projekt wykonawczy - Wojskowy Zarząd Infrastruktury w Poznaniu
Transkrypt
projekt wykonawczy - Wojskowy Zarząd Infrastruktury w Poznaniu
REJESTR: 15/2012 ZADANIE: 55136 STADIUM PROJEKTU PROJEKT WYKONAWCZY ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA SCENARIUSZ ROZWOJU ZDARZEŃ W CZASIE POŻARU WRAZ Z PLANEM ROZMIESZCZENIA SPRZĘTU PPOŻ I DRÓG EWAKUACYJNYCH ZADANIE INWESTYCYJNE BUDOWA MYJNI POJAZDÓW GĄSIENICOWYCH ORAZ KOŁOWYCH W OBIEKCIE NR 3 CWSLąd POZNAŃ -BIEDRUSKO INWESTOR: WOJSKOWY ZARZĄD INFRASTRUKTURY ul. KOŚCIUSZKI 92/98 60-967 POZNAŃ ADRES INWESTYCJI: KOMPLEKS WOJSKOWY 8606, DZIAŁKA EWIDENCYJNA 11/2, OBRĘB BIEDRUSKO, CENTRUM SZKOLENIA WOJSK LĄDOWYCH W POZNANIU, UL. WOJSKA POLSKIEGO 86 OPRACOWAŁ DATA OPRACOWANIA: 12.2013 r. SĄD REJONOWY W POZNANIU NOWE MIASTO I WILDA VIII WYDZIAŁ GOSPO. BOIMP SP. Z O.O., SP. K. KRS 0000420386 NIP 782 25 49 135 REGON 302114218 BANK ZACHODNI WBK S.A. 22 ODDZIAŁ POZNAŃ NR KONTA 88 1090 1359 0000 0001 2189 6647, KAPITAŁ ZAKŁADOWY WPŁACONY W CAŁOŚCI 250.000,00 PLN SPIS TREŚCI DO SCENARIUSZ ROZWOJU ZDARZEŃ W CZASIE POŻARU WRAZ Z PLANEM ROZMIESZCZENIA SPRZĘTU PPOŻ I DRÓG EWAKUACYJNYCH MYJNIA POJAZDÓW GĄSIENICOWYCH ORAZ KOŁOWYCH W K-8606 BIEDRUSKO. Obiekt nr 3 CSWLąd Biedrusko, Kompleks Wojskowy 8606, działka ewidencyjna nr 11/2, arkusz mapy 19 obręb Biedrusko, Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu, ul. Wojska Polskiego 86, 60-628 Poznań A. SCENARIUSZ ROZWOJU ZDARZEŃ 1. Dane o przedmiocie inwestycji 2. Przedmiot, cel i zakres opracowania 3. Podstawa opracowania 4. Materiały wyjściowe 5. Opis budynku 6. Charakterystyka pożarowa zespołu budynków 6.1. Kwalifikacja pożarowa 6.2. Strefy pożarowe 6.3. Warunki ewakuacji 6.4. Urządzenia przeciwpożarowe 7. Ogólne założenia do scenariusza rozwoju zdarzeń w czasie pożaru i organizacja alarmowania. 8. Przykładowy scenariusz rozwoju pożaru. 9. Ustalenia końcowe 10. Podstawa prawna B. RYSUNKI Rys. 1 Rzut przyziemia. Rozmieszczenie sprzętu ppoż i dróg ewakuacyjnych. 2 SCENARIUSZ ROZWOJU ZDARZEŃ W CZASIE POŻARU WRAZ Z PLANEM ROZMIESZCZENIA SPRZĘTU PPOŻ I DRÓG EWAKUACYJNYCH 1. 1.1 Dane o przedmiocie inwestycji. Obiekt: Myjnia pojazdów gąsienicowych oraz kołowych wraz z wiatą, budynkiem socjalno – technicznym oraz zbiornikiem osadów 1.2 Adres inwestycji: Kompleks Wojskowy nr 8606, Poznań - Biedrusko 1.3 Inwestor: Wojskowy Zarząd Infrastruktury w Poznaniu ul. Tadeusza Kościuszki 92/98, 60-967 Poznań 1.4 Użytkownik: CSWLąd 2. Przedmiot, cel i zakres opracowania Przedmiotem opracowania jest scenariusz rozwoju zdarzeń w czasie pożaru sterowania technicznymi urządzeniami przeciwpożarowymi dla budynku myjni pojazdów kołowych oraz gąsienicowych w K 8606 Biedrusko, zwany dalej „scenariuszem”. Koncepcja zabezpieczenia przeciwpożarowego budynku musi zawierać odpowiednie algorytmy współdziałania systemów technicznych (przeciwpożarowych i bytowych), ściśle uzależnione od możliwych scenariuszy pożarowych, które mogą wystąpić w budynku. Odpowiednia reakcja systemów technicznych na pożar w budynku umożliwia uzyskanie optymalnego poziomu bezpieczeństwa ludzi i mienia. Na poziom bezpieczeństwa ludzi w środowisku pożaru wpływają wysokie stężenia gazów toksycznych, narażenie na oparzenia oraz urazy mechaniczne. System zabezpieczeń przeciwpożarowych jest dobierany tak, aby w przypadku pożaru: użytkownicy budynku nie byli narażeni na inhalację toksycznych gazów pożarowych w dawkach mogących spowodować szkodliwe skutki, gęstość optyczna dymu w pomieszczeniach i na drogach ewakuacyjnych umożliwiła orientacje w budynku, znajdowanie wyjść ewakuacyjnych, użytkownicy budynku nie byli narażeni na oddziaływanie cieplne gazów pożarowych i płomieni w natężeniu mogącym zagrozić życiu i zdrowiu, ekipy ratownicze straży pożarnej prowadzące działanie gaśnicze w budynku nie były narażone na zawalenie elementów konstrukcji. 