Rok 4 - Wydział Mechaniczny

Transkrypt

Rok 4 - Wydział Mechaniczny
AKADEMIA MORSKA w GDYNI
WYDZIAŁ MECHANICZNY
PROGRAM STUDIÓW
Studia stacjonarne pierwszego stopnia
profil kształcenia - praktyczny
Kierunek:
Specjalność:
Mechanika i budowa maszyn
EKSPLOATACJA SIŁOWNI OKRĘTOWYCH
I OBIEKTÓW OCEANOTECHNICZNYCH
/ESOiOO/
/poziom zarządzania i operacyjny/
GDYNIA 2012
Obowiązuje w roku akademickim 2012/2013 na pierwszym roku studiów stacjonarnych
Plan studiów zatwierdzono Uchwałą Rady Wydziału Mechanicznego dnia 19.04.2012 r.,
Program kształcenia dostosowany jest do kierunkowych efektów kształcenia dla kierunku
mechanika i budowa maszyn (obszar studiów technicznych) określonych przez Senat
Akademii Morskiej w Gdyni dnia 31 maja 2012 roku (Uchwała Nr 152)
Program spełnia wymagania (dział maszynowy w specjalności mechanicznej na poziomie
zarządzania i operacyjnym) zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13
lipca 2005 roku w sprawie programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych w zakresie
kwalifikacji zawodowych marynarzy (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) wraz ze zmianami (Dz. U.
Nr 55, poz. 334)
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA STUDIÓW
a) nazwa kierunku studiówa. - MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
b) poziom kształcenia - studia pierwszego stopnia
c) profil kształcenia – profil praktyczny
d) forma studiów – studia stacjonarne
e) tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta – inżynier
f) obszar kształcenia - obszar studiów technicznych
g) dziedzina nauki - dziedzina nauk technicznych
h) dyscyplina naukowa – budowa i eksploatacja maszyn
W - zajęcia audytoryjne,
C - ćwiczenia,
L - laboratorium,
P - projekt,
S - seminarium
Objaśnienie oznaczeń w symbolach dla efektów
kształcenia (EK) dla kierunku (programu)
K – kierunkowe efekty kształcenia
Symbole po podkreśleniu
W – kategoria wiedzy
U – kategoria umiejętności
K - kategoria kompetencji społecznych
01, 02, 03, i kolejne – numer efektu kształcenia
Zebrał: dr inż. Mirosław Czechowski
2
Spis przedmiotów
Lp
1. Język angielski *
Nazwa przedmiotu
Strona
5
2. Podstawy informatyki
9
3. Socjologia
4. Podstawy ekonomii i zarządzania
Podstawy ekonomii i zarządzania
5. Ochrona własności intelektualnej
11
6. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia
16
7. Wychowanie fizyczne
18
8. Matematyka I, II
19
9. Fizyka I, II
21
13
15
10. Mechanika techniczna* I, II
24
11. Wytrzymałość materiałów * I, II
28
12. Mechanika płynów*
31
13. Grafika inżynierska * I, II
33
14. Podst. konstrukcji maszyn + CAD I, II, III
36
15. Projekt z podstaw konstrukcji maszyn
40
16. Eksploatacja maszyn I, II
42
17. Nauka o materiałach * I, II, III
44
18. Podst. inżynierii wytwarzania* I, II, III
48
19. Termodynamika techniczna* I, II
52
20. Elektrotechnika i elektronika * I, II
57
21. Automatyka i robotyka*
61
22. Metrologia i systemy pomiarowe
64
23. Ochrona środowiska morskiego*
66
24. Technologia remontów*
69
25. Budowa i teoria okrętu*
72
26. Siłownie okrętowe* I, II,III
76
27. Diagnostyka techniczna*
83
28. Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statku*
85
29. Okrętowe silniki tłokowe* I,II,III
87
30. Kotły okrętowe* I,II
93
31. Turbiny okrętowe*
98
32. Maszyny i urządzenia okrętowe* I,II,III
99
33. Chłodnictwo i klimatyzacja* I,II
106
34. Elektrotechnika i elektronika okrętowa* I,II
110
35. Automatyka okrętowa*
112
36. Chemia wody, paliw i smarów*
114
37. Prawo i ubezpieczenia morskie*
119
38. Symulator siłowni okrętowej*
121
39. Podstawy napędu statku*
123
Eksploatacja siłowni z silnikami tłokowymi**
125
40. Urządzenia platform wiertniczych**
127
Eksploatacja siłowni turbinowych**
128
41. Praktyki morskie *
130
42. Seminarium dyplomowe
132
43. Praca dyplomowa
133
44. Sylwetka absolwenta
135
136
45. Plan studiów
* - przedmioty konwencyjne wg STCW 78/95
** - przedmioty do wyboru
3
Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie zarządzania i operacyjnym w dziale maszynowym w
specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz.
1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I stopnia specjalności ESOiOO Wydziału
Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni.
Lp.
Przedmiot wg programu
Nr tematu
Nr/Przedmiot wg programu
Sem.
Nr tematu
Rozp. Min. Infrastruktury z
studiów I stopnia ESOiOO
13 lipca 2005
1.
1,2,3,4,5,6,7 10. Mechaniczna techniczna
II
3,7,12
Mechanika i hydromechanika
III
7,8,11
(5.2.1)
8,9
12. Mechanika płynów
IV
1,3,7,9,11
2.
Siłownie okrętowe (5.3.2;
5.2.5)
1-7
9-12
26. Siłownie okrętowe
3.
Maszyny i urządzenia okrętowe
(5.3.3.; 5.2.8)
4.
Okrętowe silniki tłokowe
(5.3.1; 5.2.4)
1-9
10-21
29. Okrętowe silniki tłokowe
5.
Kotły okrętowe (5.3.4; 5.2.7)
1-13
30. Kotły okrętowe
1-19
1. Język angielski
1-5
6-14
1-23
13. Grafika inżynierska
1-16
1-10
1-15
19. Termodynamika techniczna
1-19
36.Chemia wody, paliw i
smarów
38. Symulator siłowni
okrętowych
20. Elektrotechnika i
elektronika
34. Elektrotechnika i
elektronika okrętowa
21. Automatyka i robotyka
35. Automatyka okrętowa
18. Podstawy inżynierii
wytwarzania
23. Ochrona środowiska
morskiego
24. Technologia remontów
6.
32. Maszyny i urządzenia
okrętowe
Język angielski (5.3.5; 5.2.9)
7.
Rysunek techniczny (5.3.6)
8. Materiałoznawstwo okrętowe
(5.3.7)
9. Termodynamika techniczna
(5.3.8), (5.2.6)
10. Chłodnictwo, wentylacja i
klimatyzacja okrętowa
11. Chemia wody, paliw i smarów
(5.3.10; 5.2.11))
12. Symulator siłowni okrętowych
(5.3.11; 5.2.12)
13.
Elektrotechnika i elektronika
okrętowa (5.3.12; 5.2.13)
14. Automatyka okrętowa
(5.3.13; 5.2.14)
15.
Praktyka warsztatowa (5.3.14)
16. Ochrona środowiska (5.3.16;
5.2.15)
17.
Technologia remontów i
badania nieniszczące (5.3.15;
5.2.2)
1-3
1-10
7
10-13
1-6
7-12
1-13
1-3
4-13
5
11a,12(5.3.15)
2, 3
1
11(5.3.15)
18.
1,2,3,6,
7,8,9,11,
12, 18,
Budowa i teoria okrętu (5.3.17;
19, 20
5.2.3)
10
4,5,13,14,
15,16,17,19
19. Zarządzanie bezpieczną
eksploatacją statku (5.2.17)
20. Prawo i ubezpieczenia morskie
(5.2.16)
17. Nauka o materiałach
33. Chłodnictwo i klimatyzacja
11. Wytrzymałość materiałów
27. Diagnostyka techniczna
17. Nauka o materiałach
25. Budowa i teoria okrętu
17.Nauka o materiałach
39. Podstawy napędu statku
28. Zarządzanie bezpieczną
eksploatacją statku
37. Prawo i ubezpieczenia
morskie
IV
V
VII
IV
V
VII
IV
V
VII
IV
VII
IV
V
VII,VIII
II
III
I
1-7
1-11
1-5
III
IV
V
1-17
1-4
1-15
III
1-19
VII
1-3
I, II
1-10/1-4
V, VII
IV
VII
III
1-6/1-9
1-12
1-8
1-13
I
1-12
V
VII
VIII
III
IV
V
I
II
1-7
1-4
3-6
1,2,6,7,10,11,12
2,3,11,12,13,14,15
5
4,7
3,4,7,10,11,12,16,17,18
V
VII
VIII
II
V
VIII
1-14
1-6
1,2
8
7,8,7,14,
15,16
1-7
VIII
1-10
1-9
1-12
1-10
1-12
1 -5
1-19
1-11
9-13
1-9
1-23
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
1
Język angielski
Przedmiot:
Semestr
ECTS
II
III
IV
V
VII
VIII E
1
1
1
1
2
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
2
2
2
2
2
2
L
P
30
30
30
30
30
30
180
Razem w czasie studiów:
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla
programu
nazwać uczelnię, wydział i specjalność, wymienić i nazwać
narzędzia, metale i stopy, typy i części statków, członków załogi,
typy, parametry i części silnika głównego i urządzeń
pomocniczych, armatury, typy i specyfikacje paliw i olejów
analizować diagramy wybranych systemów siłowni okrętowej i
wyjaśnić zasady ich działania oraz korzystać z instrukcji obsługi
opisać zasady bezpiecznej pracy na statku a w szczególności w
siłowni okrętowej przy konserwacji i naprawie maszyn (SMCP)
stosować struktury i zasady gramatyczne w mowie i w piśmie
oraz użyć zasady korespondencji handlowej , statkowej i
maszynowej
porozumiewać się w języku angielskim zawodowym (Maritime
English) oraz wypowiadać się ustnie w języku angielskim na temat
eksploatacji siłowni okrętowych
korzystać ze źródeł literaturowych i elektronicznych do pogłębiania
kompetencji językowych z zakresu Technical & Maritime English
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumieć zasady
współpracy i potrzebę podnoszenia kompetencji
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
K_W03, K_W08
K_W05, K_U03
K_W09, K_U11
K_U06
K_U02, K_U04
K_U01, K_U05,
K_U07
K_K01, K_K05
Treści programowe:
Semestr II
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1.Podstawowe zasady gramatyki języka angielskiego- powtórzenie :
4
EKP4
czasowniki, liczebniki główne i porządkowe, zaimki
Lp.
Zagadnienia
osobowe, dzierżawcze, czasy: Present Simple, Present
Continuous, Present Perfect, Past Simple, Past Continuous,
Future Simple
2.Nazwa uczelni, wydziału, specjalności, słownictwo akademickie
3.Alfabet morski
4.Części statku, dane statku, typy statków,
5
2
1
8
EKP1
EKP1
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
5.Załoga statku i jej obowiązki
6.Materiały techniczne, testy na materiałach, metale i stopy
7.
3
4
EKP1
EKP1
5
1
EKP5
EKP5
2
EKP6
Elementy konwersacji, powtórzenie:
- przedstawianie się i rozmowa towarzyska,
- pytanie o drogę i udzielanie wskazówek,
- opis zainteresowań,
- opis czynności codziennych, przeszłych, przyszłych,
- umiejętność podawania godzin, dat, liczb, wymiarów,
ułamków, procent, cen, numerów telefonów, adresów
mailowych itp
8.Podstawy fonetyki angielskiej
9.Czytanie ze zrozumieniem uproszczonych artykułów z
magazynów technicznych i o tematyce morskiej
Semestr III
Zagadnienia
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Własności materiałów, testowanie materiałów
Obróbka metali, odlewania, kucie, spawanie, toczenie,
frezowanie, szlifowanie, obróbka cieplna, przygotowanie
prezentacji
Narzędzia i ich zastosowanie.
Typy silników okrętowych
Silnik dwusuwowy i czterosuwowy
Części silnika okrętowego
Powtórka czasów przeszłych, przyszłych i teraźniejszych i zasad
budowania pytań.
Wprowadzenie strony biernej, ćwiczenia.
Czytanie ze zrozumieniem tekstów technicznych
Rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem angielskim
w mowie w zakresie tematyki technicznej.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1
EKP1
3
EKP1
3
3
3
4
4
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
EKP4
3
2
EKP4
EKP6
4
EKP1,EKP5
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
3
EKP1
Opracowanie sprawozdań i zapytań do armatora (5.3.5 p.1)
Czytanie wybranych tekstów o tematyce morskiej.
3
EKP1
3
EKP1
Silnik i jego praca.
Siłownia - mechanizmy pomocnicze.
3
EKP1
Komunikacja w niebezpieczeństwie - wybrane zwroty z SMCP.
3
EKP2
Przekazywanie obowiązków wachtowych - na podstawie
3
EKP2
SMCP.
Zagadnienia
6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
7.
8.
9.
6
EKP1
EKP2
EKP3
3
EKP1
EKP2
EKP3
3
EKP2
Korespondencja - zamówienie części zapasowych i materiałów
pędnych.
Instrukcja obsługi symulatora siłowni, zabezpieczenia wybrane rozdziały SMCP.
Specyfikacja remontowa (5.3.5 p.9)
Semestr V
Zagadnienia
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Specyfikacja remontowa (5.3.5 p.9)
Błędy w pracy maszyn odczytane z wykresu
(przyczyna/symptomy/lokalizacja/metody zaradcze).
Rodzaje głównych jednostek napędowych.
Silnik główny i urządzenia pomocnicze - fragmenty instrukcji
obsługi.
Kotły, mechanizmy pomocnicze, systemy obsługi silników
okrętowych, systemy paliwowe.
Dodatkowe zagadnienia gramatyczne, ćwiczenie umiejętności
posługiwania się językiem angielskim w mowie.
Ćwiczenia rozwijające umiejętności komunikacyjne, czytania
artykułów z magazynów technicznych dotyczących obsługi
silników okrętowych, kwestionariuszy związanych z
działalnością instytucji klasyfikacyjnych.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
3
EKP2
3
EKP2
3
3
EKP2
EKP2
3
EKP2
2
EKP2
2
EKP2
EKP4
3
EKP1
EKP2
EKP3
EKP2
EKP2
EKP2
Instrukcje obsługi.
Wypisy z dziennika maszynowego.
Opis budowy silnika spalinowego.
Specyfikacja paliwa, olejów oraz chemikaliów stosowanych w
siłowniach okrętowych (5.3.5 p.19)
3
3
2
Semestr VII
Lp.
1.
2.
3.
Zagadnienia
Wprowadzenie do korespondencji statkowej:
- zwroty oficjalne, cv, podanie o pracę.
Ćwiczenia konwersacyjne mające na celu przygotowanie do:
- rozmowy kwalifikacyjnej w instytucji "crewing’owej",
- rozmowy z urzędnikami i przedstawicielami instytucji
morskich,
- zapytania do armatora,
- omawiane warunków zatrudnienia.
Umiejętność posługiwania się językiem angielskim w mowie:
(5.2.9 p.1)
7
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
2
EKP1
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
a) załatwianie spraw związanych z remontem maszyn
okrętowych za granicą, np.:
- uzgadnianie zakresu napraw,
- wymiana części,
- terminy wykonania remontów,
- odbiór prac (zgłaszanie zastrzeżeń i uwag),
- aranżowanie wizyty rzeczoznawcy,
b) narzędzia i ich zastosowanie,
c) przekazywanie informacji dotyczących awarii w siłowni i
napraw dokonywanych przez załogę,
d) opis działania poszczególnych maszyn i systemów oraz ich
nazewnictwo,
e) porozumiewanie się w prostych sytuacjach życia
codziennego, np.:
- udzielanie informacji 0 sobie,
- aranżowanie spotkań,
- przedstawianie się i rozmowa towarzyska,
- rozmowy telefoniczne,
- rozmowy z urzędnikami i przedstawicielami instytucji
morskich,
f) inne sprawy dotyczące eksploatacji statku:
- ochrona środowiska morskiego,
- uzgodnienia dotyczące zamówień paliw i smarów.
Umiejętność posługiwania się językiem angielskim w piśmie:
a) listy do agenta,
b) zamawianie części zapasowych, paliw i smarów
oraz zaopatrzenia, potwierdzenia odbioru.
4
EKP2
2
2
EKP2
EKP2
4
EKP2
2
EKP2
4
EKP2
EKP2
EKP4
8
Semestr VIII
Lp.
1.
2.
Zagadnienia
Umiejętność posługiwania się językiem angielskim w piśmie:
c) listy w sprawach związanych z remontem maszyn
okrętowych,
d) korespondencja z producentem dotycząca eksploatacji
silnika, maszyn i urządzeń,
e) raporty uszkodzeń i raporty eksploatacyjne maszyn oraz
wypisy z dziennika maszynowego,
f) sporządzanie specyfikacji remontów awaryjnych.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1
3
EKP1
4
EKP1
4
EKP1
2
2
4
4
EKP2
EKP3
EKP4
EKP3
EKP3
EKP3
4
3
EKP3
EKP3
Czytanie ze zrozumieniem tekstów typu: (5.2.9 p.3)
a) instrukcja obsługi i opis maszyn i urządzeń,
b) raporty nn.: inspektora, z prób i pomiarów,
c) specyfikacje remontowe oraz różne zaświadczenia np.
klasyfikacyjne,
d) klauzule prawne dotyczące ochrony środowiska morskiego,
e) fonetyka.
8
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
180
20
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
2
Przedmiot:
L
P
S
30
10
240
8
8
Podstawy informatyki
Semestr
ECTS
II
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
15
Razem w czasie studiów:
L
P
30
45
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wymienić podstawowe elementy komputera; opisać działanie
komputera, wymienić najważniejsze systemy operacyjne oraz
języki programowania,
stosować poprawne metody złożonej edycji tekstów, oraz obróbki
danych w arkuszu kalkulacyjnym
wyjaśnić i stosować podstawowe zasady programowania
obiektowego
9
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W01, K_U01
K_W01, K_U07,
K_W01, K_U01,
K_U07, K_K07
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
Zagadnienia
Budowa i działanie komputera klasy PC.
Najważniejsze systemy operacyjne.
Języki programowania.
System dwójkowy i szesnastkowy. Algebra Boole’a.
Edycja złożonych tekstów w edytorze tekstu.
Analiza danych w arkuszu kalkulacyjnym.
Borland Delphi – środowisko programowania
Podstawy programowania wizualnego - struktura programu.
Typy danych, zmienne globalne i lokalne.
Sterowanie przebiegiem programu.
Procedury i funkcje
Praca z plikami
Podstawy grafiki komputerowej.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
1
EKP1
1
EKP1
2
EKP1
4
EKP2
8
EKP2
1
EKP3
1
2
EKP3
2
4
EKP3
1
6
EKP3
2
2
EKP3
1
2
EKP3
1
2
EKP3
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
10
W, C
15
10
3
L
30
P
20
2
2
30
1
3
55
2
3
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
3
Przedmiot:
Socjologia
Semestr
ECTS
I
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
P
30
Razem w czasie studiów:
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
EKP4
wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu socjologii pracy
opisać zasady kształtowania zachowań indywidualnych pracy
wyjaśnić zasady kierowania zespołami ludzi, współdziałania w
grupach w tym w grupach wielokulturowych
ocenić przyczyny i charakter konfliktów w zakładzie pracy
EKP5
opisać zjawiska dezorganizujące i patologiczne w zakładzie pracy.
EKP1
EKP2
EKP3
Odniesienie do
EK dla programu
K_W11
K_W11
K_W10
K_K05
K_W11
K_K07
K_K09
K_W11
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
Zagadnienia
1. Pojęcie i zakres socjologii.
Teoria struktur społecznych i teoria zmian społecznych. Funkcje
socjologii jako nauki teoretycznej i empirycznej. Charakterystyka
metod badań w socjologii empirycznej. Koncepcja
funkcjonalizmu, teoria konfliktu interakcji i teoria utylitarna.
2. Struktury całości społecznych.
Pojęcie i rodzaje zbiorowości. Źródła i podstawy więzi
społecznych. Rodzaje i typy grup społecznych. Spójność a
wydajność grupy pracowniczej. Charakterystyka zespołów
roboczych. Rodzaje zespołów roboczych: problemowe,
interfunkcyjne, samorządne, wirtualne.
3. Charakterystyka procesów społecznych
Pojęcie zmian społecznych. Typy i rodzaje procesów społecznych:
procesy kierunkowe i cykliczne. Zagadnienie rozwoju, postępu i
regresu społecznego. Stratyfikacja społeczna, klasowa i etniczna.
4. Pojęcie, przedmiot i zakres socjologii pracy.
Praca w ujęciu socjologicznym. Zastosowanie socjotechniki w
działalności przedsiębiorstwa. Charakterystyka nowoczesnych
trendów w socjologii pracy.
5. Zakład pracy w ujęciu socjologicznym.
11
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1
2
2
EKP1
2
EKP1
2
EKP1
4
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
System społeczny zakładu pracy. Funkcje systemu: integracyjna,
inspiracyjna, zabezpieczająca. Organizacja formalna i nieformalna
systemu społecznego. Podział pracy. Źródła i charakter władzy w
zakładzie pracy. Wpływ komunikacji na funkcjonowanie systemu
społecznego w zakładzie pracy. Role i pozycje zawodowe
pracowników. Załoga statku jako grupa społeczna. Pozytywny,
przeciętny i negatywny wzór pracownika. Rodzaje ról społecznych
w zakładzie pracy. Specyfika środowiska pracy ludzi morza.
Wielokulturowość.
6.
7.
8.
9.
10.
Społeczność zakładu pracy.
Rola zróżnicowania społecznego załogi. Systemy motywowania
pracowników: MZWO, partycypacja pracownicza, rady
pracownicze i akcjonariat. Zasady selekcji i oceniania
pracowników. Przydatność ocen dla funkcjonowania zakładu
pracy. Elementy i cechy ocen pracowniczych. Sposób
konstruowania systemu oceniania pracowników. Błędy popełniane
w ocenianiu.
Zachowania organizacyjne pracowników.
Zasady kształtowania zachowań indywidualnych pracy. Źródła
satysfakcji z pracy. Satysfakcja a wydajność pracy. Nagrody i
karty jako forma kontroli społecznej. Skutki zjawiska anomii w
zakładzie pracy. Poziomy i elementy kultury wpływające na
zachowania pracownicze. Oddziaływanie kultury organizacyjnej.
Teoria atrybucji. Zgodność typów osobowości z wykonywanym
zawodem. Problem roli społecznej marynarzy. Uczestnictwo w
kulturze ludzi morza. Socjologiczne i etyczne aspekty
podejmowania decyzji. Kształtowanie i planowanie karier
zawodowych.
Kierowanie w zakładzie pracy.
Pojecie kierowania. Zasady kierowania zespołami ludzi. Style
kierowania w zakładzie pracy. Wpływ stylu kierowania na efekty
pracy. Kompetencje i umiejętności kierownicze. Biurokratyzm i
błędy popełniane w kierowaniu. Zasady poprawnych relacji
przełożony - podwładny. Specyfika relacji przełożony –
podwładny na statkach morskich.
Postawy pracowników wobec pracy.
Stosunki pracy w gospodarce rynkowej a postawy wobec pracy.
Stosunek pracowników do zmian w zakładzie pracy –
zastosowanie socjotechniki we wdrażaniu zmian. Aktywność
społeczno
zawodowa
pracowników.
Socjologiczne
uwarunkowania wydajności i jakości pracy. Rola etyki zawodowej
w kształtowaniu postaw pracowników. Etyka i zasady dobrego
wychowania w zawodzie marynarza.
Zjawiska dezorganizujące i patologiczne w zakładzie pracy.
Źródła i rodzaje dezorganizacji. Negatywne skutki myślenia
grupowego. Przyczyny i charakter konfliktów w zakładzie pracy.
Negocjacje jako jedyna skuteczna metoda rozwiązywania
konfliktu. Główne przejawy patologii w życiu społeczeństwa
polskiego. Zagrożenia zdrowia i bezpieczeństwa pracy: warunki
12
EKP3
4
EKP1
EKP3
6
EKP2
EKP3
2
EKP3
2
EKP3
2
EKP5
EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
ekologiczne, negatywne skutki rozwoju technicyzacji oraz
problemy badań zagrożeń zdrowia. Przejawy zachowań
patologicznych i dewiacji na statkach morskich i ich wpływ na
efektywność pracy.
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
30
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
4
L
P
S
5
2
1
53
2
2
Podstawy ekonomii i zarządzania
Przedmiot:
Semestr
ECTS
II
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
P
30
Razem w czasie studiów:
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wyjaśnić podstawowe pojęcia z zakresu ekonomii
wymienić podstawowe pojęcia dotyczące zarządzania, w tym
zarządzania jakością i prowadzenia działalności gospodarczej
13
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W11
K_W13
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Ekonomia. Rzadkość, zasoby ekonomiczne, koszt alternatywny. 3
EKP1
Mikroekonomia,
makroekonomia,
ekonomia
pozytywna,
ekonomia normatywna.
Rynek, mechanizm rynkowy, popyt i determinanty, podaż i 3
EKP1
determinanty. Cena równowagi. Elastyczność cenowa popytu,
elastyczność cenowa podaży.
Teoria produkcji. Teoria kosztów
2
EKP1
Państwa a rynek. Ochrona konkurencji. Podatki, dotacje. 3
EKP1
Regulacja cen przez państwo
Dochód narodowy. Rachunki makroekonomiczne. PKB, PNB i 2
EKP1
inne mierniki poziomu rozwoju gospodarki a poziom życia
społeczeństwa
Polityka fiskalna. Wydatki państwa. Podatki. Budżet państwa. 3
EKP1
Deficyt budżetowy, dług państwa.
Polityka pieniężna. Pieniądz – istota, funkcje. Bank centralny, 3
EKP1
funkcje. Emisja a kreacja pieniądza. Podaż pieniądza, popyt na
pieniądz. Równowaga na rynku pieniądza.
Bezrobocie i polityka pełnego zatrudnienia
1
EKP1
Inflacja. Obieg pieniądza w gospodarce. Zagregowany popyt i 2
EKP1
podaż
Podstawowe pojęcia związane z prowadzeniem indywidualnej 4
EKP2
działalności gospodarczej. Majątek przedsiębiorstwa - środki
trwałe i obrotowe.
Istota zarządzania. Zarządzanie jakością.
4
EKP2
Zagadnienia
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
14
W, C
30
15
L
P
5
2
1
53
2
2
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
5
Ochrona własności intelektualnej
Przedmiot:
Semestr
ECTS
I
1
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
1
W
C
L
P
10
Razem w czasie studiów:
10
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
definiować podstawowe pojęcia, prawidłowości z zakresu
problematyki prawnej ochrony własności intelektualnej oraz prawa
własności przemysłowej
ocenić działania związane z obrotem przedmiotami chronionymi z
punktu widzenia własności intelektualnej
wyjaśnić na czym polega działalność Urzędu Patentowego RP i
Europejskiego Urzędu Patentowego, innych organów administracji
publicznej oraz organizacji pozarządowych w dziedzinie ochrony
praw twórców
pozyskiwać informacje i rozumieć na czym polega postępowanie
prowadzone w związku z ochroną własności intelektualnej
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W14
K_U10
K_W14
K_W14
K_U01
K_W14
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Ochrona własności intelektualnej – rys historyczny. Podstawowe 1
EKP1
pojęcia prawne z zakresu ochrony własności intelektualnej.
Prawo własności przemysłowej – charakterystyka ogólna
1
EKP1
Wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe – przepisy 1
EKP2
wspólne
Procedura zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego i 1
EKP2
przemysłowego. Struktura, organizacja i zadania Urzędu
EKP3
Patentowego
Znaki towarowe – przepisy wstępne
EKP2
Prawo autorskie - przedmiot prawa autorskiego, zakres ochrony i 2
EKP1
przesłanki jej stosowania. Pracodawca jako podmiot prawa
EKP4
autorskiego. Ochrona utworów naukowych
Czas trwania autorskich praw majątkowych i ich przejście na inne 1
EKP2
osoby. Prawa pokrewne – zagadnienia ogólne
Ochrona szczególna utworów audiowizualnych i programów 1
EKP2
komputerowych
EKP4
Zagadnienia
9. Ochrona własności intelektualnej w działalności dziennikarskiej
15
1
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
10
10
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
6
L
P
S
5
2
1
28
1
1
Bezpieczeństwo pracy i ergonomia
Przedmiot:
Semestr
ECTS
I
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
P
30
Razem w czasie studiów:
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wymienić podstawowe akty prawne polskie i unijne w dziedzinie
bhp; zilustrować system ochrony pracy
objaśnić podstawowe fizyczne i psychiczne możliwości człowieka
w procesie pracy
wyliczyć cele oceny ryzyka zawodowego; stworzyć listę kontrolną
energii
zidentyfikować zagrożenia występujące na stanowisku pracy;
podać sposoby zapobiegania tym zagrożeniom
opisać zadania ergonomii koncepcyjnej i korekcyjnej
docenić znaczenie humanizacji pracy
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
16
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W10; K_W11;
K_W13
K_W10; K_W11;
K_W15; K_U17;
K_K04; K_K06
K_W06; K_U10,
K_U11, K_U18,
K_W09; K_U18
K_K01; K_K02
K_K05; K_K11
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Podstawy prawne ochrony pracy w Polsce. Pojęcia podstawowe,
EKP1
źródła obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
2
Ochrona pracy w regulacjach Międzynarodowej Organizacji
EKP1
Pracy. System pracy w Unii Europejskiej
1
Systemy: człowiek –obiekt techniczny – środowisko pracy
2
EKP2
Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy. Współczesne
EKP3
koncepcje. Ekonomiczne aspekty. Ocena ryzyka zawodowego
2
Wypadki przy pracy – przyczyny i skutki. Zachowania
EKP3
probezpieczne
3
Katastrofy i poważne awarie przemysłowe. Katastrofy w
EKP3
transporcie morskim.
2
Ergonomia - pojęcia podstawowe. Humanizacja pracy.
2
EKP5
Czynniki fizjologiczne. Koszt fizjologiczny i energetyczny pracy
EKP3
fizycznej dynamicznej i statycznej. Termoregulacja. Rytmy
biologiczne.
4
Czynniki psychologiczne i społeczne. Społeczne środowisko
EKP6,
pracy. Stres psychospołeczny w pracy.
2
EKP7
Wymiary ciała ludzkiego jako czynnik determinujący strukturę
EKP2
przestrzenną obiektu technicznego i przestrzeni pracy.
2
Czynniki mechaniczne. Rodzaje czynników. Zagrożenia. Środki
EKP4
zapobiegania
2
Hałas i drgania mechaniczne
2
EKP4
Szkodliwe
substancje
chemiczne.
Zagrożenia.
Środki
EKP4
zapobiegania.
2
Elektryczność statyczna i energia elektryczna. Środki ochrony
EKP4
przed elektrycznością.
2
Zagadnienia
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
17
W, C
30
5
L
P
10
3
48
2
2
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
7
Przedmiot:
Wychowanie fizyczne
Semestr
ECTS
II
III
IV
0
0
0
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
1
1
2
L
P
15
15
30
60
Razem w czasie studiów:
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
Odniesienie do
EK dla
programu
dbać o sprawność fizyczną
K_K12
Treści programowe:
Semestr II, III, IV
Lp.
1.
2.
3.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Wprowadzenie – BHP w obiektach sportowych.
1
EKP1
SALA: Gimnastyka. Ćwiczenia zwinnościowe: przewroty,
29
EKP1
przerzuty. Ćwiczenia skoczności i szybkości. Gry zespołowe.
Lekkoatletyka
PŁYWANIE: Praca nóg i rąk do stylu klasycznego. Praca nóg i
30
EKP1
rąk do stylu grzbietowego.
Pływanie stylem klasycznym.
Pływanie stylem grzbietowym. Skok startowy
Zagadnienia
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
18
W, C
60
L
P
60
0
0
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
8
Przedmiot:
Matematyka
Semestr
ECTS
IE
II E
8
5
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
2
4
2
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
30
30
60
30
150
Razem w czasie studiów:
L
P
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wykorzystać wiedzę z matematyki do rozwiązywania typowych,
prostych zadań związanych z eksploatacją urządzeń okrętowych
stosować wiedzę matematyczną do interpretacji zjawisk
zachodzących w maszynach, urządzeniach i instalacjach
statkowych
wykorzystać do formułowania i rozwiązywania praktycznych zadań
inżynierskich metody analityczne
posiada umiejętności samokształcenia, m.in. w celu podnoszenia
kompetencji zawodowych
Odniesienie do
EK dla
programu
KW_01;
KW_01 KU_13
KW_01 KU_09
KU_05
Treści programowe:
Semestr I (Matematyka I)
Lp.
1.
2.
3.
4.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
5 25
EKP1
Powtórzenie materiału z gimnazjum
Elementy algebry
5
8
EKP1
Wyznaczniki: obliczanie i własności. Macierze. Działania na
EKP2
macierzach. Własności działań na macierzach. Wyznacznik
EKP3
macierzy, minor macierzy. Macierz odwrotna. Wartości własne
macierzy.
Układy równań liniowych jednorodnych i niejednorodnych. Wzory
Cramera.
Zastosowanie
rachunku
macierzowego
do
rozwiązywania układów równań liniowych.
Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych
5
7
EKP1
Definicja funkcji wielu zmiennych. Dziedzina funkcji wielu
EKP2
zmiennych i jej interpretacja geometryczna. Pochodna cząstkowa,
EKP3
różniczka zupełna. Interpretacje i zastosowania. Pochodne
EKP4
cząstkowe i różniczki wyższych rzędów. Twierdzenie Schwarza.
Ekstrema funkcji wielu zmiennych – absolutne i warunkowe.
Metoda najmniejszych kwadratów.
Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej
10 14
EKP1
Całka nieoznaczona: całki funkcji elementarnych, podstawowe
EKP2
własności. Metody całkowania: przez podstawienie i przez części.
EKP3
Zagadnienia
19
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Całkowanie
wybranych
typów
funkcji:
wymiernych,
trygonometrycznych.
Całka oznaczona, definicja, interpretacja, własności. Twierdzenie
Leibnitza-Newtona. Całka niewłaściwa pierwszego i drugiego
rodzaju.
Zastosowania
całki
oznaczonej.
Metody
całkowania
przybliżonego. Przykłady zastosowań w mechanice.
5. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych
Całka podwójna w prostokącie i obszarze normalnym. Całka
podwójna we współrzędnych biegunowych.
