układów równowagi, składniki fazowe stopów. Wykres żelazo-węgiel. (5.2.2 p.10) Techniczne stopy żelaza. Stale i staliwa, żeliwa, specjalne stopy żelaza: (5.3.7. p.6) a) pierwiastki obce w stopach żelaza i ich wpływ na właściwości, (5.2.2. p.1b) b) znakowanie stopów żelaza, c) wybrane właściwości i przykłady zastosowań. (5.2.2. p.1c) Techniczne stopy metali nieżelaznych. (5.3.7. p.7) Stopy miedzi, aluminium, tytanu, niklu, magnezu, cyny, ołowiu: a) znakowanie stopów nieżelaznych, b) wybrane właściwości i przykłady zastosowań. Materiał niemetalowe. Materiały naturalne: a) ceramika techniczna, b) materiały polimerowe. Materiały kompozytowe. Podstawy mechaniki kompozytów: a) kompozyty na bazie polimerów i metali, b) techniczne przykłady zastosowań. Materiały pomocnicze: kleje, szczeliwa, izolacje, farby, lakiery, pasty ścierne, chemikalia. Materiały spawalnicze. Zastosowanie metali i ich stopów w okrętownictwie. Zastosowanie materiałów naturalnych, ceramiki i polimerów w okrętownictwie. Zastosowanie kompozytów na bazie polimerów i metali w okrętownictwie. Zastosowanie klejów, szczeliw i innych materiałów pomocniczych do regeneracji części maszyn i w eksploatacji siłowni. Zastosowanie materiałów spawalniczych w okrętownictwie. 45 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 0,5 EKP1 1 EKP2 0,5 0,5 EKP1 EKP1 1 2 EKP1 EKP1 0,5 1 EKP1 EKP1 0,5 0,5 EKP1 EKP1 0,5 0,5 EKP1 EKP1 0,5 EKP1 0,5 2 2 EKP1 EKP1 EKP1 2 EKP1 2 EKP1 2 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 20. 21. 22. 23. Przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące materiałów okrętowych. Procesy metalurgiczne i odlewnicze oraz ich wpływ na właściwości metali: a) podstawy metalurgii i odlewnictwa, b) ocena prawidłowości struktur żeliwa, stali i stopów nieżelaznych. Podstawy obróbki plastycznej i jej wpływ na właściwości metali, odkształcenie plastyczne, zgniot i rekrystalizacja. Podstawy procesów obróbki cieplnej oraz ich wpływ na właściwości materiału, obróbka cieplna stopów nieżelaznych (5.3.7. p.23) 2 EKP5 3 EKP1 3 EKP3 2 EKP3 Semestr II Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L Stale kadłubowe zwykłej, podwyższonej i wysokiej 1 wytrzymałości. Stale kadłubowe do pracy w niskich temperaturach. Stale kotłowe. Stale na rury okrętowe. Stale: odporne na korozję, żarowytrzymałe, żaroodporne, 3 2 zaworowe, do ulepszania cieplnego, do nawęglania i azotowani. Stale narzędziowe. Staliwa. Metalurgia metali kolorowych. Stopy miedzi odlewnicze i do 2 obróbki plastycznej. Mosiądze i brązy. Własności i zastosowanie. Stopy miedzi na pędniki okrętowe. (5.2.2 p.2) Metalurgia metali kolorowych. Stopy aluminium odlewnicze i do 1 2 obróbki plastycznej. Zastosowanie stopów aluminium w konstrukcjach morskich. (5.2.2 p.2) Materiały łożyskowe: stopy cyny i ołowiu, stopy miedzi i 2 2 aluminium, stopy innych metali, kompozyty. Nowoczesne materiały konstrukcyjne. Stale: do pracy w 2 obniżonych temperaturach, maraging, materiały z pamięcią kształtu, szkła i ceramika szklana. Materiały polimerowe i kompozytowe. Materiały niemetalowe: 2 teflon, guma, azbesty, żywice, bawełna, szkło organiczne, kompozyty (5.2.2 p.3) Materiały konstrukcyjne: połączenia elementów, ochrona 2 2 przeciwkorozyjna. (5.3.17 pkt. 10) Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Przepisy BHP. 3 Regulamin laboratorium. Omówienie formy wykonywania ćwiczeń. Defektoskopia ultradźwiękowa. (5.3.15 p. 11a) 2 Radiologiczne metody kontroli jakości materiałów. Wykrywanie nieciągłości metodami elektrycznymi (5.3.15 p. 11c,d) Badania stali konstrukcyjnych. Wykres żelazo – węgiel, dodatki stopowe (5.2.2 p.1a,b; 5.2.2 p.10) 46 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1 EKP1 EKP1, EKP5 EKP1 EKP1, EKP6 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 EKP6 2 EKP6, EKP5 EKP7 2 EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 13. 14. Badania mikroskopowe stali po obróbce cieplnej. Badania stali po obróbce plastycznej. 2 2 EKP1, EKP3 EKP3 15. Badania własności i mikrostruktury żeliw. 2 16. Własności mechaniczne. Pomiary mikrotwardości i twardości. (5.2.2 p. 1c) Badania nieniszczące. Badania magnetyczno-proszkowe i penetracje metody wykrywania nieciągłości materiałów. (5.3.15 p. 11b) Wyżarzanie i hartowanie stali. (5.2.2 p. 1d) 2 EKP1,EKP6 EKP7 EKP1, EKP5 EKP7 EKP4,EKP5 EKP7 17. 18. 2 3 EKP4, EKP5 Semestr III Lp. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L 2 1. Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Omówienie ćwiczeń. 2. Badania mikroskopowe stali po obróbce cieplno-chemicznej. 2 3. Badania powłok metalowych i ochronnych. 2 4. Stale kadłubowe. Stale na linie wałów okrętowych. 3 5. 6. Badania własności stopów miedzi. Badania mikroskopowe połączeń spawanych. 2 2 7. Badania własności i mikrostruktury stali narzędziowych. 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1, EKP6 EKP7 EKP1, EKP4, EKP5 EKP1, EKP4, EKP5 EKP1, EKP4, EKP5 EKP1, EKP4, EKP1, EKP4, EKP5 EKP1 EKP4 EKP5 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 47 W, C 45 15 L 45 P 50 20 10 3 83 3 5 110 4 7 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 18 Podstawy inżynierii wytwarzania Przedmiot: Semestr ECTS I II III 3 2 2 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 L P Liczba godzin w semestrze S W C 30 15 1 4 Razem w czasie studiów: L P 15 60 120 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wymienić i opisać podstawowe metody odlewania, obróbki plastycznej i spajania wyjaśnić zjawiska zachodzące w procesach skrawania EKP1 EKP2 wymienić i rozróżnić metody obróbki wiórowej i ściernej zaprojektować w zarysie przebieg procesu technologicznego zadanych, typowych części maszyn, dobrać metody obróbki oraz narzędzia wykonać podstawowe prace ślusarskie, monterskie, spawalnicze, dobrać potrzebne przyrządy pomiarowe, korzystać ze źródeł literaturowych w celu poszerzenia i uporządkowania swojej wiedzy pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 Odniesienie do EK dla programu K_W03, K_W08 K_W01, K_W03 K_U13 K_W03, K_W08 K_W05, K_W09, K_U12, K_U14, K_U18 K_W03, K_W08, K_U17, K_K10 K_U01, K_U05 K_K05 Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Wiadomości wprowadzające. Wyrób, zespół, część, materiał, 2 EKP4 półfabrykat. Procesy produkcyjne, procesy technologiczne obróbki i montażu. Typy produkcji. Środki technologiczne, stanowisko robocze. Operacje i zabiegi technologiczne. Techniczne i technologiczne przygotowanie produkcji. Odlewnictwo. Klasyfikacja metod i sposobów wytwarzania 6 EKP1 odlewów. Odlewanie grawitacyjne: w formach jednorazowego użytku (piaskowych z mas żywicznych, z wypalanymi modelami, skorupowych, z wytapianymi modelami, metodą Shawa) oraz w formach wielokrotnego użycia (kokilowe, półciągłe, ciągłe). Odlewanie pod ciśnieniem wyższym od atmosferycznego Zagadnienia 48 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 3. 4. 5. 6. (ciśnieniowe, w formach wirujących, odśrodkowe, półodśrodkowe). Zasady projektowania odlewów, ich wady oraz naprawa. Obróbka plastyczna. Stan naprężeń i odkształceń w płaszczyźnie dowolnie zorientowanej względem kierunków głównych. Naprężenia uplastyczniające. Prawa i wskaźniki odkształcenia. Mechanizm odkształceń plastycznych. Utrata stateczności i spójności materiału obrabianego. Metody obróbki plastycznej. Walcowanie. Kucie. Ciągnienie. Wyciskanie. Tłoczenie. Procesy spajania. Mechanizm spajania. Klasyfikacja procesów spajania. Spawanie gazowe. Metody spawania elektrycznego (elektrodą otuloną, łukiem krytym, w osłonie gazów ochronnych). Spawanie: elektrożużlowe, termitowe, elektronowe, plazmowe i laserowe. Naprężenia i odkształcenia spawalnicze. Spawalność niektórych materiałów. Klasyfikacja i ogólna charakterystyka zgrzewania. Zgrzewanie oporowe (punktowe, liniowe, garbowe, doczołowe, liniowo-doczołowe). Zgrzewanie: tarciowe, zgniotowe, dyfuzyjne, ultradźwiękowe, wybuchowe, gazowe, egzotermiczne, indukcyjne. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja metod lutowania. Technologia klejenia. Podstawy skrawania. Parametry skrawania i warunki obróbki. Układ i kinematyka skrawania. Siły, moc i ciepło skrawania. Sposoby i metody obróbki skrawaniem. Budowa i geometria ostrza w układzie narzędzia oraz układzie roboczym. Tworzenie się wióra. Zużywanie się ostrzy narzędzi. Środki chłodzącosmarujące. Zasady projektowania procesów wytwarzania. Projektowanie procesów wytwarzania części maszyn. Zalecenia ogólne. Dokumentacja technologiczna. 6 EKP1 6 EKP1 8 EKP2, EKP6 2 EKP4, EKP6 Semestr II Lp. 10. 11. 12. 13. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L Obróbki wiórowe. Klasyfikacja sposobów i metod obróbki 2 2 wiórowej. Toczenie. Struganie. Wiercenie. Rozwiercanie. Frezowanie. Obrabiarki i narzędzia do obróbki wiórowej. Jakość powierzchni obrobionej. Zasady doboru warunków obróbki. Obróbka ścierna. Klasyfikacja sposobów i metod obróbki 4 2 ściernej. Ogólna charakterystyka szlifowania. Obrabiarki i narzędzia do obróbki ściernej. Jakość powierzchni obrobionej. Zasady doboru warunków obróbki. Obróbki wykańczające. Ogólna charakterystyka: gładzenia, 3 2 dogładzania, docierania i polerowania. Technologia obróbki nagniataniem. Jakość powierzchni obrobionej. Zasady doboru warunków obróbki. Obróbka erozyjna. Geneza obróbki erozyjnej. Charakterystyka 1 2 obróbki: elektroerozyjnej, elektrochemicznej, anodowo mechanicznej, elektrostykowej, strumieniowej. 49 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP3 EKP3 EKP1, EKP3 EKP3, EKP6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 14. 15. 16. Nacinanie gwintów. Nacinanie nożami tokarskimi, 1 gwintownikami, narzynkami, głowicami gwinciarskimi, frezami i głowicami frezowymi. Szlifowanie gwintów. Nacinanie uzębień. Nacinanie metodami kształtowymi (frezami 2 modułowymi krążkowymi i trzpieniowymi, dłutowaniem, przeciągaczami tarczowymi) oraz obwiedniowymi (frezami modułowymi ślimakowymi, dłutowaniem). Wiórkowanie i szlifowanie uzębień. Podstawy projektowania procesów wytwarzania. Projektowanie 2 procesów produkcyjnych. Podstawy komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych (CAM – Computer Aided Manufacturing). 2 EKP3 EKP3 5 EKP4, EKP6 Semestr III (praktyka warsztatowa) Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L Podstawowe operacje obróbki ślusarskiej: trasowanie piłowanie, 4 cięcie, przecinanie, skrobanie. (5.3.14. p.1) Miernictwo warsztatowe, narzędzia pomiarowe: 4 a) przegląd podstawowych urządzeń pomiarowych, b) zasady posługiwania się sprzętem uniwersalnym, c) metody pomiaru wymiarów liniowych i kątowych sprzętem uniwersalnym, d) wymiary zewnętrzne i wewnętrzne, e) rodzaje wzorców i ich zastosowanie, f) sprawdziany, g) pasowania: obliczanie odchyłek wymiarowych, luzów, h) pomiary kół zębatych. Elektronarzędzia zasady obsługi: wiertarki, piły, gwintownice, 2 szlifierki. Podstawy obróbki mechanicznej rodzaje obróbki. 1 Parametry obróbki mechanicznej dobór parametrów. Tokarki: a) rodzaje i obsługa, b) rodzaje narzędzi, c) podstawowe operacje. Wiertarki: a) rodzaje i obsługa, b) rodzaje narzędzi, c) podstawowe operacje. Strugarki: a) rodzaje i obsługa, b) rodzaje narzędzi, c) podstawowe operacje. Frezarki: a) rodzaje i obsługa, b) rodzaje narzędzi, c) podstawowe operacje. 50 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP5, EKP7 EKP5, EKP7 EKP5 1 10 EKP2, EKP3, EKP5 EKP3, EKP4 EKP3, EKP4 2 EKP3, EKP4 2 EKP3, EKP4 4 EKP3, EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 10. 11. 12. 13. Montaż metody i sposoby montażu, podstawowe operacje monterskie. Spawanie i cięcie gazowe: a) zasady BHP i przeciwpożarowe przy spawaniu i cięciu gazowym, b) właściwości gazów technicznych, c) przechowywanie i transport gazów technicznych, d) budowa i rodzaje płomienia, e) typy i budowa palników do spawania i cięcia, f) materiały dodatkowe do spawania gazowego, g) praktyczna obsługa sprzętu spawalniczego, h) rodzaje złącz, spoin i pozycji spawalniczych, i) przygotowanie materiału do spawania i cięcia, j) cięcie (przepalanie) stali w postaci blach, profili i rur, k) napawanie w pozycji podolnej i pionowej, 1) spawanie złącz doczołowych w pozycji podolnej, naściennej i pionowej, m) rodzaje złącz, spoin i pozycji spawalniczych, n) przygotowanie materiału do spawania i cięcia, o) cięcie (przepalanie) stali w postaci blach, profili i rur, p) napawanie w pozycji podolnej i pionowej, q) spawanie złącz doczołowych w pozycji podolnej, naściennej i pionowej. Spawanie i cięcie elektryczne: a) zasady BHP i przeciwpożarowe przy spawaniu i cięciu elektrycznym, b) konstrukcja i zasady działania urządzeń do spawania i cięcia elektrycznego, c) materiały dodatkowe do spawania elektrycznego: elektrody, gazy techniczne (argon, C02, mieszanki), podkładki ceramiczne, d) praktyczna obsługa urządzeń do spawania i cięcia elektrycznego, e) rodzaje złącz, spoin i pozycji spawalniczych, f) przygotowanie materiału do spawania i cięcia, g) napawanie drutem gołym i elektrodą otuloną, h) spawanie złącz teowych w pozycji nabocznej i pionowej, i) spawanie złącz doczołowych przygotowanych na „I”, „V” i „Y” w pozycji podolnej i pionowej, cięcie elektryczne stali w postaci blach, profili i rur. Warsztat elektryczny: (5.3.14. p.13) a) zarabianie końcówek przewodów i kabli, b) demontaż, naprawa i montaż elektrycznych opraw oświetleniowych, c) demontaż, naprawa i montaż kontenerowych gniazd stykowych l-fazowych i 3-fazowych, d) demontaż, naprawa i montaż wyłączników i gniazd rozgałęźnych różnych typów, e) sposoby układania kabli. 51 4 EKP5, EKP7 12 EKP1, EKP5, EKP7 8 EKP1, EKP5, EKP7 6 EKP5, EKP7 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 45 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 19 Przedmiot: L 75 P S 30 20 10 3 5 120 4 83 3 7 Termodynamika techniczna Semestr ECTS III IV 4 3 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 2 L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C 30 15 30 Razem w czasie studiów: L P 30 105 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wymienić i zastosować podstawowe prawa termodynamiki; opisać właściwości i wielkości fizyczne. opisać podstawowe przemiany termodynamiczne; omówić obiegi termodynamiczne cieplne i chłodnicze (silnika, ziębiarki, pompy grzejnej) - gazowe oraz parowe (Carnota, Otto, Diesla, Sabathe’a, Atkinsona, Clausiusa-Rankine’a, Joula, Strilinga i Ericsona, Lindego, Braytona, silnika odrzutowego, sprężarki, itp.). omówić podstawy: wymiany ciepła i procesów spalania, oraz zjawiska zachodzące w gazach wilgotnych. scharakteryzować konwencjonalne i niekonwencjonalne źródła energii oraz sposoby ich wykorzystania. dobrać odpowiednią aparaturę badawczą i dokonywać podstawowych pomiarów cieplnych i przepływowych (pomiar: 52 Odniesienie do EK dla kierunku K_W01; K_W02; K_W08 K_W01; K_W02; K_W06; K_W08, K_U08 K_W01; K_W02; K_W08, K_U08 K_W01; K_W02; K_W08, K_U01; K_W01; K_W02; K_W08, K_U08; Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości strugi, współczynnika przewodzenia, wartości opałowej, składu spalin, itp.). korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań. EKP6 K_U09, K_U12 K_U01 K_U05 K_K05 pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy. EKP7 Treści programowe: Semestr III Lp. Zagadnienia Zasada zachowania energii i masy. (5.2.6 p.1) 1. 2. 3. 4. 5. Podstawowe pojęcia z termodynamiki: (5.3.8 p.1) a) wielkości fizyczne stosowane w termodynamice, ich oznaczenia i jednostki (ciśnienie, temperatura, objętość, masa, lepkość, energia, ciepło, praca, moc), b) stany skupienia substancji. Energia potrzebna do zmiany stanu skupienia (ciało stałe - ciecz, ciecz – gaz). (5.3.8 p.2) Układ termodynamiczny: (5.3.8 p.3) a) parametry układu, b) równowaga termodynamiczna układu, c) energia układu, d) zasada zachowania ilości energii, e) pierwsza zasada termodynamiki. (5.2.6 p.2) Wymiana ciepła: (5.2.6 p.10) , (5.3.8 p.4) a) trzy sposoby rozprzestrzeniania się ciepła: przewodzenie, konwekcja (unoszenie), promieniowanie, b) przejmowanie ciepła, c) wymiana ciepła przy wrzeniu i kondensacji, (5.2.6 p.10b) d) przenikanie ciepła (przegrody płaskie, cylindryczne i sferyczne), (5.2.6 p.10a) e) współczynnik przenikania ciepła, f) określenie współczynnika przenikania ciepła, g) wymienniki ciepła (chłodnice, podgrzewacze). Para (gaz rzeczywisty - faza przejściowa między ciałem stałym a gazem doskonałym): (5.3.8 p.5) a) para wodna, czynniki chłodnicze, b) parowanie, wrzenie, skraplanie, sublimacja, para nasycona, para nasycona sucha, para nasycona wilgotna, stopień suchości, para przegrzana, c) punkt potrójny, punkt krytyczny, d) tablice termodynamiczne, e) rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem tablic. 53 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1 1 1 EKP1 1 1 EKP1 1 1 EKP1 4 4 EKP3 2 2 EKP1 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Zachowanie się gazów: (5.2.6 p.3b) gaz doskonały, gaz półdoskonały: (5.3.8 p.6) a) prawa gazów doskonałych, b) prawo Boyle’a - Mariotte’a, prawo Gay-Lusaca, prawo Charlesa, c) równanie stanu gazu doskonałego (Clapeyrona), (5.2.6p.3c) d) równanie stanu gazów rzeczywistych d) energia wewnętrzna, entalpia, e) ciepło właściwe, f) mieszaniny gazów, rozwiązywanie zadań na obliczanie parametrów. Procesy termodynamiczne (5.3.8 p.7) (przemiany termodynamiczne gazów (5.2.6 p.3a): a) operacje, podczas których zmieniają się parametry stanu (temperatura, ciśnienie, objętość) z lub bez równoczesnej wymiany energii w postaci pracy lub ciepła, b) wymiana ciepła poprzez podgrzewanie i chłodzenie, c) wymiana pracy przez sprężanie i rozprężanie. Przedstawienie na wykresie (P-V) oraz rozwiązanie kilku przykładów liczbowych z użyciem: (5.3.8 p.8) a) przemiany izobarycznej (stałe ciśnienie), b) przemiany izochorycznej (stała objętość), c) przemiany izotermicznej (stała temperatura), d) przemiany adiabatycznej (bez wymiany ciepła), e) przemiany politropowej (proces sprężania i rozprężania). Wprowadzenie do drugiej zasady termodynamiki (5.3.8 p.9) Wymiana energii w postaci pracy: (5.3.8 p.10) a) definicja pracy, b) przedstawienie na wykresie (P-V) poszczególnych przemian, c) korzystanie z pierwszej zasady termodynamiki do obliczania ciepła i pracy poszczególnych przemian, d) praca zewnętrzna, praca techniczna i użyteczna, e) obliczanie wykładnika politropy poprzez pomiar parametrów (p, V) sprężania/rozprężania, f) rozwiązywanie przykładów liczbowych dla poszczególnych przemian. Zamiana ciepła na pracę: (5.3.8. p.11) a) druga zasada termodynamiki, (5.2.6 p.2) b) obiegi termodynamiczne silnikowe i chłodnicze. Podstawowe obiegi termodynamiczne tłokowych silników spalinowych. (5.2.6 p.6) Obiegi gazowe: (5.3.8. p.12) a) Carnota, Otto, Diesla, Sabathe’a, b) obiegi stosowane w silnikach odrzutowych i turbozespołach spalinowych, c) sprawność teoretyczna obiegu. Obiegi termodynamiczne turbiny gazowej (5.2.6 p.7) Obieg termodynamiczny sprężarki (5.2.6 p.8); Wykres pracy sprężarek tłokowych i wirnikowych. (5.3.8. p.13) 54 2 2 EKP1 2 2 EKP2 1 2 EKP2 1 1 2 EKP1 EKP1 2 2 EKP1 2 2 EKP2 1 2 1 2 EKP2 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 15. 16. 17. Termodynamika pary wodnej (5.2.6 p.4) - wykresy „T-s” oraz „I-s”, Obiegi parowe: (5.3.8. p.14) a) obieg Carnota silnikowy i chłodniczy, b) obieg Clausiusa – Rankine’a – obieg siłowni parowej (5.2.6 p.4b) c) sposoby zwiększenia sprawności siłowni parowych (regeneracja, wtórny przegrzew). Obiegi ziębnicze gazowe i parowe. (5.2.6 p.9) 2 3 2 2 EKP1, EKP2 EKP2 2 2 EKP2 Semestr IV Lp. 1. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L 3 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1, EKP3 3 EKP1, EKP3 2 EKP4, EKP6 3 1 1 2 EKP1 EKP1 EKP1 EKP1 9. Gazy wilgotne: (5.3.8. p.15) a) parametry powietrza wilgotnego, b) entalpia powietrza wilgotnego, c) wykres il+x-x powietrza wilgotnego, d) przemiany izobaryczne powietrza wilgotnego. Teoretyczne podstawy procesów spalania: (5.3.8. p.16) a) podstawowe informacje o paliwach stosowanych w siłowniach okrętowych, b) ciepło spalania, wartość opałowa, c) rodzaje spalania (całkowite, zupełne, niezupełne, niecałkowite), równania stechiometryczne, d) skład spalin. Niekonwencjonalne źródła energii: energia słoneczna, energia geotermalna, cieki wodne, biomasa, energia wiatru, inne formy energii niekonwencjonalnej (paliwo wodorowe, ciepło odpadowe, ogniwa paliwowe, niekonwencjonalne silniki, generatory MHD i MGD pompy ciepła). Przepływ płynu przez kanały, dysze i zwężki. (5.2.6 p.5) Egzergia, sprawność egzegetyczna. Trzecia i czwarta zasada termodynamiki. Podstawy termodynamiki procesów nierównowagowych; Termodynamika zjawisk termoelektrycznych. Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnych oraz podstawowe zagadnienia miernictwa procesów cieplno-przepływowych: wielkości mierzone, metody i techniki pomiarów, metody opracowywania wyników doświadczeń. Wzorcowanie manometru metodą porównania. 10. Wzorcowanie termometru technicznego metodą porównania. 2 11. Wyznaczanie charakterystyk termometru oporowego. 2 12. Wyznaczanie charakterystyki promieniowania cieplnego. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. temperaturowej 55 źródła EKP5,EKP7 2 2 2 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 13. Sprawdzanie termometru ruchowego metodą porównania. 2 14. Pomiar wilgotności powietrza. 2 15. Sprawdzanie przepływomierza zwężkowego za pomocą rurki spiętrzającej Prandtla. Sprawdzanie anemometru czaszowego za pomocą dyszy wypływowej. Wzorcowanie sond kierunkowych za pomocą tunelika aerodynamicznego. 16. 17. 18. 2 2 2 2 Techniczna analiza spalin. 19. Wyznaczanie wartości średniego ciepła właściwego oleju. 2 20. Wyznaczanie wartości wykładnika izentropy i politropy przy rozprężaniu powietrza. Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowych paliw gazowych, płynnych i stałych. Wyznaczanie wartości współczynnika przewodzenia ciepła. 2 21. 22. 2 2 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 EKP5, EKP6, EKP7 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 56 W, C 75 20 20 10 5 125 5 L 30 5 10 5 8 P 2 60 2 7 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 20 Przedmiot: Elektrotechnika i elektronika I, II Semestr ECTS I II 3 3 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 L P Liczba godzin w semestrze S W C 30 15 2 L P 30 Razem w czasie studiów: 75 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku omówić podstawowe pojęcia z elektrotechniki i elektroniki omówić budowę i zasadę działania transformatorów i maszyn wirujących dobrać mierniki i pomierzyć podstawowe wielkości elektryczne przeprowadzić badania wybranych maszyn i urządzeń elektrycznych Treści programowe: Semestr I (Elektrotechnika i elektronika I) Lp. 1. 2. 3. 4. Zagadnienia Pojęcia podstawowe: (5.3.12 p.1) a) prąd stały, b) przemienny, c) jednostki układu SI. Źródła i odbiorniki prądu. Obwód elektryczny. Obwody prądu elektrycznego: a) definicja prądu elektrycznego, rodzaje przewodzenia prądu, podział materiałów ze względu na przewodzenie prądu, przewodzenie w półprzewodnikach, b) prawo Ohma, wyjaśnienie pojęć: natężenie prądu, napięcie, siła elektromotoryczna, rezystancja, jednostki podstawowe, rezystancja przewodu, rezystywność, przewodność właściwa materiałów, cieplne działanie prądu, moc prądu elektrycznego, c) prawa Kirchhoffa, równania obwodów złożonych prądu stałego, reguły zapisywania równań, zasady wykorzystania strzałek kierunkowych, opis metod obliczania obwodów złożonych, d) pole elektryczne, natężenie pola elektrycznego, prąd przesunięcia, pojemność elektryczna, jednostka pojemności, kondensatory, obwód z kondensatorem i rezystancją, stała czasu obwodu z pojemnością, energia naładowanego kondensatora. 57 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 4 2 4 2 4 EKP1 EKP1 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 5. 6. 7. Elektromagnetyzm: 4 a) pole magnetyczne, obraz pola, pole prądu elektrycznego, prawo Biota i Savarta, prawo Ampere’a, natężenie pola magnetycznego, pole cewki i przewodu, reguła korkociągu prawoskrętnego, mechaniczne oddziaływanie pola magnetycznego na prąd, prosty model silnika elektrycznego, reguła lewej ręki, indukcja magnetyczna, jednostka indukcji magnetycznej, inne modele siłowego działania pola, reguły kierunkowe działania prądu w polu magnetycznym, b) indukcja elektromagnetyczna, SEM indukcji, strumień magnetyczny, indukcyjność obwodu elektrycznego, jednostka strumienia magnetycznego i indukcyjności, reguły kierunkowe SEM indukcji, obwód z indukcyjnością, stała czasu obwodu z indukcyjnością, energia pola uzwojenia, zasada działania prądnicy elektrycznej, SEM przewodu w polu magnetycznym, c) magnesowanie ciał, przenikalność magnetyczna, rodzaje materiałów magnetycznych, ferromagnetyzm, charakterystyka magnesowania ferromagnetyku, miękkie i twarde materiały magnetyczne, obwód magnetyczny, prawo Ohma dla obwodu magnetycznego, reluktancja, siły magnetyczne w obwodach. Prąd sinusoidalny jedno- i trójfazowy: 5 a) prąd przemienny sinusoidalny jednofazowy, parametry prądu sinusoidalnego (wartość średnia, skuteczna, maksymalna), analityczne, graficzne i symboliczne reprezentacje prądu sinusoidalnego, przesunięcie fazowe prądu i napięcia sinusoidalnego, moc prądu sinusoidalnego, moc średnia, b) proste obwody prądu sinusoidalnego (RL, RC, RLC) w przedstawieniu czasowym, reaktancje, impedancja, przesunięcie fazowe, prawo Ohma dla obwodów prostych, rezonans szeregowy i równoległy, c) równania obwodów prądu sinusoidalnego w przedstawieniu wektorowym, obwody złożone prądu sinusoidalnego, moce prądu sinusoidalnego w ujęciu wektorowym, moc czynna, bierna, pozorna, interpretacje mocy, d) prądy sinusoidalne trójfazowe, wektorowe przedstawienie prądów i napięć 3-fazowych, relacje ilościowe w układzie 3fazowym, kojarzenie źródeł i odbiorników w układy /Y, symetria lub niesymetria układów 3- fazowych, moce w układach 3-fazowych, moc w układzie 3- i 4 przewodowym, Pomiary wielkości elektrycznych: 2 a) budowa i działanie mierników wskazówkowych magnetoelektrycznych, elektromagnetycznych, dynamicznych, indukcyjnych, cieplnych, rezonansowych, b) pomiary prądów i napięć stałych i przemiennych, zakresy pomiarowe, pomiary mocy prądu jednofazowego i 3- 58 5 EKP1 4 EKP1 EKP3 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 8. 9. 10. fazowego, pomiar energii prądu przemiennego, c) pomiary rezystancji różnych wielkości i różnymi metodami, metody mostkowe, metody techniczne, d) pomiar indukcyjności i pojemności, e) pomiary i rejestracja przebiegów zmiennych w czasie, metod oscyloskopowe, komputerowe. Elektronika: a) wybrane półprzewodnikowe przyrządy małej mocy, bariera styku p-n, dioda, tranzystor bipolarny, tranzystor polowy, podstawowe elementy optoelektroniczne, dioda LED, optron, elementy na ciekłych kryształach, b) podstawowe półprzewodniki energoelektroniczne, dioda dużej mocy, tyrystor klasyczny (SCR), tranzystor bipolarny dużej mocy, tranzystor z bramką napięciową IGBT, tyrystor GTO, tyrystor MCT, c) wprowadzenie do układów cyfrowych, d) wybrane układy elektroniki. Transformatory: (5.3.12 p.9) a) transformator jednofazowy, budowa uzwojeń i rdzeni, klasyfikacja, przekładnia napięciowa, podstawowe zależności, wykres wskazowy, zwarcie i bieg jałowy, spadek napięcia, moc znamionowa transformatora, przekładniki prądowy i napięciowy, b) transformator 3-fazowy, budowa rdzeni i uzwojeń, kojarzenie uzwojeń, relacje napięć i prądów w transformatorze 3-fazowym, pojęcie grupy połączeń, równoległa praca transformatorów, obciążenie niesymetryczne transformatora, c) transformatory specjalne. Maszyny wirujące: (5.3.12 p.10) a) maszyna synchroniczna, typy budowy, obciążenie i reakcja I twornika, wykres wskazowy i charakterystyki maszyny, podstawowe zależności, moment maszyny synchronicznej, prąd wzbudzenia i charakterystyki regulacyjne, układy wzbudzenia (ogólnie), b) silnik asynchroniczny klatkowy, zasada pracy, równania i schemat zastępczy, moment maszyny, charakterystyki mechaniczne, wybrane stany pracy, tj. stan jałowy, zwarcie, zmiana częstotliwości zasilania, rozruch, praca prądnicowa, c) silnik asynchroniczny pierścieniowy, wybrane stany pracy maszyny, 2 EKP1 2 EKP2 3 EKP2 Semestr II (Elektrotechnika i elektronika II) Lp. 1. Zagadnienia Pomiary wielkości elektrycznych: (5.3.12 p.7) a) budowa i działanie mierników wskazówkowych magnetoelektrycznych, elektromagnetycznych, dynamicznych, indukcyjnych, cieplnych, rezonansowych, 59 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 5 EKP3 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych b) pomiary prądów i napięć stałych i przemiennych, zakresy pomiarowe, pomiary mocy prądu jednofazowego i 3fazowego, pomiar energii prądu przemiennego, c) pomiary rezystancji różnych wielkości i różnymi metodami, metody mostkowe, metody techniczne, d) pomiar indukcyjności i pojemności, e) pomiary i rejestracja przebiegów zmiennych w czasie, metod oscyloskopowe, komputerowe. 2. Maszyny wirujące: (5.3.12 p.10) d) komutatorowa maszyna prądu stałego, schemat budowy maszyny, pole magnetyczne maszyny, prądnicowe obciążenie maszyny i reakcja twornika, charakterystyki zewnętrzne prądnicy, praca równoległa prądnic prądu stałego, e) silniki prądu stałego, schematy silników, charakterystyki mechaniczne silników, zagadnienia rozruchowe i regulacyjne silników, f) specjalne maszyny elektryczne. 3. Elektryczne napędy urządzeń okrętowych: (5.3.12 p.12) a) cele i struktura układu napędowego, charakterystyki napędowe silnika i obciążenia, punkt pracy ustalonej napędu, charakterystyki dynamiczne napędu, zadania sterowania napędem, rodzaje sterowania: przekaźnikowostycznikowe, elektroniczne, komputerowe, b) napędy z silnikiem prądu stałego, charakterystyki napędowe silnika prądu stałego, zmiana prędkości kątowej, zagadnienie rozruchu, praca nawrotna, typy sterowania, c) przykłady okrętowych napędów z silnikiem prądu stałego, proste napędy pomp i wentylatorów, regulowany napęd tyrystorowy, d) napędy z silnikiem klatkowym, charakterystyki napędowe silnika klatkowego, sposoby sterowania silnika klatkowego, rozruch i zabezpieczenia, sterowanie częstotliwościowe, silniki wielobiegowe, e) częstotliwościowe falownikowe napędy z silnikiem klatkowym, budowa falownika napięcia, charakterystyki regulacyjne, startowe i rozruchowe, sterowanie i zabezpieczenia. 4. Podstawy elektrotechniki okrętowej: a) wytwarzanie energii elektrycznej na statku: diesel generatory, turbogeneratory, generatory wałowe, parametry i charakterystyki, układy wzbudzenia (ogólny podział), b) awaryjne źródła zasilania: akumulatory elektryczne, rodzaje akumulatorów, zasady eksploatacji akumulatorów, zastosowanie akumulatorów, ładowanie akumulatorów, c) agregaty awaryjne z awaryjną tablicą rozdzielczą, d) bilans elektroenergetyczny statku, wyznaczenie mocy zainstalowanej elektrowni i rodzaju źródeł energii, podział mocy zainstalowanej na jednostki, /Cd. sem. V) 60 2 EKP4 15 EKP4 8 EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 45 20 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 21 Przedmiot: L 30 20 20 P S 10 15 3 5 90 3 78 3 6 Automatyka i Robotyka Semestr ECTS IVE V 2 1 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L P 30 1 15 Razem w czasie studiów: 45 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku przedstawia podstawowe pojęcia stosowane w automatyce tj.: K_W02; K_W04 sygnał, element, obiekt, charakterystyka statyczna, charakterystyka dynamiczna, charakterystyka częstotliwościowa, transmitancja operatorowa i widmowa. charakteryzuje podstawowe elementy układu regulacji tj.: obiekt K_W02; K_W04 regulacji , regulator, przetwornik sygnału, element wykonawczy oraz charakteryzuje sygnały układu regulacji tj. wartość zadana, zakłócenie i odpowiedź, wyróżnia tor główny i tor sprzężenia zwrotnego w układzie regulacji. prezentuje regulatory o działaniu ciągłym PID, podaje ich K_W02; K_W04 transmitancję i parametry, rysuje charakterystyki skokową, Nyquista i Bodego. 61 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych EKP4 dobiera nastawy regulatora PID do obiektu regulacji, np. metodą Zieglera i Nicholsa lub metodą znanego obiektu. EKP5 rozpoznaje zastosowany rodzaj regulacji w danym przykładzie. EKP6 wylicza cechy dobrej odpowiedzi układu regulacji oraz wskaźniki jakości regulacji, poprawia wskazany wskaźnik jakości regulacji za pomocą nastawy regulatora. EKP7 analizuje wskazany układ regulacji pod kątem poprawności odpowiedzi i zastosowanego rozwiązania. EKP8 rozwija posiadaną wiedzę, pracuje w grupie przyjmuje w niej różne role, rozumie zasady współpracy EKP9 charakteryzuje: układy sterowania głównymi silnikami spalinowymi, układy automatyki mechanizmów i urządzeń pomocniczych, układy automatyki elektrowni okrętowej, układ sterowania i regulacji głównych kotłów okrętowych K_W04;K_U05; K_U08;K_U09; K_U13; K_U15; K_U17; K_U21; K_W04; K_U09; K_U13; K_U15; K_W09;K_U08; K_U09;K_U13; K_U15; K_U17; K_U21; K_U01;K_U05; K_U13; K_U15; K_U18; K_K03; K_U01;K_U13; K_U15; K_K01; K_K05; K_K06; K_K07; K_W02; K_W04 K_U05 Treści programowe: Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Zagadnienia Charakterystyka układów sterowania i układów regulacji. (5.3.13 p.1) Rodzaje i własności układów regulacji automatycznej: a) stabilizacji, b) programowe, c) nadążne, ekstremalne, d) adaptacyjne, e) kaskadowe ze sprzężeniem od wartości zadanej i zakłóceń. Opis własności statycznych i dynamicznych podstawowych elementów liniowych oraz obiektów sterowania: charakterystyki ciągłych regulatorów liniowych P, I, PI, PD, PID. Regulacja dwupołożeniowa: a) struktura, b) wskaźniki jakości procesu regulacji, c) dobór nastaw. Regulacja trójpołożeniowa i krokowa: a) struktury układów, b) dobór nastaw, c) parametry oceny jakości regulacji. Przetworniki pomiarowe wielkości nieelektrycznych (położenia, temperatury, ciśnienia, prędkości, siły, momentu), układy przetwarzania i normalizacji sygnałów, cyfrowa postać sygnału, przetworniki A/D i D/A, przesyłanie sygnałów na odległość. 62 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1; EKP2 2 EKP1; EKP2 4 EKP3; EKP4 1 EKP5; EKP6; EKP7 1 EKP5; EKP6; EKP7 2 EKP1; EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 7. 8. 9. 10. 11. 12. Wybrane okrętowe regulatory wielkości nieelektrycznych: a) regulatory prędkości obrotowej, b) regulatory ciśnienia, c) regulatory temperatury, d) regulatory lepkości paliwa (budowa, zasada działania, obsługa). Układy sterowania głównymi silnikami spalinowymi, programy sterowania, typowe rozwiązania: a) układy sterowania prędkością obrotową silników, b) układy sterowania kierunkiem obrotów, c) układy sterowania uruchomieniem silnika, d) układy sterowania układami napędowymi w siłowniach wielowałowych, e) układy sterowania silnikami napędzającymi śrubę o skoku nastawnym. Zasada działania, budowa i obsługa układów automatyki mechanizmów i urządzeń pomocniczych: a) kotłów pomocniczych, b) sprężarek powietrza, c) wirówek oraz filtrów paliwa, d) urządzeń sterowych, e) urządzeń pokładowych. Układy automatyki elektrowni okrętowej: a) automatyka zespołów prądotwórczych, b) zautomatyzowane elektrownie okrętowe. Układ sterowania i regulacji głównych kotłów okrętowych. Stanowiska sterowania ręcznego, zdalnego, automatycznego: a) centrale manewrowo-kontrolne, b) komputerowe systemy sterowania, c) rejestracja danych. (5.3.13 p. 12) 3 EKP1; EKP2 4 EKP9 4 EKP9 4 EKP9 2 1 EKP9 EKP9 Semestr V Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Liczba godzin W Ć L Badanie pneumatycznej kaskady sterującej 1 Badanie wzmacniaczy mocy 1 Badania dynamiki podstawowych członów automatyki 2 Badanie charakterystyk częstotliwościowych członów automatyki 2 Badanie charakterystyk przetworników pomiarowych 1 Badanie charakterystyki siłownika pneumatycznego 1 Badanie charakterystyk regulatora PID 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1;EKP2 EKP1;EKP2 EKP1, EKP2 EKP1;EKP2 EKP1, EKP2 EKP1;EKP2 EKP3 8. 9. Metody doboru nastaw regulatorów Identyfikacja obiektów regulacji i dobór nastaw regulatora 1 2 Badanie układu regulacji przekaźnikowej 2 EKP4;EKP6 EKP4;EKP6; EKP8 EKP5;EKP6; 10. Zagadnienia 63 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 30 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 22 Przedmiot: Semestr III L 15 10 10 P S 10 15 5 5 65 2 5 55 1 3 Metrologia i systemy pomiarowe ECTS Liczba godzin w tygodniu W 3 C 1 L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C 15 Razem w czasie studiów: L P 30 45 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku wymienić podstawowe jednostki układu SI i ich etalony; omówić przekazywanie jednostek miar od etalonów do narzędzi pomiarowych; zapisywać wyniki pomiaru oraz ich wielokrotności dokonywać pomiaru narzędziem pomiarowym; wybierać metody pomiarowe do zadań metrologicznych; stosować nazewnictwo metrologiczne opisać budowę narzędzi pomiarowych oraz przetwarzanie wielkości wejściowej na wyjściową; stwierdzać poprawność stanu narzędzi pomiarowych wyznaczać parametry struktury geometrycznej powierzchni (odchyłki kształtu, położenia, parametry chropowatości powierzchni) oraz niepewności pomiarowe (systematyczne i przypadkowe; zapisywać wynik pomiaru korzystać ze źródeł literaturowych oraz stosować normy i standardy techniczne związane z użytkowaniem narzędzi pomiarowych K_W01; K_W09 pracować w zespole ze zrozumieniem zasad współpracy oraz BHP w pomieszczeniach laboratoryjnych K_K04; K_K05 64 K_W04; K_W05; K_U08; K_U09 K_W02; K_U15 K_U12; K_U16; K_W08 K_W09; K_U01; K_U05; K_U07 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr III Lp. Zagadnienia 1 Informacja pomiarowa i jej przedstawienie. System jednostek SI i ich etalony. Przekazywanie wartości wzorców do narzędzi pomiarowych Dokładność pomiaru i jej przedstawienie. Wyznaczanie niepewności pomiarowej. Warunki odniesienia i ich wpływ na pomiar. Metody pomiarowe. Charakterystyki metrologiczne narzędzi pomiarowych. Podział narzędzi pomiarowych i ich budowa: a)wzorce b)sprawdziany c) przyrządy pomiarowe Struktura geometryczna powierzchni i jej składowe: a) odchyłki kształtu b) odchyłki falistości c) chropowatość powierzchni Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Omówienie ćwiczeń i kart pomiarowych Pomiary bezpośrednie wymiarów: a) zewnętrznych b) wewnętrznych c) mieszanych Pomiary metodami: a) różnicowa b) optyczna c) pośrednia Pomiary złożonych kształtów: a) gwinty b) koła zębate c) stożki Pomiary pneumatyczne Pomiary ultradźwiękowe. Pomiary analogowe i cyfrowe Pomiary natężenia przepływu cieczy Pomiary warunków odniesienia dla pomiarów: a) temperatura b) wilgotność c) ciśnienie Pomiary parametrów sygnałów pomiarowych 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Liczba godzin W Ć L 65 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1; EKP5 2 EKP1; EKP2; EKP4 2 EKP1; EKP3 2 2 2 2 4 6 EKP2; EKP3; EKP4: EKP6 EKP1, EKP6 EKP7 EKP2; EKP5; EKP6 EKP2; EKP4; EKP5; EKP6 EKP2; EKP6 2 6 1 2 2 2 2 2 EKP2; EKP6 EKP2; EKP6 EKP2; EKP6 EKP2; EKP6 2 2 EKP2; EKP6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 15 5 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 23 L 30 P S 10 5 5 2 3 2 50 2 27 1 3 Ochrona środowiska morskiego Przedmiot: Semestr ECTS IE 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L P 35 Razem w czasie studiów: 35 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: omówić konwencje międzynarodowe dotyczące ochrony wód morskich określić zasady bezpiecznej eksploatacji urządzeń siłowni dotyczących usuwania zanieczyszczeń ze statku przetwarzać informacje dotyczące bezpiecznej eksploatacji urządzeń siłowni dotyczących usuwania zanieczyszczeń ze statku usunąć awarię, dokonać przeglądu, planować i wykonać remont stosować normy polskiego prawa dotyczące ochrony środowiska podejmować decyzję o skutkach etycznych i finansowych 66 Odniesienie do EK dla kierunku K_W10 K_W09 K_U07 K_U16 K_W11 K_K03 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. 3. 4. 