3. Podstawa opracowania Podstawą merytoryczną opracowania jest zapis § 5 ust. 1 pkt. 11 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 2009 r. w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. 2009r. Nr 119, poz.998) oraz inne aktualnie obowiązujące przepisy i normy, podane na końcu opracowania. Scenariusz opracowany został indywidualnie dla przedmiotowej inwestycji i zawiera procedury oraz kolejność działań, a także sekwencje pracy urządzeń przeciwpożarowych w razie powstania pożaru. Odnoszący się do budynku scenariusz pozwala określić możliwości: rozpoznania i wykrycia źródła pożaru lub innego zdarzenia noszącego znamiona pożaru przez personel obsługi lub użytkowników budynku; 3 zaalarmowania straży pożarnej, w przypadku gdy służby ochrony budynku stwierdzą, że zagrożenie nie może zostać opanowane własnymi siłami; bezpiecznej ewakuacji użytkowników oraz mienia ze strefy objętej pożarem, do przestrzeni zabezpieczonej przed pożarem i jego skutkami w taki sposób, aby ewakuowani nie byli narażeni na działanie dymu i gorących gazów, a także aby dym i gorące gazy nie wydostały się poza strefę objętą pożarem; rozpoczęcia akcji gaśniczej przez służby ratownicze; bezpiecznej ewakuacji ludzi z pozostałych stref, nie objętych pożarem; zabezpieczenia mienia i samego budynku. 4. Materiały wyjściowe Opracowanie oparto na następujących materiałach wyjściowych: 1) dokumentacja techniczno – budowlana obiektu, 2) program inwestycji Zadanie 55 136 ”Budowa myjni pojazdów gąsienicowych oraz kołowych w K-8606 Biedrusko”, 3) wyjaśnienia przedstawiciela Zleceniodawcy. 5. Opis budynku 5.1. Ogólna charakterystyka Analizowany budynek myjni posiada zwartą formę architektoniczną, opartą na planie regularnego prostokąta. Budynek jednokondygnacyjny przekryty dachem dwuspadowym o konstrukcji lekkiej. Wysokość budynku w świetle wynosi około H = 750 cm. Budynek posiada wymiary około 37 m x 30 m. Podpiwniczenia budynku nie przewiduje się. W zachodniej części budynku znajduje się część socjalna przeznaczona dla trzech osób obsługi oraz część zaplecza technologicznego w skład, którego wejdzie kotłownia oraz pomieszczenie techniczne. Sumaryczna powierzchnia części socjalnej i technologicznej wynosi około 75 m2. Część socjalna budynku dobudowana do hali myjni i wykonana w technologii tradycyjnej. Od strony wschodniej budynku myjni, zlokalizowany jest zbiornik wody technologicznej i magazyn osadów. Zbiornik wody technologicznej posiada objętość około 200 m3, magazyn osadów planuje się wykonać na powierzeni około 50 m2. 6. Charakterystyka pożarowa zespołu budynków 6.1. Kwalifikacja pożarowa Budynek myjni pojazdów kołowych oraz gąsienicowych - ze względu na wysokość w przedziale do 12 m - zalicza się do grupy budynków niskich /N/. Ze względu na przeznaczenie i sposób użytkowania obiekt kwalifikujemy do kategorii ZL III zagrożenia ludzi w części socjalnej, a w części technologicznej oraz zaplecza technicznego do PM o gęstości obciążenia ogniowego Qd < 500 MJ/m2. Budynek zakwalifikowany do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, został zaprojektowany w „D” klasie odporności pożarowej, a w części PM w klasie „E” odporności pożarowej, z elementów nie rozprzestrzeniających ognia (NRO). 4 Klasa odporności pożarowej budynku Klasa odporności ogniowej elementów budynku Główna konstrukcja nośna Konstrukcja dachu Strop1) Ściana zewnętrzna1),2) Ściana wewnętrzna1) Przekrycie dachu3) Obudowa poziomej drogi ewakuacyjnej D R 30 (-) REI 30 EI 30 (-) (-) EI 15 E (-) (-) (-) (-) (-) (-) EI 15 Oznaczenia w tabeli: R - nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku, E - szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I - izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., (-) - nie stawia się wymagań. 1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać także kryteria nośności ogniowej ® odpowiednio do wymagań zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności pożarowej budynku. 