Całka potrójna w prostopadłościanie i obszarze normalnym. Całka
potrójna we współrzędnych walcowych i sferycznych.
EKP4
5
7
EKP2
Semestr II (matematyka II)
Lp.
1.
2.
3.
4.
Zagadnienia
Liczba godzin
W
Ć
Całka krzywoliniowa i powierzchniowa
8
Całka krzywoliniowa nieskierowana i skierowana, twierdzenie
Greena.
Całka powierzchniowa niezorientowana i zorientowana,
twierdzenie Stokes’a, twierdzenie Gaussa-Ostrogradzkiego.
Równania różniczkowe zwyczajne
12
Definicja równania różniczkowego i zagadnień brzegowych.
Metody rozwiązywania równań różniczkowych pierwszego i
drugiego
rzędu.
Równania
różniczkowe
o
stałych
współczynnikach.
Wstęp do równań różniczkowych cząstkowych
Rozwiązywanie układów równań różniczkowych: metoda
eliminacji, metoda całek pierwszych.
Rozwiązywanie równań różniczkowych cząstkowych pierwszego
rzędu.
Szeregi liczbowe
4
Definicja szeregu liczbowego jego zbieżności i sumy. Kryteria
zbieżności szeregu liczbowego.
8
Przekształcenia całkowe
Przekształcenie proste i odwrotne Laplace’a oraz ich własności.
Zastosowanie przekształcenia Laplace’a do rozwiązywania
równań i układów równań różniczkowych.
20
6
L
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1
EKP2
EKP3
12
EKP1
EKP2
EKP3
4
EKP1
EKP2
EKP3
6
EKP1
EKP2
EKP3
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
150
50
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
9
Przedmiot:
L
P
S
80
4
10
294
13
13
Fizyka
Semestr
ECTS
I
II
7
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
3
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
30
15
45
Razem w czasie studiów:
L
P
30
120
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
zdefiniować najważniejsze wielkość fizyczne i ich jednostki z
układu SI oraz stosowane praktycznie
sklasyfikować i opisać rodzaje ruchów ciał i praw nimi rządzących
zinterpretować zjawiska mechaniczne dla prostych układów ciał
opisać i zinterpretować właściwości termiczne ciał i wielkości je
charakteryzujące, oraz opisać prawa rządzące konwersją energii
cieplnej i mechanicznej
opisać wielkości charakteryzujące zjawiska elektryczne oraz
procesy związane z obecnością i przepływem ładunków
elektrycznych, a także opisać relacje między zjawiskami
magnetycznymi i elektrycznymi
opisać falowe i kwantowe właściwości światła, prawa opisujące
emisję energii świetlnej i efekty jej wymiany z materią
opisać jądrowy model atomu w ujęciu kwantowym oraz procesy
energetyczne dotyczące elektronów
21
Odniesienie do
EK dla
programu
KW_01;
KW_01 KU_13
KW_01 KU_13
KW_01 KU_13
KW_01
KW_01
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
EKP7
EKP8
EKP9
EKP10
EKP11
EKP13
opisać skład jądra atomowego, jego przemiany i zinterpretować
proces energetyczne im towarzyszące
opisać rolę i energię elektronów w cząsteczkach i ciele stałym
wykonywać proste doświadczenia oraz pomiary bezpośrednie i
pośrednie wielkości charakteryzujących zjawiska fizyczne wraz z
oceną ich wiarygodności i dokładności
sprawozdawać i opisywać poprawnie i zrozumiale zjawiska i
czynności łącznie z przejrzystym sprawozdaniem obliczeń i
graficzną prezentacją wyników
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania
mechanizmów i urządzeń
KW_01
KW_01
KU_08
KU_03
KO_3
KU_14
Treści programowe:
Semestr I (FIZYKA I)
Zagadnienia
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Wielkości fizyczne. Układ SI.
Siła i moment siły. Siła ciężkości, sprężystości, tarcia, i siła
grawitacji
Kinematyka i dynamika punktu materialnego.
Kinematyka i dynamika układu punktów i bryły sztywnej.
Ciśnienie, prawo Archimedesa. Równania ciągłości i
Bernuliego. Lepkość
Ruch falowy. Dźwięk jako fala.
Właściwości gazów. Równanie stanu. Zasada ekwipartycji
energii. Temperatura.
Zasady termodynamiki. Energia wewnętrzna. Przemiany gazu
doskonałego.
Entropia. Przemiany fazowe.
Pole elektrostatyczne. Pojemność elektryczna.
Prąd elektryczny. Obwody. Prawa Kirchoffa.
Pol magnetyczne. Prawo Biotta – Savarta. Indukcja
elektromagnetyczna
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
4
EKP1
2
3
EKP2
2
4
2
6
6
3
EKP2
EKP2
EKP2
2
2
3
6
EKP2
EKP3
2
6
EKP3
2
2
4
4
2
2
3
1
EKP3
EKP4
EKP4
EKP4
Semestr II (FIZYKA II)
Lp.
Zagadnienia
Liczba godzin
2
2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP4
EKP2
2
4
EKP5
EKP6
W
1.
2.
3.
4.
Prawa Maxwella. Fale elektromagnetyczne.
Elementy teorii względności: Transformacje Galileusza i
Lorentza.
Właściwości falowe i kwantowe światła.
Struktura materii. Model atomu Bohra i jego uzupełnienia. Liczby
kwantowe.
22
Ć
L
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
5.
6.
7.
Struktura jądra atomowego i przemiany jądrowe. Cząstki
elementarne
Fizyka cząsteczek i ciała stałego. Sieci krystaliczne. Właściwości
ciał stałych.
Fizyka Środowiska. Planeta Ziemia. Jej bilans energetyczny.
Klimat i pogoda
2
EKP7
2
EKP8
1
EKP2
EKP3
8.
Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Przepisy BHP.
1
EKP11
9.
Pomiary ich dokładność. Opracowanie wyników pomiarów.
1
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Wyznaczanie gęstości ciał;
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego.
Badanie ruchu harmonicznego .
Badanie ruchu bryły sztywnej.
Sprawdzanie praw gazu doskonałego.
Wyznaczanie ciepła topnienia i ciepła skraplania.
Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia
Wyznaczanie pojemności elektrycznej metodą rozładowania
kondensatora.
Badanie własności magnetycznych ciał.
Wyznaczanie współczynnika załamania światła.
Wyznaczanie ogniskowej soczewki cienkiej.
Wyznaczanie współczynnika sprawności świetlnej żarówki .
2
2
2
2
2
2
2
2
Badanie czułości fotokomórki i wyznaczanie stałej Plancka.
Statystyczne
2
opracowanie wyników pomiarów.
3
2
2
EKP9
EKP10
EKP1,
EKP2
EKP9
EKP10
EKP3
EKP9
EKP10
EKP4
EKP9
EKP10
EKP5
EKP9
EKP4,
EKP5
EKP8
18.
19.
20.
21.
22.
23.
2
2
2
2
EKP10
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
23
W, C
90
60
L
30
20
15
P
30
20
5
15
200
7
85
3
10
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
10
Przedmiot:
Mechanika techniczna
Semestr
ECTS
II E
III E
4
4
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
2
1
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
30
30
15
15
90
Razem w czasie studiów:
L
P
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
wymienić podstawowe pojęcia i zasady statyki, opisać podstawowe
podpory i ich reakcje.
obliczać siły występujące w elementach konstrukcji niezbędne do
obliczeń wytrzymałościowych.
analizować układy sił działających na rzeczywiste układy
znajdujące się w równowadze statycznej.
znać podstawowe prawa mechaniki ogólnej oraz formułować i
rozwiązywać równania dynamiki dla układów mechanicznych.
stosować prawa mechaniki wynikających z eksploatacji
mechanizmów okrętowych.
korzystać z nowoczesnej literatury technicznej do bieżącej
interpretacji występujących problemów natury technicznej.
K_W01; K_W04
K_W01; K_W04
K_U01; K_U08;
K_U13
K_U01, K_U08,
K_U13, K_U21
K_W01, K_U21
K_U01,
K_U05
Treści programowe:
Semestr II
Lp.
Zagadnienia
1. Wprowadzenie.
Określenie przedmiotu i zagadnień mechaniki, rys historyczny,
organizacja wykładów i ćwiczeń, rachunek wektorowy na
potrzeby mechaniki, literatura przedmiotu.
2. STATYKA
3. Podstawowe pojęcia i zasady statyki.
Pojęcie siły, rodzaje sił, siły wewnętrzne i zewnętrzne, zasady
statyki.
Definicja bezwładności: (5.2.1. p.2)
a) relacja między masą i wagą,
b) współczynnik tarcia,
c) siła bezwładności w układach.
Podpory i reakcje podpór.
Rysowanie reakcji podpór.
24
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1
EKP1
2
1
EKP1, KP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
4. Zbieżny układ sił.
Płaski zbieżny układ sił, przestrzenny zbieżny układ sił,
geometryczne i analityczne warunki równowagi, równania
równowagi.
Zbieżny układ sił – zadania.
5. Para sił.
Para sił, moment pary sił, twierdzenia o parze sił. Warunek
równowagi układu par sił.
6. Dowolny układ sił.
Główny wektor i główny moment układu sił, płaski układ sił,
przestrzenny układ sił, warunki równowagi, równania równowagi.
Przykłady liczbowe.
7. Tarcie. (5.2.1. p.1)
Rodzaje tarcia:
a) tarcie toczne,
b) zasady pracy łożysk tocznych,
c) tarcie suche,
d) tarcie ślizgowe:
- film olejowy,
- powierzchnia styku,
- smarowanie i procesy tarcia zachodzące w wysoko obciążonych
łożyskach wolnoobrotowych.
Tarcie cięgien. Układy mechaniczne z uwzględnieniem tarcia.
8. Środek ciężkości.
Środek sił równoległych, środek masy, środek ciężkości,
twierdzenia Guldina.
Obliczanie środków ciężkości.
9. II. KINEMATYKA
10.Funkcja wektorowa i jej pochodna.
Wektorowa funkcja skalarnego argumentu, pochodna funkcji
wektorowej, reguły różniczkowania wektorów zmiennych w
czasie, pochodne wektorów jednostkowych
11.Matematyczne sposoby opisu ruchu punktu.
Równania ruchu punktu, równanie toru, wektor wodzący punktu,
prędkość i przyspieszenie jako pochodne wektora wodzącego,
przyspieszenie normalne i styczne, prędkość i przyspieszenie
punktu w układzie biegunowym.
Obliczanie prędkości i przyspieszenia punktu. Prędkość i
przyspieszenie w ruchu posuwisto – zwrotnym tłoka.
12.Proste przypadki ruchu ciała sztywnego.
Ruch postępowy bryły, prędkość i przyspieszenie dowolnego
punktu bryły w ruchu postępowym.
Ruch obrotowy ciała wokół stałej osi, równanie ruchu obrotowego
(5.2.1.p.3)
a) przyśpieszenie w ruchu obrotowym,
b) siła odśrodkowa,
c) regulator obrotów odśrodkowy,
d) koło zamachowe,
e) zależność między dwoma masami krążącymi w tej samej
płaszczyźnie,
25
3
2
2
EKP1, KP2
EKP2, EKP3
4
2
EKP2, EKP3
2
2
EKP3
3
2
EKP2, EKP3
1
EKP1
5
2
EKP4, EKP5
2
1
EKP5, EKP6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
f) obliczenie maksymalnego i minimalnego obciążenia łożyska,
g)wyważenie trzech mas obracających się w różnych
płaszczyznach.
Prędkość i przyspieszenie kątowe, prędkość obrotowa, prędkość i
przyspieszenie dowolnego punktu bryły w ruchu obrotowym,
kinematyka przekładni zębatych, pasowych i ciernych.
Obliczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu obrotowym bryły.
13.Ruch płaski ciała.
5
Opis ruchu płaskiego, prędkość i przyspieszenie dowolnego
punktu ciała w ruchu płaskim, chwilowy środek prędkości i
chwilowy środek przyspieszeń, centroida ruchoma i nieruchoma,
kinematyka przekładni planetarnych.
Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu płaskim,
przekładnie planetarne.
3
EKP5, EKP6
Semestr III
Lp.
Zagadnienia
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W Ć
L
przedmiotu
3
2
EKP1,
i
EKP4
1. Ruch złożony punktu.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Ruch unoszenia, względny, bezwzględny, prędkość
przyspieszenie punktu w ruchu złożonym, twierdzenie Coriolisa.
Obliczanie prędkości i przyspieszenia punktu w ruchu złożonym.
III. DYNAMIKA
Dynamika punktu materialnego.
Zasada d´ Alemberta, dwa podstawowe zagadnienia dynamiki.
Zadania z dynamiki punktu. Rzut ukośny.
Masowe momenty bezwładności..
Określenie i rodzaje masowych momentów bezwładności,
twierdzenie Steinera, momenty dewiacyjne, główne i główne
centralne osie bezwładności.
Obliczanie momentów bezwładności.
Zasada pędu.
Zasada pędu dla punktu materialnego, zasada pędu dla ciała
sztywnego, twierdzenie o ruchu środka masy.
Zastosowanie zasady pędu – zadania.
Zasada krętu.
Zasada krętu dla punktu materialnego, zasada krętu dla bryły,
dynamiczne równanie ruchu obrotowego.
Zastosowanie zasady krętu – zadania.
Praca i energia: (5.2.1.p.6)
a) obliczanie pracy przy przyspieszaniu ciała podlegającego
tarciu,
b) jednostki energii,
c) energia kinetyczna w ruchu obrotowym,
d) funkcja koła zamachowego,
e) koło zamachowe w regulatorze obrotów.
Praca i moc siły, energia kinetyczna punktu materialnego i ciała
sztywnego, zasada energii i pracy, pole sił, pole potencjalne,
energia potencjalna, zasada zachowania energii mechanicznej.
26
2
1
EKP4,
EKP5
3
2
EKP4,
EKP5,
EKP6
2
1
EKP4,
EKP5,
EKP6
2
1
EKP4,
EKP5,
EKP6
4
2
EKP4,
EKP5,
EKP6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Siła skupiona i moment obrotowy, pomiar momentu obrotowego
torsjometrem (5.2.1.p.7)
8. Dynamika ruchu obrotowego: (5.2.1.p.5)
2
a) przyśpieszenie liniowe i kątowe,
b) moment pędu i kręt,
c) moment żyroskopowy,
d) moment bezwładności,
e) tarcie w łożysku w czasie przyśpieszania i opóźniania.
Reakcje dynamiczne łożysk.
Równania dynamiczne ruchu obrotowego, reakcje łożysk, oś
swobodna ciała, wyważanie statyczne i dynamiczne. Wyznaczanie
reakcji dynamicznych łożysk.
9. Przybliżona teoria zjawisk żyroskopowych.
2
Moment żyroskopowy, uproszczone równanie teorii żyroskopu,
reakcje żyroskopowe łożysk maszyn i silników okrętowych.
Obliczanie reakcji żyroskopowych łożysk maszyn i silników
okrętowych.
10. Uderzenie.
2
Siły chwilowe, uderzenie proste, ukośne i mimośrodowe,
współczynnik restytucji, środek uderzeń.
Obliczanie podstawowych przypadków uderzeń.
11. Podstawy teorii drgań.
4
1
EKP4,
EKP5,
EKP6
1
EKP4,
EKP5,
EKP6
1
EKP4,
EKP5,
EKP6
2
EKP4,
EKP5,
EKP6
1
EKP6
Ruch harmoniczny: (5.2.1.p.4)
a) prędkość i przyśpieszenie w ruchu posuwisto-zwrotnym tłoka,
b) definicja ruchu harmonicznego,
c) punkty maksymalnej i zerowej prędkości i przyśpieszenia,
d) definicje okresu, częstotliwości i amplitudy w ruchu
harmonicznym, składanie drgań harmonicznych, analiza
harmoniczna drgań okresowych, układanie równań ruchu układu
drgającego, siły w ruchu drgającym, drgania wymuszone o
jednym stopniu swobody.
Przykłady obliczeniowe.
12. Podstawy mechaniki komputerowej.
4
Zastosowanie technik komputerowych w mechanice.
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
27
W, C
90
80
L
P
40
20
10
240
8
8
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
11
Wytrzymałość materiałów
Przedmiot:
Semestr
ECTS
III E
IV
4
4
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
2
1
1
1
2
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
30
15
15
15
105
30
Razem w czasie studiów:
P
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wymienić podstawowe zadania wytrzymałości materiałów,
dokonać klasyfikacji materiałów, podać definicję ciała
odkształcalnego.
określić stan naprężeń i odkształceń w ciele, umieć zastosować
prawo Hooke‘a do układów statycznie wyznaczalnych
wyjaśnić sposób obliczania naprężeń i przemieszczeń w układach
statycznie niewyznaczalnych. Wykonywać wykresy momentów
gnących i sił tnących w belkach statycznie niewyznaczalnych.
wyjaśnić sposób obliczania naprężeń i przemieszczeń w układach
statycznie niewyznaczalnych przy skręcaniu
wyznaczać przemieszczenia i ugięcia w belkach z wykorzystaniem
metod energetycznych.
korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W01; K_W04
K_W04
K_U01; K_U08;
K_U13
K_U01, K_U08,
K_U13, K_U21
K_W01, K_U21
K_U01
K_U05
K_K05
Treści programowe:
Semestr III
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1. Definicja ciała stałego odkształcalnego. Mechanika ciała stałego 2
EKP1
jako fragment mechaniki ośrodka ciągłego. Klasyfikacja materiałów.
Podstawy wytrzymałości materiałów – cele, zakres, podstawowe
założenia. Zasada de Saint-Venanta oraz superpozycji. (5.2.2. p.5)
2. Stan odkształceń i naprężeń. Materiały liniowo-sprężyste: prawo 2
2
EKP1, EKP2
Hooke’a. Rozciąganie i ściskanie. Zagadnienia statycznie
wyznaczalne rozciągania/ściskania pojedynczego pręta. (5.2.2. p.5a)
3. Układy
prętowe
statycznie
niewyznaczalne.
Obliczanie 2 2
EKP2, EKP3
przemieszczeń i naprężeń w układach prętowych statycznie
niewyznaczalnych. Odkształcenia i naprężenia pręta wywołane
zmianą temperatury.
Lp.
Zagadnienia
28
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Charakterystyki
geometryczne
figur
płaskich.
Momenty
bezwładności i momenty zboczenia w prostokątnym układzie
współrzędnych.
Twierdzenie Steinera, obrót osi, główne osie i momenty
bezwładności.
Statyka belek zginanych. Siły wewnętrzne w belkach zginanych.
Zależności różniczkowe między momentem gnącym, siłą tnącą i
obciążeniem ciągłym. (5.2.2. p.5c)
Moment gnący i siła tnąca. Analiza belki zginanej obciążonej
ruchomo. (5.2.2. p.5e)
Równanie różniczkowe osi ugiętej belki, metoda analityczna
wyznaczania linii ugięcia belki, metoda Clebscha wyznaczania linii
ugięcia belki.
Zagadnienia statycznie niewyznaczalne przy zginaniu. Wyznaczanie
osi ugiętej w belkach statycznie niewyznaczalnych. Metoda
superpozycji – tabele oraz wykresy.
Teoria czystego ścinania. Skręcanie prętów kołowych i o dowolnym
przekroju. (5.2.2. p.5b)
Zagadnienia statycznie niewyznaczalne przy skręcaniu. (5.2.2. p.5d)
Przykłady poszczególnych stanów obciążeń i naprężeń dla
elementów statku. Obliczanie wytrzymałości wałów. (5.2.2. p.5g)
2
2
EKP2, EKP3
2
EKP2, EKP3
4
3
EKP2, EKP3
2
2
EKP2, EKP3
2
EKP2, EKP3
2
2
EKP2, EKP3
2
EKP4
4
4
2
EKP4
EKP4
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Zagadnienia
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W Ć
L
przedmiotu
Stan naprężeń w belce zginanej. Wskaźnik wytrzymałości
2
EKP2,
przekroju na zginanie.
EKP3
Przykłady poszczególnych stanów obciążeń i naprężeń dla
2
EKP2,
elementów statku. Wyznaczanie osi ugięcia belki. (5.2.2. p.5g)
EKP3
Przykłady poszczególnych stanów obciążeń i naprężeń dla
2
EKP4
elementów statku. Skręcanie prętów kołowych i o dowolnym
przekroju. (5.2.2. p.5g)
Wyboczenie sprężyste i niesprężyste prętów.
2
EKP2
Hipotezy wytrzymałościowe i wytrzymałość złożona.
2
3
EKP4
Metody energetyczne. Energia sprężystych układów, twierdzenie
Castigliano, twierdzenie Menabrei.
Wyznaczanie przemieszczeń w belkach z wykorzystaniem metod
energetycznych. Metoda sił. Równania kanoniczne.
Płyty cienkie. Walcowe zgięcie płyty. Płyty kołowosymetryczne.
Wyznaczanie naprężeń w płytach walcowych.
Powłoki osiowosymetryczne. Zależności ogólnej błonowej teorii
powłok.
Zarys metody elementów skończonych w zastosowaniu do
obliczeń wytrzymałościowych.
Statyczna próba rozciągania i ściskania. (5.2.2. p.5a,b)
29
3
EKP5
2
2
EKP5
3
2
EKP5
3
EKP5
2
EKP5
5
EKP5,
EKP6
EKP7
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
12.
Szczegółowa próba rozciągania. (5.2.2. p.5a)
4
13.
Wyznaczanie stałych materiałowych metodą tensometrii
oporowej. (5.2.2. p.5)
Wyznaczanie naprężeń w dwuteowej belce zginanej. (5.2.2. p.5)
4
15.
Wyznaczanie modułu sprężystości podłużnej i postaciowej (5.2.2.
p.5f)
4
16.
Udarowe próba zginania.
4
17.
Badanie lin.
4
14.
EKP4,
EKP6
EKP2,
EKP6
EKP2,
EKP6
EKP2,EKP
6
EKP7
EKP2,
EKP5
EKP7
EKP2
EKP7
5
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
30
W, C
75
20
L
30
P
60
20
20
4
2
120
4,5
110
3,5
8
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
12
Mechanika płynów
Przedmiot:
Semestr
ECTS
IV
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
30
15
Razem w czasie studiów:
L
P
45
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
opisać podstawowe właściwości płynów (adhezja, kohezja,
ściśliwość, gęstość, rozszerzalność cieplna, lepkość dynamiczna i
kinematyczna, itp.) oraz podstawowe rodzaje przepływów
(laminarny, turbulentny, ustalony, nieustalony, potencjalny) i
podstawowe pojęcia kinematyki płynów (linie prądu, powierzchnie
prądu, tor elementu płynu, cyrkulacja)
wymienić i zastosować podstawowe prawa rządzące mechaniką
płynów (równanie ciągłości strugi, równanie zachowania pędu,
równanie zachowania energii, równanie Naviera-Stokesa, równanie
Bernoulliego, prawo Pascala, prawo Archimedesa, itp.).
rozwiązywać problemy hydrostatyki (ciśnienie hydrostatyczne,
ciśnienie paskalowskie, naczynia połączone, środek naporu siła
naporu, pływanie ciał) i hydrodynamiki (napełnianie zbiorników,
opróżnianie zbiorników, równanie Torricellego, straty ciśnienia w
rurociągach).
korzystać ze źródeł literaturowych w celu dokształcania się,
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
K_W01; K_W02;
K_W06 K_W08
K_W01; K_W02;
K_W08, K_U08
K_W01; K_W02;
K_W08, K_U08,
K_U09, K_U12
K_U01, K_U05,
K_K05
Treści programowe:
Semestr IV
Liczba godzin Odniesienie
Lp.
Zagadnienia
C
1. Wiadomości wstępne. Podstawowe definicje i właściwości płynów: 2
1
EKP1
1
EKP1
2
EKP2
lepkość, (5.2.1 p.9e) ściśliwość, gęstość, rozszerzalność. Podział
płynów. Elementy teorii pola: pola skalarowe, wektorowe i
tensorowe, gradient, dywergencja, rotacja. Współczynniki Lame’go.
2. Podstawowe pojęcia kinematyki płynów: linie prądu, powierzchnie 2
prądu, tor elementu płynu, przepływy wirowe i bezwirowe, podział
ruchu cieczy
3. Zasada zachowania masy. Równanie ciągłości strugi. (5.2.1 p.9c) 2
Wyznaczanie wydatków. Czas napełniania zbiorników.
31
L
do EK dla
przedmiotu
W
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
4. Zasada zachowania pędu i momentu pędu oraz ich wykorzystanie.
5. Zasada zachowania energii. Interpretacja członów równania
zachowania energii. Przykład wyznaczania rozkładu temperatury.
2
2
EKP2
EKP2
1
1
6. Przykłady związków konstytutywnych dla wybranych modeli 2
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
cieczy. Ogólna klasyfikacja związków i ich właściwości.
Hydrostatyka: wiadomości ogólne, definicja ciśnienia, rozkład
ciśnienia hydrostatycznego, (5.2.1 p.8) parcie cieczy na ścianki ciał
stałych. Siła naporu i środek naporu. Prawo Archimedesa, pływanie
ciał.
Równania ruchu płynu rzeczywistego: uwagi ogólne, równania
podstawowe, równania dodatkowe, warunki brzegowe i początkowe.
Równania podstawowe dynamiki cieczy lepkiej: równanie NavieraStokesa, Prandtla, przepływy Poiseuille’a i Couette’a.
Przepływy ustalone i nieustalone, laminarne i turbulentne: podział
przepływów, przepływ krytyczny, wpływ lepkości, gęstości i średnicy
rury na prędkość krytyczną, liczba Reynoldsa. (5.2.1 p.9d,f,g,h,i)
Podobieństwo zjawisk przepływowych. Podobieństwo i analogia a
liczby kryterialne: liczby podobieństwa dynamicznego, cieplnego,
elektro-magneto-dynamicznego.
Ruch płynów nielepkich nieprzewodzących ciepła: równanie ruchu
płynów nielepkich, równanie Eulera, równanie Bernouliego: energia
potencjalna, kinetyczna i ciśnienia. Zastosowanie równania
Bernouliego do praktycznych pomiarów przepływu zwężką
Venturiego. (5.2.1 p.9a,b,j) Opróżnianie zbiorników, równanie
Torricellego,
Przepływy w przewodach: prawo Hagena-Poiseuille’a, straty
ciśnienia i energii, promień hydrauliczny. Przepływy przez kanały
otwarte i zamknięte.
Przepływy potencjalne i dynamika gazów
EKP2
4
2
EKP3
2
1
EKP2
4
1
EKP1
1
1
EKP2
4
2
EKP2,
EKP3
2
1
EKP3
1
1
EKP1
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
32
W, C
45
15
L
P
20
2
3
85
3
3
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
13
Grafika inżynierska * I, II, III
Przedmiot:
Semestr
ECTS
II
III
IV
4
3
1
Liczba godzin w tygodniu
W
C
1
2
2
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
15
30
30
1
L
P
15
Razem w czasie studiów:
90
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
EKP8
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
kreślić rzuty równoległe i środkowe zadanych figur
geometrycznych oraz odtworzyć rzeczywiste kształty i wielkości
figur geometrycznych przedstawionych w rzutach
rozwiązać zadania konstrukcyjne metodą wykreślną według
podanego algorytmu
dobrać znormalizowane elementy rysunku oraz kreślić podstawowe
elementy rysunku technicznego
wymiarować części maszynowe według wybranego systemu
wymiarowania z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i
geometrycznych
sporządzić rysunek wykonawczy części maszynowej na podstawie
rysunku złożeniowego z uwzględnieniem tolerancji wymiarowych i
geometrycznych oraz oznaczenia chropowatości powierzchni
wynikających ze spełnianego przez nią zadania w zespole
maszynowym
rozpoznawać wymiary główne, linie teoretyczne, układ osi
współrzędnych i płaszczyzny bazowe przy odwzorowaniu kształtu
kadłuba kształtu kadłuba statku oraz identyfikować elementy
strukturalne poszycia kadłuba statku (wręg, węzłówka, wzdłużnik
itp.); sporządzić schemat instalacji siłowni okrętowych dla
zadanych jej elementów strukturalnych
wyjaśnić zasadę wektorowego zapisu geometrii w graficznych
bazach danych; posługiwać się narzędziami rysunkowymi
komputerowego edytora rysunkowego do wykonywania rysunku
technicznego oraz modyfikować rysunek korzystając z poleceń
edycyjnych
porozumiewać się przy użyciu różnych technik graficznych
33
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W01, K_U22
K_W01, K_U22
K_W01, K_U18,
K_U21, K_U22
K_W01, K_W03,
K_W09, K_U13,
K_U21, K_U22
K_W01, K_W03,
K_W09, K_U02,
K_U13, K_U18,
K_U21, K_U22
K_W01, K_W03,
K_W09, K_U02,
K_U11, K_U13,
K_U18, K_U21,
K_U22, K_K06
K_W01, K_U02,
K_U21, K_U22
K_U02
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr II
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Liczba
Odniesienie
godzin
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Wiadomości wstępne. Zadania geometrii wykreślnej. Elementy 1
EKP1
przestrzeni. Pojęcie rzutu i metody rzutowania.
Rzuty Monge’a – odwzorowanie elementów przestrzeni (punkt, 1
EKP1
prosta, płaszczyzna) w rzutach prostokątnych.
Przynależność elementów. Elementy wspólne.
1
EKP1
Równoległość i prostopadłość. Odległości.
1
EKP1
Pomocnicze płaszczyzny rzutów – układ trzech płaszczyzn 2
EKP1
wzajemnie prostopadłych, użycie kilku pomocniczych płaszczyzn
rzutów (transformacja).
Obroty i kłady. Kąty.
1
EKP2, EKP8
Zagadnienia dotyczące wielościanów – rzuty wielościanów 4
EKP2
położonych dowolnie w przestrzeni, przekroje płaszczyznami,
przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przenikanie
wielościanów.
Powierzchnie, rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia 3
EKP2, EKP8
powierzchni obrotowych.
Znormalizowane elementy rysunku technicznego: (5.3.6. p.1)
1 19
EKP3
a) formaty arkuszy,
b) podziałki,
c) grubości, rodzaje i zastosowanie linii rysunkowych,
d) pismo techniczne,
e) układ rzutni,
f) widoki, przekroje, kłady,
g) tabliczki znamionowe.
Połączenia gwintowe: (5.3.6. p.2)
2
EKP3, EKP8
a) rodzaje gwintów,
b) oznaczenia,
c) uproszczenia rysunkowe.
Połączenia spawane:
2
EKP3, EKP8
a) kształty spoin,
b) oznaczenia,
c) uproszczenia rysunkowe.
Koła i przekładnie zębate - uproszczenia rysunkowe.
4
EKP3, EKP8
Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym: (5.3.6.
3
EKP4
p.5)
a) szczególne przypadki wymiarowania,
b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym.
Zagadnienia
34
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Semestr III
Lp.
Zagadnienia
1.
Istota i zasady wymiarowania w rysunku technicznym: (5.3.6.
p.5)
a) szczególne przypadki wymiarowania,
b) tolerancja i pasowanie w rysunku technicznym.
Oznaczenia tolerancji kształtu, położenia i bicia. (5.3.6. p.6)
Oznaczenie chropowatości powierzchni, informacje dodatkowe
na rysunku technicznym.
Zasady sporządzania rysunków wykonawczych części maszyn.
Wykonywanie rysunków i wymiarowanie podstawowych
elementów maszyn:
a) rysunek wykonawczy części maszyn,
b) rysunek złożeniowy.
Wymiary główne i linie teoretyczne kadłuba.
Schematy instalacji siłowni okrętowych i zasady ich rysowania czytanie schematów instalacji siłowni okrętowych.
Zasady sporządzania schematów układów hydraulicznych i
pneumatycznych, czytanie schematów układów hydraulicznych i
pneumatycznych.
Zasady sporządzania schematów instalacji elektrycznej, czytanie
schematów instalacji elektrycznej.
Czytanie rysunków technicznych oraz schematów instalacji z
dokumentacji technicznej statku. (5.3.6. p.14)
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Liczba
godzin
W Ć L
2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP4
2
2
EKP4, EKP8
EKP4, EKP8
4
10
EKP5
EKP3, EKP5,
EKP8
2
2
EKP6, EKP8
EKP6, EKP8
2
EKP6, EKP8
2
EKP6, EKP8
2
EKP6, EKP8
Liczba godzin
1
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP7
2
EKP7
2
2
4
EKP7
EKP7
EKP7, EKP5,
EKP8
EKP7. EKP4
EKP7, EKP4
EKP5, EKP8
Semestr IV
Lp.
Zagadnienia
W
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Komputerowe programy wspomagające rysowanie – edytory
rysunków.
Organizacja zapisu rysunku do graficznej bazy danych. Układ
współrzędnych w edytorze. Współrzędne bezwzględne i
względne. Konfigurowanie edytora.
Podstawowe narzędzia rysunkowe edytora. Warstwy.
Modyfikowanie rysunku.
Tworzenie rysunków wykonawczych wybranych części
maszynowych.
Wymiarowanie i kreskowanie
Tworzenie bloków rysunkowych. Zapisywanie, odtwarzanie
rysunków, nanoszenie poprawek.