5. Zagadnienia Prawna ochrona wód morskich przed zanieczyszczeniami ze statków: (5.3.16. p.1) a) Konwencja MARPOL, b) Konwencja DUMPING, c) Konwencja HELCOM, d) ustawa o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki. Zapobieganie zanieczyszczeniu mórz olejami (załącznik I Konwencji MARPOL): (5.3.16. p.2) a) podstawowe definicje, warunki usuwania oleju, b) techniczne sposoby zapobiegania zanieczyszczeniom mórz olejami, c) zbiorniki, systemy kontroli zrzutu, urządzenie filtrujące, znormalizowane złącza i urządzenia odbiorcze, d) wymagania w zakresie konstrukcji i wyposażenie zbiornikowców, zatrzymanie oleju na statku, systemy kontroli, instrukcje pompowe, e) książka zapisów olejów, f) okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym, g) przeglądy urządzeń, wydawanie świadectw. Zapobieganie zanieczyszczeniom ropopochodnym ze statków: (5.2.15. p.1) a) źródła zanieczyszczeń, b) metody i urządzenia techniczne do oczyszczania wód zaolejonych, c) urządzenia kontrolne i pomiarowe stopnia zaolejenia mieszanin wodno-olejowych, d) postępowanie z wodami zaolejonymi i odpadami olejowymi. Zapobieganie zanieczyszczeniu szkodliwymi substancjami przewożonymi luzem (załącznik II Konwencji MARPOL): a) podstawowe definicje, (5.3.16. p.3) b) klasyfikacja szkodliwych substancji ciekłych, c) warunki usuwania szkodliwych substancji, d) pompy, rurociągi i instalacje, urządzenia odbiorcze, e) książka zapisów ładunkowych. Szkodliwe substancje przewożone w opakowaniach (załącznik III Konwencji MARPOL) : (5.3.16. p.4) a) zastosowanie, b) opakowanie, oznakowanie i nalepki, c) dokumenty, d) rozmieszczenie, ograniczenia ilościowe, e) kontrola portu. Zapobieganie zanieczyszczeniu morza ściekami (załącznik IV Konwencji MARPOL): (5.3.16. p.5) a) definicje, b) warunki usuwania ścieków, c) instalacje sanitarne, zbiorniki gromadzące, oczyszczalnie ścieków, d) znormalizowany łącznik wyładunkowy. Zapobieganie zanieczyszczeniom ściekami ze statków: (5.2.15. p.2) 67 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 6 EKP1 EKP2 EKP4 2 EKP1 2 EKP1 5 EKP1 EKP2 EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. a) źródła i rodzaje zanieczyszczeń, b) sposoby ich neutralizacji, gromadzenia i oddawania, c) metody i urządzenia techniczne do neutralizacji ścieków. Zapobieganie zanieczyszczeniu morza śmieciami (załącznik V Konwencji MARPOL): (5.3.16. p.6) a) definicje, zastosowanie, b) warunki usuwania śmieci, c) plan postępowania ze śmieciami, d) urządzenia obróbki śmieci (młynki, spalarki, prasy), księga zapisów śmieciowych. Zapobieganie zanieczyszczeniom śmieciami ze statków: (5.2.15. p.3) a) źródła zanieczyszczeń, b) metody i urządzenia do obróbki i neutralizacji śmieci, c) postępowanie ze śmieciami: - zrzut do morza, - spalanie, - zdawanie do portowych urządzeń odbiorczych. Zapobieganie zanieczyszczaniu atmosfery toksycznymi składnikami spalin z silników, kotłów i spalarek okrętowych, sposoby ograniczenia emisji toksycznych składników spalin. (5.3.16. p.7) Zapobieganie zanieczyszczeniom atmosfery: (5.2.15. p.4) a) emisja toksycznych składników przez silniki i kotły, b) sposoby ograniczania emisji toksycznych składników spalin do atmosfery. Zapobieganie zanieczyszczeniom chemicznym ze statków: (5.2.15. p.5) a) freony, b) halony. Dokumentacja okrętowa dotycząca ochrony środowiska morskiego (5.2.15. p.6) Prowadzenie dokumentacji: (5.2.15. p.7) a) książka zapisów olejowych, b) książka zapisów śmieciowych, c) statkowy plan zabezpieczenia przed rozlewem olejowym. Kierunki rozwojowe metod i urządzeń technicznych w dziedzinie ochrony środowiska morskiego. (5.2.15. p.8) Przepisy polskiego prawa dotyczące ochrony środowiska. 4 EKP1 EKP2 3 EKP1 EKP2 1 EKP1 2 3 EKP3 EKP6 EKP3 2 EKP3 3 EKP5 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach 68 W, C 35 10 5 2 3 L P S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 24 55 2 2 Technologia remontów I, II, III Przedmiot: Semestr ECTS VE VII VIII 2 2 3 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 1 L P Liczba godzin w semestrze S W 1 30 15 15 2 Razem w czasie studiów: C L S 10 30 100 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: opisać budowę i działanie podstawowych narzędzi demontażowomontażowych oraz zasady ich użytkowania opisać strukturę demontażu jako fazę technologiczną procesu remontowego oraz zdemontować maszyny okrętowe zregenerować powierzchnie elementów maszyn okrętowych za pomocą kompozytów klejowych z tworzyw sztucznych omówić procesy technologiczne remontu okrętowych tłokowych silników spalinowych, turbin parowych i gazowych, maszyn i urządzeń pomocniczych przeprowadzić przeglądy okresowe silnika okrętowego i innych maszyn okrętowych dla potwierdzenia lub odnowienia klasy EKP6 usunąć niesprawności armatury i nieszczelności instalacji okrętowej EKP7 pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy prowadzić gospodarkę częściami zamiennymi i materiałami oraz zna zasady ochrony antykorozyjnej metali wraz z jej zastosowaniem opisać zasady i dobrać parametry spawania łukowego w osłonie i cięcia metali EKP8 EKP9 69 Odniesienie do EK dla kierunku K_W03; K_W04; K_WO6 K_W06;K_U14; K_U11 K_W02; K_W06; K_U11, K_U14 K_WO4, K_W05,K_W08 , K_U11, K_U18 K_W04, K_WO7, K_U11; K_U14, K_U16, K_U20, K_K07 K_U14; K_U15, K_U16, K_U18, K_U19 K_K05 K_WO2; K_WO6; K_U11; K_U14 K_WO4; K_U11; K_U15 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr V Zagadnienia Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Rodzaje narzędzi stosowanych w demontażu i montażu urządzeń (5.3.15. p. 1) Zasady demontażu urządzeń, podzespołów i elementów w siłowni okrętowej: (5.3.15. p. 2) a) Sposoby usuwania zanieczyszczeń, b) Wymiana elementów i podzespołów, c) Zasady montażu, próby szczelności i wytrzymałości. Zasady bezpieczeństwa w pracach montażowych (5.3.15. p. 3) Podstawy metrologii warsztatowej: (5.3.15. p. 4) a) Przyrządy pomiarowe stosowane w remontach maszyn i urządzeń oraz ich przeznaczenie, b) Pomiary błędów kształtu i położenia. Regeneracja elementów z wykorzystaniem kompozytów i tworzyw sztucznych, technologia nakładania powłok ochronnych. (5.3.15. p. 5) Technologia remontu okrętowych tłokowych silników spalinowych: (5.3.15. p. 6) a) Przygotowanie i organizacja remontu silnika, b) Pomiary przed rozpoczęciem demontażu, c) Demontaż podstawowych zespołów silnika, d) Weryfikacja i naprawa elementów silnika, e) Pomiary w czasie trwania montażu oraz po zakończeniu remontu, próby silnika po naprawie. Technologia remontu turbin parowych i gazowych, remont turbosprężarek (5.3.15. p. 7) Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 5 EKP1 8 EKP2 2 1 EKP2 EKP2 3 EKP3;EKP4 8 EKP4 3 EKP4 Semestr VII Lp. Zagadnienia 1. Technologia remontu turbin parowych i gazowych, remont turbosprężarek (5.3.15. p. 7 cd.) Technologia napraw rurociągów i armatury (5.3.15. p. 9) Technologia remontu maszyn i urządzeń pomocniczych: pomp, sprężarek, wentylatorów, filtrów, wymienników ciepła, wirówek, urządzeń hydraulicznych, urządzeń ochrony środowiska morskiego: (5.3.15. p. 8) a) przygotowanie i organizacja remontu, b) pomiary przed rozpoczęciem demontażu, c) demontaż podstawowych zespołów, d) weryfikacja i naprawa elementów, e) pomiary w czasie trwania montażu oraz po zakończeniu remontu, próby po naprawie. 2. 3. 70 Liczba godzin W Ć S 2 4 6 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP5;EKP7 EKP6 EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 4. 5. Gospodarka remontowa na statkach: (5.3.15. p. 13) 3 a) Procesy starzenia fizycznego kadłuba i wyposażenia statku, b) Organizacja remontu statku (rodzaje remontów (awaryjny, międzyrejsowy, roczny, klasowy), c) Planowanie remontów, d) Gospodarka częściami zamiennymi Przedstawienie materiałów zebranych w czasie praktyk morskich zgodnie z Książką Praktyk. Omówienie i wnioski. EKP8 15 EKP4, EKP5, EKP6 Semestr VIII Lp. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L 1 1. Struktura procesu technologicznego remontu maszyn i urządzeń okrętowych: fazy technologiczne, operacje i zabiegi oraz podział maszyn ze względu na technologiczność remontową 2. Regeneracja części maszyn okrętowych w aspekcie wymagań 1 Towarzystw Klasyfikacyjnych 3. Spawanie i cięcie metali, spawanie w osłonie argonu. (5.2.2. p.4) 2 4. Współczesne procesy technologiczne przeglądów i remontów 2 kadłuba i urządzeń okrętowych: a) Procesy warsztatowe, b) Pomiary, c) Defektoskopia, d) Regeneracja, e) Próby. (5.2.2. p.6) 5. Remonty i odbiory: (5.2.2. p.7) 5 a) Kadłubów, b) Zbiorników, c) Silników spalinowych, d) Kotłów i zbiorników ciśnieniowych, e) Turbin parowych i gazowych, f) Turbosprężarek, g) Mechanizmów pomocniczych, h) Przekładni, i) Linii wałów i pędników, j) Rurociągów i armatury, k) Urządzeń pokładowych, l) Urządzeń ochrony środowiska morskiego, m) Urządzeń automatyki i sterowania. 6. Gospodarka częściami zamiennymi oraz materiałami. Ochrona 4 antykorozyjna (5.2.2. p.8,9) 71 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1; EKP2 EKP3; EKP4 4 EKP9 16 EKP4, EKP7 10 EKP5; EKP6, EKP7 EKP8 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I stopnia o profilu praktycznym specjalności ESOiOO Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni. Lp. Przedmiot wg programu Nr tematu Nr/Przedmiot wg programu Sem. Nr Rozp. Min. Infrastruktury z 13 studiów I stopnia o profilu tematu lipca 2005 praktycznym - ESOiOO 1. 11a, 12 28. Diagnostyka techniczna V 5 Technologia remontów i badania nieniszczące (5.3.15) 11b,c,d 17. Nauka o materiałach II 10,11,17 2. Technologia remontów i badania 2, 3 17. Nauka o materiałach II 3,4,7 nieniszczące (5.2.2) 1 III 12, 16, 18 3. 5 11. Wytrzymałość materiałów III 1,2,6,7, Technologia remontów i badania 10,11,12 nieniszczące (5.2.2) IV 2,3,11-15, Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P 60 30 20 35 20 10 3 15 103 90 4 3 7 Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 25 ECTS V VII VIII 3 3 1 10 25 1 Budowa i teoria okrętu Przedmiot: Semestr S 15 Liczba godzin w tygodniu W C 2 2 1 1 1 L P Razem w czasie studiów: S Liczba godzin w semestrze W C 30 30 15 15 15 105 72 L P Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku określić charakterystyki geometryczne kadłuba okrętu opisać pojęcia i wyjaśnić zasady leżące u podstaw pływalności i stateczności okrętu opisać szczegóły konstrukcyjne właściwe dla poszczególnych typów statków wyjaśnić zasady leżące u podstaw oceny wytrzymałości kadłuba okrętu wyjaśnić cel i rolę głównych elementów konstrukcji kadłuba korzystać w zakresie podstawowym z dokumentacji konstrukcyjnej i statecznościowej statku opisać reguły działania i postępowanie w przypadkach występowania zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 K_U22 K_U22 K_U22 K_U15, K_U22 K_U15, K_U22 K_U22 K_W10, K_K09 Treści programowe: Semestr V Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Zagadnienia Geometria kadłuba statku: (5.3.17. p.1) a) linie teoretyczne, b) wymiary główne, c) stosunki wymiarów głównych, d) współczynniki pełnotliwości, e) składowe masy, f) wolna burta. Typy wiązań i elementy konstrukcji statku. (5.3.17. p.2) Typy statków, rozplanowanie przestrzenne: (5.3.17. p.3) a) masowce, b) drobnicowce, c) promy, d) zbiornikowce, e) produktowce, f) gazowce. Zbiorniki, zasady sondowania zbiorników. (5.3.17. p.6) Obciążenia konstrukcji kadłuba: (5.3.17. p.7) a) wytrzymałość lokalna i ogólna kadłuba, b) krzywe ciężarów wyporu i obciążeń, c) zginanie kadłuba, wykres sił tnących i momentów gnących, skręcanie kadłuba. Pływalność, stateczność, niezatapialność: (5.3.17. p.8) a) stateczność początkowa, b) moment wychylający, c) moment prostujący. 73 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 4 EKP1 4 2 EKP5 EKP3 1 1 2 EKP2 EKP4 2 2 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Stateczność dynamiczna: (5.3.17. p.9) a) kąt przechyłu dynamicznego, b) kryteria stateczności, c) wpływ swobodnych powierzchni cieczy na zachowanie się statku. 8. Układy wiązań wewnętrznych kadłuba. (5.3.17. p.11) 9. Konstrukcja dna, pokładów, burt, poszycia kadłuba: (5.3.17. p.12) a) grodzie, konstrukcja rufy i dziobu, b) ładownie, zbiorniki. 10. Korzystanie z dokumentacji konstrukcyjnej i statecznościowej statku. (5.3.17. p.18) 11. Działalność IMO i instytucji klasyfikacyjnych (5.3.17. p.19) 12. Znajomość podstawowych działań podejmowanych w przypadkach występowania zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności (5.3.17. p.20) a) analiza zagrożeń związanych z sytuacjami awaryjnymi zaistniałymi na skutek zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności, b) znajomość procedur i działań ograniczających skutki zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności, c) analiza możliwości użycia urządzeń i systemów awaryjnych oraz urządzeń i systemów głównych i pomocniczych w trybie awaryjnym, d) prewencyjna rola bezpiecznej eksploatacji statku w ograniczeniu występowania zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej pływalności. 13. Charakterystyka statku: (5.2.3 p. 1) a) wymiary i przekroje, b) znak wolnej burty, c) skala załadowania, d) krzywa wyporu. 14. Środek ciężkości i środek wyporu statku: (5.2.3 p. 2) 7. 2 2 EKP2 2 2 EKP5 EKP5 2 EKP6 2 EKP7 EKP7 2 2 3 3 EKP1 1 4 EKP2 a) załadowanie i wyładowanie ciężaru, b) przeniesienie ciężaru, Semestr VII Lp. 1. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L Środek ciężkości i środek wyporu statku (ciąg dalszy): (5.2.3 5 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP2 p. 2 cd.) 2. c) wzniesienie środka wyporu nad stępkę, d) położenie środka wyporu względem środka ciężkości, e) warunki zachowania równowagi statku. Stateczność wzdłużna: (5.2.3 p. 3) 8 a) podstawowe wiadomości o stateczności wzdłużnej: - metacentrum wzdłużne, 74 4 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 3. 4. 5. 6. - duży promień meta centryczny, - wzdłużna wysokość metacentryczna, - wykresy metacentrum, - przegłębienie, b) zmiana zanurzenia wskutek zmiany przegłębienia. Stateczność statku podpartego: (5.2.3 p. 4) a) w doku, b) na mieliźnie. Balastowanie statku - cel i skutki. (5.2.3 p. 5) Niezatapialność statku. (5.2.3 p. 6) Budowa statku: (5.2.3 p. 7) a) typy wiązań i elementy konstrukcji kadłuba, b) zbiorniki na statku i typowe ich wyposażenie, c) zamknięcia wodoszczelne, Semestr VIII Lp. Zagadnienia 4 4 EKP2 4 EKP2 4 5 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP7 5 1. Budowa statku (ciąg dalszy): (5.2.3 p. 7 cd.) Liczba godzin W Ć L 3 2. d) typowe uszkodzenia kadłuba, rozkłady awaryjne, sprzęt awaryjny, e) materiały stosowane w budowie statku. Wymagania praktyczne, korzystanie z dokumentacji: (5.2.3 12 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP3 EKP4 EKP5 EKP7 EKP6 p. 8) a) statecznościowej, b) pływalnościowej, c) konstrukcyjnej. Obciążenie pracą studenta Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 75 Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P 105 30 40 4 5 189 7 7 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale maszynowym w specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I stopnia o profilu praktycznym specjalności ESOiOO Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni. Lp. Przedmiot wg programu Nr tematu Nr/Przedmiot wg programu Sem. Nr Rozp. Min. Infrastruktury z studiów I stopnia o profilu tematu 13 lipca 2005 praktycznym - ESOiOO 1. 10 17. Nauka o materiałach II 8 Budowa i teoria okrętu (5.3.17) 4,5,13,14,15,16,17 41. Podstawy napędu statku V 7,8,7,14 15,16 Nr 26 Siłownie okrętowe Przedmiot: Semestr ECTS Liczba godzin w tygodniu IV V VI VII E 2 2 2 1 3 1 W C L P Liczba godzin w semestrze S 1 W C 30 15 15 z L P/S z 1 15 Razem w czasie studiów: 10 85 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Wyjaśnić funkcję, budowę i działanie instalacji siłowni i ogólnookrętowych oraz systemów energetycznych i napędowych statków towarowych wymienić rodzaje czynników występujących w instalacjach statkowych, układach energetycznych i napędowych oraz zna wartości parametrów roboczych i granicznych tych parametrów posługiwać się dokumentacją techniczno-ruchową, także w języku angielskim, w zakresie użytkowania instalacji statkowych oraz systemów energetycznych i napędowych statku scharakteryzować rozwiązania zwiększające sprawność siłowni okrętowych oraz obniżające koszty eksploatacji, a także zna zasady ekonomicznej eksploatacji siłowni wymienić i scharakteryzować zasady bezpiecznej eksploatacji i kontroli prawidłowej pracy instalacji statkowych, elektrowni okrętowej i układu napędowego, scharakteryzować pracę układów napędowych i siłowni w stanie ustalonym ruchu oraz w stanach przejściowych: manewry, rozpędzanie, hamowanie 76 Odniesienie do EK dla programu K_W03; K_W04; KU_13; KU_15; KU_22 K_W03; K_W04; K_W09 K_U01; K_U05; KU_22 K_W03; K_W04; K_U15 K_W04; KU_11; KU_13; K_U15 K_W04; K_U13; KU_22 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych scharakteryzować zasady postępowania i procedury podczas wachty w aspekcie wykrywania zagrożeń i ich wystąpienia, np. wystąpienie pożaru, znaczne wycieki paliwa itp. EKP7 K_W04; K_U11; K_U13; K_U15 Treści programowe: Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Zagadnienia Wiadomości ogólne: (5.3.2. p.1) a) pojęcie siłowni okrętowej, układu napędowego, elektrowni okrętowej, b) podział siłowni okrętowych. Podstawowe instalacje siłowni okrętowych i ich obsługa: a) zęzowa, b) balastowa, c) transportu i oczyszczania paliwa, d) wody sanitarnej pitnej, e) wody morskiej, f) oleju smarowego, g) parowo-wodna, h) sprężonego powietrza. Budowa i obsługa instalacji obsługujących silniki spalinowe pomocnicze: a) smarowania, b) chłodzenia, c) zasilania, d) rozruchu. Wymagania stawiane siłowniom i wpływ tych wymagań na rozwiązania zastosowane w siłowniach okrętowych. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C S przedmiotu 2 EKP1 5 1 EKP1; EKP2; EKP3;EKP4 2 EKP1; EKP2; EKP3;EKP4 1 EKP1 1 1 EKP1; EKP4 Instalacje siłowni spalinowych: 12 a) instalacje chłodzenia: - chłodzenie cylindrów, układy chłodzenia cylindrów silników wolnoobrotowych i średnioobrotowych, dobór pomp obiegowych i chłodnic, rola zbiornika wyrównawczego, jego dobór i włączenie w system, grzanie silnika, odpowietrzanie systemu, wpływ wyparownika próżniowego na eksploatację systemu oraz jego dobór i włączenie w system, parametry ruchowe systemu i ich regulowanie, instalacja chłodzenia cylindrów z ciśnieniowym zbiornikiem wyrównawczym, kontrola i uzdatnienie wody, czyszczenie instalacji, - chłodzenie tłoków wodą słodką, zalety i wady wody słodkiej jako czynnika chłodzącego tłoki, schemat podstawowy instalacji, jej elementy składowe i eksploatacyjne, - chłodzenie wtryskiwaczy, instalacje podstawowe na wodę słodką, olej smarowy i olej napędowy, zasady eksploatacji poszczególnych instalacji, 2 EKP1; EKP2; EKP3;EKP4 Bilans energetyczny siłowni okrętowej: a) sprawność urządzenia energetycznego, b) sprawność ogólna napędu i jej części składowe, c) sprawność energetyczna siłowni i możliwości jej zwiększenia, d) układy energetyczne siłowni okrętowych. 