2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem. 3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien połaciowych (z zastrzeżeniem § 218), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20 % jej powierzchni. 6.2. Strefy pożarowe Zgodnie z § 227 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. dopuszczalną wielkość strefy pożarowej w analizowanym przypadku przedstawia poniższa tabela: Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2 Kategoria zagrożenia ludzi w budynku jednokondygnacyjnym niskim ZL III 10.000 PM < 500 MJ/m2 20.000 Przewiduje się podział obiektu na dwie zasadnicze strefy pożarowe: Pomieszczenia myjni ze zbiornikiem i magazynem osadów, Zaplecze socjalno – techniczne, w ramach którego dodatkowo wydzielone zostaną pomieszczenie kotłowni oraz pomieszczenie techniczne. Ściany oddzieleń przeciwpożarowych o klasie odporności ogniowej REI 60, zamknięcia drzwiowe i inne o klasie odporności ogniowej EI 30. Pomieszczenie kotłowni wydzielone ścianami oraz stropem o klasie odporności ogniowej REI60 i zamykane drzwiami o klasie odporności ogniowej EI 30. Przepusty instalacyjne w elementach oddzieleń ppoż. zabezpieczone systemowo w klasie odporności ogniowej EI 60, przeciwpożarowe klapy odcinające EIS 60. 6.3. Warunki ewakuacji Przejścia Długości przejść ewakuacyjnych, mierzone od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek do wyjścia ewakuacyjnego na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy pożarowej, albo na 5 zewnątrz budynku, nie może w strefach pożarowych: ZL III przekraczać: 40 m*), natomiast w strefie pożarowej PM o gęstości obciążenia ogniowego do 500 MJ/m2 - 100 m. __________________ *) Przy długości przejścia mierzy się faktyczną odległość z uwzględnieniem wszelkich przeszkód i innych utrudnień. Przy braku jednoznacznego sposobu zagospodarowania pomieszczenia – długość przejścia nie może przekraczać 80 % wartości określonych wyżej. Szerokość przejścia ewakuacyjnego powinna być proporcjonalna do liczby osób, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 0,9 m (a w przypadku przejścia służącego do ewakuacji do 3 osób – nie mniej niż 0,8 m). Przejście może prowadzić maksymalnie przez 3 pomieszczenia. Wysokość drzwi lub lokalnego obniżenia na drodze ewakuacyjnej nie może być mniejsza niż 2,0 m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5 m. Wyjścia, drzwi Szerokość wyjścia ewakuacyjnego nie może być mniejsza niż 0,9 m w świetle, przy czym szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjne z pomieszczenia należy dostosować do liczby osób mogących przebywać w nim równocześnie, obliczając proporcjonalnie wg wskaźnika co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób. Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi (uwzględnić należy klamki) oraz otwarcie drzwi usytuowanych obok siebie (np. pod kątem 90 o) nie mogą kolidować w zapewnieniu wymaganych parametrów przejść i wyjść. Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi należy zapewnić możliwość ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej, bezpośrednio albo drogami komunikacji ogólnej. Ze strefy pożarowej powinno być wyjście bezpośrednio na zewnątrz budynku lub przez inną strefę pożarową. Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne powinny być zamykane drzwiami. Poziome drogi ewakuacyjne Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych oblicza się przyjmując 0,6 m na 100 osób mogących przebywać na danej kondygnacji, jednak szerokość ta nie może być mniejsza niż 1,4 m.. Dopuszcza się zmniejszenia szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. Wysokość dróg ewakuacyjnych należy przyjąć minimum 2,2 m, natomiast wysokość lokalnego obniżenia 2,0 m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5 m. Obudowa poziomych dróg komunikacji ogólnej, musi mieć klasę odporności ogniowej nie mniejszą niż: EI 15. Wysokość dróg ewakuacyjnych należy przyjąć minimum 2,2 m, natomiast wysokość lokalnego obniżenia 