35
Ć
L
2
2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
75
20
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
14
Przedmiot:
L
15
P
S
10
50
5
15
165
7
5
30
1
8
Podstawy konstrukcji maszyn + CAD I, II, III
Semestr
ECTS
III
IV E
V
3
2
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
2
W
C
L
P
30
30
4
60
Razem w czasie studiów:
120
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wyjaśnić istotę poszczególnych etapów cyklu życia maszyny;
przedstawić proces projektowania a także scharakteryzować
podstawowe zasady konstrukcji; przedstawić istotę tolerancji
wymiarowych, pasowań części maszynowych, tolerancji
geometrycznych oraz dobierać i obliczać tolerancje wymiarowe
oraz pasowania współpracujących części maszynowych
uzasadnić korzyści płynące ze smarowania; wyjaśnić istotę
powstawania nośności hydrodynamicznej i istotę smarowania
elastohydrodynamicznego, obliczyć łożysko hydrodynamiczne;
scharakteryzować poszczególne rodzaje łożysk, dobrać pasowania
oraz wyjaśnić zasady ustalania łożysk tocznych a także
zidentyfikować oznaczenie łożyska tocznego
36
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W01, K_W03,
K_W04, K_W07,
K_W08, K_W09,
K_U12, K_U17,
K_U18
K_W01, K_W03,
K_W04, K_W08,
K_W09, K_U13,
K_U17, K_U18,
K_U20, K_K03
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
scharakteryzować rodzaje połączeń maszynowych (spawane,
gwintowe i śrubowe, cierne, kształtowe) oraz sprawdzić ich
wytrzymałość dla zadanego obciążenia; wymienić istotne czynniki
wpływające na wytrzymałość zmęczeniową połączeń
maszynowych
omówić poszczególne rodzaje sprężyn, sprzęgieł, hamulców oraz
zaworów; przedstawić zasady kształtowania konstrukcyjnego
wałów oraz wyjaśnić istotę wyważania statycznego i dynamiczne
wałów
przedstawić typy i rodzaje zębów kół zębatych, geometryczne
cechy zazębienia oraz warunki stałości i ciągłości zazębienia;
scharakteryzować podstawowe cechy konstrukcyjne
poszczególnych rodzajów przekładni mechanicznych, sposoby
smarowania oraz uszczelnienia ich elementów
wyznaczyć rozkłady naprężeń tnących w spoinie pachwinowej, siły
działające w połączeniu śrubowych napiętym wstępnie oraz w
połączeniu śrubowym obciążonych siłą i momentem, a także
wyznaczyć charakterystyki sprężyn naciskowych, parametry
kinematyki sprzęgła ciernego podczas rozruchu oraz rozkłady
ciśnienia w łożysku ze smarowaniem hydrodynamicznym
sporządzić szkic 2D wykorzystując podstawowe narzędzia
rysunkowe; wykonać bryłę przez zastosowanie podstawowych
technik tworzenia brył; przygotować animację montażu lub
demontażu przygotowanego zespołu; obliczyć przykładową część
maszynową z wykorzystaniem MES
wyszukać informacje uzupełniające do zajęć z innych źródeł;
docenić korzyści płynące ze synergicznego działania grupy
laboratoryjnej; porozumiewać się przy użyciu różnych technik
graficznych
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
EKP8
K_W01, K_W03,
K_W04, K_W08,
K_W09, K_U13,
K_U18
K_W01, K_W03,
K_W08, K_W09,
K_U17, K_U18
K_W01¸ K_W03,
K_W04, K_W08,
K_W09, K_U13,
K_U17, K_U18,
K_K03
K_W01, K_W03,
K_W04, K_W08,
K_U12, K_U18,
K_U20
K_W01, K_W09,
K_U18, K_U02,
K_U21
K_U01, K_U02,
K_U05
Treści programowe:
Semestr III
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Zagadnienia
Geneza powstania przedmiotu. Cele i zadania przedmiotu. Cykl
życia maszyny i jego etapy.
Proces projektowania i jego fazy. Optymalizacja konstrukcji.
Komputerowe wspomaganie procesu projektowania CAD.
Tolerancje wymiarowe i pasowania części maszyn. Tolerancje
geometryczne. Chropowatość powierzchni.
Klasyfikacja tarcia. Teoria tarcia suchego Bowdena-Tabora.
Łożyskowa panewka wielowarstwowa. Tarcie graniczne.
Smary i ich własności. Lepkość i smarność. Ferrociecze i ich
zastosowanie.
Hydrodynamiczna teoria smarowania. Istota powstawania
nośności hydrodynamicznej na przykładzie modelu łożyska
płaskiego. Sposoby realizacji i warunki powstawania tarcia
hydrodynamicznego.
37
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1
EKP1
4
EKP1, EKP8
4
EKP1
2
EKP2
1
EKP2, EKP8
4
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Kryterium przejścia tarcia płynnego w tarcie mieszane. Tarcie i
smarowanie elastohydrodynamiczne.
Klasyfikacja łożysk. Łożyska ślizgowe. Kryterium podobieństwa
hydrodynamicznego łożysk.
Łożyska magnetyczne. Łożyska smarowane ferrocieczą.
Łożyska toczne. Klasyfikacja łożysk. Zasady oznaczania łożysk.
Zasady pasowania, ustalania i doboru łożysk tocznych.
Klasyfikacja połączeń maszynowych. Połączenia spawane,
zgrzewane i klejone. Spoina a spiętrzenie naprężeń - sposoby
zmniejszania wpływu karbu.
Połączenia gwintowe i śrubowe. Sprawność i samohamowność
gwintu. Wytrzymałość gwintu. Kształtowanie postaci
konstrukcyjnej elementów złącza. Metody odciążania śrub od
zginania i skręcania podczas ich montażu. Podstawowe stany
obciążania śrub i zasady ich obliczania.
Połączenia kształtowe.
Połączenia cierne. Rozkłady naprężeń w połączeniu ciernym.
Podatność styku połączenia ciernego. Obciążalność połączeń
ciernych.
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Zagadnienia
1
EKP2
1
EKP2
1
3
EKP2
EKP2
2
EKP3
3
EKP3
1
2
EKP3
EKP3
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W Ć L
przedmiotu
Rodzaje naprężeń i obciążeń. Wytrzymałość zmęczeniowa 2
EKP3
elementów maszyn. Wykres Wöhlera. Czynniki wpływające na
wytrzymałość zmęczeniową i sposób uwzględniania ich przy
obliczeniach. Wykres zmęczeniowy Smitha.
Elementy podatne. Sprężyny.
1
EKP4
Sprzęgła. Ogólna charakterystyka sprzęgieł, ich klasyfikacja i 2
EKP4
ogólne zasady obliczania.
Ogólna charakterystyka zaworów, ich klasyfikacja i ogólne 1
EKP4
zasady obliczania. Kompensatory cieplne.
Wały i osie. Zasady kształtowania konstrukcyjnego wałów. 2
EKP4
Wyważanie statyczne i dynamiczne wałów.
Klasyfikacja przekładni. Klasyfikacja przekładni zębatych. 1
EKP5
Przełożenie kinematyczne i geometryczne przekładni.
Koło zębate, typy i rodzaje zębów kół zębatych. Geometryczne 2
EKP5
cechy zazębienia. Moduł, odległość międzyosiowa.
Zasada zazębienia - warunek stałości przełożenia. Linia i kąt 2
EKP5
przyporu. Stopień pokrycia.
Krzywe cykliczne. Zazębienie cykloidalne – powstawanie zarysu 2
EKP5
boku zęba. Podstawowe cechy zazębienia ewolwentowego.
Graniczna liczba zębów.
1
EKP5
Korekcja uzębienia i zazębienia. Algorytm określania typu i 3
EKP5
rodzaju zęba.
Przekładnie o zębach śrubowych. Podstawowe cechy 2
EKP5
geometryczne przekładni o zębach śrubowych.
38
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
13. Charakterystyka przekładni o zazębieniu wewnętrznym.
Przekładnia obiegowa. Układy elementarne przekładni
planetarnych.
14. Charakterystyka przekładni stożkowych. Przełożenie przekładni
stożkowej.
15. Charakterystyka przekładni ślimakowych.
16. Przekładnie zębate z odkształcalnym wieńcem. Przekładnie
zębate specjalne.
17. Przekładnie cierne. Przekładnie cięgnowe.
18. Klasyfikacja sposobów smarowania. Istota smarowania
zanurzeniowego i natryskowego przekładni mechanicznych.
Sposoby smarowania łożysk.
19. Uszczelnienia ruchowych i nieruchomych elementów maszyn.
Semestr V
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10. 10.
11. 11.
12. 12.
13. 13.
14. 14.
15. 15.
16. 16.
17. 17.
18. 18.
19. 19.
Zagadnienia
Wprowadzenie do laboratorium PKM.
Zasady pomiarów. Błędy modeli i błędy układów pomiarowych.
Badanie rozkładu naprężeń tnących w spoinie pachwinowej.
Badanie połączeń śrubowych napiętych wstępnie.
Badanie połączeń śrubowych obciążonych siłą i momentem.
Badanie sprężyn naciskowych.
Badanie sprzęgła ciernego podczas rozruchu.
Badanie rozkładu ciśnienia w łożysku hydrodynamicznym.
Wprowadzenie do modelowania przestrzennego. Komputerowe
modelowanie 3D. Edytory graficzne.
Modelowanie 3D. Szkic 2D i sposoby przejścia w 3D. Narzędzia
do modelowania (wyciąganie, ucinanie, zaokrąglanie, fazowanie,
wiercenie).
Podstawowe narzędzia rysunkowe w modelarze 3D i sposób pracy
z edytorem (linie konstrukcyjne, więzy, bazy odniesienia).
Przygotowanie rysunku detalu w 3D. Przejście do rysunku
wykonawczego 2D.
Przygotowanie złożenia. Korzystanie z bazy elementów
znormalizowanych.
Projektowanie wałka maszynowego wspomagane komputerowo.
Wprowadzenie do metody elementów skończonych MES
Analiza postaci konstrukcyjnej wybranych części maszyn za
pomocą MES.
Para kinematyczna i jej analiza kinematyczna. Animacja pary
kinematycznej (współdziałanie elementów, montaż i demontaż).
Możliwości systemu CAD na przykładzie rysunku części i
obliczeń MES.
Analiza termiczna węzłów konstrukcyjnych pracujących w
wysokich temperaturach.
39
2
EKP5
2
EKP5
1
1
EKP5
EKP5, EKP8
1
1
EKP5
EKP5
1
EKP5
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W Ć L
przedmiotu
2
EKP6
4 EKP6, EKP8
4
EKP6
4
EKP6
4
EKP6
4
EKP6
4
EKP6
4
EKP6
2 EKP7, EKP8
2
EKP7
2
EKP7
2
EKP7
2
EKP7
4
2
4
EKP7
EKP7
EKP7
4
EKP7
2 EKP7, EKP8
4 EKP7, EKP8
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
60
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
15
Przedmiot:
L
60
P
S
20
20
5
5
100
5
5
90
3
8
Projekt z podstaw konstrukcji maszyn
Semestr
ECTS
IV
V
2
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
1
1
Razem w czasie studiów:
P
15
15
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wykorzystywać wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów
w praktyce
korzystać z norm technicznych związanych z budową i
eksploatacją maszyn
wymienić metody i techniki stosowane przy rozwiązywaniu
prostych zadań inżynierskich
zaprojektować proste urządzenie techniczne
40
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W01, K_W03
K_W09
K_W08, K_U17
K_U18
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Wybór koncepcji rozwiązania technicznego projektu mechanizmu
4
EKP3
śrubowego
Obliczenia wytrzymałościowe śruby i nakrętki
4
EKP1
2
EKP1
Dobór i obliczenie wytrzymałościowe napędu mechanizmu
Projekt konstrukcji mechanizmu
3
EKP4
Wykonanie dokumentacji technicznej mechanizmu
2
EKP22
Zagadnienia
Semestr V
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Obliczenia wytrzymałościowe zazębienia walcowej przekładni
5
EKP1
zębatej metodą współczynnikową
Obliczenia wytrzymałościowe wałów przekładni
4
EKP1
Dobór łożyskowania i smarowania przekładni
2
EKP2
Dobór smarowania i uszczelnienia przekładni
1
EKP2
Wykonanie dokumentacji technicznej przekładni
3
EKP2
Zagadnienia
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
41
L
P
30
45
30
10
1
116
4
4
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
16
Przedmiot:
Semestr
ECTS
IV
VIII
1
1
Eksploatacja maszyn I, II
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
S
1
1
Liczba godzin w semestrze
W
C
L
P
15
15
Razem w czasie studiów:
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
EKP8
EKP9
EKP10
EKP11
EKP12
Identyfikuje podstawowe zagadnienia związane z eksploatacją
maszyn.
Ilustruje podstawowe zagadnienia z teorii systemów.
Klasyfikuje procesy w eksploatacji maszyn.
Rozróżnia systemy eksploatacji maszyn.
Określa podstawowe zagadnienia z teorii niezawodności.
Podać definicję i obszary występowania podstawowych rodzajów
tarcia, suchego, granicznego, mieszanego i płynnego, opisać
własności warstwy wierzchniej i proces jej konstytucji
określić wpływ czynników eksploatacyjnych na trwałość węzłów
trybologicznych maszyny
wyjaśnić znaczenie właściwego doboru smaru dla różnego typu
skojarzeń
wymienić cechy charakterystyczne podstawowych rodzajów
zużycia trybologicznego
stosować normy i standardy techniczne związane z materiałami
technicznymi i ich badaniem
korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników
badań
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
Odniesienie do EK
dla kierunku
K_W03, K_W07,
K_U18
K_W01
K_W04
K_W09
K_U13
K_W01; K_W08
K_W01:K_W02:KW_04
K_U03; K_U05; K_U13
K_U08, K_U09,
K_U12, K_U13, K_U18
K_W09, K_U21
K_U01
K_U05
K_K05
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
1.
2.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Podstawowe zagadnienia związane z eksploatacją maszyn: fazy 2
EKP1
istnienia maszyny, klasyfikacja i własności maszyn, system
człowiek-otoczenie-maszyna, czynniki wymuszające, przyczyny i
skutki uszkodzeń, jakość eksploatacyjna
Podstawy teorii systemów: elementy, struktura i cel systemu, 1
EKP2
budowa systemu i jego stany, dekompozycja systemu, element
działający i jego sprzężenia, modele systemów, zdarzenia
Zagadnienia
42
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
3.
4.
5.
Procesy w eksploatacji maszyn: procesy sterowane i niesterowane, 5
klasyfikacja procesów, procesy użytkowe, zapewnienia zdatności,
wspomagające sterowanie, logistyczne oraz procesy likwidowania
maszyn.
Systemy eksploatacji maszyn: struktura i budowa systemu, cechy i 5
cele systemu, rola informacji w systemie, proces decyzyjny,
strategie eksploatacyjne, repertuar, potencjał, cykl i stan
eksploatacyjny, ocena efektywności działania systemu, kryteria i
rodzaje ocen.
Podstawy teorii niezawodności: niezawodność systemu i 2
elementu, element nienaprawialny, teoretyczne i empiryczne
funkcje zawodności i niezawodności, trwałość i intensywność
uszkodzeń elementów, częstotliwość uszkodzeń, badania
niezawodności
elementów
i
systemów,
struktury
niezawodnościowe systemu, czas odnowy systemu.
EKP3
EKP4
EKP5
Semestr VIII
Lp.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1
EKP1
Zagadnienia
Rodzaje tarcia: suche, graniczne mieszane płynne
Definicja tarcia
Teorie tarcia suchego
 mechaniczne
 mechaniczno molekularne
 molekularne
Rzeczywista powierzchnia styku. Warstwa wierzchnia, jej
2
2.
powstawanie i własności. Zjawiska fizyko-chemiczne na
powierzchni metalu; sorpcja fizyczne; chemisorpcja; efekt
Rebindera
0,5
3.
Tarcie graniczne i mieszane
Warunki realizacji tarcia płynnego
2
4.
 założenia hydrodynamicznej teorii smarowania
 równanie Reynoldsa i metody jego rozwiązania.
 liczba Sommerfelda
 parametr Hersey’a
Ocena wpływu parametrów konstrukcyjnych na nośność łożyska 2
5.
hydrodynamicznego.
Kryteria pewności ruchowej łożysk hydrodynamicznych
2
6.
- minimalnej grubości filmu olejowego
- temperatury
- obciążenia powierzchni
- kawitacyjne
Łożyska hydrostatyczne
0,5
7.
Elastohydrodynamiczna teoria smarowania, przykłady skojarzeń. 1
8.
Własności środków smarujących
Klasyfikacja procesów zużycia trybologiczngo.
3
9.
Identyfikacja typu procesu na podstawie oględzin.
Metody minimalizacji intensywności procesów destrukcji
Warunki pracy węzłów trybologicznych w procesach
0,5
10.
przejściowych
1.
43
EKP2
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
30
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
17
L
P
S
10
2
2
59
2
2
Nauka o materiałach
Przedmiot:
Semestr
ECTS
I
II
III
2
3
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
30
15
2
1
Razem w czasie studiów:
L
P
30
15
90
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wymienić podstawowe materiały konstrukcyjne (metale, polimery,
ceramika, kompozyty); opisać strukturę, własności, zastosowanie
oraz metody nieniszczących badań materiałów konstrukcyjnych
określić przypuszczalne mechanizmy niszczenia materiałów
konstrukcyjnych
wyjaśnić wpływ obróbki cieplnej i plastycznej na właściwości
stopów metali
EKP4
dobrać parametry obróbki cieplnej; wykonać badania metalograficzne,
pomiary twardości, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
EKP5
stosować normy i standardy techniczne związane z materiałami
technicznymi i ich badaniem
EKP6
korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań
EKP7
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
44
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W02; K_W08
K_W07; K_K02
K_U03; K_U05;
K_U12
K_U08, K_U09,
K_U12, K_U13,
K_U18
K_W09, K_U21
K_U01
K_U05
K_K05
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
Zagadnienia
Podstawy budowy ciał stałych: (5.3.7. p.1)
a) budowa krystaliczna i amorficzna, typy sieci, defekty,
b) wpływ budowy fizycznej na właściwości materiałów.
Mechanizmy niszczenia materiałów: (5.3.7. p.2)
a) korozja,
b) zużycie,
c) pękanie kruche,
d) zmęczenie,
e) erozja.
Podstawy budowy strukturalnej stopów metali.
Typy układów równowagi, składniki fazowe stopów. Wykres
żelazo-węgiel. (5.2.2 p.10)
Techniczne stopy żelaza.
Stale i staliwa, żeliwa, specjalne stopy żelaza: (5.3.7. p.6)
a) pierwiastki obce w stopach żelaza i ich wpływ na
właściwości, (5.2.2. p.1b)
b) znakowanie stopów żelaza,
c) wybrane właściwości i przykłady zastosowań. (5.2.2.
p.1c)
Techniczne stopy metali nieżelaznych. (5.3.7. p.7)
Stopy miedzi, aluminium, tytanu, niklu, magnezu, cyny, ołowiu:
a) znakowanie stopów nieżelaznych,
b) wybrane właściwości i przykłady zastosowań.
Materiał niemetalowe.
Materiały naturalne:
a) ceramika techniczna,
b) materiały polimerowe.
Materiały kompozytowe.
Podstawy mechaniki kompozytów:
a) kompozyty na bazie polimerów i metali,
b) techniczne przykłady zastosowań.
Materiały pomocnicze: kleje, szczeliwa, izolacje, farby, lakiery,
pasty ścierne, chemikalia.
Materiały spawalnicze.
Zastosowanie metali i ich stopów w okrętownictwie.
Zastosowanie materiałów naturalnych, ceramiki i polimerów w
okrętownictwie.
Zastosowanie kompozytów na bazie polimerów i metali w
okrętownictwie.
Zastosowanie klejów, szczeliw i innych materiałów
pomocniczych do regeneracji części maszyn i w eksploatacji
siłowni.
Zastosowanie materiałów spawalniczych w okrętownictwie.
45
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
0,5
EKP1
1
EKP2
0,5
0,5
EKP1
EKP1
1
2
EKP1
EKP1
0,5
1
EKP1
EKP1
0,5
0,5
EKP1
EKP1
0,5
0,5
EKP1
EKP1
0,5
EKP1
0,5
2
2
EKP1
EKP1
EKP1
2
EKP1
2
EKP1
2
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
20.
21.
22.
23.
Przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące materiałów
okrętowych.
Procesy metalurgiczne i odlewnicze oraz ich wpływ na
właściwości metali:
a) podstawy metalurgii i odlewnictwa,
b) ocena prawidłowości struktur żeliwa, stali i stopów
nieżelaznych.
Podstawy obróbki plastycznej i jej wpływ na właściwości
metali, odkształcenie plastyczne, zgniot i rekrystalizacja.
Podstawy procesów obróbki cieplnej oraz ich wpływ na
właściwości materiału, obróbka cieplna stopów nieżelaznych
(5.3.7. p.23)
2
EKP5
3
EKP1
3
EKP3
2
EKP3
Semestr II
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
Stale kadłubowe zwykłej, podwyższonej i wysokiej 1
wytrzymałości. Stale kadłubowe do pracy w niskich
temperaturach. Stale kotłowe. Stale na rury okrętowe.
Stale: odporne na korozję, żarowytrzymałe, żaroodporne, 3
2
zaworowe, do ulepszania cieplnego, do nawęglania i azotowani.
Stale narzędziowe. Staliwa.
Metalurgia metali kolorowych. Stopy miedzi odlewnicze i do 2
obróbki plastycznej. Mosiądze i brązy. Własności i zastosowanie.
Stopy miedzi na pędniki okrętowe. (5.2.2 p.2)
Metalurgia metali kolorowych. Stopy aluminium odlewnicze i do 1
2
obróbki plastycznej. Zastosowanie stopów aluminium w
konstrukcjach morskich. (5.2.2 p.2)
Materiały łożyskowe: stopy cyny i ołowiu, stopy miedzi i 2
2
aluminium, stopy innych metali, kompozyty.
Nowoczesne materiały konstrukcyjne. Stale: do pracy w 2
obniżonych temperaturach, maraging, materiały z pamięcią
kształtu, szkła i ceramika szklana.
Materiały polimerowe i kompozytowe. Materiały niemetalowe: 2
teflon, guma, azbesty, żywice, bawełna, szkło organiczne,
kompozyty (5.2.2 p.3)
Materiały konstrukcyjne: połączenia elementów, ochrona
2
2
przeciwkorozyjna. (5.3.17 pkt. 10)
Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Przepisy BHP.
3
Regulamin laboratorium. Omówienie formy wykonywania
ćwiczeń.
Defektoskopia ultradźwiękowa. (5.3.15 p. 11a)
2
Radiologiczne metody kontroli jakości materiałów.
Wykrywanie nieciągłości metodami elektrycznymi (5.3.15 p.
11c,d)
Badania stali konstrukcyjnych. Wykres żelazo – węgiel, dodatki
stopowe (5.2.2 p.1a,b; 5.2.2 p.10)
46
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1
EKP1
EKP1, EKP5
EKP1
EKP1, EKP6
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
EKP6
2
EKP6, EKP5
EKP7
2
EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
13.
14.
Badania mikroskopowe stali po obróbce cieplnej.
Badania stali po obróbce plastycznej.
2
2
EKP1, EKP3
EKP3
15.
Badania własności i mikrostruktury żeliw.
2
16.
Własności mechaniczne. Pomiary mikrotwardości i twardości.
(5.2.2 p. 1c)
Badania nieniszczące. Badania magnetyczno-proszkowe i
penetracje metody wykrywania nieciągłości materiałów. (5.3.15 p.
11b)
Wyżarzanie i hartowanie stali. (5.2.2 p. 1d)
2
EKP1,EKP6
EKP7
EKP1, EKP5
EKP7
EKP4,EKP5
EKP7
17.
18.
2
3
EKP4, EKP5
Semestr III
Lp.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
2
1.
Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Omówienie ćwiczeń.
2.
Badania mikroskopowe stali po obróbce cieplno-chemicznej.
2
3.
Badania powłok metalowych i ochronnych.
2
4.
Stale kadłubowe. Stale na linie wałów okrętowych.
3
5.
6.
Badania własności stopów miedzi.
Badania mikroskopowe połączeń spawanych.
2
2
7.
Badania własności i mikrostruktury stali narzędziowych.
2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1, EKP6
EKP7
EKP1, EKP4,
EKP5
EKP1, EKP4,
EKP5
EKP1, EKP4,
EKP5
EKP1, EKP4,
EKP1, EKP4,
EKP5
EKP1 EKP4
EKP5
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
47
W, C
45
15
L
45
P
50
20
10
3
83
3
5
110
4
7
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
18
Podstawy inżynierii wytwarzania
Przedmiot:
Semestr
ECTS
I
II
III
3
2
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
30
15
1
4
Razem w czasie studiów:
L
P
15
60
120
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wymienić i opisać podstawowe metody odlewania, obróbki
plastycznej i spajania
wyjaśnić zjawiska zachodzące w procesach skrawania
EKP1
EKP2
wymienić i rozróżnić metody obróbki wiórowej i ściernej
zaprojektować w zarysie przebieg procesu technologicznego
zadanych, typowych części maszyn, dobrać metody obróbki oraz
narzędzia
wykonać podstawowe prace ślusarskie, monterskie, spawalnicze,
dobrać potrzebne przyrządy pomiarowe,
korzystać ze źródeł literaturowych w celu poszerzenia i
uporządkowania swojej wiedzy
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W03, K_W08
K_W01, K_W03
K_U13
K_W03, K_W08
K_W05, K_W09,
K_U12, K_U14,
K_U18
K_W03, K_W08,
K_U17, K_K10
K_U01, K_U05
K_K05
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Wiadomości wprowadzające. Wyrób, zespół, część, materiał, 2
EKP4
półfabrykat. Procesy produkcyjne, procesy technologiczne
obróbki i montażu. Typy produkcji. Środki technologiczne,
stanowisko robocze. Operacje i zabiegi technologiczne.
Techniczne i technologiczne przygotowanie produkcji.
Odlewnictwo. Klasyfikacja metod i sposobów wytwarzania 6
EKP1
odlewów. Odlewanie grawitacyjne: w formach jednorazowego
użytku (piaskowych z mas żywicznych, z wypalanymi modelami,
skorupowych, z wytapianymi modelami, metodą Shawa) oraz w
formach wielokrotnego użycia (kokilowe, półciągłe, ciągłe).
Odlewanie pod ciśnieniem wyższym od atmosferycznego
Zagadnienia
48
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
3.
4.
5.
6.
(ciśnieniowe,
w
formach
wirujących,
odśrodkowe,
półodśrodkowe). Zasady projektowania odlewów, ich wady oraz
naprawa.
Obróbka plastyczna. Stan naprężeń i odkształceń w płaszczyźnie
dowolnie zorientowanej względem kierunków głównych.
Naprężenia uplastyczniające. Prawa i wskaźniki odkształcenia.
Mechanizm odkształceń plastycznych. Utrata stateczności i
spójności materiału obrabianego. Metody obróbki plastycznej.
Walcowanie. Kucie. Ciągnienie. Wyciskanie. Tłoczenie.
Procesy spajania. Mechanizm spajania. Klasyfikacja procesów
spajania. Spawanie gazowe. Metody spawania elektrycznego
(elektrodą otuloną, łukiem krytym, w osłonie gazów ochronnych).
Spawanie: elektrożużlowe, termitowe, elektronowe, plazmowe i
laserowe. Naprężenia i odkształcenia spawalnicze. Spawalność
niektórych materiałów. Klasyfikacja i ogólna charakterystyka
zgrzewania. Zgrzewanie oporowe (punktowe, liniowe, garbowe,
doczołowe,
liniowo-doczołowe).
Zgrzewanie:
tarciowe,
zgniotowe, dyfuzyjne, ultradźwiękowe, wybuchowe, gazowe,
egzotermiczne, indukcyjne. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja
metod lutowania. Technologia klejenia.
Podstawy skrawania. Parametry skrawania i warunki obróbki.
Układ i kinematyka skrawania. Siły, moc i ciepło skrawania.
Sposoby i metody obróbki skrawaniem. Budowa i geometria
ostrza w układzie narzędzia oraz układzie roboczym. Tworzenie
się wióra. Zużywanie się ostrzy narzędzi. Środki chłodzącosmarujące.
Zasady projektowania procesów wytwarzania. Projektowanie
procesów wytwarzania części maszyn. Zalecenia ogólne.
Dokumentacja technologiczna.
6
EKP1
6
EKP1
8
EKP2, EKP6
2
EKP4, EKP6
Semestr II
Lp.
10.
11.
12.
13.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
Obróbki wiórowe. Klasyfikacja sposobów i metod obróbki 2
2
wiórowej. Toczenie. Struganie. Wiercenie. Rozwiercanie.
Frezowanie. Obrabiarki i narzędzia do obróbki wiórowej. Jakość
powierzchni obrobionej. Zasady doboru warunków obróbki.
Obróbka ścierna. Klasyfikacja sposobów i metod obróbki 4
2
ściernej. Ogólna
charakterystyka szlifowania. Obrabiarki i
narzędzia do obróbki ściernej. Jakość powierzchni obrobionej.
Zasady doboru warunków obróbki.
Obróbki wykańczające. Ogólna charakterystyka: gładzenia, 3
2
dogładzania, docierania i polerowania. Technologia obróbki
nagniataniem. Jakość powierzchni obrobionej. Zasady doboru
warunków obróbki.
Obróbka erozyjna. Geneza obróbki erozyjnej. Charakterystyka 1
2
obróbki:
elektroerozyjnej, elektrochemicznej, anodowo mechanicznej, elektrostykowej, strumieniowej.
49
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP3
EKP3
EKP1, EKP3
EKP3, EKP6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
14.
15.
16.
Nacinanie
gwintów.
Nacinanie
nożami
tokarskimi, 1
gwintownikami, narzynkami, głowicami gwinciarskimi, frezami
i głowicami frezowymi. Szlifowanie gwintów.
Nacinanie uzębień. Nacinanie metodami kształtowymi (frezami 2
modułowymi krążkowymi i trzpieniowymi, dłutowaniem,
przeciągaczami tarczowymi) oraz obwiedniowymi (frezami
modułowymi ślimakowymi, dłutowaniem). Wiórkowanie i
szlifowanie uzębień.
Podstawy projektowania procesów wytwarzania. Projektowanie 2
procesów
produkcyjnych.
Podstawy
komputerowego
wspomagania projektowania procesów technologicznych (CAM
– Computer Aided Manufacturing).
2
EKP3
EKP3
5
EKP4, EKP6
Semestr III (praktyka warsztatowa)
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
Podstawowe operacje obróbki ślusarskiej: trasowanie piłowanie,
4
cięcie, przecinanie, skrobanie. (5.3.14. p.1)
Miernictwo warsztatowe, narzędzia pomiarowe:
4
a) przegląd podstawowych urządzeń pomiarowych,
b) zasady posługiwania się sprzętem uniwersalnym,
c) metody pomiaru wymiarów liniowych i kątowych
sprzętem uniwersalnym,
d) wymiary zewnętrzne i wewnętrzne,
e) rodzaje wzorców i ich zastosowanie,
f) sprawdziany,
g) pasowania: obliczanie odchyłek wymiarowych, luzów,
h) pomiary kół zębatych.
Elektronarzędzia zasady obsługi: wiertarki, piły, gwintownice,
2
szlifierki.
Podstawy obróbki mechanicznej rodzaje obróbki.
1
Parametry obróbki mechanicznej dobór parametrów.
Tokarki:
a) rodzaje i obsługa,
b) rodzaje narzędzi,
c) podstawowe operacje.
Wiertarki:
a) rodzaje i obsługa,
b) rodzaje narzędzi,
c) podstawowe operacje.
Strugarki:
a) rodzaje i obsługa,
b) rodzaje narzędzi,
c) podstawowe operacje.
Frezarki:
a) rodzaje i obsługa,
b) rodzaje narzędzi,
c) podstawowe operacje.
50
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP5, EKP7
EKP5, EKP7
EKP5
1
10
EKP2, EKP3,
EKP5
EKP3, EKP4
EKP3, EKP4
2
EKP3, EKP4
2
EKP3, EKP4
4
EKP3, EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
10.
11.
12.
13.
Montaż metody i sposoby montażu, podstawowe operacje
monterskie.
Spawanie i cięcie gazowe:
a) zasady BHP i przeciwpożarowe przy spawaniu i cięciu
gazowym,
b) właściwości gazów technicznych,
c) przechowywanie i transport gazów technicznych,
d) budowa i rodzaje płomienia,
e) typy i budowa palników do spawania i cięcia,
f) materiały dodatkowe do spawania gazowego,
g) praktyczna obsługa sprzętu spawalniczego,
h) rodzaje złącz, spoin i pozycji spawalniczych,
i) przygotowanie materiału do spawania i cięcia,
j) cięcie (przepalanie) stali w postaci blach, profili i rur,
k) napawanie w pozycji podolnej i pionowej,
1) spawanie złącz doczołowych w pozycji podolnej,
naściennej i pionowej,
m) rodzaje złącz, spoin i pozycji spawalniczych,
n) przygotowanie materiału do spawania i cięcia,
o) cięcie (przepalanie) stali w postaci blach, profili i rur,
p) napawanie w pozycji podolnej i pionowej,
q) spawanie złącz doczołowych w pozycji podolnej,
naściennej i pionowej.
Spawanie i cięcie elektryczne:
a) zasady BHP i przeciwpożarowe przy spawaniu i cięciu
elektrycznym,
b) konstrukcja i zasady działania urządzeń do spawania i
cięcia elektrycznego,
c) materiały dodatkowe do spawania elektrycznego:
elektrody, gazy techniczne (argon, C02, mieszanki),
podkładki ceramiczne,
d) praktyczna obsługa urządzeń do spawania i cięcia
elektrycznego,
e) rodzaje złącz, spoin i pozycji spawalniczych,
f) przygotowanie materiału do spawania i cięcia,
g) napawanie drutem gołym i elektrodą otuloną,
h) spawanie złącz teowych w pozycji nabocznej i pionowej,
i) spawanie złącz doczołowych przygotowanych na „I”,
„V” i „Y” w pozycji podolnej i pionowej, cięcie
elektryczne stali w postaci blach, profili i rur.
Warsztat elektryczny: (5.3.14. p.13)
a) zarabianie końcówek przewodów i kabli,
b) demontaż, naprawa i montaż elektrycznych opraw
oświetleniowych,
c) demontaż, naprawa i montaż kontenerowych gniazd
stykowych l-fazowych i 3-fazowych,
d) demontaż, naprawa i montaż wyłączników i gniazd
rozgałęźnych różnych typów,
e) sposoby układania kabli.
51
4
EKP5, EKP7
12
EKP1, EKP5,
EKP7
8
EKP1, EKP5,
EKP7
6
EKP5, EKP7
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
45
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
19
Przedmiot:
L
75
P
S
30
20
10
3
5
120
4
83
3
7
Termodynamika techniczna
Semestr
ECTS
III
IV
4
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
2
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
30
15
30
Razem w czasie studiów:
L
P
30
105
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wymienić i zastosować podstawowe prawa termodynamiki; opisać
właściwości i wielkości fizyczne.
opisać podstawowe przemiany termodynamiczne; omówić obiegi
termodynamiczne cieplne i chłodnicze (silnika, ziębiarki, pompy
grzejnej) - gazowe oraz parowe (Carnota, Otto, Diesla, Sabathe’a,
Atkinsona, Clausiusa-Rankine’a, Joula, Strilinga i Ericsona,
Lindego, Braytona, silnika odrzutowego, sprężarki, itp.).
omówić podstawy: wymiany ciepła i procesów spalania, oraz
zjawiska zachodzące w gazach wilgotnych.
scharakteryzować konwencjonalne i niekonwencjonalne źródła
energii oraz sposoby ich wykorzystania.
dobrać odpowiednią aparaturę badawczą i dokonywać
podstawowych pomiarów cieplnych i przepływowych (pomiar:
52
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W01; K_W02;
K_W08
K_W01; K_W02;
K_W06; K_W08,
K_U08
K_W01; K_W02;
K_W08, K_U08
K_W01; K_W02;
K_W08, K_U01;
K_W01; K_W02;
K_W08, K_U08;
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości strugi,
współczynnika przewodzenia, wartości opałowej, składu spalin,
itp.).
korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań.