77 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych - instalacje wody morskiej, ogólna charakterystyka, połączenia szeregowe, równoległe i mieszane elementów chłodzonych, parametry obliczeniowe i eksploatacyjne systemu, regulacja parametrów, zapobieganie korozji, erozji i osadom, i - centralne instalacje chłodzenia, zalety i wady instalacji centralnych, układy podstawowe instalacji centralnych, metody optymalizowania, dobór pomp wody morskiej, chłodnic centralnych i szybkości przepływu w obiegu niskotemperaturowym, parametry eksploatacyjne i regulacja instalacji, b) instalacje paliwowe: - wymagania norm i wytwórców silników dotyczące paliw okrętowych oraz wpływ własności paliw na budowę i eksploatacji systemu, - instalacja pobierania, przechowywania i transportu paliwa, zabezpieczenia przed przelaniem paliwa, przechowywanie, zdawanie i utylizacja odpadów paliwowych, - instalacja oczyszczania, metody oczyszczania paliw okrętowych, czynniki decydujące o prawidłowym oczyszczaniu paliwa w wirówkach i ich wpływ na budowę i eksploatację systemu oczyszczania, dobór i eksploatacja zbiorników osadowych, dobór wirówek, zastosowanie niekonwencjonalnych metod oczyszczania i uzdatniania paliwa (dekantery, homogenizatory, filtry niepełnoprzepływowe, dodatki do paliw), współczesny układ oczyszczania, - instalacja zasilająca, układ atmosferyczny (konwencjonalny) i ciśnieniowy na olej opałowy, stosowanie systemu ciśnienia, dobór elementów układu, rola zbiornika zwrotnego (odpowietrzającego), podgrzewanie i regulacja lepkości paliwa przed silnikiem, filtrowanie paliwa w układzie zasilającym, regulacja ciśnienia paliwa, instalacje zasilające na paliwo zmieszane, instalacje jednopaliwowe siłowni, instalacja zasilająca kotła pomocniczego, c) instalacje smarowe: - instalacja poboru i transportu oleju, - instalacje obiegowe smarowania silników spalinowych, elementy składowe instalacji ich dobór i eksploatacja (zbiorniki obiegowe, pompy obiegowe, chłodnice, filtry), - instalacje smarowania cylindrów, - instalacje obiegowe smarowania: przekładni, turbosprężarek i wałów śrubowych, - instalacje oczyszczania olejów silnikowych, dobór wirówek oraz dobór optymalnej wydajności wirówki i krotności wirowania oleju obiegowego przy wirowaniu ciągłym, filtrowanie niepełnoprzepływowe, współczesny system oczyszczania oleju obiegowego, d) instalacja sprężonego powietrza: - odbiory okrętowe sprężonego powietrza, - zapotrzebowanie powietrza na rozruch silnika, - dobór zbiorników głównych i pomocniczych powietrza, - dobór sprężarek głównych, awaryjnych i pomocniczych, - sterowania systemów, ich rozwiązywanie i eksploatacja, e) instalacje parowo-wodne: - konwencjonalna instalacja parowo-wodna (na parę nasyconą suchą), odbiory pary wodnej, bilans parowy statku, dobór kotłów pomocniczych, czynniki wpływające na wydajność kotła utylizacyjnego oraz regulacja jego wydajności, połączenia kotła opalanego paliwem z kotłem utylizacyjnym, schemat podstawowy instalacji parowej i jej budowa, schemat podstawowy instalacji 78 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 7. skroplinowej, elementy instalacji (zawory skroplinowe, kontrola przepływu, zbiorniki obserwacyjne skroplin, chłodnice skroplin, skraplacz nadmiarowy), - schemat podstawowy instalacji zasilającej, elementy instalacji (skrzynia cieplna, zbiorniki zapasowe wody kotłowej, pompy zasilające, kontrola i uzdatnianie wody, regulacja zasilania kotłów, - zasady eksploatacji instalacji parowo-wodnej (rozruch instalacji, kontrola w trakcie ruchu, odstawianie instalacji, konserwacja i czyszczenie), - instalacje głębokiej utylizacji energii strat, czynniki wpływające na celowość zastosowania głębokiej utylizacji strat, źródła energii strat i możliwości ich wykorzystania, wpływ rozwiązania systemu na pokrycie potrzeb energetycznych siłowni, schematy podstawowe systemów jedno- i dwuciśnieniowych, systemy zintegrowane, parametry pracy systemów, podgrzewanie wody zasilającej „ „ 1 przegrzewanie pary, f) instalacje zęzowo-balastowe: - instalacje zęzowe, dobór pomp zęzowych, schematy ideowe systemu zęzowego, zabezpieczenia przed zalaniem pomieszczeń osuszanych, dobór i rozmieszczenie studzienek zęzowych, koszy ssących i osadników oraz ich połączenia z magistralą zęzową i pompami zęzowymi, awaryjne ssanie zęz siłowni, gromadzenie i postępowanie ze ściekami zaolejonymi, odolejanie wód zęzowych, gromadzenie i usuwanie popłuczyn z siłowni, resztkowanie zęz, - instalacje balastowe, dobór pomp balastowych, schemat podstawowy systemu, pompowanie i resztkowanie zbiorników balastowych, g) instalacje sanitarne wody dopływowej: - wymagania stawiane wodzie do picia oraz wodzie do higieny osobistej, - zapotrzebowanie na wodę do picia, higieny osobistej, do celów gospodarczych oraz spłukiwania ustępów, - pobieranie, przechowywanie i uzdatnianie wody, - wykorzystanie wody wytworzonej w wyparownikach próżniowych do celów sanitarnych, - schematy podstawowe systemów sanitarnych wody dopływającej, ich budowa i eksploatacja. Systemy siłowni parowych: (5.3.2. p.7) a) podział i zadania instalacji siłowni parowych, b) schematy podstawowe obiegów parowo-wodnych, główny system parowy, pomocniczy system pary dolotowej, pomocniczy system pary odlotowej, systemy skroplinowe, systemy zasilające, c) instalacje paliwowe, d) instalacje smarowe, e) instalacje destylacyjne. 2 1 EKP1; EKP2; EKP3;EKP4 Semestr V Lp. 1. Zagadnienia Charakterystyka oporowa okrętu: (5.3.2. p.8) a) opór konstrukcyjny, czynniki wpływające na opory eksploatacyjne statku, zależność oporu okrętu od prędkości statku, b) moc holowania, prędkość kontraktowa, wpływ prędkości 79 Liczba godzin W Ć S 1 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1; EKP6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. 3. 4. 5. statku i warunków pływania na: - zużycie paliwa, - napęd główny, - obciążenie mocą. Pola pracy silników głównych: a) pojęcie obciążenia znamionowego silnika, pola doboru silników wolnoobrotowych, deklarowane przez wytwórców pola obciążeń silników głównych, b) ograniczenia eksploatacyjne minimalnych i maksymalnych obciążeń silników, czynniki eksploatacyjne wpływające na te ograniczenia, dopuszczalne przeciążenia silników głównych. Współpraca układu silnik - śruba okrętowa: a) dopasowanie układu silnik spalinowy tłokowy - śruba stała, rezerwy konstrukcyjne mocy silnika i prędkości obrotowej silnika w układzie bezpośrednim napędu śruby, dobór obciążenia znamionowego silnika, ocena doboru układu silnik - śruba na podstawie prób morskich i prognozy modelowej, wpływ doboru tego układu na jego eksploatację, możliwości poprawy współpracy układu silnik - śruba, b) układy przekładniowe, dobór przełożenia przekładni mechanicznej wielobiegowej, układy ze śrubą nastawną, c) pole współpracy układu silnik spalinowy tłokowy - śruba nastawna, d) charakterystyka optymalnej sprawności układu napędowego ze śrubą nastawną i wpływ warunków pływania na przebieg tej charakterystyki, zalety i wady śrub nastawnych. Bezpieczna eksploatacja zespołów prądotwórczych: (5.3.2. p.11) a) typy (napędu głównego, pomocnicze, awaryjne) i ogólna budowa zespołów prądotwórczych, b) rodzaje napędów prądnic i alternatorów, c) ogólne zasady współpracy zespołów prądotwórczych, d) rozruch, wpięcie na szyny, wypięcie z szyn, odstawianie z ruchu, e) systemy monitoringu i kontroli zespołów prądotwórczych, f) bezpieczna eksploatacja zespołów prądotwórczych, (codzienna obsługa i działania remontowe), działania prewencyjne, ograniczające występowanie uszkodzeń oraz działania po stwierdzeniu uszkodzeń lub nieprawidłowości w pracy zespołu prądotwórczego. Zachowanie środków bezpieczeństwa podczas pełnienia wachty oraz procedury postępowania w chwili wykrycia zagrożenia pożarowego lub negatywnych zdarzeń, w szczególności w systemie paliwowym: (5.3.2. p.12) a) obchód siłowni: sprawdzanie parametrów pracy urządzeń i systemów oraz poziomów mediów w zbiornikach 80 2 1 EKP1; EKP6 2 2 EKP1; EKP6 3 1 EKP5; EKP7 1 1 EKP5; EKP7 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 6. (przez obserwację czujników oraz organoleptycznie), sprawdzanie szczelności urządzeń i rurociągów, b) postępowanie w chwili wykrycia zagrożenia pożarowego lub negatywnych zdarzeń: przyczyny występowania i definiowanie zagrożenia, w tym pożarowego, oraz uszkodzeń i systemów, umiejętność oceny poziomu zagrożenia (pod kątem szybkości podejmowania działań), procedury awaryjne, działania niestandardowe, zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo własne i odpowiedzialność wachtowego za cały statek z załogą (wszczepcie alarmu przed przystąpieniem do akcji). Współczesne siłownie okrętowe – tendencje rozwojowe. (5.2.5. 1 EKP1 p.1) 7. 8. 9. 10. 11. Energetyka siłowni okrętowej: (5.2.5. p.2) a) sprawności układów energetycznych b) energia zapotrzebowana do napędu statku, c) zapotrzebowanie na energię elektryczną i cieplną bilanse, ogólna sprawność energetyczna siłowni i sposoby jej podwyższania. Nowoczesne rozwiązania układów napędowo-energetycznych z prądnicami wałowymi i sposoby ich eksploatacji. (5.2.5. p.3) Utylizacja ciepła odpadowego, przegląd współczesnych rozwiązań układów oraz zasady ich eksploatacji. (5.2.5. p.4) Nowe rozwiązania systemów siłownianych. (5.2.5. p.7) Zasady ekonomicznej eksploatacji siłowni okrętowych. (5.2.5. p.8) 2 1 EKP1; EKP4 3 1 EKP1; EKP4 3 1 EKP1; EKP4 2 1 1 EKP1 EKP4 Semestr VI (praktyka morska) Lp. 1. 2. 3. 4. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L Zal. Zajęcia na statku podczas praktyki eksploatacyjnej realizowanej zgodnie z programem zawartym w Dzienniku Praktyki Morskiej (Training Record Book). Wykonanie programu potwierdza podpisem starszy mechanik. Zapoznanie się z eksploatacją siłowni w różnych stanach eksploatacyjnych statku. Wykonanie z natury schematów instalacji: sprężonego powietrza, zasilającej paliwowej, olejowej silnika głównego, wody morskiej, chłodzenia tłoków, cylindrów i głowic silnika głównego, chłodzenia i olejowej silników pomocniczych, transportowej paliwa, zęzowej, balastowej, wody sanitarnej, parowej i skroplinowej, przeciwpożarowej oraz szkicu układu napędowego statku. - Sporządzenie charakterystyk śrubowych w funkcji prędkości obrotowej silnika i prędkości postępowej statku w różnych warunkach pływania. 81 Odniesienie do EK dla przedmiotu Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Semestr VII (Siłownie okrętowe III) Lp. Zagadnienia Liczba godzin W Ć S 7 1 1 1. Układy napędowe statku i ich eksploatacja: (5.2.5. p.5) a) przegląd współczesnych układów napędowych oraz pędników, b) charakterystyki obrotowe śruby, c) charakterystyki hydrodynamiczne, d) charakterystyki napędowe statku, e) pole pracy silnika, f) współpraca silnika, śruby i kadłuba w stanach ustalonych i przejściowych, w różnych warunkach pływania, śruba nastawna – jej zalety i możliwości. 2. Praca układu napędowego przy manewrowaniu – krzywe 2 Robinsona. (5.2.5. p.6) 3. Eksploatacja siłowni okrętowej w stanach awaryjnych. (5.2.5. p.9) 2 4. Konstrukcja obiektów morskich i statków pod kątem systemów 3 kontroli prawidłowej pracy i systemów wczesnego wykrywania nieprawidłowości pracy i uszkodzeń: (5.2.5. p.10) a) procedury bezpiecznej eksploatacji urządzeń napędu głównego: ocenia stanu technicznego przed startem, kryteria oceny poziomu bezpieczeństwa eksploatacyjnego, podejmowanie decyzji wyłączenia urządzenia z eksploatacji, b) procedury bezpiecznej eksploatacji urządzeń pomocniczych: ocenia stanu technicznego przed startem, kryteria oceny poziomu bezpieczeństwa eksploatacyjnego, podejmowanie decyzji wyłączenia urządzenia z eksploatacji, c) wpływ wyłączenia urządzeń z ruchu na eksploatację statku oraz zagrożenie bezpieczeństwa statku, ogólna budowa i podstawowe funkcje systemów kontroli prawidłowej pracy i systemów wczesnego wykrywania nieprawidłowości pracy i uszkodzeń. 5. Prezentacja prac seminaryjnych wykonanych w czasie praktyki morskiej realizowanej w semestrze VI. 82 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1; EKP6 1 EKP6 1 EKP5; EKP7 EKP5; EKP7 7 EKP5; EKP7 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 78 20 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 27 Przedmiot: Semestr ECTS 1 P S 7 10 25 30 3 3 53 2 7 7 137 5 7 Diagnostyka techniczna Liczba godzin w tygodniu W V L C 0,5 L P Liczba godzin w semestrze S 0,5 W C L 8 Razem w czasie studiów: P 7 15 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: scharakteryzować istotę diagnostyki technicznej w eksploatacji siłowni okrętowej omówić procesy fizyczno chemiczne jako nośniki informacji diagnostycznej zdefiniować stan techniczny silnika na podstawie pomiarów wibroakustycznych, endoskopowych itp. ocenić stan techniczny silnika na podstawie współczesnych systemów diagnostycznych 83 Odniesienie do EK dla programu KW_04; KW_12 KW_04; KW_05 KU_08 KU_09 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr I Lp. Zagadnienia 1. Istota diagnostyki technicznej. Stan obiektu, sygnał diagnostyczny, sygnał wejściowy 2. Obiekt techniczny jako przedmiot diagnozowania. Analiza diagnostyczna. Dekompozycja obiektu. Procesy fizyczno chemiczne jako nośniki informacji o stanie 3. obiektu technicznego 4. Diagnostyczne badania eksperymentalne. 5. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 2 EKP2 2 EKP2 2 EKP3 Diagnostyka techniczna maszyn i urządzeń okrętowych: (5.3.15 p. 12) a) diagnostyka wibroakustyczna maszyn wirnikowych i tłokowych, b) nowe systemy diagnostyki technicznej na przykładach firm: CoCoS-MAN B&W, MAPEX-PR, SIPWA-TP, SULZER, c) endoskopia w zastosowaniu okrętowym. d) ultradźwiękowe metody kontroli jakości materiałów oraz pomiary grubości materiałów (5.3.15. p. 11a) e) badania zanieczyszczeń mechanicznych w oleju f) badania metodą emisji akustycznej 7 EKP3, EKP4 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 84 W, C 8 5 L 7 P 6 5 0 18 0,5 1 14 0,5 1 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 28 Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statku Przedmiot: Semestr ECTS VII VIIIE 1 3 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C L 1 2 S 10 30 Razem w czasie studiów: 40 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 EKP2 EKP3 wykorzystać wiedzę dotyczącą zarządzania bezpieczną eksploatacją statku, organizacją i zarządzaniem zasobami siłowni okrętowej stosować podstawowe technologie informatyczno-komunikacyjne w zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji w bezpiecznej eksploatacji siłowni korzystać z norm i dokumentacji technicznej; ma uporządkowaną wiedzę z zakresu procesów analizy i zarządzania ryzykiem, ze szczególnym uwzględnieniem zasobów ludzkich oraz materialnych – specyficznych dla siłowni pływających obiektów komercyjnych pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy Odniesienie do EK dla kierunku K_W12 K_W09 K_U07 K_W15 K_K05 Treści programowe: Semestr VII Lp. 1. 2. 3. 4. 5. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Prezentacja prac seminaryjnych wykonanych w czasie praktyki 2 EKP1 morskiej realizowanej w semestrze VI. Instruktaż i szkolenie na statku. Zaznajomienie ze statkiem. Listy kontrolne dotyczące prac niebezpiecznych. Sygnały alarmów. Zadania członków załogi podczas alarmów. 1 EKP1 Rozmieszczenie podręcznego sprzętu ratowniczego, przeciwpożarowego, środków ochrony osobistej i pierwszej pomocy medycznej. Rozmieszczenie i przeznaczenie: awaryjnego zespołu 2 EKP1 prądotwórczego, awaryjnej pompy pożarowej, przycisków sygnalizacji alarmowej, awaryjnego ssania zęz, systemu zaworów szybkozamykających, systemu zamykania przejść wodo i ognioszczelnych, wyjść awaryjnych, stacji sterowania stałymi instalacjami gaśniczymi, systemu oświetlenia awaryjnego. Procedury wachtowe, przyjmowanie i zdawanie obowiązków. 1 EKP1 Procedury utrzymania i monitorowania zdolności siłowni do pracy okresowo bezwachtowej. Rozmieszczenie i przeznaczenie instalacji i wyposażenia ochrony 1 EKP1 środowiska. Książka zapisów olejowych. Okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym. Zagadnienia 85 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 6. 7. Procedura bunkrowania paliwa (lista kontrolna czynności wykonywanych przed, w trakcie i po przyjęciu paliwa). Procedury utrzymania i monitorowania skuteczności działania środków bezpieczeństwa pożarowego. 2 EKP1 1 EKP1 Semestr VIII Lp. Zagadnienia Podział kompetencji członków załogi wymagany przez Konwencję STCW. (5.2.17 p.1) 2. Struktury organizacyjne załogi statku, funkcje kierownicze i odpowiedzialność członków załogi. (5.2.17) 3. Organizacja działu maszynowego. (5.2.17) 4. Przyjmowanie i zdawanie obowiązków. (5.2.17) 5. Instruktaż i szkolenie na statku. (5.2.17) 6. Dokumenty i dzienniki działu maszynowego, biuro maszynowe. (5.2.17) 7. Obowiązki członków załogi wynikające z Kodeksu ISM i regulaminu pracy(5.2.17) 8. Zadania członków załogi podczas alarmów i awarii urządzeń okrętowych. (5.2.17) 9. Rozmieszczenie zdalnych wyłączników i sygnalizacji stanu mechanizmów i wentylacji, zrywanie zaworów, zamknięcia przejść i wyjść awaryjnych. (5.2.17) 10. Procedury wyłączania i uruchamiania systemów okrętowych napędu głównego, systemów pomocniczych oraz maszyn i urządzeń awaryjnych. (5.2.17) 11. Kierowanie zespołem ludzkim. Zarządzanie ryzykiem zasobów ludzkich oraz materialnych. (5.2.17. p.11) 1. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W Ć L przedmiotu 3 EKP1 3 EKP1 2 1 1 5 EKP1 EKP3 EKP1 EKP1 3 EKP1 1 EKP1 2 EKP2 2 EKP2 7 EKP3 Obciążenie pracą studenta Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 86 Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P S 30 10 10 10 20 3 83 3 30 1 4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 29 Okrętowe silniki tłokowe I, II, III Przedmiot: Semestr ECTS IV V VII E 2 2 4 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 1 L P 1 2 Liczba godzin w semestrze S W 0,5 30 15 15 C Razem w czasie studiów: L S 15 30 11 116 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku opisać budowę i zasadę działania okrętowych silników tłokowych; scharakteryzować procesy: wymiany ładunku, doładowania, wtrysku i spalania uwzględniając ich wpływ na parametry pracy silnika, w tym skład spalin (wpływ na środowisko naturalne) analizować obiegi teoretyczne i rzeczywiste silników tłokowych; obliczać podstawowe energetyczne i ekonomiczne wskaźniki pracy silnika omówić budowę, wykonanie i materiały najważniejszych elementów konstrukcyjnych okrętowych silników tłokowych EKP4 przygotować do ruchu, uruchomić, nadzorować podczas pracy i zatrzymać silnik okrętowy; wykonać podstawowe czynności wchodzące w zakres regulacji statycznej silników okrętowych EKP5 mierzyć podstawowe parametry pracy silnika okrętowego, analizować zmiany ich wartości i formułować wnioski diagnostyczne wykonywać wykresy indykatorowe indykatorami mechanicznymi; obsługiwać indykatory typu elektronicznego; analizować zmiany wykresów i formułować wnioski diagnostyczne korzystać ze źródeł literaturowych, baz danych, innych źródeł informacji; dokonuje interpretacji informacji, formułuje opinie i wnioski pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy; potrafi kierować małym zespołem przyjmując odpowiedzialność za efekty jego pracy EKP6 EKP7 EKP8 K_W02; K_W03; K_U01; K_U13; K_K02 K_W01; K_W08; K_U17 K_W03; K_W05; K_W09 ; K_U01; K_U22 K_W04; K_U01, K_U16; K_U17; K_U19; K_U20; K_U22 K_W04; K_W08; K_U08; K_U09; K_U13; K_U17 K_W04; K_W08; K_U08; K_U09; K_U13; K_U17 K_U01 K_U05 K_K05; K_K07 Treści programowe: Semestr IV (Okrętowe silniki tłokowe I) Lp. 1. Zagadnienia Wiadomości wstępne: (5.3.1. p.1) a) podział silników spalinowych, b) zasada działania tłokowego silnika spalinowego 87 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 4 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. dwusuwowego i czterosuwowego, c) ogólny opis budowy tłokowego silnika spalinowego (układ korbowy, kadłub i głowica, rozrząd, układ zasilania, układ chłodzenia, układ smarowania). Wytwarzanie, zapłon i spalanie mieszanki paliwowopowietrznej. Czynności obsługowe silnika spalinowego (napęd główny i pomocniczy): a) przygotowanie do ruchu, b) obsługa w czasie pracy, c) obsługa w czasie manewrów, d) zatrzymanie silnika. Obiegi porównawcze (teoretyczne): a) rodzaje obiegów porównawczych, b) wskaźniki pracy obiegu porównawczego. Obiegi rzeczywiste: a) wykres indykatorowy, b) ładowanie (przebieg, parametry, ustawienie rozrządu, wpływ prędkości i obciążenia), c) sprężanie (przebieg, parametry), d) tworzenie mieszaniny palnej (rozpylenie paliwa, parowanie i mieszanie z powietrzem , e) spalanie (opóźnienie samozapłonu, fazy spalania, szybkość spalania, maksymalne ciśnienie spalania), f) rozprężanie (przebieg, parametry), g) wydech (przebieg, faza wydechu, parametry). Wskaźniki pracy silnika: a) definicje i sposoby określenia: momentu obrotowego, prędkości obrotowej, średniego ciśnienia indykowanego i użytecznego, mocy indykowanej i użytecznej, sprawności indykowanej, mechanicznej i ogólnej, jednostkowego zużycia paliwa i ciepła, b) bilans cieplny i wykres Sankeya silnika okrętowego, porównanie rzeczywistego i teoretycznego obiegu pracy silnika. Charakterystyki silników okrętowych: a) charakterystyki w funkcji prędkości obrotowej, b) charakterystyki w funkcji obciążenia, c) charakterystyki regulacyjne, d) charakterystyki specjalne. Doładowanie: a) podstawy procesów doładowania, b) istota i sposoby realizacji procesów doładowania, c) wykorzystanie energii spalin wylotowych: system impulsowy i stałociśnieniowy, porównanie obu systemów, d) chłodzenie powietrza doładowującego, budowa chłodnicy, wykraplanie pary wodnej i sposoby jej oddzielania od powietrza zasilającego silnik, e) turbosprężarka - ogólna budowa, rozwiązania techniczne, technologie ich wykonywania i materiały konstrukcyjne, 88 2 EKP2 4 EKP4 3 EKP2 4 EKP2 4 EKP5; EKP6 2 EKP1 4 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych f) okoliczności wystąpienia zjawiska pompowania turbosprężarki, sposoby zapobiegania i usuwania ich przyczyn. Budowa, wykonanie i materiały podstawowych elementów kadłuba: (5.3.1. p.9) a) podstawa, b) skrzynia korbowa, c) blok cylindrowy, d) tuleja cylindrowa, e) głowica, łożyska główne, f) silniki rzędowe i w układzie V, śruby ściągowe. 