2,0 m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5 m. 6.4. Urządzenia przeciwpożarowe 6.4.1. Wykaz urządzeń przeciwpożarowych i innych w budynku Budynek myjni pojazdów gąsienicowych oraz kołowych wyposażony będzie w niżej wyszczególnione instalacje: - Instalacje c.o.; 6 - Instalacja gazowa; Instalacje wody zimnej, ciepłej i cyrkulacji; Instalacja kanalizacji sanitarnej; Instalacja kanalizacji deszczowej; Instalacja wentylacji grawitacyjnej i mechanicznej; oświetleniowa i gniazd wtyczkowych 230V~ - (przeznaczenia ogólnego); oświetlenia awaryjnego – alarmowego; instalacje zasilającą i sterowniczą dla wentylacji; instalację ochrony przepięciowej; instalację odgromową; przeciwpożarowy wyłącznik prądu. 6.4.2. Ogólny opis urządzeń przeciwpożarowych Przeciwpożarowy wyłącznik prądu usytuowany przy głównym wejściu do budynku. Ma on za zadanie odcięcie dopływu prądu do wszystkich obwodów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru (klapa dymowa). Instalacje oświetlenia ewakuacyjnego. Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne, samoczynnie załączające się w przypadku zaniku napięcia w oświetleniu podstawowym należy zaprojektować obligatoryjnie na drogach ewakuacyjnych (poziomych i pionowych) oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym. Natężenie oświetlenia na drodze ewakuacyjnej nie powinno być mniejsze niż 1 lx. Natężenie oświetlenia ewakuacyjnego w strefie otwartej (zapobiegającego panice), tj. pomieszczeniu, nie powinno być mniejsze niż 0,5 lx na poziomie podłogi, na niezabudowanym polu czynnym strefy otwartej, z wyjątkiem wyodrębnionego przez wyłączenie z tej strefy obwodowego pasa o szerokości 0,5 m. Na drodze ewakuacyjnej oraz w strefie otwartej - 50% wymaganego natężenia oświetlenia powinno być wytworzone w ciągu 5 s, a pełny poziom natężenia oświetlenia w ciągu 60 s. Instalacje oświetlenia awaryjnego ewakuacyjnego muszą zapewnić działanie przez wymagany czas, tj. co najmniej 1 godzinę od zaniku oświetlenia podstawowego. Obwody instalacji bezpieczeństwa powinny być niezależne od wszystkich innych obwodów Powierzchnia każdego obszaru pożarowego może wynosić co najwyżej 1600 m2. Przewody i kable w instalacjach oświetlenia awaryjnego należy zasilać maksymalnie do 20 opraw oświetlenia awaryjnego z jednego obwodu zabezpieczonego. Sąsiednie oprawy powinny być zasilane z dwóch różnych niezależnych obwodów. Przeciwpożarowe klapy odcinające. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające. Klasa odporności ogniowej (EI) ww. klap powinna być co najmniej równa klasie odporności ogniowej oddzielenia przeciwpożarowego, a więc w elementach oddzielenia przeciwpożarowego o klasach odporności ogniowej; REI 60, odpowiednio: EI 60. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne prowadzone przez strefę pożarową, której nie obsługują, jeżeli nie są obudowane elementami o klasie odporności ogniowej (EI) wymaganej dla elementów oddzielenia 7 przeciwpożarowego tych stref pożarowych, muszą być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające: EI 60. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy wydzielające wentylatornię (służącą celom bytowym), gdy wentylatornia nie stanowi odrębnej strefy pożarowej, powinny być również wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 60. Drzwi przeciwpożarowe wyposażone w systemy sterowania. W koncepcji projektowej nie przewiduje się drzwi, które w przypadku pożaru powinny automatycznie zostać otwarte (odblokowane z kodu dostępu) lub zamknięte - wymagające sterowania przez system sygnalizacji pożarowej. Drzwi przeciwpożarowe posiadać będą samozamykacze. 