EKP6
K_U09, K_U12
K_U01
K_U05
K_K05
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy.
EKP7
Treści programowe:
Semestr III
Lp.
Zagadnienia
Zasada zachowania energii i masy. (5.2.6 p.1)
1.
2.
3.
4.
5.
Podstawowe pojęcia z termodynamiki: (5.3.8 p.1)
a) wielkości fizyczne stosowane w termodynamice, ich
oznaczenia i jednostki (ciśnienie, temperatura, objętość, masa,
lepkość, energia, ciepło, praca, moc),
b) stany skupienia substancji.
Energia potrzebna do zmiany stanu skupienia (ciało stałe - ciecz,
ciecz – gaz). (5.3.8 p.2)
Układ termodynamiczny: (5.3.8 p.3)
a) parametry układu,
b) równowaga termodynamiczna układu,
c) energia układu,
d) zasada zachowania ilości energii,
e) pierwsza zasada termodynamiki. (5.2.6 p.2)
Wymiana ciepła: (5.2.6 p.10) , (5.3.8 p.4)
a) trzy sposoby rozprzestrzeniania się ciepła: przewodzenie,
konwekcja (unoszenie), promieniowanie,
b) przejmowanie ciepła,
c) wymiana ciepła przy wrzeniu i kondensacji, (5.2.6 p.10b)
d) przenikanie ciepła (przegrody płaskie, cylindryczne i
sferyczne), (5.2.6 p.10a)
e) współczynnik przenikania ciepła,
f) określenie współczynnika przenikania ciepła,
g) wymienniki ciepła (chłodnice, podgrzewacze).
Para (gaz rzeczywisty - faza przejściowa między ciałem stałym a
gazem doskonałym): (5.3.8 p.5)
a) para wodna, czynniki chłodnicze,
b) parowanie, wrzenie, skraplanie, sublimacja, para nasycona,
para nasycona sucha, para nasycona wilgotna, stopień suchości,
para przegrzana,
c) punkt potrójny, punkt krytyczny,
d) tablice termodynamiczne,
e) rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem tablic.
53
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1
1
1
EKP1
1
1
EKP1
1
1
EKP1
4
4
EKP3
2
2
EKP1
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Zachowanie się gazów: (5.2.6 p.3b) gaz doskonały, gaz
półdoskonały: (5.3.8 p.6)
a) prawa gazów doskonałych,
b) prawo Boyle’a - Mariotte’a, prawo Gay-Lusaca, prawo
Charlesa,
c) równanie stanu gazu doskonałego (Clapeyrona), (5.2.6p.3c)
d) równanie stanu gazów rzeczywistych
d) energia wewnętrzna, entalpia,
e) ciepło właściwe,
f) mieszaniny gazów, rozwiązywanie zadań na obliczanie
parametrów.
Procesy termodynamiczne (5.3.8 p.7) (przemiany
termodynamiczne gazów (5.2.6 p.3a):
a) operacje, podczas których zmieniają się parametry stanu
(temperatura, ciśnienie, objętość) z lub bez równoczesnej
wymiany energii w postaci pracy lub ciepła,
b) wymiana ciepła poprzez podgrzewanie i chłodzenie,
c) wymiana pracy przez sprężanie i rozprężanie.
Przedstawienie na wykresie (P-V) oraz rozwiązanie kilku
przykładów liczbowych z użyciem: (5.3.8 p.8)
a) przemiany izobarycznej (stałe ciśnienie),
b) przemiany izochorycznej (stała objętość),
c) przemiany izotermicznej (stała temperatura),
d) przemiany adiabatycznej (bez wymiany ciepła),
e) przemiany politropowej (proces sprężania i rozprężania).
Wprowadzenie do drugiej zasady termodynamiki (5.3.8 p.9)
Wymiana energii w postaci pracy: (5.3.8 p.10)
a) definicja pracy,
b) przedstawienie na wykresie (P-V) poszczególnych
przemian,
c) korzystanie z pierwszej zasady termodynamiki do
obliczania ciepła i pracy poszczególnych przemian,
d) praca zewnętrzna, praca techniczna i użyteczna,
e) obliczanie wykładnika politropy poprzez pomiar
parametrów (p, V) sprężania/rozprężania,
f) rozwiązywanie przykładów liczbowych dla
poszczególnych przemian.
Zamiana ciepła na pracę: (5.3.8. p.11)
a) druga zasada termodynamiki, (5.2.6 p.2)
b) obiegi termodynamiczne silnikowe i chłodnicze.
Podstawowe obiegi termodynamiczne tłokowych silników
spalinowych. (5.2.6 p.6)
Obiegi gazowe: (5.3.8. p.12)
a) Carnota, Otto, Diesla, Sabathe’a,
b) obiegi stosowane w silnikach odrzutowych i
turbozespołach spalinowych,
c) sprawność teoretyczna obiegu.
Obiegi termodynamiczne turbiny gazowej (5.2.6 p.7)
Obieg termodynamiczny sprężarki (5.2.6 p.8); Wykres pracy
sprężarek tłokowych i wirnikowych. (5.3.8. p.13)
54
2
2
EKP1
2
2
EKP2
1
2
EKP2
1
1
2
EKP1
EKP1
2
2
EKP1
2
2
EKP2
1
2
1
2
EKP2
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
15.
16.
17.
Termodynamika pary wodnej (5.2.6 p.4)
- wykresy „T-s” oraz „I-s”,
Obiegi parowe: (5.3.8. p.14)
a) obieg Carnota silnikowy i chłodniczy,
b) obieg Clausiusa – Rankine’a – obieg siłowni parowej
(5.2.6 p.4b)
c) sposoby zwiększenia sprawności siłowni parowych
(regeneracja, wtórny przegrzew).
Obiegi ziębnicze gazowe i parowe. (5.2.6 p.9)
2
3
2
2
EKP1,
EKP2
EKP2
2
2
EKP2
Semestr IV
Lp.
1.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
3
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1, EKP3
3
EKP1, EKP3
2
EKP4, EKP6
3
1
1
2
EKP1
EKP1
EKP1
EKP1
9.
Gazy wilgotne: (5.3.8. p.15)
a) parametry powietrza wilgotnego,
b) entalpia powietrza wilgotnego,
c) wykres il+x-x powietrza wilgotnego,
d) przemiany izobaryczne powietrza wilgotnego.
Teoretyczne podstawy procesów spalania: (5.3.8. p.16)
a) podstawowe informacje o paliwach stosowanych w
siłowniach okrętowych,
b) ciepło spalania, wartość opałowa,
c) rodzaje spalania (całkowite, zupełne, niezupełne,
niecałkowite), równania stechiometryczne,
d) skład spalin.
Niekonwencjonalne źródła energii: energia słoneczna, energia
geotermalna, cieki wodne, biomasa, energia wiatru, inne formy
energii niekonwencjonalnej (paliwo wodorowe, ciepło
odpadowe, ogniwa paliwowe, niekonwencjonalne silniki,
generatory MHD i MGD pompy ciepła).
Przepływ płynu przez kanały, dysze i zwężki. (5.2.6 p.5)
Egzergia, sprawność egzegetyczna.
Trzecia i czwarta zasada termodynamiki.
Podstawy termodynamiki procesów nierównowagowych;
Termodynamika zjawisk termoelektrycznych.
Wstęp do ćwiczeń laboratoryjnych oraz podstawowe
zagadnienia miernictwa procesów cieplno-przepływowych:
wielkości mierzone, metody i techniki pomiarów, metody
opracowywania wyników doświadczeń.
Wzorcowanie manometru metodą porównania.
10.
Wzorcowanie termometru technicznego metodą porównania.
2
11.
Wyznaczanie charakterystyk termometru oporowego.
2
12.
Wyznaczanie
charakterystyki
promieniowania cieplnego.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
temperaturowej
55
źródła
EKP5,EKP7
2
2
2
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
13.
Sprawdzanie termometru ruchowego metodą porównania.
2
14.
Pomiar wilgotności powietrza.
2
15.
Sprawdzanie przepływomierza zwężkowego za pomocą rurki
spiętrzającej Prandtla.
Sprawdzanie anemometru czaszowego za pomocą dyszy
wypływowej.
Wzorcowanie sond kierunkowych za pomocą tunelika
aerodynamicznego.
16.
17.
18.
2
2
2
2
Techniczna analiza spalin.
19.
Wyznaczanie wartości średniego ciepła właściwego oleju.
2
20.
Wyznaczanie wartości wykładnika izentropy i politropy przy
rozprężaniu powietrza.
Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowych paliw
gazowych, płynnych i stałych.
Wyznaczanie wartości współczynnika przewodzenia ciepła.
2
21.
22.
2
2
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
EKP5, EKP6,
EKP7
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
56
W, C
75
20
20
10
5
125
5
L
30
5
10
5
8
P
2
60
2
7
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
20
Przedmiot:
Elektrotechnika i elektronika I, II
Semestr
ECTS
I
II
3
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
30
15
2
L
P
30
Razem w czasie studiów:
75
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
omówić podstawowe pojęcia z elektrotechniki i elektroniki
omówić budowę i zasadę działania transformatorów i maszyn
wirujących
dobrać mierniki i pomierzyć podstawowe wielkości elektryczne
przeprowadzić badania wybranych maszyn i urządzeń
elektrycznych
Treści programowe:
Semestr I (Elektrotechnika i elektronika I)
Lp.
1.
2.
3.
4.
Zagadnienia
Pojęcia podstawowe: (5.3.12 p.1)
a) prąd stały,
b) przemienny,
c) jednostki układu SI.
Źródła i odbiorniki prądu.
Obwód elektryczny.
Obwody prądu elektrycznego:
a) definicja prądu elektrycznego, rodzaje przewodzenia
prądu, podział materiałów ze względu na przewodzenie
prądu, przewodzenie w półprzewodnikach,
b) prawo Ohma, wyjaśnienie pojęć: natężenie prądu,
napięcie, siła elektromotoryczna, rezystancja, jednostki
podstawowe, rezystancja przewodu, rezystywność,
przewodność właściwa materiałów, cieplne działanie prądu,
moc prądu elektrycznego,
c) prawa Kirchhoffa, równania obwodów złożonych prądu
stałego, reguły zapisywania równań, zasady wykorzystania
strzałek kierunkowych, opis metod obliczania obwodów
złożonych,
d) pole elektryczne, natężenie pola elektrycznego, prąd
przesunięcia, pojemność elektryczna, jednostka pojemności,
kondensatory, obwód z kondensatorem i rezystancją, stała
czasu obwodu z pojemnością, energia naładowanego
kondensatora.
57
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
4
2
4
2
4
EKP1
EKP1
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
5.
6.
7.
Elektromagnetyzm:
4
a) pole magnetyczne, obraz pola, pole prądu elektrycznego,
prawo Biota i Savarta, prawo Ampere’a, natężenie pola
magnetycznego, pole cewki i przewodu, reguła korkociągu
prawoskrętnego, mechaniczne oddziaływanie pola
magnetycznego na prąd, prosty model silnika elektrycznego,
reguła lewej ręki, indukcja magnetyczna, jednostka indukcji
magnetycznej, inne modele siłowego działania pola, reguły
kierunkowe działania prądu w polu magnetycznym,
b) indukcja elektromagnetyczna, SEM indukcji, strumień
magnetyczny, indukcyjność obwodu elektrycznego,
jednostka strumienia magnetycznego i indukcyjności, reguły
kierunkowe SEM indukcji, obwód z indukcyjnością, stała
czasu obwodu z indukcyjnością, energia pola uzwojenia,
zasada działania prądnicy elektrycznej, SEM przewodu w
polu magnetycznym,
c) magnesowanie ciał, przenikalność magnetyczna, rodzaje
materiałów magnetycznych, ferromagnetyzm,
charakterystyka magnesowania ferromagnetyku, miękkie i
twarde materiały magnetyczne, obwód magnetyczny, prawo
Ohma dla obwodu magnetycznego, reluktancja, siły
magnetyczne w obwodach.
Prąd sinusoidalny jedno- i trójfazowy:
5
a) prąd przemienny sinusoidalny jednofazowy, parametry
prądu sinusoidalnego (wartość średnia, skuteczna,
maksymalna), analityczne, graficzne i symboliczne
reprezentacje prądu sinusoidalnego, przesunięcie fazowe
prądu i napięcia sinusoidalnego, moc prądu sinusoidalnego,
moc średnia,
b) proste obwody prądu sinusoidalnego (RL, RC, RLC) w
przedstawieniu czasowym, reaktancje, impedancja,
przesunięcie fazowe, prawo Ohma dla obwodów prostych,
rezonans szeregowy i równoległy,
c) równania obwodów prądu sinusoidalnego w
przedstawieniu wektorowym, obwody złożone prądu
sinusoidalnego, moce prądu sinusoidalnego w ujęciu
wektorowym, moc czynna, bierna, pozorna, interpretacje
mocy,
d) prądy sinusoidalne trójfazowe, wektorowe przedstawienie
prądów i napięć 3-fazowych, relacje ilościowe w układzie 3fazowym, kojarzenie źródeł i odbiorników w układy /Y,
symetria lub niesymetria układów 3- fazowych, moce w
układach 3-fazowych, moc w układzie 3- i 4 przewodowym,
Pomiary wielkości elektrycznych:
2
a) budowa i działanie mierników wskazówkowych
magnetoelektrycznych, elektromagnetycznych,
dynamicznych, indukcyjnych, cieplnych, rezonansowych,
b) pomiary prądów i napięć stałych i przemiennych, zakresy
pomiarowe, pomiary mocy prądu jednofazowego i 3-
58
5
EKP1
4
EKP1
EKP3
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
8.
9.
10.
fazowego, pomiar energii prądu przemiennego,
c) pomiary rezystancji różnych wielkości i różnymi
metodami, metody mostkowe, metody techniczne,
d) pomiar indukcyjności i pojemności,
e) pomiary i rejestracja przebiegów zmiennych w czasie,
metod oscyloskopowe, komputerowe.
Elektronika:
a) wybrane półprzewodnikowe przyrządy małej mocy,
bariera styku p-n, dioda, tranzystor bipolarny, tranzystor
polowy, podstawowe elementy optoelektroniczne, dioda
LED, optron, elementy na ciekłych kryształach,
b) podstawowe półprzewodniki energoelektroniczne, dioda
dużej mocy, tyrystor klasyczny (SCR), tranzystor bipolarny
dużej mocy, tranzystor z bramką napięciową IGBT, tyrystor
GTO, tyrystor MCT,
c) wprowadzenie do układów cyfrowych,
d) wybrane układy elektroniki.
Transformatory: (5.3.12 p.9)
a) transformator jednofazowy, budowa uzwojeń i rdzeni,
klasyfikacja, przekładnia napięciowa, podstawowe
zależności, wykres wskazowy, zwarcie i bieg jałowy,
spadek napięcia, moc znamionowa transformatora,
przekładniki prądowy i napięciowy,
b) transformator 3-fazowy, budowa rdzeni i uzwojeń,
kojarzenie uzwojeń, relacje napięć i prądów w
transformatorze 3-fazowym, pojęcie grupy połączeń,
równoległa praca transformatorów, obciążenie
niesymetryczne transformatora,
c) transformatory specjalne.
Maszyny wirujące: (5.3.12 p.10)
a) maszyna synchroniczna, typy budowy, obciążenie i
reakcja I twornika, wykres wskazowy i charakterystyki
maszyny, podstawowe zależności, moment maszyny
synchronicznej, prąd wzbudzenia i charakterystyki
regulacyjne, układy wzbudzenia (ogólnie),
b) silnik asynchroniczny klatkowy, zasada pracy, równania i
schemat zastępczy, moment maszyny, charakterystyki
mechaniczne, wybrane stany pracy, tj. stan jałowy, zwarcie,
zmiana częstotliwości zasilania, rozruch, praca prądnicowa,
c) silnik asynchroniczny pierścieniowy, wybrane stany
pracy maszyny,
2
EKP1
2
EKP2
3
EKP2
Semestr II (Elektrotechnika i elektronika II)
Lp.
1.
Zagadnienia
Pomiary wielkości elektrycznych: (5.3.12 p.7)
a) budowa i działanie mierników wskazówkowych
magnetoelektrycznych, elektromagnetycznych,
dynamicznych, indukcyjnych, cieplnych, rezonansowych,
59
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
5
EKP3
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
b) pomiary prądów i napięć stałych i przemiennych, zakresy
pomiarowe, pomiary mocy prądu jednofazowego i 3fazowego, pomiar energii prądu przemiennego,
c) pomiary rezystancji różnych wielkości i różnymi
metodami, metody mostkowe, metody techniczne,
d) pomiar indukcyjności i pojemności,
e) pomiary i rejestracja przebiegów zmiennych w czasie,
metod oscyloskopowe, komputerowe.
2.
Maszyny wirujące: (5.3.12 p.10)
d) komutatorowa maszyna prądu stałego, schemat budowy
maszyny, pole magnetyczne maszyny, prądnicowe
obciążenie maszyny i reakcja twornika, charakterystyki
zewnętrzne prądnicy, praca równoległa prądnic prądu
stałego,
e) silniki prądu stałego, schematy silników, charakterystyki
mechaniczne silników, zagadnienia rozruchowe i
regulacyjne silników,
f) specjalne maszyny elektryczne.
3.
Elektryczne napędy urządzeń okrętowych: (5.3.12 p.12)
a) cele i struktura układu napędowego, charakterystyki
napędowe silnika i obciążenia, punkt pracy ustalonej
napędu, charakterystyki dynamiczne napędu, zadania
sterowania napędem, rodzaje sterowania: przekaźnikowostycznikowe, elektroniczne, komputerowe,
b) napędy z silnikiem prądu stałego, charakterystyki
napędowe silnika prądu stałego, zmiana prędkości kątowej,
zagadnienie rozruchu, praca nawrotna, typy sterowania,
c) przykłady okrętowych napędów z silnikiem prądu
stałego, proste napędy pomp i wentylatorów, regulowany
napęd tyrystorowy,
d) napędy z silnikiem klatkowym, charakterystyki
napędowe silnika klatkowego, sposoby sterowania silnika
klatkowego, rozruch i zabezpieczenia, sterowanie
częstotliwościowe, silniki wielobiegowe,
e) częstotliwościowe falownikowe napędy z silnikiem
klatkowym, budowa falownika napięcia, charakterystyki
regulacyjne, startowe i rozruchowe, sterowanie i
zabezpieczenia.
4.
Podstawy elektrotechniki okrętowej:
a) wytwarzanie energii elektrycznej na statku: diesel
generatory, turbogeneratory, generatory wałowe, parametry
i charakterystyki, układy wzbudzenia (ogólny podział),
b) awaryjne źródła zasilania: akumulatory elektryczne,
rodzaje akumulatorów, zasady eksploatacji akumulatorów,
zastosowanie akumulatorów, ładowanie akumulatorów,
c) agregaty awaryjne z awaryjną tablicą rozdzielczą,
d) bilans elektroenergetyczny statku, wyznaczenie mocy
zainstalowanej elektrowni i rodzaju źródeł energii, podział
mocy zainstalowanej na jednostki,
/Cd. sem. V)
60
2
EKP4
15
EKP4
8
EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
45
20
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
21
Przedmiot:
L
30
20
20
P
S
10
15
3
5
90
3
78
3
6
Automatyka i Robotyka
Semestr
ECTS
IVE
V
2
1
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
P
30
1
15
Razem w czasie studiów:
45
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
przedstawia podstawowe pojęcia stosowane w automatyce tj.: K_W02; K_W04
sygnał, element, obiekt, charakterystyka statyczna, charakterystyka
dynamiczna, charakterystyka częstotliwościowa, transmitancja
operatorowa i widmowa.
charakteryzuje podstawowe elementy układu regulacji tj.: obiekt K_W02; K_W04
regulacji , regulator, przetwornik sygnału, element wykonawczy
oraz
charakteryzuje sygnały układu regulacji tj. wartość zadana,
zakłócenie i odpowiedź, wyróżnia tor główny i tor sprzężenia
zwrotnego w układzie regulacji.
prezentuje regulatory o działaniu ciągłym PID, podaje ich K_W02; K_W04
transmitancję i parametry, rysuje charakterystyki skokową,
Nyquista i Bodego.
61
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
EKP4
dobiera nastawy regulatora PID do obiektu regulacji, np. metodą
Zieglera i Nicholsa lub metodą znanego obiektu.
EKP5
rozpoznaje zastosowany rodzaj regulacji w danym przykładzie.
EKP6
wylicza cechy dobrej odpowiedzi układu regulacji oraz wskaźniki
jakości regulacji, poprawia wskazany wskaźnik jakości regulacji za
pomocą nastawy regulatora.
EKP7
analizuje wskazany układ regulacji pod kątem poprawności
odpowiedzi i zastosowanego rozwiązania.
EKP8
rozwija posiadaną wiedzę, pracuje w grupie przyjmuje w niej różne
role, rozumie zasady współpracy
EKP9
charakteryzuje: układy sterowania głównymi silnikami spalinowymi,
układy automatyki mechanizmów i urządzeń pomocniczych, układy
automatyki elektrowni okrętowej, układ sterowania i regulacji głównych
kotłów okrętowych
K_W04;K_U05;
K_U08;K_U09;
K_U13; K_U15;
K_U17; K_U21;
K_W04; K_U09;
K_U13; K_U15;
K_W09;K_U08;
K_U09;K_U13;
K_U15; K_U17;
K_U21;
K_U01;K_U05;
K_U13; K_U15;
K_U18; K_K03;
K_U01;K_U13;
K_U15; K_K01;
K_K05; K_K06;
K_K07;
K_W02; K_W04
K_U05
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Zagadnienia
Charakterystyka układów sterowania i układów regulacji.
(5.3.13 p.1)
Rodzaje i własności układów regulacji automatycznej:
a) stabilizacji,
b) programowe,
c) nadążne, ekstremalne,
d) adaptacyjne,
e) kaskadowe ze sprzężeniem od wartości zadanej i
zakłóceń.
Opis własności statycznych i dynamicznych podstawowych
elementów liniowych oraz obiektów sterowania: charakterystyki
ciągłych regulatorów liniowych P, I, PI, PD, PID.
Regulacja dwupołożeniowa:
a) struktura,
b) wskaźniki jakości procesu regulacji,
c) dobór nastaw.
Regulacja trójpołożeniowa i krokowa:
a) struktury układów,
b) dobór nastaw,
c) parametry oceny jakości regulacji.
Przetworniki pomiarowe wielkości nieelektrycznych (położenia,
temperatury, ciśnienia, prędkości, siły, momentu), układy
przetwarzania i normalizacji sygnałów, cyfrowa postać sygnału,
przetworniki A/D i D/A, przesyłanie sygnałów na odległość.
62
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1;
EKP2
2
EKP1;
EKP2
4
EKP3;
EKP4
1
EKP5;
EKP6;
EKP7
1
EKP5;
EKP6;
EKP7
2
EKP1;
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Wybrane okrętowe regulatory wielkości nieelektrycznych:
a) regulatory prędkości obrotowej,
b) regulatory ciśnienia,
c) regulatory temperatury,
d) regulatory lepkości paliwa (budowa, zasada działania, obsługa).
Układy sterowania głównymi silnikami spalinowymi, programy
sterowania, typowe rozwiązania:
a) układy sterowania prędkością obrotową silników,
b) układy sterowania kierunkiem obrotów,
c) układy sterowania uruchomieniem silnika,
d) układy sterowania układami napędowymi w siłowniach
wielowałowych,
e) układy sterowania silnikami napędzającymi śrubę o skoku
nastawnym.
Zasada działania, budowa i obsługa układów automatyki
mechanizmów i urządzeń pomocniczych:
a) kotłów pomocniczych,
b) sprężarek powietrza,
c) wirówek oraz filtrów paliwa,
d) urządzeń sterowych,
e) urządzeń pokładowych.
Układy automatyki elektrowni okrętowej:
a) automatyka zespołów prądotwórczych,
b) zautomatyzowane elektrownie okrętowe.
Układ sterowania i regulacji głównych kotłów okrętowych.
Stanowiska sterowania ręcznego, zdalnego, automatycznego:
a) centrale manewrowo-kontrolne,
b) komputerowe systemy sterowania,
c) rejestracja danych. (5.3.13 p. 12)
3
EKP1;
EKP2
4
EKP9
4
EKP9
4
EKP9
2
1
EKP9
EKP9
Semestr V
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Liczba
godzin
W Ć L
Badanie pneumatycznej kaskady sterującej
1
Badanie wzmacniaczy mocy
1
Badania dynamiki podstawowych członów automatyki
2
Badanie charakterystyk częstotliwościowych członów automatyki
2
Badanie charakterystyk przetworników pomiarowych
1
Badanie charakterystyki siłownika pneumatycznego
1
Badanie charakterystyk regulatora PID
2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1;EKP2
EKP1;EKP2
EKP1, EKP2
EKP1;EKP2
EKP1, EKP2
EKP1;EKP2
EKP3
8.
9.
Metody doboru nastaw regulatorów
Identyfikacja obiektów regulacji i dobór nastaw regulatora
1
2
Badanie układu regulacji przekaźnikowej
2
EKP4;EKP6
EKP4;EKP6;
EKP8
EKP5;EKP6;
10.
Zagadnienia
63
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
30
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
22
Przedmiot:
Semestr
III
L
15
10
10
P
S
10
15
5
5
65
2
5
55
1
3
Metrologia i systemy pomiarowe
ECTS
Liczba godzin w tygodniu
W
3
C
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
15
Razem w czasie studiów:
L
P
30
45
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
wymienić podstawowe jednostki układu SI i ich etalony; omówić
przekazywanie jednostek miar od etalonów do narzędzi
pomiarowych; zapisywać wyniki pomiaru oraz ich wielokrotności
dokonywać pomiaru narzędziem pomiarowym; wybierać metody
pomiarowe do zadań metrologicznych; stosować nazewnictwo
metrologiczne
opisać budowę narzędzi pomiarowych oraz przetwarzanie
wielkości wejściowej na wyjściową; stwierdzać poprawność stanu
narzędzi pomiarowych
wyznaczać parametry struktury geometrycznej powierzchni
(odchyłki kształtu, położenia, parametry chropowatości
powierzchni) oraz niepewności pomiarowe (systematyczne i
przypadkowe; zapisywać wynik pomiaru
korzystać ze źródeł literaturowych oraz stosować normy i standardy
techniczne związane z użytkowaniem narzędzi pomiarowych
K_W01; K_W09
pracować w zespole ze zrozumieniem zasad współpracy oraz BHP
w pomieszczeniach laboratoryjnych
K_K04; K_K05
64
K_W04; K_W05;
K_U08; K_U09
K_W02; K_U15
K_U12; K_U16;
K_W08
K_W09; K_U01;
K_U05; K_U07
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr III
Lp.
Zagadnienia
1
Informacja pomiarowa i jej przedstawienie. System jednostek SI i ich
etalony. Przekazywanie wartości wzorców do narzędzi pomiarowych
Dokładność pomiaru i jej przedstawienie. Wyznaczanie niepewności
pomiarowej. Warunki odniesienia i ich wpływ na pomiar. Metody
pomiarowe.
Charakterystyki metrologiczne narzędzi pomiarowych. Podział narzędzi
pomiarowych i ich budowa:
a)wzorce
b)sprawdziany
c) przyrządy pomiarowe
Struktura geometryczna powierzchni i jej składowe:
a) odchyłki kształtu
b) odchyłki falistości
c) chropowatość powierzchni
Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych. Omówienie ćwiczeń i kart
pomiarowych
Pomiary bezpośrednie wymiarów:
a) zewnętrznych
b) wewnętrznych
c) mieszanych
Pomiary metodami:
a) różnicowa
b) optyczna
c) pośrednia
Pomiary złożonych kształtów:
a) gwinty
b) koła zębate
c) stożki
Pomiary pneumatyczne
Pomiary ultradźwiękowe. Pomiary analogowe i cyfrowe
Pomiary natężenia przepływu cieczy
Pomiary warunków odniesienia dla pomiarów:
a) temperatura
b) wilgotność
c) ciśnienie
Pomiary parametrów sygnałów pomiarowych
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
Liczba
godzin
W Ć L
65
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1; EKP5
2
EKP1; EKP2;
EKP4
2
EKP1; EKP3
2
2
2
2
4
6
EKP2; EKP3;
EKP4: EKP6
EKP1, EKP6
EKP7
EKP2; EKP5;
EKP6
EKP2; EKP4;
EKP5; EKP6
EKP2; EKP6
2
6
1
2
2
2
2
2
EKP2; EKP6
EKP2; EKP6
EKP2; EKP6
EKP2; EKP6
2
2
EKP2; EKP6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
15
5
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
23
L
30
P
S
10
5
5
2
3
2
50
2
27
1
3
Ochrona środowiska morskiego
Przedmiot:
Semestr
ECTS
IE
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
P
35
Razem w czasie studiów:
35
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
omówić konwencje międzynarodowe dotyczące ochrony wód
morskich
określić zasady bezpiecznej eksploatacji urządzeń siłowni
dotyczących usuwania zanieczyszczeń ze statku
przetwarzać informacje dotyczące bezpiecznej eksploatacji
urządzeń siłowni dotyczących usuwania zanieczyszczeń ze statku
usunąć awarię, dokonać przeglądu, planować i wykonać remont
stosować normy polskiego prawa dotyczące ochrony środowiska
podejmować decyzję o skutkach etycznych i finansowych
66
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W10
K_W09
K_U07
K_U16
K_W11
K_K03
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Zagadnienia
Prawna ochrona wód morskich przed zanieczyszczeniami ze statków:
(5.3.16. p.1)
a) Konwencja MARPOL,
b) Konwencja DUMPING,
c) Konwencja HELCOM,
d) ustawa o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki.
Zapobieganie zanieczyszczeniu mórz olejami (załącznik I Konwencji
MARPOL): (5.3.16. p.2)
a) podstawowe definicje, warunki usuwania oleju,
b) techniczne sposoby zapobiegania zanieczyszczeniom mórz
olejami,
c) zbiorniki, systemy kontroli zrzutu, urządzenie filtrujące,
znormalizowane złącza i urządzenia odbiorcze,
d) wymagania w zakresie konstrukcji i wyposażenie
zbiornikowców, zatrzymanie oleju na statku, systemy kontroli,
instrukcje pompowe,
e) książka zapisów olejów,
f) okrętowy plan zapobiegania rozlewom olejowym,
g) przeglądy urządzeń, wydawanie świadectw.
Zapobieganie zanieczyszczeniom ropopochodnym ze statków: (5.2.15.
p.1)
a) źródła zanieczyszczeń,
b) metody i urządzenia techniczne do oczyszczania wód
zaolejonych,
c) urządzenia kontrolne i pomiarowe stopnia zaolejenia mieszanin
wodno-olejowych,
d) postępowanie z wodami zaolejonymi i odpadami olejowymi.
Zapobieganie zanieczyszczeniu szkodliwymi substancjami
przewożonymi luzem (załącznik II Konwencji MARPOL):
a) podstawowe definicje, (5.3.16. p.3)
b) klasyfikacja szkodliwych substancji ciekłych,
c) warunki usuwania szkodliwych substancji,
d) pompy, rurociągi i instalacje, urządzenia odbiorcze,
e) książka zapisów ładunkowych.
Szkodliwe substancje przewożone w opakowaniach (załącznik III
Konwencji MARPOL) : (5.3.16. p.4)
a) zastosowanie,
b) opakowanie, oznakowanie i nalepki,
c) dokumenty,
d) rozmieszczenie, ograniczenia ilościowe,
e) kontrola portu.
Zapobieganie zanieczyszczeniu morza ściekami (załącznik IV
Konwencji MARPOL): (5.3.16. p.5)
a) definicje,
b) warunki usuwania ścieków,
c) instalacje sanitarne, zbiorniki gromadzące, oczyszczalnie
ścieków,
d) znormalizowany łącznik wyładunkowy.
Zapobieganie zanieczyszczeniom ściekami ze statków: (5.2.15. p.2)
67
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
6
EKP1
EKP2
EKP4
2
EKP1
2
EKP1
5
EKP1
EKP2
EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
a) źródła i rodzaje zanieczyszczeń,
b) sposoby ich neutralizacji, gromadzenia i oddawania,
c) metody i urządzenia techniczne do neutralizacji ścieków.
Zapobieganie zanieczyszczeniu morza śmieciami (załącznik V
Konwencji MARPOL): (5.3.16. p.6)
a) definicje, zastosowanie,
b) warunki usuwania śmieci,
c) plan postępowania ze śmieciami,
d) urządzenia obróbki śmieci (młynki, spalarki, prasy), księga
zapisów śmieciowych.
Zapobieganie zanieczyszczeniom śmieciami ze statków: (5.2.15. p.3)
a) źródła zanieczyszczeń,
b) metody i urządzenia do obróbki i neutralizacji śmieci,
c) postępowanie ze śmieciami:
- zrzut do morza,
- spalanie,
- zdawanie do portowych urządzeń odbiorczych.
Zapobieganie zanieczyszczaniu atmosfery toksycznymi
składnikami spalin z silników, kotłów i spalarek okrętowych,
sposoby ograniczenia emisji toksycznych składników spalin.
(5.3.16. p.7)
Zapobieganie zanieczyszczeniom atmosfery: (5.2.15. p.4)
a) emisja toksycznych składników przez silniki i kotły,
b) sposoby ograniczania emisji toksycznych składników spalin do
atmosfery.
Zapobieganie zanieczyszczeniom chemicznym ze statków: (5.2.15.
p.5)
a) freony,
b) halony.
Dokumentacja okrętowa dotycząca ochrony środowiska morskiego
(5.2.15. p.6)
Prowadzenie dokumentacji: (5.2.15. p.7)
a) książka zapisów olejowych,
b) książka zapisów śmieciowych,
c) statkowy plan zabezpieczenia przed rozlewem olejowym.
Kierunki rozwojowe metod i urządzeń technicznych w dziedzinie
ochrony środowiska morskiego. (5.2.15. p.8)
Przepisy polskiego prawa dotyczące ochrony środowiska.