9. 3 EKP3 Semestr V (Okrętowe silniki tłokowe II) Lp. 1. 2. 3. 4. Zagadnienia Budowa, wykonanie i materiały podstawowych elementów układu korbowego: (5.3.1. p.10) a) tłoki, b) sworznie tłoka, c) pierścienie tłokowe, d) trzon tłoka, e) wodzik, korbowód, f) wał korbowy, g) łożyska układu korbowego, h) chłodzenie tłoków - wpływ intensyfikacji chłodzenia na budowę konstrukcyjną podzespołów. Budowa i działanie zaworowego mechanizmu rozrządu: a) elementy układu rozrządu: krzywka, popychacz, laska popychacza, dźwignia zaworowa, zespół zaworu grzybkowego ze sprężyną, b) charakterystyka sprężyny zaworowej, c) hydrauliczny układ napędu zaworu wylotowego, d) pojęcie luzu zaworowego i jego nastawa. Instalacja wtryskowa paliwa: a) zasada sterowania dawką paliwa, b) wpływ rozwiązania sterowania przelewem paliwa na właściwości pracy silnika okrętowego, c) budowa i działanie pomp wtryskowych (z zaworkiem przelewowym, z tłoczkiem pokrętnym - Boscha), d) budowa wtryskiwaczy - do pracy na paliwie lekkim (olej napędowy) i ciężkim (olej opałowy), e) ciśnienie początku otwarcia iglicy wtryskiwacza - zasada nastawy wymaganej wartości, przewody wysokociśnieniowe paliwa. Instalacja chłodzenia silnika: a) istota chłodzenia i zadanie czynnika chłodzącego, b) instalacja chłodzenia tłoków, c) parametry czynników chłodzących, d) instalacja chłodzenia wtryskiwaczy. 89 Liczba godzin W Ć L 3 1 2 1 1 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP3 EKP3 2 EKP3, EKP4 EKP1, EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Instalacja olejenia silnika: a) określenie funkcji oleju w silniku (chłodzenie, smarowanie, ochrona przed korozją), b) opis pracy instalacji olejenia silnika. System rozruchu i sterowanie pracą silnika: a) zasady tworzenia momentu napędowego w czasie rozruchu pneumatycznego (obieg cieplny rozruchu pneumatycznego), działanie elementów w pneumatycznej instalacji rozruchu, działanie rozdzielacza i zaworu rozruchowego, b) zasady przesterowania wału korbowego w czasie rozruchu w dwóch kierunkach obrotów silnika (nawrotność), c) omówienie zabezpieczeń wbudowanych w system sterowania silnikiem, d) opis współdziałania układu sterowania podczas manewrowania silnikiem. Mechanika układu korbowego: a) równanie ruchu elementów układu korbowego, b) siły bezwładności i zasada ich wyrównoważenia, c) przykłady wyrównoważenia sił i momentów bezwładności w silnikach wielocylindrowych, d) zasada budowy i działanie koła zamachowego, e) drgania skrętu wału korbowego - określenie stopnia bezpieczeństwa określonego przypadku rezonansu drgań skrętnych, f) tłumiki drgań skrętnych - budowa, działanie i zalecenia eksploatacyjne. Zasady obsługiwania i użytkowania silników okrętowych: a) diagnostyka procesu spalania i wtrysku paliwa, b) wykorzystanie wykresów funkcji diagnostycznych w zależności od kąta obrotu wału korbowego, c) diagnostyka stanu tulei cylindrowej, pierścieni i tłoka, określenie parametrów roboczych silnika, d) typowe temperatury i ciśnienia czynników roboczych, wyznaczanie czasu eksploatowania elementów silnika. Budowa i działanie silników dwupaliwowych (paliwo ciekłe i gazowe). Toksyczność spalin wylotowych: a) określenie toksyczności spalin: tlenki azotu, niespalone węglowodory, tlenki węgla, niespalone cząstki stałe, b) metody pomiaru i jednostki poszczególnych składników toksyczności spalin, c) pomiar zadymienia spalin oraz możliwości jego racjonalnego korzystania w eksploatacji silników. Wpływ zastosowania paliw ciężkich na konstrukcję i eksploatację silników okrętowych. Obliczanie średniego ciśnienia indykowanego z wykresu indykatorowego: (5.3.1. p.21) a) moc indykowana, efektywna, tarcia, 90 1 1 EKP1, EKP4 1 1 EKP4 2 1 EKP1, EKP5 4 1 1 EKP5,EKP6 EKP1 2 EKP1, EKP6 4 EKP1, EKP4 EKP7 EKP2,EKP8 1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych b) straty energetyczne wylotowe i chłodzenia, c) sprawność mechaniczna, d) stopień sprężania, e) wykonywanie wykresów indykatorowych na różnych silnikach - rodzaje wykresów indykatorowych, f) praktyczne wykonywanie takich wykresów, g) omówienie zalet wykresów „miękkiej” sprężyny i wykresów rozwijanych ręcznie, h) indykowanie silników metodami elektronicznymi, zasada działania takich urządzeń, i) wyznaczanie średniego ciśnienia indykowanego, mocy indykowanej, j) błędy przy obliczaniu mocy indykowanej, k) przebiegi ciśnienia spalania dla silników dwusuwowych i czterosuwowych, wolnoobrotowych i szybkoobrotowych, l) ocena procesu spalania przy wykorzystaniu przebiegów indykatorowych, m) fazy spalania. Semestr VI Lp. Zagadnienia Liczba godzin W Ć Zajęcia na statku podczas praktyki eksploatacyjnej realizowanej zgodnie z programem zawartym w Dzienniku Praktyki Morskiej (Training Record Book). Wykonanie programu potwierdza podpisem starszy mechanik. 20. L z Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1, EKP6 EKP7, EKP8 Semestr VII (Okrętowe silniki tłokowe III) Lp. Zagadnienia Liczba godzin W Ć L/S 1. 2. Teoria procesu roboczego: (5.2.4. p.1) a) obiegi porównawcze (teoretyczne): - rodzaje obiegów porównawczych, - wskaźniki pracy obiegu porównawczego, b) obiegi rzeczywiste: - wykres indykatorowy, analiza wykresów indykatorowych, - ładowanie (przebieg, parametry, ustawienie rozrządu, wpływ prędkości i obciążenia), - sprężanie (przebieg, parametry), - tworzenie mieszaniny palnej (rozpylenie paliwa, parowanie i mieszanie z powietrzem), - spalanie (opóźnienie samozapłonu, fazy spalania, szybkość spalania, maksymalne ciśnienie spalania), - rozprężanie (przebieg parametry), - wydech (przebieg, fazy wydechu, parametry). Proces wymiany ładunku: (5.2.4. p.2) a) wymiana ładunku w silnikach 4-suwowych, 91 4 2/2 2 2/- Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1,EKP2, EKP5, EKP8 EKP1, EKP5, EKP8 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 3. 4. 5. 6. b) wymiana ładunku w silnikach 2-suwowych, c) wskaźniki opisujące jakość przebiegu procesu wymiany ładunku, d) diagnostyka procesu wymiany ładunku. Proces spalania: (5.2.4. p.3) 2 a) termodynamiczne podstawy procesu spalania, b) proces wtrysku paliwa, optymalizacja procesu rozpylania paliwa, c) tworzenie mieszaniny paliwowo-powietrznej, makro- i mikrostruktura strugi, parametry rozpylania paliwa, d) przebieg procesu spalania, e) wpływ przebiegu wtrysku i spalania na sprawność silnika, f) wpływ parametrów eksploatacyjnych na proces tworzenia mieszaniny paliwowo-powietrznej i spalanie, g) diagnostyka procesu wtrysku i spalania. Doładowanie silników okrętowych: (5.2.4. p.4) 5 a) podstawy termodynamiczne procesów doładowania, b) istota i sposoby realizacji procesów doładowania, c) wykorzystanie energii spalin wylotowych: system impulsowy i stałociśnieniowy, porównanie obu systemów, d) wpływ czynników eksploatacyjnych na pracę układów doładowania, e) chłodzenie powietrza doładowującego, wykraplanie pary wodnej i sposoby jej oddzielania od powietrza zasilającego silnik, f) turbosprężarki - nowe rozwiązania techniczne, g) awarie turbosprężarek - praca silnika z wyłączoną turbosprężarką, h) okoliczności wystąpienia zjawiska pompowania turbosprężarki, sposoby zapobiegania i usuwania ich przyczyn, i) diagnostyka procesu doładowania. Energetyczne i ekonomiczne wskaźniki pracy silnika: (5.2.4. p.5) a) definicje i sposoby określenia: momentu obrotowego prędkości obrotowej, średniego ciśnienia indykowanego i użytecznego, mocy indykowanej i użytecznej, sprawności indykowanej, mechanicznej i ogólnej, jednostkowego zużycia paliwa i ciepła, b) bilans cieplny i wykres Sankeya silnika okrętowego. Dynamika układu korbowo-tłokowego: (5.2.4. p.6) 2 a) mechanika układu korbowego, równanie ruchu elementów układu korbowego, siły bezwładności i zasada ich wyrównoważenia, b) nierównomierność biegu silnika, c) przyczyny niewyrównoważenia silnika, d) drgania skrętne wału korbowego - określenie stopnia bezpieczeństwa określonego przypadku rezonansu drgań skrętnych, 92 4/- EKP1, EKP5, EKP8 2/- EKP1, EKP5, EKP8 3/- EKP2 4/- EKP1,EKP7, EKP8 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych e) tłumiki drgań skrętnych - budowa, działanie i zalecenia eksploatacyjne. Obciążenia cieplne silnika: (5.2.4. p.7) a) obciążenia cieplne elementów komory spalania silnika, b) ocena obciążenia cieplnego silnika. 7. 8. Praca silnika w stanach ustalonych, zmiennych i awaryjnych. Budowa silników okrętowych - wybrane zagadnienia eksploatacyjne: a) układ tłokowo-korbowy, b) układ wtryskowy, c) układ smarowania, d) smarowanie gładzi cylindrowej, e) układ rozruchowy i rozruchowo-nawrotny, f) tendencje rozwojowe silników okrętowych. Elektroniczne indykowanie silników okrętowych, analiza wykresów indykatorowych. (5.2.4. p.10) 9. 10. 4/- EKP5, EKP7, EKP8 4/- EKP4, EKP5, EKP7 EKP3, EKP7, EKP8 -/9 5/- EKP5 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W 60 30 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 30 ECTS IV VII 3 1 P S 10 15 20 25 15 5 120 4 5 90 3 30 1 8,0 Kotły okrętowe Przedmiot: Semestr L 45 Liczba godzin w tygodniu W C 2 1 L P S Liczba godzin w semestrze W C 30 15 1 Razem w czasie studiów: S 15 60 93 L Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: rozróżniać poszczególne rodzaje i typy okrętowych kotłów parowych, opisać poszczególne elementy konstrukcyjne kotła przedstawić sposób uruchamiania i odstawiania kotła, wymienić czynności obsługowe wykonywane w czasie pełnienia wachty przeprowadzić obliczenia podstawowych procesów kotłowych dokonać oceny stanu technicznego kotła, palnika kotłowego, urządzeń sterujących pracą kotła i zaplanować ewentualne prace naprawcze pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy i dba o bezpieczeństwo Odniesienie do EK dla kierunku K_W03; K_W04 K_W04;K_U11;K_K03 K_W03 K_W04;K_W05;K_W07; K_U13;K_U16 K_W09, K_U21;K_K07;K_K08 Treści programowe: Semestr IV Lp. 1. 2. 3. 4. Zagadnienia Podstawy budowy i zasada działania pomocniczych opalanych kotłów okrętowych: (5.3.4. p.1) a) systemy obsługujące kocioł, b) automatyka kotła. Podstawy budowy i zasada działania kotłów utylizacyjnych: (5.3.4. p.2) a) systemy obsługujące kocioł, b) automatyka kotła. Teoretyczne podstawy pracy kotłów okrętowych: a) właściwości termodynamiczne wody i pary, b) cykl przemian termodynamicznych zachodzących w kotle, c) bilans cieplny i sprawność kotłów, d) wielkości charakterystyczne kotłów. (5.3.4. p.5) Procesy robocze zachodzące w kotle: (5.2.7. p.2; 5.3.4. p.6) a) spalanie: - wpływ parametrów paliwa i powietrza oraz stanu technicznego palnika na jakość procesu spalania, - diagnostyka procesu spalania w kotle, b) wymiana ciepła: - promieniowanie, - konwekcja, - rodzaje zanieczyszczeń i ich wpływ na wymianę ciepła, 94 Liczba godzin W C L/ P 2 2 2 2 1 3 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1 EKP2 EKP1 EKP2 EKP1 EKP3 4 EKP1 EKP3 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. c) aerodynamika: - wpływ konstrukcji kotła na opory przepływu spalin, - wpływ zanieczyszczeń na opory przepływu spalin, - wentylatory wyciągowe, d) cyrkulacja wody w kotle: - cyrkulacja naturalna i jej zaburzenia, - cyrkulacja wymuszona. Bilans cieplny kotła - sprawność i sposoby jej podwyższania: a) bilans cieplny po stronie parowo-wodnej, b) bilans cieplny po stronie paliwowej, c) metody wyznaczania sprawności (bezpośrednia i pośrednia), d) wpływ parametrów eksploatacyjnych na sprawność kotła. Główne kotły okrętowe: (5.3.7. p.7) a) opłomkowe, b) stromorurkowe, c) z przymusową cyrkulacją, d) przepływowe, e) specjalne. Pomocnicze kotły okrętowe: (5.3.7. p.8) a) pomocnicze opalane, b) płomieniówkowe, c) opłomkowe, d) dwuobiegowe, e) kombinowane, f) pomocnicze utylizacyjne.. Elementy konstrukcyjne kotłów okrętowych: (5.3.4. p.9) a) walczaki wodne i parowo-wodne, b) główne powierzchnie ogrzewalne kotłów, c) szkielet, płaszcz gazoszczelny, izolacja, d) osuszacze pary, e) podgrzewacze powietrza i wody, f) przegrzewacze pary. Systemy paliwowe oleju opałowego, napędowego i odpadów ropopochodnych. (5.3.4. p.10) Palniki kotłowe: (5.3.4. p.11) a) ciśnieniowe z rozpylaniem mechanicznym, b) rotacyjne, c) dwupaliwowe, d) z rozpylaniem parowym, e) z rozpylaniem powietrznym. Armatura i osprzęt kotłowy – wymogi techniczne: (5.3.4. p.12; 5.2.7. p.4) a) zawory odcinające, bezpieczeństwa, zwrotne, b) wodowskazy, c) zdmuchiwacze sadzy, d) regulatory poziomu pływakowe, sondy pojemnościowe (zasilanie wody ciągłe i okresowe), e) presostaty, termometry, termopary, manometry, f) zdmuchiwacze sadzy, 95 2 2 EKP1 EKP2 EKP5 5 EKP1 EKP2 EKP5 2 EKP1 EKP2 1 EKP1 2 EKP1 EKP2 EKP4 3 4 EKP1 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 12. g) instalacje do mycia kotłów wodą po stronie spalinowej, h) instalacje do szumowania kotłów. Klasyfikacja kotłów okrętowych, dane charakterystyczne, parametry i wskaźniki współczesnych kotłów głównych i pomocniczych: (5.2.7 p.1) a) kotły płomieniówkowe, b) kotły opłomkowe, c) kotły stromorurkowe, d) kotły dwuobiegowe, e) kotły przepływowe, f) kotły o budowie specjalnej, g) jednostkowa pojemność wodna, h) obciążenie cieplne komory paleniskowej, i) obciążenie cieplne powierzchni wymiany ciepła, j) ciśnienia występujące w kotle, k) temperatury występujące w kotle, l) przegląd konstrukcji kotłów głównych firm: FosterrWheeler, Sunrod, m) przegląd konstrukcji kotłów pomocniczych firm: Alborg, Senior Thermal, Metalport, Unex. 5 3 EKP1 EKP2 EKP3 Semestr VII Lp. Zagadnienia Obsługa kotłów okrętowych: (5.3.4. p.3) a) włączanie kotłów do pracy, b) obsługa kotłów podczas pracy (przygotowanie wody w czasie pracy kotłów, kontrola poziomu wody, obsługa codzienna, szumowanie wodowskazów i regulatorów poziomu), c) obsługa systemu paliwowego, wodnego, parowego (obsługa filtrów i podgrzewaczy, obsługa odwadniaczy termodynamicznych, skrzyni cieplnej, zbiornika obserwacyjnego skroplin, chłodnicy skroplin, skraplacza nadmiarowego ), d) wygaszanie kotłów, e) odstawienie palnika, f) obniżanie ciśnienia, g) szumowanie kotłów, h) uzupełnianie wody, i) regulacja wydajności kotła utylizacyjnego, j) współpraca kotła utylizacyjnego i opalanego. 2. Bezpieczeństwo obsługi kotłów okrętowych i procedury awaryjne (5.3.4. p.4,13) Eksploatacja kotłów okrętowych w czasie normalnej pracy i 3. przy stanach awaryjnych, odstawianie i konserwacja kotłów: a) nadzór kotła podczas eksploatacji, b) postępowanie w stanach awaryjnych, 1. 96 Liczba godzin W Ć S 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP2 EKP5 2 EKP5 3 EKP2, EKP5 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 4. 5. c) odstawianie kotłów opalanych i pomocniczych, d) konserwacja kotłów niepracujących przez krótki i dłuższy czas. (5.2.7 p.6) Woda kotłowa: (5.2.7 p.7) a) woda techniczna w obiegu parowo-skroplinowym, b) własności wody w instalacji z kotłem: - niskoprężnym, wysokoprężnym, - przepływowym, c) analiza wody kotłowej - interpretacja wyników i decyzje eksploatacyjne, d) chemiczne metody czyszczenia kotłów, e) wymagania praktyczne - wykorzystanie firmowych instrukcji producentów środków chemicznych do obróbki wody kotłowej na statkach. Instalacje kotłowe: (5.2.7 p.5) a) systemy zasilania wodą, b) systemy parowe, c) systemy szumowania i odmulania, d) systemy paliwowe. 5 EKP1 3 EKP1, EKP5 Obciążenie pracą studenta Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 97 Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P S 45 15 10 5 5 10 5 2 3 75 25 3 1 4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 31 Turbiny okrętowe Przedmiot: Semestr ECTS V 4 Liczba godzin w tygodniu W C L 2 1 1 P Liczba godzin w semestrze S W C L 30 15 60 15 Razem w czasie studiów: P Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: prawidłowo utrzymać, obsługiwać oraz eksploatować urządzenia i instalacje okrętowe, bezpiecznie obsługiwać materiały eksploatacyjne stosowane w okrętownictwie, wykorzystać wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związaną z budową i eksploatacją maszyn pozyskiwać informacje z literatury, baz danych (także w języku angielskim) oraz innych źródeł, integrować je, dokonując ich interpretacji, wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie posiada umiejętności samokształcenia, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych, wykorzystać do formułowania i rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne, typowe dla siłowni okrętowej pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy Odniesienie do EK dla kierunku K_W04 K_W06 K_W09 K_U01 K_U05 K_U09 K_K05 Treści programowe: Semestr V Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1 1. Systemy przemiany energii w stopniu turbinowym. Zasada działania stopnia akcyjnego, stopnia reakcyjnego i stopnia Curtisa. 2 EKP2 2. Trójkąty prędkości, siły powstające w stopniu, moment obrotowy, 2 moc. EKP1 3. Straty obwodowe i pozaobwodowe w stopniu turbinowym, sprawność obwodowa i wewnętrzna stopnia turbin. 3 2 EKP1 4. Sprawność wewnętrzna turbiny, obieg porównawczy dla siłowni 2 turbinowej. EKP1 5. Regeneracyjny podgrzew wody zasilającej, przegrzew wtórny pary, obiegi turbin utylizacyjnych. 2 3 EKP1 6. Zasady regulacji mocy okrętowych turbin parowych, rodzaje 2 regulacji. Lp. Zagadnienia 98 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Charakterystyki okrętowych turbin parowych. Zagadnienia rewersji w turbinach okrętowych. Podstawowy obieg cieplny i układ współczesnej okrętowej turbiny gazowej. Charakterystyczne wskaźniki turbiny gazowej, sposoby ich podwyższania. Zasada pracy sprężarkowego stopnia promieniowego i osiowego. Charakterystyka stopnia sprężarkowego, współpraca turbosprężarki z silnikiem wysokoprężnym. Elementy maszyn cieplnych wirnikowych. Typowe uszkodzenia maszyn cieplnych wirnikowych. Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych dotyczące turbin. 2 2 4 2 4 4 EKP1 EKP2 EKP1 EKP2 EKP1 EKP2 EKP1 EKP1 2 2 2 2 1 4 15. Eksploatacja turbin parowych – uruchomienie, obciążenie i odstawienie turbiny. 16. Wyważanie wirnika turbosprężarki. EKP1 EKP3 EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP1 7 4 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 45 10 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 32 ECTS IV V VIIE 2 3 4 P S 20 5 15 3 2 65 2 5 55 2 4 Maszyny i urządzenia okrętowe Przedmiot: Semestr L 15 Liczba godzin w tygodniu W C 2 2 2 L P W 1 30 30 30 1 1 Razem w czasie studiów: Liczba godzin w semestrze S C 130 99 L P/S 15 15 10 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol Odniesienie do EK dla programu ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu budowy, wytwarzania i eksploatacji maszyn okrętowych ma szczegółową wiedzę techniczną niezbędną do prawidłowego utrzymania, obsługiwania oraz eksploatacji urządzeń i instalacji okrętowych, urządzeń elektrycznych, elektronicznych i układów sterowania automatycznego oraz do kierowania bezpieczną eksploatacją siłowni okrętowej ma szczegółową wiedzę o cyklu życia maszyn i urządzeń siłownianych i ogólnookrętowych zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z eksploatacją siłowni i statku ma szczegółową wiedzę dotyczącą zarządzania bezpieczną eksploatacją statku, organizacją i zarządzaniem zasobami siłowni okrętowej potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski potrafi stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania mechanizmów i urządzeń okrętowych i ocenić istniejące rozwiązania techniczne niezbędne do prawidłowej i potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym m.in.: usunięcie awarii, przeglądy, planowanie i wykonanie remontu urządzeń i instalacji energetycznych (w szczególności okrętowych) potrafi ocenić przydatność i zastosować właściwą metodę (procedurę) i narzędzia do rozwiązania prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, związanych z eksploatacją mechanizmów i urządzeń siłowni okrętowych potrafi i ma doświadczenie w obsługiwaniu i utrzymywaniu w ruchu maszyn, instalacji, maszyn i urządzeń siłowni okrętowych (właściwe dla dyplomu oficera mechanika wachtowego) umie posługiwać się i wykorzystać informacje dotyczące: dokumentacji konstrukcyjnej i statecznościowej statku, dokumentacji technicznoruchowej urządzeń okrętowych, schematów instalacji okrętowych. ma świadomość znaczenia zawodowej i etycznej odpowiedzialności za podejmowaną decyzję w zakresie eksploatacji urządzeń siłowni okrętowej w specyficznych warunkach morskich, potrafi działać w sposób przedsiębiorczy EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 EKP6 EKP7 EKP8 EKP9 EKP10 EKP11 EKP12 EKP13 EKP14 K_W03 K_W04 K_W07 K_W09 K_W12 K_U08 K_U13 K_U15 K_U16 K_U18 K_U20 K_U22 K_K01 K_K10 Treści programowe: Semestr IV Lp. 1. Zagadnienia Mechanizmy siłowni okrętowych: (5.3.3. p.1) a) rodzaje pomp oraz ich przeznaczenie, niesprawność, 100 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1, EKP4; 7 EKP5; Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. 