7. Ogólne założenia do scenariusza rozwoju zdarzeń w czasie pożaru i organizacja alarmowania. Scenariusz rozwoju zdarzeń w czasie pożaru zawiera m.in. procedury i algorytmy reakcji systemów zabezpieczeń na wypadek pożaru. Obejmuje to zarówno wykrycie pożaru, przekazanie informacji o jego powstaniu, jak i uruchomienie odpowiednich urządzeń stanowiących zabezpieczenie przeciwpożarowe budynków. Wykrywane zdarzenia powinno w możliwie krótkim czasie zostać zneutralizowane poprzez automatyczne uruchamianie odpowiednich procedur zadziałania i współdziałania systemów organizacyjnych i urządzeń służącymi uzyskaniu wymaganego poziomu ochrony przeciwpożarowej obiektu. Efektem powyższego powinno być zapewnienie optymalnych warunków do przeprowadzenia bezpiecznej i skutecznej ewakuacji ludzi z obiektu lub strefy pożarowej zagrożonej skutkami pożaru, ograniczenie możliwości rozprzestrzenienia się ewentualnego pożaru już w pierwszych chwilach jego zaistnienia, a także zapewnienie jednostkom interwencyjnym Państwowej Straży Pożarnej (PSP) warunków do prowadzenia skutecznych działań ratowniczo-gaśniczych. 8. Przykładowy scenariusz rozwoju pożaru. 8.1. Założenia wyjściowe Założenia wyjściowe dotyczą rodzajów alarmów i przyporządkowanie alarmom uruchamiania urządzeń w wyodrębnionych strefach pożarowych. 8.2. Pożar powstaje w jednej ze stref pożarowych w budynku. Organizacja alarmowania Do ogłoszenia alarmu o wystąpieniu zagrożenia pożarem lub innym zdarzeniem w budynku należy wykorzystać następujące sposoby: 1. powiadomienie głosem, 2. powiadomienie przez gońców, Przy ogłaszaniu alarmu o wystąpieniu niebezpieczeństwa w obiekcie, należy kierować się szczególną rozwagą. Konieczne jest ustalenie faktycznego stopnia zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi, aby zbyt pochopne ogłoszenie alarmu nie doprowadziło do powstania paniki. Decyzję o konieczności przeprowadzenia ewakuacji podejmują osoby w następującej kolejności: 1. Kierownik Myjni lub jego zastępca. 2. Podczas nieobecności osób zarządzających, wyznaczony pracownik. 8 3. Dowódca akcji ratowniczo – gaśniczej. Rozdział konkretnych zadań ustala kierujący akcją lub osoba uprawniona do podejmowania decyzji o rozpoczęciu ewakuacji. Zakres zadań do wykonania będzie zależny od sytuacji pożarowej i występującego zagrożenia ludzi. Z chwilą otrzymania informacji o pożarze i podjęciu decyzji o konieczności ewakuacji wszyscy pracownicy zobowiązani są do udziału w akcji ratowniczej, gaszeniu pożaru i ewakuacji. Ewakuację osób przeprowadza się wykorzystując wszystkie dostępne wyjścia ewakuacyjne. Warunki i sposoby ewakuacji będą zależne od miejsca powstania pożaru, przy czym ewakuacja powinna objąć osoby najpierw z pomieszczeń najbardziej zagrożonych pożarem. Ponadto należy podjąć stanowcze działanie zmierzające do opanowania paniki i utrzymywania porządku do czasu wyjścia ostatniej osoby poza obręb budynku. Osoby znajdujące się w pomieszczeniach omawianego obiektu należy informować o potrzebie opuszczania budynku używając głosu albo poprzez gońca. O ile to możliwe kierujący ewakuacją powinien wyznaczyć osoby z pracowników, do sprawdzenia, czy z zagrożonych miejsc zostały ewakuowane wszystkie osoby. Ponadto należy powiadomić osoby zarządzające o zaistniałej sytuacji. Ewakuacja osób z budynku powinna nastąpić tylko w przypadku, gdy: 1. pożar nie został ugaszony w zarodku, 2. istnieje obawa dotarcia wiadomości o powstałym pożarze do ludzi przebywających w pomieszczeniach i powstania paniki, 3. zachodzi możliwość przedostania się dymu i ognia do pomieszczeń w których przebywają ludzie, 8.3. Zakres uruchamiania urządzeń przeciwpożarowych przez poszczególne rodzaje alarmów dla budynku myjni pojazdów gąsienicowych oraz kołowych. Decyzja o wyłączenia napięcia w budynku realizowana jako świadome działanie dyżurnego elektryka lub wyznaczonego pracownika w porozumieniu z osobą sprawująca nadzór nad obiektem, która spowoduje automatyczne załączenie awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego, wyłączenie odbiorników elektrycznych za wyjątkiem urządzeń które są zasilane z przed głównego wyłącznika prądu, uruchomienie dodatkowych alternatywnych źródeł energii elektrycznej (baterie akumulatorów, agregat prądotwórczy) podtrzymujących