4
EKP1
EKP2
3
EKP1
EKP2
1
EKP1
2
3
EKP3
EKP6
EKP3
2
EKP3
3
EKP5
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
68
W, C
35
10
5
2
3
L
P
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
24
55
2
2
Technologia remontów I, II, III
Przedmiot:
Semestr
ECTS
VE
VII
VIII
2
2
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
1
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
1
30
15
15
2
Razem w czasie studiów:
C
L
S
10
30
100
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
opisać budowę i działanie podstawowych narzędzi demontażowomontażowych oraz zasady ich użytkowania
opisać strukturę demontażu jako fazę technologiczną procesu
remontowego oraz zdemontować maszyny okrętowe
zregenerować powierzchnie elementów maszyn okrętowych za
pomocą kompozytów klejowych z tworzyw sztucznych
omówić procesy technologiczne remontu okrętowych tłokowych
silników spalinowych, turbin parowych i gazowych, maszyn i
urządzeń pomocniczych
przeprowadzić przeglądy okresowe silnika okrętowego i innych
maszyn okrętowych dla potwierdzenia lub odnowienia klasy
EKP6
usunąć niesprawności armatury i nieszczelności instalacji
okrętowej
EKP7
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
prowadzić gospodarkę częściami zamiennymi i materiałami oraz
zna zasady ochrony antykorozyjnej metali wraz z jej
zastosowaniem
opisać zasady i dobrać parametry spawania łukowego w osłonie i
cięcia metali
EKP8
EKP9
69
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W03; K_W04;
K_WO6
K_W06;K_U14;
K_U11
K_W02; K_W06;
K_U11, K_U14
K_WO4,
K_W05,K_W08 ,
K_U11, K_U18
K_W04, K_WO7,
K_U11; K_U14,
K_U16, K_U20,
K_K07
K_U14; K_U15,
K_U16, K_U18,
K_U19
K_K05
K_WO2; K_WO6;
K_U11; K_U14
K_WO4; K_U11;
K_U15
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr V
Zagadnienia
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Rodzaje narzędzi stosowanych w demontażu i montażu
urządzeń (5.3.15. p. 1)
Zasady demontażu urządzeń, podzespołów i elementów w
siłowni okrętowej: (5.3.15. p. 2)
a) Sposoby usuwania zanieczyszczeń,
b) Wymiana elementów i podzespołów,
c) Zasady montażu, próby szczelności i wytrzymałości.
Zasady bezpieczeństwa w pracach montażowych (5.3.15. p. 3)
Podstawy metrologii warsztatowej: (5.3.15. p. 4)
a) Przyrządy pomiarowe stosowane w remontach maszyn i
urządzeń oraz ich przeznaczenie,
b) Pomiary błędów kształtu i położenia.
Regeneracja elementów z wykorzystaniem kompozytów i
tworzyw sztucznych, technologia nakładania powłok
ochronnych. (5.3.15. p. 5)
Technologia remontu okrętowych tłokowych silników
spalinowych: (5.3.15. p. 6)
a) Przygotowanie i organizacja remontu silnika,
b) Pomiary przed rozpoczęciem demontażu,
c) Demontaż podstawowych zespołów silnika,
d) Weryfikacja i naprawa elementów silnika,
e) Pomiary w czasie trwania montażu oraz po
zakończeniu remontu, próby silnika po naprawie.
Technologia remontu turbin parowych i gazowych, remont
turbosprężarek (5.3.15. p. 7)
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
5
EKP1
8
EKP2
2
1
EKP2
EKP2
3
EKP3;EKP4
8
EKP4
3
EKP4
Semestr VII
Lp.
Zagadnienia
1.
Technologia remontu turbin parowych i gazowych, remont
turbosprężarek (5.3.15. p. 7 cd.)
Technologia napraw rurociągów i armatury (5.3.15. p. 9)
Technologia remontu maszyn i urządzeń pomocniczych: pomp,
sprężarek, wentylatorów, filtrów, wymienników ciepła, wirówek,
urządzeń hydraulicznych, urządzeń ochrony środowiska
morskiego: (5.3.15. p. 8)
a) przygotowanie i organizacja remontu,
b) pomiary przed rozpoczęciem demontażu,
c) demontaż podstawowych zespołów,
d) weryfikacja i naprawa elementów,
e) pomiary w czasie trwania montażu oraz po zakończeniu
remontu, próby po naprawie.
2.
3.
70
Liczba
godzin
W Ć S
2
4
6
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP5;EKP7
EKP6
EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
4.
5.
Gospodarka remontowa na statkach: (5.3.15. p. 13)
3
a) Procesy starzenia fizycznego kadłuba i wyposażenia statku,
b) Organizacja remontu statku (rodzaje remontów (awaryjny,
międzyrejsowy, roczny, klasowy),
c) Planowanie remontów,
d) Gospodarka częściami zamiennymi
Przedstawienie materiałów zebranych w czasie praktyk morskich
zgodnie z Książką Praktyk. Omówienie i wnioski.
EKP8
15 EKP4, EKP5,
EKP6
Semestr VIII
Lp.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
1
1. Struktura procesu technologicznego remontu maszyn i urządzeń
okrętowych: fazy technologiczne, operacje i zabiegi oraz podział
maszyn ze względu na technologiczność remontową
2. Regeneracja części maszyn okrętowych w aspekcie wymagań 1
Towarzystw Klasyfikacyjnych
3. Spawanie i cięcie metali, spawanie w osłonie argonu. (5.2.2. p.4) 2
4. Współczesne procesy technologiczne przeglądów i remontów 2
kadłuba i urządzeń okrętowych:
a) Procesy warsztatowe,
b) Pomiary,
c) Defektoskopia,
d) Regeneracja,
e) Próby. (5.2.2. p.6)
5. Remonty i odbiory: (5.2.2. p.7)
5
a) Kadłubów,
b) Zbiorników,
c) Silników spalinowych,
d) Kotłów i zbiorników ciśnieniowych,
e) Turbin parowych i gazowych,
f) Turbosprężarek,
g) Mechanizmów pomocniczych,
h) Przekładni,
i) Linii wałów i pędników,
j) Rurociągów i armatury,
k) Urządzeń pokładowych,
l) Urządzeń ochrony środowiska morskiego,
m) Urządzeń automatyki i sterowania.
6. Gospodarka częściami zamiennymi oraz materiałami. Ochrona 4
antykorozyjna (5.2.2. p.8,9)
71
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1; EKP2
EKP3; EKP4
4
EKP9
16
EKP4, EKP7
10
EKP5; EKP6,
EKP7
EKP8
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale
maszynowym w specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca
2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I
stopnia o profilu praktycznym specjalności ESOiOO Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni.
Lp.
Przedmiot wg programu
Nr tematu
Nr/Przedmiot wg programu
Sem.
Nr
Rozp. Min. Infrastruktury z 13
studiów I stopnia o profilu
tematu
lipca 2005
praktycznym - ESOiOO
1.
11a, 12 28. Diagnostyka techniczna
V
5
Technologia remontów i badania
nieniszczące (5.3.15)
11b,c,d 17. Nauka o materiałach
II
10,11,17
2.
Technologia remontów i badania
2, 3
17. Nauka o materiałach
II
3,4,7
nieniszczące (5.2.2)
1
III
12, 16, 18
3.
5
11. Wytrzymałość materiałów
III
1,2,6,7,
Technologia remontów i badania
10,11,12
nieniszczące (5.2.2)
IV
2,3,11-15,
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
L
P
60
30
20
35
20
10
3
15
103
90
4
3
7
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
25
ECTS
V
VII
VIII
3
3
1
10
25
1
Budowa i teoria okrętu
Przedmiot:
Semestr
S
15
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
2
1
1
1
L
P
Razem w czasie studiów:
S
Liczba godzin w semestrze
W
C
30
30
15
15
15
105
72
L
P
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
określić charakterystyki geometryczne kadłuba okrętu
opisać pojęcia i wyjaśnić zasady leżące u podstaw pływalności i
stateczności okrętu
opisać szczegóły konstrukcyjne właściwe dla poszczególnych
typów statków
wyjaśnić zasady leżące u podstaw oceny wytrzymałości kadłuba
okrętu
wyjaśnić cel i rolę głównych elementów konstrukcji kadłuba
korzystać w zakresie podstawowym z dokumentacji konstrukcyjnej
i statecznościowej statku
opisać reguły działania i postępowanie w przypadkach
występowania zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej
pływalności
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
K_U22
K_U22
K_U22
K_U15, K_U22
K_U15, K_U22
K_U22
K_W10, K_K09
Treści programowe:
Semestr V
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Zagadnienia
Geometria kadłuba statku: (5.3.17. p.1)
a) linie teoretyczne,
b) wymiary główne,
c) stosunki wymiarów głównych,
d) współczynniki pełnotliwości,
e) składowe masy,
f) wolna burta.
Typy wiązań i elementy konstrukcji statku. (5.3.17. p.2)
Typy statków, rozplanowanie przestrzenne: (5.3.17. p.3)
a) masowce,
b) drobnicowce,
c) promy,
d) zbiornikowce,
e) produktowce,
f) gazowce.
Zbiorniki, zasady sondowania zbiorników. (5.3.17. p.6)
Obciążenia konstrukcji kadłuba: (5.3.17. p.7)
a) wytrzymałość lokalna i ogólna kadłuba,
b) krzywe ciężarów wyporu i obciążeń,
c) zginanie kadłuba, wykres sił tnących i momentów
gnących, skręcanie kadłuba.
Pływalność, stateczność, niezatapialność: (5.3.17. p.8)
a) stateczność początkowa,
b) moment wychylający,
c) moment prostujący.
73
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
4
EKP1
4
2
EKP5
EKP3
1
1
2
EKP2
EKP4
2
2
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Stateczność dynamiczna: (5.3.17. p.9)
a) kąt przechyłu dynamicznego,
b) kryteria stateczności,
c) wpływ swobodnych powierzchni cieczy na zachowanie się
statku.
8. Układy wiązań wewnętrznych kadłuba. (5.3.17. p.11)
9. Konstrukcja dna, pokładów, burt, poszycia kadłuba: (5.3.17. p.12)
a) grodzie, konstrukcja rufy i dziobu,
b) ładownie, zbiorniki.
10. Korzystanie z dokumentacji konstrukcyjnej i statecznościowej
statku. (5.3.17. p.18)
11. Działalność IMO i instytucji klasyfikacyjnych (5.3.17. p.19)
12. Znajomość podstawowych działań podejmowanych w
przypadkach występowania zdarzeń powodujących częściową
utratę pełnej pływalności (5.3.17. p.20)
a) analiza zagrożeń związanych z sytuacjami awaryjnymi
zaistniałymi na skutek zdarzeń powodujących częściową
utratę pełnej pływalności,
b) znajomość procedur i działań ograniczających skutki
zdarzeń powodujących częściową utratę pełnej
pływalności,
c) analiza możliwości użycia urządzeń i systemów
awaryjnych oraz urządzeń i systemów głównych i
pomocniczych w trybie awaryjnym,
d) prewencyjna rola bezpiecznej eksploatacji statku w
ograniczeniu występowania zdarzeń powodujących
częściową utratę pełnej pływalności.
13.
Charakterystyka statku: (5.2.3 p. 1)
a) wymiary i przekroje,
b) znak wolnej burty,
c) skala załadowania,
d) krzywa wyporu.
14. Środek ciężkości i środek wyporu statku: (5.2.3 p. 2)
7.
2
2
EKP2
2
2
EKP5
EKP5
2
EKP6
2
EKP7
EKP7
2
2
3
3
EKP1
1
4
EKP2
a) załadowanie i wyładowanie ciężaru,
b) przeniesienie ciężaru,
Semestr VII
Lp.
1.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
Środek ciężkości i środek wyporu statku (ciąg dalszy): (5.2.3 5 2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP2
p. 2 cd.)
2.
c) wzniesienie środka wyporu nad stępkę,
d) położenie środka wyporu względem środka ciężkości,
e) warunki zachowania równowagi statku.
Stateczność wzdłużna: (5.2.3 p. 3)
8
a) podstawowe wiadomości o stateczności wzdłużnej:
- metacentrum wzdłużne,
74
4
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
3.
4.
5.
6.
- duży promień meta centryczny,
- wzdłużna wysokość metacentryczna,
- wykresy metacentrum,
- przegłębienie,
b) zmiana zanurzenia wskutek zmiany przegłębienia.
Stateczność statku podpartego: (5.2.3 p. 4)
a) w doku,
b) na mieliźnie.
Balastowanie statku - cel i skutki. (5.2.3 p. 5)
Niezatapialność statku. (5.2.3 p. 6)
Budowa statku: (5.2.3 p. 7)
a) typy wiązań i elementy konstrukcji kadłuba,
b) zbiorniki na statku i typowe ich wyposażenie,
c) zamknięcia wodoszczelne,
Semestr VIII
Lp.
Zagadnienia
4
4
EKP2
4
EKP2
4
5
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP7
5
1.
Budowa statku (ciąg dalszy): (5.2.3 p. 7 cd.)
Liczba
godzin
W Ć L
3
2.
d) typowe uszkodzenia kadłuba, rozkłady awaryjne,
sprzęt awaryjny,
e) materiały stosowane w budowie statku.
Wymagania praktyczne, korzystanie z dokumentacji: (5.2.3
12
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP3
EKP4
EKP5
EKP7
EKP6
p. 8)
a) statecznościowej,
b) pływalnościowej,
c) konstrukcyjnej.
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
75
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
L
P
105
30
40
4
5
189
7
7
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Lista referencyjna identyfikacji programu szkolenia na poziomie operacyjnym i zarządzania w dziale
maszynowym w specjalności mechanicznej zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 13 lipca
2005 r. (Dz. U. Nr 173, poz. 1445) ze zmianami (Dz. U. Nr 55, poz. 334) z programem kształcenia dla studiów I
stopnia o profilu praktycznym specjalności ESOiOO Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni.
Lp.
Przedmiot wg programu
Nr tematu
Nr/Przedmiot wg programu
Sem.
Nr
Rozp. Min. Infrastruktury z
studiów I stopnia o profilu
tematu
13 lipca 2005
praktycznym - ESOiOO
1.
10
17. Nauka o materiałach
II
8
Budowa i teoria okrętu (5.3.17) 4,5,13,14,15,16,17 41. Podstawy napędu statku
V
7,8,7,14
15,16
Nr
26
Siłownie okrętowe
Przedmiot:
Semestr
ECTS
Liczba godzin w tygodniu
IV
V
VI
VII E
2
2
2
1
3
1
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
1
W
C
30
15
15
z
L
P/S
z
1
15
Razem w czasie studiów:
10
85
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Wyjaśnić funkcję, budowę i działanie instalacji siłowni i
ogólnookrętowych oraz systemów energetycznych i napędowych
statków towarowych
wymienić rodzaje czynników występujących w instalacjach
statkowych, układach energetycznych i napędowych oraz zna
wartości parametrów roboczych i granicznych tych parametrów
posługiwać się dokumentacją techniczno-ruchową, także w języku
angielskim, w zakresie użytkowania instalacji statkowych oraz
systemów energetycznych i napędowych statku
scharakteryzować rozwiązania zwiększające sprawność siłowni
okrętowych oraz obniżające koszty eksploatacji, a także zna zasady
ekonomicznej eksploatacji siłowni
wymienić i scharakteryzować zasady bezpiecznej eksploatacji i
kontroli prawidłowej pracy instalacji statkowych, elektrowni
okrętowej i układu napędowego,
scharakteryzować pracę układów napędowych i siłowni w stanie
ustalonym ruchu oraz w stanach przejściowych: manewry,
rozpędzanie, hamowanie
76
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W03; K_W04;
KU_13; KU_15;
KU_22
K_W03; K_W04;
K_W09
K_U01; K_U05;
KU_22
K_W03; K_W04;
K_U15
K_W04; KU_11;
KU_13; K_U15
K_W04; K_U13;
KU_22
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
scharakteryzować zasady postępowania i procedury podczas
wachty w aspekcie wykrywania zagrożeń i ich wystąpienia, np.
wystąpienie pożaru, znaczne wycieki paliwa itp.
EKP7
K_W04; K_U11;
K_U13; K_U15
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Zagadnienia
Wiadomości ogólne: (5.3.2. p.1)
a) pojęcie siłowni okrętowej, układu napędowego, elektrowni
okrętowej,
b) podział siłowni okrętowych.
Podstawowe instalacje siłowni okrętowych i ich obsługa:
a) zęzowa,
b) balastowa,
c) transportu i oczyszczania paliwa,
d) wody sanitarnej pitnej,
e) wody morskiej,
f) oleju smarowego,
g) parowo-wodna,
h) sprężonego powietrza.
Budowa i obsługa instalacji obsługujących silniki spalinowe
pomocnicze:
a) smarowania,
b) chłodzenia,
c) zasilania,
d) rozruchu.
Wymagania stawiane siłowniom i wpływ tych wymagań na
rozwiązania zastosowane w siłowniach okrętowych.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C
S przedmiotu
2
EKP1
5
1
EKP1;
EKP2;
EKP3;EKP4
2
EKP1;
EKP2;
EKP3;EKP4
1
EKP1
1
1
EKP1; EKP4
Instalacje siłowni spalinowych:
12
a) instalacje chłodzenia:
- chłodzenie cylindrów, układy chłodzenia cylindrów silników
wolnoobrotowych i średnioobrotowych, dobór pomp obiegowych
i chłodnic, rola zbiornika wyrównawczego, jego dobór i włączenie
w system, grzanie silnika, odpowietrzanie systemu, wpływ
wyparownika próżniowego na eksploatację systemu oraz jego
dobór i włączenie w system, parametry ruchowe systemu i ich
regulowanie, instalacja chłodzenia cylindrów z ciśnieniowym
zbiornikiem wyrównawczym, kontrola i uzdatnienie wody,
czyszczenie instalacji,
- chłodzenie tłoków wodą słodką, zalety i wady wody słodkiej
jako czynnika chłodzącego tłoki, schemat podstawowy instalacji,
jej elementy składowe i eksploatacyjne,
- chłodzenie wtryskiwaczy, instalacje podstawowe na wodę
słodką, olej smarowy i olej napędowy, zasady eksploatacji
poszczególnych instalacji,
2
EKP1;
EKP2;
EKP3;EKP4
Bilans energetyczny siłowni okrętowej:
a) sprawność urządzenia energetycznego,
b) sprawność ogólna napędu i jej części składowe,
c) sprawność energetyczna siłowni i możliwości jej zwiększenia,
d) układy energetyczne siłowni okrętowych.
77
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
- instalacje wody morskiej, ogólna charakterystyka, połączenia
szeregowe, równoległe i mieszane elementów chłodzonych,
parametry obliczeniowe i eksploatacyjne systemu, regulacja
parametrów, zapobieganie korozji, erozji i osadom, i
- centralne instalacje chłodzenia, zalety i wady instalacji
centralnych, układy podstawowe instalacji centralnych, metody
optymalizowania, dobór pomp wody morskiej, chłodnic
centralnych i szybkości przepływu w obiegu
niskotemperaturowym, parametry eksploatacyjne i regulacja
instalacji,
b) instalacje paliwowe: - wymagania norm i wytwórców silników
dotyczące paliw okrętowych oraz wpływ własności paliw na budowę i
eksploatacji systemu,
- instalacja pobierania, przechowywania i transportu paliwa,
zabezpieczenia przed przelaniem paliwa, przechowywanie,
zdawanie i utylizacja odpadów paliwowych,
- instalacja oczyszczania, metody oczyszczania paliw okrętowych,
czynniki decydujące o prawidłowym oczyszczaniu paliwa w
wirówkach i ich wpływ na budowę i eksploatację systemu
oczyszczania, dobór i eksploatacja zbiorników osadowych, dobór
wirówek, zastosowanie niekonwencjonalnych metod oczyszczania
i uzdatniania paliwa (dekantery, homogenizatory, filtry
niepełnoprzepływowe, dodatki do paliw), współczesny układ
oczyszczania,
- instalacja zasilająca, układ atmosferyczny (konwencjonalny) i
ciśnieniowy na olej opałowy, stosowanie systemu ciśnienia, dobór
elementów układu, rola zbiornika zwrotnego (odpowietrzającego),
podgrzewanie i regulacja lepkości paliwa przed silnikiem,
filtrowanie paliwa w układzie zasilającym, regulacja ciśnienia
paliwa, instalacje zasilające na paliwo zmieszane, instalacje
jednopaliwowe siłowni, instalacja zasilająca kotła pomocniczego,
c) instalacje smarowe:
- instalacja poboru i transportu oleju,
- instalacje obiegowe smarowania silników spalinowych, elementy
składowe instalacji ich dobór i eksploatacja (zbiorniki obiegowe,
pompy obiegowe, chłodnice, filtry),
- instalacje smarowania cylindrów, - instalacje obiegowe
smarowania: przekładni, turbosprężarek i wałów śrubowych,
- instalacje oczyszczania olejów silnikowych, dobór wirówek oraz
dobór optymalnej wydajności wirówki i krotności wirowania oleju
obiegowego przy wirowaniu ciągłym, filtrowanie
niepełnoprzepływowe, współczesny system oczyszczania oleju
obiegowego,
d) instalacja sprężonego powietrza:
- odbiory okrętowe sprężonego powietrza,
- zapotrzebowanie powietrza na rozruch silnika,
- dobór zbiorników głównych i pomocniczych powietrza,
- dobór sprężarek głównych, awaryjnych i pomocniczych,
- sterowania systemów, ich rozwiązywanie i eksploatacja,
e) instalacje parowo-wodne:
- konwencjonalna instalacja parowo-wodna (na parę nasyconą
suchą), odbiory pary wodnej, bilans parowy statku, dobór kotłów
pomocniczych, czynniki wpływające na wydajność kotła
utylizacyjnego oraz regulacja jego wydajności, połączenia kotła
opalanego paliwem z kotłem utylizacyjnym, schemat podstawowy
instalacji parowej i jej budowa, schemat podstawowy instalacji
78
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
7.
skroplinowej, elementy instalacji (zawory skroplinowe, kontrola
przepływu, zbiorniki obserwacyjne skroplin, chłodnice skroplin,
skraplacz nadmiarowy),
- schemat podstawowy instalacji zasilającej, elementy instalacji
(skrzynia cieplna, zbiorniki zapasowe wody kotłowej, pompy
zasilające, kontrola i uzdatnianie wody, regulacja zasilania kotłów,
- zasady eksploatacji instalacji parowo-wodnej (rozruch instalacji,
kontrola w trakcie ruchu, odstawianie instalacji, konserwacja i
czyszczenie),
- instalacje głębokiej utylizacji energii strat, czynniki wpływające
na celowość zastosowania głębokiej utylizacji strat, źródła energii
strat i możliwości ich wykorzystania, wpływ rozwiązania systemu
na pokrycie potrzeb energetycznych siłowni, schematy
podstawowe systemów jedno- i dwuciśnieniowych, systemy
zintegrowane, parametry pracy systemów, podgrzewanie wody
zasilającej „ „ 1 przegrzewanie pary,
f) instalacje zęzowo-balastowe:
- instalacje zęzowe, dobór pomp zęzowych, schematy ideowe
systemu zęzowego, zabezpieczenia przed zalaniem pomieszczeń
osuszanych, dobór i rozmieszczenie studzienek zęzowych, koszy
ssących i osadników oraz ich połączenia z magistralą zęzową i
pompami zęzowymi, awaryjne ssanie zęz siłowni, gromadzenie i
postępowanie ze ściekami zaolejonymi, odolejanie wód zęzowych,
gromadzenie i usuwanie popłuczyn z siłowni, resztkowanie zęz,
- instalacje balastowe, dobór pomp balastowych, schemat
podstawowy systemu, pompowanie i resztkowanie zbiorników
balastowych,
g) instalacje sanitarne wody dopływowej:
- wymagania stawiane wodzie do picia oraz wodzie do higieny
osobistej, - zapotrzebowanie na wodę do picia, higieny osobistej,
do celów gospodarczych oraz spłukiwania ustępów,
- pobieranie, przechowywanie i uzdatnianie wody,
- wykorzystanie wody wytworzonej w wyparownikach
próżniowych do celów sanitarnych,
- schematy podstawowe systemów sanitarnych wody
dopływającej, ich budowa i eksploatacja.
Systemy siłowni parowych: (5.3.2. p.7)
a) podział i zadania instalacji siłowni parowych,
b) schematy podstawowe obiegów parowo-wodnych, główny
system parowy, pomocniczy system pary dolotowej, pomocniczy
system pary odlotowej, systemy skroplinowe, systemy zasilające,
c) instalacje paliwowe,
d) instalacje smarowe,
e) instalacje destylacyjne.
2
1
EKP1;
EKP2;
EKP3;EKP4
Semestr V
Lp.
1.
Zagadnienia
Charakterystyka oporowa okrętu: (5.3.2. p.8)
a) opór konstrukcyjny, czynniki wpływające na opory
eksploatacyjne statku, zależność oporu okrętu od prędkości
statku,
b) moc holowania, prędkość kontraktowa, wpływ prędkości
79
Liczba
godzin
W Ć S
1
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1; EKP6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2.
3.
4.
5.
statku i warunków pływania na:
- zużycie paliwa,
- napęd główny,
- obciążenie mocą.
Pola pracy silników głównych:
a) pojęcie obciążenia znamionowego silnika, pola doboru
silników wolnoobrotowych, deklarowane przez wytwórców
pola obciążeń silników głównych,
b)
ograniczenia
eksploatacyjne
minimalnych
i
maksymalnych
obciążeń silników, czynniki eksploatacyjne wpływające
na te
ograniczenia, dopuszczalne przeciążenia silników
głównych.
Współpraca układu silnik - śruba okrętowa:
a) dopasowanie układu silnik spalinowy tłokowy - śruba
stała, rezerwy konstrukcyjne mocy silnika i prędkości
obrotowej silnika w układzie bezpośrednim napędu śruby,
dobór obciążenia znamionowego silnika, ocena doboru
układu silnik - śruba na podstawie prób morskich i
prognozy modelowej, wpływ doboru tego układu na jego
eksploatację, możliwości poprawy współpracy układu silnik
- śruba,
b) układy przekładniowe, dobór przełożenia przekładni
mechanicznej wielobiegowej, układy ze śrubą nastawną,
c) pole współpracy układu silnik spalinowy tłokowy - śruba
nastawna,
d) charakterystyka optymalnej sprawności układu
napędowego ze śrubą nastawną i wpływ warunków pływania na
przebieg tej charakterystyki, zalety i wady śrub nastawnych.
Bezpieczna eksploatacja zespołów prądotwórczych: (5.3.2. p.11)
a) typy (napędu głównego, pomocnicze, awaryjne) i ogólna
budowa zespołów prądotwórczych,
b) rodzaje napędów prądnic i alternatorów,
c) ogólne zasady współpracy zespołów prądotwórczych,
d) rozruch, wpięcie na szyny, wypięcie z szyn, odstawianie z
ruchu,
e) systemy monitoringu i kontroli zespołów prądotwórczych,
f) bezpieczna eksploatacja zespołów prądotwórczych,
(codzienna obsługa i działania remontowe),
działania prewencyjne, ograniczające występowanie uszkodzeń
oraz działania po stwierdzeniu uszkodzeń lub nieprawidłowości w
pracy zespołu prądotwórczego.
Zachowanie środków bezpieczeństwa podczas pełnienia wachty
oraz procedury postępowania w chwili wykrycia zagrożenia
pożarowego lub negatywnych zdarzeń, w szczególności w
systemie paliwowym: (5.3.2. p.12)
a) obchód siłowni:
 sprawdzanie parametrów pracy urządzeń i
systemów oraz poziomów mediów w zbiornikach
80
2
1
EKP1; EKP6
2
2
EKP1; EKP6
3
1
EKP5; EKP7
1
1
EKP5; EKP7
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
6.
(przez obserwację czujników oraz
organoleptycznie),
 sprawdzanie szczelności urządzeń i rurociągów,
b) postępowanie w chwili wykrycia zagrożenia pożarowego
lub negatywnych zdarzeń:
 przyczyny występowania i definiowanie
zagrożenia, w tym pożarowego, oraz uszkodzeń i
systemów, umiejętność oceny poziomu zagrożenia
(pod kątem szybkości podejmowania działań),
 procedury awaryjne,
 działania niestandardowe,
zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo własne i odpowiedzialność
wachtowego za cały statek z załogą (wszczepcie alarmu przed
przystąpieniem do akcji).
Współczesne siłownie okrętowe – tendencje rozwojowe. (5.2.5. 1
EKP1
p.1)
7.
8.
9.
10.
11.
Energetyka siłowni okrętowej: (5.2.5. p.2)
a) sprawności układów energetycznych
b) energia zapotrzebowana do napędu statku,
c) zapotrzebowanie na energię elektryczną i cieplną bilanse,
ogólna sprawność energetyczna siłowni i sposoby jej
podwyższania.
Nowoczesne rozwiązania układów napędowo-energetycznych z
prądnicami wałowymi i sposoby ich eksploatacji. (5.2.5. p.3)
Utylizacja ciepła odpadowego, przegląd współczesnych rozwiązań
układów oraz zasady ich eksploatacji. (5.2.5. p.4)
Nowe rozwiązania systemów siłownianych. (5.2.5. p.7)
Zasady ekonomicznej eksploatacji siłowni okrętowych. (5.2.5. p.8)
2
1
EKP1; EKP4
3
1
EKP1; EKP4
3
1
EKP1; EKP4
2
1
1
EKP1
EKP4
Semestr VI (praktyka morska)
Lp.
1.
2.
3.
4.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L
Zal.
Zajęcia na statku podczas praktyki eksploatacyjnej realizowanej
zgodnie z programem zawartym w Dzienniku Praktyki Morskiej
(Training Record Book). Wykonanie programu potwierdza
podpisem starszy mechanik.
Zapoznanie się z eksploatacją siłowni w różnych stanach
eksploatacyjnych statku.
Wykonanie z natury schematów instalacji: sprężonego powietrza,
zasilającej paliwowej, olejowej silnika głównego, wody morskiej,
chłodzenia tłoków, cylindrów i głowic silnika głównego,
chłodzenia i olejowej silników pomocniczych, transportowej
paliwa, zęzowej, balastowej, wody sanitarnej, parowej i
skroplinowej, przeciwpożarowej oraz szkicu układu napędowego
statku.
- Sporządzenie charakterystyk śrubowych w funkcji prędkości
obrotowej silnika i prędkości postępowej statku w różnych
warunkach pływania.
81
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Semestr VII (Siłownie okrętowe III)
Lp.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć S
7 1 1
1. Układy napędowe statku i ich eksploatacja: (5.2.5. p.5)
a) przegląd współczesnych układów napędowych oraz
pędników,
b) charakterystyki obrotowe śruby,
c) charakterystyki hydrodynamiczne,
d) charakterystyki napędowe statku,
e) pole pracy silnika,
f) współpraca silnika, śruby i kadłuba w stanach ustalonych
i przejściowych, w różnych warunkach pływania,
śruba nastawna – jej zalety i możliwości.
2. Praca układu napędowego przy manewrowaniu – krzywe 2
Robinsona. (5.2.5. p.6)
3. Eksploatacja siłowni okrętowej w stanach awaryjnych. (5.2.5. p.9) 2
4. Konstrukcja obiektów morskich i statków pod kątem systemów
3
kontroli prawidłowej pracy i systemów wczesnego wykrywania
nieprawidłowości pracy i uszkodzeń: (5.2.5. p.10)
a) procedury bezpiecznej eksploatacji urządzeń napędu
głównego:
 ocenia stanu technicznego przed startem,
 kryteria oceny poziomu bezpieczeństwa
eksploatacyjnego,
 podejmowanie decyzji wyłączenia urządzenia z
eksploatacji,
b) procedury bezpiecznej eksploatacji urządzeń
pomocniczych:
 ocenia stanu technicznego przed startem,
 kryteria oceny poziomu bezpieczeństwa
eksploatacyjnego,
 podejmowanie decyzji wyłączenia urządzenia z
eksploatacji,
c) wpływ wyłączenia urządzeń z ruchu na eksploatację
statku oraz zagrożenie bezpieczeństwa statku,
ogólna budowa i podstawowe funkcje systemów kontroli
prawidłowej pracy i systemów wczesnego wykrywania
nieprawidłowości pracy i uszkodzeń.
5. Prezentacja prac seminaryjnych wykonanych w czasie praktyki
morskiej realizowanej w semestrze VI.
82
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1; EKP6
1
EKP6
1
EKP5; EKP7
EKP5; EKP7
7
EKP5; EKP7
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
78
20
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
27
Przedmiot:
Semestr
ECTS
1
P
S
7
10
25
30
3
3
53
2
7
7
137
5
7
Diagnostyka techniczna
Liczba godzin w tygodniu
W
V
L
C
0,5
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
0,5
W
C
L
8
Razem w czasie studiów:
P
7
15
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
scharakteryzować istotę diagnostyki technicznej w eksploatacji
siłowni okrętowej
omówić procesy fizyczno chemiczne jako nośniki informacji
diagnostycznej
zdefiniować stan techniczny silnika na podstawie pomiarów
wibroakustycznych, endoskopowych itp.
ocenić stan techniczny silnika na podstawie współczesnych systemów
diagnostycznych
83
Odniesienie do
EK dla
programu
KW_04; KW_12
KW_04; KW_05
KU_08
KU_09
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
Zagadnienia
1. Istota diagnostyki technicznej.
Stan obiektu, sygnał diagnostyczny, sygnał wejściowy
2. Obiekt techniczny jako przedmiot diagnozowania.
Analiza diagnostyczna. Dekompozycja obiektu.
Procesy fizyczno chemiczne jako nośniki informacji o stanie
3.
obiektu technicznego
4.
Diagnostyczne badania eksperymentalne.