3. 4. obsługa: - pompy wirowe krętne, - pompy wirowe krążeniowe, - pompy wyporowe tłokowe, - pompy wyporowe zębate, - pompy wyporowe śrubowe, - pompy wyporowe membranowe, b) sprężarki wyporowe i wirowe, podział i zastosowanie, niesprawność, obsługa, c) urządzenia do oczyszczania paliw i olejów smarowych, cel stosowania, rodzaje wirówek i filtrów, metody oczyszczania, niesprawność, obsługa. Mechanizmy pokładowe: (5.3.3. p.2) a) windy kotwiczne, b) windy cumownicze. Urządzenia pokładowe: (5.3.3. p.3) a) rodzaje i przeznaczenie urządzeń pokładowych, b) urządzenia sterowe: klasyczne, stery strumieniowe, dysze Corta, c) urządzenia kotwiczne i cumownicze: rodzaje, rozmieszczenie, przeznaczenie, d) urządzenia przeładunkowe bomowe, dźwigowe, bramowe, suwnice. Pompy i układy pompowe: (5.3.3. p.4) a) podział i klasyfikacja, b) bilans energetyczny pompy i układu pompowego, c) wydajność, moc i sprawność pompy, d) pompy: wyporowe, tłokowe, zębate, śrubowe, z wirującymi cylindrami, łopatkowe - budowa i zastosowanie, e) pompy wirowe kręte, przepływ cieczy przez wirnik, wysokość podnoszenia wirnika, f) charakterystyki przepływu, mocy i sprawności pomp wirowych i wyporowych, g) wyróżniki szybkobieżności pomp wirowych, h) szeregowa i równoległa współpraca pomp z instalacjami, i) kawitacja pomp i siły poosiowe, j) pompy wirowe, krążeniowe: zasada pracy, budowa, k) elementy konstrukcyjne pomp i eksploatacja pomp, l) pompy strumieniowe: zasada pracy, budowa i eksploatacja. ł) działania prowadzone za pomocą systemów pompowych - bezpieczna eksploatacja ogólnostatkowych systemów pompowych, (zwrócenie uwagi na rodzaj mediów pod kątem zagrożeń jak i ważności w pracy siłowni, utrzymywanie dobrego stanu technicznego urządzeń i instalacji, pełnej szczelności) - bezpieczna eksploatacja ładunkowych systemów pompowych, (zwrócenie uwagi na rodzaj mediów pod kątem zagrożeń pożarowego i chemicznego, utrzymywanie dobrego stanu technicznego urządzeń i instalacji, pełnej szczelności) 101 EKP6; EKP7; EKP8; EKP9 2 3 3 EKP1, EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10; EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 5. 6. 7. 8. - systemy monitoringu i kontroli systemów pompowych oraz ich ogólna budowa i działanie Sprężarki: (5.3.3. p.5) a) wiadomości teoretyczne na temat procesu sprężania, sprawność wolumetryczna, b) budowa sprężarek tłokowych, śrubowych i łopatkowych, c) rozrząd sprężarek, d) eksploatacja sprężarek wyporowych, e) przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące sprężarek, f) sprężarki wirowe: podział i zastosowanie, g) podstawy teoretyczne pracy sprężarek wirowych i wentylatorów, h) charakterystyki dławienia, mocy i sprawności, i) współpraca sprężarki z przewodem i zbiornikiem, j) pompowanie turbosprężarek, przyczyny, skutki i zapobieganie uszkodzeniom. Urządzenia do oczyszczania paliw i olejów: (5.3.3. p.6) a) zanieczyszczenia paliw i olejów oraz ich wpływ na eksploatację silnika, b) metody oczyszczania paliw i olejów, c) sedymentacja grawitacyjna, wirowanie, filtrowanie paliw i olejów, d) podstawy teoretyczne procesu wirowania, e) budowa wirówek, f) dobór parametrów wirowania, g) eksploatacja wirówek paliwowych, h) wirowanie olejów smarowych. Filtry, filtracja i oczyszczanie: (5.3.3. p.7) a) podstawy teoretyczne filtracji, b) przegrody filtracyjne, c) budowa i eksploatacja filtrów paliwowych i olejowych, d) odolejanie wód zęzowych, odolejacze - budowa i eksploatacja, e) spalarki - budowa i eksploatacja, f) urządzenia do obróbki ścieków sanitarnych - budowa i eksploatacja. Wymienniki ciepła: (5.3.3. p.8) a) podział, budowa, charakter wymiany ciepła, dane charakterystyczne wymienników i ich eksploatacja, b) wyparowniki: rodzaje, budowa, obsługa i eksploatacja, c) rodzaje korozji w wymiennikach ciepła, sposoby jej zapobiegania, d) wpływ czynników eksploatacyjnych na sprawność wymiennika ciepła. 3 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10; EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 4 EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 4 EKP1 4 EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 Semestr V Lp. 1. Zagadnienia Urządzenia do oczyszczania paliw i olejów: (5.3.3. p.6) 102 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L przedmiotu 8 EKP11 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych a) zanieczyszczenia paliw i olejów oraz ich wpływ na eksploatację silnika, b) metody oczyszczania paliw i olejów, c) sedymentacja grawitacyjna, wirowanie, filtrowanie paliw i olejów, d) podstawy teoretyczne procesu wirowania, e) budowa wirówek, f) dobór parametrów wirowania, g) eksploatacja wirówek paliwowych, h) wirowanie olejów smarowych. 2. EKP12 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10; EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10; EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 6 Systemy hydrauliki okrętowej: (5.3.3. p.9) a) hydraulika siłowa, wiadomości teoretyczne, podstawowe schematy, przykładowe rozwiązania instalacji, symbole stosowane w hydraulice. Urządzenia sterowe: (5.3.3. p.10) a) urządzenia sterowe, podział, b) zwrotność i stateczność kursowa statku, c) teoria płata i obciążenia układu sterowego, d) rodzaje uszkodzeń urządzeń sterowych, e) budowa i obsługa elektrohydraulicznej maszyny sterowej: tłokowej, łopatkowej, toroidalnej, f) regulacja maszyny sterowej, g) przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące urządzeń sterowych, h) eksploatacja maszyny sterowej. 4. Śruby nastawne: (5.3.3. p.11) a) śruby nastawne, budowa mechanizmów śrub nastawnych, systemy sterowania śrubami, b) eksploatacja śrub nastawnych. 5. Urządzenia pokładowe sterowane hydraulicznie: (5.3.3. p.12) a) windy kotwiczne i kabestany elektryczne, budowa i eksploatacja, b) windy kotwiczne i kabestany hydrauliczne, budowa i eksploatacja, c) budowa instalacji pokryw lukowych, d) eksploatacja instalacji, e) windy ładunkowe topenantowe, gajowe, budowa, obsługa i eksploatacja, f) dźwigi hydrauliczne, budowa i obsługa, g) rodzaje stabilizatorów, h) zasada pracy stabilizatorów, i) eksploatacja stabilizatorów przechyłów, j) budowa i obsługa mechanizmów wind łodziowych. 6. Pompy: (5.2.8. P.1) a) klasyfikacja, charakterystyka i zastosowanie poszczególnych rodzajów pomp, b) wielkości charakterystyczne pomp i układów pompowych, 3. 103 6 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10; EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10; EKP13; EKP14 4 8 4 4 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych c) charakterystyki pomp, d) współpraca pomp. 7. Sprężarki: klasyfikacja, charakterystyka i zastosowanie sprężarek, charakterystyki sprężarek- współpraca z siecią, wentylatory i instalacje wentylacyjne (5.2.8. P.2) 4 3 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5 Semestr VI Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; Min. EKP8; EKP9; 6 miesięcy EKP10; EKP11; EKP12; EKP13; EKP14 Liczba godz. Zagadnienia Lp. 1. Praktyka morska Zajęcia na statku podczas praktyki eksploatacyjnej realizowanej zgodnie z programem zawartym w Dzienniku Praktyki Morskiej [Training Record Book]. Wykonanie programu potwierdza podpisem starszy mechanik. Semestr VII Lp. 1. 2. 3. Zagadnienia Układy okrętowej hydrauliki siłowej: (5.2.8. P.3) a) przegląd elementów układów hydrauliki siłowej: - pompy, - silniki, - zawory, - rozdzielacze, - przewody, b) przykładowe instalacje: - pokryw lukowych, - wind ładunkowych, - urządzeń transportu pionowego, - drzwi wodoszczelnych, c) urządzenia sterowe: - podstawowe wiadomości z teorii sterowania, - rodzaje sterów, budowa, działanie, - rodzaje maszyn sterowych, budowa i działanie, - stery strumieniowe i aktywne, d) urządzenia śrub nastawnych: - rodzaje i budowa śrub nastawnych, - elementy mechanizmów śrub nastawnych: zmiany skoku śruby, siłowniki, elementy rozrządu, - instalacje hydrauliczne. Oczyszczanie paliw i olejów smarowych, urządzenia oczyszczające. (5.2.8. P.4) Linie wałów: (5.2.8. P.5) a) sprzęgła napędu głównego, 104 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L przedmiotu 10 4 EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP14 7 5 4 EKP2; EKP3; EKP2; EKP3; Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych b) przekładnie napędów okrętowych, c) łożyska w napędach okrętowych: wzdłużne, poprzeczne, rufowe, d) wały okrętowe, śrubowe, pośrednie, oporowe. 4. Eksploatacja i obsługa urządzeń i systemów sterowych: a) budowa i działanie, b) bezpieczna eksploatacja, c) przykładowe uszkodzenia i ruch awaryjny. (5.2.8. P.6) 5. 6. 7. Eksploatacja i obsługa urządzeń i systemów rozładunkowych oraz 4 urządzeń pokładowych: (5.2.8. P.7) a) ogólna budowa i zasady bezpiecznej eksploatacji żurawi, bomów, suwnic i innych urządzeń rozładunkowych, b) przykładowe uszkodzenia i ruch awaryjny urządzeń rozładunkowych, c) ogólna budowa i zasady bezpiecznej eksploatacji urządzeń pokładowych – wind cumowniczych i kotwicznych oraz innych urządzeń pokładowych, d) przykładowe uszkodzenia i ruch awaryjny wymienionych urządzeń pokładowych. Symulacja pracy instalacji hydroforowej. Symulacja pracy wyparownika wody słodkiej. 8. Symulacja pracy urządzenia sterowego. 9. Symulacja pracy urządzenia śruby nastawnej. 10. EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP2; EKP3; EKP4; EKP5; EKP6; EKP7; EKP8; EKP9; EKP10 EKP13; EKP14 4 2L KP14 2L EKP13; 2L EKP13; EKP14 1L EKP13; EKP14 10S EKP12; EKP13; EKP14 Analiza eksploatacyjna pracy maszyn i urządzeń pomocniczych statku na podstawie umiejętności nabytych na symulatorze i podczas praktyki morskiej. Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach 105 W, C 90 30 L 30 P S 10 20 5 10 2 2 10 30 4 2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 33 156 6 64 2 25 1 9 Chłodnictwo i klimatyzacja Przedmiot: Semestr ECTS V VII 2 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L S 15 10 30 1 1 Razem w czasie studiów: 55 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku wyjaśnić podstawy teoretyczne budowy i działania sprężarkowego urządzenia chłodniczego i jego głównych elementów: sprężarki, skraplacza, parownika i zaworu rozprężnego obsługiwać urządzenie chłodnicze podczas jego eksploatacji, dokonywać kontroli podstawowych jego parametrów i oceniać ogólny stan techniczny systemu chłodzenia identyfikować podstawowe przemiany powietrza wilgotnego i ilustrować je na wykresie Molliera (h-X) interpretować parametry pracy urządzenia i systemu w porównaniu do dokumentacji technicznej instalacji wentylacyjnej lub klimatyzacyjnej pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy, czynnie uczestniczy w ocenie zadań wykonywanych przez poszczególnych członków grupy K_W04; K_W07 K_U02; K_U13 K_ W04; K_W07 K_U08; K_U13; K_U16; K_U22 K_K03; K_K05 Treści programowe: Semestr V Lp. Zagadnienia 1. Chłodnia prowiantowa - zasada działania: (5.3.9. p.1) a) sprężarka, b) odolejacz, c) skraplacz, d) filtr-odwadniacz, e) zawór rozprężny, 106 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. 3. 4. 5. 6. 7. f) parownik (parowacz), g) obieg czynnika chłodniczego, h) instalacje pomocnicze, i) automatyka sprężarki i komory chłodniczej. Bieżąca obsługa urządzeń chłodniczych: a) ocena poprawności pracy na podstawie wskazań aparatury kontrolno-pomiarowej, b) sytuacje awaryjne. Bezpieczeństwo obsługi i urządzeń chłodniczych. Wiadomości ogólne: a) metody chłodzenia i rodzaje urządzeń chłodniczych, b) zastosowanie chłodnictwa na statkach, c) łańcuch chłodniczy, d) czynniki chłodnicze i oleje chłodnicze, e) podstawy technologii przechowalnictwa żywności. Obiegi chłodnicze i układy chłodnicze stosowane na statkach morskich: a) podstawy termodynamiczne obiegów chłodniczych, b) obiegi z dochłodzeniem ciekłego czynnika i przegrzaniem par czynnika parowego po stronie ssawnej, c) obiegi o kilku poziomach temperatur parowania, d) obiegi o sprężaniu jedno- i dwustopniowym, e) systemy chłodzenia bezpośrednie i pośredni, f) obiegi o zasilaniu ciśnieniowym, pompowym i grawitacyjnym. Instalacje pomocnicze w układach chłodzenia: a) odessania parowego, b) wytłaczania ciekłego czynnika, c) uzupełniania czynnika, d) uzupełniania oleju, e) bezpieczeństwa, f) spustu czynnika za burtę, g) odpowietrzania, h) wyrównania ciśnienia, i) odwadniania czynnika, j) rekuperacji i odgazowania oleju, k) odszraniania termodynamicznego (powrót cieczy do kolektora cieczy lub zbiornika drenażowego, lub do osuszacza), l) odszraniania elektrycznego, m) odszraniania gorącym glikolem. Sprężarki i agregaty chłodnicze: 7 a) podział sprężarek i agregatów chłodniczych, . b) sprężarki i agregaty tłokowe (konstrukcja, regulacja wydajności), c) sprężarki śrubowe (konstrukcja, regulacja wydajności, zmienny współczynnik kompresji, funkcje oleju), d) sprężarki i agregaty spiralne (konstrukcja, regulacja wydajności), 107 2 EKP2 1 1 EKP2 EKP1 2 EKP1 3 EKP2 2 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych e) wydajność (moc) chłodnicza, moc napędowa w funkcji parametrów działania sprężarki. 8Aparatura chłodnicza: . a) wymagania stawiane wymiennikom ciepła, b) skraplacze, c) chłodnice powietrza (typy, sposoby chłodzenia ładowni, sposoby zasilania), d) chłodnice do chłodzenia cieczy, e) osuszacze i zespoły osuszające, f) odolejacze amoniakalne i freonowe, g) odgazowywacze oleju instalacji freonowych, h) zbiorniki ciekłego czynnika i oleju, i) odpowietrzacze, j) regeneracyjne wymienniki ciepła, k) chłodnice międzystopniowe, l) pompy czynnika. 9. 9Automatyzacja urządzeń i instalacji chłodniczych: a) automatyzacja zasilania czynnikiem (rurki kapilarne, . zawory rozprężne, układy sterowania poziomem czynnika), b) automatyczne zawory wodne skraplaczy, c) automatyzacja komór chłodniczych, d) automatyzacja agregatów chłodniczych, e) automatyzacja współdziałania agregatów i komór chłodniczych, f) automatyzacja ssania i tłoczenia sprężarek. 10. 1Bilans cieplny chłodni: 0 a) składniki bilansu cieplnego komór chłodniczych, . b) dobór podstawowych elementów urządzenia chłodniczego. 11. 1Eksploatacja instalacji chłodniczych: 1 a) ogólne zasady eksploatacji instalacji chłodniczych, b) bieżąca i okresowa obsługa instalacji chłodniczych, . c) objawy, przyczyny, konsekwencje różnych nieprawidłowości w instalacjach chłodniczych, d) procedury postępowania przy różnych czynnościach eksploatacyjnych (uzupełnienie czynnika, oleju, odpowietrzanie, odwadnianie, lokalizacja i usuwanie nieszczelności, odszranianie, rozruch po dłuższym postoju, odstawienie instalacji). 12. Systemy wentylacji i klimatyzacji stosowane 1 na statkach: 2 a) podstawy klimatyzacji (cel i rodzaje klimatyzacji, parametry klimatyczne pomieszczeń, komfort . klimatyczny), b) obróbka powietrza w klimatyzacji (wykresy psychrometryczne, procesy obróbki powietrza, bilans cieplno-wilgotnościowy pomieszczeń), c) systemy i urządzenia klimatyzacyjne, d) automatyzacja urządzeń klimatyzacyjnych, e) wentylacja siłowni okrętowych, 8. 108 2 EKP1 2 EKP1 1 EKP1 4 EKP2 4 EKP3, EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych f) wentylacja ładowni, g) eksploatacja systemów klimatyzacji wentylacji. 13. 1Statki specjalistyczne: 3 a) statki rybackie, b) promy, . c) kontenerowce, d) statki do przewozu gazów skroplonych. 14. 1 4Kontenery chłodzone: przykłady typowych kontenerowych .agregatów chłodniczych, ich budowa i eksploatacja. 2 EKP1, EKP2 1 EKP1, EKP2 15. 1 5Przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące chłodnictwa. .(5.3.9. p.15) 1 EKP2 Semestr VII Lp. Zagadnienia 1. Badanie jednostopniowego sprężarkowego urządzenia chłodniczego 2. Prowadzenie operacji odzysku czynnika z wykorzystaniem stacji odzysku 3. Badania cieplno-przepływowe poziomego skraplacza płaszczoworurowego 4. Badanie i regulacja wybranych elementów automatyki chłodniczej 5. Prowadzenie operacji obsługowych na symulatorze dwukomorowej chłodni prowiantowej 6. Badanie podstawowych procesów obróbki cieplno wilgotnościowej powietrza w centrali klimatyzacyjnej 7. Prowadzenie operacji przeładunkowych na symulatorze gazowca 8. 9. Wybrane problemy eksploatacji urządzeń chłodniczych na statkach 10. Wybrane problemy eksploatacji systemów wentylacji siłowni okrętowych 11. Wybrane problemy eksploatacji systemów klimatyzacji na statkach morskich i obiektach oceanotechnicznych. 12. Aspekty prawne i wymagania instytucji klasyfikacyjnych w zakresie bezpieczeństwa użytkowania urządzeń chłodniczych. 109 Liczba godzin W L S 2 Odniesienie do EK dla przedmiotu EKP1 2 EKP1, EKP2 2 EKP1, EKP2 2 3 EKP1, EKP2 EKP2 2 EKP3, EKP4 2 EKP1, EKP2 3 EKP2 2 EKP4 3 EKP4 2 EKP2, EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W 30 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, seminaryjnych Przygotowanie do zaliczenia Opracowanie sprawozdania, referatu problemowego Uczestnictwo w zaliczeniach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 34 L 15 P S 10 5 10 10 5 4 5 30 1 59 2 20 1 4 Elektrotechnika i elektronika okrętowa I, II Przedmiot: Semestr ECTS V VII E 2 3 Liczba godzin w tygodniu W C 2 2 L P 2 Liczba godzin w semestrze S W 1 30 30 C Razem w czasie studiów: L S 30 10 100 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Odniesienie do EK dla kierunku wyjaśnić podstawowe pojęcia z elektrotechniki i elektroenergetyki okrętowej opisać przyrządy i układy pomiarowe, zasadę działania i zastosowanie wymienić elektryczne napędy urządzeń maszynowych i pokładowych obsługiwać elementy i układy elektroniczne i energoelektroniczne Treści programowe: Semestr V (Elektrotechnika i elektronika okrętowa I) Lp. 1. Zagadnienia Podstawy energoelektroniki: (5.3.12.p.11) a) miejsce energoelektroniki w elektrotechnice i energetyce okrętowej, b) klasyfikacja zasilaczy energoelektronicznych, 110 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 4 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. 3. 4. 5. 6. prostownik, przekształtnik, przemiennik częstotliwości (bezpośredni i pośredni), przerywacz, układy o wyjściu napięciowym i prądowym, odmiany komutacji: zewnętrzna i wewnętrzna, prostokątna (twarda) i miękka (rezonansowa). Podstawy elektrotechniki okrętowej: (5.3.12.p.13) 1 e) zasady ochrony przed porażeniem prądem w sieci okrętowej, wrażliwość człowieka na prąd elektryczny, prądy i napięcia bezpieczne, sieci izolowane i uziemione, zasady uziemiania, kontrola stanu upływności sieci. Podstawowe prawa elektrotechniki (5.2.13 p.1) 4 Miernictwo elektryczne: (5.2.13 p.2) 6 a) przyrządy pomiarowe: - zasada działania, - klasyfikacja, - zastosowanie, - dokładność, - oznaczenia, b) metody i układy pomiarowe, c) pomiary wielkości elektrycznych i nieelektrycznych, d) próby i kalibracja czujników pomiarowych. Pomiary i dokumentacja stanu izolacji: 4 a) materiały izolacyjne, b) klasy izolacji, c) stopień ochrony maszyn elektrycznych. Elektroenergetyka okrętowa: (5.2.13 p.4) 11 a) systemy elektroenergetyczne statku i rozdział energii elektrycznej, b) źródła energii, c) praca równoległa prądnic: - układy synchronizacji prądnic, - układy zabezpieczenia, - układy regulacji napięcia, EKP1 EKP1 EKP2 EKP2 EKP1 Semestr VII (Elektrotechnika i elektronika okrętowa II) Lp. 1. 