pracę urządzeń i instalacji przeciwpożarowych oraz innych których funkcjonowanie jest niezbędne w czasie pożaru. W przypadku podjęcia decyzji o konieczności rozpoczęcia ewakuacji ludzi oraz mienia należy uwzględnić następujący algorytm działania: Alarmowanie o zagrożeniu osób przebywających w budynku. Wyłączenie napięcia przy użyciu przeciwpożarowego wyłącznika prądu. Automatyczne zadziałania instalacji awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego, której oprawy oraz osprzęt w zależności od miejsca zastosowania będą w odpowiednim stopniu ochrony przed czynnikami zewnętrznymi oraz wynikającymi z charakterystyki procesu technologicznego. Zamknięcie zaworu gazu doprowadzającego medium do kotłowni gazowej. Pomieszczenie kotłowni wyposażono dodatkowo w zawór kontrolno – alarmowy. Podjęcie działań gaśniczych z wykorzystaniem jednostek podręcznego sprzętu gaśniczego znajdującego się na wyposażeniu obiektu. Podjęcie działań ratowniczych osób oraz mienia znajdujących się w bezpośrednim zagrożeniu. 9 Sprawdzenie, czy drzwi przeciwpożarowe wyposażone w indywidualne samozamykacze, wydzieliły strefę pożarową. Zamkniecie automatyczne przeciwpożarowych klap odcinających w wyniku zadziałania wyzwalacza termicznego. Podpięcie zewnętrznego agregatu awaryjnego za przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu, którego zadziałanie nie może powodować dopływu energii elektrycznej do obwodów także ze źródeł zewnętrznych. 9. Ustalenia końcowe. Głównym celem tworzenia ramowych scenariuszy rozwoju zdarzeń w czasie pożaru nie jest szczegółowy opis przebiegu pożaru w obiekcie lub strefie pożarowej, ale wyznaczenie algorytmów działania systemów zabezpieczeń przeciwpożarowych i pozostałych systemów technicznych, zapewniających optymalny poziom bezpieczeństwa pożarowego tj. polegających na wykonaniu opracowania które daje odpowiedź/reakcję obiektu na wypadek pożaru krok po kroku. Na potrzeby opracowania dokonano ogólnej analizy charakterystycznych grup pożarów, tj. pożarów w poszczególnych strefach pożarowych, ważnych dla bezpieczeństwa w analizowanym budynku. Scenariusz pożarowy uwzględnia wytyczne zawarte w projektach wykonawczych i określa: organizację alarmowania pożarowego, zasady współdziałania urządzeń przeciwpożarowych, procedury działania poszczególnych urządzeń w przypadku powstania pożaru w danej strefie pożarowej. Scenariusz pożarowy sterowania technicznymi urządzeniami ochrony przeciwpożarowej został sporządzony na podstawie informacji uzyskanych o obiekcie udostępnionych przez inwestora i projektanta. 10. Podstawy prawne. 1. Ustawa z dnia 07.07.1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. 2006 r. Nr 156 poz. 1118 z późn. zm.). 2. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14.01. 2009 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. 2009 r. Nr 12, poz. 68). 3. Rozporządzenia MSWiA z dnia 21.04.2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563). 4. PN-92/N-01256/01 i /02. Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa. Ewakuacja oraz PN-97/N-01256/04. 5. PN-92/M-51079/01 - /05. Sprzęt pożarniczy. Gaśnice przenośne. 6. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04. 2002 r, w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. 2002r. Nr 75. Poz. 690 z późn. zm.). 7. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.03.2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 56, poz. 461). 10 8. Rozporządzenie MSWiA z dnia 24.07.2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych ( Dz. U. Nr 124, poz. 1030 ). 9. Rozporządzenie MSWiA z dnia 16.07.2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej ( Dz. U. Nr 119, poz. 998 ). 10. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15.10. 2009 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. 2009 r. Nr 178, poz. 1380). 11. Rozporządzenia MSWiA z dnia 7.06.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719). 11