5.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
2
EKP2
2
EKP2
2
EKP3
Diagnostyka techniczna maszyn i urządzeń okrętowych: (5.3.15 p. 12)
a) diagnostyka wibroakustyczna maszyn wirnikowych i
tłokowych,
b) nowe systemy diagnostyki technicznej na przykładach firm:
CoCoS-MAN B&W, MAPEX-PR, SIPWA-TP, SULZER,
c) endoskopia w zastosowaniu okrętowym.
d) ultradźwiękowe metody kontroli jakości materiałów oraz pomiary
grubości materiałów (5.3.15. p. 11a)
e) badania zanieczyszczeń mechanicznych w oleju
f) badania metodą emisji akustycznej
7
EKP3, EKP4
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
84
W, C
8
5
L
7
P
6
5
0
18
0,5
1
14
0,5
1
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
28
Zarządzanie bezpieczną eksploatacją statku
Przedmiot:
Semestr
ECTS
VII
VIIIE
1
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
1
2
S
10
30
Razem w czasie studiów:
40
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
wykorzystać wiedzę dotyczącą zarządzania bezpieczną eksploatacją
statku, organizacją i zarządzaniem zasobami siłowni okrętowej
stosować podstawowe technologie informatyczno-komunikacyjne w
zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji w bezpiecznej
eksploatacji siłowni korzystać z norm i dokumentacji technicznej;
ma uporządkowaną wiedzę z zakresu procesów analizy i zarządzania
ryzykiem, ze szczególnym uwzględnieniem zasobów ludzkich oraz
materialnych – specyficznych dla siłowni pływających obiektów
komercyjnych
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W12
K_W09
K_U07
K_W15
K_K05
Treści programowe:
Semestr VII
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Prezentacja prac seminaryjnych wykonanych w czasie praktyki
2
EKP1
morskiej realizowanej w semestrze VI.
Instruktaż i szkolenie na statku. Zaznajomienie ze statkiem. Listy
kontrolne dotyczące prac niebezpiecznych.
Sygnały alarmów. Zadania członków załogi podczas alarmów.
1
EKP1
Rozmieszczenie
podręcznego
sprzętu
ratowniczego,
przeciwpożarowego, środków ochrony osobistej i pierwszej
pomocy medycznej.
Rozmieszczenie
i
przeznaczenie:
awaryjnego
zespołu
2
EKP1
prądotwórczego, awaryjnej pompy pożarowej, przycisków
sygnalizacji alarmowej, awaryjnego ssania zęz, systemu zaworów
szybkozamykających, systemu zamykania przejść wodo i
ognioszczelnych, wyjść awaryjnych, stacji sterowania stałymi
instalacjami gaśniczymi, systemu oświetlenia awaryjnego.
Procedury wachtowe, przyjmowanie i zdawanie obowiązków.
1
EKP1
Procedury utrzymania i monitorowania zdolności siłowni do pracy
okresowo bezwachtowej.
Rozmieszczenie i przeznaczenie instalacji i wyposażenia ochrony
1
EKP1
środowiska. Książka zapisów olejowych. Okrętowy plan
zapobiegania rozlewom olejowym.
Zagadnienia
85
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
6.
7.
Procedura bunkrowania paliwa (lista kontrolna czynności
wykonywanych przed, w trakcie i po przyjęciu paliwa).
Procedury utrzymania i monitorowania skuteczności działania
środków bezpieczeństwa pożarowego.
2
EKP1
1
EKP1
Semestr VIII
Lp.
Zagadnienia
Podział kompetencji członków załogi wymagany przez
Konwencję STCW. (5.2.17 p.1)
2. Struktury organizacyjne załogi statku, funkcje kierownicze i
odpowiedzialność członków załogi. (5.2.17)
3. Organizacja działu maszynowego. (5.2.17)
4. Przyjmowanie i zdawanie obowiązków. (5.2.17)
5. Instruktaż i szkolenie na statku. (5.2.17)
6. Dokumenty i dzienniki działu maszynowego, biuro maszynowe.
(5.2.17)
7. Obowiązki członków załogi wynikające z Kodeksu ISM i
regulaminu pracy(5.2.17)
8. Zadania członków załogi podczas alarmów i awarii urządzeń
okrętowych. (5.2.17)
9. Rozmieszczenie zdalnych wyłączników i sygnalizacji stanu
mechanizmów i wentylacji, zrywanie zaworów, zamknięcia
przejść i wyjść awaryjnych. (5.2.17)
10. Procedury wyłączania i uruchamiania systemów okrętowych
napędu głównego, systemów pomocniczych oraz maszyn i
urządzeń awaryjnych. (5.2.17)
11. Kierowanie zespołem ludzkim. Zarządzanie ryzykiem zasobów
ludzkich oraz materialnych. (5.2.17. p.11)
1.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W Ć
L
przedmiotu
3
EKP1
3
EKP1
2
1
1
5
EKP1
EKP3
EKP1
EKP1
3
EKP1
1
EKP1
2
EKP2
2
EKP2
7
EKP3
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
86
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
L
P
S
30
10
10
10
20
3
83
3
30
1
4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
29
Okrętowe silniki tłokowe I, II, III
Przedmiot:
Semestr
ECTS
IV
V
VII E
2
2
4
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
1
L
P
1
2
Liczba godzin w semestrze
S
W
0,5
30
15
15
C
Razem w czasie studiów:
L
S
15
30
11
116
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
opisać budowę i zasadę działania okrętowych silników tłokowych;
scharakteryzować procesy: wymiany ładunku, doładowania,
wtrysku i spalania uwzględniając ich wpływ na parametry pracy
silnika, w tym skład spalin (wpływ na środowisko naturalne)
analizować obiegi teoretyczne i rzeczywiste silników tłokowych;
obliczać podstawowe energetyczne i ekonomiczne wskaźniki pracy
silnika
omówić budowę, wykonanie i materiały najważniejszych
elementów konstrukcyjnych okrętowych silników tłokowych
EKP4
przygotować do ruchu, uruchomić, nadzorować podczas pracy i
zatrzymać silnik okrętowy; wykonać podstawowe czynności
wchodzące w zakres regulacji statycznej silników okrętowych
EKP5
mierzyć podstawowe parametry pracy silnika okrętowego,
analizować zmiany ich wartości i formułować wnioski
diagnostyczne
wykonywać wykresy indykatorowe indykatorami mechanicznymi;
obsługiwać indykatory typu elektronicznego; analizować zmiany
wykresów i formułować wnioski diagnostyczne
korzystać ze źródeł literaturowych, baz danych, innych źródeł
informacji; dokonuje interpretacji informacji, formułuje opinie i
wnioski
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy; potrafi kierować małym zespołem przyjmując
odpowiedzialność za efekty jego pracy
EKP6
EKP7
EKP8
K_W02; K_W03;
K_U01; K_U13;
K_K02
K_W01; K_W08;
K_U17
K_W03; K_W05;
K_W09 ; K_U01;
K_U22
K_W04; K_U01,
K_U16; K_U17;
K_U19; K_U20;
K_U22
K_W04; K_W08;
K_U08; K_U09;
K_U13; K_U17
K_W04; K_W08;
K_U08; K_U09;
K_U13; K_U17
K_U01
K_U05
K_K05; K_K07
Treści programowe:
Semestr IV (Okrętowe silniki tłokowe I)
Lp.
1.
Zagadnienia
Wiadomości wstępne: (5.3.1. p.1)
a) podział silników spalinowych,
b) zasada działania tłokowego silnika spalinowego
87
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
4
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
dwusuwowego i czterosuwowego,
c) ogólny opis budowy tłokowego silnika spalinowego
(układ korbowy, kadłub i głowica, rozrząd, układ zasilania,
układ chłodzenia, układ smarowania).
Wytwarzanie, zapłon i spalanie mieszanki paliwowopowietrznej.
Czynności obsługowe silnika spalinowego (napęd główny i
pomocniczy):
a) przygotowanie do ruchu,
b) obsługa w czasie pracy,
c) obsługa w czasie manewrów,
d) zatrzymanie silnika.
Obiegi porównawcze (teoretyczne):
a) rodzaje obiegów porównawczych,
b) wskaźniki pracy obiegu porównawczego.
Obiegi rzeczywiste:
a) wykres indykatorowy,
b) ładowanie (przebieg, parametry, ustawienie rozrządu,
wpływ prędkości i obciążenia),
c) sprężanie (przebieg, parametry),
d) tworzenie mieszaniny palnej (rozpylenie paliwa,
parowanie i mieszanie z powietrzem ,
e) spalanie (opóźnienie samozapłonu, fazy spalania,
szybkość spalania, maksymalne ciśnienie spalania),
f) rozprężanie (przebieg, parametry),
g) wydech (przebieg, faza wydechu, parametry).
Wskaźniki pracy silnika:
a) definicje i sposoby określenia: momentu obrotowego,
prędkości obrotowej, średniego ciśnienia indykowanego i
użytecznego, mocy indykowanej i użytecznej, sprawności
indykowanej, mechanicznej i ogólnej, jednostkowego
zużycia paliwa i ciepła,
b) bilans cieplny i wykres Sankeya silnika okrętowego,
porównanie rzeczywistego i teoretycznego obiegu pracy
silnika.
Charakterystyki silników okrętowych:
a) charakterystyki w funkcji prędkości obrotowej,
b) charakterystyki w funkcji obciążenia,
c) charakterystyki regulacyjne,
d) charakterystyki specjalne.
Doładowanie:
a) podstawy procesów doładowania,
b) istota i sposoby realizacji procesów doładowania,
c) wykorzystanie energii spalin wylotowych: system
impulsowy i stałociśnieniowy, porównanie obu systemów,
d) chłodzenie powietrza doładowującego, budowa
chłodnicy, wykraplanie pary wodnej i sposoby jej
oddzielania od powietrza zasilającego silnik,
e) turbosprężarka - ogólna budowa, rozwiązania techniczne,
technologie ich wykonywania i materiały konstrukcyjne,
88
2
EKP2
4
EKP4
3
EKP2
4
EKP2
4
EKP5; EKP6
2
EKP1
4
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
f) okoliczności wystąpienia zjawiska pompowania
turbosprężarki, sposoby zapobiegania i usuwania ich
przyczyn.
Budowa, wykonanie i materiały podstawowych elementów
kadłuba: (5.3.1. p.9)
a) podstawa,
b) skrzynia korbowa,
c) blok cylindrowy,
d) tuleja cylindrowa,
e) głowica, łożyska główne,
f) silniki rzędowe i w układzie V, śruby ściągowe.
9.
3
EKP3
Semestr V (Okrętowe silniki tłokowe II)
Lp.
1.
2.
3.
4.
Zagadnienia
Budowa, wykonanie i materiały podstawowych elementów
układu korbowego: (5.3.1. p.10)
a) tłoki,
b) sworznie tłoka,
c) pierścienie tłokowe,
d) trzon tłoka,
e) wodzik, korbowód,
f) wał korbowy,
g) łożyska układu korbowego,
h) chłodzenie tłoków - wpływ intensyfikacji chłodzenia na
budowę konstrukcyjną podzespołów.
Budowa i działanie zaworowego mechanizmu rozrządu:
a) elementy układu rozrządu: krzywka, popychacz, laska
popychacza, dźwignia zaworowa, zespół zaworu
grzybkowego ze sprężyną,
b) charakterystyka sprężyny zaworowej,
c) hydrauliczny układ napędu zaworu wylotowego,
d) pojęcie luzu zaworowego i jego nastawa.
Instalacja wtryskowa paliwa:
a) zasada sterowania dawką paliwa,
b) wpływ rozwiązania sterowania przelewem paliwa na
właściwości pracy silnika okrętowego,
c) budowa i działanie pomp wtryskowych (z zaworkiem
przelewowym, z tłoczkiem pokrętnym - Boscha),
d) budowa wtryskiwaczy - do pracy na paliwie lekkim (olej
napędowy) i ciężkim (olej opałowy),
e) ciśnienie początku otwarcia iglicy wtryskiwacza - zasada
nastawy wymaganej wartości, przewody
wysokociśnieniowe paliwa.
Instalacja chłodzenia silnika:
a) istota chłodzenia i zadanie czynnika chłodzącego,
b) instalacja chłodzenia tłoków,
c) parametry czynników chłodzących,
d) instalacja chłodzenia wtryskiwaczy.
89
Liczba
godzin
W Ć L
3
1
2
1
1
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP3
EKP3
2
EKP3, EKP4
EKP1, EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Instalacja olejenia silnika:
a) określenie funkcji oleju w silniku (chłodzenie,
smarowanie, ochrona przed korozją),
b) opis pracy instalacji olejenia silnika.
System rozruchu i sterowanie pracą silnika:
a) zasady tworzenia momentu napędowego w czasie
rozruchu pneumatycznego (obieg cieplny rozruchu
pneumatycznego), działanie elementów w pneumatycznej
instalacji rozruchu, działanie rozdzielacza i zaworu
rozruchowego,
b) zasady przesterowania wału korbowego w czasie
rozruchu w dwóch kierunkach obrotów silnika
(nawrotność),
c) omówienie zabezpieczeń wbudowanych w system
sterowania silnikiem,
d) opis współdziałania układu sterowania podczas
manewrowania silnikiem.
Mechanika układu korbowego:
a) równanie ruchu elementów układu korbowego,
b) siły bezwładności i zasada ich wyrównoważenia,
c) przykłady wyrównoważenia sił i momentów
bezwładności w silnikach wielocylindrowych,
d) zasada budowy i działanie koła zamachowego,
e) drgania skrętu wału korbowego - określenie stopnia
bezpieczeństwa określonego przypadku rezonansu drgań
skrętnych,
f) tłumiki drgań skrętnych - budowa, działanie i zalecenia
eksploatacyjne.
Zasady obsługiwania i użytkowania silników okrętowych:
a) diagnostyka procesu spalania i wtrysku paliwa,
b) wykorzystanie wykresów funkcji diagnostycznych w
zależności od kąta obrotu wału korbowego,
c) diagnostyka stanu tulei cylindrowej, pierścieni i tłoka,
określenie parametrów roboczych silnika,
d) typowe temperatury i ciśnienia czynników roboczych,
wyznaczanie czasu eksploatowania elementów silnika.
Budowa i działanie silników dwupaliwowych (paliwo ciekłe i
gazowe).
Toksyczność spalin wylotowych:
a) określenie toksyczności spalin: tlenki azotu, niespalone
węglowodory, tlenki węgla, niespalone cząstki stałe,
b) metody pomiaru i jednostki poszczególnych składników
toksyczności spalin,
c) pomiar zadymienia spalin oraz możliwości jego
racjonalnego korzystania w eksploatacji silników.
Wpływ zastosowania paliw ciężkich na konstrukcję i
eksploatację silników okrętowych.
Obliczanie średniego ciśnienia indykowanego z wykresu
indykatorowego: (5.3.1. p.21)
a) moc indykowana, efektywna, tarcia,
90
1
1
EKP1, EKP4
1
1
EKP4
2
1
EKP1, EKP5
4
1
1
EKP5,EKP6
EKP1
2
EKP1, EKP6
4
EKP1, EKP4
EKP7
EKP2,EKP8
1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
b) straty energetyczne wylotowe i chłodzenia,
c) sprawność mechaniczna,
d) stopień sprężania,
e) wykonywanie wykresów indykatorowych na różnych
silnikach - rodzaje wykresów indykatorowych,
f) praktyczne wykonywanie takich wykresów,
g) omówienie zalet wykresów „miękkiej” sprężyny i
wykresów rozwijanych ręcznie,
h) indykowanie silników metodami elektronicznymi, zasada
działania takich urządzeń,
i) wyznaczanie średniego ciśnienia indykowanego, mocy
indykowanej,
j) błędy przy obliczaniu mocy indykowanej,
k) przebiegi ciśnienia spalania dla silników dwusuwowych i
czterosuwowych, wolnoobrotowych i szybkoobrotowych,
l) ocena procesu spalania przy wykorzystaniu przebiegów
indykatorowych,
m) fazy spalania.
Semestr VI
Lp.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć
Zajęcia na statku podczas praktyki eksploatacyjnej realizowanej
zgodnie z programem zawartym w Dzienniku Praktyki Morskiej
(Training Record Book). Wykonanie programu potwierdza
podpisem starszy mechanik.
20.
L
z
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1, EKP6
EKP7, EKP8
Semestr VII (Okrętowe silniki tłokowe III)
Lp.
Zagadnienia
Liczba
godzin
W Ć L/S
1.
2.
Teoria procesu roboczego: (5.2.4. p.1)
a) obiegi porównawcze (teoretyczne):
- rodzaje obiegów porównawczych,
- wskaźniki pracy obiegu porównawczego,
b) obiegi rzeczywiste:
- wykres indykatorowy, analiza wykresów
indykatorowych,
- ładowanie (przebieg, parametry, ustawienie
rozrządu, wpływ prędkości i obciążenia),
- sprężanie (przebieg, parametry),
- tworzenie mieszaniny palnej (rozpylenie paliwa,
parowanie i mieszanie z powietrzem),
- spalanie (opóźnienie samozapłonu, fazy spalania,
szybkość spalania, maksymalne ciśnienie spalania),
- rozprężanie (przebieg parametry),
- wydech (przebieg, fazy wydechu, parametry).
Proces wymiany ładunku: (5.2.4. p.2)
a) wymiana ładunku w silnikach 4-suwowych,
91
4
2/2
2
2/-
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1,EKP2,
EKP5, EKP8
EKP1, EKP5,
EKP8
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
3.
4.
5.
6.
b) wymiana ładunku w silnikach 2-suwowych,
c) wskaźniki opisujące jakość przebiegu procesu wymiany
ładunku,
d) diagnostyka procesu wymiany ładunku.
Proces spalania: (5.2.4. p.3)
2
a) termodynamiczne podstawy procesu spalania,
b) proces wtrysku paliwa, optymalizacja procesu
rozpylania paliwa,
c) tworzenie mieszaniny paliwowo-powietrznej, makro- i
mikrostruktura strugi, parametry rozpylania paliwa,
d) przebieg procesu spalania,
e) wpływ przebiegu wtrysku i spalania na sprawność
silnika,
f) wpływ parametrów eksploatacyjnych na proces
tworzenia mieszaniny paliwowo-powietrznej i spalanie,
g) diagnostyka procesu wtrysku i spalania.
Doładowanie silników okrętowych: (5.2.4. p.4)
5
a) podstawy termodynamiczne procesów doładowania,
b) istota i sposoby realizacji procesów doładowania,
c) wykorzystanie energii spalin wylotowych: system
impulsowy i stałociśnieniowy, porównanie obu systemów,
d) wpływ czynników eksploatacyjnych na pracę układów
doładowania,
e) chłodzenie powietrza doładowującego, wykraplanie pary
wodnej i sposoby jej oddzielania od powietrza zasilającego
silnik,
f) turbosprężarki - nowe rozwiązania techniczne,
g) awarie turbosprężarek - praca silnika z wyłączoną
turbosprężarką,
h) okoliczności wystąpienia zjawiska pompowania
turbosprężarki, sposoby zapobiegania i usuwania ich
przyczyn,
i) diagnostyka procesu doładowania.
Energetyczne i ekonomiczne wskaźniki pracy silnika: (5.2.4.
p.5)
a) definicje i sposoby określenia: momentu obrotowego
prędkości obrotowej, średniego ciśnienia indykowanego i
użytecznego, mocy indykowanej i użytecznej, sprawności
indykowanej, mechanicznej i ogólnej, jednostkowego
zużycia paliwa i ciepła,
b) bilans cieplny i wykres Sankeya silnika okrętowego.
Dynamika układu korbowo-tłokowego: (5.2.4. p.6)
2
a) mechanika układu korbowego, równanie ruchu
elementów układu korbowego, siły bezwładności i zasada
ich wyrównoważenia,
b) nierównomierność biegu silnika,
c) przyczyny niewyrównoważenia silnika,
d) drgania skrętne wału korbowego - określenie stopnia
bezpieczeństwa określonego przypadku rezonansu drgań
skrętnych,
92
4/-
EKP1, EKP5,
EKP8
2/-
EKP1, EKP5,
EKP8
3/-
EKP2
4/-
EKP1,EKP7,
EKP8
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
e) tłumiki drgań skrętnych - budowa, działanie i zalecenia
eksploatacyjne.
Obciążenia cieplne silnika: (5.2.4. p.7)
a) obciążenia cieplne elementów komory spalania silnika,
b) ocena obciążenia cieplnego silnika.
7.
8.
Praca silnika w stanach ustalonych, zmiennych i awaryjnych.
Budowa silników okrętowych - wybrane zagadnienia
eksploatacyjne:
a) układ tłokowo-korbowy,
b) układ wtryskowy,
c) układ smarowania,
d) smarowanie gładzi cylindrowej,
e) układ rozruchowy i rozruchowo-nawrotny,
f) tendencje rozwojowe silników okrętowych.
Elektroniczne indykowanie silników okrętowych, analiza
wykresów indykatorowych. (5.2.4. p.10)
9.
10.
4/-
EKP5, EKP7,
EKP8
4/-
EKP4, EKP5,
EKP7
EKP3, EKP7,
EKP8
-/9
5/-
EKP5
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W
60
30
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
30
ECTS
IV
VII
3
1
P
S
10
15
20
25
15
5
120
4
5
90
3
30
1
8,0
Kotły okrętowe
Przedmiot:
Semestr
L
45
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
1
L
P
S
Liczba godzin w semestrze
W
C
30
15
1
Razem w czasie studiów:
S
15
60
93
L
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
rozróżniać poszczególne rodzaje i typy okrętowych kotłów
parowych, opisać poszczególne elementy konstrukcyjne
kotła
przedstawić sposób uruchamiania i odstawiania kotła,
wymienić czynności obsługowe wykonywane w czasie
pełnienia wachty
przeprowadzić obliczenia podstawowych procesów
kotłowych
dokonać oceny stanu technicznego kotła, palnika
kotłowego, urządzeń sterujących pracą kotła i zaplanować
ewentualne prace naprawcze
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie
zasady współpracy i dba o bezpieczeństwo
Odniesienie do EK
dla kierunku
K_W03; K_W04
K_W04;K_U11;K_K03
K_W03
K_W04;K_W05;K_W07;
K_U13;K_U16
K_W09,
K_U21;K_K07;K_K08
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
1.
2.
3.
4.
Zagadnienia
Podstawy budowy i zasada działania pomocniczych opalanych
kotłów okrętowych: (5.3.4. p.1)
a) systemy obsługujące kocioł,
b) automatyka kotła.
Podstawy budowy i zasada działania kotłów utylizacyjnych: (5.3.4.
p.2)
a) systemy obsługujące kocioł,
b) automatyka kotła.
Teoretyczne podstawy pracy kotłów okrętowych:
a) właściwości termodynamiczne wody i pary,
b) cykl przemian termodynamicznych zachodzących w kotle,
c) bilans cieplny i sprawność kotłów,
d) wielkości charakterystyczne kotłów. (5.3.4. p.5)
Procesy robocze zachodzące w kotle: (5.2.7. p.2; 5.3.4. p.6)
a) spalanie:
- wpływ parametrów paliwa i powietrza oraz stanu
technicznego palnika na jakość procesu spalania,
- diagnostyka procesu spalania w kotle,
b) wymiana ciepła:
- promieniowanie,
- konwekcja,
- rodzaje zanieczyszczeń i ich wpływ na wymianę
ciepła,
94
Liczba
godzin
W
C L/
P
2
2
2
2
1
3
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1
EKP2
EKP1
EKP2
EKP1
EKP3
4
EKP1
EKP3
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
c) aerodynamika:
- wpływ konstrukcji kotła na opory przepływu spalin,
- wpływ zanieczyszczeń na opory przepływu spalin,
- wentylatory wyciągowe,
d) cyrkulacja wody w kotle:
- cyrkulacja naturalna i jej zaburzenia,
- cyrkulacja wymuszona.
Bilans cieplny kotła - sprawność i sposoby jej podwyższania:
a) bilans cieplny po stronie parowo-wodnej,
b) bilans cieplny po stronie paliwowej,
c) metody wyznaczania sprawności (bezpośrednia i
pośrednia),
d) wpływ parametrów eksploatacyjnych na sprawność kotła.
Główne kotły okrętowe: (5.3.7. p.7)
a) opłomkowe,
b) stromorurkowe,
c) z przymusową cyrkulacją,
d) przepływowe,
e) specjalne.
Pomocnicze kotły okrętowe: (5.3.7. p.8)
a) pomocnicze opalane,
b) płomieniówkowe,
c) opłomkowe,
d) dwuobiegowe,
e) kombinowane,
f) pomocnicze utylizacyjne..
Elementy konstrukcyjne kotłów okrętowych: (5.3.4. p.9)
a) walczaki wodne i parowo-wodne,
b) główne powierzchnie ogrzewalne kotłów,
c) szkielet, płaszcz gazoszczelny, izolacja,
d) osuszacze pary,
e) podgrzewacze powietrza i wody,
f) przegrzewacze pary.
Systemy paliwowe oleju opałowego, napędowego i
odpadów ropopochodnych. (5.3.4. p.10)
Palniki kotłowe: (5.3.4. p.11)
a) ciśnieniowe z rozpylaniem mechanicznym,
b) rotacyjne,
c) dwupaliwowe,
d) z rozpylaniem parowym,
e) z rozpylaniem powietrznym.
Armatura i osprzęt kotłowy – wymogi techniczne: (5.3.4. p.12;
5.2.7. p.4)
a) zawory odcinające, bezpieczeństwa, zwrotne,
b) wodowskazy,
c) zdmuchiwacze sadzy,
d) regulatory poziomu pływakowe, sondy pojemnościowe
(zasilanie wody ciągłe i okresowe),
e) presostaty, termometry, termopary, manometry,
f) zdmuchiwacze sadzy,
95
2
2
EKP1
EKP2
EKP5
5
EKP1
EKP2
EKP5
2
EKP1
EKP2
1
EKP1
2
EKP1
EKP2
EKP4
3
4
EKP1
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
12.
g) instalacje do mycia kotłów wodą po stronie spalinowej,
h) instalacje do szumowania kotłów.
Klasyfikacja kotłów okrętowych, dane charakterystyczne,
parametry i wskaźniki współczesnych kotłów głównych i
pomocniczych: (5.2.7 p.1)
a) kotły płomieniówkowe,
b) kotły opłomkowe,
c) kotły stromorurkowe,
d) kotły dwuobiegowe,
e) kotły przepływowe,
f) kotły o budowie specjalnej,
g) jednostkowa pojemność wodna,
h) obciążenie cieplne komory paleniskowej,
i) obciążenie cieplne powierzchni wymiany ciepła,
j) ciśnienia występujące w kotle,
k) temperatury występujące w kotle,
l) przegląd konstrukcji kotłów głównych firm: FosterrWheeler,
Sunrod,
m) przegląd konstrukcji kotłów pomocniczych firm: Alborg,
Senior Thermal, Metalport, Unex.
5
3
EKP1
EKP2
EKP3
Semestr VII
Lp.
Zagadnienia
Obsługa kotłów okrętowych: (5.3.4. p.3)
a) włączanie kotłów do pracy,
b) obsługa kotłów podczas pracy (przygotowanie wody w
czasie pracy kotłów, kontrola poziomu wody, obsługa
codzienna, szumowanie wodowskazów i regulatorów
poziomu),
c) obsługa systemu paliwowego, wodnego, parowego
(obsługa filtrów i podgrzewaczy, obsługa odwadniaczy
termodynamicznych, skrzyni cieplnej, zbiornika
obserwacyjnego skroplin, chłodnicy skroplin, skraplacza
nadmiarowego ),
d) wygaszanie kotłów,
e) odstawienie palnika,
f) obniżanie ciśnienia,
g) szumowanie kotłów,
h) uzupełnianie wody,
i) regulacja wydajności kotła utylizacyjnego,
j) współpraca kotła utylizacyjnego i opalanego.
2. Bezpieczeństwo obsługi kotłów okrętowych i procedury awaryjne
(5.3.4. p.4,13)
Eksploatacja kotłów okrętowych w czasie normalnej pracy i
3.
przy stanach awaryjnych, odstawianie i konserwacja kotłów:
a) nadzór kotła podczas eksploatacji,
b) postępowanie w stanach awaryjnych,
1.
96
Liczba
godzin
W Ć S
2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP2
EKP5
2
EKP5
3
EKP2, EKP5
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
4.
5.
c) odstawianie kotłów opalanych i pomocniczych,
d) konserwacja kotłów niepracujących przez krótki i dłuższy
czas. (5.2.7 p.6)
Woda kotłowa: (5.2.7 p.7)
a) woda techniczna w obiegu parowo-skroplinowym,
b) własności wody w instalacji z kotłem: - niskoprężnym, wysokoprężnym, - przepływowym,
c) analiza wody kotłowej - interpretacja wyników i decyzje
eksploatacyjne,
d) chemiczne metody czyszczenia kotłów,
e) wymagania praktyczne - wykorzystanie firmowych
instrukcji producentów środków chemicznych do obróbki
wody kotłowej na statkach.
Instalacje kotłowe: (5.2.7 p.5)
a) systemy zasilania wodą,
b) systemy parowe,
c) systemy szumowania i odmulania,
d) systemy paliwowe.
5
EKP1
3
EKP1, EKP5
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
97
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
L
P
S
45
15
10
5
5
10
5
2
3
75
25
3
1
4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
31
Turbiny okrętowe
Przedmiot:
Semestr
ECTS
V
4
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
2
1
1
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
30
15
60
15
Razem w czasie studiów:
P
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
prawidłowo utrzymać, obsługiwać oraz eksploatować urządzenia i
instalacje okrętowe,
bezpiecznie obsługiwać materiały eksploatacyjne stosowane w
okrętownictwie,
wykorzystać wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych
związaną z budową i eksploatacją maszyn
pozyskiwać informacje z literatury, baz danych (także w języku
angielskim) oraz innych źródeł, integrować je, dokonując ich
interpretacji, wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać
opinie
posiada umiejętności samokształcenia, m.in. w celu podnoszenia
kompetencji zawodowych,
wykorzystać do formułowania i rozwiązywania praktycznych zadań
inżynierskich metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne,
typowe dla siłowni okrętowej
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W04
K_W06
K_W09
K_U01
K_U05
K_U09
K_K05
Treści programowe:
Semestr V
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1
1. Systemy przemiany energii w stopniu turbinowym. Zasada
działania stopnia akcyjnego, stopnia reakcyjnego i stopnia Curtisa. 2
EKP2
2. Trójkąty prędkości, siły powstające w stopniu, moment obrotowy, 2
moc.
EKP1
3. Straty obwodowe i pozaobwodowe w stopniu turbinowym,
sprawność obwodowa i wewnętrzna stopnia turbin.
3
2
EKP1
4. Sprawność wewnętrzna turbiny, obieg porównawczy dla siłowni 2
turbinowej.
EKP1
5. Regeneracyjny podgrzew wody zasilającej, przegrzew wtórny
pary, obiegi turbin utylizacyjnych.
2
3
EKP1
6. Zasady regulacji mocy okrętowych turbin parowych, rodzaje 2
regulacji.
Lp.
Zagadnienia
98
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Charakterystyki okrętowych turbin parowych. Zagadnienia
rewersji w turbinach okrętowych.
Podstawowy obieg cieplny i układ współczesnej okrętowej turbiny
gazowej.
Charakterystyczne wskaźniki turbiny gazowej, sposoby ich
podwyższania.
Zasada pracy sprężarkowego stopnia promieniowego i osiowego.
Charakterystyka
stopnia
sprężarkowego,
współpraca
turbosprężarki z silnikiem wysokoprężnym.
Elementy maszyn cieplnych wirnikowych.
Typowe uszkodzenia maszyn cieplnych wirnikowych.
Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych dotyczące turbin.
2
2
4
2
4
4
EKP1
EKP2
EKP1
EKP2
EKP1
EKP2
EKP1
EKP1
2
2
2
2
1
4
15. Eksploatacja turbin parowych – uruchomienie, obciążenie i
odstawienie turbiny.
16. Wyważanie wirnika turbosprężarki.
EKP1
EKP3
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP1
7
4
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
45
10
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
32
ECTS
IV
V
VIIE
2
3
4
P
S
20
5
15
3
2
65
2
5
55
2
4
Maszyny i urządzenia okrętowe
Przedmiot:
Semestr
L
15
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
2
2
L
P
W
1
30
30
30
1
1
Razem w czasie studiów:
Liczba godzin w semestrze
S
C
130
99
L
P/S
15
15
10 S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
Odniesienie do
EK dla
programu
ma uporządkowaną wiedzę ogólną z zakresu budowy, wytwarzania i
eksploatacji maszyn okrętowych
ma szczegółową wiedzę techniczną niezbędną do prawidłowego
utrzymania, obsługiwania oraz eksploatacji urządzeń i instalacji
okrętowych, urządzeń elektrycznych, elektronicznych i układów
sterowania automatycznego oraz do kierowania bezpieczną eksploatacją
siłowni okrętowej
ma szczegółową wiedzę o cyklu życia maszyn i urządzeń siłownianych i
ogólnookrętowych
zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy
rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z eksploatacją
siłowni i statku
ma szczegółową wiedzę dotyczącą zarządzania bezpieczną eksploatacją
statku, organizacją i zarządzaniem zasobami siłowni okrętowej
potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i
symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać
wnioski
potrafi stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w
maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych
potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania
mechanizmów i urządzeń okrętowych i ocenić istniejące rozwiązania
techniczne niezbędne do prawidłowej i
potrafi dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań
inżynierskich o charakterze praktycznym m.in.: usunięcie awarii,
przeglądy, planowanie i wykonanie remontu urządzeń i instalacji
energetycznych (w szczególności okrętowych)
potrafi ocenić przydatność i zastosować właściwą metodę (procedurę) i
narzędzia do rozwiązania prostych zadań inżynierskich o charakterze
praktycznym, związanych z eksploatacją mechanizmów i urządzeń
siłowni okrętowych
potrafi i ma doświadczenie w obsługiwaniu i utrzymywaniu w ruchu
maszyn, instalacji, maszyn i urządzeń siłowni okrętowych (właściwe dla
dyplomu oficera mechanika wachtowego)
umie posługiwać się i wykorzystać informacje dotyczące: dokumentacji
konstrukcyjnej i statecznościowej statku, dokumentacji technicznoruchowej urządzeń okrętowych, schematów instalacji okrętowych.
ma świadomość znaczenia zawodowej i etycznej odpowiedzialności za
podejmowaną decyzję w zakresie eksploatacji urządzeń siłowni okrętowej
w specyficznych warunkach morskich, potrafi działać w sposób
przedsiębiorczy
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
EKP6
EKP7
EKP8
EKP9
EKP10
EKP11
EKP12
EKP13
EKP14
K_W03
K_W04
K_W07
K_W09
K_W12
K_U08
K_U13
K_U15
K_U16
K_U18
K_U20
K_U22
K_K01
K_K10
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
1.
Zagadnienia
Mechanizmy siłowni okrętowych: (5.3.3. p.1)
a) rodzaje pomp oraz ich przeznaczenie, niesprawność,
100
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1, EKP4;
7
EKP5;
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2.
3.