2. 3. 4. Zagadnienia Elektroenergetyka okrętowa: (5.2.13 p.4 cd.) d) rozdzielnice energii elektrycznej i ich wyposażenie: - kable i przewody elektryczne, - wyłączniki, - zabezpieczenia, e) instalacja oświetleniowa: - zasilanie i oświetlenie awaryjne, - zasilanie z lądu. Elektryczne napędy urządzeń maszynowych i pokładowych. (5.2.13. p.5) Instalacje sygnalizacyjne i alarmowe na statku. (5.2.13. p. 6) Elementy i układy elektroniczne i energoelektroniczne, obsługa i wymiana: (5.2.13. p. 7) 111 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 5 4 EKP1 6 EKP3 4 5 EKP3 EKP4 22 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych a) elementy półprzewodnikowe, b) diody, c) tranzystory, d) tyrystory, e) tranzystory mocy, f) oporniki, g) kondensatory, h) filtry, i) układy scalone, j) mikroprocesory, k) wzmacniacze, 1) zasilacze, m) prostowniki, n) stabilizatory, o) prostowniki sterowane, p) falowniki, q) sterowniki napięcia, r) cyklokonwertery. Główne elektryczne napędy okrętowe. (5.2.13 p. 8) Wpływ pracy urządzeń energoelektronicznych na zakłócenia w sieci elektrycznej. (5.2.13 p. 9) Okrętowe urządzenia łączności wewnętrznej. (5.2.13 p. 10) Porażenie prądem elektrycznym. (5.2.13 p.11) 5. 6. 7. 8. 9. Nr 3 1 EKP3 EKP3 10S EKP3 EKP1 EKP1 EKP2 EKP3 4 2 Analiza eksploatacyjna pracy urządzeń elektrycznych na podstawie umiejętności nabytych podczas praktyki morskiej 35 2 2 Automatyka Okrętowa Przedmiot: Semestr ECTS VII 3 Liczba godzin w tygodniu W C 1 L 1 P Liczba godzin w semestrze S W 1 15 Razem w czasie studiów: C L S 15 10 40 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 opisać człony i układy automatyki oraz ich charakterystyki EKP2 omówić tendencje rozwojowe elementów i układów automatyki okrętowej 112 Odniesienie do EK dla kierunku K_W04; K_W09; K_U08; K_U09; K_U13;K_U15 K_W04; K_W09; K_U08; K_U09; K_U13; K_U15; K_U20 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych EKP3 opisać strukturę, dobór i zasadę działania regulatorów temperatury, ciśnienia, poziomu, prędkości obrotowej przepływu, lepkości paliwa EKP4 omówić układy sterowania tłokowymi silnikami spalinowymi napędzającymi śruby okrętowe o skoku stałym i zmiennym EKP5 omówić systemy komputerowe w automatyce okrętowej, okrętowe systemy informacyjne, zintegrowane systemy sterowania procesami wytwarzania i rozdziału energii elektrycznej na statku, systemy sterowania urządzeniami przeładunkowymi na statku. K_W04; K_W09; K_U08; K_U09; K_U12; K_U15; K_U20 K_W04; K_W09; K_U08; K_U09; K_U13; K_U15; K_U20 K_W04; K_W09; K_U08; K_U09; K_U13; K_U15; K_U20 Treści programowe: Semestr VII Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Zagadnienia Podstawy automatyki, człony i układy automatyki oraz ich charakterystyki: (5.2.14 p.1) a) człony proporcjonalne i ich przykłady, b) człony inercyjne i ich przykłady, c) człony oscylacyjne i ich przykłady, d) człony różniczkujące i ich przykłady, e) charakterystyki statyczne i dynamiczne. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/S przedmiotu 3 3L EKP1 2L Transmisje sygnałów - przetworniki. (5.2.14 p.2) EKP1; Tendencje rozwojowe elementów i układów automatyki okrętowej. 1 Regulatory temperatury, ciśnienia, poziomu, prędkości obrotowej przepływu, lepkości paliwa: a) struktura układów regulacji, b) dobór nastaw, c) elementy pomiarowe innych układów, np.: pomiaru zawartości wody w oleju i paliwie, pomiaru drgań. Układy sterowania tłokowymi silnikami spalinowymi napędzającymi śruby okrętowe o skoku stałym: a) struktura układów starowania, b) przysilnikowe i odsunięte stanowiska sterowania, c) układy sterowania prędkością obrotową, d) układy sterowania kierunkiem obrotów, e) układy sterowania uruchomieniem silnika, f) układy zabezpieczające silnik. Układy sterowania tłokowymi silnikami spalinowymi napędzającymi śruby okrętowe nastawne o skoku zmiennym: a) struktury układów sterowania napędami okrętowymi ze śrubami o skoku zmiennym, b) struktury układów sterowania silnika okrętowego współpracującego ze śrubą okrętową nastawną o skoku zmiennym, c) przekładnie nawrotne i ich układy sterowania, d) sprzęgła i ich układy sterowania. 2 2L EKP3 2 4S 2L EKP4 2 4S 2L EKP4 113 EKP2 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 7. Zastosowanie systemów komputerowych w automatyce okrętowej. 2L EKP5 8. Okrętowe systemy informacyjne: a) alarmowe, b) dyspozycyjne, c) operacyjne, d) ostrzegawcze, e) diagnostyki i statystyczno-ewidencyjne. Zintegrowane systemy sterowania procesami wytwarzania i rozdziału energii elektrycznej na statku, systemy energetyki skojarzonej. Systemy sterowania urządzeniami przeładunkowymi na statku. (5.2.14 p. 10) 2S EKP5 9. 10. 5 EKP5 2L EKP5 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 15 6 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 36 ECTS III 4 P S 10 5 5 10 2 2 30 1 2 47 1,5 3 18 0,5 3 Chemia wody, paliw i smarów Przedmiot: Semestr L 15 10 10 Liczba godzin w tygodniu W C 2 L 2 Razem w czasie studiów: P S Liczba godzin w semestrze W C 30 60 114 L 30 P Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 bezpiecznie stosować i obsługiwać materiały eksploatacyjne stosowane w okrętownictwie; korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań EKP2 dobrze przygotować udokumentowane opracowanie problemu z zakresu dyscypliny „budowa i eksploatacja maszyn” stosować normy i standardy techniczne związane z materiałami technicznymi i ich badaniem pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy EKP3 EKP4 Odniesienie do EK dla kierunku K_W02 K_W06 K_U01 K_U05 K_U03 K_W09, K_U21 K_K05 Treści programowe: Semestr III Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Zagadnienia Rodzaje i właściwości paliw okrętowych: (5.3.10. p.1) a) gęstość, b) lepkość, c) temperatura zapłonu i samozapłonu, d) zanieczyszczenia paliw, e) klasyfikacja paliw. Rodzaje i właściwości olejów smarowych: a) gęstość, b) lepkość, c) temperatura zapłonu i samozapłonu, d) zanieczyszczenia olejów, e) klasyfikacja i zastosowanie olejów. Smary - klasyfikacja i zastosowanie. Bezpieczeństwo pracy z produktami ropopochodnymi. Własności wody używanej na statku: a) woda morska, b) woda sanitarna, c) woda pitna, d woda techniczna. Wody naturalne: podział, zanieczyszczenia, wskaźniki jakości wody, metody analizy, sposoby uzdatniania. Woda spożywcza i sanitarna na statkach. (5.2.11. p.7) Wody przemysłowe: rodzaje, zanieczyszczenia oraz wymagania dla wody kotłowej’ i zasilającej kotły oraz dla wody chłodzącej’. Podstawowe parametry i wielkości fizykochemiczne wody technicznej stosowanej na statkach, charakterystyka jej jakości: a) cel, b) metodyka, c) chemiczne oznaczania, 115 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 1 2 EKP1 1 2 EKP2 1 1 EKP1 EKP1 EKP1 2 EKP1 2 EKP1 2 EKP1 EKP3 EKP4 1 1 1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 9. 10. 11. 12. 13. 14. d) znaczenie eksploatacyjne: - gęstość wody, - przewodnictwo właściwe, - wykładnik stężenia jonów wodorowych - pH, - alkaliczność i twardość wody, - zawartość tlenu i amoniaku, - zawartość agresywnego dwutlenku węgla, - jonów chlorkowych, fosforanów, siarczanów, azotanów i hydrazyny, zawartość chromu, żelaza ogólnego, krzemionki, - utlenialność wody. Woda techniczna na statku - słodka i morska: (5.2.11. p.8) - wymagania dla poszczególnych rodzajów wody, - sposoby uzdatniania wody w instalacjach chłodzenia. Wpływ zanieczyszczeń wody na pracę urządzeń kotłowych oraz 1 na stan układu chłodzenia silników okrętowych: a) osady i kamień kotłowy - przyczyny powstawania, rodzaje, własności, szkodliwość i metody usuwania, b) preparaty zmiękczające stosowane do wewnątrzkotłowego uzdatniania wody, c) korozja urządzeń kotłowych, procesy korozyjne i kawitacja układów chłodzenia silników okrętowych, d) rodzaje korozji, mechanizm jej przebiegu oraz zapobieganie, e) preparaty zmiękczające oraz inhibitory korozji stosowane do układów chłodzenia silników okrętowych. Rodzaje wody na statkach - własności i wymagania: woda 1 morska, woda kotłowa i zasilająca kotły, woda chłodząca silniki okrętowe, woda konsumpcyjna i sanitarna, woda zęzowa i balastowa, ścieki sanitarno-bytowe. Pienienie się wody w kotle: przyczyny, szkodliwość oraz środki 0,5 zapobiegawcze. Badania testowe wody na statkach: testowanie podstawowych 1,5 parametrów fizykochemicznych wody kotłowej i chłodzącej silniki okrętowe za pomocą przenośnych zestawów laboratoryjnych. Ropa naftowa: a) pochodzenie, skład, przerób zachowawczy i destrukcyjny, b) otrzymywanie paliw płynnych i produktów smarowych z ropy naftowej oraz na drodze syntez chemicznych, c) wpływ metody przerobu ropy naftowej oraz sposobu otrzymywania paliw na ich własności użytkowe. Charakterystyka i klasyfikacja paliw płynnych: 1 a) własności fizykochemiczne benzyn, olejów napędowych i olejów opałowych oraz wskaźniki ich jakości (LO, LC, wartość opałowa), b) paliwa stosowane w silnikach okrętowych: rodzaje i własności fizykochemiczne paliw, zawartość metali, własności korozyjne produktów spalania paliw i zdolność 116 1 EKP1 EKP2 EKP1 1 EKP1 EKP1 EKP4 1 EKP1 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 15. 16. 17. 18. do tworzenia nagarów. Klasyfikacja i specyfikacja paliw żeglugowych: a) typy i rodzaje paliw żeglugowych oraz ich symbole klasyfikacyjne, klasyfikacja paliw destylacyjnych i pozostałościowych, b) wpływ dodatków do paliw na ich własności użytkowe, c) badania testowe podstawowych parametrów fizykochemicznych i użytkowych paliw na statkach za pomocą przenośnych zestawów laboratoryjnych. Charakterystyka i klasyfikacja olejów smarowych: a) właściwości fizykochemiczne i rodzaje olejów smarowych według ich zastosowania w okrętownictwie, klasyfikacje olejów smarowych: klasyfikacja lepkościowa i klasyfikacja jakościowa, b) podstawowe parametry fizykochemiczne charakteryzujące jakość silnikowych olejów smarowych i ich znaczenie eksploatacyjne: gęstość, lepkość, wskaźnik lepkości (WL), temperatura zapłonu, temperatura krzepnięcia, całkowita liczba zasadowa (TBN), zawartość wody i zanieczyszczeń, odporność na utlenianie, stabilność termiczna, smarność, zdolność do zmywania i dyspergowania zanieczyszczeń, zdolność do oddzielania wody, odporność na pienienie się, c) metody badań jakości olejów smarowych, d) wpływ ilości i rodzaju dodatków uszlachetniających na własności użytkowe silnikowych olejów smarowych. Zanieczyszczenia silnikowych olejów smarowych: a) źródła zanieczyszczeń oleju, procesy starzenia i utleniania oleju, wpływ eksploatacji silnika na zanieczyszczenie oleju, wpływ zanieczyszczeń oleju na trwałość i niezawodność silnika, b) ocena stanu silnikowych olejów smarowych: stan graniczny olejów smarowych oraz sposoby jego osiągania, kryteria oceny stanu granicznego, ocena racjonalnego czasu pracy oleju, ocena stanu jakościowego oleju w eksploatacji, c) badania testowe używanych olejów smarowych stosowane na statku za pomocą przenośnych zestawów laboratoryjnych, d) asortyment współczesnych olejów smarowych eksploatowanych w żegludze i ich charakterystyka, e) syntetyczne oleje smarowe (np. oleje poliolefinowe, poliestrowe i silikonowe), oleje smarowe nowej generacji. Smary plastyczne: a) definicje smarów plastycznych, b) skład, podział, własności i zastosowanie smarów plastycznych, c) podstawowe parametry użytkowe smarów plastycznych i ich znaczenie eksploatacyjne: penetracja smarów bez ugniatania i po ugniataniu, klasy konsystencji smarów podział według NLGI, temperatura kroplenia, zakres 117 3 2 EKP1 1 2 EKP1 EKP3 4 EKP1 2 EKP1 1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 19. 20. 21. 22. 23. temperatur stosowania, właściwości niskotemperaturowe, odporność na wymywanie wodą, stabilność termiczna, mechaniczna i strukturalna, właściwości przeciwrdzewne (ochrona przed korozją), działania korodujące na metale kolorowe, właściwości smarne, d) metody oceny jakości smarów plastycznych, e) właściwości smarów wynikające z ich składu - wpływ rodzaju zagęszczacza (wypełniacza) na własności użytkowe klasycznych smarów plastycznych ogólnego stosowania, f) dodatki uszlachetniające stosowane do smarów: antyutleniacze, inhibitory korozji (dodatki przeciwrdzewne), dodatki polepszające własności smarne (przeciwzużyciowe AW, wysokociśnieniowe - EP), przeciwkorozyjne (zmniejszające agresywność korozyjną smaru wobec metali kolorowych), modyfikatory i stabilizatory struktury. Klasyfikacja smarów plastycznych: (5.3.10. p.19) a) identyfikacja smarów plastycznych i wykrywanie obecności zanieczyszczeń mechanicznych, b) asortyment smarów plastycznych ogólnego stosowania oraz użytkowanych w żegludze, smary specjalne, środki smarujące na sucho: teflon, grafit koloidalny, dwusiarczek molibdenu i molikoty, c) smary pochodzenia syntetycznego. Smary plastyczne stosowane na statkach. (5.2.11. p.6) Otrzymywanie paliw, olejów i smarów: (5.2.11. p.1) a) obróbka ropy naftowej w miejscu wydobycia i w rafinerii, b) wpływ rodzaju surowca i sposobu przeróbki na własności gotowego produktu. Własności fizykochemiczne i eksploatacyjne paliw, olejów i smarów. Paliwa żeglugowe: a) klasyfikacja paliw, b) podstawowe wskaźniki paliwa i ich wpływ na pracę silnika i kotła, c) przygotowanie paliw do spalania, d) dodatki do paliw, e) mieszalność paliw, f) problemy eksploatacyjne związane z własnościami paliw. Oleje żeglugowe: a) klasyfikacja olejów smarowych, b) podstawowe wskaźniki olejów i ich wpływ na pracę silnika, c) zasady doboru olejów, d) analizy olejów i kryteria ich przydatności do pracy, e) pielęgnacja olejów, f) mieszalność olejów, g) dodatki uszlachetniające, h) wybrane problemy eksploatacyjne. Syntetyczne oleje żeglugowe. (5.2.11. p.5) 118 2 EKP1 2 EKP2 4 EKP1 2 3 EKP2 EKP3 4 2 EKP2 EKP3 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P 30 30 5 30 5 10 3 5 43 75 1,5 2,5 4 Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 37 Przedmiot: Semestr VIII E S Prawo i ubezpieczenia morskie ECTS Liczba godzin w tygodniu W 2 C L P Liczba godzin w semestrze S 1 W C L P 17 Razem w czasie studiów: 17 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: opisać podstawowe pojęcia z zakresu prawa morskiego, administracji morskiej omówić międzynarodowe wymagania bezpieczeństwa żeglugi, EKP1 EKP2 międzynarodowe konwencje i regulacje dotyczące ochrony środowiska Wyjaśnić zagadnienia związane z ubezpieczeniem morskim EKP3 Odniesienie do EK dla programu K_W10 K_W11 K_W10 K_K06 K_W10 Treści programowe: Semestr I 1. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu Pojęcia podstawowe, zakres regulacji i źródła prawa morskiego. (5.2.16. 1 EKP1 2. p.1) Pojęcie statku morskiego: Lp. Zagadnienia 1 119 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. a) przynależność państwowa, b) rejestr okrętowy, c) właściciel statku, d) armator, e) umowy o korzystanie ze statku. Administracja morska: kompetencje, inspekcje, dokumenty: a) kontrola zdolności statku do żeglugi, b) odpowiedzialność za naruszenie prawa. Odprawa statku: sanitarna, celna i paszportowa. Sytuacja prawna statku na wodach morskich: a) podział wód morskich, b) skutki naruszania przepisów dla statku i odpowiedzialność załogi. Certyfikaty i dokumenty statku i załogi wymagane konwencjami międzynarodowymi wymienionymi w lp.7-9. Międzynarodowe wymagania bezpieczeństwa żeglugi: a.regulacje prawne dotyczące stanu załadowania statku, b.odpowiedzialność wynikająca z Międzynarodowej Konwencji o Liniach Ładunkowych, c. regulacje prawne dotyczące bezpieczeństwa życia na morzu (Konwencja SOLAS), d.regulacje prawne dotyczące standardów szkolenia, certyfikacji i pełnienia służby na statku (Konwencja STCW), e. odpowiedzialność wynikająca z przepisów międzynarodowych w zakresie bezpieczeństwa statku, załogi, pasażerów i ładunku, f. międzynarodowe wymagania zdrowotne, morska deklaracja zdrowia. Międzynarodowe konwencje i regulacje dotyczące ochrony środowiska (Konwencja MARPOL). Regulacje prawne dotyczące prawa pracy - krajowe i zagraniczne. Ubezpieczenia morskie: (5.2.5. p.10) a) przedmiot ubezpieczenia morskiego, b) ryzyko ubezpieczeniowe, c) wyłączenia, d) sporządzanie dokumentacji powypadkowej. 1 EKP1 1 1 EKP1 EKP1 2 EKP1 6 EKP2 2 EKP2 1 1 EKP2 EKP3 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 120 W, C 17 23 L P 10 4 2 56 2 2 S Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Nr 38 Symulator siłowni okrętowej Przedmiot: Semestr ECTS VII 1 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C 2 L P 30 Razem w czasie studiów: 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 Odniesienie do EK dla kierunku wymienić podstawowe urządzenia oraz elementy siłowni okrętowej; opisać aparaturę kontrolno pomiarową strukturę, przygotować siłownię okrętową do ruchu, przygotować uruchomić oraz odstawić systemy pomocnicze siłowni oraz SG, stosować normy i procedury podczas pełnienia wachty maszynowej diagnozować układy funkcjonalne silnika okrętowego, rozpoznawać i usuwać niesprawności pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy K_W03, K_W04 K_W09, K_U09, K_U15, K_U20 K_U02, K_K03, K_K05 Treści programowe: Semestr VII Lp. 1. Zagadnienia Szkolenie podstawowe - zapoznanie z siłownią zdalnie sterowaną: (5.3.11 p.1) a) zapoznanie z budową symulatora siłowni okrętowych, charakterystyka statku: - charakterystyka symulatora siłowni: napęd główny, silniki pomocnicze, kotły i instalacja parowa, wymienniki ciepła, pompy, - omówienie instalacji symulatora siłowni (wody chłodzącej morskiej i słodkiej, oleju smarnego, paliwa, sprężonego powietrza), - porównanie rzeczywistych urządzeń z blokami funkcjonalnymi symulatora siłowni, b) aparatura pomiarowo-kontrolna: - system alarmowy, sterowanie pracą mechanizmów i systemów, - wymienienie i omówienie przyrządów pomiarowokontrolnych do pomiaru: temperatur, ciśnień, poziomów, natężeń przepływu, prędkości obrotowej, 121 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 8 EKP1 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. 3. momentu obrotowego, mocy, napięcia, natężenia, częstotliwości, - objaśnienie sposobów organizacji i obsługi systemu alarmowego, - sterowanie pracą mechanizmów i systemów siłowni: sterowane lokalnie i zdalnie, miejsce sterowania, demonstracja sterowania z każdego miejsca, sposoby przechodzenia z jednego stanowiska na inne, omówienie zasad pracy systemu „Auto Chief” , c) obsługa urządzeń symulatora siłowni okrętowych: - ogólne zasady postępowania w czasie przygotowania oraz uruchamiania urządzeń siłowni: otwieranie i zamykanie zaworów, włączanie i wyłączanie pomp, transport paliw i olejów, utrzymanie zęz w należytym stanie, - postępowanie z zanieczyszczeniami i odpadami, - posługiwanie się „listą sprawdzeń” („check list”), wyjaśnienie stanów: remont, przestój („dead ship”), - ruch portowy, manewry, jazda morska, nagłe wyłączenie prądu („black-out”), - wyjaśnienie zasad włączenia generatora do sieci okrętowej wraz z demonstracją, - kontrola parametrów w czasie przygotowania i pracy urządzenia lub systemu. Przygotowanie siłowni okrętowej do ruchu: a) przygotowanie systemów pomocniczych: chłodzenia wodą morską i słodką, sprężonego powietrza oraz paliwowego, b) przygotowanie i uruchomienie diesel generatora, c) przygotowanie i uruchomienia kotła, podniesienie ciśnienia pary, przejście na paliwo ciężkie, d) przygotowanie i uruchomienie turbogeneratora, e) przygotowanie i uruchomienie turbopompy ładunkowej, f) przygotowanie wszystkich systemów obsługujących SG: wody chłodzącej, system smarny, chłodzenia tłoków, chłodzenia zaworów wtryskowych, system sprężonego powietrza, system paliwowy, g) wstępne przesmarowanie tulei cylindrowych, h) uruchomienie SG, i) wybór stanowiska sterowania, uruchomienie SG, kontrola parametrów pracy silnika w czasie pracy, j) zapisy w dzienniku maszynowym. Czynności związane z przejęciem i pełnieniem wachty w siłowni okrętowej: (5.3.11. p.3) a) czynności związane z przejmowaniem wachty w siłowni: - czas na przejęcie wachty i kontrolę wszystkich pracujących maszyn, mechanizmów pomocniczych i systemów, - zapisywanie odchyleń od normalnych wartości oraz wyjaśnienie przyczyn odchyleń, - kontrola poziomu 122 6 EKP2, EKP3 6 EKP2, EKP3 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych mediów roboczych, - kontrola ważniejszych parametrów pracy, - kontrola stanu zęz siłowni, - kontrola dziennika maszynowego, - wyjaśnienie uwag i przejecie wachty, b) czynności związane z pełnieniem wachty w siłowni: - kontrola wszystkich pracujących mechanizmów i urządzeń w regularnych odstępach czasu, - kontrola i rejestracja ważniejszych parametrów pracy silnika głównego i innych urządzeń, - sprawdzanie stanu obciążenia silnika, - pomiary związane z obliczaniem mocy efektywnej, zużycia paliwa i sporządzaniem bilansów. Diagnostyka układów funkcjonalnych silnika okrętowego rozpoznawanie i usuwanie niesprawności. (5.2.12) 4. 