Zdemaskuj chłoniaka!

Zdemaskuj chłoniaka!
15 września Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniakach
(World Lymphoma Awareness Day)
Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniakach obchodzony jest od 2004 roku z inicjatywy Lymphoma Coalition (http://www.
lymphomacoalition.org/) – międzynarodowej organizacji, zrzeszającej stowarzyszenia pacjentów z całego świata.
Działania podejmowane przy okazji Światowego Dnia Wiedzy o Chłoniakach mają upowszechniać wiedzę o nowotworach
układu limfatycznego, ich objawach, metodach diagnozy oraz leczenia.
Każdego roku w Polsce diagnozuje się ok. 8000 przypadków chłoniaków (dane obejmujące przewlekłą białaczkę
limfocytową), jednak chorzy zbyt późno rozpoczynają leczenie. Posiadanie wiedzy na temat objawów chłoniaka, zwiększa
szanse na wczesne rozpoznanie choroby i rozpoczęcie skutecznego leczenia ratującego życie.
Czym są chłoniaki?
Chłoniaki to grupa nowotworów układu chłonnego
(limfatycznego), na które zachorować mogą osoby w każdym wieku.
Wszystkie chłoniaki są nowotworami złośliwymi, jednak
wyróżnia się postaci o mniejszej i większej złośliwości.
Przyczyny powstawania chłoniaków wciąż nie są znane,
a według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
liczba zachorowań co roku wzrasta o około 4-5%.
Na całym świecie żyje ponad milion osób chorych na nowotwory układu chłonnego.
Chłoniaki wywodzą się z nieprawidłowo zmienionych limfocytów, czyli komórek układu odpornościowego. Nowotworowe limfocyty mogą być obecne we krwi oraz w szpiku
kostnym, z których poprzez naczynia krwionośne mogą
przedostać się do każdego miejsca w organizmie – żołądka,
nosa, piersi, czy serca. Dlatego też nowotwór układu chłonnego trudno jest szybko i właściwie rozpoznać.
Jak rozpoznać chłoniaka?
Najczęstsze objawy chłoniaków to:
powiększone, ale często niebolesne
węzły chłonne wyczuwalne m.in. na szyi,
pod pachami lub w pachwinach
kaszel lub duszność
osłabienie
nieuzasadniona utrata wagi
gorączka
nocne obfite pocenie się
uporczywe swędzenie skóry
Gdy choć jeden z wymienionych symptomów utrzymuje
się dłużej niż 3 tygodnie, należy zwrócić się do lekarza.
W celu pełnego rozpoznania chłoniaka potrzebne jest
ustalenie przebiegu choroby, czyli tzw. wywiad lekarski.
Lekarz powinien zbadać wszystkie dostępne węzły chłonne,
określić ich wielkość, spoistość, ruchomość oraz ustalić,
czy są bolesne.
Symptomy towarzyszące chłoniakom nie są charakterystyczne – często przypominają objawy zwykłego przeziębienia i dlatego są lekceważone. Łatwo można je pomylić
z objawami innych chorób. Dlatego bardzo ważna jest
obserwacja swojego organizmu, a szczególnie powiększających się węzłów chłonnych, które nie ulegają zmniejszeniu pomimo zastosowania antybiotykoterapii lub leczenia
przeciwzapalnego.
Aby z całą pewnością postawić diagnozę, powinno się
chirurgicznie pobierać podejrzany węzeł chłonny do
badania histopatologicznego. Badanie zmienionych
tkanek pod mikroskopem to jedyny wiarygodny sposób
rozpoznania tej choroby. Kolejny krok to oznaczenie
typu chłoniaka. Należy: określić stopień zaawansowania
klinicznego, wykonać pełne badania laboratoryjne krwi, Rtg
klatki piersiowej, jamy brzusznej, tomografię komputerową
klatki piersiowej i jamy brzusznej (oraz innych lokalizacji),
rezonans magnetyczny, a także badanie szpiku kostnego.
Czy chłoniak to rak?
Chłoniak nie jest rakiem, jest natomiast chorobą
nowotworową. Nowotwory złośliwe dzielimy na
trzy główne grupy:
mięsaki
raki
chłoniaki
Każda z tych dużych grup dzieli się jeszcze na wiele rodzajów chorób nowotworowych, a rokowanie dla każdej
z nich jest różne. Każdy rak jest nowotworem, ale nie
każdy nowotwór jest rakiem.
Rodzaje chłoniaków
Istnieją dwa główne rodzaje nowotworów układu
chłonnego:
Chłoniaki nieziarnicze
Ziarnica złośliwa (choroba Hodgkina)
Chłoniaki nieziarnicze to najczęściej występująca forma
chłoniaka. Od początku lat 70-tych liczba przypadków
chłoniaków nieziarniczych wzrosła o 80%, co wynika nie
tylko ze wzrostu zachorowań, ale wiąże się też z rozwojem
diagnostyki. Chłoniaki nieziarnicze występują najczęściej
u osób dorosłych, ze szczytem zachorowań ok. 60. roku życia,
niemniej coraz częściej dotykają osób młodych, nawet już
przed dwudziestym rokiem życia.
Istnieje kilkadziesiąt rodzajów chłoniaków nieziarniczych o różnym stopniu zagrożenia dla chorego, które
dzielimy na nowotwory agresywne – o dynamicznym
przebiegu oraz rozwijające się powoli – charakteryzujące
się łagodnym przebiegiem.
Czy chłoniaka da się wyleczyć?
Postęp medycyny zapewnia obecnie wysoką skuteczność
leczenia chłoniaków. Dotyczy to szczególnie choroby szybko
i prawidłowo rozpoznanej oraz leczonej we wczesnych
stadiach. Skuteczność leczenia zależy m.in. od rodzaju
nowotworu, stopnia zaawansowania choroby, wieku
pacjenta i jego wrażliwości na stosowane leki. Im później
nastąpi diagnoza tym trudniejsze jest leczenie.
Ze względu na dużą różnorodność chłoniaków istnieje bardzo
wiele schematów ich leczenia. Metody wykorzystywane
w leczeniu chłoniaków to m.in. immunochemioterapia
Organizator:
(chemioterapia + terapia celowana), radioterapia i zabiegi
chirurgiczne.
Dużą liczbę (30-40%) chorych na agresywne postaci
chłoniaka można dziś wyleczyć. W przypadku chłoniaków
nieziarniczych o powolnym przebiegu, należy liczyć się
z możliwością nawrotów choroby, które również można
skutecznie leczyć, a komfort życia chorego zostaje
zachowany w podobnym stopniu, jak w innych chorobach
przewlekłych.
Patroni:
Patroni honorowi:
www.rdc.pl
Partner:
www.rdc.pl
ZDROWY STYL ¯YCIA
www.przebisnieg.org