4.
obsługa:
- pompy wirowe krętne,
- pompy wirowe krążeniowe,
- pompy wyporowe tłokowe,
- pompy wyporowe zębate,
- pompy wyporowe śrubowe,
- pompy wyporowe membranowe,
b) sprężarki wyporowe i wirowe, podział i zastosowanie,
niesprawność, obsługa,
c) urządzenia do oczyszczania paliw i olejów smarowych, cel
stosowania, rodzaje wirówek i filtrów, metody oczyszczania,
niesprawność, obsługa.
Mechanizmy pokładowe: (5.3.3. p.2)
a) windy kotwiczne,
b) windy cumownicze.
Urządzenia pokładowe: (5.3.3. p.3)
a) rodzaje i przeznaczenie urządzeń pokładowych,
b) urządzenia sterowe: klasyczne, stery strumieniowe, dysze
Corta,
c) urządzenia kotwiczne i cumownicze: rodzaje,
rozmieszczenie, przeznaczenie,
d) urządzenia przeładunkowe bomowe, dźwigowe,
bramowe, suwnice.
Pompy i układy pompowe: (5.3.3. p.4)
a) podział i klasyfikacja,
b) bilans energetyczny pompy i układu pompowego,
c) wydajność, moc i sprawność pompy,
d) pompy: wyporowe, tłokowe, zębate, śrubowe, z
wirującymi cylindrami, łopatkowe - budowa i zastosowanie,
e) pompy wirowe kręte, przepływ cieczy przez wirnik,
wysokość podnoszenia wirnika,
f) charakterystyki przepływu, mocy i sprawności pomp
wirowych i wyporowych,
g) wyróżniki szybkobieżności pomp wirowych,
h) szeregowa i równoległa współpraca pomp z instalacjami,
i) kawitacja pomp i siły poosiowe,
j) pompy wirowe, krążeniowe: zasada pracy, budowa,
k) elementy konstrukcyjne pomp i eksploatacja pomp,
l) pompy strumieniowe: zasada pracy, budowa i
eksploatacja.
ł) działania prowadzone za pomocą systemów pompowych
- bezpieczna eksploatacja ogólnostatkowych systemów
pompowych, (zwrócenie uwagi na rodzaj mediów pod kątem
zagrożeń jak i ważności w pracy siłowni, utrzymywanie
dobrego stanu technicznego urządzeń i instalacji, pełnej
szczelności)
- bezpieczna eksploatacja ładunkowych systemów
pompowych, (zwrócenie uwagi na rodzaj mediów pod kątem
zagrożeń pożarowego i chemicznego, utrzymywanie dobrego
stanu technicznego urządzeń i instalacji, pełnej szczelności)
101
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9
2
3
3
EKP1, EKP4;
EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9;
EKP10;
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
5.
6.
7.
8.
- systemy monitoringu i kontroli systemów pompowych
oraz ich ogólna budowa i działanie
Sprężarki: (5.3.3. p.5)
a) wiadomości teoretyczne na temat procesu sprężania,
sprawność wolumetryczna,
b) budowa sprężarek tłokowych, śrubowych i łopatkowych,
c) rozrząd sprężarek,
d) eksploatacja sprężarek wyporowych,
e) przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące sprężarek,
f) sprężarki wirowe: podział i zastosowanie,
g) podstawy teoretyczne pracy sprężarek wirowych i
wentylatorów,
h) charakterystyki dławienia, mocy i sprawności,
i) współpraca sprężarki z przewodem i zbiornikiem,
j) pompowanie turbosprężarek, przyczyny, skutki i
zapobieganie uszkodzeniom.
Urządzenia do oczyszczania paliw i olejów: (5.3.3. p.6)
a) zanieczyszczenia paliw i olejów oraz ich wpływ na
eksploatację silnika,
b) metody oczyszczania paliw i olejów,
c) sedymentacja grawitacyjna, wirowanie, filtrowanie paliw
i olejów,
d) podstawy teoretyczne procesu wirowania,
e) budowa wirówek,
f) dobór parametrów wirowania,
g) eksploatacja wirówek paliwowych,
h) wirowanie olejów smarowych.
Filtry, filtracja i oczyszczanie: (5.3.3. p.7)
a) podstawy teoretyczne filtracji,
b) przegrody filtracyjne,
c) budowa i eksploatacja filtrów paliwowych i olejowych,
d) odolejanie wód zęzowych, odolejacze - budowa i
eksploatacja,
e) spalarki - budowa i eksploatacja,
f) urządzenia do obróbki ścieków sanitarnych - budowa i
eksploatacja.
Wymienniki ciepła: (5.3.3. p.8)
a) podział, budowa, charakter wymiany ciepła, dane
charakterystyczne wymienników i ich eksploatacja,
b) wyparowniki: rodzaje, budowa, obsługa i eksploatacja,
c) rodzaje korozji w wymiennikach ciepła, sposoby jej
zapobiegania,
d) wpływ czynników eksploatacyjnych na sprawność
wymiennika ciepła.
3
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9;
EKP10;
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
4
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
4
EKP1
4
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
Semestr V
Lp.
1.
Zagadnienia
Urządzenia do oczyszczania paliw i olejów: (5.3.3. p.6)
102
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C
L przedmiotu
8 EKP11
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
a) zanieczyszczenia paliw i olejów oraz ich wpływ na
eksploatację silnika,
b) metody oczyszczania paliw i olejów,
c) sedymentacja grawitacyjna, wirowanie, filtrowanie paliw
i olejów,
d) podstawy teoretyczne procesu wirowania,
e) budowa wirówek,
f) dobór parametrów wirowania,
g) eksploatacja wirówek paliwowych,
h) wirowanie olejów smarowych.
2.
EKP12
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9;
EKP10;
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9;
EKP10;
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
6
Systemy hydrauliki okrętowej: (5.3.3. p.9)
a) hydraulika siłowa, wiadomości teoretyczne, podstawowe
schematy, przykładowe rozwiązania instalacji, symbole
stosowane w hydraulice.
Urządzenia sterowe: (5.3.3. p.10)
a) urządzenia sterowe, podział,
b) zwrotność i stateczność kursowa statku,
c) teoria płata i obciążenia układu sterowego,
d) rodzaje uszkodzeń urządzeń sterowych,
e) budowa i obsługa elektrohydraulicznej maszyny sterowej:
tłokowej, łopatkowej, toroidalnej,
f) regulacja maszyny sterowej,
g) przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące urządzeń
sterowych,
h) eksploatacja maszyny sterowej.
4.
Śruby nastawne: (5.3.3. p.11)
a) śruby nastawne, budowa mechanizmów śrub nastawnych,
systemy sterowania śrubami,
b) eksploatacja śrub nastawnych.
5.
Urządzenia pokładowe sterowane hydraulicznie: (5.3.3. p.12)
a) windy kotwiczne i kabestany elektryczne, budowa i
eksploatacja,
b) windy kotwiczne i kabestany hydrauliczne, budowa i
eksploatacja,
c) budowa instalacji pokryw lukowych,
d) eksploatacja instalacji,
e) windy ładunkowe topenantowe, gajowe, budowa, obsługa
i eksploatacja,
f) dźwigi hydrauliczne, budowa i obsługa,
g) rodzaje stabilizatorów,
h) zasada pracy stabilizatorów,
i) eksploatacja stabilizatorów przechyłów,
j) budowa i obsługa mechanizmów wind łodziowych.
6. Pompy: (5.2.8. P.1)
a) klasyfikacja, charakterystyka i zastosowanie
poszczególnych rodzajów pomp,
b) wielkości charakterystyczne pomp i układów pompowych,
3.
103
6
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9;
EKP10;
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
EKP8; EKP9;
EKP10;
EKP13;
EKP14
4
8
4
4
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
c) charakterystyki pomp,
d) współpraca pomp.
7. Sprężarki: klasyfikacja, charakterystyka i zastosowanie sprężarek,
charakterystyki sprężarek- współpraca z siecią, wentylatory i
instalacje wentylacyjne (5.2.8. P.2)
4
3
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5
Semestr VI
Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP2; EKP3;
EKP4; EKP5;
EKP6; EKP7;
Min.
EKP8; EKP9;
6 miesięcy EKP10;
EKP11;
EKP12;
EKP13;
EKP14
Liczba godz.
Zagadnienia
Lp.
1.
Praktyka morska
Zajęcia na statku podczas praktyki eksploatacyjnej
realizowanej zgodnie z programem zawartym w Dzienniku
Praktyki Morskiej [Training Record Book]. Wykonanie
programu potwierdza podpisem starszy mechanik.
Semestr VII
Lp.
1.
2.
3.
Zagadnienia
Układy okrętowej hydrauliki siłowej: (5.2.8. P.3)
a) przegląd elementów układów hydrauliki siłowej:
- pompy,
- silniki,
- zawory,
- rozdzielacze,
- przewody,
b) przykładowe instalacje:
- pokryw lukowych,
- wind ładunkowych,
- urządzeń transportu pionowego,
- drzwi wodoszczelnych,
c) urządzenia sterowe:
- podstawowe wiadomości z teorii sterowania,
- rodzaje sterów, budowa, działanie,
- rodzaje maszyn sterowych, budowa i działanie,
- stery strumieniowe i aktywne,
d) urządzenia śrub nastawnych:
- rodzaje i budowa śrub nastawnych,
- elementy mechanizmów śrub nastawnych: zmiany
skoku śruby, siłowniki, elementy rozrządu,
- instalacje hydrauliczne.
Oczyszczanie paliw i olejów smarowych, urządzenia
oczyszczające. (5.2.8. P.4)
Linie wałów: (5.2.8. P.5)
a) sprzęgła napędu głównego,
104
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C
L przedmiotu
10
4 EKP2;
EKP3;
EKP4;
EKP5;
EKP6;
EKP14
7
5
4
EKP2;
EKP3;
EKP2;
EKP3;
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
b) przekładnie napędów okrętowych,
c) łożyska w napędach okrętowych: wzdłużne, poprzeczne,
rufowe,
d) wały okrętowe, śrubowe, pośrednie, oporowe.
4.
Eksploatacja i obsługa urządzeń i systemów sterowych:
a) budowa i działanie,
b) bezpieczna eksploatacja,
c) przykładowe uszkodzenia i ruch awaryjny. (5.2.8. P.6)
5.
6.
7.
Eksploatacja i obsługa urządzeń i systemów rozładunkowych oraz 4
urządzeń pokładowych: (5.2.8. P.7)
a) ogólna budowa i zasady bezpiecznej eksploatacji żurawi,
bomów, suwnic i innych urządzeń rozładunkowych,
b) przykładowe uszkodzenia i ruch awaryjny urządzeń
rozładunkowych,
c) ogólna budowa i zasady bezpiecznej eksploatacji urządzeń
pokładowych – wind cumowniczych i kotwicznych oraz
innych urządzeń pokładowych,
d) przykładowe uszkodzenia i ruch awaryjny wymienionych
urządzeń pokładowych.
Symulacja pracy instalacji hydroforowej.
Symulacja pracy wyparownika wody słodkiej.
8.
Symulacja pracy urządzenia sterowego.
9.
Symulacja pracy urządzenia śruby nastawnej.
10.
EKP4;
EKP5;
EKP6;
EKP7;
EKP8;
EKP2;
EKP3;
EKP4;
EKP5;
EKP6;
EKP7;
EKP8;
EKP9;
EKP10
EKP13;
EKP14
4
2L KP14
2L EKP13;
2L EKP13;
EKP14
1L EKP13;
EKP14
10S EKP12;
EKP13;
EKP14
Analiza eksploatacyjna pracy maszyn i urządzeń pomocniczych
statku na podstawie umiejętności nabytych na symulatorze i
podczas praktyki morskiej.
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
105
W, C
90
30
L
30
P
S
10
20
5
10
2
2
10
30
4
2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
33
156
6
64
2
25
1
9
Chłodnictwo i klimatyzacja
Przedmiot:
Semestr
ECTS
V
VII
2
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
S
15
10
30
1
1
Razem w czasie studiów:
55
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
wyjaśnić podstawy teoretyczne budowy i działania sprężarkowego
urządzenia chłodniczego i jego głównych elementów: sprężarki,
skraplacza, parownika i zaworu rozprężnego
obsługiwać urządzenie chłodnicze podczas jego eksploatacji,
dokonywać kontroli podstawowych jego parametrów i oceniać
ogólny stan techniczny systemu chłodzenia
identyfikować podstawowe przemiany powietrza wilgotnego i
ilustrować je na wykresie Molliera (h-X)
interpretować parametry pracy urządzenia i systemu w porównaniu
do dokumentacji technicznej instalacji wentylacyjnej lub
klimatyzacyjnej
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy, czynnie uczestniczy w ocenie zadań wykonywanych
przez poszczególnych członków grupy
K_W04; K_W07
K_U02; K_U13
K_ W04; K_W07
K_U08; K_U13;
K_U16; K_U22
K_K03; K_K05
Treści programowe:
Semestr V
Lp.
Zagadnienia
1. Chłodnia prowiantowa - zasada działania: (5.3.9. p.1)
a) sprężarka,
b) odolejacz,
c) skraplacz,
d) filtr-odwadniacz,
e) zawór rozprężny,
106
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2.
3.
4.
5.
6.
7.
f) parownik (parowacz),
g) obieg czynnika chłodniczego,
h) instalacje pomocnicze,
i) automatyka sprężarki i komory chłodniczej.
Bieżąca obsługa urządzeń chłodniczych:
a) ocena poprawności pracy na podstawie wskazań
aparatury kontrolno-pomiarowej,
b) sytuacje awaryjne.
Bezpieczeństwo obsługi i urządzeń chłodniczych.
Wiadomości ogólne:
a) metody chłodzenia i rodzaje urządzeń chłodniczych,
b) zastosowanie chłodnictwa na statkach,
c) łańcuch chłodniczy,
d) czynniki chłodnicze i oleje chłodnicze,
e) podstawy technologii przechowalnictwa żywności.
Obiegi chłodnicze i układy chłodnicze stosowane na statkach
morskich:
a) podstawy termodynamiczne obiegów chłodniczych,
b) obiegi z dochłodzeniem ciekłego czynnika
i przegrzaniem par czynnika parowego po stronie
ssawnej,
c) obiegi o kilku poziomach temperatur parowania,
d) obiegi o sprężaniu jedno- i dwustopniowym,
e) systemy chłodzenia bezpośrednie i pośredni,
f) obiegi o zasilaniu ciśnieniowym, pompowym
i grawitacyjnym.
Instalacje pomocnicze w układach chłodzenia:
a) odessania parowego,
b) wytłaczania ciekłego czynnika,
c) uzupełniania czynnika,
d) uzupełniania oleju,
e) bezpieczeństwa,
f) spustu czynnika za burtę,
g) odpowietrzania,
h) wyrównania ciśnienia,
i) odwadniania czynnika,
j) rekuperacji i odgazowania oleju,
k) odszraniania termodynamicznego (powrót cieczy do
kolektora cieczy lub zbiornika drenażowego, lub do
osuszacza),
l) odszraniania elektrycznego,
m) odszraniania gorącym glikolem.
Sprężarki i agregaty chłodnicze:
7
a) podział sprężarek i agregatów chłodniczych,
.
b) sprężarki i agregaty tłokowe (konstrukcja, regulacja
wydajności),
c) sprężarki śrubowe (konstrukcja, regulacja wydajności,
zmienny współczynnik kompresji, funkcje oleju),
d) sprężarki i agregaty spiralne (konstrukcja, regulacja
wydajności),
107
2
EKP2
1
1
EKP2
EKP1
2
EKP1
3
EKP2
2
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
e) wydajność (moc) chłodnicza, moc napędowa w funkcji
parametrów działania sprężarki.
8Aparatura chłodnicza:
.
a) wymagania stawiane wymiennikom ciepła,
b) skraplacze,
c) chłodnice powietrza (typy, sposoby chłodzenia ładowni,
sposoby zasilania),
d) chłodnice do chłodzenia cieczy,
e) osuszacze i zespoły osuszające,
f) odolejacze amoniakalne i freonowe,
g) odgazowywacze oleju instalacji freonowych,
h) zbiorniki ciekłego czynnika i oleju,
i) odpowietrzacze,
j) regeneracyjne wymienniki ciepła,
k) chłodnice międzystopniowe,
l) pompy czynnika.
9. 9Automatyzacja urządzeń i instalacji chłodniczych:
a) automatyzacja zasilania czynnikiem (rurki kapilarne,
.
zawory rozprężne, układy sterowania poziomem
czynnika),
b) automatyczne zawory wodne skraplaczy,
c) automatyzacja komór chłodniczych,
d) automatyzacja agregatów chłodniczych,
e) automatyzacja współdziałania agregatów i komór
chłodniczych,
f) automatyzacja ssania i tłoczenia sprężarek.
10. 1Bilans cieplny chłodni:
0 a) składniki bilansu cieplnego komór chłodniczych,
.
b) dobór podstawowych elementów urządzenia
chłodniczego.
11. 1Eksploatacja instalacji chłodniczych:
1 a) ogólne zasady eksploatacji instalacji chłodniczych,
b) bieżąca i okresowa obsługa instalacji chłodniczych,
.
c) objawy, przyczyny, konsekwencje różnych
nieprawidłowości w instalacjach chłodniczych,
d) procedury postępowania przy różnych czynnościach
eksploatacyjnych (uzupełnienie czynnika, oleju,
odpowietrzanie, odwadnianie, lokalizacja i usuwanie
nieszczelności, odszranianie, rozruch po dłuższym
postoju, odstawienie instalacji).
12. Systemy wentylacji i klimatyzacji stosowane
1 na statkach:
2 a) podstawy klimatyzacji (cel i rodzaje klimatyzacji,
parametry klimatyczne pomieszczeń, komfort
.
klimatyczny),
b) obróbka powietrza w klimatyzacji (wykresy
psychrometryczne, procesy obróbki powietrza, bilans
cieplno-wilgotnościowy pomieszczeń),
c) systemy i urządzenia klimatyzacyjne,
d) automatyzacja urządzeń klimatyzacyjnych,
e) wentylacja siłowni okrętowych,
8.
108
2
EKP1
2
EKP1
1
EKP1
4
EKP2
4
EKP3, EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
f)
wentylacja ładowni,
g) eksploatacja systemów klimatyzacji wentylacji.
13. 1Statki specjalistyczne:
3 a) statki rybackie,
b) promy,
.
c) kontenerowce,
d) statki do przewozu gazów skroplonych.
14. 1
4Kontenery chłodzone: przykłady typowych kontenerowych
.agregatów chłodniczych, ich budowa i eksploatacja.
2
EKP1, EKP2
1
EKP1, EKP2
15. 1
5Przepisy instytucji klasyfikacyjnych dotyczące chłodnictwa.
.(5.3.9. p.15)
1
EKP2
Semestr VII
Lp.
Zagadnienia
1. Badanie jednostopniowego sprężarkowego urządzenia
chłodniczego
2. Prowadzenie operacji odzysku czynnika z wykorzystaniem stacji
odzysku
3. Badania cieplno-przepływowe poziomego skraplacza płaszczoworurowego
4. Badanie i regulacja wybranych elementów automatyki chłodniczej
5. Prowadzenie operacji obsługowych na symulatorze
dwukomorowej chłodni prowiantowej
6. Badanie podstawowych procesów obróbki cieplno wilgotnościowej powietrza w centrali klimatyzacyjnej
7. Prowadzenie operacji przeładunkowych na symulatorze gazowca
8.
9. Wybrane problemy eksploatacji urządzeń chłodniczych na
statkach
10. Wybrane problemy eksploatacji systemów wentylacji siłowni
okrętowych
11. Wybrane problemy eksploatacji systemów klimatyzacji na
statkach morskich i obiektach oceanotechnicznych.
12. Aspekty prawne i wymagania instytucji klasyfikacyjnych w
zakresie bezpieczeństwa użytkowania urządzeń chłodniczych.
109
Liczba
godzin
W L S
2
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
EKP1
2
EKP1, EKP2
2
EKP1, EKP2
2
3
EKP1, EKP2
EKP2
2
EKP3, EKP4
2
EKP1, EKP2
3
EKP2
2
EKP4
3
EKP4
2
EKP2, EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W
30
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, seminaryjnych
Przygotowanie do zaliczenia
Opracowanie sprawozdania, referatu problemowego
Uczestnictwo w zaliczeniach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
34
L
15
P
S
10
5
10
10
5
4
5
30
1
59
2
20
1
4
Elektrotechnika i elektronika okrętowa I, II
Przedmiot:
Semestr
ECTS
V
VII E
2
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
2
L
P
2
Liczba godzin w semestrze
S
W
1
30
30
C
Razem w czasie studiów:
L
S
30
10
100
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Odniesienie do
EK dla kierunku
wyjaśnić podstawowe pojęcia z elektrotechniki i elektroenergetyki
okrętowej
opisać przyrządy i układy pomiarowe, zasadę działania i
zastosowanie
wymienić elektryczne napędy urządzeń maszynowych i pokładowych
obsługiwać elementy i układy elektroniczne i energoelektroniczne
Treści programowe:
Semestr V (Elektrotechnika i elektronika okrętowa I)
Lp.
1.
Zagadnienia
Podstawy energoelektroniki: (5.3.12.p.11)
a) miejsce energoelektroniki w elektrotechnice i energetyce
okrętowej,
b) klasyfikacja zasilaczy energoelektronicznych,
110
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
4
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2.
3.
4.
5.
6.
prostownik, przekształtnik, przemiennik częstotliwości
(bezpośredni i pośredni), przerywacz, układy o wyjściu
napięciowym i prądowym, odmiany komutacji: zewnętrzna i
wewnętrzna, prostokątna (twarda) i miękka (rezonansowa).
Podstawy elektrotechniki okrętowej: (5.3.12.p.13)
1
e) zasady ochrony przed porażeniem prądem w sieci
okrętowej, wrażliwość człowieka na prąd elektryczny, prądy
i napięcia bezpieczne, sieci izolowane i uziemione, zasady
uziemiania, kontrola stanu upływności sieci.
Podstawowe prawa elektrotechniki (5.2.13 p.1)
4
Miernictwo elektryczne: (5.2.13 p.2)
6
a) przyrządy pomiarowe:
- zasada działania, - klasyfikacja,
- zastosowanie, - dokładność,
- oznaczenia,
b) metody i układy pomiarowe,
c) pomiary wielkości elektrycznych i nieelektrycznych,
d) próby i kalibracja czujników pomiarowych.
Pomiary i dokumentacja stanu izolacji:
4
a) materiały izolacyjne,
b) klasy izolacji,
c) stopień ochrony maszyn elektrycznych.
Elektroenergetyka okrętowa: (5.2.13 p.4)
11
a) systemy elektroenergetyczne statku i rozdział energii
elektrycznej,
b) źródła energii,
c) praca równoległa prądnic:
- układy synchronizacji prądnic,
- układy zabezpieczenia,
- układy regulacji napięcia,
EKP1
EKP1
EKP2
EKP2
EKP1
Semestr VII (Elektrotechnika i elektronika okrętowa II)
Lp.
1.
2.
3.
4.
Zagadnienia
Elektroenergetyka okrętowa: (5.2.13 p.4 cd.)
d) rozdzielnice energii elektrycznej i ich wyposażenie:
- kable i przewody elektryczne,
- wyłączniki,
- zabezpieczenia,
e) instalacja oświetleniowa:
- zasilanie i oświetlenie awaryjne,
- zasilanie z lądu.
Elektryczne napędy urządzeń maszynowych i pokładowych.
(5.2.13. p.5)
Instalacje sygnalizacyjne i alarmowe na statku. (5.2.13. p. 6)
Elementy i układy elektroniczne i energoelektroniczne, obsługa i
wymiana: (5.2.13. p. 7)
111
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
5
4
EKP1
6
EKP3
4
5
EKP3
EKP4
22
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
a) elementy półprzewodnikowe,
b) diody,
c) tranzystory,
d) tyrystory,
e) tranzystory mocy,
f) oporniki,
g) kondensatory,
h) filtry,
i) układy scalone,
j) mikroprocesory,
k) wzmacniacze,
1) zasilacze,
m) prostowniki,
n) stabilizatory,
o) prostowniki sterowane,
p) falowniki,
q) sterowniki napięcia,
r) cyklokonwertery.
Główne elektryczne napędy okrętowe. (5.2.13 p. 8)
Wpływ pracy urządzeń energoelektronicznych na zakłócenia w
sieci elektrycznej. (5.2.13 p. 9)
Okrętowe urządzenia łączności wewnętrznej. (5.2.13 p. 10)
Porażenie prądem elektrycznym. (5.2.13 p.11)
5.
6.
7.
8.
9.
Nr
3
1
EKP3
EKP3
10S
EKP3
EKP1
EKP1
EKP2
EKP3
4
2
Analiza eksploatacyjna pracy urządzeń elektrycznych na
podstawie umiejętności nabytych podczas praktyki morskiej
35
2
2
Automatyka Okrętowa
Przedmiot:
Semestr
ECTS
VII
3
Liczba godzin w tygodniu
W
C
1
L
1
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
1
15
Razem w czasie studiów:
C
L
S
15
10
40
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
opisać człony i układy automatyki oraz ich charakterystyki
EKP2
omówić tendencje rozwojowe elementów i układów automatyki
okrętowej
112
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W04; K_W09;
K_U08; K_U09;
K_U13;K_U15
K_W04; K_W09;
K_U08; K_U09;
K_U13; K_U15;
K_U20
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
EKP3
opisać strukturę, dobór i zasadę działania regulatorów temperatury,
ciśnienia, poziomu, prędkości obrotowej przepływu, lepkości paliwa
EKP4
omówić układy sterowania tłokowymi silnikami spalinowymi
napędzającymi śruby okrętowe o skoku stałym i zmiennym
EKP5
omówić systemy komputerowe w automatyce okrętowej, okrętowe
systemy informacyjne, zintegrowane systemy sterowania procesami
wytwarzania i rozdziału energii elektrycznej na statku, systemy
sterowania urządzeniami przeładunkowymi na statku.
K_W04; K_W09;
K_U08; K_U09;
K_U12; K_U15;
K_U20
K_W04; K_W09;
K_U08; K_U09;
K_U13; K_U15;
K_U20
K_W04; K_W09;
K_U08; K_U09;
K_U13; K_U15;
K_U20
Treści programowe:
Semestr VII
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Zagadnienia
Podstawy automatyki, człony i układy automatyki oraz ich
charakterystyki: (5.2.14 p.1)
a) człony proporcjonalne i ich przykłady,
b) człony inercyjne i ich przykłady,
c) człony oscylacyjne i ich przykłady,
d) człony różniczkujące i ich przykłady,
e) charakterystyki statyczne i dynamiczne.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/S przedmiotu
3
3L
EKP1
2L
Transmisje sygnałów - przetworniki. (5.2.14 p.2)
EKP1;
Tendencje rozwojowe elementów i układów automatyki okrętowej.
1
Regulatory temperatury, ciśnienia, poziomu, prędkości obrotowej
przepływu, lepkości paliwa:
a) struktura układów regulacji,
b) dobór nastaw,
c) elementy pomiarowe innych układów, np.: pomiaru zawartości
wody w oleju i paliwie, pomiaru drgań.
Układy sterowania tłokowymi silnikami spalinowymi napędzającymi
śruby okrętowe o skoku stałym:
a) struktura układów starowania,
b) przysilnikowe i odsunięte stanowiska sterowania,
c) układy sterowania prędkością obrotową,
d) układy sterowania kierunkiem obrotów,
e) układy sterowania uruchomieniem silnika,
f) układy zabezpieczające silnik.
Układy sterowania tłokowymi silnikami spalinowymi napędzającymi
śruby okrętowe nastawne o skoku zmiennym:
a) struktury układów sterowania napędami okrętowymi ze śrubami
o skoku zmiennym,
b) struktury układów sterowania silnika okrętowego
współpracującego ze śrubą okrętową nastawną o skoku
zmiennym,
c) przekładnie nawrotne i ich układy sterowania,
d) sprzęgła i ich układy sterowania.
2
2L
EKP3
2
4S
2L
EKP4
2
4S
2L
EKP4
113
EKP2
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
7.
Zastosowanie systemów komputerowych w automatyce okrętowej.
2L
EKP5
8.
Okrętowe systemy informacyjne:
a) alarmowe,
b) dyspozycyjne,
c) operacyjne,
d) ostrzegawcze,
e) diagnostyki i statystyczno-ewidencyjne.
Zintegrowane systemy sterowania procesami wytwarzania i rozdziału
energii elektrycznej na statku, systemy energetyki skojarzonej.
Systemy sterowania urządzeniami przeładunkowymi na statku.
(5.2.14 p. 10)
2S
EKP5
9.
10.
5
EKP5
2L
EKP5
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
15
6
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
36
ECTS
III
4
P
S
10
5
5
10
2
2
30
1
2
47
1,5
3
18
0,5
3
Chemia wody, paliw i smarów
Przedmiot:
Semestr
L
15
10
10
Liczba godzin w tygodniu
W
C
2
L
2
Razem w czasie studiów:
P
S
Liczba godzin w semestrze
W
C
30
60
114
L
30
P
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
bezpiecznie stosować i obsługiwać materiały eksploatacyjne
stosowane w okrętownictwie;
korzystać ze źródeł literaturowych do interpretacji wyników badań
EKP2
dobrze przygotować udokumentowane opracowanie problemu z
zakresu dyscypliny „budowa i eksploatacja maszyn”
stosować normy i standardy techniczne związane z materiałami
technicznymi i ich badaniem
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
EKP3
EKP4
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W02
K_W06
K_U01
K_U05
K_U03
K_W09,
K_U21
K_K05
Treści programowe:
Semestr III
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Zagadnienia
Rodzaje i właściwości paliw okrętowych: (5.3.10. p.1)
a) gęstość,
b) lepkość,
c) temperatura zapłonu i samozapłonu,
d) zanieczyszczenia paliw,
e) klasyfikacja paliw.
Rodzaje i właściwości olejów smarowych:
a) gęstość,
b) lepkość,
c) temperatura zapłonu i samozapłonu,
d) zanieczyszczenia olejów,
e) klasyfikacja i zastosowanie olejów.
Smary - klasyfikacja i zastosowanie.
Bezpieczeństwo pracy z produktami ropopochodnymi.
Własności wody używanej na statku:
a) woda morska,
b) woda sanitarna,
c) woda pitna,
d woda techniczna.
Wody naturalne: podział, zanieczyszczenia, wskaźniki jakości
wody, metody analizy, sposoby uzdatniania.
Woda spożywcza i sanitarna na statkach. (5.2.11. p.7)
Wody przemysłowe: rodzaje, zanieczyszczenia oraz wymagania
dla wody kotłowej’ i zasilającej kotły oraz dla wody chłodzącej’.
Podstawowe parametry i wielkości fizykochemiczne wody
technicznej stosowanej na statkach, charakterystyka jej jakości:
a) cel,
b) metodyka,
c) chemiczne oznaczania,
115
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
1
2
EKP1
1
2
EKP2
1
1
EKP1
EKP1
EKP1
2
EKP1
2
EKP1
2
EKP1
EKP3
EKP4
1
1
1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
9.
10.
11.
12.
13.
14.
d) znaczenie eksploatacyjne:
- gęstość wody,
- przewodnictwo właściwe,
- wykładnik stężenia jonów wodorowych - pH,
- alkaliczność i twardość wody,
- zawartość tlenu i amoniaku,
- zawartość agresywnego dwutlenku węgla,
- jonów chlorkowych, fosforanów, siarczanów,
azotanów i hydrazyny, zawartość chromu, żelaza
ogólnego, krzemionki,
- utlenialność wody.
Woda techniczna na statku - słodka i morska: (5.2.11. p.8)
- wymagania dla poszczególnych rodzajów wody,
- sposoby uzdatniania wody w instalacjach
chłodzenia.
Wpływ zanieczyszczeń wody na pracę urządzeń kotłowych oraz 1
na stan układu chłodzenia silników okrętowych:
a) osady i kamień kotłowy - przyczyny powstawania,
rodzaje, własności, szkodliwość i metody usuwania,
b) preparaty zmiękczające stosowane do
wewnątrzkotłowego uzdatniania wody,
c) korozja urządzeń kotłowych, procesy korozyjne i
kawitacja układów chłodzenia silników okrętowych,
d) rodzaje korozji, mechanizm jej przebiegu oraz
zapobieganie,
e) preparaty zmiękczające oraz inhibitory korozji stosowane
do układów chłodzenia silników okrętowych.
Rodzaje wody na statkach - własności i wymagania: woda
1
morska, woda kotłowa i zasilająca kotły, woda chłodząca silniki
okrętowe, woda konsumpcyjna i sanitarna, woda zęzowa i
balastowa, ścieki sanitarno-bytowe.
Pienienie się wody w kotle: przyczyny, szkodliwość oraz środki 0,5
zapobiegawcze.
Badania testowe wody na statkach: testowanie podstawowych
1,5
parametrów fizykochemicznych wody kotłowej i chłodzącej
silniki okrętowe za pomocą przenośnych zestawów
laboratoryjnych.
Ropa naftowa:
a) pochodzenie, skład, przerób zachowawczy i destrukcyjny,
b) otrzymywanie paliw płynnych i produktów smarowych z
ropy naftowej oraz na drodze syntez chemicznych,
c) wpływ metody przerobu ropy naftowej oraz sposobu
otrzymywania paliw na ich własności użytkowe.
Charakterystyka i klasyfikacja paliw płynnych:
1
a) własności fizykochemiczne benzyn, olejów napędowych i
olejów opałowych oraz wskaźniki ich jakości (LO, LC,
wartość opałowa),
b) paliwa stosowane w silnikach okrętowych: rodzaje i
własności fizykochemiczne paliw, zawartość metali,
własności korozyjne produktów spalania paliw i zdolność
116
1
EKP1
EKP2
EKP1
1
EKP1
EKP1
EKP4
1
EKP1
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
15.
16.
17.
18.
do tworzenia nagarów.
Klasyfikacja i specyfikacja paliw żeglugowych:
a) typy i rodzaje paliw żeglugowych oraz ich symbole
klasyfikacyjne, klasyfikacja paliw destylacyjnych i
pozostałościowych,
b) wpływ dodatków do paliw na ich własności użytkowe,
c) badania testowe podstawowych parametrów
fizykochemicznych i użytkowych paliw na statkach za
pomocą przenośnych zestawów laboratoryjnych.