10 EKP4 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 39 Przedmiot: Semestr ECTS 2 P S 2 1 33 1 1 Podstawy napędu statku Liczba godzin w tygodniu W VE L 30 C L 2 P S Liczba godzin w semestrze W C 30 Razem w czasie studiów: 30 123 L P Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: scharakteryzować okrętowy układ energetyczny i napędowy omówić składowe oporu statku i wpływ warunków zewnętrznych na opór wyjaśnić zasady współpracy silnik - kadłub- śruba EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 wyjaśnić zasadę pracy pędników okrętowych omówić rodzaje przeglądów na statkach i ich organizację Odniesienie do EK dla programu KW_03; KW_08 KW_04; KW_03 KW_03 KW_05, KW_09, KW_12 Treści programowe: Semestr I Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Zagadnienia Okrętowy układ energetyczno-napędowy. Moc zapotrzebowana do napędu statku. Sprawności poszczególnych elementów układu napędowego. Układ ruchowy i jego sprawność. Opory pływania. Opory na wodach nieograniczonych. Składniki oporu pływania. Opór tarcia, opór falowy i opór aerodynamiczny. Sposoby określania oporów kadłuba okrętu. Metody obliczeniowe, badania modelowe. Charakterystyka oporowa okrętu: a) opór konstrukcyjny, czynniki wpływające na opory eksploatacyjne statku, zależność oporu okrętu od prędkości statku, b) moc holowania, prędkość kontraktowa, wpływ prędkości statku i warunków pływania na: zużycie paliwa, napęd główny, obciążenie mocą. Opory pływania na wodach ograniczonych. Opory pływania na wodach płytkich. Płytkość akwenu; płytkowodna liczba Froude’a. Opory pływania na wodach wąskich. Dodatkowe zjawiska towarzyszące opływowi kadłuba przez wodę – siła ssania; strumień nadążający. Rodzaje pędników i sterów okrętowych: śruby w dyszy Korta, koła łopatowe, pędniki strugowodne, pędniki Voitha-Schneidera, pędniki azymutalne Przykłady stosowania na określonych typach jednostek. (5.3.17. p. 4, 13) Sposoby sterowania statkiem. Podstawowe wiadomości o śrubie napędowej. Geometria śruby. Podstawowe dane i wskaźniki charakterystyczne śruby. Posuw i poślizg śruby. Współczynniki posuwu i poślizgu śruby. (5.3.17. p. 5) Badania modelowe śrub napędowych. Charakterystyki hydrodynamiczne śruby. Wpływ geometrii śruby na przebieg charakterystyk hydrodynamicznych. 124 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 2 EKP1 2 EKP2 2 EKP2 2 EKP2 2 EKP2 1 EKP2 3 EKP4 1 EKP3 2 EKP4 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. Charakterystyki obrotowe śruby. Sposób ich powstawania. Wpływ warunków pływania i geometrii śruby na przebieg charakterystyk. Charakterystyki napędowe układów ze śrubą o stałym skoku. Wpływ warunków pływania na punkt pracy układu napędowego. Dobór śruby do układu napędowego. Śruba za ciężka i za lekka. Charakterystyki układów napędowych ze śrubą nastawną. Zalety układu napędowego: silnik zmiennoobrotowy – śruba nastawna. Sterowane układem napędowym.a) kompozyty na bazie polimerów i metali, b) techniczne przykłady zastosowań. Praca układu napędowego przy manewrowaniu – krzywe Robinsona. Wyposażenie pokładowe i ratownicze (5.3.17. p. 14, 15) Ogólna charakterystyka siłowni okrętowych: typy siłowni, budowa siłowni, podstawowe systemy (5.3.17. p. 16) Przeglądy na statkach, ich zakresy, dokowanie. Działalność IMO i Towarzystw Kwalifikacyjnych (5.3.17. p. 17, 19) 2 EKP4 2 EKP3 2 EKP3 1 EKP3 2 1 EKP5 EKP1 3 EKP5 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 30 10 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 40a Przedmiot: Semestr ECTS VIII 2 L P S 10 2 2 54 2 2 Eksploatacja siłowni z silnikami tłokowymi Liczba godzin w tygodniu W C L 2 P S Liczba godzin w semestrze W C 30 Razem w czasie studiów: 30 125 L P Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Odniesienie do EK dla kierunku opisać proces przygotowania silnika do ruchu, jego rozruch, oraz pracę w różnych stanach eksploatacyjnych opisać najważniejsze czynności kontrolne realizowane podczas eksploatacji silnika okrętowego i ocenić znaczenie wybranych parametrów do kontroli pracy silnika wskazać powiązania pomiędzy typowymi usterkami w działaniu silników okrętowych a popełnionymi błędami obsługi korzystać ze źródeł literaturowych, baz danych, innych źródeł informacji; dokonuje interpretacji informacji, formułuje opinie i wnioski podejmować właściwe decyzje w nietypowych warunkach eksploatacyjnych K_W02; K_W06; K_W09 K_W07; K_W08; K_U01; K_U15; K_U13; K_U15; K_U16 K_U01, K_K10 Treści programowe: Semestr VIII Lp. Zagadnienia 1. Przygotowanie do ruchu okrętowych silników tłokowych. Przygotowanie i uruchamianie instalacji i układów: smarowego, chłodzenia, paliwowego, sprężonego powietrza. Pozostałe czynności przygotowawcze. Przygotowanie silnika do pracy po dłuższym postoju. 2. Rozruch silników okrętowych. 3. Praca silnika podczas manewrów wyjściowych 4. Bieżąca i okresowa obsługa silników okrętowych 5. Eksploatacja układów: tłokowo-korbowego, wymiany czynnika roboczego, paliwowego, smarowego i chłodzenia. 6. Kontrola działania silników okrętowych. Parametry rutynowo kontrolowane. Ocena pracy silnika. Korekta i regulacja nastaw – regulacja statyczna i dynamiczna. Ewidencja parametrów pracy silnika. 7. Niedomagania i usterki w działaniu silników okrętowych będące następstwem błędów obsługi. Środki zaradcze. 8. Manewry wejściowe, zatrzymanie i „odstawianie” silnika. 9. Wpływ warunków zewnętrznych na pracę silnika. 10. Szczególne stany eksploatacyjne silników okrętowych. Manewr awaryjny. Praca silnika w szczególnych stanach eksploatacyjnych (w sztormie, na wodach ograniczonych, na wodach zalodzonych, z uszkodzoną śrubą okrętową). 11. Praca silnika z obciążeniem różnym od nominalnego. 12. Praca silnika z wyłączonym cylindrem/cylindrami. 13. Praca silnika z niesprawnym układem ładującym. 14. Dobór parametrów pracy silnika napędu głównego dla ograniczonego zapasu paliwa. 126 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu 4 EKP1 1 2 4 EKP1 EKP1 EKP2 EKP1 4 EKP2 2 EKP3 1 2 4 EKP1 EKP1 EKP1;EKP5 2 1 1 2 EKP1;EKP5 EKP1;EKP5 EKP1;EKP5 EKP1;EKP6 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności W, C L P 30 15 Forma aktywności Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu S 10 2 3 60 2 2 Urządzenia platform wiertniczych Nr 40b Przedmiot: Semestr ECTS VIII 2 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S 2 W C L P 30 Razem w czasie studiów: 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol Odniesienie do EK dla kierunku EKP1 wymienić rodzaje jednostek górnictwa morskiego K_W03 EKP2 scharakteryzować urządzenia i instalacje platform wiertniczych do wydobycia kopalin płynnych i gazowych omówić wymagania MODU (Mobile Offshore Drilling Units) kodeks dotyczący rodzaju i ilości zainstalowanych urządzeń. K_W04 EKP3 K_W10 Treści programowe: Semestr VIII Lp. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1 8 Zagadnienia 1. Rodzaje jednostek górnictwa morskiego - samopodnośne jednostki górnicze - kolumnowe jednostki górnicze - statki górnicze - barki górnicze 127 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych 2. System energetyczny jednostki górniczej: - główny - awaryjny 3. Urządzenia i instalacje do wydobycia kopalin płynnych i gazowych, wstępnego ich magazynowania i przygotowania do odbioru: - kotły i sprężarki instalacji produkcyjnych - główne instalacje paliwowe wraz ze zbiornikami - instalacje obsługujące platformę – paliwowo-parowa, sprężonego powietrza, wody chłodzącej - systemy nurkowe do obsługi platformy: komory hiperbaryczne, dzwon nurkowy, organizacja prac nurkowych - ochrona p.poż. z instalacjami p.poż. Pokładowe urządzenia i mechanizmy pomocnicze jednostek górnictwa morskiego. 4. Wymagania MODU (Mobile Offshore Drilling Units) kodeks dotyczący rodzaju i ilości zainstalowanych urządzeń. 5. System stabilizacji jednostek. EKP1 4 EKP2 14 EKP3 2 2 EKP2 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 30 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu ECTS VIII 2 P S 10 2 3 60 2 2 Eksploatacja siłowni turbinowych Nr 40c Przedmiot: Semestr L Liczba godzin w tygodniu W C L 2 P S Liczba godzin w semestrze W C 30 Razem w czasie studiów: 30 128 L P Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wykorzystać wiedzę ogólną z zakresu budowy, wytwarzania i eksploatacji maszyn okrętowych, wykorzystać wiedzę techniczną niezbędną do prawidłowego utrzymania, obsługiwania oraz eksploatacji urządzeń i instalacji okrętowych, do kierowania bezpieczną eksploatacją siłowni okrętowej wykorzystać umiejętności samokształcenia, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych, wykorzystać do formułowania i rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne, typowe dla siłowni okrętowej, stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy Odniesienie do EK dla kierunku K_W03 K_W04 K_U05 K_U09 K_U13 K_K05 Treści programowe: Semestr I Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu EKP1 1. Przegląd konstrukcji kotłów głównych. Elementy konstrukcyjne kotłów: walczaki wodne i parowe; powierzchnie ogrzewane opromieniowane i konwencyjne; osuszacze pary; rurociągi zasilające; podgrzewacze wody i powietrza; przegrzewacze pary. 2 EKP2 2. Sposoby regulacji: temperatury pary przegrzanej, ciśnienia pary, poziomu wody w kotle. 2 EKP1 3. Kotły o paleniskach fluidalnych. Metody przegrzewania pary w przegrzewaczach fluidalnych. 2 EKP1 4. Rozruch, praca przy stałym i zmiennym obciążeniu oraz odstawianie kotła. Włączanie kotła do ruchu. 2 2 EKP2 5. Kontrola pracy kotła. Czynności obsługowe. Szumowanie kotła. EKP2 6. Konserwacja kotła przy odstawianiu go na krótki okres czasu i na 1 dłużej. EKP1 7. Przegląd nowoczesnych kotłów pomocniczych, opalanych, utylizacyjnych i kombinowanych. 2 EKP2 8. Eksploatacja okrętowych turbin parowych- instalacji obsługi turbiny parowej: 8 - instalacja oleju smarnego - instalacja pary grzewczej i przedmuchiwania turbiny - instalacja pary na uszczelnienie - instalacja hydraulicznego sterowania zaworami - systemy automatycznej regulacji i zabezpieczenia turbiny EKP3 9. Eksploatacja okrętowych turbin parowych – typowe reżimy pracy: 5 przygotowanie do uruchomienia, grzanie turbiny, uruchomienie Lp. Zagadnienia 129 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych właściwe, obciążanie, zatrzymanie i odstawianie turbiny. Typowe przeglądy: robocze, klasyfikacyjne. Typowe awarie. 10. Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych dotyczące okrętowych napędów turbinowych. 4 EKP3 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C 30 15 Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 41 Przedmiot: L P S 10 3 58 2 3 Praktyki morskie Semestr ECTS IV VI 2 30 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C L P minimum 6 miesięcy Razem w czasie studiów: Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: wykorzystać podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z eksploatacją siłowni i statku, wykorzystać szczegółową wiedzę dotyczącą zarządzania bezpieczną eksploatacją statku, organizacją i zarządzaniem zasobami siłowni okrętowej, stosować podstawowe technologie informatyczno-komunikacyjne w zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji w bezpiecznej eksploatacji siłowni, 130 Odniesienie do EK dla kierunku K_W08 K_W12 K_U07 K_U11 K_U13 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych EKP3 EKP4 EKP5 ma umiejętności niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym (w szczególności morskich instalacji energetycznych) oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z wykonywaniem obowiązków zawodowych, potrafi stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym m.in.: usunięcie awarii, przeglądy, planowanie i wykonanie remontu urządzeń i instalacji energetycznych (w szczególności okrętowych), ocenić przydatność i zastosować właściwą metodę (procedurę) i narzędzia do rozwiązania prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym, związanych z eksploatacją mechanizmów i urządzeń siłowni okrętowych, wykorzystać doświadczenie, zdobyte w czasie odbywania praktyk morskich, związane z wykorzystaniem właściwych narzędzi, materiałów i procedur do rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich potrafi i ma doświadczenie w obsługiwaniu i utrzymywaniu w ruchu maszyn, instalacji, maszyn i urządzeń siłowni okrętowych (właściwe dla dyplomu oficera mechanika wachtowego), posługiwać się i wykorzystać informacje dotyczące: dokumentacji konstrukcyjnej i statecznościowej statku, dokumentacji technicznoruchowej urządzeń okrętowych, schematów instalacji okrętowych. pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady współpracy K_U18 K_U19 K_U20 K_U22 K_K05 Treści programowe: Semestr IV Lp. Zagadnienia 1. Zdobywanie umiejętności obsługi siłowni okrętowej na poziomie motorzysty oraz w zakresie obowiązków oficera mechanika. Przeszkolenie stanowiskowe w zakresie: BHP, ochrony przeciwpożarowej, pierwszej pomocy medycznej, indywidualnych i zbiorowych technik ratowniczych. Szczegółowe wymagania i zakres zajęć określone są w Książce Praktyk Morskich [realizacja na statku szkolnym]. Liczba godzin Odniesienie do EK dla W C L/P przedmiotu min. EKP1 1 m-c EKP2 Semestr VI Lp. Zagadnienia 1. Zdobywanie umiejętności obsługi siłowni okrętowej w zakresie obowiązków oficera mechanika zgodnie ze standardami kompetencji kodeksu STCW 1978/95 – sekcja A-III/1. Szczegółowe wymagania i zakres zajęć określone są w Książce Praktyk Morskich zatwierdzonej, jako obowiązujący dokument, przez Administrację Morską RP. 131 Liczba godzin Odniesienie do EK dla W Ć L przedmiotu min. EKP1 5 m-cy EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C L Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 42 Przedmiot: 10 100 10 5 875 32 32 Liczba godzin w tygodniu W C L 1 VIII S Seminarium dyplomowe ECTS Semestr P 700 50 P Liczba godzin w semestrze S W C L 2 Razem w czasie studiów: S 30 30 Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: Symbol EKP1 EKP2 EKP3 przygotować opracowanie problemu z zakresu studiowanej dyscypliny posiada umiejętność wystąpień ustnych dotyczących zagadnień szczegółowych studiowanej dyscypliny inżynierskiej korzystać z norm i standardów inżynierskich Odniesienie do EK dla kierunku K_U03 K_U04 K_U12 Treści programowe: Semestr VIII Liczba godzin Odniesienie Lp. do EK dla W C S przedmiotu 1. Metodyka prowadzenia prac badawczych. Struktura pracy 30 EKP1 dyplomowej – cel, geneza, hipoteza, rozwiązanie problemu, wnioski. Dobór literatury. Wyszukiwanie nowości. Prezentacja propozycji rozwiązywania zadań. Prezentacja ponadprogramowej wiedzy nabytej w celu rozwiązania postawionego zadania. Omawianie trudności i problemów wynikających w trakcie realizacji. Zagadnienia 132 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C L Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Nr 43 Przedmiot: P S 30 30 1 1 Praca dyplomowa Semestr ECTS VIII 30 Liczba godzin w tygodniu W C L P Liczba godzin w semestrze S W C L P Razem w czasie studiów: Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP) Symbol EKP1 EKP2 EKP3 EKP4 EKP5 Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: pozyskiwać informacje z literatury oraz innych źródeł, dokonywać interpretacji, wyciągać wnioski samodzielnie studiować zagadnienia związane z zadanym tematem inżynierskim planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces typowy dla budowy i eksploatacji maszyn 133 Odniesienie do EK dla kierunku K_U01 K_U05 K_K01 K_U08 K_U13 K_U18 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Treści programowe: Semestr VIII Lp. 1. Liczba godzin Zagadnienia W C L/P Odniesienie do EK dla przedmiotu Sposób pisania pracy: podział na rozdziały, zachowanie proporcji, jednoznaczność i przejrzystość tekstu, poprawność języka, cytaty, odnośniki, zamieszczanie rysunków i tabel, indeksy, sporządzanie bibliografii. Prawa autorskie. EKP1 Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Forma aktywności W, C Godziny kontaktowe Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach Udział w konsultacjach Łącznie godzin Liczba punktów ECTS Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 134 L P S 200 150 30 380 15 15 Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych SYLWETKA ABSOLWENTA WYDZIAŁ MECHANICZNY AKADEMII MORSKIEJ w GDYNI KIERUNEK MECHANIKA I BUDOWA MASZYN STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Absolwenci Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni po studiach pierwszego stopnia posiadają wiedzę i umiejętności właściwe dla kierunku mechanika i budowa maszyn co daje im wszechstronne przygotowanie do zawodu inżyniera mechanika. Absolwenci zdobywają podczas studiów wiedzę z zakresu nauk podstawowych oraz kierunkowy a także wiedzę szczegółową, profilowaną w zależności od specjalności. Specjalność - Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych Celem kształcenia jest uzyskanie przez absolwenta kwalifikacji pierwszego stopnia oraz przygotowanie do bezpiecznej pracy na statku w charakterze oficera mechanika okrętowego na poziomie zarządzania i operacyjnym. Absolwent jest przygotowany do: (1) realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, (2) prac wspomagających projektowanie prostych zadań inżynierskich, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją, (3) pracy w zespole, (4) diagnostyki stanu technicznego poszczególnych maszyn i urządzeń energetycznych oraz instalacji przemysłowych, (5) organizowania, zarządzania i wykonywania remontów urządzeń energetycznych oraz instalacji przemysłowych, (6) koordynacji prac związanych z eksploatacją, (7) podjęcia studiów drugiego stopnia oraz dodatkowo do (8) obsługiwania siłowni okrętowych na poziomie operacyjnym, potwierdzone dyplomem oficera mechanika wachtowego wydanego przez odpowiedni organ administracji morskiej, (9). Absolwenci są predysponowani do pracy w: (1) składzie członków załóg obiektów pływających jako oficer mechanik okrętowy, (2) przedsiębiorstwach przemysłu okrętowego oraz innych zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją maszyn oraz układów mechaniki okrętowej, (3) stoczniach produkcyjnych i remontowych, (4) służbach technicznych towarzystw klasyfikacyjnych, (5) służbach dozoru technicznego armatorów, (6) innych jednostkach gospodarczych, administracyjnych i edukacyjnych wymagających wiedzy technicznej i informatycznej. Absolwent uzyskuje kwalifikacje pierwszego stopnia, otrzymuje tytuł zawodowy inżyniera oraz uprawnienia do uzyskania dyplomu mechanika okrętowego na poziomie zarządzania. Program kształcenia dla profilu praktycznego spełnia wymagania zawarte w Rozporządzeniu Ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej w sprawie programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy. Program kształcenia dla profilu praktycznego spełnia wymagania Międzynarodowej Konwencji w Sprawie Norm Szkolenia, Wydawania Świadectw i Pełnienia Wacht dla Marynarzy (STCW 78/95) oraz wymagania Unii Europejskiej zawarte w regulacji EMSA (European Maritime Safety Agency). 135