Charakterystyka i klasyfikacja olejów smarowych:
a) właściwości fizykochemiczne i rodzaje olejów
smarowych według ich zastosowania w okrętownictwie,
klasyfikacje olejów smarowych: klasyfikacja lepkościowa i
klasyfikacja jakościowa,
b) podstawowe parametry fizykochemiczne
charakteryzujące jakość silnikowych olejów smarowych i
ich znaczenie eksploatacyjne: gęstość, lepkość, wskaźnik
lepkości (WL), temperatura zapłonu, temperatura
krzepnięcia, całkowita liczba zasadowa (TBN), zawartość
wody i zanieczyszczeń, odporność na utlenianie, stabilność
termiczna, smarność, zdolność do zmywania i
dyspergowania zanieczyszczeń, zdolność do oddzielania
wody, odporność na pienienie się,
c) metody badań jakości olejów smarowych,
d) wpływ ilości i rodzaju dodatków uszlachetniających na
własności użytkowe silnikowych olejów smarowych.
Zanieczyszczenia silnikowych olejów smarowych:
a) źródła zanieczyszczeń oleju, procesy starzenia i utleniania
oleju, wpływ eksploatacji silnika na zanieczyszczenie oleju,
wpływ zanieczyszczeń oleju na trwałość i niezawodność
silnika,
b) ocena stanu silnikowych olejów smarowych: stan
graniczny olejów smarowych oraz sposoby jego osiągania,
kryteria oceny stanu granicznego, ocena racjonalnego czasu
pracy oleju, ocena stanu jakościowego oleju w eksploatacji,
c) badania testowe używanych olejów smarowych
stosowane na statku za pomocą przenośnych zestawów
laboratoryjnych,
d) asortyment współczesnych olejów smarowych
eksploatowanych w żegludze i ich charakterystyka,
e) syntetyczne oleje smarowe (np. oleje poliolefinowe,
poliestrowe i silikonowe), oleje smarowe nowej generacji.
Smary plastyczne:
a) definicje smarów plastycznych,
b) skład, podział, własności i zastosowanie smarów
plastycznych,
c) podstawowe parametry użytkowe smarów plastycznych i
ich znaczenie eksploatacyjne: penetracja smarów bez
ugniatania i po ugniataniu, klasy konsystencji smarów podział według NLGI, temperatura kroplenia, zakres
117
3
2
EKP1
1
2
EKP1
EKP3
4
EKP1
2
EKP1
1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
19.
20.
21.
22.
23.
temperatur stosowania, właściwości niskotemperaturowe,
odporność na wymywanie wodą, stabilność termiczna,
mechaniczna i strukturalna, właściwości przeciwrdzewne
(ochrona przed korozją), działania korodujące na metale
kolorowe, właściwości smarne,
d) metody oceny jakości smarów plastycznych,
e) właściwości smarów wynikające z ich składu - wpływ
rodzaju zagęszczacza (wypełniacza) na własności użytkowe
klasycznych smarów plastycznych ogólnego stosowania,
f) dodatki uszlachetniające stosowane do smarów:
antyutleniacze, inhibitory korozji (dodatki przeciwrdzewne),
dodatki polepszające własności smarne (przeciwzużyciowe AW, wysokociśnieniowe - EP), przeciwkorozyjne
(zmniejszające agresywność korozyjną smaru wobec metali
kolorowych), modyfikatory i stabilizatory struktury.
Klasyfikacja smarów plastycznych: (5.3.10. p.19)
a) identyfikacja smarów plastycznych i wykrywanie
obecności zanieczyszczeń mechanicznych,
b) asortyment smarów plastycznych ogólnego stosowania
oraz użytkowanych w żegludze, smary specjalne, środki
smarujące na sucho: teflon, grafit koloidalny, dwusiarczek
molibdenu i molikoty,
c) smary pochodzenia syntetycznego.
Smary plastyczne stosowane na statkach. (5.2.11. p.6)
Otrzymywanie paliw, olejów i smarów: (5.2.11. p.1)
a) obróbka ropy naftowej w miejscu wydobycia i w rafinerii,
b) wpływ rodzaju surowca i sposobu przeróbki na własności
gotowego produktu.
Własności fizykochemiczne i eksploatacyjne paliw, olejów i
smarów.
Paliwa żeglugowe:
a) klasyfikacja paliw,
b) podstawowe wskaźniki paliwa i ich wpływ na pracę
silnika i kotła,
c) przygotowanie paliw do spalania,
d) dodatki do paliw,
e) mieszalność paliw,
f) problemy eksploatacyjne związane z własnościami paliw.
Oleje żeglugowe:
a) klasyfikacja olejów smarowych,
b) podstawowe wskaźniki olejów i ich wpływ na pracę
silnika,
c) zasady doboru olejów,
d) analizy olejów i kryteria ich przydatności do pracy,
e) pielęgnacja olejów,
f) mieszalność olejów,
g) dodatki uszlachetniające,
h) wybrane problemy eksploatacyjne.
Syntetyczne oleje żeglugowe. (5.2.11. p.5)
118
2
EKP1
2
EKP2
4
EKP1
2
3
EKP2
EKP3
4
2
EKP2
EKP3
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
L
P
30
30
5
30
5
10
3
5
43
75
1,5
2,5
4
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
37
Przedmiot:
Semestr
VIII E
S
Prawo i ubezpieczenia morskie
ECTS
Liczba godzin w tygodniu
W
2
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
1
W
C
L
P
17
Razem w czasie studiów:
17
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
opisać podstawowe pojęcia z zakresu prawa morskiego,
administracji morskiej
omówić międzynarodowe wymagania bezpieczeństwa żeglugi,
EKP1
EKP2
międzynarodowe konwencje i regulacje dotyczące ochrony środowiska
Wyjaśnić zagadnienia związane z ubezpieczeniem morskim
EKP3
Odniesienie do
EK dla
programu
K_W10
K_W11
K_W10
K_K06
K_W10
Treści programowe:
Semestr I
1.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
Pojęcia podstawowe, zakres regulacji i źródła prawa morskiego. (5.2.16. 1
EKP1
2.
p.1)
Pojęcie statku morskiego:
Lp.
Zagadnienia
1
119
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
a) przynależność państwowa,
b) rejestr okrętowy,
c) właściciel statku,
d) armator,
e) umowy o korzystanie ze statku.
Administracja morska: kompetencje, inspekcje, dokumenty:
a) kontrola zdolności statku do żeglugi,
b) odpowiedzialność za naruszenie prawa.
Odprawa statku: sanitarna, celna i paszportowa.
Sytuacja prawna statku na wodach morskich:
a) podział wód morskich,
b) skutki naruszania przepisów dla statku i odpowiedzialność załogi.
Certyfikaty i dokumenty statku i załogi wymagane konwencjami
międzynarodowymi wymienionymi w lp.7-9.
Międzynarodowe wymagania bezpieczeństwa żeglugi:
a.regulacje prawne dotyczące stanu załadowania statku,
b.odpowiedzialność wynikająca z Międzynarodowej Konwencji o
Liniach Ładunkowych,
c. regulacje prawne dotyczące bezpieczeństwa życia na morzu
(Konwencja SOLAS),
d.regulacje prawne dotyczące standardów szkolenia, certyfikacji i
pełnienia służby na statku (Konwencja STCW),
e. odpowiedzialność wynikająca z przepisów międzynarodowych w
zakresie bezpieczeństwa statku, załogi, pasażerów i ładunku,
f. międzynarodowe wymagania zdrowotne, morska deklaracja
zdrowia.
Międzynarodowe konwencje i regulacje dotyczące ochrony środowiska
(Konwencja MARPOL).
Regulacje prawne dotyczące prawa pracy - krajowe i zagraniczne.
Ubezpieczenia morskie: (5.2.5. p.10)
a) przedmiot ubezpieczenia morskiego,
b) ryzyko ubezpieczeniowe,
c) wyłączenia,
d) sporządzanie dokumentacji powypadkowej.
1
EKP1
1
1
EKP1
EKP1
2
EKP1
6
EKP2
2
EKP2
1
1
EKP2
EKP3
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
120
W, C
17
23
L
P
10
4
2
56
2
2
S
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Nr
38
Symulator siłowni okrętowej
Przedmiot:
Semestr
ECTS
VII
1
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
2
L
P
30
Razem w czasie studiów:
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
Odniesienie do
EK dla kierunku
wymienić podstawowe urządzenia oraz elementy siłowni
okrętowej; opisać aparaturę kontrolno pomiarową strukturę,
przygotować siłownię okrętową do ruchu, przygotować uruchomić
oraz odstawić systemy pomocnicze siłowni oraz SG, stosować
normy i procedury podczas pełnienia wachty maszynowej
diagnozować układy funkcjonalne silnika okrętowego,
rozpoznawać i usuwać niesprawności
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
K_W03, K_W04
K_W09, K_U09,
K_U15, K_U20
K_U02, K_K03,
K_K05
Treści programowe:
Semestr VII
Lp.
1.
Zagadnienia
Szkolenie podstawowe - zapoznanie z siłownią zdalnie
sterowaną: (5.3.11 p.1)
a) zapoznanie z budową symulatora siłowni okrętowych,
charakterystyka statku:
- charakterystyka symulatora siłowni: napęd główny,
silniki pomocnicze, kotły i instalacja parowa,
wymienniki ciepła, pompy,
- omówienie instalacji symulatora siłowni (wody
chłodzącej morskiej i słodkiej, oleju smarnego,
paliwa, sprężonego powietrza),
- porównanie rzeczywistych urządzeń z blokami
funkcjonalnymi symulatora siłowni,
b) aparatura pomiarowo-kontrolna:
- system alarmowy, sterowanie pracą mechanizmów i
systemów,
- wymienienie i omówienie przyrządów pomiarowokontrolnych do pomiaru: temperatur, ciśnień,
poziomów, natężeń przepływu, prędkości obrotowej,
121
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
8
EKP1
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2.
3.
momentu obrotowego, mocy, napięcia, natężenia,
częstotliwości,
- objaśnienie sposobów organizacji i obsługi systemu
alarmowego,
- sterowanie pracą mechanizmów i systemów siłowni:
sterowane lokalnie i zdalnie, miejsce sterowania,
demonstracja sterowania z każdego miejsca, sposoby
przechodzenia z jednego stanowiska na inne,
omówienie zasad pracy systemu „Auto Chief” ,
c) obsługa urządzeń symulatora siłowni okrętowych:
- ogólne zasady postępowania w czasie
przygotowania oraz uruchamiania urządzeń siłowni:
otwieranie i zamykanie zaworów, włączanie i
wyłączanie pomp, transport paliw i olejów,
utrzymanie zęz w należytym stanie,
- postępowanie z zanieczyszczeniami i odpadami,
- posługiwanie się „listą sprawdzeń” („check list”), wyjaśnienie stanów: remont, przestój („dead ship”),
- ruch portowy, manewry, jazda morska, nagłe
wyłączenie prądu („black-out”),
- wyjaśnienie zasad włączenia generatora do sieci
okrętowej wraz z demonstracją,
- kontrola parametrów w czasie przygotowania i pracy
urządzenia lub systemu.
Przygotowanie siłowni okrętowej do ruchu:
a) przygotowanie systemów pomocniczych: chłodzenia
wodą morską i słodką, sprężonego powietrza oraz
paliwowego,
b) przygotowanie i uruchomienie diesel generatora,
c) przygotowanie i uruchomienia kotła, podniesienie
ciśnienia pary, przejście na paliwo ciężkie,
d) przygotowanie i uruchomienie turbogeneratora,
e) przygotowanie i uruchomienie turbopompy ładunkowej,
f) przygotowanie wszystkich systemów obsługujących SG:
wody chłodzącej, system smarny, chłodzenia tłoków,
chłodzenia zaworów wtryskowych, system sprężonego
powietrza, system paliwowy,
g) wstępne przesmarowanie tulei cylindrowych,
h) uruchomienie SG,
i) wybór stanowiska sterowania, uruchomienie SG, kontrola
parametrów pracy silnika w czasie pracy,
j) zapisy w dzienniku maszynowym.
Czynności związane z przejęciem i pełnieniem wachty w
siłowni okrętowej: (5.3.11. p.3)
a) czynności związane z przejmowaniem wachty w siłowni:
- czas na przejęcie wachty i kontrolę wszystkich
pracujących maszyn, mechanizmów pomocniczych i
systemów,
- zapisywanie odchyleń od normalnych wartości oraz
wyjaśnienie przyczyn odchyleń, - kontrola poziomu
122
6
EKP2, EKP3
6
EKP2, EKP3
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
mediów roboczych,
- kontrola ważniejszych parametrów pracy,
- kontrola stanu zęz siłowni,
- kontrola dziennika maszynowego,
- wyjaśnienie uwag i przejecie wachty,
b) czynności związane z pełnieniem wachty w siłowni:
- kontrola wszystkich pracujących mechanizmów
i urządzeń w regularnych odstępach czasu,
- kontrola i rejestracja ważniejszych parametrów
pracy silnika głównego i innych urządzeń,
- sprawdzanie stanu obciążenia silnika,
- pomiary związane z obliczaniem mocy efektywnej, zużycia
paliwa i sporządzaniem bilansów.
Diagnostyka układów funkcjonalnych silnika okrętowego rozpoznawanie i usuwanie niesprawności. (5.2.12)
4.
10
EKP4
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
39
Przedmiot:
Semestr
ECTS
2
P
S
2
1
33
1
1
Podstawy napędu statku
Liczba godzin w tygodniu
W
VE
L
30
C
L
2
P
S
Liczba godzin w semestrze
W
C
30
Razem w czasie studiów:
30
123
L
P
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
scharakteryzować okrętowy układ energetyczny i napędowy
omówić składowe oporu statku i wpływ warunków zewnętrznych
na opór
wyjaśnić zasady współpracy silnik - kadłub- śruba
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
wyjaśnić zasadę pracy pędników okrętowych
omówić rodzaje przeglądów na statkach i ich organizację
Odniesienie do
EK dla
programu
KW_03; KW_08
KW_04;
KW_03
KW_03
KW_05, KW_09,
KW_12
Treści programowe:
Semestr I
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Zagadnienia
Okrętowy układ energetyczno-napędowy. Moc zapotrzebowana
do napędu statku. Sprawności poszczególnych elementów układu
napędowego. Układ ruchowy i jego sprawność.
Opory pływania. Opory na wodach nieograniczonych. Składniki
oporu pływania. Opór tarcia, opór falowy i opór
aerodynamiczny.
Sposoby określania oporów kadłuba okrętu. Metody
obliczeniowe, badania modelowe.
Charakterystyka oporowa okrętu:
a) opór konstrukcyjny, czynniki wpływające na opory
eksploatacyjne statku, zależność oporu okrętu od prędkości
statku,
b) moc holowania, prędkość kontraktowa, wpływ prędkości
statku i warunków pływania na: zużycie paliwa, napęd główny,
obciążenie mocą.
Opory pływania na wodach ograniczonych. Opory pływania na
wodach płytkich. Płytkość akwenu; płytkowodna liczba Froude’a.
Opory pływania na wodach wąskich.
Dodatkowe zjawiska towarzyszące opływowi kadłuba przez
wodę – siła ssania; strumień nadążający.
Rodzaje pędników i sterów okrętowych: śruby w dyszy Korta,
koła łopatowe, pędniki strugowodne, pędniki Voitha-Schneidera,
pędniki azymutalne Przykłady stosowania na określonych
typach jednostek. (5.3.17. p. 4, 13)
Sposoby sterowania statkiem. Podstawowe wiadomości o
śrubie napędowej. Geometria śruby. Podstawowe dane i
wskaźniki charakterystyczne śruby. Posuw i poślizg śruby.
Współczynniki posuwu i poślizgu śruby. (5.3.17. p. 5)
Badania modelowe śrub napędowych. Charakterystyki
hydrodynamiczne śruby. Wpływ geometrii śruby na przebieg
charakterystyk hydrodynamicznych.
124
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
2
EKP1
2
EKP2
2
EKP2
2
EKP2
2
EKP2
1
EKP2
3
EKP4
1
EKP3
2
EKP4
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Charakterystyki obrotowe śruby. Sposób ich powstawania.
Wpływ warunków pływania i geometrii śruby na przebieg
charakterystyk.
Charakterystyki napędowe układów ze śrubą o stałym skoku.
Wpływ warunków pływania na punkt pracy układu napędowego.
Dobór śruby do układu napędowego. Śruba za ciężka i za lekka.
Charakterystyki układów napędowych ze śrubą nastawną.
Zalety układu napędowego: silnik zmiennoobrotowy – śruba
nastawna. Sterowane układem napędowym.a) kompozyty na
bazie polimerów i metali,
b) techniczne przykłady zastosowań.
Praca układu napędowego przy manewrowaniu – krzywe
Robinsona.
Wyposażenie pokładowe i ratownicze (5.3.17. p. 14, 15)
Ogólna charakterystyka siłowni okrętowych: typy siłowni,
budowa siłowni, podstawowe systemy (5.3.17. p. 16)
Przeglądy na statkach, ich zakresy, dokowanie. Działalność IMO
i Towarzystw Kwalifikacyjnych (5.3.17. p. 17, 19)
2
EKP4
2
EKP3
2
EKP3
1
EKP3
2
1
EKP5
EKP1
3
EKP5
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
30
10
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr 40a Przedmiot:
Semestr
ECTS
VIII
2
L
P
S
10
2
2
54
2
2
Eksploatacja siłowni z silnikami tłokowymi
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
2
P
S
Liczba godzin w semestrze
W
C
30
Razem w czasie studiów:
30
125
L
P
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Odniesienie do
EK dla kierunku
opisać proces przygotowania silnika do ruchu, jego rozruch, oraz
pracę w różnych stanach eksploatacyjnych
opisać najważniejsze czynności kontrolne realizowane podczas
eksploatacji silnika okrętowego i ocenić znaczenie wybranych
parametrów do kontroli pracy silnika
wskazać powiązania pomiędzy typowymi usterkami w działaniu
silników okrętowych a popełnionymi błędami obsługi
korzystać ze źródeł literaturowych, baz danych, innych źródeł
informacji; dokonuje interpretacji informacji, formułuje opinie i
wnioski
podejmować właściwe decyzje w nietypowych warunkach
eksploatacyjnych
K_W02; K_W06;
K_W09
K_W07; K_W08;
K_U01; K_U15;
K_U13; K_U15;
K_U16
K_U01,
K_K10
Treści programowe:
Semestr VIII
Lp.
Zagadnienia
1. Przygotowanie do ruchu okrętowych silników tłokowych.
Przygotowanie i uruchamianie instalacji i układów: smarowego,
chłodzenia, paliwowego, sprężonego powietrza. Pozostałe
czynności przygotowawcze.
Przygotowanie silnika do pracy po dłuższym postoju.
2. Rozruch silników okrętowych.
3. Praca silnika podczas manewrów wyjściowych
4. Bieżąca i okresowa obsługa silników okrętowych
5. Eksploatacja układów: tłokowo-korbowego, wymiany czynnika
roboczego, paliwowego, smarowego i chłodzenia.
6. Kontrola działania silników okrętowych.
Parametry rutynowo kontrolowane. Ocena pracy silnika. Korekta i
regulacja nastaw – regulacja statyczna i dynamiczna. Ewidencja
parametrów pracy silnika.
7. Niedomagania i usterki w działaniu silników okrętowych będące
następstwem błędów obsługi. Środki zaradcze.
8. Manewry wejściowe, zatrzymanie i „odstawianie” silnika.
9. Wpływ warunków zewnętrznych na pracę silnika.
10. Szczególne stany eksploatacyjne silników okrętowych.
Manewr awaryjny. Praca silnika w szczególnych stanach
eksploatacyjnych (w sztormie, na wodach ograniczonych, na
wodach zalodzonych, z uszkodzoną śrubą okrętową).
11. Praca silnika z obciążeniem różnym od nominalnego.
12. Praca silnika z wyłączonym cylindrem/cylindrami.
13. Praca silnika z niesprawnym układem ładującym.
14. Dobór parametrów pracy silnika napędu głównego dla
ograniczonego zapasu paliwa.
126
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
4
EKP1
1
2
4
EKP1
EKP1
EKP2
EKP1
4
EKP2
2
EKP3
1
2
4
EKP1
EKP1
EKP1;EKP5
2
1
1
2
EKP1;EKP5
EKP1;EKP5
EKP1;EKP5
EKP1;EKP6
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
W, C
L
P
30
15
Forma aktywności
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
S
10
2
3
60
2
2
Urządzenia platform wiertniczych
Nr 40b Przedmiot:
Semestr
ECTS
VIII
2
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
2
W
C
L
P
30
Razem w czasie studiów:
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
Odniesienie do
EK dla kierunku
EKP1
wymienić rodzaje jednostek górnictwa morskiego
K_W03
EKP2
scharakteryzować urządzenia i instalacje platform wiertniczych do
wydobycia kopalin płynnych i gazowych
omówić wymagania MODU (Mobile Offshore Drilling Units)
kodeks dotyczący rodzaju i ilości zainstalowanych urządzeń.
K_W04
EKP3
K_W10
Treści programowe:
Semestr VIII
Lp.
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1
8
Zagadnienia
1. Rodzaje jednostek górnictwa morskiego
- samopodnośne jednostki górnicze
- kolumnowe jednostki górnicze
- statki górnicze
- barki górnicze
127
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
2. System energetyczny jednostki górniczej:
- główny
- awaryjny
3. Urządzenia i instalacje do wydobycia kopalin płynnych i
gazowych, wstępnego ich magazynowania i przygotowania do
odbioru:
- kotły i sprężarki instalacji produkcyjnych
- główne instalacje paliwowe wraz ze zbiornikami
- instalacje obsługujące platformę – paliwowo-parowa, sprężonego
powietrza, wody chłodzącej
- systemy nurkowe do obsługi platformy: komory hiperbaryczne,
dzwon nurkowy, organizacja prac nurkowych
- ochrona p.poż. z instalacjami p.poż.
Pokładowe urządzenia i mechanizmy pomocnicze jednostek
górnictwa morskiego.
4. Wymagania MODU (Mobile Offshore Drilling Units) kodeks
dotyczący rodzaju i ilości zainstalowanych urządzeń.
5. System stabilizacji jednostek.
EKP1
4
EKP2
14
EKP3
2
2
EKP2
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
30
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
ECTS
VIII
2
P
S
10
2
3
60
2
2
Eksploatacja siłowni turbinowych
Nr 40c Przedmiot:
Semestr
L
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
2
P
S
Liczba godzin w semestrze
W
C
30
Razem w czasie studiów:
30
128
L
P
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wykorzystać wiedzę ogólną z zakresu budowy, wytwarzania i eksploatacji
maszyn okrętowych,
wykorzystać wiedzę techniczną niezbędną do prawidłowego utrzymania,
obsługiwania oraz eksploatacji urządzeń i instalacji okrętowych, do
kierowania bezpieczną eksploatacją siłowni okrętowej
wykorzystać umiejętności samokształcenia, m.in. w celu podnoszenia
kompetencji zawodowych,
wykorzystać do formułowania i rozwiązywania praktycznych zadań
inżynierskich metody analityczne, symulacyjne i eksperymentalne,
typowe dla siłowni okrętowej,
stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w maszynach,
urządzeniach i instalacjach statkowych
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W03
K_W04
K_U05
K_U09
K_U13
K_K05
Treści programowe:
Semestr I
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
EKP1
1. Przegląd konstrukcji kotłów głównych. Elementy konstrukcyjne
kotłów: walczaki wodne i parowe; powierzchnie ogrzewane
opromieniowane i konwencyjne; osuszacze pary; rurociągi
zasilające; podgrzewacze wody i powietrza; przegrzewacze pary.
2
EKP2
2. Sposoby regulacji: temperatury pary przegrzanej, ciśnienia pary,
poziomu wody w kotle.
2
EKP1
3. Kotły o paleniskach fluidalnych. Metody przegrzewania pary w
przegrzewaczach fluidalnych.
2
EKP1
4. Rozruch, praca przy stałym i zmiennym obciążeniu oraz
odstawianie kotła. Włączanie kotła do ruchu.
2
2
EKP2
5. Kontrola pracy kotła. Czynności obsługowe. Szumowanie kotła.
EKP2
6. Konserwacja kotła przy odstawianiu go na krótki okres czasu i na
1
dłużej.
EKP1
7. Przegląd nowoczesnych kotłów pomocniczych, opalanych,
utylizacyjnych i kombinowanych.
2
EKP2
8. Eksploatacja okrętowych turbin parowych- instalacji obsługi
turbiny parowej:
8
- instalacja oleju smarnego
- instalacja pary grzewczej i przedmuchiwania turbiny
- instalacja pary na uszczelnienie
- instalacja hydraulicznego sterowania zaworami
- systemy automatycznej regulacji i zabezpieczenia turbiny
EKP3
9. Eksploatacja okrętowych turbin parowych – typowe reżimy pracy: 5
przygotowanie do uruchomienia, grzanie turbiny, uruchomienie
Lp.
Zagadnienia
129
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
właściwe, obciążanie, zatrzymanie i odstawianie turbiny.
Typowe przeglądy: robocze, klasyfikacyjne.
Typowe awarie.
10. Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych dotyczące okrętowych
napędów turbinowych.
4
EKP3
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
30
15
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
41
Przedmiot:
L
P
S
10
3
58
2
3
Praktyki morskie
Semestr
ECTS
IV
VI
2
30
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
P
minimum 6 miesięcy
Razem w czasie studiów:
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
wykorzystać podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały
stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych
z eksploatacją siłowni i statku,
wykorzystać szczegółową wiedzę dotyczącą zarządzania bezpieczną
eksploatacją statku, organizacją i zarządzaniem zasobami siłowni
okrętowej,
stosować podstawowe technologie informatyczno-komunikacyjne w
zakresie pozyskiwania i przetwarzania informacji w bezpiecznej
eksploatacji siłowni,
130
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_W08
K_W12
K_U07
K_U11
K_U13
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
EKP3
EKP4
EKP5
ma umiejętności niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym (w
szczególności morskich instalacji energetycznych) oraz zna zasady
bezpieczeństwa związane z wykonywaniem obowiązków zawodowych,
potrafi stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w
maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych
dokonać identyfikacji i sformułować specyfikację prostych zadań
inżynierskich o charakterze praktycznym m.in.: usunięcie awarii,
przeglądy, planowanie i wykonanie remontu urządzeń i instalacji
energetycznych (w szczególności okrętowych),
ocenić przydatność i zastosować właściwą metodę (procedurę) i narzędzia
do rozwiązania prostych zadań inżynierskich o charakterze praktycznym,
związanych z eksploatacją mechanizmów i urządzeń siłowni okrętowych,
wykorzystać doświadczenie, zdobyte w czasie odbywania praktyk
morskich, związane z wykorzystaniem właściwych narzędzi, materiałów i
procedur do rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich
potrafi i ma doświadczenie w obsługiwaniu i utrzymywaniu w ruchu
maszyn, instalacji, maszyn i urządzeń siłowni okrętowych (właściwe dla
dyplomu oficera mechanika wachtowego),
posługiwać się i wykorzystać informacje dotyczące: dokumentacji
konstrukcyjnej i statecznościowej statku, dokumentacji technicznoruchowej urządzeń okrętowych, schematów instalacji okrętowych.
pracować w grupie przyjmując w niej różne role, rozumie zasady
współpracy
K_U18
K_U19
K_U20
K_U22
K_K05
Treści programowe:
Semestr IV
Lp.
Zagadnienia
1. Zdobywanie umiejętności obsługi siłowni okrętowej na poziomie
motorzysty oraz w zakresie obowiązków oficera mechanika.
Przeszkolenie stanowiskowe w zakresie: BHP, ochrony
przeciwpożarowej, pierwszej pomocy medycznej, indywidualnych
i zbiorowych technik ratowniczych. Szczegółowe wymagania i
zakres zajęć określone są w Książce Praktyk Morskich [realizacja
na statku szkolnym].
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W C L/P przedmiotu
min.
EKP1
1 m-c
EKP2
Semestr VI
Lp.
Zagadnienia
1. Zdobywanie umiejętności obsługi siłowni okrętowej w zakresie
obowiązków oficera mechanika zgodnie ze standardami
kompetencji kodeksu STCW 1978/95 – sekcja A-III/1.
Szczegółowe wymagania i zakres zajęć określone są w Książce
Praktyk Morskich zatwierdzonej, jako obowiązujący dokument,
przez Administrację Morską RP.
131
Liczba godzin Odniesienie
do EK dla
W Ć
L
przedmiotu
min.
EKP1
5 m-cy EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
L
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
42
Przedmiot:
10
100
10
5
875
32
32
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
1
VIII
S
Seminarium dyplomowe
ECTS
Semestr
P
700
50
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
2
Razem w czasie studiów:
S
30
30
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
przygotować opracowanie problemu z zakresu studiowanej
dyscypliny
posiada umiejętność wystąpień ustnych dotyczących zagadnień
szczegółowych studiowanej dyscypliny inżynierskiej
korzystać z norm i standardów inżynierskich
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_U03
K_U04
K_U12
Treści programowe:
Semestr VIII
Liczba godzin Odniesienie
Lp.
do EK dla
W C
S przedmiotu
1. Metodyka prowadzenia prac badawczych. Struktura pracy
30
EKP1
dyplomowej – cel, geneza, hipoteza, rozwiązanie problemu,
wnioski. Dobór literatury. Wyszukiwanie nowości. Prezentacja
propozycji rozwiązywania zadań. Prezentacja ponadprogramowej
wiedzy nabytej w celu rozwiązania postawionego zadania.
Omawianie trudności i problemów wynikających w trakcie
realizacji.
Zagadnienia
132
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
L
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
Nr
43
Przedmiot:
P
S
30
30
1
1
Praca dyplomowa
Semestr
ECTS
VIII
30
Liczba godzin w tygodniu
W
C
L
P
Liczba godzin w semestrze
S
W
C
L
P
Razem w czasie studiów:
Efekty kształcenia dla przedmiotu (EKP)
Symbol
EKP1
EKP2
EKP3
EKP4
EKP5
Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:
pozyskiwać informacje z literatury oraz innych źródeł, dokonywać
interpretacji, wyciągać wnioski
samodzielnie studiować zagadnienia związane z zadanym tematem
inżynierskim
planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i
symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i
wyciągać wnioski
stosować wiedzę do interpretacji zjawisk zachodzących w
maszynach, urządzeniach i instalacjach statkowych
zaprojektować proste urządzenie, obiekt, system lub proces
typowy dla budowy i eksploatacji maszyn
133
Odniesienie do
EK dla kierunku
K_U01
K_U05
K_K01
K_U08
K_U13
K_U18
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
Treści programowe:
Semestr VIII
Lp.
1.
Liczba godzin
Zagadnienia
W
C
L/P
Odniesienie
do EK dla
przedmiotu
Sposób pisania pracy: podział na rozdziały, zachowanie proporcji,
jednoznaczność i przejrzystość tekstu, poprawność języka, cytaty,
odnośniki, zamieszczanie rysunków i tabel, indeksy, sporządzanie
bibliografii. Prawa autorskie.
EKP1
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Forma aktywności
W, C
Godziny kontaktowe
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych, projektowych
Przygotowanie do egzaminu, zaliczenia
Opracowanie dokumentacji projektu/sprawozdania
Uczestnictwo w zaliczeniach i egzaminach
Udział w konsultacjach
Łącznie godzin
Liczba punktów ECTS
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
134
L
P
S
200
150
30
380
15
15
Akademia Morska w Gdyni Wydział Mechaniczny
Kierunek studiów: mechanika i budowa maszyn
Studia stacjonarne pierwszego stopnia specjalność: Eksploatacja Siłowni Okrętowych
i Obiektów Oceanotechnicznych
SYLWETKA ABSOLWENTA
WYDZIAŁ MECHANICZNY AKADEMII MORSKIEJ w GDYNI
KIERUNEK MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Absolwenci Wydziału Mechanicznego Akademii Morskiej w Gdyni po studiach
pierwszego stopnia posiadają wiedzę i umiejętności właściwe dla kierunku mechanika i
budowa maszyn co daje im wszechstronne przygotowanie do zawodu inżyniera mechanika.
Absolwenci zdobywają podczas studiów wiedzę z zakresu nauk podstawowych oraz
kierunkowy a także wiedzę szczegółową, profilowaną w zależności od specjalności.
Specjalność - Eksploatacja Siłowni Okrętowych i Obiektów Oceanotechnicznych
Celem kształcenia jest uzyskanie przez absolwenta kwalifikacji pierwszego stopnia
oraz przygotowanie do bezpiecznej pracy na statku w charakterze oficera mechanika
okrętowego na poziomie zarządzania i operacyjnym.
Absolwent jest przygotowany do: (1) realizacji procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn, (2) prac wspomagających projektowanie prostych zadań inżynierskich,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich
eksploatacją, (3) pracy w zespole, (4) diagnostyki stanu technicznego poszczególnych maszyn
i urządzeń energetycznych oraz instalacji przemysłowych, (5) organizowania, zarządzania i
wykonywania remontów urządzeń energetycznych oraz instalacji przemysłowych, (6)
koordynacji prac związanych z eksploatacją, (7) podjęcia studiów drugiego stopnia oraz
dodatkowo do (8) obsługiwania siłowni okrętowych na poziomie operacyjnym, potwierdzone
dyplomem oficera mechanika wachtowego wydanego przez odpowiedni organ administracji
morskiej, (9).
Absolwenci są predysponowani do pracy w: (1) składzie członków załóg obiektów
pływających jako oficer mechanik okrętowy, (2) przedsiębiorstwach przemysłu okrętowego
oraz innych zajmujących się wytwarzaniem i eksploatacją maszyn oraz układów mechaniki
okrętowej, (3) stoczniach produkcyjnych i remontowych, (4) służbach technicznych
towarzystw klasyfikacyjnych, (5) służbach dozoru technicznego armatorów, (6) innych
jednostkach gospodarczych, administracyjnych i edukacyjnych wymagających wiedzy
technicznej i informatycznej.
Absolwent uzyskuje kwalifikacje pierwszego stopnia,
otrzymuje tytuł zawodowy inżyniera oraz uprawnienia do uzyskania dyplomu mechanika
okrętowego na poziomie zarządzania.
Program kształcenia dla profilu praktycznego spełnia wymagania zawarte w Rozporządzeniu
Ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej w sprawie programów szkoleń i
wymagań egzaminacyjnych w zakresie kwalifikacji zawodowych marynarzy.
Program kształcenia dla profilu praktycznego spełnia wymagania Międzynarodowej
Konwencji w Sprawie Norm Szkolenia, Wydawania Świadectw i Pełnienia Wacht dla
Marynarzy (STCW 78/95) oraz wymagania Unii Europejskiej zawarte w regulacji EMSA
(European Maritime Safety Agency).
135